မႏြဲ႕ေၾကး

Sexy & Action ဇာတ္ၾကမ္းေလး အစအဆံုုး ျပန္တင္ေပးလိုက္ တယ္ေနာ္
အားေပးၾကပါဦး ခမ်ားးးးးးးးးး

မႏြဲ႕ေၾကး ( 1 )

     အႀကိမ္အခါခါ တားေနတဲ႔ ၾကားကတစ္ေယာက္ထဲဒီ ကိုထြက္လာခဲ့မိတာ မွားျပီထင္ရဲ႕။ ဒီလို ပါတီ မ်ိဳးလဲ သူ တစ္ခါမွ မတက္ဘူးပါ။ အခုဟာက ေက်ာင္းေနဖက္ သူ ငယ္ခ်င္းရဲ႕ မဂၤလာဦးဒင္နာမို႔ မျငင္းသာလို႔သာ လာခဲ႔ရ တာပါ။ ကို သူ႔ကိုလိုက္မပို႔ ႏိုင္တာကိုလဲ ရြဲ႕ခ်င္တာပါရဲ႕ ခုၾကေတာ့ သူပဲစိတ္ညစ္ေနရျပီေလ။
     ပါတီကို ဒိေလာက္ကဲၾကမည္ လို႔လဲမထင္ထားခဲ႔ဘူး ခုေတာ့ ျခံေဒါင့္က စားပြဲဝိုင္းေလးမွာပဲ ထိုင္ျပီးသူမ်ားက တာေငးေန မိတယ္။ ျပန္လဲျပန္ခ်င္ေနျပီေလ။ အဲဒိခ်ိန္ မွာပဲ သူ လူတစ္ေယာက္ကို သတိထားမိသြားတယ္။
    သူနဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနတာေလ။ ျပီးေတာ့သူ႔ ကိုခပ္တည္တည္ႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနတာ သတိထားမိ ေတာ့သူမေနတက္ မထိုင္တက္ ျဖစ္သြားရတယ္။ ဘယ္ လိုလူလဲမသိရုပ္ကေတာ့ ေၾကြေလာက္တယ္။ ေခ်ာတာ မွေတာ္ေတာ္ သန္႔ျပန္႔ေခ်ာေမာ ေျပပစ္တဲ႔ရုပ္ပါ။
     ေနရႈိင္းမြန္ ထိုင္ေနရာကို သူ ထလာေတာ့ ရႈိင္း လန္႕ သြားမိတယ္။ ဘာလုပ္တာလဲေပါ့။
    " ထိုင္လို႔ရတယ္ မဟုတ္လား "
    " ဗ်ာ ဟုတ္ကဲ႔ ရပါတယ္ "
     " ကို႔ နာမည္ မ်က္ဝန္းစိမ္း ေနတာက FMI City မွာ အလုပ္က Body Fitness Center ဖြင့္ထားတယ္ ကဲ မင္းလဲ မိတ္ဆက္ ပါဦး "
    ရႈိင္းရဲ႕ ေဘးခ်င္းကပ္ခံုမွာ ဝင္ထိုင္ခါ တစ္လံုးခ်င္းသူ ေျပာေနျပီး ရႈိင္းကိုပါ ေမးလာေတာ့ ရႈိင္း မွင္သက္ေနမိ တယ္။ ဒါမ်ိဳး တခါမွ မေတြ႕ဖူးဘူးေလ။
    " ဘာျဖစ္လို႕လဲ ေျပာျပဖို႔ ခက္ခဲလို႔လား "
   " ဟား ကိုမ်က္ ျပင္းေနျပီမွတ္တာ ဒီမွာစကားေကာင္း ေနတာကိုးဗ် ရႈိင္းေရ ဒါငါ့အက္ုိဝမ္းကြဲ ကိုမ်က္တဲ႔ "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 2 )

     ရႈိင္းျပန္ေျပာရမလား မေျပာရဘူးလား ေဝခြဲမရခင္ မွာပဲ သတို႔သား လူေဇာ္ႏိုင္ ေရာက္လာျပီး ဝင္ေရာက္ မိတ္ဆက္ေပးေနျပန္ေလရဲ႕။
 " ငါေျပာျပျပီးပါျပီ မင္းသူငယ္ခ်င္းကသာ မေျပာခ်င္ဘူး နဲ႕တူတယ္ကြ "
   " မဟုတ္ဘူး ကိုမ်က္ရ ဒီေကာင္က ေက်ာင္းမွာထဲက စကားနည္းတယ္ အေပါင္းအသင္းလဲ သိပ္မထားဘူး ခု ေတာင္က်ေနာ့္ပြဲမို႔ အတင္းဖိတ္ထားလို႔ လာတာ သူက ေနရႈိင္းမြန္ တဲ႔ က်ေနာ့ bestfri ဟဲဟဲ ကဲ အဲဒါဆိုထိုင္ ၾကဦးဗ်ာ က်ေနာ့္ေလဒီ နားသြားလိုက္ဦးမယ္ အိုေခ "
   " အ္ုိေခ သားငယ္ ေအးေဆးလုပ္ "
   " လူေဇာ္ ငါခနေနျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ မင္းတို႔အလုပ္ ရႈတ္ေနရင္ လာမႏႈတ္ဆက္ေတာ့ဘူး "
   " ေအးပါ ရႈိင္းရာ ေရာက္ေအာင္လာတာနဲ႔ပဲ ငါ့တြက္ ျပည့္စံုပါျပီ လစ္ျပီ ေဟ်ာင့္ တာ့တာ "
    လူေဇာ္ ထြက္သြားေတာ့ ရႈိင္းနာရီကို ငံု႕ၾကည့္ခါ ဖုန္း က္ုိဖြင့္လိုက္ေတာ့ သူက
    " ေနဦး ဖုန္းမဆက္နဲ႔ မင္းကို ကိုလိုက္ပို႔ေပးမယ္ "
   " ဟာ ေနပါေစဗ် အိမ္ကလာႀကိဳမွာပါ ရပါတယ္ "
 " မရဘူးေလ ကိုညီရဲ႕သူငယ္ခ်င္းမို႔ ကိုကခင္မင္ခ်င္လို႔ လိုက္ပို႔တာ မျငင္းသင့္ဘူးေလ ေယာက္်ားျခင္းပဲကိုမင္း ကဘာလဲ ေၾကာက္လို႔လား "
  " မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ အားနာလို႔ပါ "
   " ထ သြားမယ္ ျခံေရွ႕မွာ ကို႔ကားရွိတယ္ "
    ရႈိင္း သက္ျပင္းခ်ရျပန္တယ္။ မထူးေတာ့ဘူး သူနဲ႕ပဲ လိုက္သြား လိုက္ေတာ့မယ္ဟုေတြးခါ ထရပ္လိုက္မိပါ ေတာ့တယ္။ အဲဒိခ်ိန္မွာ မထင္မွတ္ပဲ ေရာက္လာတာ ကေတာ့ ကို။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 3 )

    " မင္းကိုငါ လာႀကိဳတာ ရႈိင္းေလး သြားမယ္ "
 ေျပာလဲေျပာ ရႈိင္းရဲ႕လက္ကိုလဲ ဆြဲလိုက္ပါေတာ့တယ္။
    " ခနေနဦး သူ႔ကို ငါလိုက္ပို႔မလို႕ ေျပာျပီးျပီေလ "
    " အခုမလိုေတာ့ဘူး ငါလာႀကိဳေနျပီ သြားမယ္လာ "
    " ကို ကလဲဗ်ာ "
    " ေနဦးမသြားနဲ႔ဦး မင္းကဘာလဲ သူနဲ႔ဘာေတာ္လဲ "
   " ဟက္ဟက္ သိခ်င္လား မွတ္ထား ငါက ရႈိင္းေလးရဲ႕ ခ်စ္သူ စြမ္းရည္ထက္ ပဲ အဲ့ေလာက္ဆို ရျပီလား လာ "
   " ေတာက္ခ္ "
    ကိုက ရႈိင္းလက္ကို အတင္းေစာင့္ ဆြဲခါေခၚလာတာ မို႔ ရႈိင္း ကန္႔လန္႔ကန္႔လန္႔နဲ႔ ပါလာပါေတာ့တယ္။ ကား ေပၚေရာက္တာနဲ႕
   " ကိုကလဲ ေကာင္းေကာင္းေျပာလဲ ရတဲ႔ဟာကို ဘလို ျဖစ္ေနတာလဲဗ်ာ့ "
   " မေျပာႏိုင္ဘူးကြာ ဘလိုင္းႀကီး မသိပဲနဲ႔ လိုက္ပို႔တာ ဘာအထွာလဲ ဇြတ္အတင္းကို ေရာေနတာ မင္းကိုသူ ႀကိဳက္ေနလို႕ေပါ့ကြ ဒါမ်ိဳးေတြရိုးေနျပီ "
   " ေတြ႔လား ကိုကဗ်ာ က်ေနာ့ကို အဲ႔လိုအျမဲ သဝန္တို ေနတာပဲ သူလိုက္ပို႕ပါဆိုေတာ့ လိုက္မပို႔ဘူး ဟင္း "
   " ဟ့ အလုပ္မအားဘူးေလ မင္းသိရဲ႕သားနဲ႔ ငါကမင္း တို႔လို အခ်ိန္တိုင္းလြတ္လပ္ေနတဲ႔သူ မဟုတ္ဘူးကြမင္း ကိုခနခန ဒီကိစၥပဲ ရွင္းျပေနရတယ္ မင္းခ်စ္သူက ရဲဆို တာလဲ မင္းေခါင္းထဲမွာ အျမဲတမ္းထည့္ထားစမ္းပါကြာ"
    " မသိဘူးဗ်ာ အခ်ိန္တိုင္း အဲဒိတာဝန္ေတြပဲ ပိေနလဲ႔ အဲဒိတာဝန္ေတြနဲ႔ပဲ ေနလိုက္ေတာ့ က်ေနာ့ကို ပစ္သာ ထားလိုက္ေတာ့ ဂရုလဲစိုက္မေနနဲ႕ "
    " ရႈိင္း မင္းကြာ မင္းကိုစိတ္ပူလို႔ တကူးတက လိုက္ခဲ႔ တာေတာင္ မေက်နပ္ေသးဘူးလား ဟမ္ "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 4 )

   " ေက်နပ္ပါတယ္ဗ်ာ့ ေက်းဇူးလဲတင္ပါတယ္ေနာ္ ခု လို မအားတဲ႔ၾကားက လာႀကိဳေပးလို႔ ရပါျပီ လမ္းမကို ေရာက္ရင္ Taxi ပဲငွားျပန္ပါ့မယ္ ခုေတာ့ေမာင္းေတာ့ "
    " ေတာက္ "
 ေစာင့္ခါဝူးခနဲ ေမာင္းထြက္သြားတဲ႔ စြမ္းရဲ႕ကားေနာက္ မွာ ကားနက္တစ္စီး လိုက္လာတာသူတို႔ သတိမထားမိ ပါေပ။
    စြမ္းရဲ႕ကားေလးက ရႈိင္းေနတဲ႔ရပ္ကြက္ ထဲခ်ိဳးဝင္လို႔ လာစဥ္မွာပဲ ေနာက္ကကားလဲ ခ်ိဳးဝင္လာတာမို႔ စြမ္းက ကားကိုလမ္းေဘးခ် ရပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဒါကိုသိတဲ႔ ရႈိင္းက မေနႏိုင္ေတာ့ပဲ
   " ကားကို ဆက္ေမာင္းပါ ကို ရပ္ကြက္ထဲေရာက္ေနျပီ လူေျခလဲ တိတ္ေနတာ ျပသနာ မျဖစ္ပါနဲ႔ဗ်ာ ရႈိင္းေျပာ တာနားေထာင္ပါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
   " အဲဒါခုနေကာင္ပဲေနမွာ ေတာက္ေသာက္ရွက္မရွိတဲ႔ ေကာင္ ခ်စ္သူရွိပါတယ္ ဆိုတာေတာင္ အိမ္ကို လိုက္ခဲ႔ ရဲတာ ေတာ္ရံုေသာက္ရွက္မရွိတာ မဟုတ္ဘူး "
   " ကဲ ေမာင္း ပါေတာ့ က္ုိရာ ရႈိင္းငိုခ်င္လာျပီဗ်ာ "
   စြမ္းကားကို ဆက္ျပီးေမာင္းခဲ႔လိုက္ေတာ့ ခုနကကား ကလဲ ဆက္ျပီးလိုက္လာဆဲပါပဲ။ ရႈိင္းတို႔ ျခံေရွ႕မွာကား ရပ္လိုက္ေတာ့ ထိုကားက သူတို႔ကားကိုေက်ာ္ခါေမာင္း ထြက္သြားပါတယ္။
    သူတို႔ကားေဘးကေန ျဖတ္သြားစဥ္မွာ ကားအတြင္း မီးကို ဖြင့္ျပီး သူတို႔ကို ခပ္စိမ္းစိမ္းႀကီး စိုက္ၾကည့္သြား တာကေတာ့ မ်က္ဝန္းစိမ္း ဆိုတဲ႔လူပါပဲ။
    " ဘာၾကည့္တာလဲ ေဟ့ေကာင္ ဟမ္ "
   " ေတာ္ပါေတာ့ကိုရယ္ စိတ္ညစ္လိုက္တာဗ်ာ "
   " ေတာက္ခ္ ေခြးသေတာင္းစား ႏွာဘူး "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 5 )

   " ကို ျပန္ရင္ကို႔လမ္းကိုုျပန္ေနာ္ လံုးဝျပသနာမတက္ ပါေစနဲ႔ ရႈိင္းကို ကတိေပးပါဗ်ာေနာ္ "
    စြမ္းက ရႈိင္းကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္လိုက္ျပီးေတာ့
   " ရႈိင္း အဲဒိေကာင္ကို လံုးဝမပက္သက္ရဘူးေနာ္ ကို႕ က္ုိ ကတိေပးပါ "
   " ေပးတာေပါ့ ကိုလဲ ကတိေပး "
   " ရတယ္ ကိုကေပးတယ္ ရႈိင္းသာ အလြယ္ေပးျပီးမွ မဖ်က္နဲ႕ ေသခ်ာမွတ္ထား ဟုတ္ျပီလား "
   " ဟုတ္ပါပီဗ်ာ မွတ္ထားပါ့မယ္ စိတ္ကလဲျမန္တာမွ တအားပဲ ရႈိင္းကိုႏႈတ္ဆက္ဦးေလ "
  စြမ္းက ေအာက္ႏႈပ္ခမ္းေလးကိုေရွ႕ထုတ္ခါ သက္ျပင္း ကိုမႈတ္ထုတ္လိုက္ျပီးမွ ရႈိင္း နားကိုကပ္ခါ ပါးေလးကို ရႊတ္ခနဲ နမ္းလိုက္သလို သူ႕ပါးေလးကိုလဲ ျပန္ျပီးေတာ့ ထိုးေပးပါေတာ့တယ္။ ရႈိင္းလဲ ျပန္ျပီး နမ္းလိုက္ပါေလရဲ႕
      " ကဲ ဝင္ေတာ့ ရႈိင္းေလး အိမ္ထဲကၾကာလို႕ ထြက္ လာဦးမယ္ တာ့တာေနာ္ အရမ္းခ်စ္တယ္ ရႈိင္းေလး "
    " ဟုတ္ ရႈိင္းသြားျပီေနာ္ ကို႕ကိုလဲ အရမ္းခ်စ္တယ္ "
    ရႈိင္း တာ့တာျပျပီး ျခံထဲဝင္သြားမွ စြမ္းကားကိုပံုမွန္ပဲ ေမာင္းထြက္ လာပါေတာ့တယ္။ ရႈိင္းတို႕လမ္းေလးက ကား ၂ စီးသြားလို႔ရတဲ႔ ကြန္ကရစ္လမ္းေလးပါ။ စြမ္းရဲ႕ ကားလမ္းထိပ္လဲေရာက္ေရာ လမ္းလည္တည့္တည့္မွာ ထြက္မရေအာင္ ကားကို ေခါင္းတည္ခါ ပိတ္ရပ္ထားတဲ႔ ခုနက ကားနက္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။
   စြမ္းကားကို လံုးဝမရပ္ပဲ ပံုမွန္ေမာင္းလာျပီး ကားခ်င္း လံုးဝကပ္သြားမွ ကားကိုရပ္လိုက္ပါတယ္။ တဖက္ကား မွ လူရဲ႕မ်က္ႏွာက္ုိ စြမ္း စိုက္ခါၾကည့္ေန သလိုထိုသူက လဲ စြမ္းက္ုိစူးရဲစြာ စိုက္ၾကည့္လ်က္ ရွိပါတယ္။ ခနေနမွ ကားကို ေနာက္ဆုတ္ခါ ေမာင္းထြက္သြား ပါေတာ့ရဲ႕။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 6 )

    ရႈိင္း ကိုနဲ႔မေတြ႕ရတာ ၾကာျပီမို႔ သတိေတြရေနတယ္ ကိုကလဲ တာဝန္ေတြနဲ႔ မအားဘူး ဆိုတာ ရႈိင္းနားလည္ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကို ႀကိဳက္တဲ႔ လၹက္သုပ္ေလးသုပ္ခါ ကို႔ဆီထြက္လာခဲ႔မိလိုက္တယ္။ ရႈိင္းက ကားသိပ္ေမာင္း ေလ့မရွိတာမို႔အိမ္ကေနလမ္းထိပ္ကို ထြက္လာျပီး Taxi ေစာင့္ေနလိုက္ပါတယ္။
     ထိုးရပ္လာတဲ႔ Taxi ကို ေစ်းဆစ္မေနပဲ တက္ထိုင္ခါ သြားမယ့္ ေနရာကို ေျပာျပီးလိုက္ လာခဲ႔ပါေတာ့တယ္။ ကားက ကိုတို႔စခန္းကို မသြားပဲနဲ႔ လမ္းၾကားတစ္ခုထဲ ခ်ိဳးဝင္လိုက္တာမို႔
    " ဒီလမ္းမဟုတ္ဘူးေလ မွားေနျပီထင္တယ္ဗ် "
    " ဒါက ျဖတ္လမ္းပါ "
    " ေအာ္ ဟင္ "
    ေအာ္လို႔ေျပာျပီးမွ ဒီအသံကိုမွတ္မိေနသလိုလို ရွိတာ မို႔ ကားေနာက္ခန္းကေန ရႈိင္းေသခ်ာ ၾကည့္မိပါတယ္။ ဟိုလူမ်ားလား လို႔ေတြးေနမိစဥ္မွာပဲ ကားက အသင့္ဖြင့္ ထားတဲ႔ ျခံထဲေမာင္းဝင္လိုက္တာ ေတြ႔ရပါေတာ့တယ္။
   " ဟင္ ခမ်ား ခမ်ားဘာလုပ္တာလဲဗ် မ်က္ဝန္းစိမ္း "
     ဟုတ္တယ္ေလ ေသခ်ာသြားတာမို႔ နာမည္ကိုေခၚ လိုက္ေတာ့သူက ဟက္ခနဲ ရယ္ခါ ကားကိုထိုးရပ္လိုက္ ပါေတာ့တယ္။
    " ဘာလဲ သိပ္ေၾကာက္သြားလို႔လား ေနရႈိင္းမြန္ "
   " ဘာလို႔ေၾကာက္ရမွာလဲ ခမ်ားဘာလို႕ က်ေနာ့ကို ဒီ ေနရာေခၚလာတာလဲ ဘယ္လိုလုပ္ခမ်ားက Taxi ကား ေမာင္းေနတာလဲ "
   " အင္း မင္းအျပင္ထြက္ရင္ Taxi နဲ႔ပဲထြက္ေလ့ရွိတာ သိလို႔ တမင္ေစာင့္ေနတာ ဒီေနရာက ကို႔ရဲ႕အိမ္ပါပဲ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ ကိုငွားထားတာေလ "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 7 )

  " အခုေနာက္ထပ္ တစ္ဦးေျပာင္းမလို႔ သန္႔ရွင္းေရးျပန္ လာစစ္တာပါ မင္းသိထားေအာင္ ေခၚလာျပတာ "
  " မလိုပါဘူး ခမ်ားနဲ႔က်ေနာ္က ဘာဆိုင္လို႔လဲ အခုပဲ က်ေနာ့္ကို လိုက္ပို႔ေပးပါ မပို႔ရင္ ကို႔ကိုပဲ ဖုန္းဆက္ေခၚ လိုက္မယ္ "
    ေျပာျပီးကားေပၚက ဆင္းမလို႕လုပ္ေနတဲ႔ ရႈိင္းလက္ ကို မ်က္ကဆြဲခါ
   " ေနပါဦး ရႈိင္းရဲ႕ အထဲကို ခနလိုက္လည္ပါဦး ကိုက ရႈိင္းကို ခင္ခ်င္လို႔ပဲကို ရႈိင္းဘာလို႔ ဒိေလာက္ထိ ခါးသီး ေနရတာလဲ ကိုတို႔က ရန္သူေတြလဲ မဟုတ္ပါဘူး "
   " အဲဒါေတြက်ေနာ္မသိဘူး က်ေနာ္သိတာက က်ေနာ့ ခ်စ္သူက ခမ်ားနဲ႔ ပက္သက္တာကို မႀကိဳက္ဘူး အဲဒါမို႕ က်ေနာ္လဲ ပက္သက္ဖို႔ လံုးဝစိတ္မကူးတာ "
   " အခုမင္းကို ငါျပန္လိုက္ပို႔မယ္ မင္းငါ့ကို တစ္ခါေတာ့ နမ္းခဲ႔ေပးပါ ဟုတ္ျပီလား "
  ပါးစပ္ကေျပာသလို လက္ကလဲ လ်င္ျမန္စြာ ရႈိင္းလက္ ထဲက ဖုန္းကို ဆတ္ခနဲ လုယူျခင္းခံ လိုက္ရတာမို႔ ရႈိင္း ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ခါ
   " ေကာင္းျပီေလ ခမ်ားကတိ တည္ပါေစ "
    မ်က္က ကားေမာင္းသူ ေနရာကေန ေခါင္းကိုေစာင္း ခါ မ်က္စိက္ုိမွိတ္ထားေပးပါတယ္။ ရႈိင္း မုန္းတီးစြာနဲ႔သူ႕ ကိုၾကည့္လိုက္ပါျပီးျဖဴေဖြးျပီး အစိမ္းေရာင္အေၾကာေတြ ပါးသိုင္းေမႊး ေရးေရးေတြနဲ႕  သူပါးကို ရႈိင္းႏွာဖ်ားေလးနဲ႔ ဖိကပ္ခါ နမ္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။
    " ေကာင္းျပီေလ သြားၾကတာေပါ့ ဖုန္းကေတာ့ ဟိုကို ေရာက္မွယူ "
   " ေတာက္ အခုက်ေနာ့္ကို ------ စခန္းကို လိုက္ပို႔ပါ "
    " သိတယ္ မင္းေကာင္ရွိတဲ႔ စခန္းဆိုတာ "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 8 )

      မ်က္ဝန္းက ကားက္ုိတကယ္ပဲ စခန္းေရွ႕ေရာက္တဲ႔ အထိေမာင္းပို႔ေပးပါတယ္။ ကားရပ္တာနဲ႔ သူပါလိုက္ျပီး ဆင္းလာခါ ရႈိင္းဆင္းလိုက္ေတာ့ ရႈိင္းလက္ထဲကို ဖုန္း ျပန္ေပးပါေတာ့တယ္။
     တိုက္ဆိုင္စြာပဲ စခန္းေရွ႕ကို ေလ်ာက္လာတဲ႔ ကို႕ကို လွမ္းေတြ႕ေနရသလို ကိုကလဲ သူတို႔ကိုျမင္သြားခါ မ်က္ လံုးမ်ားစူးရဲစြာနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ျပီး လမ္းေလ်ာက္ေနတာကို ရပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ျပီးမွ စခန္းထဲျပန္လွဲ႔ခါ ဝင္သြား ပါေတာ့တယ္။
    " အဟက္ စိတ္ဆိုးသြားျပီ သြားေခ်ာ့လိုက္ဦး "
    ရႈိင္း ရုတ္တရက္ မ်က္ဝန္းအနားကို ကပ္လိုက္ခါ ဒူး တစ္ဖက္ကို အားနဲ႔ေျမွာက္ခါ ေပါင္ၾကားကို တိုက္လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ မ်က္ဝန္း အြတ္ခနဲျဖစ္သြားခါ ေပါင္ၾကား ကိုလက္တဖက္ကကိုင္ျပီး က်န္တဖက္က ကားကိုကိုင္ ခါဟန္မပ်က္ ခါးေလးကုန္းသြားပါတယ္။
    ရႈိင္းမဲ႔ခနဲ ျပံဳးခါ စခန္းထဲကို ခပ္တည္တည္ပဲ ဝင္လာ ခဲ႔ပါေတာ့တယ္။ စခန္းအဝေရာက္စဥ္မွာပဲ အထဲကေန ကို ျပန္ထြက္လာသလို မ်က္ဝန္းရဲ႕ကားလဲေမာင္းထြက္ သြားတာေတြ႕လိုက္ ရပါေတာ့တယ္။
    ကိုက ရႈိင္းလက္ကို ခမ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲလိုက္ခါ
   " ငါ ယူနီေဖာင္းႀကီးနဲ႔ ျပသနာမျဖစ္ခ်င္ဘူး ရႈိင္း လာခဲ့ ဘာမွမေျပာပဲ လိုက္ခဲ႔ "
    ရႈိင္း အလိုက္သင့္လိုက္လာျပီး ကို႔ကားေပၚကိုေရာက္ ေတာ့မွ ကို႔ဘက္လွဲ႕ခါ
    " ရႈိင္းေျပာတာလဲ နားေထာင္ပါဦး ကိုရာ "
    " မၾကားခ်င္ဘူး တိတ္တိတ္ေန ဘာမွမေျပာနဲ႕ "
    ကိုက ကားကိုေမာင္းထြက္လာခဲ႔ ပါတယ္။ တကယ္ပဲ ရႈိင္း စိတ္ညစ္သြားရပါေတာ့တယ္။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 9 )

      အဲဒိလိုပဲ ရႈိင္းနဲ႔ပက္ သက္တဲ႔ ကိစၥတိုင္းကို တရႈးရႈး တရွဲရွဲနဲ႔ ျဖစ္တက္တာခုမွ မဟုတ္ေပ။ စိတ္ညစ္ရေပါင္း လဲ မနဲေတာ့ေပ။ အခုလဲပဲ ၾကည့္ဦး ရွင္းျပဖို႔အခ်ိန္ပင္ မေပး စိတ္ကလက္တဆစ္။ ကားကို အေတာ္ၾကာၾကာ ေမာင္းလာျပီး ကန္ေတာ္ၾကီးထဲ ေမာင္းဝင္လာခါ ေရစပ္ မွာထိုးရပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
    " ကဲ ေျပာ အစအဆံုး တစ္ခုမွမခ်န္နဲ႕ေျပာေတာ့ "
    " မေျပာေတာ့ဘူး ထင္ခ်င္သလိုသာထင္ေတာ့ "
    " ရႈိင္း မင္းငါ့စိတ္ကိုသိတယ္ေနာ္ ငါဒီေကာင္နဲ႔မင္းကို လံုးဝမပက္သက္ဖို႔ မွာထားတာေလ မင္းငါ့ကိုေစာက္ ဂရုမစိုက္တာေပါ့ ဟုတ္လား ငါ့အလုပ္ထိေခၚလာရတာ က ဟမ္ ေျပာစမ္း ရႈိင္း "
    " ကို စကားေျပာမရိုင္းပါနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းေျပာပါ "
    " မေျပာဘူးကြာ မင္းငါေမးတာပဲေျဖ "
   " မေျဖဘူး မေက်နပ္ရင္ ႀကိဳက္သလိုသာလုပ္ "
    ကိုက ရႈိင္းလက္ေမာင္းကို လွမ္းညွစ္ကိုင္လိုက္ခါ
   " ဘာ  ရႈိင္း ဘာျဖစ္တယ္ ေျပာစမ္း ျပန္ေျပာစမ္း "
   " ဟုတ္တယ္ေလ ေျပာျပမယ္ဆိုေတာ့ မေျပာနဲ႔တဲ႔ သူ ထင္ခ်င္ရာစြတ္ထင္ေနျပီး ဒီကဘယ္လိုျဖစ္လာလဲ ဘာ ေတြျဖစ္လာလဲ ေတာ့ မေမးဘူး အျမဲအဲဒိလိုပဲ စိတ္ပဲတို ေန စိတ္ညစ္တယ္ အီးဟီးဟီး အင့္ "
    " ရႈိင္း မင္းမငိုနဲ႔ေနာ္ ရႈိင္း ဟာကြာ ရႈိင္း ေတာက္ခ္ "
   " ရႈိင္းက ကို႔စီကို သတိရလို႔လာတာ အဲဒါ Taxi ငွားစီး ေတာ့သူျဖစ္ေနတယ္ ရႈိင္းလဲ ဘယ္လိုလုပ္သိမွာလဲဗ်ာ့ ကားေပၚေရာက္ေတာ့ ျပန္ဆင္းမယ္ လုပ္ေတာ့ ဖုန္းကို ယူထားျပီး အတင္းလိုက္ပို႕တာ "
   " ေတာ္ေတာ္ လူပါးဝတဲ႔ေကာင္ကြာ ဟား ေျပာစမ္းပါ မင္းကို ဘာလုပ္သြားေသးလဲ အဲဒိေခြးေကာင္ "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 10 )

      တကယ္ေတာ့ ရႈိင္းအကုန္မေျပာျဖစ္ပါဘူး တာဝန္ ေတြနဲ႔ အမ်ားသူငါကို ကာကြယ္ေပးနဲ႔ ကို႔ကို သူမ်ားကို ဒုကၡ ျပန္ေပးသူ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူးေလ။
    " အဲဒါပါပဲဆို ကိုကလဲဗ်ာ က်ေနာ့ကိုမယံုဘူးလား "
   " မင္းကိုယံုတယ္ ဟိုေကာင့္ကိုမယံုတာ ေတာက္ သူ မ်ားပိုင္ရွင္ရွိ ပါတယ္ဆိုနာေတာင္ ေသာက္ရွက္မရွိ "
   " ထားလိုက္ပါေတာ့ကိုရာ ရႈိင္းကကို႔ကို လြမ္းလြန္းလို႔ လိုက္လာတာပါ ဒီမွာ ကိုႀကိဳက္တဲ႔ လၹက္လဲ ရႈိင္းကိုယ္ တိုင္ သုပ္လာတယ္ ေတာ္ေတာ့ စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ေတာ့ ေနာ္ က္ုိ "
   " ဟင္း ရႈိင္းရာ က္ုိတို႔အတူေနေတာ့မွ ျဖစ္မယ္ ကိုမင္း ကိုလံုးဝ စိတ္မခ်ေတာ့ဘူး သိလား "
   " ဟုတ္ပါျပီ ရႈိင္း ဘြဲ႕ယူျပီးတဲ႔ထိေတာ့ ေစာင့္ပါဦးဗ် "
   " အဲဒါပဲ ေျပာလိုက္ရင္ ဟင္း ရႈိင္းေနာ္ အေနအထိုင္ ဆင္ျခင္ပါ ကိုဒါပဲေျပာမယ္ "
   " ဟုတ္ ဟုတ္ လာ ရႈိင္းလက္ဖက္ခြံေၾကြးမယ္ "
   " မစားဘူး အာဘြား အရင္ေပးမယ္ လာခဲ႔ "
   " ဟင္း ဟင္း ဒါေတာ့ တက္တယ္ ကိုစိတ္တိုႀကီး "
    ဒိလိုပါပဲ တစ္ခါတစ္ေလ ေတြ႕ရေပမယ့္ သူတို႔အျမဲပဲ ရန္မျဖစ္ရတာ မရွိသလို ခ်စ္ၾကတာလဲ အရမ္းပဲေလ။
    ဒီအပတ္တနလၤာေန႔ အေရးေပၚအစည္းအေဝးရွိလို႔ စြမ္း တက္ခဲ႔ရပါတယ္။ အဲဒိအစည္းအေဝးက လူသတ္မႈ တစ္ခုကို စြမ္း လက္ထဲအပ္ျခင္း ခံခဲ႔ရပါတယ္။ ဘယ္လို မွ လက္သည္မေပၚတဲ႔ ေယာက္်ားေလး ၄ ဦး ၃ လ ျခား ကာအသတ္ခံရတာေလ။ တိုက္ဆိုင္မႈေတြက အားလံုး လူပ်ိဳေလးေတြ အသက္ ၂၀ ဝန္းက်င္ေတြ သတ္သြားခဲ့ ပံုေတြကလဲ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္ဆက္မႈမ်ိဳးစံု အျပင္ လိင္တူပါ ဆက္ဆံခံသြား ၾကရတာေလ။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 11 )

    သဲလြန္စကို ဘယ္လိုရွာရမွန္း စဥ္းစားမရေအာင္ျဖစ္ ေနရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ လူငယ္ေလးဦးရဲ႕ သူ တို႔ History ေတြကို ျပန္တိုက္ၾကည့္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္မိ ပါေတာ့တယ္။
    ဘာတစ္ခုမွ တူေနတာမေတြ႕ရ ျပန္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အလိုမက်ျဖစ္ရျပန္တယ္။ ဒါဆိုဘာလို႔ သူတို႔အားလံုး ဒီ လို ဖင္ခ်ခံ ႏွိပ္စက္ခံျပီးေသ ခဲ႔ၾကတာလဲ။ ဟူးးးး စိတ္ကို ေလ်ာ့ခ်လိုက္မွပဲခ်စ္သူကို သတိရသြားကာ စိတ္ပူသြား မိပါေတာ့တယ္။
    ဒါ့ေၾကာင့္ ဖုန္းလွမ္းဆက္ျပီး သတိေပး လိုက္ရေသး တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရႈိင္းက ဒီလို ခပ္ရႈတ္ရႈတ္ေနတက္တဲ႔ သူမဟုတ္တာ စြမ္းယံုၾကည္ျပီးသားေလ။ အလုပ္ေတြနဲ႔ ေခါင္းတအားရႈတ္လာေတာ့မွ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေသာက္ရန္ စြမ္းစားပြဲကေန ကုန္းထလိုက္စဥ္မွာပဲ လက္နဲ႔တိုက္မိခါ စားပြဲေပၚက ၾကည့္ေနတဲ႔ File တစ္ခုျပဳတ္ၾက သြားပါရဲ႕
    ကုန္းေကာက္လိုက္တုန္းမွာပဲ ယွဥ္လ်က္ၾကေနတဲ႔ ပံု ေလး ၂ ပံု ေသဆံူးသူ တို႔ရဲ႕ပံုေတြပါ။ စြမ္းေခါင္းထဲမွာ တစ္စံုတစ္ခုကို သတိရသြားကာ ေကာ္ဖီမေဖ်ာ္ေတာ့ပဲ အလုပ္စားပြဲ ျပန္ထိုင္လိုက္ခါ Computer မွာ GYM ဟု ရိုက္ခါ အလုပ္ေတြ ရႈတ္သြားပါေလေတာ့တယ္။
   ေက်ာင္းကလဲျပီး အလုပ္ကလဲ မရွိဆိုေတာ့ သင္တန္း တစ္ခုခုတက္ဖို႔ စဥ္းစားျပန္ေတာ့လဲ ရႈိင္းက E လိုတက္ တယ္ Computer ေတြလဲ ကြ်မ္းက်င္ပီးသားမို႔ စိတ္ကူး ေပါက္ရာ ေမာ္ဒလ္သင္တန္း ပဲတက္ပစ္လိုက္တယ္။
    ေမာ္ဒလ္ လုပ္ဖို႔စိတ္ကူး မရွိေပမယ့္ ကို႔ကိုယ္ကို ယံု ၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ဖို႔ ျပင္ဆင္တဲ႔ သေဘာပါပဲ။ ဒါကို ကိုကလဲ ခြင့္မျပဳခ်င္ ျပဳခ်င္နဲ႔ ခြင့္ျပဳခဲ႔တာပါ။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူလဲ အခ်ိန္ျပည့္အေဖာ္မလုပ္ေပး ႏိုင္လို႔ပါ။

  မႏြဲ႕ေၾကး ( 12 )

 ♬♬  ဒီမွာ အေသြး ေသြး အသား သား ငါ့ ဝိညာဥ္အား
      နာမည္မေခၚနဲ႔  မေျပးနဲ႔ ♬♬

    ဒီလို IC Show မ်ိဳးဆို ေတာ္ရံုကိစၥေတြ ဖ်က္ျပီးေတာ့ အျပတ္ကဲတက္တာ စြမ္း ရဲ႕ဝါသနာ။ ခုလဲ ငယ္သံပါတဲ႔ အထိေအာ္ခါ ခုန္ေပါက္ေနတဲ႔ စြမ္းကို ရႈိင္းေဘးခ်င္ကပ္ ျပီး ျပံဳး၍ၾကည့္ေနပါတယ္။ ေသာက္လဲေသာက္ထားျပီး ျပီေလ။ ရႈိင္းက ၃ ခြက္ ကိုက ၆ ခြက္ Beer ပါပဲ။
     က်ိတ္က်ိတ္တိုး ေနတဲ႔လူအုပ္ေၾကာင့္ ရႈိင္း ကို ကိုက ဖက္လိုက္ ရႈိင္းက ကို႕ကိုဖက္လိုက္နဲ႔ လူမကြဲေအာင္ကို မနဲသတိထား ေနရတာေလ။ ဒီၾကားထဲ စြမ္းက က ခ်င္ ေနတာမို႕ ရႈိင္းကသာ သတိထားေနရတာ။
     စြမ္း ကခုန္ရင္းက ေဘးကိုလွဲ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရႈိင္း မရွိေတာ့ေပ။ ေအာ္ေခၚၾကည့္ေပမယ့္ ဆူညံေနေတာ့လဲ အဆင္မေျပ အနားတဝွိက္ မွာလဲ မရွိေပ။ စြမ္း စိတ္ေတြ တအားပူခါရႈိင္းရဲ႕ဖုန္းကိုေခၚလိုက္ေတာ့ စြမ္းရဲ႕ေဘာင္း ဘီအိတ္ကပ္ ထဲကထျမည္လာတယ္။
    " ေတာက္ ရႈိင္းကြာ ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ "
    လူေတြတအားရႈတ္လို႕ ကားနားကေနမ်ား ျပန္ျပီးမွ ေစာင့္ေနမလားလို႔ ေတြးခါ ကားပါကင္စီေျပးလာမိစဥ္
ကားပါကင္ကေန ထြက္လာတဲ႔ ကားတစ္စီးေၾကာင့္စြမ္း အလ်င္အျမန္ ေရွာင္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ကားကိုေသ ခ်ာၾကည့္မိေတာ့မွ ဟိုလူရဲ႕ကား ျဖစ္ေနတယ္ေလ။
     " Fuck "
    စြမ္း ကားစီေျပးျပီး အနားမွာလဲ ရႈိင္းကိုမေတြ႕တာမို႕ ကားကိုခ်က္ျခင္းေမာင္းခါ ဟိုလူ႕ကားေနာက္ကိုလိုက္ ပါေတာ့တယ္။ ရႈိင္းကိုသာ တခုခု ဒုကၡေပးၾကည့္ ဒီေန႔ ဒီေကာင္ေသကို ေသေစရမယ္။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 13 )

