ခ်စ္လွစြာေသာ အပုန္း

ခ်စ္လွစြာေသာ အပုန္း

     သူ႕နာမည္က ဂါမဏိ ဒါကို သူငယ္ခ်င္းေတြကျဖင့္ ဂါဂါ လို႔ေခၚၾက၏။ အလုပ္အကိုင္က သေဘၤာသားေပါ့။ သေဘၤာတက္ျပီ ဆိုရင္ပင္လယ္ျပင္မွာ ေမခလာက္ုိရွာမိ တာသူ႔ရဲ႕ ခပ္ေပါေပါအက်င့္ပါ။ ေတြ႔ရင္ ဂိုးသြင္းေကာင္း တဲ႔ကိုကို သီခ်င္းဆို ခိုင္းမလို႔ေပါ့။
    ငယ္စဥ္ထဲက သေဘၤာ ကပၸတိန္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ႔တာ သူ႕ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။ အဲဒါနဲ႔အတူ တြဲပါလာတဲ႔ အေတြးေလး ကေတာ့ ေရသူမ တကယ္ရွိလား။ အမရွိရင္ အထီးလဲရွိ ရမယ္။ ဒါမွ ဂ်န္နေရးရွင္းရွိမွာေပါ့ ဟုတ္ဘူးလား။
    ပင္လယ္တစ္ခါထြက္တိုင္း ညေနဖက္ဆို ေလညႈင္းခံ ရင္းဟိုေငးဒီေငး ေတြးေငးရတာေလးလဲ သူ႕ရဲ႕ Feel ပဲ မို႔ အခ်ိန္ရတာနဲ႕ ရသေလာက္ သူလုပ္ျဖစ္တယ္။
   ဂါဂါ့မွာ အေမပဲရွိတယ္။ အေဖက ဂါဂါတစ္ႏွစ္သားခန္႔ မွာပဲ ကံဆိုးစြာ ကားျခင္းတိုက္ျပီး ပြဲခ်င္းပီးဆံုးသြားခဲ႔ပါ တယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ တိုက္တဲ႔ကားက အသုဘ ကားေလ တစ္ခါထဲ ေကာက္တင္သြားတယ္ ေျပာတာပဲ နာမည္ကထပ္ႀကီးခ်င္ေတာ့ ေက်ာ္သူရဲ႕ကား ျဖစ္ေန ခဲ႔ ျပန္ေရာ။ ထားလိုက္ပါေတာ့။
    ငယ္စဥ္ထဲက ဖတဆိုးသားေလးမို႕ အလိုလိုက္လြန္း ခံရတဲ႔ ဂါဂါ အေဒၚအပ်ိဳႀကီးေတြကလဲ သဲသဲလႈပ္ေအာင္ ခ်စ္ခံခဲ႔ရတဲ႔ ဂါဂါဟာ ႏြဲ႕လ်ေျခာက္ေသြ႕ မသြားေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဘဲအလန္းေတြျမင္ရင္ ဖလန္းခ်င္တာ ကို႔ကိုယ္ကို အသိဆံုး မနဲကို ဖံုးဖိထားရတာ။
    ဇြတ္က်ားႀကီး ေခၚမလား အျမဲတမ္း ေစာ္ေတြတရုန္း ရုန္းနဲ႔ ႏွင္းဆီခိုင္ေလး ကတကယ္ေတာ့ ေရႊပန္းကိုသာ မွန္းေနတာ သူတို႔မသိရွာပါဘူး။ ခ်စ္လိုက္ၾကတာသူ႔ကို မိန္းခေလးေတြ သဲသဲလႈပ္ေနတာပဲ။ သူကေတာ့ တခုပဲ ကာဗာယူထားတယ္။ ခင္တက္ေပမယ့္ မာနႀကီးတယ္ ဘယ္မိန္းခေလးကိုမွ ေအာက္က်ခံျပီး မခ်စ္ဘူးဆိုပဲ။
     သူ႔ကိုတဖက္သက္ ႀကိဳက္တာေတြ ရွိသလိုအတင္း ကာေရာ ေရလာေျမာင္းေပးေတြလဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒိခါ က်ျပန္ေတာ့ကိုယ္ေတာ္က တန္ဖိုးနဲလို႔ ကန္ေတာ့ဆြမ္း ပဲတဲ႔။ အေတာ္လဲ တက္ႏိုင္တဲ႔ ဂါဂါေလ။
     ဒါေပမယ့္ ခက္တာကလဲ သူကေယာက္်ားခ်င္းလဲပဲ အေတြ႕အၾကံဳ မရွိျပန္ဘူးေလ။ ေနၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္လဲ အ့လိုေတြ အထိေနရဲတဲ႔ သတိၱကေတာ့ မရွိေသးေပ။
      စိတ္ခ်ရတဲ႔ သူနဲ႕ေတာ့ ေနဖူးတယ္ ရွိေအာင္ေတာ့ ေနၾကည့္ခ်င္ ပါေသးတယ္။ အထိအေတြ႕ ေတြကိုေတာ့ သာယာတာ အမွန္ပါပဲ။ က်ိတ္ျပီး ဖီးတက္ေနရတဲ႔ ဘဝ။
    ဒီတခါ သေဘၤာထြက္ေတာ့ သူေတြးေနမိတယ္။ အခု တခါထြက္တာ ျမန္မာဘဲ အလန္းေလး ၂ ေပြပါတယ္။ အဲဒိဘဲေလးေတြကို သူစိတ္ဝင္စားေနမိတယ္။ သူတို႔က လဲ အထက္အရာရွိလဲ ျဖစ္ျပန္ ကို႔လူမ်ိဳးခ်င္းလဲ ျဖစ္ျပန္ ေတာ့ အားက္ုိးေလးစားၾကတယ္ေလ။
     ဂါဂါ ဘာလိုလို လုပ္ေပးဖို႔ အဆင္သင့္ပါပဲ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက ကိုက လူႀကီးေနရာေနေနရေတာ့ အဲဒါေတြ လုပ္မိရင္ကို႔ကိုမေလးစားေတာ့ပဲ ေနမလား။ ေနာက္မွာ အတင္းေျပာျပီး ေလွာင္ေနၾကမလား။ ဒါေတြေတြးေနျပီး ဘယ္လိုမွဇာတ္လမ္းကမစျဖစ္။ ေန႔တိုင္းေတာ့ ငါဘလို ၾကံလိုက္မယ္ ဘယ္လိုေတြ လုပ္လိုက္မယ္ ေတြးလိုက္ ပ်က္လိုက္ပါပဲ။
   ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ ပင္လယ္ျပင္မွာ တစ္ခါတစ္ေလ ေတာ့လဲ ပ်င္းရိမိတာေပါ့။ ဒိေန႔ေတာ့ ရာသီဥတုကသိပ္ မသာယာဘူး။ မုန္တိုင္းက်မယ့္လကၡဏာေတြ ေတြ႕ေန ရတာမို႔ အားလံုးစိတ္ပူ ေနၾကတယ္ေလ။
     တပည့္၂ေယာက္ကလဲ စိုးရိမ္ေနၾကတယ္။ သူ႔နားပဲ လာလာကပ္ေနၾကတယ္။ အလုပ္ေျပးလုပ္လိုက္ အား တာနဲ႔ ျပန္ေျပးလာလိုက္ စိုးရိမ္ေနၾကတယ္။ ထင္ထား ၾကတဲ႔ အတိုင္းပဲ ညဦးပိုင္းမွာ မိုးသက္ေလျပင္းေတြၾက လို႕လာပါေတာ့တယ္။
    ဟို ၂ ေယာက္မွာလဲ ဂါဂါ့နား မကပ္ႏိုင္ သလို ဂါဂါလဲ အလုပ္ေတြရႈတ္ေနတယ္ေလ။ အားလံုးက ေျပးလႊားျပီး တာဝန္ကို ေက်ပြန္စြာ လုပ္ေဆာင္ေနၾက ရတာမဟုတ္ လား။ မုိးရြာရာကေန ေလေတြပါတိုက္လာျပီး သေဘၤာ မွာပါတဲ႔ အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ စိုးရိမ္ရတဲ႔ အေျခအေနကို ေရာက္ေနျပီေလ။