   အေရွ႕ကေန ပံုမွန္ေမာင္းထက္ အနည္းငယ္ေႏွးစြာနဲ႕ ေမာင္းေနတာမို႔ စြမ္း သူ႕ကားကို ခနခ်င္းမွာပဲ ေက်ာ္ျပီး ေရွ႕ကေနပိတ္ရပ္ လိုက္ပါတယ္။ ျပီးမွ ကားေပၚကဆင္း ခါ ေနာက္ကေန ရပ္လိုက္တဲ႔ သူူ႔ကားစီ ေလ်ာက္သြား လိုက္ပါတယ္။
   " ေဟ့ေကာင္ ငါ့ခ်စ္သူဘယ္မွာလဲ "
   " ဘာေတြလာေမးေနတာလဲ ရႈိင္းဘာျဖစ္လို႔လဲ "
 " မင္းရူးခ်င္ေယာင္ေစာင္မေနနဲ႔ ေဟ့ေကာင္ ေျပာစမ္း ဘယ္မွာလဲ ငါ့ခ်စ္သူ "
   " ကဲ ကားတစ္စီးလံုး မင္းစိတ္ႀကိဳက္ရွာ အိုေခ "
  ကားအတြင္းပိုင္းကေတာ့ ျမင္ေနရတာဘာမွ မရွိတာမို႔ မ်က္ဝန္းက အလိုက္တသိကားေနာက္ဖံုးကို ဖြင့္ျပလိုက္ ပါတယ္။ ဘာမွမရွိေပ။
    " မင္းကိုေၾကာက္လို႕ေတာ့ မထင္နဲ႔ေနာ္ မင္းဒီမွာပဲ အခ်ိန္ျဖဳန္း ေနရင္ ရႈိင္းကိုရွာဖို႔ ေနာက္က်ေနမွာစိုးလို႔ "
    " ေတာက္ခ္ မင္းနဲ႔ငါ့ ရွင္းဖို႔က်န္ေသးတယ္ "
    စြမ္း က မ်က္ဝန္းကို လက္ညႈိးထိုး၍ ေျပာရင္းေနာက္ ျပန္ဆုပ္ခါ ကားေပၚျပန္တက္ျပီး ေမာင္းထြက္ခဲ႔ပါတယ္။ စြမ္းကားေမာင္း ထြက္လာစဥ္မွာပဲ ရႈိင္းရဲ႕ဖုန္းက ျမည္ လာတာမို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နံပါတ္စိမ္းတစ္ခု ျဖစ္ေနလို႔ ကျပာကယာ ေကာက္ကိုင္ခါ
   " ရႈိင္း ရႈိင္းလား ရႈိင္းေလး "
   " စြမ္းရည္ထက္လား "
   " ဟုတ္တယ္ မင္းဘယ္သူလဲ "
   " ရႈိင္းထင္လို႔ ဆက္ၾကည့္တာ ငါ မ်က္ဝန္းစိမ္း ဒါပဲ "
   ဖုန္းက္ိုတဖက္က အရင္ခ်သြားပါေတာ့တယ္။ Fuck ပဲ စြမ္းရဲ႕အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့လဲ စြမ္းျပန္မေရာက္လာ ေသးေပ။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 14 )

    ရႈိင္းကို တညလံုး ရွာမရတာမို႔ စြမ္းျပာယာခတ္ခါ အိပ္ လို႔လဲမေပ်ာ္ေတာ့ေပ။ မနက္လင္း ခါနီးမွ ဖုန္းဝင္လာလို႔ ကိုင္လိုက္ေတာ့ ရႈိင္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ညက သင္တန္းမွ သူငယ္ခ်င္းအတင္းေခၚလို႔ လိုက္သြားလိုက္တာပါတဲ႕။ စြမ္း ဘာတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာပဲ ဖုန္းခ်လိုက္ပါတယ္။
     အႀကိမ္ႀကိမ္ထပ္ေခၚ ေပမယ့္လံုးဝမကိုင္ေတာ့ေပ။ အေတာ္ေလး ၾကာတဲ႔အထိ ေခၚေနတာမို႕ ဖုန္းကိုကိုင္ လိုက္ခါ
    " မင္း ေသခ်င္ေနျပီလား ဟမ္ ေဟ့ေကာင္ "
    " ဟာ က္ုိစြမ္း ကိုေအာင္မင္း ပါဘာျဖစ္တာလဲကြ "
    တဖက္က အသံၾကားေတာ့မွ စခန္းမႈးမွန္းသိခါ
  " ဟာ ေစာတီးပါ ဆရာကန္ေတာ့ပါဗ် အမိန္႔ရွိပါဗ် "
  " လန္႕သြားတာပဲကို႔ညီရာ ေျပာရမွာေတာင္မွ ဒီလိုကြ ဒီမနက္ ေဇကမ႓ာေဂါက္ကြင္းနားမွာ လူေသေလာင္းတ ေလာင္းေတြ႕တယ္တဲ႔ အၾကမ္းေျပာ႐ရင္ ကို႔ညီကိုအပ္ ထားတဲ႔ အမႈနဲ႔ဆင္တူေနတာမို႔ အခုပဲသြားၾကည့္ေပးဖို႔ လိုလာလို႔ ဖုန္းလွမ္းဆက္တာပါ "
   ရင္ထဲထိတ္ခနဲ ျဖစ္သြားမိတယ္ ကို႔ဆီကဟာေတာင္ ဘာမွသိပ္မလုပ္ရေသး ေနာက္တမႈထပ္ တပ္လာျပန္ျပီ စြမ္း ခ်က္ျခင္းသြားၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ အသက္ ၂၀ ခန္႕ အရြယ္မို႔ ရႈိင္းကိုေျပးျမင္မိခါ သက္ျပင္းခ်ရျပန္တယ္။
    အျပင္ပန္းဒဏ္ရာေတြကေတာ့ တမင္သက္သက္ကို ညဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ ထားသလို တကိုယ္လံုး ေသြးစေသြးန ေတြနဲ႔ ကြဲျပဲေရာက္ကိုင္းလို႕ ေနပါတယ္။
      ဒိေလာက္ဆို အရင္လူသတ္မႈေတြနဲ႔ အေတာ္ေလး ကိုပဲ ဆင္တူေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဟူး ေမာတယ္ကြာ အေလာင္းကို ေဆးရံုကားနဲ႔တင္၍ ေဆးစစ္ခ်က္ယူရန္ ေစာင့္ေနစဥ္အနီးပတ္ဝန္းက်င္ကို ေလ့လာမိတယ္။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 15 )  

     တစ္စံုတစ္ခုက္ုိ သတိရမိခါ ေဇကမ႓ာဝင္း အဝင္ဝက လံုျခံဳေရး ဂိတ္ကိုသြားခါ ကားအဝင္အထြက္ မွတ္ထား ျခင္းရွိမရွိေမး ၾကည့္ေတာ့ ညလံုျခံဳေရး တာဝန္က်မ်ား ျပန္သြားျပီ ဟုသိရခါ သူတို႔စာရင္းစာအုပ္ထဲမွ မွတ္ထား ေသာ ကားနံပါတ္အခ်ိဳ႕ကို ဖုန္းနဲ႔ပံုရိုက္ခါ ယူလိုက္ရဲ႕။
      ျပီးမွ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေသခ်ာစစ္ေဆးခါ စခန္းသို႕ ျပန္လာခဲ႔ပါေတာ့တယ္။ အလုပ္ရႈတ္ေနတဲ႔ ၾကားက ရႈိင္း ကိုသတိယခါ ေဒါသထြက္မိျပန္ေသးတယ္။ ၾကည့္ပါဦး တညလံုးဖုန္းေလးေတာင္ မဆက္တာ ဘာသေဘာလဲ။ ဒီကလူက အရူးတပိုင္း ျဖစ္ေအာင္ရွာေနရတာကို။
      ေဆးစစ္ခ်က္ေတြရေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္ ေသခ်ာလို႕ သြားပါျပီ ၅ ေယာက္ေျမာက္ အသတ္ခံရမႈပါပဲ။ ဒီတစ္ခါ ၃ လမၾကာပဲ ၂ လေက်ာ္သာ ၾကာပါတယ္။ ဒီတခါလဲပဲ ႏွိပ္စက္ရံုမက လိင္တူခ်င္း မတရားက်င့္ျပီးမွ သတ္ျပန္ တာဆိုေတာ့ ဒီတရားခံဟာ ဘယ္လိုအရူးေကာင္လဲဆို တာ မစဥ္းစားတက္ေတာ့ေပ။
     ရူးေနတာလဲ မဟုတ္ေလာက္ေပ သတ္ျဖတ္မႈတိုင္း သဲလြန္စ မက်န္ေအာင္ သပ္ရပ္တာကလဲ သူ႔ကိုေလ်ာ့ တြက္လို႔မရျပန္ေပ။ သတိရတာနဲ႔ ခုနက ရိုက္ယူလာတဲ႔ ကားနံပါတ္မ်ားကို ျပန္ျပီးဘာရယ္မဟုတ္ လိုက္ၾကည့္ ေနမိစဥ္ ကားနံပါတ္တခုကို ေတြ႕ေတာ့ စြမ္း မ်က္ေမွာင္ က်ဳတ္ခါ စိုက္ၾကည့္မိရင္း ထိုကားနံပါတ္ကို ျမင္ဖူးတယ္ ဆိုျပီး မ်က္စိကိုမွိတ္ခါ စဥ္းစားေနမိတယ္။
    စဥ္းစားစမ္း စဥ္းစားစမ္း ဘယ္မွာေတြ႕ဖူးတာပါလိမ့္။ ဟာ ရင္ဘတ္ထဲ ထိတ္ခနဲျဖစ္သြားမိတယ္။ ဒါဟာ မ်က္ ဝန္းစိမ္း ရဲ႕ ကားနံပါတ္ပဲ။ ေသခ်ာတယ္။ ေနာက္ျပီးသူ႕ ကားဝင္တဲ႔အခ်ိန္က အတိအက် မေရးထားေပမယ့္ ျဖစ္ ႏိုင္ေခ်ရွိတယ္ ေအာက္ဖက္နားမွာမို႕ေလ။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 16 )

     စြမ္းခ်က္ျခင္း သက္ဆိုင္ရာနယ္ေျမ ေတြကိုစံုစမ္းခါ ၾကည့္ေတာ့ မ်က္ဝန္းစိမ္း ဆိုတာ ဘာပစ္မႈမွ ၾကဴးလြန္ ဖူးျခင္းမရွိခဲ႔ သလို မည္သည့္နာမည္ဆိုးမွ မရွိတာသိရ ပါတယ္။ စိတ္ထဲက အခဲမေၾက တာမို႔ မ်က္ဝန္းစိမ္း ရဲ႕ History ကိုပါလိုက္ ပါေတာ့တယ္။
   အလုပ္ရႈတ္ေနတုန္း မွာပဲ ဖုန္းကဝင္လာ ျပန္ပါတယ္။
    " ဟယ္လို "
   " ကို ဖုန္းမခ်နဲ႔ေနာ္ ရႈိင္းအခု စခန္းေရွ႕မွာ ေရာက္ေန ျပီ ညတုန္းကကိစၥကို ရႈိင္း ေတာင္းပန္တာ လကၡံေပးပါ ရႈိင္း တကယ္ျငင္းမရလို႔ပါ ဖုန္းဆက္မလို႔ လုပ္ေတာ့လဲ ေပးမဆက္လို႔ပါ ကိုရယ္ ေနာက္တစ္ခါ ဒီလိုမျဖစ္ေစရ ပါဘူး ရႈိင္းကတိေပးပါတယ္ ေနာ္ကို "
   စြမ္း သက္ျပင္းကို ခ်လိုက္ခါ
  " ငါ ထြက္ခဲ႔မယ္ အဲ႔မွာပဲ ေစာင့္ေန "
   စြမ္းထြက္လာ ျပီး စခန္းေရွ႕မွာ လုပ္ထားတဲ႔ ပန္းျခံထဲ မွ ခံုတန္းေလးမွာ ရႈိင္းနဲ႔ အတူထိုင္လိုက္ခါ
   " ငါဒီမွာ အလုပ္ေတြ တအားရႈတ္ေနတယ္ ရႈိင္း မင္း ကို တညလံုး စိတ္ေတြပူေနခဲ႔ရတာ ငါကအရူးလိုပဲ အခု လဲငါ မနားရဘူး ေခါင္းေတြကို ရႈတ္ေနတာပဲ အဲဒိေတာ့ မင္း ေနာက္ခါကို လုပ္ခ်င္တာေတြပဲ ဇြတ္မလုပ္ပါနဲ႔ရႈိင္း ငါအလုပ္မအားလို႔ အခ်ိန္ျပည့္ မေစာင့္ေရွာက္ေပးႏိုင္ခဲ႔ ေပမယ့္ မင္းကိုငါဘယ္ေလာက္ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ မင္း နားလည္ေပးပါ ရႈိင္း "
   " က်ေနာ္ နားလည္ပါတယ္ဗ်ာ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္ "
   " မဆိုးဘူး ဒါေပမယ့္ မင္းငါ့စကားနားေထာင္ပါ ရႈိင္း "
   " ဟုတ္ကဲ႔ ကို "
  " မင္းအခုတက္ေနတဲ႔ ေမာ္ဒလ္သင္တန္းကို နားလိုက္ ေတာ့ျပီးရင္ ဘယ္သြားသြားငါ့က္ုိ ခြင့္ေတာင္းပါ "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 17 )

   " ဟင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုရာ အ့ေလာက္ႀကီးေတာ့ ရႈိင္း ကို မခ်ဳပ္ခ်ယ္ပါနဲ႔ေနာ္ ရႈိင္းလဲေအးေဆးေနေနတာပဲ "
   " ဟာကြာ အခုက မင္းကို အႏၲရယ္ရွိႏိုင္လို႔ေျပာတာ "
   " ဟုတ္လို႔လား ကိုရာ ရႈိင္းမွာ ရန္သူမရွိပါဘူးဗ် "
  " မင္းအရစ္ေတာ္ေတာ္ရွည္တာပဲ ရႈိင္းေလးရာ ေအး ရန္သူမွ အႏၲရယ္ရွိတာမဟုတ္ဘူး ခ်စ္သူကလဲအႏၲရယ္ ရွိတာပဲကြ ငါေျပာတာသာ နားေထာင္မလား မေထာင္ ဘူးလား အဲဒါပဲေျဖ "
   " သင္တန္းက ၁ ပတ္ပဲက်န္ေတာ့တာပါ အဲဒါေတာ့ တက္ပါရေစေနာ္ကို က်ေနာ္ဘယ္သြားသြား ကို႔ကိုေျပာ ပါ့မယ္ ေနာ္ကို အဲဒါေလးတစ္ခုပါပဲ "
   " ဟူးး သေဘာကြာ မင္းသေဘာပဲ ေနဦးအခု Taxi နဲ႕ လာတာမုတ္လား ကားငါကိုယ္တိုင္ငွားေပးလိုက္မယ္ မင္း အိမ္ျပန္ေတာ့ေနာ္ သြားတာလာတာ သတိထားပါ ကို စိတ္ပူရတာေသေတာ့မယ္ အလုပ္ကလဲရႈတ္နဲ႔ "
   " ဟုတ္ပါျပီဗ်ာ ရႈိင္း အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ကို႔ကိုဖုန္း ဆက္လိုက္ပါ့မယ္ ဟိုေလ မျပန္ခင္ Toilet ခနသြားခ်င္ လို႕ ရမလားဟင္ အဟဲ "
    ရႈိင္း စပ္ျဖီးျဖီးေလး ေျပာလိုက္ေတာ့ စြမ္း မ်က္ႏွာက ေက်နပ္သြားဟန္ျဖင့္ မဲ႔ျပခါ
   " တက္တယ္ ဒါမ်ိဳးေတာ့ လာလိုက္ပို႔မယ္ "
   " ကို အေမာေျပေအာင္ လို႕ပါဗ်ာ့ "
   စြမ္းက ခပ္တည္တည္နဲ႔ ေရွ႕ကေလွ်ာက္သြားတာကို ရႈိင္းခပ္တည္တည္ နဲ႔လိုက္သြားပါတယ္။ စခန္းေဘးနား မွာ အရာရွိမ်ားသာသံုးတဲ႔ သီးသန္႔ အိမ္သာတြဲေလးရွိပါ တယ္။ အေရွ႕မွာ အလံုကာထားတာမို႔ အိမ္သာခန္းထဲ မဝင္ဖဲ ထို အကန္႔ေလးထဲမွာပဲ စြမ္း ရႈိင္းကိုနမ္းရႈိက္ပစ္ လိုက္ပါတယ္။ ရႈင္းကလဲတင္းက်ပ္စြာေပြ႕ဖက္ထားပါရဲ႕

မႏြဲ႕ေၾကး ( 18 )

     ရႈိင္း ကို Taxi တစ္စီးနဲ႔ တင္ေပးလိုက္ခါ ကားနံပါတ္ ကိုပါမွတ္ထား လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့မွ အလုပ္ကိုစိတ္ ေျဖာင့္ေျဖာင္ ျပန္လုပ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။ ရႈိင္းေလး ကို စြမ္း အရမ္းခ်စ္တာပါ။ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္လဲ လိမ္မာတယ္ သူ႔ကိုလဲ ဘယ္ေလာက္ဆူဆူေငါက္ေငါက္ ျပန္မေျပာပဲ အျမဲတမ္း နာခံတက္သူေလးေလ။
     ရႈိင္းက မိဘေတြမရွိေတာ့ပဲ သူ႕ဦးေလးနဲ႔ အတူေန ေပမယ့္ မိဘေတြ ထားခဲ႔တဲ႔ အေမြမ်ားစြာ ပိုင္ဆိုင္သူလဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂုဏ္မေမာက္ပဲ အေနေအးသူမို႔လဲ စြမ္းကပိုခ်စ္ေနရတာေပါ့။ ဂရုဏာပိုကာ ခ်စ္ခင္ရသူဆို လဲမမွားပါဘူး။
      စြမ္းကေတာ့ အေဖေကာအေမပါ ရွိေသးတယ္ေလ။ စြမ္းဖခင္ကအျငိမ္းစားရဲမႈးႀကီး တစ္ဦးျဖစ္သလို မိခင္က လဲ စည္းစနစ္က်နသူ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ပံုစံခြက္နဲ႔ႀကီးလာ ျပီး အခုဆို ရဲအုပ္ တစ္ဦးျဖစ္လာတဲ႔အထိပင္။ မိဘေတြ က ျပင္ဦးလြင္မွာ ေနျပီး စြမ္းကေတာ့ တာဝန္က်ေနရာ ရန္ကုန္မွာပဲ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းဝယ္ခါ ေနထိုင္ပါတယ္။
       စြမ္းမွာ အမတစ္ဦးရွိျပီး အိမ္ေထာင္က်ခါ ကေလး ၂ ေယာက္ပင္ရေနျပီမို႔ စြမ္းအိမ္ေထာင္ေရးကို မိဘေတြ က စိတ္ႀကိဳက္ဆံုးျဖတ္ခြင့္ေပး ထားတာပါ။ ဒါ့ေပမယ့္ စြမ္းကေတာ့ သေဘာတူသည္ျဖစ္ေစ မတူသည္ျဖစ္ေစ ရႈိင္းကိုသာ ထာဝရလက္ထပ္ေပါင္းသင္း သြားမွာပါပဲ။
     အမႈျဖစ္ျပီး ဒုတိယေန႔မွာ စြမ္း လႈိင္သာယာဘက္မွာ ရွိတဲ႔ မ်က္ဝန္းေနတဲ႔ FMI မွ လံုးခ်င္းတိုက္ေလးဆီကို တပည့္ ၂ ဦးနဲ႔ေရာက္လာခဲ႔ပါတယ္။ တိုက္ ကအစြန္ဆံုး တိုက္ျဖစ္ျပီး ေဒါင့္က် သလိုေဘးဘက္မွာေတာ့ လမ္းမ ကိုလွမ္းျမင္ေနရပါတယ္။ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနတဲ့ တိုက္ေလးကို စြမ္း ဘဲလ္တီးျပီး လႈပ္ႏႈိးလိုက္ပါတယ္။

 
မႏြဲ႕ေၾကး ( 19 )

     တိုက္ထဲကေန မ်က္ဝန္းထြက္လာခါ ျခံတခါးဖြင့္ျပီးမွ ယူနီေဖာင္းနဲ႔ စြမ္းကိုလဲ ျမင္ေရာ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္ကိုမဲ႔ ခါျပံဳးလိုက္ျပီးေတာ့
   " ေအာ္ေဟာ္ ဘယ္သူမ်ားလဲလို႕ ၾကြပါခမ်ာ့ အထဲကို ဘာကိစၥမ်ား ရွိလို႔လဲ ကိုစြမ္းရည္ထက္ "
   " အထဲေရာက္မွ ေျပာၾကတာေပါ့ ကိုမ်က္ဝန္းစိမ္း "
   " ေကာင္းပါျပီ ဝင္ပါဝင္ပါ အထဲက္ို "
    ျခံထဲဝင္လိုက္ေတာ့ တိုက္ရဲ႕အေရွ႕ တစ္ျခမ္းမွာျမင္ရ တာကေတာ့ အေဆာက္အဦးေလး တစ္ခု GYM ျဖစ္မွာ ပါပဲ။ အိမ္အေရွ႕မွာေတာ့ မ်က္ဝန္းစိမ္းရဲ႕ ကားကိုရပ္ခါ ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ စြမ္း တို႔ ထိုင္လိုက္ျပီး မ်က္ဝန္းကို
   " တနလၤာေန႔ မနက္ ၃ နာရီေလာက္မွာ မဂၤလာဒံုက ေဇကမ႓ာေဂါက္ကြင္း ဖက္ကိုေရာက္ခဲ႔ေသးလား "
   " အင္း ေရာက္ပါတယ္ မနက္ေစာေစာ ထေျပးတာကို အဲဒိဖက္က လူရွင္းေတာ့ ေျပးလို႔ေကာင္းမလားလို႔ ေန ရာသြားၾကည့္ျဖစ္တယ္ ခနပါပဲ ဘာျဖစ္လို႔ပါလိမ့္ "
  " အဲဒိေန႔ညက အေတာ္ေနာက္က်မွ က်ေနာ္တို႔ဆံုျဖစ္ ၾကေသးတယ္ေနာ္ အိပ္ေကာအိပ္ရဲ႕လားဗ် "
   " က်ေနာ္က အိပ္တာဘယ္ေလာက္ ေနာက္က်က်ထ တာေတာ့အခ်ိန္မွန္ပဲဗ် က်န္းမာေရးေပါ့ဗ်ာ Fitness Center ဖြင့္ထားတဲ႔သူေလ "
 " သြားတာတစ္ေယာက္ထဲလား ဘယ္သူပါေသးလဲဗ် "
   " တစ္ေယာက္ထဲ ပါပဲ "
   " ဟုတ္ပါျပီဗ်ာ့ က်ေနာ္ ကိုမ်က္ဝန္းစိမ္းရဲ႕ အိမ္ကိုခန ေလာက္လိုက္ၾကည့္လို႔ရမလားဗ်ာ့ GYM ေကာေပါ့ "
   " မရလို႔မွ မရတာပဲဗ်ာ ၾကည့္ပါ စိတ္ႀကိဳက္ၾကည့္ "
   " ကဲ လာက်ေနာ္တို႔ လိုက္ၾကည့္ရေအာင္ "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 20 )

    " ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာ "
   စြမ္းနဲ႔တပည့္ႏွစ္ေယာက္ မ်က္ဝန္းကိုေခၚကာ အိမ္ေန ရာအႏွံ႕လိုက္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ ျပီးေတာ့မွ GYM ထဲကို ဝင္ၾကည့္ၾကတယ္။ ဖုန္ေတြ ပင့္ကူအိမ္ေတြအျပည့္နဲ႔
   " ဟင္ ခမ်ားဟာက ဘယ္လိုလဲဗ် ဖြင့္ထားတယ္ဆို "
   " ဖြင့္ထားေပမယ့္ လူမလာဘူးေလဗ်ာ ဒိလိုပါပဲ "
 " ေကာင္းပါျပီ ကဲ က်ေနာ္တို႔ျပန္လိုက္ပါဦးမယ္ ေနာက္ လဲလိုအပ္ရင္ ကူညီေပးပါဦး "
   " ေခါင္းခါမရတဲ႔ ကိစၥမို႔ေခါင္းပဲျငိမ့္ျပရမွာေပါ့ဗ်ာ ေအာ္ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ရွင္းစရာ က်န္တယ္ဆိုတာ ဒါလားဗ် "
    စြမ္း မ်က္ႏွာ တင္းခနဲ ျဖစ္သြားခါ တပည့္ေတြေရွ႕မွာ မို႔ မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္လိုက္ခါ
  " မဟုတ္ေသးဘူးဗ် က်န္ပါေသးတယ္ အဲဒါက ပုဂၢိဳလ္ ေရးမို႔ အလုပ္နဲ႔မဆိုင္ပါဘူး ခြင့္ျပဳပါဦး "
   " ဟုတ္ပါျပီ ကိုစြမ္းရည္ထက္ က်ေနာ့္ဘက္ကအခ်ိန္ မေရြး အဆင္သင့္ပါပဲ "
    စြမ္းဘာမွျပန္မေျပာပဲ လွဲ႔ထြက္လာ လိုက္ပါေတာ့ရဲ႕။ ေနာက္ထပ္ ၃ ရက္ေျမာက္ညမွာပဲ ရႈိင္းအိမ္က ဖုန္းဝင္ လာပါတယ္။ ရႈိင္း အိမ္ဖုန္းမို႔ ထူးဆန္းသြားမိသလို စိတ္ ထဲမွာလဲ ထိတ္ခနဲပူ လိုက္မိတယ္။
   " ရႈိင္း လား "
   " မဟုတ္ဘူး ေမာင္စြမ္း ဦးစိုင္းပါ မနက္ထဲက ရႈိင္း သင္တန္းဆိုျပီး သြားတာ အခုထိျပန္မေရာက္ေသးလို႕ ေမာင္စြမ္း စီမ်ားေရာက္ေနသလားလို႔ပါ သူ႕ဖုန္းကိုေခၚ ေတာ့လဲ ဝင္ေပမယ့္ မကိုင္လို႔ေလ စိတ္ပူတာနဲ႔ ဆက္ လိုက္တာ "
  " ဗ်ာ "
   ႏွလံုးခုန္သံေတြ ဒိတ္ခနဲ ဒိတ္ခနဲ က်ယ္ေလာင္စြာ။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 21 )

    မနက္ကသင္တန္း သြားတည္းက ကားယူသြားမယ္ လုပ္ျပီးမွ မေမာင္းခ်င္တာမို႔ Taxi နဲ႔ပဲလာ ျဖစ္တယ္။ ခု ျပန္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ကားကလဲ ငွားရတာ ခက္လိုက္ တာတအားပဲ စိတ္ညစ္လာတုန္းမွာပဲ ကားတစ္စီးထိုးခါ ရပ္လာတာမို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ဝန္းစိမ္း။
    " တက္ပါ ရႈိင္း ရ ကို အိမ္လိုက္ပို႔ ေပးပါ့မယ္ ဘာမွမ ျဖစ္ေစရဘူး ဟုတ္ျပီလား အာမခံတယ္ "
   " မလိုက္ပါဘူး ဘာလို႔လိုက္ရမွာလဲ က်ေနာ့္ဖာသာပဲ ကားငွားသြားမယ္ ေနေပ့ေစ ရတယ္ "
   " မလိုက္ရင္ေတာ့ မငိးကို႔ကိုနမ္းသြားတဲ႔ အေၾကာင္း ကို စြမ္းရည္ထက္ကို ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ေလ "
   " ဟင္ ခမ်ား ခမ်ား "
   " သိေနတယ္ေလ မင္းသူ႕ကိုမေျပာထားဘူး ဆိုတာ "
   " ေကာင္းျပီေလ ခမ်ား အိမ္အထိေတာ့ လိုက္ပို႔ေပး "
   " စိတ္ခ် တက္ သြားမယ္ "
   ရႈိင္း ကားေပၚတက္ထိုင္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ သူ ရႈိင္းမ်က္ႏွာ ကို ပုဝါတစ္ထည္နဲ႔ လွမ္းအုပ္လိုက္တာမို႔ ရႈိင္း အသက္ ရႈေအာင့္ခါ အတင္းရုန္းေပမယ့္ ခနပဲၾကာတယ္ အရာ ရာေမ့ကာ ေလာကႀကီးနဲ႔ အဆက္ျပတ္သြား ပါေတာ့ရဲ႕
    သတိရေတာ့ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေျခႏွစ္ဖက္ကိုႀကိဳးနဲ႕ ခ်ည္ထားခါ မတ္တပ္ရပ္လ်က္သား အဝတ္ဆိုလို႔ သူ႔မွာ အတြင္းခံေလးပဲ ပါပါတယ္။ အသိေလးဝင္လာတာနဲ႔သူ အတင္းရုန္းေပမယ့္ မရေတာ့ေပ။
    " မ်က္ဝန္းစိမ္း လူလိမ္ႀကီး က်ဳပ္ကိုလႊတ္ေပး "
    အခန္းက ေမွာင္မဲေနတာမို႔ သူအတင္းေအာ္ဟစ္ပစ္ လိုက္စဥ္မွာပဲ ရီသံႀကီး တဟားဟားနဲ႔ ထြက္ေပၚလို႔လာ ပါေတာ့တယ္။ ရႈိင္းတအားလန္႔သြားျပီး ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို က်ံဳ႕ခါ မ်က္လံုးေလးျပဴးျပီး လိုက္ၾကည့္ေနမိပါတယ္။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 22 )  

     အခန္းမီးက ဖ်တ္ခနဲ ပြင့္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ရႈိင္းရဲ႕ေရွ႕ တည့္တည့္က ထိုင္ခံုမွာ ေက်ာမွီခါ ထိုင္ေနတဲ႔ မ်က္ဝန္း က္ုိေတြ႕ရပါတယ္။ သူကလဲ အဝတ္ဗလာနဲ႔ အတြင္းခံပဲ ဝတ္ထားတယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ မ်က္ဝန္းစိမ္းရဲ႕ မ်က္လံုး ေတြက ထူးျခားေနပါတယ္။ ရႈိင္း စိတ္ကိုတင္းခါ
   " က်ေနာ့္ကို ဘာလုပ္မလို႔လဲဟင္ က်ေနာ့္ကို အိမ္ျပန္ ပို႔ေပးပါဗ်ာ ေနာ္ က်ေနာ့္ကို ဘာမွမလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ အင့္ဟီး က်ေနာ္ ေၾကာက္ပါတယ္ ခမ်ားကို ဟင့္ "
   " ဟား ဟား ဟား ေၾကာက္မေနပါနဲ႔ကြာ ဒီမွာ မင္းတို႔ ႀကိဳက္တဲ႔ အေကာင္ႀကီးႀကီး ႀကီးရွိပါတယ္ကြ ဟားးးး "
    မ်က္ဝန္းက သူ႔အတြင္းခံ ထဲကအထုတ္ႀကီးကို လက္ နဲ႔လႈပ္ရမ္းခါျပခါ ေျပာလာတာမို႔ ရႈိင္း လန္႔သြားခါ
   " ဟာ မႀကိဳက္ပါဘူး မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ မလုပ္ပါနဲ႔ "
 " ဟမ္ ဘာမႀကိဳက္တာလဲ မင္းတို႔ေယာက္်ားျခင္းလိုက္ ႀကိဳက္ေနတာ ဖင္ခံခ်င္လို႔ ပဲမဟုတ္လားကြ ဟမ္ ဒီမွာ ၾကည့္ မင္းၾကိဳက္သြားေစရမယ္ အာမခံတယ္ "
   မ်က္ဝန္းက ထိုင္ရာမွ ထရပ္လိုက္ေတာ့ အားကစား လိုက္စားထားတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္မို႔ၾကည့္ လို႔ေကာင္းေနသလို အတြင္းခံထဲမွ အေကာင္ႀကီးကလဲ နဲတာႀကီး မဟုတ္ေပ။
   " က်ေနာ့္ကို ဘာမွမလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ ေနာက္ဆို က်ေနာ္ ခမ်ားကို ေကာင္းေကာင္း ဆက္ဆံပါ့မယ္ေနာ္ "
   " မလိုေတာ့ဘူးေလ မင္းမွာ ေနာက္ေန႔ဆိုတာ အနာ ဂတ္ ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး ေနရႈိင္းမြန္ ရ မင္းကိုငါအားရ ေအာင္ ႏွိပ္စက္ျပီး လိုးသတ္ျပစ္မွာ ဟား ဟား "
    မ်က္ဝန္းစကားေၾကာင့္ ျပီးခဲ႔တဲ႔လက ဂ်ာနယ္ထဲမွာပံု ေတြနဲ႔ တကြေဖာ္ျပထားတဲ႔ လူသတ္မႈေတြက္ုိ ရႈိင္း သြား ျမင္ေယာင္ခါ ေၾကာက္ရြံ႕လာျပီး

မႏြဲ႕ေၾကး ( 23 )

   " ဒါ ဒါဆို ဟို လူသတ္မႈေတြက ခမ်ားသတ္တာေပါ့ ဟုတ္လား ဟာ မလုပ္ပါနဲ႔ က်ေနာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ က်ေနာ့္ကို မသတ္ပါနဲ႔ဗ်ာ "
   " ဟား ဟား ဟား မရေတာ့ဘူး မင္းကငါ့ရဲ႕ ပစ္မွတ္ ျဖစ္သြားျပီ မင္းကိုဒီည အဝလိုးမယ္ အဝႏွိပ္စက္မယ္ ဟား ဟား ေပ်ာ္လိုက္တာ "
    ရႈိင္း မ်က္ရည္ေတြ က်လာခါ တကယ္လဲေၾကာက္ရြံ႕ ခါ တဆတ္ဆတ္တုန္ေန မိပါေတာ့တယ္။ ရႈိင္းနားမွာသူ ရပ္ခါ စကားေျပာေနရင္းက ရႈင္းနားကပ္ခါ ရႈိင္းမ်က္ႏွာ ကိုညွစ္ျဖစ္လိုက္ျပီး
    " မငိုနဲ႔ မငိုနဲ႔ မင္းတို႔လို ေစာက္ေျခာက္ေတြရွိေနလို႔ ကမ႓ာႀကီးက က်က္သေရတုန္းေနတာကြ သိလား အဲ႔ဒီ ေတာ့ငါမေသသေရြ႕ တက္ႏိုင္သေလာက္ ေလာကႀကီး လွပဖို႔ ငါမင္းတို႔လိုေကာင္ေတြကို ရွင္းပစ္ရမွာပဲ "
   " က်ေနာ္က ခမ်ားကို ဘာလုပ္လို႔လဲဗ်ာ့ အီးဟီးဟီး က်ေနာ္အေျခာက္မဟုတ္ဘူး ေယာက္်ားျခင္းႀကိဳက္လို႔ အေျခာက္ဆိုရင္ ခမ်ားက ဘာလို႔ေယာက္်ားေတြကိုပဲ လိုက္ခ်ျပီး လိုက္သတ္ေနလဲ ခမ်ားလဲ အေျခာက္ပဲ အီး ဟီးဟီး "
   " ဘာာာာာ ဘာ ေျပာတယ္ မင္း မင္း ငါ့က္ုိအေျခာက္ လို႔ေျပာတယ္ဟုတ္လား မင္း ဟင္း မင္း နာျပီသာမွတ္ "
     မ်က္ဝန္းနံရံမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ႔ ၾကာပြတ္ေခြႀကီးကို ယူ ခါ ရႊမ္းခနဲ ဆန္႔ထုတ္လိုက္တာမို႔ ရႈိင္း လန္႔ခါ
   " အား ဟား ဟား မလုပ္ပါနဲ႔ ေၾကာက္ပါတယ္ဗ် "
   " မင္း မင္း ခုန ဘာေျပာလိုက္တာလဲ ျပန္ေျပာစမ္း "
   " ဘာမွမေျပာဘူး ခမ်ားက ေယာက္်ားအရမ္း ပီသ "
   ရႈိင္းစကားပင္ မဆံုးလိုက္ပါ ၾကာပြတ္အဖ်ားက ရႈိင္း ရဲ႕နံရိုးေပၚ က်ေရာက္လာခါ အေရျပားေတြပါ ပြန္းပဲ႔ရျပီ

မႏြဲ႕ေၾကး ( 24 )