      လူးလဲေနတဲ႔ သေဘၤာေပၚမွာ သူတို႔စိုးရိမ္ၾကီးစြာနဲ႔ပဲ ဘုရားတေနရပါျပီ။ မိုးေတြေလေတြနဲ႔အတူ လႈိင္းေတြပါ ပါလာေတာ့ အားလံုးတုန္လႈပ္ေနၾကျပီေပါ့။ တေျဖးေျဖး နဲ႔ၾကမ္းတမ္းလာတဲ႔ မုန္တိုင္းထဲမွာ သူတို႕သေဘၤာႀကီး ကတိမ္းေမွာက္မတက္ လူးလိမ့္ေနပါျပီ။
      ရုတ္တရက္ ဝုန္းခနဲ ရိုက္ပုတ္လာတဲ႔ လႈိင္းလံုးနဲ႔အ တူ သူတို႔သေဘၤာပါ တိမ္းေမွာက္သြားတာမို႕ လူေတြပါ အားလံုးတကြဲ တျပားစီ လြင့္ပါကုန္ပါေတာ့တယ္။
    ညကေမွာင္ လႈိင္းကထာန္ မိုးကသဲ ပင္လယ္ျပင္ထဲ မွာဆိုေတာ့ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေတြ႕ရေတာ့ေပ။ အားလံုး ေရစီးထဲမွာ တကြဲတျပား လြင့္ေျမာကုန္ၾကပါေလရဲ႕။
     " အား ကြ်တ္ ကြ်တ္ "
     ကိုက္ခဲေနတဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက စပ္ျဖင္းျဖင္းနဲ႔ပူေန တယ္။ မ်က္စိကို ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ ဘယ္ေနရာေရာက္ ေနမွန္း ကို႔ဖာသာပင္မသိေတာ့။ ခုမွသတိရတယ္ ညက သူတို႔ သေဘၤာေမွာက္သြားတာပဲ ကံေကာင္းစြာနဲ႕ပဲသူ ကြ်န္းတစ္ခုေပၚေရာက္ေနခဲ႔တာကိုး။
    သူသဲေသာင္ေပၚကေန သစ္ပင္ေတြအရိပ္ရွိရာစီကို ဒယိမ္းဒယိုင္နဲ႕ အားတင္းကာေလွ်ာက္ လာလိုက္ျပီးမွ ေျခပစ္လက္ပစ္လွဲ ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ပထမဆံုးသူ လိုအပ္တာက ေရ ပါပဲ။ အာေခါင္ေတြေျခာက္ခါ ႏႈပ္ခမ္း ေတြပင္ ကြဲထြက္ေတာ့မတက္ ဆာေလာင္ေနပါျပီ။
     ပတ္ဝန္းက်င္ကို လွဲ႔ျပီးလိုက္ရွာၾကည့္မိေတာ့ စိမ္းစို ေနတဲ႔ သစ္ပင္ေတြ ေတြ႕တာေၾကာင့္ ေရရွိမွာေတာ့ေသ ခ်ာပါတယ္။ ဂါဂါ ေရရွိမယ္ထင္တဲ႔ ေနရာကို ရွာေဖြဖို႔အ တြက္ ေတာထဲကို တိုးခဲ႔ပါေတာ့တယ္။
     လွ်ိဳႀကီးတခုကို ေတြ႕တာမို႔ ဆင္းဖို႔ကို ဆံုးျဖတ္လိုက္ တယ္။ အနိမ့္ဆံုးေနရာက ေရရွိမွာပဲေလ။ သတိထားခါ ဆင္းေနရင္းက ေျခေခ်ာ္ကာ လွ်ိဳထဲသို႔ ဒလိမ့္ေကာက္ ေကြး ျပဳတ္က်သြားျပန္ ပါေတာ့တယ္။
      မ်က္စိစံုမွိတ္ထားရာကေန က်ေနတာရပ္သြားတာမို႔ မ်က္စိကို ေျဖးညင္းစြာ ဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္ ပါေတာ့တယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျခေထာက္ကသူ႔ေရွ႕မွာ ရပ္ေနတာ မို႔ ဂါဂါ ဝမ္းသာအားရေမာ့ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပိုေပ်ာ္လို႕ သြားရျပန္ပါတယ္။
     ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ အဲဒိလူက ကိုယ္တံုးလံုးကို ခါးမွာ သေရျပားေလးသာ အုပ္ထားတာမို႔ ေအာက္က ေနေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျမင္ခ်င္တဲ႔အရာေတြကအျပံဳ လိုက္ႀကီး ျမင္လိုက္ရလို႕ပါပဲ။ ေၾကြၿပီေလ အကိတ္ပဲ။
    ထပ္ျပီးေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေပ်ာ္ေနတာေလးေတြ ေျပာက္ျပီး လန္႕ဖ်န္႔ခါသြားရပါေတာ့တယ္။ ဂါဂါ့ကိုငံုခါ ၾကည့္ေနတဲ႔ ပံုက မ်က္လံုးႀကီးျပဴးခါ စားေတာ့မတက္ပဲ လက္ထဲမွာလဲ လွံႀကီးကို ကိုင္ထားေသးတယ္။
     " ဟို ဟို က်ေနာ္ လူေကာင္းပါဗ်ာ ဒုကၡသည္ပါ "
     ဂါဂါေျပာလိုက္ေတာ့ ဟိုလူက ေနာက္ကိုခုန္လိုက္ခါ လန္႔သြားပံုရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ လွံနဲ႕ပါေထာက္ျပီးထား  လိုက္တာမို႔ဂါဂါငိုခ်င္သြားတယ္။ သူကဘာေတြေျပာေန မွန္းမသိ တဂူးဂူးတဂါးဂါးနဲ႔ပါပဲ။ ျပီးေတာ့ ဂါဂါ့ကို ထခိုင္း ေနတဲ႔ပံုေပၚတာမို႕ ဂါဂါထလိုက္ ရပါတယ္။
     ေရွ႕ကေန သြားခိုင္းေနတာမို႔ နာက်င္ကိုက္ခဲေနတဲ႕ ၾကားကပင္ ဒယိမ္းဒယိုင္နဲ႔ ေလ်ာက္လာရပါေတာ့တယ္ တေနရာကို ေရာက္ေတာ့ တဲေလးေတြ စုေနတာေတြ႕ရ တာမို႕ ထိုလူေတြရဲ႕ ရြာေရာက္သြားတာ ထင္ပါရဲ႕။
     ရြာထဲက လူေတြကအမ်ားစုက ေယာက္်ားေတြျဖစ္ ျပီး မိန္းမအခ်ိဳ႕ကိုလဲ ေတြ႕ရတယ္။ မိန္းမေတြက ခႏၶာ ကိုယ္ကို အရွက္လံုေအာင္ သေရျပားေတြနဲ႔ ပတ္ထား ၾကေပမယ့္ ေယာက္်ားေတြကေတာ့ အရွက္မေပၚရံုသာ အုပ္ယံုေလးအုပ္ထားတာမို႕ လမ္းေလ်ာက္တိုင္းအထဲမွ အတြင္း ပစၥည္းကို အတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္ေလ။