   " အားးးး ေသပါျပီဗ်ာ့ ကယ္ၾကပါဦး ဗ်ာ့ ကယ္ၾကပါဦး အီးဟီးဟီး ဒီမွာ အရူးႀကီး လူသန္ေနပါတယ္ဗ်ာ့ "
   " ရႊမ္း ရႊမ္း "
   " မရူးဘူး မရူးဘူး ငါအရူးမဟုတ္ဘူးကြ ကဲကြာ ရႊမ္း "
   " အ့ဟားဟား ေသပါျပီဗ်ာ့ ကိုေရကယ္ပါဦး ဟင့္ "
   " မေအာ္နဲ႔ မေအာ္နဲ႔ ငါလိုးမေစာက္ေျခာက္ မင္းတို႔က လုပ္ခ်င္တာလုပ္ျပီး ခုမွေၾကာက္မေနနဲ႔ ကဲကြာ "
   " အားးး မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ့ ေတာ္ပါေတာ့ ရွစ္ခိုးပါတယ္ အ့ အာစ့္ ဟား အား ဟင့္ အင္းဟင္း အား "
   ရႈိင္းရဲ႕ ေျမွာက္ခါခ်ည္ထားတဲ႔ လက္တစ္ဖက္နဲ႕ ေပါင္ မွာ ေသြးစေတြပင္ ထြက္လို႔လာပါျပီ။ နာတာမွ အသည္း ခိုက္ေအာင္ နာလွပါတယ္။ ကိုေရ ရႈိင္းကိုျမန္ျမန္လာျပီး ကယ္ပါေတာ့ဗ် ရႈိင္းေသေတာ့မယ္။
    " ဟင္ေဟ့ေကာင္ မင္းတို႔က အေျခာက္သာေျပာတာ မိန္းမေတြကိုလဲ အလြတ္မေပးဘူး အယုတ္တမာေတြ "
   " က်ေနာ္ ဘယ္မိန္းခေလးမွ တခါမွ ဘာမွမလုပ္ အ့စ္ မလုပ္ပါဘူးဗ်ာ့ အားဟားဟား "
  " ဘာာာာာ "
   မ်က္ဝန္းရဲ႕ ရင္ေခါင္းသံနဲ႔ ေအာ္သံႀကီးေၾကာင့္ ရႈိင္း တကိုယ္လံုးတုန္တက္သြားပါတယ္။ ရႈိင္းမ်က္ႏွာနားကို ကပ္ခါေအာ္လိုက္တဲ႔ မ်က္ဝန္းရဲ႕ မ်က္လံုးေတြ ရဲရဲနီၿပီး အသားေတြပါ နီစပ္ေနခါ ေခြ်းေတြ ရႊဲနစ္ေနပါတယ္။
    " မင္းမလိမ္နဲ႔ ငါ့အေမကို မတရားဝိုင္းလုပ္တုန္းက မင္းတို႔ အေျခာက္ေတြပဲေလ မင္းမညာနဲ႔ မင္းလဲပါမွာပဲ ငါသိတယ္ ေျပာစမ္းေျပာစမ္း မင္းမညာနဲ႔ ေဟ့ေကာင္ "
    " ဘယ္လိုလုပ္ပါမွာလဲဗ် က်ေနာ္က ခမ်ားထက္ကို ငယ္ေသးတဲ႔ဟာကို အာ့ဟားဟား ေသပါျပီဗ် "
   " ငါ့ကို ညာဦးကြာ ညာဦး ညာဦး ရႊမ္းရႊမ္း ရႊမ္း "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 25 )

    ၾကာပြတ္ရာေတြက ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ မ်ားလာတာနဲ႔ အမွ် ဒူးေတြမခိုင္ေတာ့ပဲ လက္ကိုခ်ည္ထားတဲ႔ ႀကိဳးကို ကိုင္ခါ လူကတြဲေလာင္း ၾကေနပါျပီ။ ၾကာပြတ္အသြားနဲ႔ ထိျပီးသား ေနရာေတြကိုမ်ား ထပ္ထိလိုက္လ်င္ အသဲ ကို ဓါးနဲ႔ထိုးလိုက္သလိုကို နာက်င္ရပါတယ္။
    " ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ က်ေနာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ နာလွပါျပီဗ်ာ က်ေနာ့္ကိုလႊတ္ေပးပါ "
    " ငါ့အေမ ေအာ္တုန္းကေကာ မင္းတို႔လႊတ္ေပးခဲ႔ရဲ႕ လားဟင္ သနားတက္ခဲ႔လို႕လားကြ ဟမ္ လူစိတ္မရွိတဲ႔ အေျခာက္ေတြ ေသမွေအးမယ္ ေသေပ့ေစ "
   " က်ေနာ္ အေျခာက္မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ နာလွပါျပီ ဗ်ာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဟင့္ သနားပါဗ်ာ ေသရပါေတာ့မယ္ က်ေနာ့္ကို လႊတ္ေပးပါဗ်ာ့ အီးဟီးဟီး အင့္ဟစ္ "
   " အဓိပၸါယ္ မရွိတာေတြ လာမေျပာနဲ႔ နာေအာက္ရိုက္ တာ နာမွာေပါ့ လႊတ္ဖို႔ေခၚလာတာ မဟုတ္ဘူး အေသ သတ္မလို႔ေခၚလာတာ မင္းရူးေနလား ဟားဟားဟား "
   ရႈိင္း ေအာ္ဟစ္ခါ မငိုႏိုင္ေတာ့ပဲ တသိမ့္သိမ့္သာရႈိက္ ငိုေနမိပါေတာ့တယ္။ ေသခ်င္လဲ ေသသြာပါေစေတာ့ ခံ စားရတဲ႔ ေဝဒနာက ေသတာထက္ပင္ ဆိုးပါေသးတယ္
   " ေနဦး မင္းကို မင္းႀကိဳက္တာေလး ေၾကြးရဦးမယ္ "
   မ်က္ဝန္းက ရႈိင္းေနာက္ကို သြားခါ ရႈိင္းဝတ္ထားတဲ႕ အတြင္းခံေလးကို ဆြဲခြ်တ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေပ်ာ့ေခြ ေနတဲ႔ၾကားက ရႈိင္းအတင္းရုန္း ေပမယ့္မရေပ။
    လံုးဝန္းျဖဴေဖြးေနတဲ႔ ရႈိင္းရဲ႕တင္ပါးေတြကို သေရျပား နဲ႔ရိုက္တာ အခ်က္ေပါင္း မေရတြက္ႏိုင္ေပ။ တင္ပါးတခု လံုး နီရဲတြက္ခါ ထံုက်င္ေအာင္ပင္ နာေနရပါျပီ။
   " ေတာ္ပါေတာ့ဗ်ာ့ အားဟားဟား ဟစ္ အေသသာ တခါထဲ သတ္လိုက္ပါေတာ့ အင့္ဟင့္ဟင့္ "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 26 )

     စြမ္း ရင္ေတြဗေလာင္ဆူေန ရပါျပီ ရႈိင္း ခုဘယ္မွာလဲ ဘာေတြျဖစ္ေနျပီလဲ။ ဖုန္းကလဲပိတ္ ထားေတာ့ ဒုကၡပဲ။ ပထမဆံုးေျပးျမင္မိတာက မ်က္ဝန္းစိမ္း ဒီေကာင္ပဲျဖစ္ ရမယ္။ ရႈိင္းခ်က္ျခင္း FMI ကိုလိုက္ပါေတာ့တယ္။
    ကားေတြကလဲ ပိတ္ေနတာမို႔ စိတ္ကိုဘယ္လိုမွထိန္း မရေတာ့ ေတြ႕သမွ်ကား အခ်ိဳးမေျပလ်င္ ေအာ္ဆဲပစ္ခဲ႔ ျပီး အသကုန္လုခါ ေမာင္းေနမိပါေတာ့တယ္။
    ရႈိင္း ထံုက်င္ေနတဲ႔ တင္ပါးနီနီရဲရဲ ကိုညစ္ကိုင္ခါ မ်က္ ဝန္း ေနာက္ကေန ဖိကပ္လိုက္ ခ်ိန္မွာေတာ့
   " အားးးးးးး ေသပါျပီဗ်ာ့ အမေလး ဟင့္ အင္း အီး "
    ကို႔ကိုပဲ ရႈိင္းေမွ်ာ္လင့္ေနမိတ္ ကိုကသာရႈိင္းကိုကယ္ တင္ႏိုင္မယ့္ တစ္ဦးတည္းေသာလူပါ။ ခု ရႈိင္းဘယ္နား ေရာက္ေနမွန္း ကို႔ဖာသာပင္ မသိေပ။ တကိုယ္လံုးနာ က်င္မႈက ေျပာမျပတက္သလို ယခုတခါ အတြင္းပိုင္းထဲ ထိ မညႈာမတာထိုးသြင္းျခင္း ခံလိုက္ရတာမို႔ ထေအာ္မိ တာပါ။ ကို နဲ႔အတူေနဖူးေပမယ့္ကိုက လူကသာစိတ္တို တက္ေပမယ့္ အတူအိပ္ခ်ိန္ ဆက္ဆံခ်ိန္ေတြမွာ ရႈိင္းကို နာက်င္ေအာင္ လုပ္ေလ့မရွိေပ။
     ရႈိင္းလက္ခံမွသာ လုပ္ေလ့ရွိသလို နာက်င္မႈမရွိဖို႔ကို လဲအျမဲ ဂရုစိုက္ေပးတက္တယ္။ အခုကေတာ့ မညႈာမ တာမဆံ႔မျပဲ တဆံုးထိုးထည့္ လိုက္တာေလ။ ေသေရာ ေပါ့။ နာလိုက္တာ နာလိုက္တာ ဆိုတာမေျပာပါနဲ႔ေတာ့
တြဲေလာင္းျဖစ္ေနတဲ႔ ရႈိင္းရဲ႕ခါးေလးကိုကိုင္ခါ ေနာက္မွ ေနျပီး မ်က္ဝန္း အားရပါးရ စိတ္တိုင္းက် လုပ္ေနပါရဲ႕။
     ေအာ္ဖို႔ပင္ အသံမထြက္ႏိုင္ေတာ့ပဲ အံကိုတင္းတင္း က်ိတ္ခါ နာက်င္မႈေဝဒနာကို ခါးဆီးခံေနရ ပါေတာ့ရဲ႕။ ဘဝမွာဒါမ်ိဳးတႀကိမ္မွ စိတ္ေတာင္မကူးမိေပ အခုေတာ့ ဒီလို စိတၱဇေဝဒနာရွင္ရဲ႕ တစာခံ ျဖစ္ေနရပီေလ။

   
မႏြဲ႕ေၾကး ( 27 )

   ကိုပဲအျမန္လာကယ္ရင္ ကယ္ပါမကယ္ရင္ အျမန္ဆံုး သာ ေသသြားခ်င္လွပါျပီ။ ေနာက္ကေန တခ်က္ေစာင့္ ထည့္လိုက္တိုင္း ဖင္ကနာရံုသာမက တကိုယ္လံုးက ဒဏ္ရာေတြကပါ နာက်င္လာတာမို႔ စကၠန္႔မလပ္ေသလု မတက္ခံစားေနရတာပါ။
    " မလုပ္ အ့ ပါနဲ႔ေတာ့ အင့္က်ေနာ္ေသ အင့္ ေတာ့မွာ ပါ အ့ အင့္အင့္ အား ေတာင္း အ့ ေတာင္းပန္ အ့ အ့ "
    " မေတာင္းပန္နဲ႔ မေတာင္းပန္နဲ႔ မင္းကိုငါ အလကား မသတ္ဘူး မင္းတို႔ႀကိဳက္တာ လုပ္ေပးျပီးမွ သတ္တာ ဟား ဟား ဟား "
   " အီး ဟင့္ အင့္ အေမေရ သားကိုကယ္ပါဦး ဗ်ာ့ အ့ "
   " မတနဲ႔ အေမ မတနဲ႔ ငါ့အေမေသျပီ မင္းတို႔သတ္လို႕ ငါ့အေမေသျပီကြ အင့္ဟာ အင့္ အင့္အင့္ "
   " အ အာ့ အား အား ဟား အာ့ အီးဟီး "
   " တဦး တဦး အင့္ အင့္ အင့္ "
   " သတ္လိုက္ပါေတာ့ အ့ အ့ ဟင့္ ဟီး "
     နာက်င္မႈဒဏ္ကို မခံစားႏိုင္ေတာ့ပဲ မ်က္လံုးေတြက ျပာေဝကာ နားေတြပါ အူလာျပီး လူကသတိတခ်က္တ ခ်က္လစ္လစ္ သြားေနပါပီ။ ေသခြင့္ရဖို႔သာ ဆုေတာင္း ေနရျပီေလ။ ေပ်ာ့ခနဲ ေခြက်သြားတဲ႔ ရႈိင္းကို မ်က္ဝန္း ေရွ႕ကေန လာၾကည့္ကာ
   " ေဟ့ေကာင္ ေဟ့ေကာင္ မင္းမေသနဲ႔ဦးေနာ္ ငါလိုးမ ေဟ့ေကာင္ အေျခာက္ မေသနဲ႔ဦးးးးးး ဟင္ မငိးကိုလိုး တာငါ တစ္ေယာက္ထဲကြ ငါ့အေမကို မင္းတို႔ဝိုင္းလိုးၾက တုန္းကေတာ့ ငါ့အေမက တေယာက္ထဲ ခံသြားရတာ ငါမေက်ဘူး တစ္သက္လံုး မင္းတို႔ကိုမေက်ဘူးကြ "
    သတိမရ တစ္ခ်က္ရတစ္ခ်က္ျဖစ္ခါ ေျပာ့ေခြေနတဲ႔ ရႈိင္းရဲ႕ ပါးေတြကို ရိုက္ခါ မ်က္ဝန္း ငိုေနပါေတာ့တယ္။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 28 )

      စြမ္း မ်က္ဝန္းရဲ႕ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ အိမ္တံခါးက ပိတ္ထားတာမို႔ ျခံထဲက္ုိေက်ာ္ဝင္ခါ အိမ္ကိုပတ္ၾကည့္၍
    " မ်က္ဝန္းစိမ္း မ်က္ဝန္းစိမ္း ေဟ့ေကာင္ ထြက္ခဲ႔စမ္း မ်က္ဝန္းစိမ္း "
    အသံေတြက တိတ္ဆိတ္ေနတာမို႔ ဘာလုပ္ရမွန္းကို မသိပဲ ျဖစ္ေနစဥ္ တစ္စံုတစ္ခုကို သြားသတိရမိတာမို႕ စြမ္း ကားေပၚကိုျပန္တက္ခါ စခန္းကိုဖုန္းဆက္ျပီး သူ႔ရဲ႕ အခန္းထဲက လိပ္စာတစ္ခုကိုသြားၾကည့္ခိုင္းလိုက္ပါ ေတာ့တယ္။
     ထိုလိပ္စာက မ်က္ဝန္းစိမ္းရဲ႕ History ကို စံုစမ္းစဥ္ တုန္းကမ်က္ဝန္းရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈထဲကတစ္ခုျဖစ္တဲ႔ ျမိဳ႕ျပင္ ကျခံႀကီးတစ္ျခံရဲ႕လိပ္စာပါ။ လိပ္စာရတာနဲ႔ စြမ္းအဲဒိကို အျမန္ဆံုး သြားမိပါေတာ့တယ္။ အခ်ိန္ကလဲ ည ၁၂ နာ ရီ ေက်ာ္ပီမို႔ ကားေတြကလဲရွင္း ေနပါပီ။
     ရႈိင္းဘာမွ မျဖစ္ပါေစနဲ႕။ ရႈိင္းရယ္ မင္းတစ္ခုခုျဖစ္လို႔ ကေတာ့အဲဒိေကာင္ကို ငါအေသသတ္ျပီး ႀကိဳးစင္တက္ ပစ္မယ္။
      " ထစမ္း ေဟ့ေကာင္းးးး ထစမ္း "
    ႀကိဳး ေတြအကုန္ျဖည္ေပးလိုက္ေပမယ့္ ရႈိင္းကေတာ့ လံုးဝမလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ကိုယ္တံုးလံုးနဲ႔ ေပ်ာ့ေခြေခါက္လို႔ သာေနပါျပီ။ သတိကလဲ လူနဲ႔မကပ္ ေတာ့ပါ။ နာက်င္မႈကို သိလိုက္ ေမ့သြားလိုက္နဲ႔။
    " ရတယ္ မင္းမထလဲ ငါကေတာ့ ငါ့ကိစၥကိုျပီးေအာင္ လုပ္ရမွာပဲ "
     မ်က္ဝန္း ေပ်ာ့ေခြေနတဲ႔ ရႈိင္းကို တြန္းေမွာက္လိုက္ခါ ေနာက္ကေန တက္ျပီးလုပ္ပါေတာ့တယ္။ ရႈိင္း စီကဘာ ေအာ္သံ ညည္းျငဴသံမွ မၾကားတာမို႔ ျပန္ဆင္းလိုက္ခါ ရႈိင္းရဲ႕ ပါးကိုညစ္ျပီး ခါလိုက္ခါ

မႏြဲ႕ေၾကး ( 29 )

    " ေဟ့ေကာင္ ေအာ္ေလကြာ ေဟ့ေကာင္ ေအာ္စမ္း မရဘူးေနာ္ မင္းေသလို႔မရေသးဘူး ေဟ့ေကာင္းးးး "
    မ်က္ဝန္း ရႈိင္းကို ေျခေထာက္နဲ႔ အားရပါးရေစာင့္ကန္ ထည့္လိုက္တာမို႔ ရႈိင္းေနာက္ကို လြင့္သြားပါတယ္။
   " အင္ ဟင္း အင္း "
   " ဟာ သတိရလာျပီ ဟား ဟား ေတာ္ေသးတာေပါ့ "
   ရႈိင္းျပန္ ျငိမ္သြားျပန္တာမို႔ မ်က္ဝန္း ရႈိင္းမ်က္ႏွာႏွား ကိုေသခ်ာကပ္ခါ ၾကည့္လိုက္ျပီး ႏွာေခါင္းကိုလဲ လက္နဲ႔ စမ္းၾကည့္ပါတယ္။ အသက္ေငြ႕ေငြ႕ေလး ရႈေနေသးရဲ႕။
   " ေဟ့ေကာင္ ေဟ့ေကာင္ ေနဦး နာမည္ဘသူပါလိမ့္ ေဟ့ေကာင္ ထဦးေလကြာ ေဟ့ေကာင္ မင္းမထရင္ငါ ထပ္ေစာင့္ကန္မွာေနာ္ ေဟ့ေကာင္ "
      ရႈိင္း တုတ္တုတ္မွ မလႈပ္တာမို႔ မ်က္ဝန္းမ်က္ႏွာက ေဒါသေတြနဲ႔ ခက္ထန္လာခါ
   " ဟင္း သူမ်ားက္ုိဝိုင္းလုပ္ေတာ့ ေကာင္းတယ္ သူ႔ၾက ေတာ့ ငါတစ္ေယညက္ေတာင္ မခံႏိုင္ဘူး ကဲကြာ ကဲကဲ ကဲ အင္းဟာ "
   တဖုန္းဖုန္းနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ခါ လွိမ့္ကန္ေနသမွ် ရႈိင္း မွာ ဘာတခုမွ မသိေတာ့ပဲ တလူးလူးတလဲလဲ ခံေနရပါျပီ။
   " ေသျပီလား ေသျပီလား အီးဟီးဟီး ေမေမေရ သား ဒီေကာင့္ကို ဘာမွမလုပ္ရေသးဘူး ဘာမွဝေအာင္ကိုမ လုပ္ရေသးဘူး ေသျပန္ျပီ အီးဟီးဟီး သားတာဝန္ေက် ဘူး ဟားဟားဟား ေမေမစိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္ ေနာက္ခါမွ သားေမေမ ေက်နပ္ေအာင္ ဂလဲ႔စားေခ်ေပးပါ့မယ္ဗ်ာ့ အာ့ဟားဟား အီးဟီး "
     အားရပါးရ ေအာ္ဟစ္ငိုခါ မ်က္လံုးနီေတြနဲ႔ ရႈိင္းကိုလွဲ႔ ၾကည့္ခါ အခန္းေထာင့္မွာ ေထာင္ထားတဲ႔ ေဘ့စ္ေဘာ ရိုက္တံႀကီးကို သြားယူလာပါေတာ့တယ္။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 30 )

         လမ္းကဆံုးေနျပီမို႔ စြမ္း ကားဝင္လို႔မရေတာ့ေပ။ ေနရာကေတာ့ ဒီနားမွာက်ိန္းေသပါတယ္။ Location ဖြင့္ခါ စခန္းကေန ကြန္ျပဴတာမွာ ၾကည့္ခိုင္းျပီးရွာ ခိုင္း ထားတာမို႔ လမ္းကေတာ့မွား စရာမရွိေပ။
     ဘယ္ဘက္ကိုခ်ိဳးကာ လမ္းဆံုးေအာင္သြားျပီး ညာ ကိုေကြ႕ရမည္။ အဲဒိလမ္းအတိုင္း လမ္းဆံုးထိဆက္ခါ သြားရမွာမို႔ စြမ္းဘာမွ မစဥ္းစားပဲ ကားကိုလမ္းေဘးမွာ ကပ္ရပ္လိုက္ျပီး တံခါးေတြေလာ့ခ်ခါ ေသနတ္ကို ခါးမွာ ထိုးျပီး ေျပးပါေတာ့တယ္။
     ေနရာက အိမ္ေတြနဲပါးျပီး ဧကလိုက္က်ယ္တဲ႔ စိုက္ ပ်ိဳးေရးျခံႀကီး ေတြပဲရွိတာမို႔ ေမွာင္မဲ တိတ္ဆိတ္ခါေနပါ ေတာ့တယ္။ ေဘးျခံထဲမွ အူလိုက္တဲ႔ေခြးသံကလဲဆြဲငင္ ခါေတာ္ေတာ္နဲ႔ မျပီးေတာ့ေပ။
    စြမ္းပတ္ဝန္းက်င္ကို အကဲခတ္ျပီး သတိထားခါေျပး ေနရင္းက လမ္းဆံုးကိုေရာက္ သြားပါေတာ့တယ္။ ျခံက ေဒါင့္ျခံျဖစ္ခါ က်ယ္ဝန္းလွျပီး အိမ္ေဟာင္းႀကီးတစ္လံုး ကလည္း အေမွာင္ထဲမွာ ထည္းထည္းမားမားရွိေနပါရဲ႕။
     စြမ္း အလင္းေရာင္မရွိပဲ ေမွာင္မဲတိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ထိုအိမ္ႀကီး ထဲကိုတိတ္တဆိတ္ ဝင္လာျပီး ေနရာအႏွံ႕ လိုက္လို႔ရွာေန မိပါေတာ့တယ္။
     ဘယ္ေနရာမွ ရွာမေတြ႕တာမို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြပဲ ေပ်ာက္ကုန္ျပီလားဟု ေတြးကာ စိတ္ဓါတ္ေတြပင္က်ခါ လာပါေတာ့တယ္။ ရႈိင္းေလးရယ္ မင္းဘယ္လို ဒုကၡေတြ မ်ားေတြ႕ေနျပီလဲကြာ။
      မင္းကို ကို မရရေအာင္ လာကယ္ပါ့မယ္ ရႈိင္းရယ္။ မင္း အႏၲရယ္ကင္းပါေစ ရႈိင္းေလးရယ္။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ စြမ္း တစံုတခုကို ေျခေထာက္နဲ႔ တိုက္မိပါေတာ့တယ္။
ဟင္ ဒါ ရႈိင္းရဲ႕ အိတ္က ကီးခ်ိန္းေလးပဲ ဒါဆို ဒါဆို ရႈိင္း။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 31 )

    စြမ္း အိမ္အႏွံ႕ရွာျပီးသားမို႔ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်အရွိဆံုး အနီး ဆံုးအခန္းကို ေနာက္တခါ ျပန္ဝင္လိုက္ျပီး ဖုန္းကမီးကို ဖြင့္၍ အခန္းအႏွံ႕ရွာေဖြ ၾကည့္မိပါတယ္။ ဘာတခုမွကို ထူးျခားတာမေတြ႕ ဒါနဲ႔ ေနာက္ထပ္ ကပ္လ်က္အခန္း က္ုိ ထပ္မံရွာေဖြ မိျပန္တယ္။
    ဘာမွရွာမေတြ႕ျပန္ပါဘူး။ စိတ္ပ်က္လွစြာနဲ႔ နံရံမွာရွိ တဲ႔ဗီဒိုကို မွီျပီးထိုင္ခ် မလို႔လုပ္လိုက္စဥ္ ဗီဒိုက အနည္း ငယ္လႈပ္သြားတာမို႔ ရႈိင္း မထိုင္ေတာ့ပဲ ဘီဒိုကိုတြန္းပါ ေတာ့တယ္။ ဘီဒိုႀကီးက ေဘးတိုက္ေရြ႕ရ မယ့္အစား တံခါးတစ္ခုလို တျခမ္းကိုေရြ႕သြားပါေလေရာ။
   ဘီဒိုေနာက္မွာ ၃ ေပ ၅ ေပခန္႔အခန္းငယ္ေလး တခု ထိုအခန္းထဲကေန ေအာက္ကို ဆင္းတဲ႔ေလွကား ဟာ ဟုတ္ျပီ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ႀကီးထဲက္ုိ ဝင္လာစဥ္က ေလွခါး ထစ္ ငါးထစ္ခန္႔ တက္လာရတာကိုး ဒါဆို ေျမေအာက္ ခန္းေပါ့။ စြမ္းေလွကားကေန သတိထားျပီး အသံလံုစြာ ဆင္းလာပါေတာ့တယ္။
     ေလွကားဆံုးေတာ့ ေမွာင္မဲေနတဲ႔ အခန္းတစ္ခုေတြ႔ ရတယ္။ ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့ ထိုအခန္းကေန ေနာက္ ထပ္အခန္းတစ္ခုရဲ႕ တံခါးၾကားမွ အလင္းေရာင္တန္း ေလးေသးေသးေလး ကိုေတြ႔ရပါေတာ့တယ္။
      စြမ္း ထိုအခန္းနားကို ကပ္သြားခါအသာေခ်ာင္းက်ိ မိေတာ့ အဝတ္ဗလာ ေသြးအလိမ္းလိမ္းနဲ႔ ေခြလဲေနတဲ႔ ရႈိင္းကို ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။ စြမ္းမ်က္စိေတြကို အသာ ျပန္မွိတ္ျပီး ျပန္ၾကည့္တယ္ ဟုတ္တယ္ ရႈိင္း ပါပဲ။ စြမ္း ျပန္ၾကည့္လိုက္တဲ႔ အခ်ိန္မွာပဲ ေဘ့စ္ေဘာတံကိုင္ထား တဲ႔မ်က္ဝန္းလဲ ရႈိင္းေဘးနားကို ေရာက္လာပါျပီ။
   " ေဟ့ေကာင္ မင္းထမလား မထဘူးလား ဟမ္ "
   တုတ္နဲ႔ရြယ္ကာ ရႈိင္းကိုေမးေနတဲ႔ မ်က္ဝန္းရဲ႕အသံပါ

မႏြဲ႕ေၾကး ( 32 )

    စြမ္း အခန္းတံခါးရဲ႕ ေလာ့ခ္ေနရာကို အားကုန္ေစာင့္ ကန္ပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဝုန္းခနဲ အသံနဲ႔ အတူတံခါး ပြင့္သြားတာမို႔ မ်က္ဝန္း လွဲ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စြမ္းကိုသူ ေတြ႕သြားပါေတာ့တယ္။
   " ဟားဟားဟား ဒိေနရာထိေရာက္ေအာင္ လိုက္လာ ႏိုင္တာ မင္းမဆိုးဘူးပဲကြ ရဲေျခာက္ရ ဟင္ မင္းလဲေသ သင့္တဲ႔ အထဲမွာပါတာပဲ ဟားဟားဟား "
" မင္းလက္ထဲက ဒုတ္ကိုအခုခ်လိုက္စမ္း မ်က္ဝန္းစိမ္း"
  " အမေလး ေၾကာက္လိုက္တာ ဟားဟားဟား မခ်ဘူး မခ်ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ လာစမ္းရဲေျခာက္ မင္းကိုပါ ငရဲကို တခါထဲပို႕ေပးမယ္ "
    ပါးစပ္ကလဲေျပာ လူကပါ စြမ္း နားကိုေျပးလာတာမို႔ စြမ္းသတိအေနအထား ျပင္ခါ အနားေရာက္လာျပီးဒုတ္ နဲ႔ ရိုက္ခ်လိုက္တဲ႔ မ်က္ဝန္းနားကို ေျပးျပီး လူခ်င္းကပ္ခါ ဗိုက္ကို ညာလက္သီး တစ္လံုးထိုးထည့္ေပးလိုက္တယ္ အြတ္ ခနဲ အသံနဲ႔ အတူအေနာက္ကို မ်က္ဝန္းယိုင္သြား ေတာ့မွ ဒုတ္ကိုင္ထားတဲ႔ လက္ကို လက္ေကာက္ဝတ္မွ ကိုင္ခါ ညႈစ္ျပီးလိမ္ခ် လိုက္ပါေတာ့တယ္။
    ဒုတ္ျပဳတ္ၾကသြား သလို စြမ္းရဲ႕ ေျခကန္ခ်က္ေၾကာင့္ မ်က္ဝန္း ဖင္ထိုင္ရက္ၾကပါေတာ့တယ္။ ေနာက္တစ္ခါ လွမ္းခတ္လိုက္တဲ႔ စြမ္းရဲ႕ညာေျခကို မ်က္ဝန္းက သိမ္း ဖက္ခါ ခ်ိဳင္းျခားညႈပ္ျပီး လိမ္လိုက္ျပန္တာမို႔ စြမ္းလဲ လဲ က်သြားျပန္ပါတယ္။
    ၂ ေယာက္စလံုးကုန္းထ လိုက္ပါေတာ့တယ္။ စြမ္းက ပို၍ ဖ်တ္လတ္သလိုပဲ မ်က္ဝန္းကလဲ စိတ္ကပံုမွန္ျဖစ္ ေနတာ မဟုတ္ေတာ့ နာၾကင္မႈကိုပင္ မသ္ိေတာ့တာပဲ လားမေျပာတက္ေပ ကုန္းထလာျပန္ပါတယ္။ မ်က္ဝန္း ထလာတာနဲ႔ စြမ္း သူ႔မ်က္ႏွာကို ပစ္ထိုး လိုက္ပါတယ္။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 33 )

    စြမ္းရဲ႕လက္သီးကို ေဝွ႕ေရွာင္ျပီး စြမ္းရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို မ်က္ဝန္းေခါင္းနဲ႔ ေစာင့္ထိုးလိုက္တာမို႔ ဒိတခါ စြမ္းကပဲ အရင္လဲက်ျပန္ပါေတာ့တယ္။ လဲက်သြားတဲ႔ စြမ္းေပၚ ကို မ်က္ဝန္းက အေပၚကေန တက္ခြထိုင္ခါ လည္ပင္း ကိုအားရပါးရ ညႈစ္ပါေတာ့တယ္။
    စြမ္း မ်က္ဝန္းရဲ႕ လက္ေကာက္ဝတ္ေတြကို ညႈစ္ကိုင္ ခါအတင္းဆြဲဖယ္ ေနေပမယ့္ မ်က္ဝန္းရဲ႕လက္ေတြက အားပါလွတာမို႔ အသက္ရႈပါ က်ပ္လာပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး အားကုန္သံုးခါ လက္ေတြကို ဖယ္လိုက္ျပီး လူက္ုိရုန္းထြက္ လိုက္ရပါေတာ့တယ္။
    " အဟြတ္ အြတ္ ဟင္း ဟင္း "
   အသက္ကိုဝေအာင္ ရႈသြင္းေနရင္းကပင္ ကုန္းထလို႔ လာတဲ႔ မ်က္ဝန္းရဲ႕ ခါးကိုဖ်တ္ကန္ထည့္ လိုက္ပါေတာ့ တယ္။ မ်က္ဝန္း လဲသြားေတာ့မွ စြမ္း မ်က္ဝန္းရဲ႕ နံေတြ ကိုေျခနဲ႔ အားရပါးရ ဆင့္ခါကန္ထည့္လိုက္တာမို႔ မ်က္ ဝန္း ျပန္ကုန္းမထ ႏိုင္ေတာ့ပဲ ပါးစပ္မွ ေသြးေတြထြက္ခါ ညည္းညဴ ေနပါေတာ့တယ္။
    စြမ္း ခုန မ်က္ဝန္းကိုင္ခဲ႔တဲ႔ ဒုတ္ကို ေကာက္ယူလိုက္ ျပီး မ်က္ဝန္းရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေျခဦးနဲ႔ ထိုးခါ ေမာ့ခိုင္းလိုက္ ျပီးေတာ့
   " ဟမ္း ဟမ္း မင္းကိုငါ အေသသတ္မယ္ ေခြးမသား "
   " ကို အ့ မလုပ္ပါနဲ႕ "
   အေနာက္ကထြက္လာတဲ႔ ရႈိင္း အသံေၾကာင့္ စြမ္း လွဲ႔ ခါၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရႈိင္းသတိေနပါျပီ။ ေဘာင္းဘီအိတ္ ထဲမွ လက္ထိပ္ကို ထုတ္ခါ မ်က္ဝန္းလက္ေတြကို ခတ္ လိုက္ျပီး ရႈိင္း နားကိုေျပးသြား မိပါေတာ့တယ္။
   " မလုပ္ ပါ နဲ႔ သူ သူ က စိတ္မူ မွန္ တာ မဟုတ္ဘူး "
   " ရႈိင္းေလး ရႈိင္းေလးရယ္ ကံေကာင္းလို႔ကြာ "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 34 )

     စြမ္း ရႈိင္းကို တင္းေနေအာင္ ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္ပါရဲ႕ ၿပီးေတာ့မွ စြမ္းရဲ႕ အင္က်ီကိုခြ်တ္ခါ ရႈိင္းကို ဝတ္ေပးပါ တယ္။ နီရဲျပီး ေသြးစေတြနဲ႔ ရႈိင္းရဲ႕ ပါးျပင္ကို အသာဖြဖြ ေလး နမ္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။
     စြမ္း မ်က္ဝန္းကို လက္ထိပ္ခတ္ ထားျပီး တိုင္မွာပါ ႀကိဳးနဲ႔ တုတ္ခါ ရႈိင္းကိုတြဲျပီး ထိုေနရာမွ ျပန္လာပါေတာ့ တယ္။ စခန္းကို ဖုန္းဆက္ေခၚျပီး မ်က္ဝန္းကို လာဖမ္း ခိုင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။
   ကားေပၚေရာက္ေတာ့ ရႈိင္းက စြမ္းကိုၾကည့္ခါ
  " က်ေနာ္က ကို လာကယ္မယ္ဆိုတာ သိျပီးသားပါ ဒါ ေပမယ့္ ခုနက က်ေနာ္ ေသမတက္ ခံစားခဲ႔ရတာေလ ေနာက္ဆို ကို႔စကား နားေထာင္ပါ့မယ္ေနာ္ ကို "
   စြမ္း ကားကိုမေမာင္းေသးပဲ စြမ္းကို ရင္ခြင္ထည့္ျပီးမွ
   " ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ ရႈိင္းေလးရယ္ ကိုအသံုးမက် လို႕ ဒိေလာက္ထိ ေနာက္က်သြားျပီး ရႈိင္းေလး နာက်င္ ခံစားရတာပါ ေနာက္ဆို ကိုလဲ ရႈိင္းကို ဒိထက္မကက်င္ နာစြာနဲ႔ ဂရုစိုက္ပါ့မယ္ေနာ္ ရႈိင္းေလး "
   " ရပါတယ္ ကိုရာ ရႈိင္း ဘဝမွာ ကိုရွိတာနဲ႔ ျပည့္စံုျပီ "
  " ကဲ သြားၾကမယ္ေနာ္ ရႈိင္းေလး အိမ္ျပန္ျပီး ဒဏ္ရာ ေတြကို ဆရာဝန္ေခၚျပ ရမယ္ေလ ေနာ္ "
   " ဟုတ္ကဲ႔ ကို "
    မ်က္ဝန္းကို ဖမ္းမိျပီး လူသတ္မႈေတြ ကိုေဖာ္ထုတ္ခဲ႔ ႏိုင္ေပမယ့္ စြမ္းတို႔ စိတ္မေကာင္း စရာတစ္ခုၾကားသိရ တာကေတာ့ မ်က္ဝန္းက စိတ္က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ႔သူတဲ႔
    မ်က္ဝန္းရဲ႕ ကားကို အဲဒိနားက ျခံတစ္ျခံမွာ ေတြ႔ခဲ႔ရ ခါ ကားထဲမွ မ်က္ဝန္းအိတ္ကိုပါ သိမ္းဆည္းခဲ႔ရာ ထိုထဲ မွ စာအုပ္ထဲမွာ မ်က္ဝန္းအေၾကာင္းေတြကို သိခဲ႔ရပါရဲ႕။ ရႈိင္းအတြက္ လူေဇာ္ႏိုင္လဲ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရတယ္။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 35 )

    " ဒီစာအုပ္ေလးကို ဖတ္မလို႔ ရႈိင္းကို ဖုန္းဆက္ေခၚ လိုက္တာ ရႈိင္းလဲ သ္ခ်င္ေနတယ္ မဟုတ္လား ဟင္ "
    " ဟုတ္တယ္ ကို ညက ကိုဖုန္းဆက္ေတာ့ ရႈိင္း အိပ္ လို႔ေတာင္မေပ်ာ္ဘူး ရႈိင္းတအားသိခ်င္ ေနတာေလ "
    " လာ ဒီလိုလုပ္ ရႈိင္းက ဖတ္ျပ ကိုကေဘးကေနနား ေထာင္မယ္ အိုေခလား "
   " ဟုတ္ပါျပီ ကိုကိုအပ်င္းႀကီးရယ္ ေပး ရႈိင္း ကို "
    ရႈိင္း စာအုပ္ေလးကို ယူလိုက္ျပီး စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ စဖြင့္ လိုက္ပါေတာ့တယ္။ လက္ေရးေလးေတြက တြန္႔ ေကာက္ခါ အသပ္အငင္ေလးေတြ အေတာ္လွပပါရဲ႕။
    မ်က္ဝန္းစိမ္း
    ★★★★★
      ၁၉၈၅ ခုႏွစ္တုန္းက စိမ္းစိမ္းစို ဆိုတဲ႔ မိန္းခေလး တစ္ေယာက္ဟာ အရမ္းခ်မ္းသာတဲ႔ ကုမၼဏီပိုင္ရွင္ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးေလးေလ။ သူမ အလြန္ခ်စ္ခဲ႔ရ ပါေသာ ျမတ္ေတာ္ဝင္ ဆိုတဲ႔ ကုမၼဏီ စာေရးေလးကို မိဘေတြ သေဘာမတူတဲ႔ ၾကားက အတင္းလြန္ဆန္ခါ ခိုးရာ လိုက္ေျပးျပီး ယူလိုက္ၾကပါေတာ့တယ္။
     စိမ္း ယူလာတဲ႔ အလြန္မ်ားေသာ ေငြေၾကးလက္ဝတ္ ရတနာ ေတြနဲ႔ ရန္ကုန္ကေန ေဝးရာ တျခားနယ္တခုမွာ အတူသြားေရာက္ ေနထိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ လက္ထပ္ျပီးလို႔မွ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ပင္ရွိပါေသးတယ္ သားေလးတစ္ေယာက္ ကို စိမ္းက ေမြးခဲ႔တယ္။
    သူေဌးသမီး အေခ်ာအလွ စိမ္းနဲ႔ လူေခ်ာေလး ျမတ္ တို႔ရဲ႕ သားဦးေလးဟာ သူတို႔ေျခရာနင္းကာ အလြန္ပင္ ခ်စ္စရာေကာင္း လွသလို ထူးျခားတာက မ်က္ဝန္းမ်က္ ဖန္ စိမ္းစိမ္းေလး ေတြပါပဲ။
ဒါ့ေၾကာင့္ သူ႔ကို မ်က္ဝန္းစိမ္း လို႔နာမည္ ေပးခဲ႔ၾကပါရဲ႕။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 36 )

     မ်က္ဝန္း ၁ တန္းတက္တဲ႔ အခ်ိန္မွာပဲ စိမ္း ရဲ႕ ဖခင္ ကြယ္လြန္သြားတာမို႔ ရန္ကုန္ျပန္လာခါ ကုမၼဏီကိုဦးစီး ျပီး လုပ္ကိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ MD ရာထူးကိုေတာ့ ျမတ္ ကယူ ျပီး GM ရာထူးနဲ႔ စိမ္းက အတူတကြ ဝိုင္းလုပ္ခဲ႔ပါတယ္။
     ကုမၼဏီရဲ႕ Project အသစ္အတြက္ ရွယ္ယာေခၚယူ ပြဲေလးတစ္ခုကို လက္ရွိ ရွယ္ယာရွင္ေတြ အျပင္အျခား စိတ္ဝင္စားသူမ်ားပါ ဖိတ္ၾကားျပီး IBC မွာက်င္းပခဲ႔ပါရဲ႕
     ထိုပြဲေလးက သူတို႔ဘဝေတြကို ခ်ိဳးဖဲ႔ပစ္မယ္လို႔လဲ သူတို႔မေတြးခဲ႔ မိဘူး။ အနာဂတ္ ကုမၼဏီ တိုးတက္ေရး ကိုသာေမွ်ာ္ေတြးျပီး သူတို႔အားတက္သေရာ ျပင္ဆင္ခဲ႔ ၾကပါတယ္။
   " ေမာင္ ေရာ့ ဒီရင္ထိုးေလး ထိုးလိုက္ဦးေနာ္ "
   " မလိုပါဘူး စိမ္းရယ္ ေယာက္်ားေလးပဲဟာ "
   စိမ္းက ေျပာလဲေျပာ သူကိုယ္တိုင္ပင္ အေနာက္တိုင္း ဝတ္စံုအျပည့္နဲ႔ အရမ္းကိုသပ္ရပ္ ေခ်ာေမာေနတဲ႔ ျမတ္ ကို စိန္ရင္ထိုးေလး ထိုးေပးေနပါတယ္။
   " ဝါးး အရမ္းကို ခန္႔သြားျပီ ေမာင္ ဒီပြဲမ်ိဳးက အရွိန္လို တယ္ေလ ဒီရင္ထိုးက သိန္းရာေက်ာ္ေပးထားရတာ "
   ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ခန္႔က သိန္းရာေက်ာ္ဆိုတာ နဲတဲ႔ပမာဏ မဟုတ္ဘူးေလ။ ျမတ္ အသာသက္ျပင္းခ်ခါ
    " ဟုတ္ပါျပီ စိမ္းရယ္ စိမ္းလဲ အရမ္းကိုလွေနတယ္ "
    " ေမာင္ ဂုဏ္ပိုတက္ေအာင္ ျပင္ထားတာ ဟိဟိိ "
    " ေမာင့္ တြက္ကေတာ့ စိမ္းရဲ႕ေမတၱာနဲ႔တင္ ျပည့္စံု ေနပါျပီဗ်ာ အရမ္းခ်စ္တယ္ ရႊတ္ "
    " ဟား ေဖေဖ သားက်ေတာ့ မနမ္းဘူး ေမေမ့ပဲနမ္း ေနတာ မေက်နပ္ဘူး "
    " ဟား ဟား ငါ့သားက ေယာက္်ားေလးပဲကြ အနမ္း မခံနဲ႕ သားေမေမက မိန္းခေလးေလ "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 37 )
   " အဲဒါဆို သားတို႔အတန္းထဲက ေကာင္မေလးေတြကို နမ္းခိုင္းရမွာလား "
   " ဟား ဟား ငါ့သားကေတာ့ကြာ လာ သြားၾကမယ္ "
  " ေမာင္ကေလ ကေလးက္ုိ ေလ်ာက္ေျပာေနတာပဲ "
   သူတို႔ မိသားစုေလး အေပၚထပ္က ဆင္းလာေတာ့ ေအာက္မွာ အမ်ိဳးနီးစပ္ေတာ္သူ ဒီအိမ္ရဲ႕ လူယံုဆိုလဲ ေျပာလို႔ရတဲ႔ စိမ္းဦးေလး ဦးေမာင္ငယ္ ေစာင့္ေနပါျပီ။
    " ဟား လွလို႔ပလို႔ေဟ့ တစ္မိသားစုလံုး ကားအဆင္ သင့္ပဲ ေမာင္ျမတ္ေရ ေနာက္ၾကေနမယ္ "
   " ဦးငယ္ စိမ္းတို႔သြားေတာ့မယ္ေနာ္ "
  ကားေနာက္ခန္းမွာ စိမ္းတို႔ လင္မယားထိုင္ျပီး သားက ေခါင္းခန္းမွာ ထိုင္ပါတယ္။ ဒရိုင္ဘာ ကိုေဇာ္ ကသူတို႔ တက္ျပီးတာနဲ႔ ကားကို ေမာင္းထြက္လိုက္ပါေတာ့တယ္
    IBC ေရာက္ေတာ့ ကုမၼဏီဝန္ထမ္းေတြနဲ႔ ဧည့္သည္ အခ်ိဳ႕ႀကိဳေရာက္ေနခါ သူတို႔ကို ႀကိဳေနၾကပါတယ္။ ဘာ ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေန႔ပြဲေလးက အဆင္ေျပမယ္လိို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ႔ ျပီးသားေလ။ အထဲေရာက္ေတာ့ ဧည့္သည္ေတြကို ျပန္ ျပီး လိုက္ဧည့္ခံစကားေျပာ ၾကရတယ္။
    သူတို႔လင္မယား ဧည့္သည္အဖြဲ႕ ေတြက္ုိလိုက္ ႏႈတ္ ဆက္ရင္း လူကြဲသြားပါတယ္။ သားေလးကေတာ့ ျမတ္ နားကမခြါဘူးေလ။ စိမ္း တစ္ဖြဲ႕စီကိုေရာက္ သြားေတာ့ အသိ၂ေယာက္အျပင္ လူစိမ္းလူငယ္တစ္ဦး ပါပါေနလို႔
    " ကိုေနေဇာ္နဲ႔ ကိုမ်ိဳးမင္း တို႔လဲ အတင္းဖိတ္ေခၚမွပဲ ေတြ႕ရေတာ့တယ္ေနာ္ ေဖေဖဆံုးတာနဲ႔ စိမ္းကိုပစ္ထား ၾကတယ္ ဒါနဲ႔ ဧည့္သည္ေကာ ပါလာတာလား "
" မဟုတ္ပါဘူး စိမ္းရယ္ အကိုတို႔လဲ အခ်င္းခ်င္းေတာင္ သိပ္မဆံုျဖစ္ၾကပါဘူး အလုပ္ေတြကသိတဲ႔အတိုင္းပဲ အဲ သူကကို႔မိတ္ေဆြရဲ႕ ညီေလ ခုအလုပ္ကို ေလ့လာဖို႔ေခၚ လာတာ စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုလို႔ "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 38 )  

    " ဟုတ္ကဲ႔ရွင့္ က်မ စိမ္းစိမ္းစို ပါ အကို "
   စိမ္းလက္ကမ္းေပး လိုက္ေတာ့ ထိုလူငယ္က စိမ္းရဲ႕ လက္ကို လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ လိုက္ျပီး ျပန္မလႊတ္ပဲ
   " က်ေနာ္ ခန္႔မင္းႏိုင္ပါ မမစိမ္း တအားလွတယ္ဗ်ာ "
   ရုတ္တရက္ေျပာခ်လိုက္ေသာ စကားနဲ႔ မလႊတ္ပဲကိုင္ ထားတဲ႔ စကားေၾကာင့္ စိမ္း မ်က္ႏွာတခ်က္ပ်က္သြားခါ လက္ကိုရုန္းလိုက္ျပီး
   " ေက်းဇူး တင္ပါတယ္ရွင့္ သားေလးကို သြားေခၚခဲ႔ဦး မယ္ ကိုေနေဇာ္တို႔နဲ႔ ေတြ႕ေပးရေအာင္ "
    " ေအးေအး စိမ္း လုပ္ပါဦးဟ့ မ်က္ဝန္းေလးေတာင္မွ မေတြ႕တာၾကာျပီ "
    စိမ္းလွဲ႔ထြက္လာေတာ့ ခန္းမင္းေနာက္က လိုက္လာ ခါ စိမ္းနားကပ္ျပီးေတာ့
   " မမစိမ္း ခနေလးဗ်ာ့ "
    " ဟုတ္ကဲ႔ ေျပာပါ ကိုခန္႔မင္းႏိုင္ "
    " ဒီပြဲေလးျပီး ရင္ တရက္ေလာက္ ညစာအတူစားဖို႔ ခြင့္ျပဳႏိုင္မလား မမစိမ္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲေလ "
   " စိတ္မေကာင္းပါဘူး ကိုခန္႔မင္းႏိုင္ က်မက မိသားစု နဲ႔ပဲ ညစာစားေလ့ ရွိလို႔ပါ "
  " ေက်းဇူးျပဳျပီး တခါေတာ့ ခြင့္ျပဳပါဗ်ာ က်ေနာ္ မမစိမ္း နဲ႔ေအးေဆး ႏွစ္ေယာက္ထဲ စကားေျပာခ်င္လို႔ပါ "
   " ဒီမွာ ရွင္နဲ႔ က်မအခုမွေတြ႕ဖူးတာေနာ္ ေနာက္ျပီးဒီ ေနရာဟာ အလုပ္ကိစၥအတြက္ ေတြ႔ဆံုေနၾကတာပါ ရွင္ စကားေျပာတာ ဆင္ျခင္ပါ "
   " စိမ္း ဘာျဖစ္တာလဲ "
   မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး နီရဲကာ ေဒါသထြက္ေနတဲ႔ စိမ္း ကို ေတြ႕တာမို႔ ျမတ္ အနားကပ္ခါေမးလိုက္ တာပါ။
   " ဘာမွမျဖစ္ဘူး သြားမယ္ ေမာင္ လာခဲ႔ "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 39 )

    " မမစိမ္း "
    " မင္းဘာေျပာခ်င္လို႔လဲ ငါ့ကိုေျပာ သူကငါ့မိန္းမ "
   " အဲဒါက်ေနာ္က ဘာလုပ္ရမွာလဲဗ် က်ေနာ္ကသူနဲ႔ပဲ ေျပာခ်င္တာေလ "
    " ေတာက္ "
    " ခြပ္ "
    " ဝုန္း "
    စိမ္းရဲ႕ ေတာက္ခတ္သံ အဆံုးမွာ ျမတ္ ခြပ္ခနဲ ထိုးခ် လိုက္တာ ခန္႔မင္းႏိုင္ ေဘးမွာေထာင္ထားတဲ႔ အလွပန္း အိုးေပၚကေနတဆင့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဝုန္း ခနဲျမည္၍လဲ က်သြားပါေတာ့ တယ္။
    အနားကို လူေတြ အံုျပီးေရာက္လာခါ ထိုထဲမွလူတစ္ ဦးထြက္လာျပီး ခန္႔မင္းႏိုင္ကို ေျပးထူလိုက္ခါ
    " ခန္႔ေလး ဘာျဖစ္သြားလဲ ဒုကၡပါပဲ "
    " ဖယ္ပါဗ်ာ ရပါတယ္ "
   တြဲထူေပးတဲ႔ သူကို ခန္႔မင္းရုန္းခါ ကုန္းထလာပါတယ္ ထူေပးသူကေယာက္်ားလိုဝတ္ထားေပမယ့္ စကားေျပာ တာကေတာ့ မိန္းမဆန္စြာႏြဲ႕လ်လို႔ ေနသည့္အျပင္ဝတ္ ထားတဲ႔ စိန္ထည္ေတြက သူ႔ရဲ႕ၾကြယ္ဝမႈကို ျပေနသည့္ ႏွယ္ပါပဲ။ ထိုလူက ျမတ္ ကိုလဲေတြ႕သြားေရာ
    " ေအာ္ ဦးျမတ္ေတာ္ဝင္ ဆိုလို႔ထင္ေတာ့ ထင္မိသား ဒါေပမယ့္ ဒိေလာက္ ေအာင္ျမင္သြားမယ္လို႔ မထင္မိခဲ႔ ဘူးေနစမ္းပါဦး ငါ့ကိုမွတ္မိေသးပါတယ္ေနာ္ ဟင္းဟင္း နင္က ငါ့ေမာင္ကို ထိုးရေအာင္ ကို႕ေစာက္ဆင့္ဘယ္လို ရွိလဲ ဆိုတာ အရင္ျပန္စဥ္းစား ဘယ္လို အေျခာက္ေတြ နဲ႔ အိပ္ျပီး ဘယ္လိုေတြ ခ်ဴစားခဲ႔လဲ ဆိုတာစဥ္းစား ဒီမွာ စိမ္းစိမ္းစို နင္လင္အေခ်ာအလွ ရလို႔မာန္တက္ျပမေနနဲ႔ နင့္လင္က အေျခာက္တကာနဲ႔ အိပ္ျပီးလုပ္စားခဲ႔တာ "

မႏြဲ႕ေၾကး ( 40 )

     လူပံုအလယ္မွာ တကယ့္အေရးပါတဲ႔ သူေတြပဲဖိတ္ ထားတဲ႔ပြဲမွာ စိမ္း ရွက္လိုက္တာ ေဒါသေတြကလဲ လိပ္ ခါလိပ္ခါ အသားေတြပင္ တဆတ္ဆတ္တုန္ ယင္ေနရ ပါျပီ။ ေျပာေနတာ ရစရာပင္မရွိေတာ့ေပ။
     ျမတ္ ေဒါသေတြ ထိန္းမရပဲ ထိုလူကို ထိုးဖို႔ျပင္လိုက္ ေတာ့အနားက လူေတြအတင္း ဝိုင္းဆြဲထားတယ္ေလ။ တကယ္ဆို ျမတ္နယ္ကေနတက္လာျပီး ရန္ကုန္မွာလဲ အလုပ္မရခင္က ဒါမ်ိဳး ၃ ခါတိတိလုပ္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ဒါမဲ႔ ဒါမ်ိဳးကို ဝါသနာအရေရာ စီးပြားျဖစ္ပါ လုပ္စားခဲ႔တာမွမ ဟုတ္ပဲ။ တကယ့္အၾကပ္အတည္းအတြက္ ေျဖရွင္းခဲ႔ရ တာပါ။ အခုေတာ့သြားျပီ လူပံုအလည္မွာ သူခ်စ္တဲ႔ဇနီး နဲ႔ သားအေရွ႕မွာ ဟား။
    " အမေလး ထိုးမလို႕ဟုတ္လား လႊတ္ေပးလိုက္စမ္း ပါ ငါ့အသားတစ္ခ်က္ထိရင္ နင္လိုေကာင္ဘဝ ဘယ္လို ျဖစ္သြားမလဲဆိုတာ ကို႔ဖာသာသိ အေျခာက္တကာနဲ႕ အိပ္ျပီးခ်ဴစားရတဲ႔ ဖာသာသာ အေျခာက္တပိုင္းပိုင္းလံုး ေကာင္ကမ်ား ပိုက္ဆံရွိတဲ႔ မိန္းမကို အပိုင္ၾကံၿပီး မာန္ တက္ျပမေနနဲ႔ ငါတို႔က ေသာက္ဂရုကို မစိုက္တာ ရွင္း လားေမြးထဲက ပိုက္ဆံဆိုတာေပါလြန္းလို႔ နင္တို႔ကျမင္း ေက်ာထတဲ႔ အလုပ္ကို အျပင္းအေျပ မုန္႔ဖိုးေလာက္ထဲ႔ မလားလို႔ လာၾကည့္တာ ခုေတာ့ ရြံလိုမထည့္ေတာ့ဘူး လမ္းေဘးက ပိုင္းလံုးကဦးေဆာင္ေနမွေတာ့ မေျပာခ်င္ ေတာ့ဘူး ေစာက္ဆင့္မရွိတဲ႔ ကေလကေခ်အလုပ္ "
    ေစာ္ကားတာ ၾကည့္စမ္း စိမ္းေဖေဖ တစ္ဘဝလံုးရင္း ျပီးေထာင္ခဲ႔တဲ႔ ကုမၼဏီကို ေစာ္ကားတာ စိမ္း ဖ်တ္ခနဲ အနားကို တိုးခါ ထိုလူရဲ႕ ပါးကို အားရပါးရ ဖ်န္းခနဲခ်ထဲ႔ လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ထိုလူက လည္ထြက္သြားတဲ႔ေခါင္း ကိုျပန္တည့္ခါ ႏႈပ္ခမ္းမွေသြးစကို တို႔ၾကည့္ျပီးေတာ့

မႏြဲ႕ေၾကး ( 41 )
    " ေအာ္ေဟာ္ နင္ကငါ့ကို စိမ္ေခၚလိုက္တာေပါ့ေလ နင္ေစာင့္ၾကည့္ထားလိုက္စမ္း နင့္ဘဝ ဒီရက္ထဲမွာတင္ မပ်က္ရင္ ဒီလကုန္တာနဲ႔ ငါ့ကိုငါသတ္ေသျပစ္မယ္ "
    မ်က္ေထာက္နီနဲ႔ လက္ညႈိးေငါက္ေငါက္ထိုးခါ ေျပာ ေနတဲ႔ ထိုလူကို စိမ္းရြံရွာမုန္းတီးစြာ မ်က္ရည္တို႔ၾကရင္း က စိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။
   " တစ္ခုေတာ့ နင္မွတ္ထား စိမ္းစိမ္းစို နင္ခ်စ္လွပါျပီ ဆိုတဲ႔ နင့္လင္ကေလ နင္နဲ႔မေတြ႕ခင္ထဲက ငါကမုန္႔ဖိုး ေလး သေတာင္းစားေပးသေလာက္ ေပးျပီး ေခၚအိပ္ေန တဲ႔ ကေလကေခ် ေအာက္တန္းစား ေစာက္ေျခာက္ ဆို တာ နင္တစ္သက္လံုးမေမ့နဲ႔ "
     ထိုလူ ခန္းမထဲက ေစာင့္ေစာင့္နဲ႔ ျပန္ထြက္သြားတာ ကို စိမ္းၾကည့္ေနရင္းက စိမ္းရဲ႕အၾကည့္ေတြ ေမာင့္စီကို ေရာက္သြား ခ်ိန္မွာေတာ့ ေမာင္ စိမ္းကို အားနဲ႔ေသာ ေတာင္းပန္ေသာ အၾကည့္ေတြနဲ႔ လွမ္းၾကည့္ ေနတာမို႔ စိမ္း မ်က္ႏွာကို လႊဲခါ ႏႈပ္ခမ္းကို ကိုက္ထားလိုက္မိ ပါ  ေတာ့တယ္။ အဲဒိအခ်ိန္မွာပဲ ေမာင္လဲအေဆာက္အဦး ထဲမွ ေျပးထြက္သြားပါေတာ့တယ္။
   သြားျပီေလ စိမ္းတို႔ပြဲ စာမက စိမ္းတို႔ အရွက္ေတြအား လံုး သိကၡါေတြအားလံုး ေျမာင္းထဲကိုက် ကုန္ျပီ။ ဒါေတြ တကယ္ျဖစ္ေနတာလား လို႔ေတာင္မယံုႏိုင္ဘူး။ ေမာင္ ရွင္ဘာလို႔ မျငင္းခဲ႔တာလဲ တကယ္ဆို ဒီလူဒါေတြေျပာ ေနတာ ေမာင္ ျငင္းခဲ႔ရမွာေလ။
     ဒါဆို ေမာင္က တကယ္ပဲ အေျခာက္ေတြနဲ႔  အိပ္ခဲ႕ တာလား။ ေယာက္်ားျခင္း အိပ္တာဆို ေမာင္ကေကာ အေျခာက္တစ္ေယာက္လား။ တကယ္ပဲ ခ်ဴစားခဲ႔တာ လား။ စိမ္းကိုေကာ စိမ္းကိုေကာ ~ ~ ~ ေလာကႀကီးက ခ်က္ျခင္းအေမွာင္က်ခါ စိမ္းပစ္လဲသြား ပါေတာ့တယ္။
   " အီးဟီးဟီး ေဖေဖ ေမေမ ေမေမ ေမေမေရ "

   

မႏြဲ႕ေၾကး ( 42 )

     စိမ္းကို ေဆးရံုမပို႔ပဲ အိမ္မွာပဲ ဆရာဝန္ေခၚျပခါ နား ေနေစပါတယ္။ ဦးေမာင္ငယ္ကေတာ့ ေတာက္တခတ္၂ နဲ႔ေပါ့။ ျမတ္ကို ဖုန္းဆက္ေတာ့လဲ ဖုန္းလံုးဝ မကိုင္ေပ။ ေန႔လည္ ၁ နာရီေလာက္မွာ co. ကဖုန္းဆက္လာပါရဲ႕။
     အဲဒါကေတာ့ ျမတ္ေတာ္ဝင္ ကုမၼဏီကို ေရာက္လာ ၿပီးအေဆာက္အဦးရဲ႕ ေလးထပ္ေျမာက္ အေပၚဆံုးထပ္ မွ ခုန္ခ်တာမို႔ ပြဲျခင္းျပီး ေသဆံုးသြားတယ္ ဆိုတာပါပဲ။
     သူတို႔အျဖစ္က တေန႔ထဲမွာတင္ ေျပာင္းလဲသြားတာ လံုးဝမယံုႏိုင္စရာပါပဲ။ စိမ္းခမ်ာေနမေကာင္း တာတမ်ိဳး အရွက္ကြဲထားတာတမ်ိဳးျမတ္ရဲ႕နာေရးေတြနဲ႔ ရူးမတက္ ခံစားေနရပါတယ္။ နာေရးျဖစ္ေတာ့ ေနာက္ေန႕မွာပဲ သူ တို႔အိမ္ကို ဂ်ာနယ္လစ္ တစ္ေယာက္က ေရာက္လာျပီး အေျခအေနေတြ ကိုေမးေတာ့ စိမ္းေျဖခဲ႔ပါတယ္။ မ်က္ ရည္ေပါက္ေပါက္က် ရင္းကေပါ့။
   " ခ်က္ျခင္းႀကီး ဒီလိုလုပ္သြားတဲ႔အေၾကာင္းက "
    " တဏွာရူးေနတဲ႔ လူငယ္ေတြကို ေမြးစားျပီး တဏွာ ဖံုးေနတဲ႔ ပိုက္ဆံရွိျပီး အဆင့္သိကၡာမရွိတဲ႔ မိန္းမလိုမိန္း မရ အေျခာက္ႀကီးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ က်မတို႔မိသားစု ခုလို အျဖစ္ဆိုးေတြ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ေတြ႔ၾကံဳခဲ႔ရတာပါ "
  " စြပ္စြဲခံခဲ့ရတယ္ ဆိုတာကေကာ ခမ်ာ့ "
  " သူစြပ္စြဲတာေတြဟာ အမွန္ျဖစ္ခဲ႔ရင္ေတာင္ က်မရဲ႕ ခင္ပြန္းဟာအခကိအခဲ တခုခုေၾကာင့္ မျဖစ္မေနေျဖရွင္း ခဲ႔တာလို႔ က်မထင္ပါတယ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူကိုယ္တိုင္ ကသူဘာလဲဆိုတာ ေဖာ္ျပသြားတာေလ က်မခင္ပြန္းရဲ႕ သိကၡာကို က်မယံုပါတယ္ "
  " စိတ္ရႈတ္ေနတဲ႔ ၾကားထဲက အခုလို တကူးတက ေျဖ ၾကားေပးတာ ေက်းဇူးတငိပါတယ္ ခမ်ာ့ "
  ေနာက္ရက္မွာပဲ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ စာလံုးမဲနဲ႔ ပါလာပါျပီ။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 43 )

  ျမတ္ေတာ္ဝင္ ရဲ႕နာေရးက ၃ ရက္ေျမာက္ေန႔ အသုဘ ခ်ျပီး အိမ္ကိုျပန္ၾကေတာ့ ဧည့္သည္ေတြလဲ ပါးကုန္ျပီမို႔ စိမ္း အေပၚထပ္ကို တပ္ခါ အနားယူပါေတာ့တယ္။
    မ်က္ဝန္းက ဦးေမာင္နဲ႔ အတူေနရတယ္။ ကိစၥေတြလဲ ပါးျပီမို႔ ဒီညေတာ့ အိမ္ျပန္အိပ္မယ္ဆိုျပီး ဒရိုင္ဘာကလဲ ျပန္သြားပါတယ္။ အိမ္အကူ အေဒၚႀကီးနဲ႔ သူ႔တူမေလး လဲ တေနကုန္ပင္ပန္း ၾကေတာ့ အိပ္ေနျပီေလ။
      မ်က္ဝန္းကို ကာတြန္းကား ျပရင္းေဘးမွာ ဦးေမာင္ ထိုင္ေစာက့္ေနေပးပါတယ္။ ခုရက္ေတြမွာ မ်က္ဝန္းက ဦးေမာင္နဲ႔ပဲ အိပ္ရတယ္။ အရင္ကေတာ့ တစ္ေယာက္ ထဲအိပ္တာပါပဲ။ အခ်ိန္က ည ၇ နာရီ ျခံဝက ဘဲလ္သံ ၾကားတာမို႔ ဦးေမာင္က
   " မ်က္ဝန္းေလး ဒီမွာခနေနေနာ္ ဦးေမာင္ခုျပန္လာခဲ႔ မယ္ ဟုတ္ျပီလား "
   " ဟုတ္ကဲ႔ "
    ခနေနေတာ့ဝင္လာတာ ဦးေမာင္မဟုတ္ မိန္းမ ၄ဦးပဲ အဲမဟုတ္ပါဘူး မိန္းမလဲ။ မိန္းမလိုဝတ္ထားတဲ႔ သူေတြ ေယာက္်ားေတြပဲ အေျခာက္ေတြေပါ့။
    " အဲဒိခေလးကို အခန္းထဲ ထည့္ျပီးေလာ့ခ်ထား "
   " က်န္တဲ႔ သူေတြအခန္းပါ ေသခ်ာပိတ္ ထားလိုက္ "
   မ်က္ဝန္းနားကို လူ ၂ ေယာက္ေရာက္လာစဥ္ အိမ္ထဲ ကို ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ဝင္လာကာ
   " ဟိုလူေတာ့ စိတ္ခ်ရျပီ "
   " လာ မင္းအသံမထြက္နဲ႔ ထြက္တာနဲ႔ သတ္ပစ္မယ္ ၾကားလား "
 ဇာတ္ကားေတြ ခနခနၾကည့္ဖူးေတာ့ ဒါဟာ လူဆိုးေတြ ပဲဆိုတာ မ်က္ဝန္းသိေနတာမို႔ အသံမထြက္ရဲဘူးေလ။
မ်က္ဝန္းကို ထည့္ပိတ္လိုက္တာက မ်က္ဝန္း အခန္းပဲ။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 44 )
     ခနေနေတာ့ အသံေတြျငိမ္ၾက သြားတာမို႔ မ်က္ဝန္း အခန္းထဲမွ ေသာ့အပိုကိုယူကာ အခန္းတံခါး ကိုဖြင့္ျပီး အျပင္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္မိတယ္။ အခု မ်က္ဝန္း စိတ္အပူ ဆံုးက ေမေမပဲ။ သူတို႔ေမေမ့ကို ဒုကၡေပးၾက မလို႔လား။
    မ်က္ဝန္းအေပၚထပ္ကို အသာေလးတက္လာ တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေမေမ့အခန္းနားကိုကပ္ျပီး အထဲကိုၾကည့္မိရဲ႕ မ်က္ဝန္း မ်က္လံုးေတြ ျပာခနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ အခန္းမီး ကဖြင့္ထားျပီး ကုတင္ေပၚမွာ ေမေမ့ကို လူ ၂ ေယာက္ ကဖိထားျပီး ႏွစ္ေယာက္အတင္းဟိုဟာ လုပ္ေနသလို ေနာက္မွာလဲ တစ္ေယာက္က လဲေဘးမွာရပ္ရင္း သူ႔ရဲ႕ ဟာကို စြေနပါတယ္။
     ဝတ္ထားတာက မိန္းမပံုစံေတြေပမယ့္ သူတို႔လုပ္ေန တာေတြက ၾကမ္းတမ္းရက္စက္စြာ ေမေမ အတင္းရုန္း ကန္ေနတယ္ ပါးစပ္ကိုလဲ အဝတ္နဲ႔စည္းခံထားရ တာမို႔ ဘာသံမွမထြက္ေပမယ့္ ဝူးဝူးဝါးဝါးနဲ႔ ေတာင္းပန္ေနတာ ထင္ပါတယ္။ မ်က္ဝန္း မ်က္လံုးထဲက မ်က္ရည္ေတြၾက လာခါ လက္သီးကို က်စ္ေနေအာင္စုပ္ျပီး အခန္းထဲကို ေျပးဝင္သြားတယ္။ ျပီးေတာ့ ေမေမ့ကို အေပၚကခြထား တဲ႔ လူကို လက္သီးနဲ႔ ထိုးပစ္လိုက္တယ္။
    ဟိုလူေတြ ရုတ္တရက္လန္႔ သြားေပမယ့္ မ်က္ဝန္းကို ျမင္ေတာ့ ဂရုမစိုက္ပဲ အထိုးခံရတဲ႔ သူက မ်က္ဝန္းကို လက္ဖ်န္နဲ႔ အားရပါးရ ရိုက္ခ်လိုက္တာ မ်က္ဝန္းလြင့္ သြားပါေတာ့တယ္။ အခန္းနံရံနဲ႔ ဖုန္းခနဲ ေခါင္းနဲ႕ေစာင့္ ခါၾကမ္းေပၚျပဳတ္ၾကပါေတာ့တယ္။
     ေခါင္းေတြ မူးေနာက္ခါ မ်က္စိေတြေဝဝါးေနတဲ႔ၾကား ကေမေမ့ကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ သူ႕ကိုလွမ္းၾကည့္ခါမ်က္ ရည္ေတြနဲ႔ ေခါင္းခါျပေနတဲ႔ ေမေမ။ ဂုတ္ေပၚကို ပူေႏြး တဲ႔ခပ္ပစ္ပစ္အရည္ေတြ စီးက်လာတာမို႔ မ်က္ဝန္းလက္ နဲ႔ကိုင္ကာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေသြးေတြ။

မႏြဲ႕ေၾကး ( 45 )

    မ်က္အိမ္က အေပၚကိုတစ္ခ်က္လန္ခါ လူကသတိပဲ လစ္သလိုလိုျဖစ္သြား တာမို႔ မ်က္ဝန္းအားတင္းခါ ၾကမ္း ျပင္ေပၚမွာပဲ ေမွာက္ယားထိုး ေမေမ့စီကို တိုးသြားပါၿပီ။ လက္တဖက္ကလဲ ေမေမ့ကို ကမ္းေပးထားတယ္ေလ။
{ လာပါ ေမေမ သားတို႔ေျပးၾကရေအာင္ေနာ္ လာပါဗ်ာ သား ေမေမ့ကို သနားလိုက္တာ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ဗ်ာ သား ေတာင္းပန္ပါတယ္ သားကိုပဲရိုက္ၾကပါ သားေမေမကို မလုပ္ပါနဲ႔ ေမေမေရ သား လက္ကိုတြဲပါေနာ္ သားတို႕ ေျပးၾကမယ္ေနာ္ ေမေမ }
    ဖယိုဖယဲ ျဖစ္ေနတဲ႔ေမေမက ထိုလူေတြ လက္ထဲမွာ အတင္းက်ိဳးစား ရႈန္းကန္ခါ ေအာ္ဟစ္ေနရွာတယ္။
{ လႊတ္ေပးၾကပါ မလႊတ္ရင္ ခမ်ားတို႔ကို သတ္ပစ္မယ္ ေမေမ ေမေမ သားစီပါ ေမေမေရ }
    မ်က္ဝန္း ေမေမ့ကို လက္ေလးကမ္းကာ လွမ္းၾကည့္ ရင္းေျပာေနေပမယိ့ အသံကမထြက္လာ လူကေရွ႕ကို ေမွာက္ယားထိုး တိုးသြားေနေပမယ့္ လႈပ္တယ္ဆိုရံုသာ အားကုန္သံုးခါ ေရွ႕ကိုတခ်က္အတိုး မ်က္ဝန္းေခါင္းနား ေရာက္လာတဲ႔လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျခေထာက္ကအေပၚ ကိုေျမွာက္တက္သြားခါေဖာင္းခနဲ ျမည္သံနဲ႔အတူ ေခါင္း ကလည္သြားျပီး ေလာကႀကီးကို ေမ့သြားပါေတာ့ရဲ႕။
     " အဟင့္ ရက္စက္လိုက္ၾကတာ ရက္စက္လိုက္တာ
ဒါ လူမဆန္တာ အဟီး ဟီး "
    ရႈိင္း ငိုခ်လိုက္တာမို႔ ေဘးကေန စြမ္းက ရႈိင္းကိုဖက္ ခါ ႏွစ္သိမ့္ေပးရွာေပမယ့္ သူလဲပဲ မ်က္ရည္ေတြဝဲလို႔ေန ရတာ အမွန္ပါပဲ။
   " တိတ္ပါေတာ့ ရႈိင္းေလးရယ္ လူေတြဆိုတာ ဒီလိုပါပဲ ျဖစ္ဖို႔ ကံပါလာေတာ့လဲ လႊဲေရွာင္လို႔ မရႏိုင္ဘူးေလ သူ႕ ကို ကိုတို႔ သြားျပီး ၾကည့္ေပးၾကမယ္ေနာ္ ရႈိင္းေလး "

မႏြဲ႕ေၾကး ( ဇာတ္သိမ္း )

    ရႈိင္း အႏွိပ္စက္ခံခဲ႔ရတာ မွန္ေပမယ့္ မ်က္ဝန္းရဲ႕ နာ က်င္ခံစားခဲ႔ရမႈက ရႈိင္းနဲ႔စာရင္ အဆေပါင္းမ်ားစြာကြာ ေနပါေတာ့တယ္။ မ်က္ဝန္းရယ္ ဘယ္ဘဝပဲ ေရာက္၂ ဒီလို အျဖစ္ဆိုးမ်ိဳးေတြနဲ႕ ေဝးပါေစဗ်ာ။
     ေဒါသေၾကာင့္ ႏႈတ္ကို အခ်ိန္ပိုင္းေလး လႊတ္ေပးမိ လိုက္တဲ႔ ကိစၥဟာ လူ႔အသက္လူ႔ဘဝ မ်ားစြာကိုထိခိုက္ ေစခဲ႔ရပါျပီ။
     အခက္အခဲေၾကာင့္ မွားယြင္းစြာေျဖရွင္း ခဲ႔မိတဲ႔ ျမတ္ လဲ အခုေတာ့ သူ႔အသက္ကိုပင္ စေတးသြားရွာခဲ႔ျပီ။
     စိမ္းကေတာ့ ေဒါသအေလ်ာက္ ေျပာမိလိုက္တာနဲ႔ပဲ ေသလုမတက္ေအာင္ ႏွိပ္စက္အဓၶမ အျပဳခံရခါ ေခါင္း အံုးနဲ႔ ဖိသတ္ခံခဲ႔ရပါတယ္။
     တရားခံ အားလံုးကလဲ ဥပေဒရဲ႕ အပစ္ေပးမႈကိုသူ တို႔ အသက္ေတြနဲ႔ေပးဆပ္ခဲ႔ရ ျပီးပါျပီ။
      က်န္ေနခဲ႔သူ ကေတာ့ ဘဝဆံုးသူပမာ အရူးတပိုင္း နဲ႔ ျဖစ္ခဲ႔ရရွာပါတယ္။ ဒီအက်ိဳးဆက္ေၾကာင့္ပဲ အပစ္မဲ႔ တဲ႔ သူေတြလဲ တစားခံျဖစ္ခဲ႔ရပါျပီ။
    လူတကိုယ္လံုးမွာ အရိုးမပါတဲ႔ အရာ၂ ခုဟာ ထိမ္းရ အခက္ဆံုးပါပဲ။ တစ္ခုက လွ်ာ။ မိမိပါးစပ္ကို မထိန္းႏိုင္ သမွ် မိမိကိုယ္ကိုလဲ ထိန္းႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါေပ။

အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခမ်ာ့

Lamin Lay

ဆင္သရဲလား

ဆင္သရဲလားေလး အစဆံုး ျပန္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ ခမ်ာ့။

#ဆင္သရဲ လား

 ဟိုမိုသူငယ္ခ်င္း အေပါင္းတို႕ေရ ဟိုးလြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀၀ ေက်ာ္ခန္႔က ဘယ္သူမွမသိလိုက္တဲ့ ဟိုမို တစ္ ေယာက္ရဲ႕ ရင္သိမ့္တုန္ဖြယ္ ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခု ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲ ဒါေလးကို ဇာတ္လမ္းေလး သဖြယ္တင္ျပေပးပါရေစ ခဗ်ာ႔။
 ရာဇ၀င္မွာ မထင္ရွားခဲ့တာလား မွတ္တမ္းတင္ရန္ မသင့္လို႔ ျမႈပ္ကြယ္ခဲ့ေလသလား မေျပာတက္ေသာ ေတာင္သူ တိုင္းျပည္ ဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္တစ္ခုရွိခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒိတိုင္းျပည္ရဲ႕ ရြာဇနပုဒ္ေလး တစ္ခုမွာ ဆင္သရဲလား ဆိုတဲ့ ေကာင္ငယ္ေလး တစ္ေယာက္ရွိ ခဲ့ပါတယ္။
 ေကာင္ေလးရဲ႕ ဖခင္ဟာ ငယ္စဥ္ထဲက ဆံုးပါးသြားခဲ့ တာမို႔ မိခင္ဟာ မုဆိုးဖိုႀကီး တစ္ဦးနဲ႕ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒိ မုဆိုးဖိုႀကီး နာမည္က ေစာ၀ါးကြဲတဲ့ သူ႔မွာသားႏွစ္ေယာက္ ရွိေသးတယ္ သူတို႔ကေတာ့ ေစာအယ္ကိတ္နဲ႔ ေစာကုန္ႀကိတ္တဲ့။ မိခင္ႀကီးမွာ လဲ ေစာ၀ါးကြဲ ဒဏ္မခံႏိုင္ပဲ မၾကာခင္ကြဲသြားခဲ့ရပါတယ္။ ေသကြဲကြဲသြားတာေျပာတာပါ။ ေစာ၀ါးကြဲတို႔ သားအဖက လယ္ေတြေတာ့ ေကာင္းမြန္စြာ လုပ္ေပမယ့္ အလုပ္ၿပီးတာနဲ႔ မူးေနၿပီး အိမ္အလုပ္မွန္သမွ်က္ို ဆင္သရဲလားေလးက မိန္းမတစ္ေယာက္လိုပဲ အကုန္လုပ္ေပး ရတယ္ေလ။
 အဲဒိထဲမွာ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ေစာ၀ါးကြဲ က ဆင္သရဲလားေလးကို ညတုိင္း ဖ်င္က်ိတ္တာပါပဲ။ ပထမဆံုး အႀကိမ္က မ်က္ရည္ လည္ရႊဲနဲ႔ လက္အုပ္ေလး ခ်ီကာေတာင္းပန္ခဲ့ေပမယ့္လဲ မင္းအေမမရွိေတာ့ သူ႔တာ၀န္ကို မင္းဆက္ယူရမယ္တဲ့။ နာၾကင္မႈကို အံက်ိတ္ခါ မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္က်ခါ ေအာင္ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ သူပေထြးနာမာည္ကိုက ၀ါးကြဲကိုယ္ေတာ္ႀကီးမဟုတ္လား။ မၾကာပါဘူး ဆင္သရဲ ေလးလဲ ေနသားတက်ျဖစ္ခါ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္မႀကီးလို အီးပါရင္ ဒလေဟာ ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴကို ျဖစ္သြားပါေလေရာ။
 တစ္ေန႔ ေစာ၀ါးကြဲ ကဆင္သရဲေလးကို အားရပါးရၾကံဳးေနတုန္း သူ႕သားနွစ္ေယာက္ေတြ႕သြားပါေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ အရမ္း လဲ အ့ဲၾသသြားရတယ္။ သူတို႔အေဖလို ၀ါးကြဲႀကီး ေျခြးတစ္လံုးလံုးနဲ႔ က်ံဴးေနတာေတာင္ ဆင္သရဲေလးက ဖင္ေလးေနာက္ပစ္ခါ စားပြဲမွာ တံေတာင္ေထာက္ထားၿပီး လက္က မနက္စာအတြက္ ဟင္းရြက္ေတာင္ေျခြေနေသးတယ္ သီခ်င္းေလးတစ္ေအးေအးနဲ႔ေလး
 မခ်စ္ရင္ အစ္ မေနႏိုင္ အင့္ တာကလြဲလို႔ အင့္ မခ်စ္ခ်စ္အစ္အစ္ မေနႏိုင္အင္းအင္း
 ငိုးမေကာင္ က်န္း ငါတို႔အေဖ ဒိေလာက္လုပ္တာေတာင္ သီခ်င္းဆိုမပ်က္ဘူး
 ဒါသက္သက္ ေသာက္ေၾကာတင္းတာကြ
 ေၾကြပီေလ ကိုေတြက ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးကို ေတြ႕ခ်င္ေနတာ ရိုက္လိုက္ပါဦး အယ္ကိတ္ေရ
 ေျဖာင္း ဒုတ္ ဖုတ္ အြတ္
 ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ လက္၀ါးျခင္းရိုက္ ဖင္ျခင္းတိုက္ၿပီး ဒုတ္ျခင္းအတိုက္ ႏွစ္ေယာက္လံုးစီမွ အြတ္ခနဲ အသံထြက္လာပါရဲ႕။ ေၾသာ္ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက အေကာ္ကိတ္ေတကိုး။ ေစာ၀ါးကြဲ မေၾကမခ်မ္းျဖစ္ခါ မီးဖိုခန္းထဲက မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ ဒီကိစၥသာ သူ႔အေပါင္းအသင္းေတြသိရင္ ေသာက္ရွက္ကြဲၿပီ။ တစ္သက္လံုးထိန္းလာတဲ့ ၀ါးကြဲဘြဲ႕ေတာင္ စြန္႔ျပစ္ရေတာ့ မလိုပဲ။ ဟြန္႕ ငိုးမေခး မင္းတစ္ေန႕ ေတြ႕မယ္။

     ဝါးကြဲ ထြက္သြားေတာ့ ဆင္သရဲေလးလဲ သူ႕ကိစၥျပီး ၿပီမို႔ ေဘာင္းဘီေလး ဆြဲတင္ခါ ပစၥည္းေတြ သိမ္းမလို႔ပဲ ရွိေသးတယ္။ အယ္ကိတ္နဲ႔ကုန္ႀကိတ္ ေရာက္လာခါ
  " ေဟ့ေကာင္မင္းက ငါတို႔အေဖကိုေတာင္ မျဖဳန္ေတာ့ ဘူးေပါ့ေလ ဟုတ္လား "
  " အဲဒိလိုလဲ မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ ၾကာေတာ့ေဆးမတိုးဒါ လို ရိုးသြားတာပါ "
  " ေအးအဲဒါဆိုလဲ မင္းကို တိုးေအာင္လုပ္ေပးရဦးမွာ ေပါ့ကြာ ဟားဟားဟား "
   " လုပ္ခ်င္ရင္ေတာ့လုပ္ပါ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ တခု ေတာ့ရွိတယ္ က်ေနာ္ေျပာတာကို သေဘာတူရမယ္ "
   " ဘာကိုလဲကြ "
   " ကုန္ႀကိတ္ ေသာက္စကားေရွမေနနက္ လုပ္စ်ာရွိတဲ႔ ဟာသာလုပ္ကြာ ငါလိုးခ်င္လွျပီဟ့ "
   အယ္ကိတ္က စိတ္မရွည္စြာနဲ႔ သူ႕ေဘာင္းဘီကိုခြ်တ္ ခါ ႏႈိးဆြရင္း ေအာ္ေနပါျပီ။ ဆင္သရဲေလးက
   " စိတ္မေစာပါနဲ႔ဗ်ာ က်ေနာ့္ကို ႀကိဳက္သေလာက္လိုး ပါဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ကို က်ေနာ္ျပီးေအာင္မလိုးေပးႏိုင္ ရင္ ခမ်ားတို႔ အရႈံးေပးျပီး က်ေနာ္ခိုင္းတာ တစ္ခုစီလုပ္ ေပးရပါမယ္ "
    " ဟားဟားဟား ဒူးပါျပဳတ္ထြက္သြားေစ့မယ္ကြ ကဲ သေဘာတူတယ္ ဟုတ္ျပီလား မင္းရႈံးရင္လဲ ငါတို႔လိုး ခ်င္တဲ႔ အခါတိုင္း မင္းဖင္ခံေပးရမယ္ "
   " ရပါတယ္ ခမ်ာ့ ေဖာ္ကင္ထဲ ေလာ္ကီးထည့္ျပီး အဝ ႀကီးသာ ေစာ္ၾကပါေတာ့ခမ်ာ့ "
   ဆင္သရဲ ေလးမွာ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္မ်ားကိုေဆး ရန္ေဘဆင္နားလိုေနရာမ်ိဳးမွာ တံေတာင္ေလးေထာက္ ခါ ဖင္ေလးေနာက္ပစ္ျပီး သူ႔အလုပ္သူဆက္လုပ္ေနပါ ေလေတာ့တယ္။
    အယ္ကိတ္က လံုးတစ္ေနေသာ ဆင္သရဲေလးရဲ႕ဖင္ ကိုဖ်န္းခနဲ ရိုက္ခါ လ်ာကိုသပ္တင္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးမွ တံေတြးကို ထြီခနဲေထြးထည့္ခါ အေနာက္ကေန အားရ ပါးရ မညႈာမတာ ေစာင့္ေစာင့္လိုးပါေတာ့တယ္။
    ဆင္သရဲေလးကေတာ့ သူ႔အလုပ္သူလုပ္ေနဆဲပါပဲ။ သီခ်င္းေလးကလဲ ညည္းေနဆဲပါပဲ။
   " ျပင္းေသးတယ္ အငိးအင္း ျပင္းျပင္း ေသးတယ္ အင့္ ျပင့္ေတာင္ အင့္ျပင္းေသးေဟးေဟး တယ္ အင့္ "
   အဲဒိေနရာေလးပဲ ထက္ထက္ဆိုေနတာမို႔အယ္ကိတ္ အံက်ိတ္ခါ ေျခြးတလံုးလံုးနဲ႔ ေစာင့္ခ်က္ေတြ စိပ္ခါ စက္ တပ္ထားသလား ထင္ရေအာင္ေစာင့္ခ်ေနပါတယ္။
    " ျပင့္ျပင့္ ျပင္းေသး အင္းအင္းတယ္ ေဟ့ အင့္ ျပင္း "
  " ေဟ့ေကာင္ တိတ္စမ္း တျခားသီခ်င္းဆို ခြီးပဲ "
   အယ္ကိတ္ေပါက္ကြဲကာ ထေအာ္ပါေတာ့တယ္။
  " အယ္ကိတ္ မင္းနားအုန္း ငါက်ံဳးမယ္ ဒီေကာင့္ကို "
   " လာစမ္းကြာ အေသသာလုပ္ "
     ကုန္ျကိတ္ကလဲ မေခအေရွ ၈ လက္မ လံုးပတ္က လက္ဖ်ံတမွ် ျပိဳင္ပြဲတစ္ခုေပပဲမို႔ လံုးဝမညႈာ အဝမွာေတ့ ခါ တေခ်ာင္းလံုး ပစ္သြင္းထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
   ကုန္ႀကိတ္ စိတ္ထဲဟာ ခနဲျဖစ္သြားတယ္။ ဘာလဲ သူ ဆင္သရဲေလးကို ငံု႕ၾကည့္ပါတယ္ ပန္းကန္ေဆးမပ်က္။ ကုန္ႀကိတ္ရဲ႕ ကိတ္လွပါတဲ႔ဆိုတဲ႔ လီးႀကီးက ဝါပိုးဝါးထဲ လက္ညႈိးထည့္လိုက္သလိုမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ဟိုေခ်ာင္ ပဲကပ္ယမလိုလို ဒီေခ်ာင္ပဲ ကပ္ရမလိုလို အိုဘလို။
   ေျခြးတစ္လံုးလံုးနဲ႔ အားပါးတစ္ရၾကံဳးေနတဲ႔ ကုန္ၾကိတ္ လဲ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အရႈံးေပးရျပီေပါ့။ ညီအကိုႏွစ္ဦး စလံုး ဒူးေထာက္အရႈံးေပးရျပီေလ ဒူးေတြေခ်ာင္ကုန္တဲ႔ အထိလိုးၾကတာကိုး။
   " ကဲ ခမ်ားတို႔ ရႈံးျပီေနာ္ က်ေနာ္ အခုထိ မျပီးေသးဘူး အဲဒိေတာ့ က်ေနာ္ ခိုင္းတာလုပ္ရမယ္ "
  " ေျပာၾကည့္ေလ သိရတာေပါ့ "
   " ဟုတ္ျပီ ဒီေန႔ကစျပီး ညတိုင္း တစ္ေယာက္ကို ၃ ခါ စီက်ေနာ့ကို လုပ္ေပးရမယ္ "
   " အိုင္းးးးးးးစ္ မို႔ လုံးဝထင္မထားဘူး "
   " ေပ်ာ္ပီေလ ရိုက္လိုက္ပါအူးးးးး "
   " ေျဖာင္း ဒုတ္ ဖုတ္ ဘတ္ "
   ဒီတစ္ခါေတာ့ ညီအကို ႏွစ္ေယာက္လံုးက မေတာင္ ႏိုင္ေတာ့တာမို႕ ဘတ္ခနဲသာ မည္ပါေတာ့တယ္။ ဆင္သရဲလား ေလးကလဲ ဒီလိုလုပ္ခိုင္းတာ အၾကံရွိလို႔ ေပါ့။ သူတို႔သားအဖေတြ ေန႔စဥ္ဒီလိုလိုးေနရင္ သူ႕ကို ႏွိပ္စက္ဖို႕ အားမရွိႏိုင္ဘူးေလ။ ဥာဏ္ေကာင္းတယ္ပဲ ဆိုမလား ဟဲ ဟဲ။
     ဒီလိုနဲ႔ ဝါးကြဲတို႔ သားအဖဟာ ဆင္သရဲလားေလးကို ညစဥ္ပဲ အလွည့္ၾက လိုးလာလိုက္တာ တစ္လေလာက္ အၾကာမွာေတာ့ သူတို႔သားအဖေတြဟာ ဒူးေတြေခ်ာင္ မ်က္တြင္းေတြၾကျပီး အားအင္ခ်ိဳ႕တဲ႔ခါ အိပ္ယာထဲလဲ ေတာ့တာပါပဲ။
    ဒါေတာင္ ဆင္သရဲလားေလးက ဝတၱရားမပ်က္ေစဖို႕ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ စြခါအေပၚကေန တက္ျပီး ထိုင္ထလုပ္ေပး ေနပါေသးတယ္။ ၾကာေတာ့ သူတို႔သားအဖေတြဟာ ဒီ လိုေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုျပီး ဆာဒူးႀကီးတို႔ ကာဗာမိုး တို႔လို အားေဆးေတြ ဝယ္ေသာက္ၾကရေတာ့တာေပါ့။
  တစ္ေန႔ေတာ့ သူတို႔တိုင္းျပည္က အိမ္ေရွ႕စားမင္းသား ( သူက Public sex ကိုသေဘာက်ေတာ့ အိမ္ေရွ႕မွာပဲ ထြက္ထြက္စားရင္း အိမ္ေရွ႕စံကေန အိမ္ေရွ႕စားဆိုျပီး နာမည္ႀကီးသြားတာေလ။ ) ေလးဟာ ေဖာ္ကင္ေတာ္ ေရြးပြဲ ဆင္ႏႊဲမယ္ဆိုျပီး ေၾကာ္ျငာပါေတာ့တယ္။
     မင္းသားေလးနာမည္က အဲဗားစမတ္တဲ႔။ သူကလဲ မိန္းမေတြစားရတာမ်ားလြန္းလို႔ က်င္းေျပာင္းျပီးေအာင္း ရာကေနဖင္ေခါင္းကိုခ်စ္ခက္တြယ္တာ မက္ေမာလာျပီး ၾကင္ယာေတာ္ မေရြးပဲ ေဖာ္ကင္ေတာ္ေရြးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ႔ တာပါပဲ။
   ေဖာ္ကင္ေတာ္ေရြးပြဲမွာ က်ားမအေျခာက္အဆိုအပုန္း လူတန္းစားအသက္အရြယ္မေရြး ယွဥ္ျပိဳင္ဆင္ႏႊဲႏိုင္ပါ တယ္လို႕ေၾကာ္ျငာထားပါတယ္။ ျပိဳင္ပြဲဝင္မယ့္အဆင့္ ေတြကိုလဲ ၅ ဆင့္သတ္မွတ္ထားတယ္။
    ဖင္၏ေကာင္းျခင္း ၅ ျဖာႏွင့္ျပည့္စံုမွသာ သူ႕ရဲ႕ေဖာ္ ကင္ေတာ္ အျဖစ္ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္မွာ ျဖစ္ပါသ တဲ႔ေလ။ အဲဒိအဆင့္ေတြကေတာ့ ~ ~ ~

   ၁။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ညႈစ္ေစကာမူ တင္းမာက်စ္လစ္ေန ေသာ ဖင္ျဖစ္ျပီး ၾကီးမားကိတ္ထေနေသာ အထိ အာရုဏ္ေကာင္းမြန္ျခင္း။
   ၂။ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ပင္ တန္းစီျပီးလုပ္ေစကာမူ ခံႏိုင္ ရည္ရွိျပီး မည္မွ်ၾကာၾကာ မမႈသည့္ဖင္ျဖစ္ခါ ဖင္မွအသံ ထြက္ေကာင္းမြန္၍ အသံအာရုဏ္ေကာင္းမြန္ေသာ ဖင္ျဖစ္ျခင္း။
   ၃။ ေရေျပာင္ေအာင္ ေဆးေသာ္လည္း ဖင္ရနံ႕ ထာဝစဥ္ သင္းပ်ံ႕ေနေသာ အနံ႕အာရုဏ္ ေကာင္းမြန္ ေသာ ဖင္ျဖစ္ျခင္း။
   ၄။ ဖင္အတြင္းၾကြက္သားမ်ားမွာ ျဖစ္ညႈစ္ေပးႏိုင္မႈရွိ ေသာ စုပ္ခြက္သ႑န္ရွိခါ အရသာအရုဏ္ ေကာင္းမြန္ ျခင္း။
   ၅။ ျမင္ရံုျဖင့္ပင္ ခ်ခ်င္စဖြယ္ရွိေသာ အျမင္အာရုဏ္ ေကာင္း မြန္ျခင္း။

    အဲ႔ဒိလို အခ်က္ေတြနဲ႔ အိမ္ေရွ႕စားမင္းသားေလးဟာ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ ဖင္ကိုေရြးခ်ယ္မွာျဖစ္ပါတယ္။
    ဒီပြဲေလးကို တက္ဖို႔ ဆင္သရဲလားေလးကလဲ အရမ္း စိတ္အားထက္သန္ ေနေပမယ့္ ပြဲတက္ဖို႔ရာ ဘာမွမရွိ တာမို႔ စိတ္ပ်က္အားငယ္ခါ ေနတာေပါ့ကြာ။
    စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ ဟင္းေတြခ်က္ဖို႔ သခြါးသီးေတြ ခရမ္းသီးေတြ ကိုင္လိုက္တိုင္း မင္းသားေလးရဲ႕ ဟာႀကီး ပဲေျပးေျပးျမင္ေယာင္ခါ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ တစ္လံုး ျပီးတစ္လံုး ဖ်င္ထဲထိုးထည့္ေနပါေတာ့တယ္။
  ညေနေရာက္လို႔ ဝါးကြဲတို႔သားအဖလဲ ျပန္ေရာက္ေရာ ညေနစာဘာမွ မခ်က္ထားလို႔ ဆင္သရဲလားေလးကို ဆူပူႀကိမ္းေမာင္း ေတာ့တာေပါ့။
   ဆင္သရဲလားေလးကလဲ ခနေလးေစာင့္ပါ ခမ်ာ့ ဟင္း ေတြကို ဥေရာပ စတိုင္ခ်က္ထားတာမို႔ ခနေစာင့္ပါဆိုျပီး မီးဖိုခန္းတံခါးပိတ္ခါ တစ္လံုးျပီးတစ္လံုး ညႈစ္ထုတ္ျပီးမွ ပန္းကန္ေပၚ အလံုးလိုက္ေလးေတြ ထည့္ေပးလိုက္ရဲ႕။
    ဗိုက္ထဲအပူခ်ိန္နဲ႔ ဖင္အတြင္းသားရဲ႕ ညႈစ္အားေတြ ေၾကာင့္ အသီးေတြဟာ ႏူးညံ့ျပီး ပံုမပ်က္ေလးေတြျပန္ ထြက္လာတာေပါ့။
    ေစာဝါးကြဲ တို႔ကလဲ ဥေရာပ စတိုင္မစားဖူးေတာ့ သူ တို႔သားအဖေတြ အလုအယက္စားၾကတာေပါ့။ ဝါးကြဲ က စားေနရင္းက
   " ဒီအေပၚက ဝါက်င္က်င္ေလးေတက ယိုလားဟ့ "
   " ယိုမဟုတ္ပါဘူး အဲ့ဒါ ခ်ိစ့္လိုေခၚပါတယ္ဗ် "
    " အနံ႕ကတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနပါလား ေဟ့ေကာင္ "
    ေစာအယ္ကိတ္ရဲ႕ အေမးကိုေခါင္းျငိမ့္ခါ
   " မီးခိုးနံ႕ေလး သင္းေနတာပါဗ်ာ့ ေမႊးပါတယ္ "
    သူတို႕ေတြစားပစ္လိုက္တာ သခြါးသီးေကာခရမ္းသီး ေတြပါကုန္သြားပါေတာ့တယ္။ ညဖက္လဲေရာက္ေရာ ဆင္သရဲလားေလးက ေဖာ္ကင္ေတာ္ေရြးပြဲကိုသြားဖို႕ အၾကံမရျဖစ္ေနတာေပါ့။ အယ္ကိတ္နဲ႔ ကုန္ႀကိတ္တို႔က ေတာ့ သြားၾကျပီေလ။ သူတို႔က ဖင္ခံရတာအေရးမႀကီး ဘူးမင္းသားလို ေနခ်င္တာေလဒါ့ေၾကာင့္ေပါ့။
    အခ်ိန္ကနီးလာတာနဲ႔ အမွ် ဆင္သရဲလားေလးဟာ စိတ္ဓါတ္ေတြ ၾကလာခါ မ်က္ရည္ေတြပါ က်လာပါေလ ရဲ႕။ အဲဒါနဲ႕ ေနာက္ဆံုး သူဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
   " က်ေနာ့္ဘဝမွာ လူပ်ိဳျဖစ္ထဲက အခံသက္သက္ခံခဲ့ရ တာ ဘယ္မိန္းခေလးက္ုမွလဲ လက္ဖ်ားနဲ႕ပင္ မထိခဲ႔ဖူး ပါဘူး က်ေနာ့ ဟာကလဲေသးေပါက္ရံုသက္သက္မပိုခဲ့ ပါဘူး ဒီမွန္တဲ႔ ဆိုစကားေကာင့္ ဒီပြဲကိုတက္ဖို႔ ကူညီမဲ႔ သူေပၚေပါက္ပါေစသား "
    အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ေဘးနားမွာ ဝုန္းဂလံုးဒံုးဆိုျပီးအသံေတြ ၾကားရေတာ့ လန္႔ျပီးၾကည့္လိုက္တာ သူ႔အေဖျဖစ္ေနပါ ေတာ့တယ္။
  " လန္႔လိုက္တာ အေဖရာ ဝတ္ထားတာကလဲ ျပံတံတံ နန္႔တန္႔တန္႔နဲ႕ သငယ္ျပန္ေနတာလားဗ် "
   " ငင့္ ငါကဝိညာဥ္ဆိုေတာ့ ဒိလိုပဲဝတ္ရတာေပါ့ ငိုးမ သားေလးရဲ႕ "
   " ဟင္ ဝိညာဥ္ လာတာကလဲ သူမ်ားေတြလို ခ်လြင္ ဆိုျပီး လက္လက္ေလးေတြ မဟုတ္ပဲ အေဖ့ဟာက ဝုန္း ဒိုင္းကိုျကဲေနတာပဲ "
   " ေဟ်ာင့္ ငါအျမန္လာလို႔ ခလုတ္တိုက္မိတာ ဟြန္း ဘာေတြေျပာေနမွန္းမသိဘူး "
  " အ့ဆိုလဲ ျပီးေရာ "
  " မင္းကိုငါေျပာစ်ာရွိလို႔ ေျပာလဲေျပာခ်င္တယ္ ေျပာလဲ ေျပာေတာ့မယ္ "
  " ေျပာၾကည့္ေလ အေဖ တခုခုေပါ့ "
   " မင္းကတကယ္ မင္းသားေလးရဲ႕ပြဲသြားခ်င္တာလား အေဖကူညီဖို႕လာခဲ႔တာ မင္းကအေမ့ကိုစား အနစ္နာခံ ခဲ႔တဲ႔ သားဆိုေတာ့ေလ "
   " သြားခ်င္တာေပါ့ အေဖရယ္ အနစ္နာခံတယ္ဆိုတာ ေကာင္းလို႔လဲပါပါတယ္ "
  " ငင့္ "
   " ဟီး "
  ထိုစဥ္ ဆင္သရဲလားေလးအေဖက သူ႕ဖင္ကိုေစာင့္ခါ ကန္ထည့္လိုက္ပါတယ္။
  " ေအာင့္မယ္ေလး ဗ် ေတပါဘီ "
 " မေသနဲ႔ မင္းဖင္ကို ေကာင္းျခင္း၅ျဖာ ထည့္ေပးတာ "
   " ဟင့္ ၾကားဖူးတာက ဒုတ္ခေလးနဲ႔ တို႔တာပါ ဟင့္ ခု ေတာ့ နာလိုက္တာ ျဗဲ "
   " တိတ္ေတာ့ ဝတ္စံုဖန္ဆင္းေပးမယ္ "
   သူ႕အေဖေျပာတာနဲ႕ သူက ေနာက္ကိုေျခ ၃ လွမ္းခန္႔ ကျပာကယာဆုတ္လိုက္ပါတယ္။
   " အ့ ဘာဖစ္တာလဲ ေဟ်ာင့္ "
  " ထပ္ျပီးေစာင့္ကန္မာစိုးလို႕ "
  " တိန္ ငိုးမခေလး "
  " တအားေၾကာ္ျငာတာပဲဗ်ာ သိေဒ သိေဒ အေဖငိုးလို႕ တားလူဖစ္လာဒါ တိေဒ လုပ္စ်ာခ်ိတာလုပ္ အေဖ့လို မေထာ္မနန္႕ ဝတ္စံုေတာ့မလုပ္နက္ "
   " ငင့္ လာေလေယာ့ လျဗဲ "
  " လဟယ္ ေလာက္ေတာ့လုပ္ပါ အေဖယယ္ "
   " ဟင္း မင္းနဲ႔ေတာ့ လိုရာကိုမေရာက္ႏိုင္ဘူး ငိုးဟိုး "
   အေဖ့ပါးစပ္က ဘရိတ္ဖမ္းလိုက္ပါတယ္။
    ခနေနေတာ့ အေဖက ဆင္သရဲလားေလးရဲ႕ ပါးကို ျဖန္းခနဲ ပိတ္ခ်လိုက္တာ လည္ထြက္သြားပါတယ္။
 " ဟင္ သက္သက္ႀကီး ဒါသက္သက္ႀကီး ေသရာကေန လာျပန္ခ်တာ ဟင့္ ျဗဲ အီးဟီး "
  " ငိုမေနနဲ႔ မင္းရုပ္ႀကီးနဲ႔ ငါဝိညာဥ္ပါ လိပ္ျပာလြင့္သြား မယ္ ခြီးးဒဲမွပဲ ကို႕ဟာကိုငံု႕ၾကည့္ "
   သူ႕ဟာသူ ငံု႕ၾကည့္ရံုသာမက ကိုင္ၾကည့္ေတာ့လဲ လက္နဲ႔ အျပည့္ ဆိုဒ္မပ်က္ပဲရွိေနတာမို႕
  " ရွိပါတယ္ အေဖရ ဘာလို႕လဲ "
  " ေတာက္ ေသေတာ့မွာပဲ ဒိေကာင္ေတာ့ မင္းအဝတ္ အစားေတြ ကိုၾကည့္ခိုင္းတာ ဟ့ "
  သူေပ်ာ္သြားျပီး ငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကိုယ္မွာဝတ္ ထားတာ မိေက်ာင္းသေရေဘာင္းဘီ အက်ပ္က ေပါင္ တံေတြနဲ႔ အတိ ေဂြးစိေနရာႀကီးဆို ေဖာင္းကားျပီးပံုစံတ က်အေခ်ာင္းအတံ လဥအတြဲတို႔ကို အေရးေၾကာင္းျဖင့္ ျမင္သာေနတယ္။ အေပၚပိုင္းက ဗလာ ေဘာင္းဘီမွာ သိုင္းခ်ည္ထားတဲ႔ ႀကိဳးေလးက ပုခံုးေပၚမွာ ခ်ည္ထားရဲ႕
    လည္ပင္းမွာလဲ ပိုးစဖဲအျဖဴေရာင္ေလးက ခ်ည္ထား ေသးတယ္။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ဖင္ကေအးခနဲ ျဖစ္သြားလို႕ ေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖင္ေနရာမွာ ဘာမွမ ပါပဲတင္ပါးႀကီး ႏွစ္လံုးက ဘူေဖာင္းျကီးေတလို တင္းျပီး ေျပာင္ခါ ထြက္ေနတာ အားရစရာပါပဲ။
    စီးထားတဲ႔ အနက္ေရာက္ ေဒါက္အျမင့္ႀကီးေၾကာင့္ ထင္ပါရဲ႕။
   " အိုင္းးးးးးးးးးးးးးစ္ ေပ်ာ္ပီေလ ရိုက္လိုက္ပါဦး အေဖ "
  " ျဖန္းးး "
   ဆင္သရဲလားေလးက သူ႔အေဖဖက္ လွဲ႕ခါ ဖင္ေလး ကိုေကာက္ျပေတာ့ အေဖက ျဖန္းခနဲေနေအာင္ရိုက္ခါ
  " ငိုးမ စပ္စလူးသြားေတာ့ ေနာက္က်ေနမယ္ ဒါေပမဲ႕ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ဒါေတြက ည ၁၂ နာရီထိုးတာနဲ႕ အားလံုးသူ႕ဖာသာေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္ အဲဒါကိုသတိ ထားပါ "
   " ဟင္ အေဖ့ဟာကလဲ ပီးတာပဲ ဘာနဲ႔သြားရမွာလဲ "
   ဒါနဲ သူ႔အေဖက အနားက ၾကြက္ေလး တစ္ေကာင္ ကို အျမွီးကေနေကာက္ျပီး ကိုင္ေပါက္လိုက္တာ လား တစ္ေကာင္ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။
   " အယ္ ငါဖန္ဆင္းတာက ျမင္းပါ ဘိုဖစ္တာပါလိမ့္ ကဲ မတက္ႏိုင္ဘူး လားစီး ျပီးသာသြားေတာ့ ငါ့သားေရ "
  " ေက်နပ္တယ္ အေဖဒါ နမိတ္ေကာင္းပဲ လစ္ျပီ "
   ဆင္သရဲလားေလးက လားေပၚခုန္တက္လိုက္ခါ
  " ေဖာ္ကင္ရဲ႕လမ္း ဟမ္းဟမ္း ဘယ္ေလာက္ေဝးေဟး ေဟး ဒီလားနဲ႔ေရာက္ေအာင္လာမယ္ ဒန္တန္႕တန္႕ "
   သီခ်င္းေလးဆိုခါ ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။
  " ငိုးမခေလး ဖေအကို ဒိယတယ္ေတာင္ ေျပာမသြား ဘူး ဖလူးမ လင္ဒါရူး "
   သူ႔အေဖတစ္ေယာက္ထဲ ေျပာခါ ဝုန္းခနဲေျပာက္သြား ျပန္ပါတယ္။ ခလုတ္တိုက္ျပန္ပီ ထင္ပါ့။