    ဂါဂါကေတာ့ ဒုကၡေတြၾကားကပင္ သာယာေနမိျပန္ တယ္။ ဟီး အားလံုးက ကိတ္ထေနၾကတာေလ။ ဂါဂါ့ ကိုတဲတစ္ခုေရွ႕မွာ ရပ္ခိုင္းလိုက္ျပီး တဲထဲကို ဝင္ခိုင္းေန တာမို႕ ဂါဂါေခါင္းေလး ငံု႕ခါဝင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
    ဟင္ ေခါင္းမွာ ငွက္ေတာင္ေတြ ထိုးထားျပီး ဆံပင္က ရွည္ရွည္ အသားျဖဴျဖဴ ေတာင့္တင္းတဲ႔ ခႏၶာကိုယ္နဲ႕အ လြန္ေခ်ာေမာေသာ လူတစ္ေယာက္ အသက္က ၂၀ မွ် သာရွိေလာက္ရဲ႕။ မ်က္စိက လ်င္ျမန္စြာပဲ အဓိကကိုလဲ လွမ္းရႈိးလိုက္ပါေသးတယ္။ သူေလးကလဲ ကိတ္ခ်က္ပဲ အုပ္ထားတဲ႔ သေရဖတ္ေလးက္ုိ ေဖာင္းၾကြတက္ေနတာ ပဲေလ။ ေခါင္းေဆာင္ေလးမ်ားလားေပါ့။
    ထင္ထားတဲ႔အတိုင္းပါပဲ ဂါဂါ့ကို ေခၚလာတဲ႔သူက သူ႔ ကိုရိုေသတဲ႔ဟန္နဲ႔ ဘာေတြေျပာေနမွန္း မသိေတာ့ေပ။ ဂါဂါေရဆာလွျပီမို႕ ေရထည့္ထားတဲ႔ခြက္ကို လက္ညႈိးနဲ႔ ထိုးျပခါေသာက္ခ်င္ေၾကာင္း ျပေတာ့ သူကိုယ္တိုင္လာ ျပီးတိုက္ပါတယ္။ အနီးကပ္ၾကည့္မွ ပိုေခ်ာတာသိသာပါ တယ္ ႏႈပ္ခမ္းေမႊးေရးေရးေလးေတြနဲ႔ ေျပပစ္လြန္းစြာပဲ ေခ်ာေမာသူ တစ္ေယာက္ပါ။
    ေက်နပ္ပီေလ။ ထိုညက အဲဒိတဲေလးထဲမွာပဲ ဂါဂါ့ကို ေျခလက္ေတြ ႀကိဳးနဲ႔တုတ္ျပီး အိပ္ေစခဲ႔တယ္။ မနက္လဲ ေရာက္ေရာ သူ႔ကိုထိုလူေတြ လာေခၚျပီး ရြာလည္နားမွ တိုင္မွာ ႀကိဳးနဲ႔တုတ္ခါ အဝတ္အားလံုးကို ခြ်တ္ခါထား လိုက္ၾကပါေတာ့တယ္။
    ဒီတခါေတာ့ ဂါဂါ တအားေၾကာက္သြားမိပါေတာ့ရဲ႕။ သူတို႔ ဂါဂါ့ကို သတ္ၾကေတာ့မွာလား။ မနက္ပိုင္းထဲက ႀကိဳးနဲ႔တုတ္ထားျပီး မိန္းမတစ္ေယာက္က ငွက္ေပ်ာသီး နဲ႔ သစ္သီးေဖ်ာ္ထားတာလို႕ ယူဆရတဲ႔အရည္ေတြလာ တိုက္ပါတယ္။ ညေနပိုင္းမွာေတာ့ ဂါဂါ့ကို စင္တခုေပၚ မွာ ပက္လက္လွန္ထားျပီး လက္ေတြေျခေတြက္ုေတာ့ စင္မွာပဲ ႀကိဳးနဲ႔ တုတ္ထားပါတယ္။ အနားမွာလဲ မီးပံုႀကီး ေတြ ဖိုထားတာမို႕ ငါ့မ်ားကင္စားေတာ့မွာလားဆိုျပီးမွ လူတကာကို မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္
    ညဦးပိုင္းေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ေတြ ဂါဂါ့နားကို စုျပံဳျပီးေရာက္လာၾကတာ အေယာက္ တစ္ရာခန္႔ပင္ရွိ မယ္ထင္ပါရဲ႕။ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႕အတူ ေၾကာက္ရြံ႕ေနမိတာ ဒူးေတြပင္ တဆတ္ဆတ္တုန္တဲ႔အထိပါပဲ။
    ခနေနေတာ့ ဟိုလူေခ်ာေလးေရာက္လာျပီး သူ႕နား မွာ မတ္တပ္ရပ္ခါ ဘာေတြလဲမသိ ေအာ္ေျပာလိုက္ပါ ေတာ့တယ္။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲလူတခ်ိဳ႕က မိန္းမ ၃ ေယာက္ ကိုဆြဲေခၚလာပါေတာ့တယ္။ ျပီးေတာ့ ဂါဂါ့ေဘးမွာရပ္ ေစျပီး အရည္တခ်ိဳ႕ ထိုမိန္းမေတြကို တိုက္ေနပါတယ္။
     ခနေနေတာ့မွ ထိုမိန္းမထဲမွ တစ္ေယာက္က ဂါဂါရဲ႕ လီးကိုအတင္းလာစြပါေတာ့တယ္။ ေဘးကလူေတြက ေဟးခနဲ ဝိုင္းေအာ္ခါ ခုန္ေပါက္အားေပးေနပါေတာ့ရဲ႕။ ဟိုမိန္းမေတြက ဘာေဆးေတြေသာက္လိုက္တယ္မသိ အတင္းကာေရာ ဂါဂါ့ကိုဝိုင္းစြေပးေနပါေတာ့တယ္။
    ေဘးကလူေတြကေအာ္ သူတို႕ကစြ လီးကမေတာင္ ဂါဂါဘာလုပ္ရမွန္းမင္မသိေတာ့ ရုန္းလို႕ကလဲမရေပ။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ခုနက ကိုလူေခ်ာက ဂါဂါရဲ႕ ေခါင္းနားမွာ လာရပ္လိုက္တာမို႕ ကိုလူေခ်ာရဲ႕ သေရျပားေအာက္မွ ငနဲသားကိုလဲ ျမင္ေရာ ဂါဂါတို႕ ဒင္ခနဲေထာင္ထလာပါ ေလေရာ။ ထလာတာနဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္က အေပၚမွ တက္ထိုင္ လီးကျပန္က် ျပန္စြျပန္ေတာင္ တက္ထိုင္ ျပန္က် တိုင္ေတြပတ္ေနတာမွ အႀကီးအက်ယ္ ေဘးမွ အားေပးတဲ႔ ပရိတ္သတ္ကလဲ ဟာခနဲ ဟင္ခနဲ ျဖစ္ေန ၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒိထဲမွာ သတိထားမိသြားတဲ႔ သူက ကိုလူေခ်ာပါပဲ။
       ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ဂါဂါက သူ႕ေပါင္ၾကားကိုသာ မ်က္စိက ေရာက္ေရာက္လာတာမို႔ပါပဲ။ ကိုလူေခ်ာက ဂါဂါ့ေခါင္းရင္းမွာ ရပ္ေနရင္းက ေရွ႕ကိုတိုးလိုက္တာမို႕ က္ုလူေခ်ာ လီးက ဂါဂါ့မ်က္ႏွာေပၚမွာ ေရာက္လို႔လာပါ ေတာ့တယ္။ ဘာမွေျပာမေနပဲ ( ေျပာလဲနားမွမလည္ပဲ ဟာကို ) ေခါင္းကို အေပၚၾကြခါ ရႊတ္ခနဲ နမ္းလိုက္မိပါ ေတာ့တယ္။