        နန္းေတာ္ေရွ႕လဲ ေရာက္ေရာ ငုတ္တုတ္ေလးေတြ ထိုင္ေနတဲ႔ လူေတြေတြ႕ရတယ္။ မ်က္ႏွာေတြကလဲ ရႈံ႕မဲ့ ေနေလရဲ႕။ ဘာလို႔မွန္း မသိေပမယ့္ ေနာက္က်ေနျပီဆို တဲ႔ အသိေၾကာင့္ နန္းေတာ္တံခါးဝ ကို လားႀကီးေပၚက ေနဆင္းျပီး ဟန္ပါပါေလ်ာက္သြားလိုက္တယ္။
     ဂိတ္ေပါက္လဲေရာက္ေရာ အေစာင့္လူႀကီးႏွစ္ဦးကို
   " က်ေနာ္ ဝင္လို႔ရေသးလားခမ်ာ့ "
    ဂိတ္ေစာင့္တစ္ဦးက သူ႔နာရီကိုၾကည့္ခါ
   " ၉ နာရီခြဲအတိပဲ မရေတာ့ဘူးကြ "
   အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ က်န္ဂိတ္ေစာင့္တစ္ဦးက သူ႔နာရီကိုသူ ၾကည့္လိုက္ခါ
   " တစ္မိနစ္နဲ႔ ၃ စကၠန္႔လိုေသးတယ္ ဝင္လိုက္ညီေလး ေဟ့ေကာင္ ေသာက္စကားမမ်ားနဲ႔ ဒါကခ်ယ္ရီဦးကြ "
   " ငင့္ "
   အေစာင့္ႏွစ္ဦး ဂုဏ္ဆာေနတုန္း ဆင္သရဲလားေလး ကလဲေကာ့ေကာ့ေကာ့ေကာ့နဲ႔ ဝင္ခဲ႔လိုက္တယ္။ နန္းရဲ႕ မုဒ္ဦးဝကေန နန္းေဆာက္အထိ လမ္းတစ္ေလ်ာက္မွာ ယာယီတဲႀကီး ၅ လံုး တန္းစီထိုးထားတယ္။
   တဲ တစ္လံုးကို အဆင့္တစ္ဆင့္ဆီ ေက်ာ္ျဖတ္ရမွာပါ။ ပထမတဲထဲကို စဝင္လိုက္ေတာ့ လူတကိုယ္စာေတာင္ မွပဲ တေစာင္းေလွ်ာက္ရမယ့္ လမ္းကေလးတစ္ခုပဲရွိရဲ႕။ ေဘးေစာင္းေလးဝင္လိုက္ေတာ့ ခါးကေန ေပါင္ရင္းထိ ဖင္ေနရာက လစ္လပ္ေနတယ္။ ထိုစဥ္မွာပါ သူ႔ရဲ႕ဖင္ကို ကိုင္လိုက္တဲ႔ လက္တစ္ခု။
    " အိုက္စ္ "
  တဲတစ္ေလ်ာက္လံုးမွာ ဖင္ကိုညႈစ္တာနယ္တာဆိုတာ ေလ တခ်ိဳ႕လက္ေတြဆို နယ္ကြ်ံ႕ျပီး တြင္းထဲပင္က်က် လို႔လာပါတယ္။ ေနာက္က ႏွယ္တိုင္း ေရွ႕ေကာ့လိုက္ပါ ကေရွ႕ကေန ေဖာင္းတင္းျပီးေထာင္ထေနတဲ႔ ဆင္သရဲ လားေလးရဲ႕ ဒုတ္ကို ဝါးႏွီးျပားေလးနဲ႔ ရိုက္ျခင္းခံရေသး ရရဲ႕။ ေကာင္းတာမွ တစ္ကယ္ဖီးပဲ။ ဆင္သရဲလားေလး ကေတာ့ ေက်နပ္ေနတာမို႔ ေျဖးေျဖးခ်င္းသာေလ်ာက္ လို႔ေနမိတယ္။
    " ငိုးမ ဘလိုဟာလဲဟ့ သူက ဖီးလ္ပါလာခံေနေသး တယ္ တကယ့္ အာဂပဲ "
   " ညႈစ္ကြာအေသ ဖင္ႀကီးက ဒင္းစတင္းႀကီးကြ "
   တဲထဲမွ စစ္ေဆးေရးေတြရဲ႕ အသံေတြၾကားေနရပါရဲ႕။ တဲလဲဆံုးေရာ ဝင္ေပါက္နဲ႔ ထြက္ေပါက္ႏွစ္ခု ေတြ႕ရ၏။ ဆက္လက္အစမ္းအသက္မခံႏိုင္ပါက ထြက္ေပါက္မွေန ထြက္ခါ နန္းေဆာင္ေရွ႕ကို ျပန္ထြက္ႏိုင္ျပီး ဆက္လက္ ျပိဳင္ပြဲဝင္လိုပါက ေနာက္တဲတစ္ခုကို ဆက္၍ ဝင္သြားရ မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဆင္သရဲလားက ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့ခါ ေနာက္တဲ တစ္လံုးကိုဝင္ခဲ႔ ပါေတာ့တယ္။
      ဒီတဲထဲမွာေတာ့ လမ္းေတြက ဝင္ကမ႓ာလိုပတ္လမ္း ေတြလုပ္ထားတယ္။ ဝင္လိုက္တာနဲ႔ ဖင္ထဲကို အေတာ္ ကိတ္တဲ႔ ရာဘာေခ်ာင္းတစ္ခုက ဖလြတ္ခနဲ ထိုးဝင္လာ ပါတယ္။ ျပီးေတာ့စာရြက္ေလးတစ္ခု ကမ္းေပးလို႔ၾကည့္ မိေတာ့ { လမ္းဆံုးတဲ႔ထိ ေလာ္ကီးတုကို ျပဳတ္မက်ေစရ ျပဳတ္က်လ်င္ ျပိဳင္ပြဲမွ ႏႈတ္ထြက္ရမည္။ }
      လမ္းေလးကက်ည္းေတာ့ ေဖာ္ကင္ထဲမွ ေလာ္ကီး အတုက ဟိုဟာနဲ႔တိုက္ ဒီဟာနဲ႔တိုက္ ထြက္က်မလိုျဖစ္ လိုက္မနဲ ျပန္က်ံဳ႕တင္ခါ ဆြဲျပီးျပန္ထည့္လိုက္နဲ႔ လမ္း လဲဆံုးေရာ လူကေမာကာ ႏႈံးခ်ိလို႔ပင္သြားပါေတာ့ရဲ႕။
     ေနာက္တဲတစ္လံုးမွာေတာ့ အနံ႕ခံၾကပါေတာ့ရဲ႕။ တင္ပါးကို ဖ်ဲကာ အနံ႕ခံေနတာ လူဆယ္ေယာက္ခန္႔ရွိ မယ္ထင္ရဲ႕။ ဒါမ်ိဳးေတာ့ သူကႀကိဳက္ေတာ့ ေကာ့ေကာ့ ေပးျပီး မႈိန္းခံတာေပါ့။
     ေက်နပ္လို႔မွမဆံုးေသး ေနာက္တဲတစ္လံုးမွာ ဖင္ထဲ ကို ဘူေဖာင္းၾကက္ေမာက္သီးေလာက္ေလးေတြ ၅ လံုး တြဲခါ အတြဲလိုက္ေလးထည့္ေပးတယ္။ လမ္းဆံုးရင္ျဖင့္ အားလံုးကြဲ ေအာင္ညႈစ္ျပစ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
      အို သခြါးသီးေတြ ခရမ္းသီးေတြေတာင္ ညႈစ္လာတဲ႔ ဖင္ဆိုေတာ့ ဒေလာက္ေတာ့ ေအးေဆးေပါ့ ဟ ဟ။
    ေနာက္ဆံုးတဲ မွာေတာ့ ဘယ္သူမွဘာမွမလုပ္ပဲနဲ႕ ဒီ တိုင္းထိုင္ၾကည့္ေန ၾကပါတယ္။ အာရုဏ္ခံေနၾကတာ ထင္ပါရဲ႕။ တဲ ၅ လံုးကို ျဖတ္ျပီးတာနဲ႔ နန္းေတာ္ႀကီးကို ဟီးခနဲ ျမင္ယပါေတာ့တယ္။
     ဆင္သရဲလားေလးက ေလွကားထစ္အတိုင္း ေျဖး၂ ခ်င္း ဖင္ေလးလိမ္ကာ တက္လာတာ ေအာင္ပြဲရစစ္၆ အဲ စစ္သူႀကီးမပါေပါ့။ နန္းေတာ္ခန္းမထဲလဲေရာက္ေရာ အလြန္တစ္ရာခန္းနားတဲ႔ နန္းေတာ္ႀကီးနဲ႔ အျပင္အဆင္ ကိုၾကည့္ခါ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သးပါေလရဲ႕။
      ခန္းမႀကီးရဲ႕ ထိပ္ဆံုးမွာ ေရႊကႏုတ္ေတြနဲ႔ ပံုေဖာ္လို႔ ထားတဲ႔ ခံုႀကီးမွာ ခန္႔ညားစြာ ထိုင္ေနေသာ မင္းသားကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အလြန္ေခ်ာေမာလွပတဲ႔ မင္းသားေလး ကိုေတြ႕ေတာ့ ဆင္သရဲလားေလး ရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းနဲ႔ ခုန္သြားရပါေတာ့တယ္။
      ခန္းမထဲမွာ လူတစ္ခ်ိဳ႕ရွိေနျပီး စစ္သည္ေတာ္ေတြ လဲရွိေနပါတယ္။ ခန္းမထဲက လူေတြက သူတို႔ဖင္ေလး ေတြကို လက္နဲ႔အုပ္ထား ကာထိမွာစိုးလို႔ ကြယ္ထားခါ အထိမခံႏိုင္ ျဖစ္ေနၾကတယ္ေလ။ စစ္သည္ေတာ္ေတြ ကလဲ ေတြ႕တဲ႔ ဖင္မွန္သမွ် တဖ်န္းဖ်န္းနဲ႔ လိုက္ျပီးခ်လို႔ ေနပါေတာ့တယ္။ လက္နဲ႔ခ်တာပါ။
     မထူးေတာ့ဘူးေလ ဒီေနရာေရာက္မွေတာ့ ပြင့္ခ်ဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ခါ မင္းသားေလးေရွ႕က စင္ျမင့္ေပၚတက္ သြားခါ စင္ျမင့္ရဲ႕တစ္ဖက္စီမွာ ရပ္ေနတဲ႔ စစ္သည္ေတာ္ ေတြကို ျဖဴျဖဴေက်ာ္သိန္းလို ေတာင္ေျပး ေျမာက္ေျပးနဲ႔ ကုန္းေပးလိုက္ေတာ့ စစ္သည္ေတြကလဲ တျဖန္းျဖန္းနဲ႔ အားရပါးရ ရိုက္ၾကပါေတာ့တယ္။ ခနေနမွ မင္းသားရဲ႕ ေရွ႕နားကို ကပ္လိုက္ခါ မင္းသားေလးကို ေက်ာေပးခါ ေဂ်လိုစတိုင္နဲ႕ ငုတ္တုတ္ထိုင္ခါ ဖင္ကိုခါျပ လိုက္ပါရဲ႕။
    " woooooo ေၾကြျပီေလ ႀကိဳက္တယ္ကြာ "
  ကိတ္ထေနတဲ႔ တင္ပါးႀကီးက ရဲတြတ္ျပီးကားထြက္ေန တာမင္းသားေလးေတြ႕ေတာ့ ဘဟ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့ ပဲ ထိုင္ရာမွထ လာခါ ဖင္ႀကီးကို လက္နဲ႔ျဖစ္ညႈစ္ျပစ္ပါ ေတာ့တယ္။
    " ကို႔ရဲ႕ေဖာ္ကင္ေတာ္အျဖစ္ မင္းေလးက္ုိေရြးလိုက္ျပီ မင္းေလးရဲ႕ နာမည္ေလးေျပာျပပါဦး "
   " ေဒါင္ - ေဒါင္ - "
   " ဟင္ "
   ဆင္သရဲလားေလး လန္႔သြားပါေတာ့တယ္။ ညည့္ ၁၂ နာရီထိုးျပီေလ။ သူျပန္ေျပးရေတာ့ မွာေလ။ အဲဒိေတာ့မွ ဆင္သရဲလားေလး လက္က ဖတ္ခနဲဆိုျပီး မင္းသားေလး ရဲ႕ ေလာ္ကီးကို လွမ္းကိုင္ညႈစ္လိုက္ခါ စင္ျမင့္ေပၚမွေျပး ဆင္းလာပါေတာ့တယ္။ အရႈံးမခံႏိုင္လို႔ ရသေလာက္သူ လဲ အျမတ္ယူခဲ႔ရတာေပါ့။
    စင္ျမင့္ေအာက္ေရာက္မွ သတိရကာ စီးလာတဲ႔ဟီးကို ေျခတစ္ဖက္ေျမွာက္ခါ ကန္လႊင့္ပစ္လိုက္တာ မင္းသား ေလးရဲ႕ ႏွဖူးေတာ္ကို ေဒါက္ခနဲမွန္သြားပါေတာ့တယ္။ ျပီးေတာ့မွ ေထာ့က်ိဳးေထာ့က်ိဳးနဲ႔ ေဒါက္ဖိနပ္တစ္ဖက္ ေျခဗလာ တစ္ဖက္နဲ႔ ေျပးထြက္ခဲ႔ပါေတာ့တယ္။ နန္းရဲ႕ အျပင္ဖက္လဲ ေရာက္ေရာ ေစာင့္ေနတဲ႔ လားႀကီးေပၚေျပး ခုန္တက္ခါ အားရပါးရ လားႀကီးစီးျပီး ျပန္ခဲ႔ပါေတာ့တယ္။
      မင္းသားေလးမွာလဲ ယီးကိုအညႈစ္ခံလိုက္ရတဲ႔ ဖီးနဲ႕ ႏွဖူးကိုေဒါက္ဖိနပ္မွန္တဲ႔ ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ ပက္လက္လန္ ခါဖီးေတြတက္ျပီး ဆင္သရဲလားေလးကို တန္းတန္းစြဲျဖစ္ လို႔သြားပါေတာ့တယ္။ ဖိနပ္ေလးဖက္ျပီး မအိပ္ႏိုင္မစား ႏိုင္နဲ႔ ဆင္သရဲလားကိုမွ မခ်ရရင္ ဘဟ္ေဖာ္ကင္မွမခ် ေတာ့ဘူးဆိုျပီး အံစာေတြပဲ လွိမ့္ေခါက္ေနေတာ့တယ္။
     ေနာက္ဆံုးေတာ့ မထူးေတာ့ပါဘူး ဆိုျပီး တိုင္းျပည္ထဲ ေလွ်ာက္ခါ ေဒါက္ဖိနပ္နဲ႔ေတာ္တဲ႔သူ ရွာဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါ ေတာ့တယ္။ အဲဒိခ်ိန္မွာေတာ့ ဆင္သရဲလားေလးဟာ သူ႔ ရဲ႕အိမ္မွာပဲ ထမင္းဟင္းေတြ ခ်က္ျပဳတ္ျပီး ဝါးကြဲတို႔ သား အဖေတြနဲ႔ ညစဥ္မွန္မွန္ ေမွာက္ခ်ည္လွန္ခ်ည္ လိုးခ်ည္ ခံ ခ်ည္နဲ႔ ပံုမွန္ ျဖတ္သန္းေနရတာေပါ့။
    အစက ဟိုသားအဖေတြနဲ႔ ဂ်ိန္းရင္ အရသာရွိေပမယ့္ အခုဆိုရင္ မင္းသားေလးရဲ႕ အေကာ္တကိတ္ကိုပဲ စိတ္ ထဲစြဲလမ္းကာ သခြါးသီးမတိုး ခရမ္းသီးမေပါက္နဲ႔ ဘယ္ ဟာမွ ခရီးမေပါက္ဘူးျဖစ္ေန ပါေတာ့တယ္။
     ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာ ဆင္သရဲလားေလးတို႔ အိမ္ေရွ႕ကို စစ္သည္ေတာ္ေတြ ေရာက္လာျပီး ဖိနပ္စီးခိုင္းတဲ႔အခါမွာ အယ္ကိတ္တို႔ ညီအကိုက သူ႔ကိုေနာက္ေဖးမွာပဲေနခိုင္း တယ္။ ပြဲေတာ္ေန႔က ဆင္သရဲလားေလး စင္ေပၚမွာဝုန္း ခဲ႔တာ သူတို႔ေတြ ေတြ႕ခဲ႔ၾကလို႔ေလ။ သူတို႔ညီအကိုေတြပဲ အတင္းစြပ္ၾကတယ္။ အဲဒိ႕ အခ်ိန္မွာပဲ စစ္သည္ေတာ္ တစ္ဦးကေရစာလို႔ ဆိုျပီးမီးဖို ထဲကိုေရ ဝင္ေသာက္ပါ ေတာ့တယ္။
    ကုန္က်ိတ္က အတင္းေနာက္ကလိုက္ခါ ဆင္သရဲလား ေလးက္ုိ အတင္းေခါင္းကိုဖိျပီးမ်က္ႏွာကို ျမင္မာစိုးလို႔ဖြက္ ထားသတဲ႔။ ဒါေပမယ့္ ကုန္းေနတဲ႔ ဆင္သရဲလားေလးရဲ႕ ေဖာ္ကင္အေကာ္ကိတ္ႀကီးကို စစ္သည္ေတာ္ႀကီးကေတြ႕ သြားပါေတာ့တယ္။
    " ဝါးးးး မိုက္တယ္ ကိတ္ထေနတာပဲ အဲဒါဘယ္သူလဲ "
   " ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္က ထမက္းခ်က္ပါ သူ႔မ်က္ႏွာက တအားရုပ္ဆိုးလို႔ မျပတာပါခမ်ာ့ "
   " ဒါဆိုလဲ သူ႔က္ုိပါ ဖိနပ္စီးခိုင္းရမွာေပါ့ "
  " သူကအိမ္ထဲက အိမ္ျပင္မထြက္တာမို႔ မလိုအပ္ပါဘူး "
  " က်ိန္းေသရဲ႕လားကြ ဒါဆို ငါလက္ေတြ႕စမ္းၾကည့္မယ္ မင္းအျပင္ထြက္ေနပါ "
   " ဒါဆို ခမ်ားလဲ သူ႔မ်က္ႏွာမၾကည့္ဖို႔ ကတိေပးပါ "
   " ေပးပါတယ္ "
    အယ္ကိတ္က ဆင္သရဲလားေလး နားကပ္ခါ မ်က္ႏွာ လံုးဝ မျပဖို႔ ႀကိမ္းေမာင္းသြားတယ္။ စစ္သည္ေတာ္ႀကီး ကလဲ ေဘာင္းဘီကိုဆြဲခ်ကာ အေနာက္ကေန အတင္း ဝင္ျပီး လုပ္ပါေတာ့တယ္။ ဆင္သရဲလားေလးကလဲ မမႈပါ ဘူး ဒါေပမယ့္ သူဆိုတာသိေစခ်င္တာမို႔ သူ႕ရဲ႕ဖင္ႀကီးကို အားရပါးရ ေဂ်လိုစတိုင္ ခါျပလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ စစ္သည္ ေတာ္ႀကီးက လန္႔ျဖန္႕သြားကာ လုပ္ေနရင္းမွ ေနာက္ကို ဆုတ္လိုက္ျပီးေတာ့မွ
   " ဟာ ဒါဒါ ဖိနပ္ပိုင္ရွင္ပဲ "
   " ဟုတ္ပါတယ္ ခမ်ာ့ က်ေနာ့္နာမည္ ဆင္သရဲလားပါ "
   စစ္သည္ေတာ္ႀကီးက ခ်က္ျခင္းပဲ ဆင္သရဲလားေလး ကိုေခၚျပီး မင္းသားေလးစီ အပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
     မင္းသားေလးလဲ အံစာေခါက္တဲ႔ ဘဝမွလြတ္ကင္းခါ ဆင္သရဲလားေလးနဲ႔ အတူေန႔ညမျပတ္ ၇ ရက္တိုင္တိုင္ ကုတင္ေပၚက မဆင္းပဲ အမုန္းဆြဲၾကပါေတာ့တယ္။

ၿပီးပါၿပီ။

အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခမ်ာ႕

ကိုေလး

ခ်စ္လွစြာေသာ အပုန္း

ခ်စ္လွစြာေသာ အပုန္း

     သူ႕နာမည္က ဂါမဏိ ဒါကို သူငယ္ခ်င္းေတြကျဖင့္ ဂါဂါ လို႔ေခၚၾက၏။ အလုပ္အကိုင္က သေဘၤာသားေပါ့။ သေဘၤာတက္ျပီ ဆိုရင္ပင္လယ္ျပင္မွာ ေမခလာက္ုိရွာမိ တာသူ႔ရဲ႕ ခပ္ေပါေပါအက်င့္ပါ။ ေတြ႔ရင္ ဂိုးသြင္းေကာင္း တဲ႔ကိုကို သီခ်င္းဆို ခိုင္းမလို႔ေပါ့။
    ငယ္စဥ္ထဲက သေဘၤာ ကပၸတိန္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ႔တာ သူ႕ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။ အဲဒါနဲ႔အတူ တြဲပါလာတဲ႔ အေတြးေလး ကေတာ့ ေရသူမ တကယ္ရွိလား။ အမရွိရင္ အထီးလဲရွိ ရမယ္။ ဒါမွ ဂ်န္နေရးရွင္းရွိမွာေပါ့ ဟုတ္ဘူးလား။
    ပင္လယ္တစ္ခါထြက္တိုင္း ညေနဖက္ဆို ေလညႈင္းခံ ရင္းဟိုေငးဒီေငး ေတြးေငးရတာေလးလဲ သူ႕ရဲ႕ Feel ပဲ မို႔ အခ်ိန္ရတာနဲ႕ ရသေလာက္ သူလုပ္ျဖစ္တယ္။
   ဂါဂါ့မွာ အေမပဲရွိတယ္။ အေဖက ဂါဂါတစ္ႏွစ္သားခန္႔ မွာပဲ ကံဆိုးစြာ ကားျခင္းတိုက္ျပီး ပြဲခ်င္းပီးဆံုးသြားခဲ႔ပါ တယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ တိုက္တဲ႔ကားက အသုဘ ကားေလ တစ္ခါထဲ ေကာက္တင္သြားတယ္ ေျပာတာပဲ နာမည္ကထပ္ႀကီးခ်င္ေတာ့ ေက်ာ္သူရဲ႕ကား ျဖစ္ေန ခဲ႔ ျပန္ေရာ။ ထားလိုက္ပါေတာ့။
    ငယ္စဥ္ထဲက ဖတဆိုးသားေလးမို႕ အလိုလိုက္လြန္း ခံရတဲ႔ ဂါဂါ အေဒၚအပ်ိဳႀကီးေတြကလဲ သဲသဲလႈပ္ေအာင္ ခ်စ္ခံခဲ႔ရတဲ႔ ဂါဂါဟာ ႏြဲ႕လ်ေျခာက္ေသြ႕ မသြားေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘဲအလန္းေတြျမင္ရင္ ဖလန္းခ်င္တာ ကို႔ကိုယ္ကို အသိဆံုး မနဲကို ဖံုးဖိထားရတာ။
    ဇြတ္က်ားႀကီး ေခၚမလား အျမဲတမ္း ေစာ္ေတြတရုန္း ရုန္းနဲ႔ ႏွင္းဆီခိုင္ေလး ကတကယ္ေတာ့ ေရႊပန္းကိုသာ မွန္းေနတာ သူတို႔မသိရွာပါဘူး။ ခ်စ္လိုက္ၾကတာသူ႔ကို မိန္းခေလးေတြ သဲသဲလႈပ္ေနတာပဲ။ သူကေတာ့ တခုပဲ ကာဗာယူထားတယ္။ ခင္တက္ေပမယ့္ မာနႀကီးတယ္ ဘယ္မိန္းခေလးကိုမွ ေအာက္က်ခံျပီး မခ်စ္ဘူးဆိုပဲ။
     သူ႔ကိုတဖက္သက္ ႀကိဳက္တာေတြ ရွိသလိုအတင္း ကာေရာ ေရလာေျမာင္းေပးေတြလဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒိခါ က်ျပန္ေတာ့ကိုယ္ေတာ္က တန္ဖိုးနဲလို႔ ကန္ေတာ့ဆြမ္း ပဲတဲ႔။ အေတာ္လဲ တက္ႏိုင္တဲ႔ ဂါဂါေလ။
     ဒါေပမယ့္ ခက္တာကလဲ သူကေယာက္်ားခ်င္းလဲပဲ အေတြ႕အၾကံဳ မရွိျပန္ဘူးေလ။ ေနၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္လဲ အ့လိုေတြ အထိေနရဲတဲ႔ သတိၱကေတာ့ မရွိေသးေပ။
      စိတ္ခ်ရတဲ႔ သူနဲ႕ေတာ့ ေနဖူးတယ္ ရွိေအာင္ေတာ့ ေနၾကည့္ခ်င္ ပါေသးတယ္။ အထိအေတြ႕ ေတြကိုေတာ့ သာယာတာ အမွန္ပါပဲ။ က်ိတ္ျပီး ဖီးတက္ေနရတဲ႔ ဘဝ။
    ဒီတခါ သေဘၤာထြက္ေတာ့ သူေတြးေနမိတယ္။ အခု တခါထြက္တာ ျမန္မာဘဲ အလန္းေလး ၂ ေပြပါတယ္။ အဲဒိဘဲေလးေတြကို သူစိတ္ဝင္စားေနမိတယ္။ သူတို႔က လဲ အထက္အရာရွိလဲ ျဖစ္ျပန္ ကို႔လူမ်ိဳးခ်င္းလဲ ျဖစ္ျပန္ ေတာ့ အားက္ုိးေလးစားၾကတယ္ေလ။
     ဂါဂါ ဘာလိုလို လုပ္ေပးဖို႔ အဆင္သင့္ပါပဲ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက ကိုက လူႀကီးေနရာေနေနရေတာ့ အဲဒါေတြ လုပ္မိရင္ကို႔ကိုမေလးစားေတာ့ပဲ ေနမလား။ ေနာက္မွာ အတင္းေျပာျပီး ေလွာင္ေနၾကမလား။ ဒါေတြေတြးေနျပီး ဘယ္လိုမွဇာတ္လမ္းကမစျဖစ္။ ေန႔တိုင္းေတာ့ ငါဘလို ၾကံလိုက္မယ္ ဘယ္လိုေတြ လုပ္လိုက္မယ္ ေတြးလိုက္ ပ်က္လိုက္ပါပဲ။
   ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ ပင္လယ္ျပင္မွာ တစ္ခါတစ္ေလ ေတာ့လဲ ပ်င္းရိမိတာေပါ့။ ဒိေန႔ေတာ့ ရာသီဥတုကသိပ္ မသာယာဘူး။ မုန္တိုင္းက်မယ့္လကၡဏာေတြ ေတြ႕ေန ရတာမို႔ အားလံုးစိတ္ပူ ေနၾကတယ္ေလ။
     တပည့္၂ေယာက္ကလဲ စိုးရိမ္ေနၾကတယ္။ သူ႔နားပဲ လာလာကပ္ေနၾကတယ္။ အလုပ္ေျပးလုပ္လိုက္ အား တာနဲ႔ ျပန္ေျပးလာလိုက္ စိုးရိမ္ေနၾကတယ္။ ထင္ထား ၾကတဲ႔ အတိုင္းပဲ ညဦးပိုင္းမွာ မိုးသက္ေလျပင္းေတြၾက လို႕လာပါေတာ့တယ္။
    ဟို ၂ ေယာက္မွာလဲ ဂါဂါ့နား မကပ္ႏိုင္ သလို ဂါဂါလဲ အလုပ္ေတြရႈတ္ေနတယ္ေလ။ အားလံုးက ေျပးလႊားျပီး တာဝန္ကို ေက်ပြန္စြာ လုပ္ေဆာင္ေနၾက ရတာမဟုတ္ လား။ မုိးရြာရာကေန ေလေတြပါတိုက္လာျပီး သေဘၤာ မွာပါတဲ႔ အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ စိုးရိမ္ရတဲ႔ အေျခအေနကို ေရာက္ေနျပီေလ။
      လူးလဲေနတဲ႔ သေဘၤာေပၚမွာ သူတို႔စိုးရိမ္ၾကီးစြာနဲ႔ပဲ ဘုရားတေနရပါျပီ။ မိုးေတြေလေတြနဲ႔အတူ လႈိင္းေတြပါ ပါလာေတာ့ အားလံုးတုန္လႈပ္ေနၾကျပီေပါ့။ တေျဖးေျဖး နဲ႔ၾကမ္းတမ္းလာတဲ႔ မုန္တိုင္းထဲမွာ သူတို႕သေဘၤာႀကီး ကတိမ္းေမွာက္မတက္ လူးလိမ့္ေနပါျပီ။
      ရုတ္တရက္ ဝုန္းခနဲ ရိုက္ပုတ္လာတဲ႔ လႈိင္းလံုးနဲ႔အ တူ သူတို႔သေဘၤာပါ တိမ္းေမွာက္သြားတာမို႕ လူေတြပါ အားလံုးတကြဲ တျပားစီ လြင့္ပါကုန္ပါေတာ့တယ္။
    ညကေမွာင္ လႈိင္းကထာန္ မိုးကသဲ ပင္လယ္ျပင္ထဲ မွာဆိုေတာ့ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေတြ႕ရေတာ့ေပ။ အားလံုး ေရစီးထဲမွာ တကြဲတျပား လြင့္ေျမာကုန္ၾကပါေလရဲ႕။
     " အား ကြ်တ္ ကြ်တ္ "
     ကိုက္ခဲေနတဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက စပ္ျဖင္းျဖင္းနဲ႔ပူေန တယ္။ မ်က္စိကို ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ ဘယ္ေနရာေရာက္ ေနမွန္း ကို႔ဖာသာပင္မသိေတာ့။ ခုမွသတိရတယ္ ညက သူတို႔ သေဘၤာေမွာက္သြားတာပဲ ကံေကာင္းစြာနဲ႕ပဲသူ ကြ်န္းတစ္ခုေပၚေရာက္ေနခဲ႔တာကိုး။
    သူသဲေသာင္ေပၚကေန သစ္ပင္ေတြအရိပ္ရွိရာစီကို ဒယိမ္းဒယိုင္နဲ႕ အားတင္းကာေလွ်ာက္ လာလိုက္ျပီးမွ ေျခပစ္လက္ပစ္လွဲ ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ပထမဆံုးသူ လိုအပ္တာက ေရ ပါပဲ။ အာေခါင္ေတြေျခာက္ခါ ႏႈပ္ခမ္း ေတြပင္ ကြဲထြက္ေတာ့မတက္ ဆာေလာင္ေနပါျပီ။
     ပတ္ဝန္းက်င္ကို လွဲ႔ျပီးလိုက္ရွာၾကည့္မိေတာ့ စိမ္းစို ေနတဲ႔ သစ္ပင္ေတြ ေတြ႕တာေၾကာင့္ ေရရွိမွာေတာ့ေသ ခ်ာပါတယ္။ ဂါဂါ ေရရွိမယ္ထင္တဲ႔ ေနရာကို ရွာေဖြဖို႔အ တြက္ ေတာထဲကို တိုးခဲ႔ပါေတာ့တယ္။
     လွ်ိဳႀကီးတခုကို ေတြ႕တာမို႔ ဆင္းဖို႔ကို ဆံုးျဖတ္လိုက္ တယ္။ အနိမ့္ဆံုးေနရာက ေရရွိမွာပဲေလ။ သတိထားခါ ဆင္းေနရင္းက ေျခေခ်ာ္ကာ လွ်ိဳထဲသို႔ ဒလိမ့္ေကာက္ ေကြး ျပဳတ္က်သြားျပန္ ပါေတာ့တယ္။
      မ်က္စိစံုမွိတ္ထားရာကေန က်ေနတာရပ္သြားတာမို႔ မ်က္စိကို ေျဖးညင္းစြာ ဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္ ပါေတာ့တယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျခေထာက္ကသူ႔ေရွ႕မွာ ရပ္ေနတာ မို႔ ဂါဂါ ဝမ္းသာအားရေမာ့ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပိုေပ်ာ္လို႕ သြားရျပန္ပါတယ္။
     ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ အဲဒိလူက ကိုယ္တံုးလံုးကို ခါးမွာ သေရျပားေလးသာ အုပ္ထားတာမို႔ ေအာက္က ေနေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျမင္ခ်င္တဲ႔အရာေတြကအျပံဳ လိုက္ႀကီး ျမင္လိုက္ရလို႕ပါပဲ။ ေၾကြၿပီေလ အကိတ္ပဲ။
    ထပ္ျပီးေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေပ်ာ္ေနတာေလးေတြ ေျပာက္ျပီး လန္႕ဖ်န္႔ခါသြားရပါေတာ့တယ္။ ဂါဂါ့ကိုငံုခါ ၾကည့္ေနတဲ႔ ပံုက မ်က္လံုးႀကီးျပဴးခါ စားေတာ့မတက္ပဲ လက္ထဲမွာလဲ လွံႀကီးကို ကိုင္ထားေသးတယ္။
     " ဟို ဟို က်ေနာ္ လူေကာင္းပါဗ်ာ ဒုကၡသည္ပါ "
     ဂါဂါေျပာလိုက္ေတာ့ ဟိုလူက ေနာက္ကိုခုန္လိုက္ခါ လန္႔သြားပံုရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ လွံနဲ႕ပါေထာက္ျပီးထား  လိုက္တာမို႔ဂါဂါငိုခ်င္သြားတယ္။ သူကဘာေတြေျပာေန မွန္းမသိ တဂူးဂူးတဂါးဂါးနဲ႔ပါပဲ။ ျပီးေတာ့ ဂါဂါ့ကို ထခိုင္း ေနတဲ႔ပံုေပၚတာမို႕ ဂါဂါထလိုက္ ရပါတယ္။
     ေရွ႕ကေန သြားခိုင္းေနတာမို႔ နာက်င္ကိုက္ခဲေနတဲ႕ ၾကားကပင္ ဒယိမ္းဒယိုင္နဲ႔ ေလ်ာက္လာရပါေတာ့တယ္ တေနရာကို ေရာက္ေတာ့ တဲေလးေတြ စုေနတာေတြ႕ရ တာမို႕ ထိုလူေတြရဲ႕ ရြာေရာက္သြားတာ ထင္ပါရဲ႕။
     ရြာထဲက လူေတြကအမ်ားစုက ေယာက္်ားေတြျဖစ္ ျပီး မိန္းမအခ်ိဳ႕ကိုလဲ ေတြ႕ရတယ္။ မိန္းမေတြက ခႏၶာ ကိုယ္ကို အရွက္လံုေအာင္ သေရျပားေတြနဲ႔ ပတ္ထား ၾကေပမယ့္ ေယာက္်ားေတြကေတာ့ အရွက္မေပၚရံုသာ အုပ္ယံုေလးအုပ္ထားတာမို႕ လမ္းေလ်ာက္တိုင္းအထဲမွ အတြင္း ပစၥည္းကို အတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္ေလ။
    ဂါဂါကေတာ့ ဒုကၡေတြၾကားကပင္ သာယာေနမိျပန္ တယ္။ ဟီး အားလံုးက ကိတ္ထေနၾကတာေလ။ ဂါဂါ့ ကိုတဲတစ္ခုေရွ႕မွာ ရပ္ခိုင္းလိုက္ျပီး တဲထဲကို ဝင္ခိုင္းေန တာမို႕ ဂါဂါေခါင္းေလး ငံု႕ခါဝင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
    ဟင္ ေခါင္းမွာ ငွက္ေတာင္ေတြ ထိုးထားျပီး ဆံပင္က ရွည္ရွည္ အသားျဖဴျဖဴ ေတာင့္တင္းတဲ႔ ခႏၶာကိုယ္နဲ႕အ လြန္ေခ်ာေမာေသာ လူတစ္ေယာက္ အသက္က ၂၀ မွ် သာရွိေလာက္ရဲ႕။ မ်က္စိက လ်င္ျမန္စြာပဲ အဓိကကိုလဲ လွမ္းရႈိးလိုက္ပါေသးတယ္။ သူေလးကလဲ ကိတ္ခ်က္ပဲ အုပ္ထားတဲ႔ သေရဖတ္ေလးက္ုိ ေဖာင္းၾကြတက္ေနတာ ပဲေလ။ ေခါင္းေဆာင္ေလးမ်ားလားေပါ့။
    ထင္ထားတဲ႔အတိုင္းပါပဲ ဂါဂါ့ကို ေခၚလာတဲ႔သူက သူ႔ ကိုရိုေသတဲ႔ဟန္နဲ႔ ဘာေတြေျပာေနမွန္း မသိေတာ့ေပ။ ဂါဂါေရဆာလွျပီမို႕ ေရထည့္ထားတဲ႔ခြက္ကို လက္ညႈိးနဲ႔ ထိုးျပခါေသာက္ခ်င္ေၾကာင္း ျပေတာ့ သူကိုယ္တိုင္လာ ျပီးတိုက္ပါတယ္။ အနီးကပ္ၾကည့္မွ ပိုေခ်ာတာသိသာပါ တယ္ ႏႈပ္ခမ္းေမႊးေရးေရးေလးေတြနဲ႔ ေျပပစ္လြန္းစြာပဲ ေခ်ာေမာသူ တစ္ေယာက္ပါ။
    ေက်နပ္ပီေလ။ ထိုညက အဲဒိတဲေလးထဲမွာပဲ ဂါဂါ့ကို ေျခလက္ေတြ ႀကိဳးနဲ႔တုတ္ျပီး အိပ္ေစခဲ႔တယ္။ မနက္လဲ ေရာက္ေရာ သူ႔ကိုထိုလူေတြ လာေခၚျပီး ရြာလည္နားမွ တိုင္မွာ ႀကိဳးနဲ႔တုတ္ခါ အဝတ္အားလံုးကို ခြ်တ္ခါထား လိုက္ၾကပါေတာ့တယ္။
    ဒီတခါေတာ့ ဂါဂါ တအားေၾကာက္သြားမိပါေတာ့ရဲ႕။ သူတို႔ ဂါဂါ့ကို သတ္ၾကေတာ့မွာလား။ မနက္ပိုင္းထဲက ႀကိဳးနဲ႔တုတ္ထားျပီး မိန္းမတစ္ေယာက္က ငွက္ေပ်ာသီး နဲ႔ သစ္သီးေဖ်ာ္ထားတာလို႕ ယူဆရတဲ႔အရည္ေတြလာ တိုက္ပါတယ္။ ညေနပိုင္းမွာေတာ့ ဂါဂါ့ကို စင္တခုေပၚ မွာ ပက္လက္လွန္ထားျပီး လက္ေတြေျခေတြက္ုေတာ့ စင္မွာပဲ ႀကိဳးနဲ႔ တုတ္ထားပါတယ္။ အနားမွာလဲ မီးပံုႀကီး ေတြ ဖိုထားတာမို႕ ငါ့မ်ားကင္စားေတာ့မွာလားဆိုျပီးမွ လူတကာကို မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္
    ညဦးပိုင္းေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ေတြ ဂါဂါ့နားကို စုျပံဳျပီးေရာက္လာၾကတာ အေယာက္ တစ္ရာခန္႔ပင္ရွိ မယ္ထင္ပါရဲ႕။ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႕အတူ ေၾကာက္ရြံ႕ေနမိတာ ဒူးေတြပင္ တဆတ္ဆတ္တုန္တဲ႔အထိပါပဲ။
    ခနေနေတာ့ ဟိုလူေခ်ာေလးေရာက္လာျပီး သူ႕နား မွာ မတ္တပ္ရပ္ခါ ဘာေတြလဲမသိ ေအာ္ေျပာလိုက္ပါ ေတာ့တယ္။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲလူတခ်ိဳ႕က မိန္းမ ၃ ေယာက္ ကိုဆြဲေခၚလာပါေတာ့တယ္။ ျပီးေတာ့ ဂါဂါ့ေဘးမွာရပ္ ေစျပီး အရည္တခ်ိဳ႕ ထိုမိန္းမေတြကို တိုက္ေနပါတယ္။
     ခနေနေတာ့မွ ထိုမိန္းမထဲမွ တစ္ေယာက္က ဂါဂါရဲ႕ လီးကိုအတင္းလာစြပါေတာ့တယ္။ ေဘးကလူေတြက ေဟးခနဲ ဝိုင္းေအာ္ခါ ခုန္ေပါက္အားေပးေနပါေတာ့ရဲ႕။ ဟိုမိန္းမေတြက ဘာေဆးေတြေသာက္လိုက္တယ္မသိ အတင္းကာေရာ ဂါဂါ့ကိုဝိုင္းစြေပးေနပါေတာ့တယ္။
    ေဘးကလူေတြကေအာ္ သူတို႕ကစြ လီးကမေတာင္ ဂါဂါဘာလုပ္ရမွန္းမင္မသိေတာ့ ရုန္းလို႕ကလဲမရေပ။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ခုနက ကိုလူေခ်ာက ဂါဂါရဲ႕ ေခါင္းနားမွာ လာရပ္လိုက္တာမို႕ ကိုလူေခ်ာရဲ႕ သေရျပားေအာက္မွ ငနဲသားကိုလဲ ျမင္ေရာ ဂါဂါတို႕ ဒင္ခနဲေထာင္ထလာပါ ေလေရာ။ ထလာတာနဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္က အေပၚမွ တက္ထိုင္ လီးကျပန္က် ျပန္စြျပန္ေတာင္ တက္ထိုင္ ျပန္က် တိုင္ေတြပတ္ေနတာမွ အႀကီးအက်ယ္ ေဘးမွ အားေပးတဲ႔ ပရိတ္သတ္ကလဲ ဟာခနဲ ဟင္ခနဲ ျဖစ္ေန ၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒိထဲမွာ သတိထားမိသြားတဲ႔ သူက ကိုလူေခ်ာပါပဲ။
       ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ဂါဂါက သူ႕ေပါင္ၾကားကိုသာ မ်က္စိက ေရာက္ေရာက္လာတာမို႔ပါပဲ။ ကိုလူေခ်ာက ဂါဂါ့ေခါင္းရင္းမွာ ရပ္ေနရင္းက ေရွ႕ကိုတိုးလိုက္တာမို႕ က္ုလူေခ်ာ လီးက ဂါဂါ့မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေရာက္လို႔လာပါ ေတာ့တယ္။ ဘာမွေျပာမေနပဲ ( ေျပာလဲနားမွမလည္ပဲ ဟာကို ) ေခါင္းကို အေပၚၾကြခါ ရႊတ္ခနဲ နမ္းလိုက္မိပါ ေတာ့တယ္။
     ေဘးမွအားေပးေနတဲ႔ ပရိတ္သတ္ရဲ႕ အသံေတြတိခ နဲ ရပ္သြားပါေတာ့တယ္။

ခ်စ္လွစြာေသာ အပုန္း ( 2 )

     အသံေတြ အားလံုးရပ္သြားတာမို႔ ဂါဂါ လန္႔ခါလိုက္ ၾကည့္မိေတာ့ အကုန္လံုးက သူ႕ကိုမွင္တပ္ အံ႔ၾသစြာနဲ႕ ဝိုင္းၾကည့္ ေနၾကတယ္ေလ။ ဘာမ်ားလုပ္ၾကေတာ့မွာ လဲဆိုတဲ႔ အေတြးနဲ႔ ရင္ေတြ တထိပ္ထိပ္နဲ႔ ခုန္ေနစဥ္မွာ ပဲ ကိုကိုလူေခ်ာက ခါးမွသေရဖတ္ကို ျဖည္ခ်လိုက္တာ နဲ႔ ေဝွးးးခနဲ ဝိုင္းေအာ္ကာ အားရပါးရခုန္ေပါက္ေအာ္ၾက ခါအားေပးၾကတာ တခဲနက္ ပါပဲ။
    သေရပတ္ကို ခြါလိုက္မွပဲ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ ႀကီးမားဖြံ႕ ထြားတဲ႔ ပစၥည္းႀကီးက တယမ္းယမ္းနဲ႔ ဂါဂါ့ မ်က္ႏွာေပၚ ဝဲေနပါေတာ့တယ္။ ခုနက မိန္းခေလးေတြက္ုိ ကိုကိုလူ ေခ်ာ လက္ကာျပလိုက္တာနဲ႔ က်န္တဲ႔လူေတြက ဝိုင္းဆြဲ ျပီးေခၚသြားပါေတာ့တယ္။
     လူေခ်ာက ဒူးက္ုိေကြးလိုက္တာမို႔ လူေခ်ာရဲ႕ အေမႊး ေကာက္ေကာက္ေတြနဲ႕ လျပြတ္တြဲႀကီးက ဂါဂါရဲ႕ ႏွဖူး ေပၚပံုက်လာ သလိုပဲ အေပ်ာ့မတင္း လိင္တံစင္းစင္းက လဲႏွာေခါင္းေဘးမွာ ေခါင္းစိုက္လို႔ ေနပါေတာ့ရဲ႕။
    မထူးေတာ့ဘူး ဒီလူရိုင္းေတြ ထဲမွာလဲ က္ုိ႕အမ်ိဳးေတြ အသိမိတ္ေဆြေတြ မပါတာမို႔ ဂါဂါေခါင္းကို ေမာ့လွန္ခါ လူေခ်ာရဲ႕ ညိဳညက္ညက္ ဝိုင္းစက္စက္ ဒစ္ျပဴးျပဴးႀကီး ကို ပါးစပ္နဲ႔ လွမ္းဟပ္ လိုက္ပါေတာ့တယ္။
     ပါးစပ္ဖ်ားနဲ႔ ထိရံုေလးပဲရွိေသးတယ္ လူေခ်ာကလန္႔ သြားျပီး ေနာက္ကို ဆတ္ခနဲ ခုန္ဆုတ္လိုက္ပါတယ္။ ခု ေတာ့ပါးစပ္ဝနားေရာက္မွ ပုတ္ခ်ခံလိုက္ရသလို ဂါဂါမွာ ဟာတာတာျဖစ္ရပီေပါ့။
     လူတစ္ေယာက္က ဂါဂါ့ကိုခ်ည္ထားတဲ႔ ႀကိဳးေတြကို လာဖ်ည္ေပး ေနစဥ္မွာပဲ က်န္တဲ႔သူေတြက ဂါဂါ့ကိုလွံနဲ႔ ဝိုင္းခ်ိန္ထားပါတယ္။ ခုဂါဂါမေၾကာက္ေတာ့ပါဘူး သူတို႔ အထာကိုနဲနဲ သေဘာေပါက္လာတယ္။
     ႀကိဳးေတြဖ်ည္ျပီးတာနဲ႔ ဂါဂါထထိုင္လိုက္ခါ ေဘးမွာ ရပ္ေနတဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ မေတာင္ေသးတာေတာင္မွ ၆ လက္မေလာက္ ရွိတဲ႔ လီးႀကီးကို ဆြဲကိုင္လိုက္ပါရဲ႕။ ျပီးမွ ပါးစပ္နဲ႔မစုပ္ပဲ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ လ်က္ေပးလိုက္မိပါ ေတာ့တယ္။
    ဒီတခါေတာ့ လူေခ်ာက ေခါင္းကိုေမာ့ခါ မ်က္စိကိုလဲ မွိတ္ရင္းအရသာကိုတစိမ့္စိမ့္ခံေနပါတယ္။ ဂါဂါ့ရဲ႕လက္ ထဲမွာတင္ တေျဖးေျဖး တင္းမာလာတဲ႔ လီးႀကီးကသက္ ေသပဲေလ။ ဂါဂါဒစ္ေခါင္းကို ပါးစပ္ေလးနဲ႔ ငံုလိုက္ေတာ့ လူေခ်ာေလးက တြန္႔ခနဲျဖစ္ခါ ငံု႔ၾကည့္လာသလို က်န္ လူရိုင္းေတြကလဲ လွံက္ုိအသင့္ျပင္လိုက္ ၾကပါတယ္။
     ဂါဂါ မ်က္စိစံုမွိတ္ခါ လီးႀကီးတဝက္ခန္႔ကို ပါးစပ္ထဲ စြဲစုပ္လိုက္ျပီး အသြင္းအထုတ္လုပ္ခါ စမႈတ္ေပးလိုက္ စဥ္မွာေတာ့ ကိုကိုလူေခ်ာ ပါးစပ္ကေန
    " ဂါးးးးးးးးးးးဂါးးးးးးးးးး ဂူးဂါဂါ ဂူးဂါးဂါးးးးးးးး "
     ထေအာ္လိုက္သလို ေဘးကလူရိုင္းေတြလဲ သံျပိဳင္ ထ၍ ေအာ္ပါေတာ့တယ္။ အဆင္ေျပျပီ ထင္တယ္ေလ။ ပထမဆံုးအႀကိမ္ မႈတ္ဖူးတာေပမယ့္ အစထဲကပင္မႈတ္ ခ်င္ခ်င္ Man to Man ဇာတ္ကားေတြကေနလဲ ပညာ ကသင္ထားေတာ့ကြ်မ္းက်င္ေသသပ္စြာ လီးစုပ္တဲ႔အခါ အစုပ္ခံေနရသူမွာလဲ ပထမဆံုးအႀကိမ္မို႔ ထင္ရဲ႕ တဂူး ဂူး တဂါးဂါးနဲ႕ ဖီးေတြ တက္မဆံုးေတာ့ေပ။
     လူေခ်ာတခ်က္တခ်က္ ဖီးတက္ျပီးေအာ္လိုက္တုိင္း သူ႔လူရိုင္းေတြကလဲ တေဟးေဟးေအာ္ဟစ္ ကခုန္အား ေပးေနပါေတာ့တယ္။ ခုၾကေတာ့လဲ ဂါဂါ့လီးက ကို႔ဗိုက္ ကိုျပန္ထိုးေဖာက္မိမွာ ေၾကာက္ရေပသည္။ ေတာင္တာ ေတာင္တာ ဆိုတာေလ။
     လူေခ်ာရဲ႕လီးညိဳစင္းလံုးေခ်ာႀကီးက လက္နဲ႔အျပည့္ ပါးစပ္နဲ႔အျပည့္မို႕ စုပ္လို႔ေကာင္းေနတုန္း လူေခ်ာကသူ႔ ရဲ႕ေခါင္းကို လက္နဲ႔ဆြဲဖိခါ လေရေတြ ပန္းထည့္လိုက္ တာလည္ေခ်ာင္းထဲသို႕ပင္ တပစ္ပစ္နဲ႔ တန္းဝင္လို႔သြား ရပါေတာ့တယ္။
     လေရေတြသာ ကုန္သြားတယ္ ေတာင္ေနတဲ႔သူ႕ရဲ႕ လီးႀကီးကေတာ့ ေပ်ာ့လဲမေပ်ာ့ေလ်ာ့လဲမေလ်ာ့ တင္း ေတာင္ေနျမဲပါပဲ။ ကိုက္ုလူေခ်ာက သူ႔လီးႀကီးကိုပါးစပ္ ထဲမွ ပလြတ္ခနဲ စြဲထုတ္ခါ ဂါဂါ့ကို ခုနစင့္ေလးေပၚသို႕ တြန္းတင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
    ဂါဂါေမွာက္ရက္ေလး ျဖစ္ေနစဥ္မွာပါ ခုနေလးတင္ တခါျပီးထားတဲ႔ သူ႕လီးမာမာႀကီးနဲ႔ ဖင္ေပါက္ထဲကိုထိုး ထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ လီးကမဝင္ပါဘူး တခါမွ ဖင္မခံဘူးတဲ႔ ဂါဂါရဲ႕ပါကင္ ခေရက တင္းက်ပ္ခါ စို႔တစ္ေနပါတယ္။
    ကိုကိုလူေခ်ာ မ်က္လံုးျပဴးသြားခါ ဂါဂါရဲ႕ဖင္ဝကိုသူ႕ လက္နဲ႔ျဖဲခါ အေပါက္ဝကို ေသခ်ာလက္ညိႈးေလးနဲ႕ထိုး ခါၾကည့္ပါတယ္။ ဂါဂါက ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာဖို႕ တင္းပါးက လံုးက်စ္မာတင္း ဝိုင္းဝန္းေနခါ ခေရဝကလဲ ပါကင္မို႕လို႔ က်စ္လစ္ေနပါတယ္။
     ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ မ်က္ႏွာဝင္းပသြားခါ မ်က္လံုးေတြမွ အေရာင္ေတြ တလက္လက္နဲ႔ ေတာက္လာပါေတာ့ရဲ႕။ သူ႕လူေတြ ကိုလွမ္းေျပာခါ သူတို႔ယူလာေပးတဲ႔ ခြ်ဲျပစ္ ေနတဲ႔အရည္ေတြ ဖင္ဝကိုေလာင္းခ်ခါ ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္မံ ဖင္ခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားပါေတာ့တယ္။
    ဒီတခါေတာ့ ဒစ္ေခါင္းက ဗတစ္ခနဲဝင္သြားေပမယ့္ တုတ္ခိုင္လွတဲ႔ လီးႀကီးကေတာ့ မဝင္ႏိုင္ေသးေပ။ သူ လဲတက္ႏိုင္သေလာက္ အံက်ိတ္ခါခံေနေပမယ့္ နာတာ ေတာ့ အမွန္ေပ။ က္ုကိုလူေခ်ာက သူ႕ပုခံုးကို လက္နဲ႔ဖိ ခါ အားယူျပီးလီးကို ေစာင့္ထိုးထည့္လိုက္တာ ဗ်စ္ခနဲ ဖင္ကြဲကာ လီးတစ္ဝက္ခန္႔ ဝင္သြားပါေတာ့တယ္။
    ကိုကိုလူေခ်ာက ဂါးးးးခနဲ ၾကံဳးဝါးကာ ဂါဂါရဲ႕ဖင္ကို အဆပ္မျပတ္ လိုးပါေတာ့တယ္။ နာတာမွ ေျပာမေနနဲ႔ ဒါေပမယ့္ ခနပဲနာလိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ တေျဖးေျဖးနဲ႕ပဲ အရသာေတြ႕လာသလို ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ လီးႀကီးကလဲ တေျဖးေျဖး အဆံုးထိ တိုးဝင္လာပါေတာ့တယ္။
    လိုးတာေတာ့ အေတာ္ၾကြမ္းက်င္ပံုရတယ္။ အခ်က္ မွန္မွန္ ေစာင့္ေစာင့္လိုးေနတာ တိုင္ပင္ေခၚထားသလား ပင္ထင္ရေလရဲ႕။ အခ်ိန္အေတာ္ ၾကာလိုးေနတာမို႔ ဂါဂါ့ မွာေမာပန္းလို႔ပင္ ေနပါျပီ။
    ေနာက္ဆံုး ကိုကိုလုေခ်ာက သူ႕လေရကိုေတြကိုဂါဂါ ရဲ႕ ဖင္ထဲ ပန္းထည့္ျပီး လီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ ခ်ိန္မွာျဖင့္ ဖင္ေခါင္းက ခ်က္ျခင္းျပန္ မပိတ္ပဲ ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ ခါ ထိုေနရာမွေန၍ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ လေရေတြျပန္ျပီးမွ စီးက်လာပါေတာ့တယ္။
      ေျခပစ္ခက္ပစ္ဂါဂါ ေမွာက္အိပ္ေနစဥ္မွာပဲ လူေခ်ာ က ထေအာ္လိုက္တာမို႕ လူရိုင္းေတြ ဂါဂါ့နားကို အံုက် လို႔လာပါေတာ့တယ္။ အားလံုးကလီးေတြေတာင္ေနက် တာ သေရဖတ္ေတြပင္ လန္လို႕။
     ဂါဂါ့ခါးက္ုိ ကြက္ျပစ္ရဲ႕ အစြန္ဖက္ကို ဆြဲခိလိုက္ျပီးမွ လူရိုင္းတစ္ေယာက္က သူ႕လီးကိုဂါဂါ့ဖင္ထဲ ထိုးထည့္ လိုက္သလို ေနာက္တစ္ေယာက္ကလဲ ေတာင္ေနတဲ႕ ဂါဂါရဲ႕ လီးေပၚက္ုိ တက္ထိုင္ျပီး အေပၚကတက္ေစာင့္ဖို႔ ျပင္ပါေတာ့တယ္။ ေခါင္းနားက္ုိလဲလူရိုင္း ၂ ေယာက္က ကပ္လာခါ သူတို႔ရဲ႕ ႀကီးမားလွတဲ႔ လီးႀကီး ၂ ေခ်ာင္းကို
ဂါဂါ့ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲ အတင္းထိုးထည့္ဖို႔ ျပင္ေနၾကပါတယ္။
    လူအုပ္က တစ္ရာနီးပါး ဒီညေတာ့ဂါဂါ ေသဖို႔ပဲရွိေပ ေတာ့မည့္ သူတို႔က ဖင္လဲခ်ၾကတယ္။ အေပၚကလဲပဲ တက္ေစာင့္ၾကတယ္။ ေသျပီေလ။
     ဂါဂါမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာကိုရွာေနမိေပ မဲ႔လံုးဝမေတြ႕ရေတာ့ေပ။ လူအုပ္က စုျပံုတိုးျကိန္ေနၾက တာမို႕ပါ။ ဂါဂါ့ကို ကယ္ပါဦး ကိုကိုလူေခ်ာရယ္။

ခ်စ္လွစြာေသာ အပုန္း ( 3 )

     ေတာတြင္းသားေတြက ဘာလို႔မ်ား ေယာက္်ားခ်င္း က္ုိဒိေလာက္ လုပ္ခ်င္ေနၾကတာလဲ မေျပာတက္ေပ။ သူတို႔ အားလံုးအသည္းအသန္ အလုအယက္ ဂါဂါ့နား ကိုကပ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။
     ေတာတြင္းသားေတြ ဆိုေတာ့လီးေတြက ႀကီးလဲႀကီး ရွည္လဲရွည္ မာတင္းေနေတာ့ ပထမဆံုးအႀကိမ္ျဖစ္တဲ႕ ဂါဂါရဲ႕ ဖင္ကလဲ သခြပ္ပြင့္လို လန္အာျပဲကားျပီး ပါးစပ္ ကလဲ နားခ်ိန္မရ တစ္ေခ်ာင္းထြက္ တစ္ေခ်ာင္းဝင္နဲ႔မို႕ အသက္ရႈပင္ မဝခ်င္ေတာ့ေပ။
    ေနာက္တခုက ဘယ္သူမွ ႏို႔စို႔တာတို႔ နမ္းတာတို႔လို သာယာမႈမ်ိဳးမေပး တက္ၾကဘူး။ ဂါဂါ ပါးစပ္ထဲကေန လီးတစ္ေခ်ာင္း ထြက္သြားတာမို႔ အသက္ကိုဝေအာင္ရႈ ေနတုန္း ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ႔ လေရေတြက ဖ်စ္ခနဲဖ်စ္ ခနဲ မ်က္ႏွာေပၚလာ စင္ျပန္တယ္။
     ဖင္ေတြလဲထံုက်င္ေနပါပီ နာလြန္းလို႔ လီးနဲနဲေသး ရင္ေတာင္ လိုးလို႔လိုးမွန္း မသိေတာ့တဲ႔ဘဝ။ နာက်င္မႈ ကိုအံတုခါ တက္လာမွ်လူကို အလိုက်ျဖည့္ဆည္းေပး ေနရတုန္းမွာပဲ ေခါင္းကိုလွဲ႕လိုက္စဥ္ လူအုပ္ၾကားက ေနတစ္စံုတစ္ခုကို လွမ္းျမင္လိုက္ရပါတယ္။
    အဲဒါကေတာ့ သူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာ ပါပဲ။ ေပါင္တံေတြ ၾကားကေနျဖတ္ မီးပံုကိုေက်ာ္ခါျမင္ ေနရတဲ႔ သူ႕အၾကည့္ေတြက စူးနစ္စြာနဲ႔ေပါ့။ မ်က္ရည္ ေတြ စီးက်ေနျပီး မ်က္ႏွာေပၚမွာလဲ လရည္ေတြပြထခါ ဂါဂါေခါင္းကို ေျဖးညင္းစြာ ခါျပလိုက္မိတယ္။
     ေတာ္ၾကပါေတာ့ ေသရပါေတာ့မယ္။ ဒီလူအုပ္ကလဲ ကုန္ပါေတာ့မလား တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ အလွဲ႕ ၾကလုပ္ေနၾကတာ လူကေျမာ့ေျမာ့သာ က်န္ေတာ့တာ။
    " တုန္ တုန္ တုန္ တုန္ တုန္ တုန္ … … … "
     သစ္သားကို ေခါက္တဲ႔အသံၾကားေတာ့ လူအုပ္က ျငိမ္ၾကသြားကာ ရွဲျပီးခြါကုန္ပါတယ္။ ဂါဂါၾကည့္လိုက္မိ ေတာ့ သစ္သားလံုးတစ္ခုကို ေခါက္ရင္းအနားကိုကပ္ခါ လာတဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာေလး။
     လူရိုင္းေတြက လီးေတြတယမ္းယမ္းနဲ႔ အေနာက္ကို စုပ္သြားၾကပါျပီ။ သူကသစ္သားလံုးကို ဂါဂါ့ေဘးမွာခ်ခါ ဂါဂါ့ကို ေကာက္ျပီးေပြ႕ခ်ီ လိုက္ေတာ့မွ ဂါ သာျပင္းခ်မိ ပါေတာ့တယ္။ ခ်လိုက္တဲ႕သက္ျပင္းနဲ႔အတူ ျပန္ရႈသြင္း ဖို႔ကို သတိမရေတာ့ပဲ တေလာကလံုး အေမွာင္က်သြား ပါေတာ့တယ္။
     ဂါ သတိရေတာ့ တကိုယ္လံုးေလးလံ ေနေပမယ့္လဲ ေနသာထိုင္သာေတာ့ ရွိပါတယ္။ သတိရျပီး ဖင္ဝက္ုိအ သာေလးက်ံဳ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သိပ္မနာက်င္ေပ ထပ္ ျပီး စူပြစူပြ လုပ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ မနာေပ။
   ဂါ့ခႏၶာကိုယ္မွာလဲ အဝတ္အစားေတြ မရွိပဲ သေရဖတ္ ေလးသာ သူတို႔ကဲ့သို႔ အုပ္ထားတာ သတိထားမိတယ္။ ထိုစဥ္ တဲေလးထဲကို ဝင္လာတဲ႔ လူေခ်ာေလးကိုေတြ႕ရ ပါတယ္။ သူက ဂါ့နားကို လာခါ ရင္ဘတ္ကိုလက္နဲ႔ဖိ၍ စမ္းၾကည့္လိုက္ခါ ေမးေငါ့ျပေတာ့ ဂါေခါင္းျပန္ျငိမ့္ျပမိပါ တယ္။ ညက သူကယ္ေပလို႔ေလ။ ႏို႔မို႔ မေတြးရဲစရာ။
     ကိုကိုလူေခ်ာက လက္ဟန္ေျခဟန္ေတြနဲ႔ ဘာေတြ မွန္းမသိ လုပ္ျပေနတယ္။ ဂါလဲ နားမလည္ေပမဲ့ေခါင္းပဲ ျငိမ့္ျပလိုက္တယ္။ သူက ဂါ့ကို ေမွာက္ခိုင္းတာမို႔ ဂါလန္႕ သြားမိတယ္။ လိုးျပန္ဦးမွာလား မသိေသရ ခ်ည္ရဲ႕ဟင့္ ဒါေပမဲ႔လဲ မျငင္းသာပဲ ေမွာက္ေပးလိုက္ရတယ္ေလ။
    ကိုကိုလူေခ်ာေလးက ဂါ့ ဖင္ကိုလက္တဖက္နဲ႔ညႈစ္၍ ျဖဲထားခါ စအိုဝကို ဘာေတြနဲ႔မွန္းမသိ ပြတ္ေပးေနပါရဲ႕။ ေဆးလိမ္းေပးေနတာ နဲ႔တူပါတယ္။ ဂါေမွာက္ထားရင္း မွ ကိုကိုလူေခ်ာကို လွဲ႔ၾကည့္မိေတာ့ သူ႔လီးစေလာင္း ဖံုး ေလးက ေဘးေစာင္းခါ လီးႀကီးက ေထာင္ထေနတာမို႔ ခြီး ခနဲရီ လိုက္မိတယ္။
    ဂါ ရီေတာ့ လူေခ်ာေလးက သူ႕ဟာသူျပန္ၾကည့္ခါ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ ရီလိုက္တာေတြ႕ရပါတယ္။ အိုေခ်ာ လိုက္တာ လူရိုင္းေလးရယ္။ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ လက္က ဖင္ေခါင္းထဲကို တစ္ေခ်ာင္းဝင္လာတယ္ နာက်င္မႈမရွိပဲ တင္းက်ပ္ေနျပန္တာမို႕ ကို႕ဖင္ကိုသာ အ့ံၾသရမွာလား သူတို႔ ေဆးေတြက စြမ္းတာလား မေျပာတက္ေတာ့ေပ။
    သူက သူ႔လက္ကို ေဆးရည္ထဲစိမ္လိုက္ ဂါ့ရဲ႕ဖင္ထဲ ထည့္ေမႊ လိုက္နဲ႔ေဆးထည့္ေပးေနတာ ဂါ့မွာမေနတက္ မထိုင္တက္ ဖီးေတြပင္ ျပန္တက္လာရပါေတာ့တယ္။
ဒါနဲ႔လက္က အျငိမ္မေနပဲ ေဘးမွာထိုင္ခါေဆးလိမ္းေပး ရင္းေထာင္ထေနတဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာ လီးကိုသြားကိုင္မိပါ ေတာ့တယ္။ သူက ေခါင္းကိုခါျပတယ္။ ျပီးမွ ဂါ့ဖင္ေလး ကိုလက္နဲ႔ထိုးျပေတာ့ ေအာ္ ေဆးထည့္ထားလို႔ လိုးလို႕ မရဘူးလို႕ ေျပာတာေနမယ္။
    ကိုက္ုလူေခ်ာက ေဆးေရထည့္ထားတဲ႔ ခြက္ေလးကို ေဘးမွာ ခ်လိုက္ေတာ့ ေဆးထည့္တာျပီးျပီေပါ့။ ဂါဂါလဲ ခါးကိုေကြးလိုက္ခါ ေဘးမွာ တမလင္ေခြထိုင္ေနတဲ႔သူ႕ ရဲ႕ေပါင္ေပၚ ေခါင္းအံုးပစ္လိုက္တယ္။ လူေခ်ာေလးက ျပံဳးျပသလို ႏွာေခါင္းဖ်ားနားက သူ႔လီးႀကီးကလဲ ဆတ္ ခနဲ ဆတ္ခနဲ ေခါင္းျငိမ့္ခါ ျဗဲျပေနတာမို႔ ဂါလက္နဲ႔ဆုပ္ ကိုင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
     ျပီးေတာ့မွ ေကာ့လန္ေနတဲ႔ ဒစ္ႏႈပ္ခမ္းေတြကို လွ်ာ ဖ်ားေလးက်ံဳ႕ခါ အသာေလးေကာ့ေကာ့ ထိုးေပးလိုက္ ေတာ့ ကိုကိုလူေခ်ာ ထံမွ ရွီးခနဲ အသံၾကားရတယ္။ သူ ေကာင္းေနတာေလ။ ျပီးမွ ေျပာင္တင္းခါ ဝင္းလက္ေန တဲ႔ ဒစ္ႀကီးကို ပါးစပ္ထဲစြဲငံု လိုက္တယ္။ ပါးစပ္ထဲမွာလဲ ျပည့္တင္းခါ ပါးစပ္နဲ႔အျပည့္ပဲမို႕ စုပ္ရတာ အရသာရွိလွ ပါတယ္။ ပါးစပ္ထဲကေနျပန္ ထုတ္ခါ လီးႀကီးကို အရင္း မွညႈစ္ကိုင္ လိုက္ေတာ့ အေက်ာေတြျပိဳင္းျပိဳင္းနဲ႔တင္း ေတာင္ေနတာ နဲတာႀကီးမဟုတ္ေပ။
    ဂါ သူ႔ေျခေထာက္ေတြကို ဆန္႕ခါ ကားေစလိုက္ျပီးမွ ေမွာက္လ်က္ပဲ ေပါင္ၾကားကို ဝင္ခါ သူ႕ရဲ႕လျပြတ္ႀကီး ကိုလက္နဲ႔ကိုင္ခါ ေစာ့ေနမိတယ္။ ႏွာေခါင္းေလးနဲ႔ဖိနမ္း လိုက္ေတာ့ ျမဳပ္ဝင္သြားတယ္။ အနံ႕ေလးက မရိုင္းပဲနဲ႕ တမ်ိဳးေလးသင္း ေနတယ္။
     လ်ာကိုျဖန္႕ခါ အျပားလိုက္ လျပြတ္ႀကီးကိုလ်က္လဲ လ်က္လိုက္ေရာ လဥတစ္လံုးက ၾကံဳ႕ခနဲ လီးေအာက္ ေခ်ကို ေျပးကပ္သြားတာမို႕ ဂါဂါ ရီလိုက္ေတာ့ သူကလဲ လိုက္ျပီးရီတယ္။
    သူရီတာေလးကို ဂါတအားသေဘာက် မိတာမို႔ ဂါဂါ ေမွာက္ေနရာကေန လက္ကိုေထာက္ခါ ဆန္႔လိုက္ျပီးမွ သူ႔မ်က္ႏွာနားကို ကပ္လိုက္ေတာ့ သူကဘာလုပ္မလို႕ လဲဆိုတဲ႔ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနတယ္။ နက္ေမွာင္ေန တဲ႔လျခမ္းသ႑န္မ်က္ခံုးေတြ ဝိုင္းစက္ျပီးတလက္လက္ ေတာက္ပေနတဲ႔ မ်က္လံုးၾကည္ၾကည္ေလးေတြ ႏွာတံ စင္းစင္း ႏႈပ္ခမ္းတင္းတင္းေတြက ဂါဂါ့ကိုရူးသြပ္ေစျပီ။
     ဂါ သူ႔ပါးေလးကို ရႊတ္ခနဲ နမ္းလိုက္ေတာ့ သူေခါင္း ကိုေတာင့္ျပီး ခံေနတယ္။ ဂါ သူ႕ရင္ဘတ္ကိုလက္တ ဖက္နဲ႔တြန္းခါ ကြက္ျပစ္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ပါ ေတာ့တယ္။ သူ႔ဟာႀကီးက ဂါ့ရင္ေခါင္းကို ေထာက္လို႕ ေနပါေတာ့တယ္။ ဂါအေပၚကိုတိုးလိုက္ျပီး လူေခ်ာေလး ရဲ႕မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ျပီးမွ သူ႔မ်က္ခြံေလးကို လက္နဲ႔ အသာဖြဖြေလး ပိတ္လိုက္ေတာ့ သူမ်က္စိကို မွိတ္ျပီးျငိမ္ျငိမ္ေလး ေနေနေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ အသက္ရႈသံေတြ ျပင္းထန္ေနပါတယ္။
    ဂါ သူ႔ႏွဖူးေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းတယ္။ မ်က္ခံုးေလး ေတြ မ်က္ခြံေလးေတြ နမ္းျပီး ႏွာေခါင္းဖ်ားေလးျခင္းကို အသာေလးပြတ္ဆြဲ ေနမိေတာ့ မ်က္စိမွိတ္ထားရင္းက သူျပံဳးတာ ေတြ႕ရတယ္။ ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တာ ကိုကို လူေခ်ာေလးရယ္။ သူ႔ႏႈပ္ခမ္းေလးကို ႏွာေခါင္းေလးနဲ႕ နမ္းျပီးမွေအာက္ႏႈပ္ခမ္းေလးကို အသာေလးစြဲစုပ္လိုက္ ေတာ့သူ မ်က္လံုးေလးစင္းျပီး အသာေလးဖြင့္ၾကည့္ရဲ႕။
    ႏႈပ္ခမ္းေလးေတြကို စုပ္ယူလို႔ဝမွ ေမးေစ့နဲ႔ ပါးေလး ေတြကိုနမ္းျပီး လည္ပင္းေစာင္းကို ပါးစပ္ထဲစြဲစုပ္ထားခါ လက္တဖက္ကလဲ သူ႕ရဲ႕ႏို႕သီးေခါင္းေလးကို ေခ်ေပး ေနမိပါေတာ့တယ္။ သူကတင္ပါးႀကီးေတြကို က်ံဳ႕လိုက္ ေကာ့လိုက္နဲ႔ ဖီးလ္ေတြ တက္ေနပါျပီ။ လည္တိုင္ကေန ရင္အံုက်ယ္ျကီးကို ဆင္းႏို႕သီးေလးေတြကို လ်ာေလး နဲ႔ထိုးကလိ ပါးစပ္နဲ႕စြဲစုပ္ေပးျပန္ေတာ့ သူလက္သီးေတြ ကိုက်စ္ေနေအာင္ စုတ္ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
     ႏို႕ေတြစို႔ေပးေနစဥ္မွာ ဂါဂါ့လီးႀကီးကလဲ အစြမ္းကုန္ ေတာင္တင္းေနျပီးလူေခ်ာေလးရဲ႕ဖင္ဝမွာသြားေထာက္ မိေနတာမို႔ ေညႈာင့္ေပးရင္း ေညႈာင့္ေပးရင္းက ဂါဂါလဲပဲ  ဖင္ခ်ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚလို႕လာပါတယ္။
    မထူးေတာ့ဘူးဆိုျပီး လူေခ်ာေလးရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကိုလက္နဲ႔တြန္းမခါ ေထာင္ျပီးတက္လာတဲ႔ လူေခ်ာရဲ႕ ခေရဝက္ုိ လ်ာနဲ႔လ်က္ခ်လိုက္တယ္။ ျငိမ္သက္စြာနဲ႕ဖီး ခံေနတာမို႔ လွ်ာနဲ႔ယက္ရင္း လက္ညႈိးေလးထိုးသြင္းျပီး စမ္းသပ္မိတယ္။ အဆင္ေျပတယ္ ဘာမွမတုန္႕ျပန္ဘူး။
     ေသခ်ာေအာင္ ေနာက္ထပ္စမ္းသပ္တဲ႔ အေနနဲ႕သူ႕ လက္ထဲကို ဂါရဲ႕လီးကို ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ သူကလဲ ညင္သာစြာ ထုေပးတာမို႔ ဂါ ကိုက္ုလူေခ်ာေလးရဲ႕ဖင္ကို ခ်ဖို႕ ျပင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
   ဂါဂါ ကုန္းထခါ သူ႕ဖင္ဝကို လီးနဲ႔ေတ့လိုက္ေတာ့ သူ ေခါင္းေထာင္ခါ တစ္ခ်က္ၾကည့္ျပီး မ်က္စိျပန္မွိတ္သြား တာမို႔ ဂါ လီးႀကီးကို စျပီးထိုးသြင္းလိုက္ပါတယ္။ ဖင္ဝ ကတင္းက်စ္ေနတာပဲ။ စည္းပိုင္ခါ ညႈစ္ထားသလားပင္ ေအာင့္ေမ့ရတယ္။ တေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိခါထိုးသြင္းလိုက္ ေတာ့ လီးတဝက္ေလာက္ဝင္သြားမွ ဂါ့ေပါင္ကိုသူက လက္နဲ႔လာျပီး ညႈတ္တာမို႕ ဂါခနျငိမ္ေနလိုက္ျပီးမွ ေျဖး ေျဖးခ်င္းေခ်ာ့သြင္း လိုက္ပါတယ္။
    လီးတစ္ေခ်ာင္းလံုးက အိစက္ညက္ေညာပူေႏြးလွတဲ႔ ဖင္သားေတြထဲမွာ အရသာရွိလွစြာ ဝင္သြားပါေတာ့ရဲ႕။ ခနမွ် စိမ္ထားခါဖီးခံၿပီးမွ အသာေလး အသြင္းအထုတ္ လုပ္ပါေတာ့တယ္။ ေကာင္းသလားမေမးနဲ႕ အရွိန္က တေျဖးေျဖးတက္လာေတာ့ ဂါဂါအားမရေတာ့ပဲ လီးႀကီး ကိုျပန္စြဲထုတ္ သူ႕ကိုေမွာက္ခါ အေပၚကေန တက္ျပီးမွ တေဖာင္းေဖာင္းနဲ႔ အားရပါးရ ေစာင့္လိုးပါေတာ့တယိ။
    ထူးျခားတာက ဂါ့လီးႀကီးရဲ႕ဒါဏ္ကို သူအံက်ိတ္ခါ အ သံ တခ်က္မထြက္ပဲ ခံႏိုင္တာပါပဲ။ တကယ္ဆိုသူလဲပဲ မနာပဲေနမွာမဟုတ္ေပ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႕ဖင္ကလဲ တင္းက်စ္ခါ ခ်လို႔ေကာင္းလွတာမို႕ နာမွာေသခ်ာတယ္ ဂါ အေပၚကေန လီးကို ဒစ္ေခါင္းက်န္ရံုထိ ဆြဲထုတ္ျပီး တစ္ေခ်ာင္းလံုး အဆံုးထိဝင္ေအာင္ ေစာင့္ေစာင့္ထိုးေန တာအခ်က္ေပါင္းမနဲ ေပ။
    ဂါဂါ သူ႕ဖင္ကိုလိုးတာ နာရီဝက္မကၾကာလာေတာ့မွ ဘယ္လိုမွ မေအာင့္ထားႏိုက္ေတာ့ပဲ ျပီးခ်င္လာပါတယ္ ဂါဂါျပီးေတာ့မွာမို႕ လီးႀကီးကို ျပြတ္ခနဲ ဆြဲထုတ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲကိုကိုလူေခ်ာလဲ ပက္လက္လွန္ခါ သူ႕လီးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းထုေနတာမို႕ ဂါ လူေခ်ာရဲ႕ဒစ္ေခါင္းက္ုိငံု ထားေပးလိုက္တယ္။ ငံုလိုက္တာနဲ႔ အာေခါင္ကို စပ္ခနဲ လာပန္းတဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ သုတ္ရည္ေတြဟာ ဂါဂါ့ပါး စပ္နဲ႔ ျပည့္လုမတက္ပင္ သူထြက္တာရပ္သြားမွ ဂါပါးစပ္ ထဲမွ လူေခ်ာေလးရဲ႕ လရည္ေတြကို ဂလုဆိုျပီးတခ်က္ ထဲျမိဳခ်ခါ ဒစ္ထိပ္ကအျကြင္းအက်န္ေလးေတြကိုေျပာင္ ေအာင္ပါးစပ္နဲ႔ စုပ္ေပးလိုက္တယ္။
   ကိုကိုလူေခ်ာက ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနျပီး သူ႔အၾကည့္ ေတြထဲမွာ ျမတ္ႏိုးႏွစ္သက္ျခင္း ခ်စ္ခင္ၾကင္နာျခင္းေတြ ဂါ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ သူ႔ကိစၥျပီးျပီမို႕ ဂါလဲသူ႕ေဘးမွာပဲ ပက္လက္လွန္ခ်ခါ လီးကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ထုခ်လိုက္ပါ ေတာ့တယ္။ ဂါ့လရည္ေတြက ဂါ့ရင္ဘတ္ေပၚထိ မကပဲ ဂါ့ပါးမွာပင္ တက္စင္ပါေတာ့တယ္။ ဂါမ်က္စိကိုမွိတ္ခါ အနားယူလိုက္စဥ္မွာပဲ ဂါ့ပါးကို လ်ာနဲ႔လ်က္လိုက္တာ ခံရတာမို႕ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ ကိုကိုလူေခ်ာေလး။
     ဂါသူ႕ႏႈပ္ခမ္းေတြကို စြဲစုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဒီတခါမွာ ေတာ့သူလဲ ျပန္စုပ္ေပးတယ္။ ခ်စ္လိုက္တာ ကိုကိုလူ ေခ်ာေလးရယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ဂါ့ခႏၶာကိုယ္ေပၚက ခုနကဂါ ပန္းထုတ္ခဲ႔တဲ႔ လရည္ေတြကို အကုန္ေျပာင္စင္ေအာင္ သူ လိုက္လ်က္ေပးေနတယ္ေလ။ ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းလိုက္ တာ ကိုကိုလူေခ်ာရယ္။ ခမ်ားကို က်ေနာ္အရမ္းခ်စ္မိျပီ က်ေနာ့္ကို ဒီကေနမျပန္ႏိုင္ေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႕ဗ်ာ။
    ျပန္ရမယ္ဆိုတဲ႔ အေတြးက ဝင္လာေတာ့လဲ ဂါ့ရင္ထဲ မွာ စို႔နင့္လို႕လာျပန္ပါတယ္။
    ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ပါေစေတာ့ သူ က္ုက္ုလူေခ်ာကို ဖက္ျပီးျပန္အိပ္လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကိုကိုလူေခ်ာသာ ဂါ့ဘဝ ဂါ့ရဲ႕ ကမ႓ာ။

ခ်စ္လွစြာေသာ အပုန္း ( 4 )

   ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားေတာ့ ဂါ ဒီမွာေနရတာ လြတ္လပ္ စြာေနထိုင္ရဲပါျပီ။  ဂါ့ကို ဘယ္သူမွ ဝိုင္းလုပ္ရဲဖို႕ေနေန သာသာ ထိပင္မထိရဲၾက။ ဂါဂါဆိုတဲ႔ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ ရဲ႕ ပစၥည္းလို႔ သူတို႔ခံယူထားၾကပီေလ။
    သူတို႔ရဲ႕ အေၾကာင္းေတြ ေလ့လာရင္းကပဲ အံ႔ၾသစြာ နဲ႔ သူတို႔ရြာေလးဟာ လိင္တူခ်င္းသာ ဆက္ဆံၾကတာ ဂါ သိလိုက္ရပါတယ္။ မိန္းမတခ်ိဳ႕ကို သားဆက္ပြားဖို႕ ရာ ခ်န္ထားျပီး ထိုမိန္းမေတြနဲ႕ မ်ိဳးပြားဖို႕ ဒီကိူေရာက္ လာတဲ႔ လူစိမ္းေတြ ကိုသာ အသံုးျပဳတယ္ ထင္ရဲ႕။ ေနာက္မွ သိရတာက ခေလးေမြးဖို႔ အတြက္ မိန္းမေတြ ကိုလိုးေပးရတာက အပစ္ေပးခံရသူေတြအလုပ္တဲ့။ေမြး လာတဲ႔ ခေလးေတြထဲကလဲ ေယာက္်ားေလးေတြကိုပဲ ခ်န္ထားျပီး မိန္းခေလးေတြ ဆိုသတ္ပစ္တယ္တဲ႕။
    ထိုေယာက္်ားေလး ခေလးငယ္ေတြကိုလဲ လိင္ဆက္ ဆံတဲ႔ေနရာမွာ ေအာင္ျမင္ေစဖို႔အတြက္ ငယ္စဥ္ထဲက လီးကိုႀကီးေအာင္ဝိုင္းျပီးျပဳစုေပး ၾကတာထင္ရဲ႕။ ၁၂ႏွစ္ အရြယ္ ခေလးေတာင္ လေမႊးသာမေပါက္တယ္ လီးက ဒစ္ျပဳတ္ကာ တယမ္းယမ္းနဲ႔ နဲတဲ႔ဟာႀကီးေတြမဟုတ္။
      သူတို႔အခ်င္းခ်င္းက ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္တာ မဟုတ္ပါ ပဲ လိင္ကိစၥကို ေယာက္်ားခ်င္းသာ ဆက္ဆံၾကတယ္။ ဒါက သူတို႔ရဲ႕ အယူတစ္ခုေၾကာင့္ ဆိုတာ သူတို႔ရြာမွာ ဆုေတာင္းပြဲ လုပ္မွပဲ ဂါ သိလိုက္ရတယ္။
      အဲဒိေန႔က ဂါ့ကို ကိုကိုလူေခ်ာကိုယ္တိုင္ ျပင္ဆင္ခါ ေပးပါတယ္။ ေခါင္းမွာ ငွက္ေတာင္ေတြ လည္ပင္းမွာလဲ အစြယ္ေတြ ဘာေတြမွန္းမသိ။ မ်က္ႏွာကိုလဲ အေရာင္ ေတြခ်ယ္ေပးတယ္။ ျပီးေတာ့မွမိုးလဲခ်ဳပ္ေရာ လႈိင္ဂူႀကီး တစ္ခုစီကို အတူသြားၾကတယ္။
     ဟိုေရာက္ေတာ့ သူတို႔ရြာသားေတြက ထူးျခားစြာပင္ ခါးစည္းေတြ ျဖဳတ္ထားၾကျပီး သူနဲ႔ ကိုက္ုိလူေခ်ာတို႔သာ ခါးစည္းေတြ ဝတ္ထားတယ္။ မီးပံုႀကီး တစ္ပံုေဘးမွာသူ တို႔ေအာ္ဟစ္ခါ ခုန္ေပါက္ေနၾကတယ္။ ဂူနံရံေတြၾကည့္ လိုက္ေတာ့မွ ဂါ တစ္စံုတစ္ခုကို သေဘာေပါက္သြားရ ပါေတာ့တယ္။
    ဂူနံရံမွာ ေက်ာက္သားကိုထြင္းခါ ေယာက္်ားခ်င္းလိုး ေနတဲ႔ပံုေတြ ဆြဲထားတယ္။ ဒါဟာ ဒီကြ်န္းကိုေရာက္ခဲ႔ တဲ႔ သာမန္လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အာသာေျဖမႈ တစ္ခုပဲျဖစ္ မွာပါ ဒါကို ပညာမရွိတဲ႔ ဥာဏ္နည္းပါးတဲ႔ သူတို႔ေတြက အဟုတ္ထင္ခါ ယံုၾကည္မိျပီး စြဲလမ္းေနတာ ထင္ရဲ႕။
     လီးႀကီးေတြ တယမ္းယမ္းနဲ႔ ကခုန္ေနတဲ႔ အထဲကမွ အသက္ ၁၂ /၁၃ အရြယ္ ေကာင္ေလးေတြ မီးပံုရဲ႕ေဘး မွာစုရပ္လိုက္ပါတယ္။ ၄ ေယာက္ အားလံုးက ရုပ္ရည္ မဆိုးသလို ဒုတ္ေတြလဲ မိုးထိုးေနၾကပါျပီ။ တစ္ေယာက္ မွ ၇ လက္မေအာက္ရွိမယ္ မထင္။ လံုးပတ္ေတြကလဲပဲ Roll On Size ေတြႀကီးပဲ။ လေမႊးပါးပါး လိင္တံထြား၂ ကေလးေတြမို႔ ပို၍ပင္ခ်စ္စရာ ေကာင္းေနသလိုပင္။
     အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ လူငယ္ေလးေယာက္က သူတို႔နားကို ကပ္လာျပီး ဖင္ေတြကုန္းေပးပါေတာ့တယ္။ ခ်ာတိတ္ ေတြကလဲ မဆိုင္းမတြပဲ လီးေတြထိုးထည့္ကာ ဖင္လိုး ၾကစဥ္မွာေတာ့ ရြာသားေတြ ဂူးးဂူးးဂါးးဂါးးး ေအာ္ဟစ္၍ ခုန္ေပါက္ အားေပးၾကပါေတာ့တယ္။
     ခ်ာတိတ္ေလးေတြက တက္သစ္စေတြ ဆိုေပမယ့္ လိုးေနၾကတာ စည္းခ်က္ညီညီ ဟန္ခ်က္မပ်က္ပဲ လြန္ စြာၾကည့္ေကာင္းတာေတာ့ ကို႔ေပါင္ၾကားက လီးေတာင္ လာတာ သက္ေသပါပဲ။ ပြဲေကာင္းေတာ့ သူလဲ သေရ ျပားေအာက္က ေခ်ာင္းၾကည့္ရွာတာ ေနမွာေပါ့ေလ။
      အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ရြာသားေနာက္ထပ္တဖြဲ႕ ေရွ႕တက္လာျပီး ဖင္ခံရန္လူခ်ိန္းပါတယ္။ ခ်ာတိတ္ေတြ ကေတာ့ ေနာက္လာတဲ႔ သူေတြကို အရွိန္မပ်က္ဆက္ခါ လိုးေကာင္းေနဆဲပါပဲ။ ဒီေလာက္ခ်ာတိတ္ေလးေတြက ဒိလိုဒီေလာက္ ၾကာေအာင္ လိုးႏိုင္တာ နဲတဲ႔ေလ့က်င့္မႈ မဟုတ္ႏိုင္ေပ။
     စိတ္ေတြက တေျဖးေျဖး ထလာတာ ႏို႔သီးေခါင္းေတြ ပင္တင္းက်စ္ခါ မာလာတဲ႔အထိပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ေဘးမွာ ထိုင္ေနတဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ လက္ကို ဖ်စ္ညႈစ္ပစ္လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ ကိုက္ုလူေခ်ာေလးကလဲ ဂါ့ကိုျပန္ၾကည့္ ခါျပံဳးျပ တယ္။ ျပီးေတာ့ မတ္တပ္ထရပ္ခါ ေအာ္လိုက္ တာမို႔ ဖင္ခ်ေနတဲ႔ ခ်ာတိတ္ေတြ သူတို႔လီးေတြကိုထုတ္ ခါအျပိဳင္အဆိုင္ ဂြင္းကိုအၾကမ္းပတမ္း ထုေနၾကပါရဲ႕။
     တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ ပန္းထုတ္လိုက္တဲ႕သူ တို႔ လေရေတြက လူႀကီးႏွစ္ေယာက္စာေလာက္ပင္ရွိမ လားမသိ။ သုတ္ထြက္အားလဲ ေကာင္းလိုက္ၾကတာ။ ပြဲ ကျပီးသြားတာလားမသိ လူေတြအကုန္ခနျငိမ္ ၾကသြား ပါေတာ့တယ္။ ထို႔ေနာက္မွာ ကိုကိုလူေခ်ာက ဘာေတြ ေျပာလိုက္တယ္ မသိထေအာ္ၾကျပန္ပါတယ္။
     ဂါတို႕ထိုင္ေနတာက ေက်ာင္ေဆာင္ေလးတစ္ခုေပၚ မွာေလ သူတို႕ပန္းေတြနဲ႕ ျပင္ဆင္ထားတာ လွပေနရဲ႕။ က္ုိကုိုလူေခ်ာေလးက ဂါ့ဖက္လွည့္ခါ ဂါ့ကိုဖက္လိုက္ျပီး ဂါ့ရဲ႕လီးႀကီးကို လာကိုင္ပါေတာ့တယ္။ ရြာသားေတြက ေအာ္ဟစ္အားေပး ေနၾကျပန္ေရာ။ ဒိေလာက္ဆို ဂါက သေဘာေပါက္ျပီ ။ သေဘၤာေပၚမွာေနစဥ့္ၾကည့္ထား ခဲ႔သမွ် Man To Man ကားေတြ အလကားမျဖစ္ေတာ့ ဘူးေပါ့။ ပညာစြမ္းေတြ ျပျပီေလ။ ရြာသားေတြ သိတာ က ဖင္ထဲကို လီးထိုးထည့္ျပီး လိုးတာပဲ သိၾကတာ။
    ဂါ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ျပီး ကိုကိုလူေခ်ာကို ပန္းေတြရဲ႕ အလည္က ေက်ာက္ခံုေလးေပၚ ဖိခ်လိုက္တယ္။ ျပီးမွ ဒူးတစ္ဖက္ကို လူေခ်ာေပါင္ေပၚ ေထာက္တင္လိုက္ျပီး လူေခ်ာရဲ႕ လည္တိုင္ေတြကို နမ္းစုပ္လိုက္ပါေတာ့ရဲ႕။ အျမင့္ေနရာမွာမို႕ လူေခ်ာဖက္ကိုလွဲ႕ခါ ဖင္ကိုေကာက္ ခ်ိတ္ျပထားတဲ႔ ဂါ့တင္ပါးေဖြးေဖြး လံုးလံုးႀကီးေတြနဲ႕ ေပါင္ၾကားမွာ တြဲေလာင္းႀကီး က်ေနတဲ႔ ဂါ့လျပြတ္တြဲရဲ႕ အေရွ႕က လီးႀကီးကိုပါ ရြာသားေတြ သေရက်ေနၾကၿပီ။
   ဂါေျခေထာက္ကို ျပန္ခ်ခါ ေပါင္ကိုကားျပီး ခါးကိုကုန္း ၍ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ ႏို႕သီးေခါင္းေလးကို စို႔ခါက်န္လက္ ကလဲ ႏို႕တဖက္ကို ေခ်ေပးေနလိုက္တယ္။ လူေခ်ာက လဲ ရင္ဘက္ကိုေကာ့ခါ ဖီးေတြတက္ေနေလရဲ႕။
    ေနာက္ကရြာသားေတြ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျငိမ္ျပီး သူတို႔ လီးႀကီးေတြကို ကိုင္ခါ စိတ္ပါဝင္စားစြာ အားေပး ေနၾကကုန္ရဲ႕။ ဂါ ခါးက သေရပတ္ကို ခြါခ်လိုက္ခါ ခုန လူေခ်ာထိုင္ေနတဲ႔ ေက်ာက္ခံုေလးေပၚတက္ျပီး လူေတြ ဖက္လွဲ႕ရပ္လိုက္ေတာ့ ဂါ့တင္ပါးက လူေခ်ာမ်က္ႏွာနဲ႕ ကပ္လို႔ေနေလရဲ႕။ ကြတ္တိျဖစ္ေအာင္လဲ ေျခကိုကား၍ ေသခ်ာေတ့ေပးထားတာေလ။ ၿပီးမွ ဂါခါးကိုင္းလိုက္ခါ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ ေထာင္မတ္ေနတဲ႕ လီးႀကီးကို ကိုင္ခါ ပါးစပ္နဲ႔ အားရပါးရစုပ္ ျပလိုက္ပါေတာ့တယ္။
    အဲဒိခ်ိန္မွာ ဂါ့ရဲ႕လီးႀကီးကလဲ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ မ်က္ ႏွာနဲ႔ အံကိုက္ျဖစ္ေနတာမို႕ ကိုကိုလူေခ်ာကလဲ ဂါ့လီး ကို ေသခ်ာျပန္စုပ္ေပးေန ပါေတာ့တယ္။ ဂါ ခါးေျငာင္း လာေတာ့မွ ပံုစံေျပာင္းခါ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ ေပါင္ေပၚမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ခါ သူ႔လီးႀကီးကို ဖင္ထဲအသာထိုးထည့္ ျပီး ထိုင္ထလုပ္ျပလိုက္တာနဲ႔ ရြာသားေတြက ဂူးးးဂါးးး ေအာ္ဟစ္ခါ ခုန္ေပါက္ကုန္ၾကပါေတာ့တယ္။
     ခနေနေတာ့ ကိုကိုလူေခ်ာဖက္ လွဲ႕ခါ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ျပီး ထိုင္ထျပန္လုပ္တယ္။ အကြက္ေတြ ျပတာေပါ့။ ေျငာင္းလာေတာ့မွ ဖင္ထဲကလီးႀကီးကို ဆြဲခြ်တ္ခါ ဂါဂါ ေက်ာက္ခံုအစြန္းကို လက္နဲ႕ေထာက္ခါ ခါးကိုကုန္းျပီး ဖင္ကို ေကာ့ေပးထားပစ္လိုက္တယ္။ ကိုကိုလူေခ်ာက လဲ နပ္တယ္ အေနာက္ကေန ခါးကိုကိုင္ခါ လီးႀကီးထိုး ရိုးရိုးအတင္းလိုးပါေတာ့တယ္။
  လိုးတာေစာင့္တာဆိုတာေလ အားေပးတဲ႔ ပရိတ္သတ္ ေတြကလဲရွိ ေနေတာ့ အားရပါးရ ဆိုတာထက္ ပိုမလား ပင္မသိေပ။ ဒိေလာက္အသားကုန္ ေစာင့္ေစာင့္လိုးေန တာေတာင္ ေတာ္ရံုနဲ႕ မျပီးႏိုင္တဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာကို ဂါက ေက်ာက္စြန္းေပၚတက္ထိုင္ ခိုင္းလိုက္တယ္ ျပီးမွသူ႕ရဲ႕ ေပါင္ ၂ ေခ်ာင္းကို ပုခံုးမွာကပ္ျပီး ဂါ ေစာင့္ေစာင့္လိုးခ် ပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ျပီးမွာ ေဘးတိုက္ေခြေခြ ေလး ထားခါ ဂါက မတ္တပ္ရပ္ျပီး လီးနဲ႔ဖင္ အဝင္အထြက္ကို ျမင္သာေအာင္ လိုးျပလိုက္တယ္။
     ထို႕ေနာက္ ေလးဖက္ကုန္းခိုင္းခါ တင္ပါးေတြကိုရိုက္ ရိုက္ျပီးလဲလိုးျပတယ္။ ေခါင္းကိုေအာက္မွာ ေထာက္ျပီး ခါးကေနမခါ ဂါကမတ္တပ္ရပ္၍ ဖင္ေထာင္ျပီးလဲ ျငဳပ္ သီးေထာင္းသလို လိုးျပတယ္။ လိုးနည္းလဲအေတာ္စံုမွ ဂါဂါလဲ ထိန္းမရေတာ့တာမို႕ ကိုကိုလူေခ်ာကို ထခိုင္းခါ ပါးစပ္ဟခိုင္းထားျပီး ပါးစပ္ထဲကို လေရေတြ အားရပါးရ ပန္းထည့္ေပးလိုက္တယ္။ ကိုကိုလူေခ်ာကိုလဲ ဂြင္းထု ခိုင္းခါ ကိုိကိုလူေခ်ာ လီးႀကီးကထြက္လာတဲ႔ လေရေတြ ကို ဂါဂါ အျမတ္တႏိုးလ်ာနဲ႔ သပ္ခါျမိဳခ် ျပလိုက္တယ္။
     သူတို႕လဲ လိုးတာျပီးေရာ ေဘးကရြာသားေတြရဲ႕လီး ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာ့က်ေနျပီ သူတို႔ေအာက္ေခ် မွာေတာ့ လေရကြက္ေတြ ရႊဲအိုင္လို႕ေနေလရဲ႕။ ျပန္မွ နင္းျပီး ေခ်ာလဲၾကကုန္လို႕ ရီေနရေသးတယ္။
     ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ျဖစ္သြားၾကျပီး အရမ္းခ်စ္ၾကေပမယ့္လဲ တစ္ေယာက္စကား တစ္ေယာက္နားမလည္တာ ဒုကၡ။ အလကားေန လိုးေနၾကျပန္ေတာ့လဲ လူကလူနဲ႔ပင္မတူ ခ်င္ေတာ့။ တခါတေလ ဂါ သူ႔ကိုစိတ္ကူးေပါက္ျပီးေတာ့ သီခ်င္းဆိုျပလွ်င္ သူတအားသေဘာၾကခါ ျပံဳးျပီးၾကည့္ ေနတက္တယ္။
     တခါတေလေတာ့လဲ ေတြးမိတယ္။ လူရယ္လို႕ျဖစ္ လာျပီး အိပ္လိုက္စားလိုက္ လိုးလိုက္ဆိုေတာ့လဲ ဘဝ ကဘာမွ အဓိပၸါယ္မရွိ သလိုပါပဲ။ ကိုကိုလူေခ်ာကို ခ်စ္မိ ေပမယ့္လဲ တကယ္တမ္းၾကေတာ့ ဂါ ဒီေနရာမွာအၾကာ ႀကီးမေနႏိုင္ ဘူးဆိုတာ ကို႕ကိုယ္ကို သတိထားမိလာပါ ေတာ့တယ္။
     ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ခ်ာတိတ္ေတြက အစလိုးဖို႔ခံဖို႕ပဲ အာရုံထားေနၾကတာ မေကာင္းဘူး ဆိုတာကိုလဲ ဂါလဲ ဘယ္လိုနားလည္ေအာင္ ရွင္းျပရမွာလဲ။ လူတိုင္းကလဲ ဒီလို လိင္ဆက္ဆံရခ်င္းကို ႏွစ္သက္ေပမယ့္ အျမဲတမ္း အခ်ိန္ျပည့္ လိုးေနခံေနဖို႔ဆိုတာ လက္ေတြ႕မွာဘယ္လို မွအဆင္မေျပ ႏိုင္ပါေပ။
     တခါတေလေတာ့ ဂါ အိမ္ကိုလြမ္းမိတယ္။ ဘယ္ေန ရာဘယ္ေဒသမွန္း မသိတဲ႔ေနရာကို ေရာက္ေနေတာ့လဲ ျပန္ဖို႕ကို ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းကိုမသိေပ။ ဂါကို႔ဖာသာကို ေတာ့စီစဥ္ထားတယ္။ ကမ္းေျခနဲ႔ ေတာင္ကုန္းထိပ္မွာ မီးပံုေတြ အဆင္သင့္ျပင္ထားတယ္။
    ဂါ ကိုယ္မွာပါလာတဲ႔ အင္က်ီလက္ရွည္ကို အလံလို လုပ္ျပီး ခ်ည္ထားတယ္။ သေဘၤာတစ္စီးတေလ ျဖတ္ခါ သြားပါက အကူအညီေတာင္းရန္ ျဖစ္ေပသည္။ ဂါ ျပန္ ခ်င္ျပီေလ။ ခ်စ္တဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာက္ုိလဲ ေခၚသြားဖို႕ကို ဂါ စဥ္းစားျပီးျပီ။
     ဂါ မႈိင္ေနတာေတြ႕ေတာ့ ကိုကိုလူေခ်ာကလဲ ျပာေန ေအာင္စိုးရိမ္ရွာပါသည္။ အမ်ိဳးစံုလုပ္ျပလိုက္ အသီးႏွံနဲ႔ အသားကင္ေတြ ေကြ်းလိုက္ မ်ိဳးစံုပါပဲ။ သူကလဲေျပာလို႔ သာမတက္တာဂါ့ကိုခ်စ္တာ သိသာပါတယ္။ အျမဲတမ္း အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ဂရုတစိုက္ရွိလွပါတယ္။
     ဂါမွတ္ထား သေလာက္ဆို ဂါ ဒီကိုေရာက္တာ ရက္ တစ္ရာပင္ ျပည့္ခဲ႔ပါေလျပီ။ တစ္ေနေတာ့ ဂါ ဆိပ္ကမ္းမွာ ထြက္ထိုင္ေနတုန္း ပင္လယ္ထဲမွာ မႈန္ျပျပ ေရြ႕လ်ားေနတဲ႕ အရာတစ္ခုကို ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။ ဒါ သေဘၤာပဲေပါ့။ ဂါ ဝမ္းသာအားရ ကမ္းေျခက မီးပံုကို မီးရႈိ႕လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့မွ ေတာင္ကုန္းထိပ္ကို တပ္ခါ ေနာက္ထပ္မီးပံု ၂ ပံုကိုလဲ မီးရႈိ႕လိုက္တယ္။ အင္က်ီခ်ည္ ထားတဲ႔ အလံကိုလဲ မီးပံုနားမွာ စိုက္ေထာင္ကာ ငါပင္လယ္ကို ေငးၾကည့္ရင္း သေဘၤာေပၚကေန ေတြ႕ခါ ျပန္လွဲ႕လာပါေစလို႕သာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆုေတာင္းမိပါေတာ့တယ္။

ခ်စ္လွစြာေသာ အပုန္း ( 5 )

       ပထမ သေဘၤာပံုစံေလးက ေဝးကြာသြားရသလို ထင္ရေပမယ့္ တေျဖးေျဖးကြ်န္းေလး ဖက္စီျပန္လာတာ ေတြ႕ရတာမို႔ ဂါဂါ အတိုင္းမသိ ေပ်ာ္ရႊင္မိပါေတာ့တယ္။ ေဟးးးး ခနဲေအာ္ခါ ေတာင္ကုန္းေပၚမွ ဆင္းေျပးခါ ဂါဂါ ကိုကိုလူေခ်ာ စီေျပးပါေတာ့တယ္။
       ဘာေျပာရမွန္းလဲ မသိေတာ့ ေျပာလဲ မေျပာထြက္ ဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ လက္ကိုဆြဲခါ ေျပးထြက္ လာပါေတာ့တယ္။ တဲအဝေရာက္ေတာ့ ရြာသားတစ္ဦး ေျပးလာခါ ဂူးဂူး ဂါးဂါးနဲ႕ ေအာ္ဟစ္ ေျပာပါေတာ့တယ္။
       ကိုကိုလူေခ်ာေလးက ဂါဂါ့ကို တစ္ခ်က္လွဲ႕ၾကည့္ခါ သူ႕လူေတြကို ေအာ္ဟစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ရြာသားေတြ အားလံုးေရာက္လာျပီး လွံေတြ ျမွားေတြနဲ႕ အားလံုးက တိုက္ပြဲဝင္ရန္ ပံုစံျဖစ္ေနတာမို႔ ဂါ လန္႔သြားမိပါရဲ႕။
     မျဖစ္ဘူး အခုလာတဲ႔ သေဘၤာကို သူတို႔ ဒုကၢေပးလို႔ မျဖစ္ဘူးဒါဟာဂါ့အတြက္ ရေတာင့္ရခဲမဟာ့မဟာအခြင့္ အေရးႀကီး တစ္ခုေလ။ ဂါ ကိုကိုလူေခ်ာ လက္ကိုဆြဲ၍ မလုပ္ဖို႕ ေခါင္းခါျပီး ျပလိုက္ပါေတာ့တယ္။
    ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက စူးရဲခါ ေဒါသထြက္ ေနပံုေပၚျပီး ဂါ့လက္ကို ဖမ္းခါ ကိုင္ထားပါေတာ့တယ္။ လက္တဖက္မွာလဲ လွံကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ စုပ္ကိုင္ခါ ထားေလရဲ႕။
     ဂါတို႔ ပင္လယ္ေသာင္စပ္ကို ေရာက္ေတာ့ သေဘၤာ ႀကီးေပၚကေန လူတခ်ိဳ႕ အသက္ကယ္ေလွေလးနဲ႕သူ တို႔ကြ်န္းကို ကပ္လာေနပါျပီ။ ရြာသားေတြ အကုန္ကမ္း စပ္က အကြယ္ေတြမွာ ေနရာယူ ထားျပီးေနျပီ။
     ဂါ ကိုကိုလူေခ်ာကို အတင္းေခါင္းခါျပရင္း မ်က္ရည္ ေတြပင္က်လို႕ လာပါေတာ့တယ္။ မလုပ္ပါနဲ႔ လူေခ်ာ ေလးရယ္ ငါျပန္ပါရေစေနာ္။ ငါ့ကိုျပန္ခြင့္ေပးပါ။ ျပီးရင္ နင့္ကိုပါငါေခၚ သြားမယ္ နင္ငါနဲ႔အတူ တစ္သက္လံုးတူ တူ လိုက္ေနေနာ္။ ငါနင့္ကို ခ်စ္တယ္။
    ေလွေလးေပၚမွာ လူငါးေယာက္ ပါလာျပီး ၄ ေယာက္ ဆင္းလာပါတယ္။ သူတို႔လက္ေတြ ထဲမွာလဲ ေသနတ္ ေတြ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၾကည့္ရတာ သာမန္သေဘၤာမွ ဝန္ထမ္းေတြပါပဲ။ ဝတ္စံုေတြက ျမင္ဖူးေနၾကပံုစံေတြပါ။
    " Hello … … … Everybody here! Hello … … "
    သေဘၤာသားေတြ ဆီက ေအာ္သံကို ၾကားေနရတာ မို႔ ဂါဂါ ျပန္ေအာ္ဖို႔ ျပင္လိုက္စဥ္မွာပဲ ကိုကိုလူေခ်ာေလး က ဂါ့ပါးစပ္ကို လက္နဲ႔ ဖမ္းပိတ္ထားလိုက္ ပါေတာ့ရဲ႕။
     မလုပ္ပါနဲ႕ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဂါျပန္ပါရေစ။ ဂါ့ကို သနားပါေနာ္။ ဂါ ျပန္ပါရေစ။ ဂါ အတင္းရုန္းေနေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ ရုန္းမထြက္ႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ မထူးပါဘူး ဆိုျပီး ဂါ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုကိုခ်လိုက္ရပါ ေတာ့တယ္။ ဂါ အသက္ကိုဝေအာင္ ရႈလိုက္ျပီးမွ ကိုယ္ ကိုရို႕ခါ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ ေခါင္းကို ေနာက္ေစ့နဲ႔တိုက္ျပီး လူကိုတင္ပါးနဲ႔ေပါက္ခါ ခါးကိုင္းသြားေတာ့ ေျခေထာက္ နဲ႕ေနာက္ျပန္ ကန္ထည့္လိုက္ပါတယ္။
     ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ လက္ေတြေလ်ာ့သြားတာနဲ႔ တျပိဳင္ နက္ ဂါအတင္းရုန္းခါ ေသာင္ျပင္ကိုေျပး ထြက္လာခဲ႔ပါ ေတာ့တယ္။ ေသာင္ျပင္အလည္လဲ ေရာက္ေရာျမွားတံ တစ္ေခ်ာင္းက ဂါ့ေပါင္ကို ျဖတ္သြားတာမို႔ ဂါေသာင္ျပင္ မွာ ပစ္ခါလဲက်သြားပါေတာ့တယ္။ ဂါလဲတာနဲ႔ အတူအ သံ တစ္ခုေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ကိုကိုလူေခ်ာက သူ႔ရဲ႕ ရြာသားေတြကို မပစ္ဖို႕ထားလိုက္တာနဲ႔ တူပါရဲ႕ ေနာက္ ထပ္ ျမွားေတြ ဂါ့ဆီ ေရာက္မလာပါဘူး။
     ဂါလဲတာလဲ ျမင္ေရာ ခုနသေဘၤာသားေတြ အကုန္ ေသာင္ျပင္မွာ ဝပ္ေနၾကပါတယ္။ ဂါ နာၾကင္လြန္းလွတဲ႔ ေပါင္ကို လက္နဲ႔ဖိထားျပီး ကမ္းစပ္ဖက္စီ ဖင္တရြတ္ဆြဲ ခါ တေရြ႕ေရြ႕ သြားေနဆဲ။
    " ဂါဂါးးးးးးး ဒိုင္း အား "
   ကိုကိုလူေခ်ာက ထူးဆန္းစြာ ဂါ့နာမည္ကို ေခၚျပီးေျပး ထြက္လာစဥ္ေသနတ္သံ ၾကားလိုက္ရျပီး သူပစ္လဲသြား တာေတြ႕ေတာ့ဂါ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ေပ။ စိတ္က ေနာက္ကိုလဲ စိတ္မခ် ေရွ႕ကိုလဲ သြားခ်င္ေနတာေလ။
   " မပစ္ၾကပါနဲ႕ ေက်းဇူးျပဳျပီး မပစ္ပါနဲ႕ "
    ဂါသေဘၤာသားေတြ စီလွမ္းေအာ္လိုက္တာပါ။ ပစ္လဲ သြားတဲ႔ကိုကိုလူေခ်ာနားကို ရြာသားေတြ ဝိုင္းအံုခါေအာ္ ဟစ္ျပီးေရာက္လာပါေလရဲ႕။ တခ်ိဳ႕က ကိုကိုလူေခ်ာကို ဝိုင္းၾကည့္ေနသလို တခ်ိဳ႕ကလဲ ျမွားေတြနဲ႔ ဂါတို႕ဖက္ ကိုခ်ိန္ထား ၾကပါေလရဲ႕။
    " ဂါဂါးးးးး "
    တခါမွ မေခၚဘူးပဲ ခုမွစေခၚတာ ဆိုေပမယ့္ ဒါဟာ ဂါ့ ကိုေခၚေနတာ ဂါသိတာေပါ့။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ဂါ က စကားေျပာရင္ ကို႔ဖာကို ဂါ လို႔ထည့္သံုးေနၾကမို႔လို႔ပါ။
   ကိုကိုလူေခ်ာ အသံၾကားရျပီး ရြာသားေတြ လူခြဲလိုက္ တာမို႔ ကိုကိုလူေခ်ာကို ဂါ ျမင္ရပါျပီ။ ဗိုက္ကို လက္နဲ႔ဖိ ထားျပီး ေသြးေတြစီးက် ေနတာနဲတာ မဟုတ္။ လူေခ်ာ ေလးရယ္ ငါ့ကိုရင္နာေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႕။ သူက လက္ တဖက္ကို ဗိုက္ကိုဖိၿပီး လက္တဖက္က ဂါ့ဖက္ကိုကမ္း ခါ ဂါ့ဆီကို ဒယိမ္းဒယိုင္ လာေနပါတယ္။
     ရြာသားေတြလဲ ဒိတိုင္းပဲ ရပ္ၾကည့္ေနၾကတယ္။ ဂါဂါ့ မွာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ေပ။ ျမင္ေနရတဲ႔ လူေခ်ာကို လဲသနားတယ္။ မျပန္လို႔ကလဲ မျဖစ္ေပ။ ကိုကိုလူေခ်ာ ဂါ့နားေရာက္ခါ နီးမွာ ဒူးေထာက္ခါ လဲက်သြားပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ျပန္မထႏိုင္ေတာ့ပဲ ဂါ့ဆီေမွာက္ရက္ တေရြ႕၂ နဲ႔လာေနဆဲ ပါပဲ။
      ဂါ မေနႏိုင္ေတာ့ပဲ ကိုကိုလူေခ်ာဖက္သို႔ ျပန္လွဲ႔ခါ လက္ကိုလွမိး ကိုင္လိုက္ပါတယ္။ လက္ျခင္းစုပ္ကိုင္မိ တဲ႔ အခ်ိန္မွာပဲ နာက်င္မႈကို အံတုခါ ကိုကိုလူေခ်ာကို ဂါ ျပံဳးျပလိုက္သလို သူကလဲ ေခါင္းကိုအတြင္တြင္ ခါ၍ျပ ေနပါေလရဲ႕။ ဟင့္အင္း ငါျပနိပါရေစေနာိ ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ ဟင္ဂါေျပာေနစဥ္မွာပဲ ကိုကိုလူေခ်ာ ေသာင္ျပင္ေပၚမွာ ေမွာက္ရက္လဲက်ိလို႔ သြားပါတယ္။
    ဂါ ကိုကိုလူေခ်ာ လက္ကို တင္းက်စ္ေနေအာင္စုပ္ခါ လႈပ္ယမ္းပစ္လိုက္ေပမယ့္ တုန္႔ျပန္မႈ မရွိေတာ့ပါေပ။ ခ်စ္တဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာေလး ေသရွာျပီေပါ့။ ဂါ ငိုေၾကြးေန ရင္းကပင္ ကိုကိုလူေခ်ာေလးရဲ႕ လက္ကိုျဖဳတ္လိုက္စဥ္ ျဖဳတ္မရပဲ တင္းက်ပ္ေနေအာင္ ကိုင္ထားျခင္း ခံရပါရဲ႕။ ေၾသာ္ ေသသြားတာေတာင္ ဂါ့လက္ကို မလႊတ္တဲ႔သူပဲ။ ဂါ လက္ကိုအတင္းျဖဳတ္ခါကမ္းစပ္ကို တေရြ႕ေရြ႕ထြက္ ခါလာခဲ႔ လိုကာက္ပါေတာ့တယ္။
     ရင္ထဲမွာ စို႔နင္႔ေၾကကြဲ မိတာမို႔ လွဲ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေသာင္ျပင္မွာ ေမွာက္ခါအသက္မဲ႔ ေနတဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာ ေလးကို ရင္နာစြာ ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။ ရြာသားေတြ ကလဲ မတ္တပ္ရပ္ခါ ေငးၾကည့္ေနၾကစဲ ပါပဲ။ ႏႈတ္ဆက္ခဲ႔ ပါတယ္ ကိုကိုလူေခ်ာေလးရယ္။ ဂါ မ်က္ရည္ေတြ သုပ္လိုက္စဥ္မွာပဲ ဂါ့လက္ကို လာတြဲျခင္းကို ခံလိုက္ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ ဂါေပ်ာ္ရႊင္စြာ ၃ လေက်ာ္ ေနခဲ႔တဲ႔ ဒီကြ်န္းေလးဟာ ပင္လယ္ ျပင္ထဲမွာ တေျဖးေျဖးေမွးမႈိန္ရင္း က်န္ခဲ႔ ပါေတာ့တယ္။
     သေဘၤာႀကီး စထြက္လာျပီမို႔ ဂါေနဖို႕ေပးတဲ႔ အခန္းထဲကို လူတစ္ေယာက္ဝင္လာ ပါေတာ့တယ္။ သူကေတာ့ သေဘၤာသားေတြ အတြက္က်န္းမာေရးမႈး ဆရာဝန္တစ္ဦးပါ။ သူက ဂါ့ ဆီက ဒဏ္ရာကို ေသခ်ာစစ္ေဆးျပီး ေတာ့မွ ဂါဝတ္ထားတဲ႔ သေရပတ္ကို ၾကည့္ခါ ျပံဳးလိုက္တာ ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။
     " ေဆးကုတဲ႔ သူက လူနာကို ေလွာင္ေျပာင္တာလားဗ် "
     " မေလွာင္ရဲပါဘူးဗ်ာ သေဘာက်လို႕ပါ "
     " ဘာကိုလဲ "
    " ေအာ္ သေရပတ္ေလးကို ေျပာတာပါဗ် "
     ဂါ ဘာမွမေျပာပဲ ေနေနလိုက္တယ္။ သူက ေဆးတစ္လံုးထိုးေပးျပီးမွ အနာကို ေဆးထည့္ေပးပါ ေတာ့တယ္။ ဂါ နာလြန္းလို႕ ဆရာဝန္ လူျဖဴႀကီးရဲ႕ လက္ေမာင္းကို အတင္းစုပ္ကိုင္ခါ ထားမိပါတယ္။
   " ျပီးပါျပီ ခနေနအိပ္ခ်င္လာရင္ အိပ္ေရးဝေအာင္အိပ္ လိုက္ ညၾကရင္ ျပန္လာၾကည့္ေပးမယ္ ဟုတ္ျပီလား ေအာ္ ဒါနဲ႔ မင္းေဘာင္းဘီေတာ့ လဲဝတ္ထားလိုက္ဦးကြ မင္းတင္ပါးေလးေတြ အရမ္းဆြဲေဆာင္အားျပင္းေနလို႔ "
   " အမ္ ဟုတ္ကဲ႔ "
    မခ်ိဳမခ်ဥ္ ရုပ္နဲ႔ထြက္သြားတဲ႔ ဆရာဝန္ကို ေနာက္က ေန ဂါဂါ ရႈံ႕မဲ႔ခါ ျပလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ခုေလးတင္ ခ်စ္သူတေယာက္ ဆံုးရႈံးထားတာ ေနာက္တစ္ေယာက္ ကလာျပီး အီေနျပန္တယ္။ ေၾသာ္ တယ္လဲ ခက္တဲ႔ ေလာကပါလားေနာ္။