     ေဘးမွအားေပးေနတဲ႔ ပရိတ္သတ္ရဲ႕ အသံေတြတိခ နဲ ရပ္သြားပါေတာ့တယ္။

ခ်စ္လွစြာေသာ အပုန္း ( 2 )

     အသံေတြ အားလံုးရပ္သြားတာမို႔ ဂါဂါ လန္႔ခါလိုက္ ၾကည့္မိေတာ့ အကုန္လံုးက သူ႕ကိုမွင္တပ္ အံ႔ၾသစြာနဲ႕ ဝိုင္းၾကည့္ ေနၾကတယ္ေလ။ ဘာမ်ားလုပ္ၾကေတာ့မွာ လဲဆိုတဲ႔ အေတြးနဲ႔ ရင္ေတြ တထိပ္ထိပ္နဲ႔ ခုန္ေနစဥ္မွာ ပဲ ကိုကိုလူေခ်ာက ခါးမွသေရဖတ္ကို ျဖည္ခ်လိုက္တာ နဲ႔ ေဝွးးးခနဲ ဝိုင္းေအာ္ကာ အားရပါးရခုန္ေပါက္ေအာ္ၾက ခါအားေပးၾကတာ တခဲနက္ ပါပဲ။
    သေရပတ္ကို ခြါလိုက္မွပဲ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ ႀကီးမားဖြံ႕ ထြားတဲ႔ ပစၥည္းႀကီးက တယမ္းယမ္းနဲ႔ ဂါဂါ့ မ်က္ႏွာေပၚ ဝဲေနပါေတာ့တယ္။ ခုနက မိန္းခေလးေတြက္ုိ ကိုကိုလူ ေခ်ာ လက္ကာျပလိုက္တာနဲ႔ က်န္တဲ႔လူေတြက ဝိုင္းဆြဲ ျပီးေခၚသြားပါေတာ့တယ္။
     လူေခ်ာက ဒူးက္ုိေကြးလိုက္တာမို႔ လူေခ်ာရဲ႕ အေမႊး ေကာက္ေကာက္ေတြနဲ႕ လျပြတ္တြဲႀကီးက ဂါဂါရဲ႕ ႏွဖူး ေပၚပံုက်လာ သလိုပဲ အေပ်ာ့မတင္း လိင္တံစင္းစင္းက လဲႏွာေခါင္းေဘးမွာ ေခါင္းစိုက္လို႔ ေနပါေတာ့ရဲ႕။
    မထူးေတာ့ဘူး ဒီလူရိုင္းေတြ ထဲမွာလဲ က္ုိ႕အမ်ိဳးေတြ အသိမိတ္ေဆြေတြ မပါတာမို႔ ဂါဂါေခါင္းကို ေမာ့လွန္ခါ လူေခ်ာရဲ႕ ညိဳညက္ညက္ ဝိုင္းစက္စက္ ဒစ္ျပဴးျပဴးႀကီး ကို ပါးစပ္နဲ႔ လွမ္းဟပ္ လိုက္ပါေတာ့တယ္။
     ပါးစပ္ဖ်ားနဲ႔ ထိရံုေလးပဲရွိေသးတယ္ လူေခ်ာကလန္႔ သြားျပီး ေနာက္ကို ဆတ္ခနဲ ခုန္ဆုတ္လိုက္ပါတယ္။ ခု ေတာ့ပါးစပ္ဝနားေရာက္မွ ပုတ္ခ်ခံလိုက္ရသလို ဂါဂါမွာ ဟာတာတာျဖစ္ရပီေပါ့။
     လူတစ္ေယာက္က ဂါဂါ့ကိုခ်ည္ထားတဲ႔ ႀကိဳးေတြကို လာဖ်ည္ေပး ေနစဥ္မွာပဲ က်န္တဲ႔သူေတြက ဂါဂါ့ကိုလွံနဲ႔ ဝိုင္းခ်ိန္ထားပါတယ္။ ခုဂါဂါမေၾကာက္ေတာ့ပါဘူး သူတို႔ အထာကိုနဲနဲ သေဘာေပါက္လာတယ္။
     ႀကိဳးေတြဖ်ည္ျပီးတာနဲ႔ ဂါဂါထထိုင္လိုက္ခါ ေဘးမွာ ရပ္ေနတဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ မေတာင္ေသးတာေတာင္မွ ၆ လက္မေလာက္ ရွိတဲ႔ လီးႀကီးကို ဆြဲကိုင္လိုက္ပါရဲ႕။ ျပီးမွ ပါးစပ္နဲ႔မစုပ္ပဲ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ လ်က္ေပးလိုက္မိပါ ေတာ့တယ္။
    ဒီတခါေတာ့ လူေခ်ာက ေခါင္းကိုေမာ့ခါ မ်က္စိကိုလဲ မွိတ္ရင္းအရသာကိုတစိမ့္စိမ့္ခံေနပါတယ္။ ဂါဂါ့ရဲ႕လက္ ထဲမွာတင္ တေျဖးေျဖး တင္းမာလာတဲ႔ လီးႀကီးကသက္ ေသပဲေလ။ ဂါဂါဒစ္ေခါင္းကို ပါးစပ္ေလးနဲ႔ ငံုလိုက္ေတာ့ လူေခ်ာေလးက တြန္႔ခနဲျဖစ္ခါ ငံု႔ၾကည့္လာသလို က်န္ လူရိုင္းေတြကလဲ လွံက္ုိအသင့္ျပင္လိုက္ ၾကပါတယ္။
     ဂါဂါ မ်က္စိစံုမွိတ္ခါ လီးႀကီးတဝက္ခန္႔ကို ပါးစပ္ထဲ စြဲစုပ္လိုက္ျပီး အသြင္းအထုတ္လုပ္ခါ စမႈတ္ေပးလိုက္ စဥ္မွာေတာ့ ကိုကိုလူေခ်ာ ပါးစပ္ကေန
    " ဂါးးးးးးးးးးးဂါးးးးးးးးးး ဂူးဂါဂါ ဂူးဂါးဂါးးးးးးးး "
     ထေအာ္လိုက္သလို ေဘးကလူရိုင္းေတြလဲ သံျပိဳင္ ထ၍ ေအာ္ပါေတာ့တယ္။ အဆင္ေျပျပီ ထင္တယ္ေလ။ ပထမဆံုးအႀကိမ္ မႈတ္ဖူးတာေပမယ့္ အစထဲကပင္မႈတ္ ခ်င္ခ်င္ Man to Man ဇာတ္ကားေတြကေနလဲ ပညာ ကသင္ထားေတာ့ကြ်မ္းက်င္ေသသပ္စြာ လီးစုပ္တဲ႔အခါ အစုပ္ခံေနရသူမွာလဲ ပထမဆံုးအႀကိမ္မို႔ ထင္ရဲ႕ တဂူး ဂူး တဂါးဂါးနဲ႕ ဖီးေတြ တက္မဆံုးေတာ့ေပ။
     လူေခ်ာတခ်က္တခ်က္ ဖီးတက္ျပီးေအာ္လိုက္တုိင္း သူ႔လူရိုင္းေတြကလဲ တေဟးေဟးေအာ္ဟစ္ ကခုန္အား ေပးေနပါေတာ့တယ္။ ခုၾကေတာ့လဲ ဂါဂါ့လီးက ကို႔ဗိုက္ ကိုျပန္ထိုးေဖာက္မိမွာ ေၾကာက္ရေပသည္။ ေတာင္တာ ေတာင္တာ ဆိုတာေလ။
     လူေခ်ာရဲ႕လီးညိဳစင္းလံုးေခ်ာႀကီးက လက္နဲ႔အျပည့္ ပါးစပ္နဲ႔အျပည့္မို႕ စုပ္လို႔ေကာင္းေနတုန္း လူေခ်ာကသူ႔ ရဲ႕ေခါင္းကို လက္နဲ႔ဆြဲဖိခါ လေရေတြ ပန္းထည့္လိုက္ တာလည္ေခ်ာင္းထဲသို႕ပင္ တပစ္ပစ္နဲ႔ တန္းဝင္လို႔သြား ရပါေတာ့တယ္။
     လေရေတြသာ ကုန္သြားတယ္ ေတာင္ေနတဲ႔သူ႕ရဲ႕ လီးႀကီးကေတာ့ ေပ်ာ့လဲမေပ်ာ့ေလ်ာ့လဲမေလ်ာ့ တင္း ေတာင္ေနျမဲပါပဲ။ ကိုက္ုလူေခ်ာက သူ႔လီးႀကီးကိုပါးစပ္ ထဲမွ ပလြတ္ခနဲ စြဲထုတ္ခါ ဂါဂါ့ကို ခုနစင့္ေလးေပၚသို႕ တြန္းတင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
    ဂါဂါေမွာက္ရက္ေလး ျဖစ္ေနစဥ္မွာပါ ခုနေလးတင္ တခါျပီးထားတဲ႔ သူ႕လီးမာမာႀကီးနဲ႔ ဖင္ေပါက္ထဲကိုထိုး ထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ လီးကမဝင္ပါဘူး တခါမွ ဖင္မခံဘူးတဲ႔ ဂါဂါရဲ႕ပါကင္ ခေရက တင္းက်ပ္ခါ စို႔တစ္ေနပါတယ္။
    ကိုကိုလူေခ်ာ မ်က္လံုးျပဴးသြားခါ ဂါဂါရဲ႕ဖင္ဝကိုသူ႕ လက္နဲ႔ျဖဲခါ အေပါက္ဝကို ေသခ်ာလက္ညိႈးေလးနဲ႕ထိုး ခါၾကည့္ပါတယ္။ ဂါဂါက ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာဖို႕ တင္းပါးက လံုးက်စ္မာတင္း ဝိုင္းဝန္းေနခါ ခေရဝကလဲ ပါကင္မို႕လို႔ က်စ္လစ္ေနပါတယ္။
     ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ မ်က္ႏွာဝင္းပသြားခါ မ်က္လံုးေတြမွ အေရာင္ေတြ တလက္လက္နဲ႔ ေတာက္လာပါေတာ့ရဲ႕။ သူ႕လူေတြ ကိုလွမ္းေျပာခါ သူတို႔ယူလာေပးတဲ႔ ခြ်ဲျပစ္ ေနတဲ႔အရည္ေတြ ဖင္ဝကိုေလာင္းခ်ခါ ဒုတိယအႀကိမ္ ထပ္မံ ဖင္ခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားပါေတာ့တယ္။
    ဒီတခါေတာ့ ဒစ္ေခါင္းက ဗတစ္ခနဲဝင္သြားေပမယ့္ တုတ္ခိုင္လွတဲ႔ လီးႀကီးကေတာ့ မဝင္ႏိုင္ေသးေပ။ သူ လဲတက္ႏိုင္သေလာက္ အံက်ိတ္ခါခံေနေပမယ့္ နာတာ ေတာ့ အမွန္ေပ။ က္ုကိုလူေခ်ာက သူ႕ပုခံုးကို လက္နဲ႔ဖိ ခါ အားယူျပီးလီးကို ေစာင့္ထိုးထည့္လိုက္တာ ဗ်စ္ခနဲ ဖင္ကြဲကာ လီးတစ္ဝက္ခန္႔ ဝင္သြားပါေတာ့တယ္။
    ကိုကိုလူေခ်ာက ဂါးးးးခနဲ ၾကံဳးဝါးကာ ဂါဂါရဲ႕ဖင္ကို အဆပ္မျပတ္ လိုးပါေတာ့တယ္။ နာတာမွ ေျပာမေနနဲ႔ ဒါေပမယ့္ ခနပဲနာလိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ တေျဖးေျဖးနဲ႕ပဲ အရသာေတြ႕လာသလို ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ လီးႀကီးကလဲ တေျဖးေျဖး အဆံုးထိ တိုးဝင္လာပါေတာ့တယ္။
    လိုးတာေတာ့ အေတာ္ၾကြမ္းက်င္ပံုရတယ္။ အခ်က္ မွန္မွန္ ေစာင့္ေစာင့္လိုးေနတာ တိုင္ပင္ေခၚထားသလား ပင္ထင္ရေလရဲ႕။ အခ်ိန္အေတာ္ ၾကာလိုးေနတာမို႔ ဂါဂါ့ မွာေမာပန္းလို႔ပင္ ေနပါျပီ။
    ေနာက္ဆံုး ကိုကိုလုေခ်ာက သူ႕လေရကိုေတြကိုဂါဂါ ရဲ႕ ဖင္ထဲ ပန္းထည့္ျပီး လီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ ခ်ိန္မွာျဖင့္ ဖင္ေခါင္းက ခ်က္ျခင္းျပန္ မပိတ္ပဲ ေဟာင္းေလာင္းျဖစ္ ခါ ထိုေနရာမွေန၍ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ လေရေတြျပန္ျပီးမွ စီးက်လာပါေတာ့တယ္။
      ေျခပစ္ခက္ပစ္ဂါဂါ ေမွာက္အိပ္ေနစဥ္မွာပဲ လူေခ်ာ က ထေအာ္လိုက္တာမို႕ လူရိုင္းေတြ ဂါဂါ့နားကို အံုက် လို႔လာပါေတာ့တယ္။ အားလံုးကလီးေတြေတာင္ေနက် တာ သေရဖတ္ေတြပင္ လန္လို႕။
     ဂါဂါ့ခါးက္ုိ ကြက္ျပစ္ရဲ႕ အစြန္ဖက္ကို ဆြဲခိလိုက္ျပီးမွ လူရိုင္းတစ္ေယာက္က သူ႕လီးကိုဂါဂါ့ဖင္ထဲ ထိုးထည့္ လိုက္သလို ေနာက္တစ္ေယာက္ကလဲ ေတာင္ေနတဲ႕ ဂါဂါရဲ႕ လီးေပၚက္ုိ တက္ထိုင္ျပီး အေပၚကတက္ေစာင့္ဖို႔ ျပင္ပါေတာ့တယ္။ ေခါင္းနားက္ုိလဲလူရိုင္း ၂ ေယာက္က ကပ္လာခါ သူတို႔ရဲ႕ ႀကီးမားလွတဲ႔ လီးႀကီး ၂ ေခ်ာင္းကို
ဂါဂါ့ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲ အတင္းထိုးထည့္ဖို႔ ျပင္ေနၾကပါတယ္။
    လူအုပ္က တစ္ရာနီးပါး ဒီညေတာ့ဂါဂါ ေသဖို႔ပဲရွိေပ ေတာ့မည့္ သူတို႔က ဖင္လဲခ်ၾကတယ္။ အေပၚကလဲပဲ တက္ေစာင့္ၾကတယ္။ ေသျပီေလ။
     ဂါဂါမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာကိုရွာေနမိေပ မဲ႔လံုးဝမေတြ႕ရေတာ့ေပ။ လူအုပ္က စုျပံုတိုးျကိန္ေနၾက တာမို႕ပါ။ ဂါဂါ့ကို ကယ္ပါဦး ကိုကိုလူေခ်ာရယ္။

ခ်စ္လွစြာေသာ အပုန္း ( 3 )

     ေတာတြင္းသားေတြက ဘာလို႔မ်ား ေယာက္်ားခ်င္း က္ုိဒိေလာက္ လုပ္ခ်င္ေနၾကတာလဲ မေျပာတက္ေပ။ သူတို႔ အားလံုးအသည္းအသန္ အလုအယက္ ဂါဂါ့နား ကိုကပ္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္။
     ေတာတြင္းသားေတြ ဆိုေတာ့လီးေတြက ႀကီးလဲႀကီး ရွည္လဲရွည္ မာတင္းေနေတာ့ ပထမဆံုးအႀကိမ္ျဖစ္တဲ႕ ဂါဂါရဲ႕ ဖင္ကလဲ သခြပ္ပြင့္လို လန္အာျပဲကားျပီး ပါးစပ္ ကလဲ နားခ်ိန္မရ တစ္ေခ်ာင္းထြက္ တစ္ေခ်ာင္းဝင္နဲ႔မို႕ အသက္ရႈပင္ မဝခ်င္ေတာ့ေပ။
    ေနာက္တခုက ဘယ္သူမွ ႏို႔စို႔တာတို႔ နမ္းတာတို႔လို သာယာမႈမ်ိဳးမေပး တက္ၾကဘူး။ ဂါဂါ ပါးစပ္ထဲကေန လီးတစ္ေခ်ာင္း ထြက္သြားတာမို႔ အသက္ကိုဝေအာင္ရႈ ေနတုန္း ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ႔ လေရေတြက ဖ်စ္ခနဲဖ်စ္ ခနဲ မ်က္ႏွာေပၚလာ စင္ျပန္တယ္။
     ဖင္ေတြလဲထံုက်င္ေနပါပီ နာလြန္းလို႔ လီးနဲနဲေသး ရင္ေတာင္ လိုးလို႔လိုးမွန္း မသိေတာ့တဲ႔ဘဝ။ နာက်င္မႈ ကိုအံတုခါ တက္လာမွ်လူကို အလိုက်ျဖည့္ဆည္းေပး ေနရတုန္းမွာပဲ ေခါင္းကိုလွဲ႕လိုက္စဥ္ လူအုပ္ၾကားက ေနတစ္စံုတစ္ခုကို လွမ္းျမင္လိုက္ရပါတယ္။
    အဲဒါကေတာ့ သူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာ ပါပဲ။ ေပါင္တံေတြ ၾကားကေနျဖတ္ မီးပံုကိုေက်ာ္ခါျမင္ ေနရတဲ႔ သူ႕အၾကည့္ေတြက စူးနစ္စြာနဲ႔ေပါ့။ မ်က္ရည္ ေတြ စီးက်ေနျပီး မ်က္ႏွာေပၚမွာလဲ လရည္ေတြပြထခါ ဂါဂါေခါင္းကို ေျဖးညင္းစြာ ခါျပလိုက္မိတယ္။
     ေတာ္ၾကပါေတာ့ ေသရပါေတာ့မယ္။ ဒီလူအုပ္ကလဲ ကုန္ပါေတာ့မလား တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ အလွဲ႕ ၾကလုပ္ေနၾကတာ လူကေျမာ့ေျမာ့သာ က်န္ေတာ့တာ။
    " တုန္ တုန္ တုန္ တုန္ တုန္ တုန္ … … … "
     သစ္သားကို ေခါက္တဲ႔အသံၾကားေတာ့ လူအုပ္က ျငိမ္ၾကသြားကာ ရွဲျပီးခြါကုန္ပါတယ္။ ဂါဂါၾကည့္လိုက္မိ ေတာ့ သစ္သားလံုးတစ္ခုကို ေခါက္ရင္းအနားကိုကပ္ခါ လာတဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာေလး။
     လူရိုင္းေတြက လီးေတြတယမ္းယမ္းနဲ႔ အေနာက္ကို စုပ္သြားၾကပါျပီ။ သူကသစ္သားလံုးကို ဂါဂါ့ေဘးမွာခ်ခါ ဂါဂါ့ကို ေကာက္ျပီးေပြ႕ခ်ီ လိုက္ေတာ့မွ ဂါ သာျပင္းခ်မိ ပါေတာ့တယ္။ ခ်လိုက္တဲ႕သက္ျပင္းနဲ႔အတူ ျပန္ရႈသြင္း ဖို႔ကို သတိမရေတာ့ပဲ တေလာကလံုး အေမွာင္က်သြား ပါေတာ့တယ္။
     ဂါ သတိရေတာ့ တကိုယ္လံုးေလးလံ ေနေပမယ့္လဲ ေနသာထိုင္သာေတာ့ ရွိပါတယ္။ သတိရျပီး ဖင္ဝက္ုိအ သာေလးက်ံဳ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သိပ္မနာက်င္ေပ ထပ္ ျပီး စူပြစူပြ လုပ္ၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ မနာေပ။
   ဂါ့ခႏၶာကိုယ္မွာလဲ အဝတ္အစားေတြ မရွိပဲ သေရဖတ္ ေလးသာ သူတို႔ကဲ့သို႔ အုပ္ထားတာ သတိထားမိတယ္။ ထိုစဥ္ တဲေလးထဲကို ဝင္လာတဲ႔ လူေခ်ာေလးကိုေတြ႕ရ ပါတယ္။ သူက ဂါ့နားကို လာခါ ရင္ဘတ္ကိုလက္နဲ႔ဖိ၍ စမ္းၾကည့္လိုက္ခါ ေမးေငါ့ျပေတာ့ ဂါေခါင္းျပန္ျငိမ့္ျပမိပါ တယ္။ ညက သူကယ္ေပလို႔ေလ။ ႏို႔မို႔ မေတြးရဲစရာ။
     ကိုကိုလူေခ်ာက လက္ဟန္ေျခဟန္ေတြနဲ႔ ဘာေတြ မွန္းမသိ လုပ္ျပေနတယ္။ ဂါလဲ နားမလည္ေပမဲ့ေခါင္းပဲ ျငိမ့္ျပလိုက္တယ္။ သူက ဂါ့ကို ေမွာက္ခိုင္းတာမို႔ ဂါလန္႕ သြားမိတယ္။ လိုးျပန္ဦးမွာလား မသိေသရ ခ်ည္ရဲ႕ဟင့္ ဒါေပမဲ႔လဲ မျငင္းသာပဲ ေမွာက္ေပးလိုက္ရတယ္ေလ။
    ကိုကိုလူေခ်ာေလးက ဂါ့ ဖင္ကိုလက္တဖက္နဲ႔ညႈစ္၍ ျဖဲထားခါ စအိုဝကို ဘာေတြနဲ႔မွန္းမသိ ပြတ္ေပးေနပါရဲ႕။ ေဆးလိမ္းေပးေနတာ နဲ႔တူပါတယ္။ ဂါေမွာက္ထားရင္း မွ ကိုကိုလူေခ်ာကို လွဲ႔ၾကည့္မိေတာ့ သူ႔လီးစေလာင္း ဖံုး ေလးက ေဘးေစာင္းခါ လီးႀကီးက ေထာင္ထေနတာမို႔ ခြီး ခနဲရီ လိုက္မိတယ္။
    ဂါ ရီေတာ့ လူေခ်ာေလးက သူ႕ဟာသူျပန္ၾကည့္ခါ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႔ ရီလိုက္တာေတြ႕ရပါတယ္။ အိုေခ်ာ လိုက္တာ လူရိုင္းေလးရယ္။ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ လက္က ဖင္ေခါင္းထဲကို တစ္ေခ်ာင္းဝင္လာတယ္ နာက်င္မႈမရွိပဲ တင္းက်ပ္ေနျပန္တာမို႕ ကို႕ဖင္ကိုသာ အ့ံၾသရမွာလား သူတို႔ ေဆးေတြက စြမ္းတာလား မေျပာတက္ေတာ့ေပ။
    သူက သူ႔လက္ကို ေဆးရည္ထဲစိမ္လိုက္ ဂါ့ရဲ႕ဖင္ထဲ ထည့္ေမႊ လိုက္နဲ႔ေဆးထည့္ေပးေနတာ ဂါ့မွာမေနတက္ မထိုင္တက္ ဖီးေတြပင္ ျပန္တက္လာရပါေတာ့တယ္။
ဒါနဲ႔လက္က အျငိမ္မေနပဲ ေဘးမွာထိုင္ခါေဆးလိမ္းေပး ရင္းေထာင္ထေနတဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာ လီးကိုသြားကိုင္မိပါ ေတာ့တယ္။ သူက ေခါင္းကိုခါျပတယ္။ ျပီးမွ ဂါ့ဖင္ေလး ကိုလက္နဲ႔ထိုးျပေတာ့ ေအာ္ ေဆးထည့္ထားလို႔ လိုးလို႕ မရဘူးလို႕ ေျပာတာေနမယ္။
    ကိုက္ုလူေခ်ာက ေဆးေရထည့္ထားတဲ႔ ခြက္ေလးကို ေဘးမွာ ခ်လိုက္ေတာ့ ေဆးထည့္တာျပီးျပီေပါ့။ ဂါဂါလဲ ခါးကိုေကြးလိုက္ခါ ေဘးမွာ တမလင္ေခြထိုင္ေနတဲ႔သူ႕ ရဲ႕ေပါင္ေပၚ ေခါင္းအံုးပစ္လိုက္တယ္။ လူေခ်ာေလးက ျပံဳးျပသလို ႏွာေခါင္းဖ်ားနားက သူ႔လီးႀကီးကလဲ ဆတ္ ခနဲ ဆတ္ခနဲ ေခါင္းျငိမ့္ခါ ျဗဲျပေနတာမို႔ ဂါလက္နဲ႔ဆုပ္ ကိုင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
     ျပီးေတာ့မွ ေကာ့လန္ေနတဲ႔ ဒစ္ႏႈပ္ခမ္းေတြကို လွ်ာ ဖ်ားေလးက်ံဳ႕ခါ အသာေလးေကာ့ေကာ့ ထိုးေပးလိုက္ ေတာ့ ကိုကိုလူေခ်ာ ထံမွ ရွီးခနဲ အသံၾကားရတယ္။ သူ ေကာင္းေနတာေလ။ ျပီးမွ ေျပာင္တင္းခါ ဝင္းလက္ေန တဲ႔ ဒစ္ႀကီးကို ပါးစပ္ထဲစြဲငံု လိုက္တယ္။ ပါးစပ္ထဲမွာလဲ ျပည့္တင္းခါ ပါးစပ္နဲ႔အျပည့္ပဲမို႕ စုပ္ရတာ အရသာရွိလွ ပါတယ္။ ပါးစပ္ထဲကေနျပန္ ထုတ္ခါ လီးႀကီးကို အရင္း မွညႈစ္ကိုင္ လိုက္ေတာ့ အေက်ာေတြျပိဳင္းျပိဳင္းနဲ႔တင္း ေတာင္ေနတာ နဲတာႀကီးမဟုတ္ေပ။
    ဂါ သူ႔ေျခေထာက္ေတြကို ဆန္႕ခါ ကားေစလိုက္ျပီးမွ ေမွာက္လ်က္ပဲ ေပါင္ၾကားကို ဝင္ခါ သူ႕ရဲ႕လျပြတ္ႀကီး ကိုလက္နဲ႔ကိုင္ခါ ေစာ့ေနမိတယ္။ ႏွာေခါင္းေလးနဲ႔ဖိနမ္း လိုက္ေတာ့ ျမဳပ္ဝင္သြားတယ္။ အနံ႕ေလးက မရိုင္းပဲနဲ႕ တမ်ိဳးေလးသင္း ေနတယ္။
     လ်ာကိုျဖန္႕ခါ အျပားလိုက္ လျပြတ္ႀကီးကိုလ်က္လဲ လ်က္လိုက္ေရာ လဥတစ္လံုးက ၾကံဳ႕ခနဲ လီးေအာက္ ေခ်ကို ေျပးကပ္သြားတာမို႕ ဂါဂါ ရီလိုက္ေတာ့ သူကလဲ လိုက္ျပီးရီတယ္။
    သူရီတာေလးကို ဂါတအားသေဘာက် မိတာမို႔ ဂါဂါ ေမွာက္ေနရာကေန လက္ကိုေထာက္ခါ ဆန္႔လိုက္ျပီးမွ သူ႔မ်က္ႏွာနားကို ကပ္လိုက္ေတာ့ သူကဘာလုပ္မလို႕ လဲဆိုတဲ႔ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနတယ္။ နက္ေမွာင္ေန တဲ႔လျခမ္းသ႑န္မ်က္ခံုးေတြ ဝိုင္းစက္ျပီးတလက္လက္ ေတာက္ပေနတဲ႔ မ်က္လံုးၾကည္ၾကည္ေလးေတြ ႏွာတံ စင္းစင္း ႏႈပ္ခမ္းတင္းတင္းေတြက ဂါဂါ့ကိုရူးသြပ္ေစျပီ။
     ဂါ သူ႔ပါးေလးကို ရႊတ္ခနဲ နမ္းလိုက္ေတာ့ သူေခါင္း ကိုေတာင့္ျပီး ခံေနတယ္။ ဂါ သူ႕ရင္ဘတ္ကိုလက္တ ဖက္နဲ႔တြန္းခါ ကြက္ျပစ္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ပါ ေတာ့တယ္။ သူ႔ဟာႀကီးက ဂါ့ရင္ေခါင္းကို ေထာက္လို႕ ေနပါေတာ့တယ္။ ဂါအေပၚကိုတိုးလိုက္ျပီး လူေခ်ာေလး ရဲ႕မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ျပီးမွ သူ႔မ်က္ခြံေလးကို လက္နဲ႔ အသာဖြဖြေလး ပိတ္လိုက္ေတာ့ သူမ်က္စိကို မွိတ္ျပီးျငိမ္ျငိမ္ေလး ေနေနေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ အသက္ရႈသံေတြ ျပင္းထန္ေနပါတယ္။
    ဂါ သူ႔ႏွဖူးေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းတယ္။ မ်က္ခံုးေလး ေတြ မ်က္ခြံေလးေတြ နမ္းျပီး ႏွာေခါင္းဖ်ားေလးျခင္းကို အသာေလးပြတ္ဆြဲ ေနမိေတာ့ မ်က္စိမွိတ္ထားရင္းက သူျပံဳးတာ ေတြ႕ရတယ္။ ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တာ ကိုကို လူေခ်ာေလးရယ္။ သူ႔ႏႈပ္ခမ္းေလးကို ႏွာေခါင္းေလးနဲ႕ နမ္းျပီးမွေအာက္ႏႈပ္ခမ္းေလးကို အသာေလးစြဲစုပ္လိုက္ ေတာ့သူ မ်က္လံုးေလးစင္းျပီး အသာေလးဖြင့္ၾကည့္ရဲ႕။
    ႏႈပ္ခမ္းေလးေတြကို စုပ္ယူလို႔ဝမွ ေမးေစ့နဲ႔ ပါးေလး ေတြကိုနမ္းျပီး လည္ပင္းေစာင္းကို ပါးစပ္ထဲစြဲစုပ္ထားခါ လက္တဖက္ကလဲ သူ႕ရဲ႕ႏို႕သီးေခါင္းေလးကို ေခ်ေပး ေနမိပါေတာ့တယ္။ သူကတင္ပါးႀကီးေတြကို က်ံဳ႕လိုက္ ေကာ့လိုက္နဲ႔ ဖီးလ္ေတြ တက္ေနပါျပီ။ လည္တိုင္ကေန ရင္အံုက်ယ္ျကီးကို ဆင္းႏို႕သီးေလးေတြကို လ်ာေလး နဲ႔ထိုးကလိ ပါးစပ္နဲ႕စြဲစုပ္ေပးျပန္ေတာ့ သူလက္သီးေတြ ကိုက်စ္ေနေအာင္ စုတ္ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
     ႏို႕ေတြစို႔ေပးေနစဥ္မွာ ဂါဂါ့လီးႀကီးကလဲ အစြမ္းကုန္ ေတာင္တင္းေနျပီးလူေခ်ာေလးရဲ႕ဖင္ဝမွာသြားေထာက္ မိေနတာမို႔ ေညႈာင့္ေပးရင္း ေညႈာင့္ေပးရင္းက ဂါဂါလဲပဲ  ဖင္ခ်ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚလို႕လာပါတယ္။
    မထူးေတာ့ဘူးဆိုျပီး လူေခ်ာေလးရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကိုလက္နဲ႔တြန္းမခါ ေထာင္ျပီးတက္လာတဲ႔ လူေခ်ာရဲ႕ ခေရဝက္ုိ လ်ာနဲ႔လ်က္ခ်လိုက္တယ္။ ျငိမ္သက္စြာနဲ႕ဖီး ခံေနတာမို႔ လွ်ာနဲ႔ယက္ရင္း လက္ညႈိးေလးထိုးသြင္းျပီး စမ္းသပ္မိတယ္။ အဆင္ေျပတယ္ ဘာမွမတုန္႕ျပန္ဘူး။
     ေသခ်ာေအာင္ ေနာက္ထပ္စမ္းသပ္တဲ႔ အေနနဲ႕သူ႕ လက္ထဲကို ဂါရဲ႕လီးကို ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ သူကလဲ ညင္သာစြာ ထုေပးတာမို႔ ဂါ ကိုက္ုလူေခ်ာေလးရဲ႕ဖင္ကို ခ်ဖို႕ ျပင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
   ဂါဂါ ကုန္းထခါ သူ႕ဖင္ဝကို လီးနဲ႔ေတ့လိုက္ေတာ့ သူ ေခါင္းေထာင္ခါ တစ္ခ်က္ၾကည့္ျပီး မ်က္စိျပန္မွိတ္သြား တာမို႔ ဂါ လီးႀကီးကို စျပီးထိုးသြင္းလိုက္ပါတယ္။ ဖင္ဝ ကတင္းက်စ္ေနတာပဲ။ စည္းပိုင္ခါ ညႈစ္ထားသလားပင္ ေအာင့္ေမ့ရတယ္။ တေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိခါထိုးသြင္းလိုက္ ေတာ့ လီးတဝက္ေလာက္ဝင္သြားမွ ဂါ့ေပါင္ကိုသူက လက္နဲ႔လာျပီး ညႈတ္တာမို႕ ဂါခနျငိမ္ေနလိုက္ျပီးမွ ေျဖး ေျဖးခ်င္းေခ်ာ့သြင္း လိုက္ပါတယ္။
    လီးတစ္ေခ်ာင္းလံုးက အိစက္ညက္ေညာပူေႏြးလွတဲ႔ ဖင္သားေတြထဲမွာ အရသာရွိလွစြာ ဝင္သြားပါေတာ့ရဲ႕။ ခနမွ် စိမ္ထားခါဖီးခံၿပီးမွ အသာေလး အသြင္းအထုတ္ လုပ္ပါေတာ့တယ္။ ေကာင္းသလားမေမးနဲ႕ အရွိန္က တေျဖးေျဖးတက္လာေတာ့ ဂါဂါအားမရေတာ့ပဲ လီးႀကီး ကိုျပန္စြဲထုတ္ သူ႕ကိုေမွာက္ခါ အေပၚကေန တက္ျပီးမွ တေဖာင္းေဖာင္းနဲ႔ အားရပါးရ ေစာင့္လိုးပါေတာ့တယိ။
    ထူးျခားတာက ဂါ့လီးႀကီးရဲ႕ဒါဏ္ကို သူအံက်ိတ္ခါ အ သံ တခ်က္မထြက္ပဲ ခံႏိုင္တာပါပဲ။ တကယ္ဆိုသူလဲပဲ မနာပဲေနမွာမဟုတ္ေပ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႕ဖင္ကလဲ တင္းက်စ္ခါ ခ်လို႔ေကာင္းလွတာမို႕ နာမွာေသခ်ာတယ္ ဂါ အေပၚကေန လီးကို ဒစ္ေခါင္းက်န္ရံုထိ ဆြဲထုတ္ျပီး တစ္ေခ်ာင္းလံုး အဆံုးထိဝင္ေအာင္ ေစာင့္ေစာင့္ထိုးေန တာအခ်က္ေပါင္းမနဲ ေပ။
    ဂါဂါ သူ႕ဖင္ကိုလိုးတာ နာရီဝက္မကၾကာလာေတာ့မွ ဘယ္လိုမွ မေအာင့္ထားႏိုက္ေတာ့ပဲ ျပီးခ်င္လာပါတယ္ ဂါဂါျပီးေတာ့မွာမို႕ လီးႀကီးကို ျပြတ္ခနဲ ဆြဲထုတ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲကိုကိုလူေခ်ာလဲ ပက္လက္လွန္ခါ သူ႕လီးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းထုေနတာမို႕ ဂါ လူေခ်ာရဲ႕ဒစ္ေခါင္းက္ုိငံု ထားေပးလိုက္တယ္။ ငံုလိုက္တာနဲ႔ အာေခါင္ကို စပ္ခနဲ လာပန္းတဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ သုတ္ရည္ေတြဟာ ဂါဂါ့ပါး စပ္နဲ႔ ျပည့္လုမတက္ပင္ သူထြက္တာရပ္သြားမွ ဂါပါးစပ္ ထဲမွ လူေခ်ာေလးရဲ႕ လရည္ေတြကို ဂလုဆိုျပီးတခ်က္ ထဲျမိဳခ်ခါ ဒစ္ထိပ္ကအျကြင္းအက်န္ေလးေတြကိုေျပာင္ ေအာင္ပါးစပ္နဲ႔ စုပ္ေပးလိုက္တယ္။
   ကိုကိုလူေခ်ာက ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနျပီး သူ႔အၾကည့္ ေတြထဲမွာ ျမတ္ႏိုးႏွစ္သက္ျခင္း ခ်စ္ခင္ၾကင္နာျခင္းေတြ ဂါ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ သူ႔ကိစၥျပီးျပီမို႕ ဂါလဲသူ႕ေဘးမွာပဲ ပက္လက္လွန္ခ်ခါ လီးကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ထုခ်လိုက္ပါ ေတာ့တယ္။ ဂါ့လရည္ေတြက ဂါ့ရင္ဘတ္ေပၚထိ မကပဲ ဂါ့ပါးမွာပင္ တက္စင္ပါေတာ့တယ္။ ဂါမ်က္စိကိုမွိတ္ခါ အနားယူလိုက္စဥ္မွာပဲ ဂါ့ပါးကို လ်ာနဲ႔လ်က္လိုက္တာ ခံရတာမို႕ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ ကိုကိုလူေခ်ာေလး။
     ဂါသူ႕ႏႈပ္ခမ္းေတြကို စြဲစုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဒီတခါမွာ ေတာ့သူလဲ ျပန္စုပ္ေပးတယ္။ ခ်စ္လိုက္တာ ကိုကိုလူ ေခ်ာေလးရယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ဂါ့ခႏၶာကိုယ္ေပၚက ခုနကဂါ ပန္းထုတ္ခဲ႔တဲ႔ လရည္ေတြကို အကုန္ေျပာင္စင္ေအာင္ သူ လိုက္လ်က္ေပးေနတယ္ေလ။ ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းလိုက္ တာ ကိုကိုလူေခ်ာရယ္။ ခမ်ားကို က်ေနာ္အရမ္းခ်စ္မိျပီ က်ေနာ့္ကို ဒီကေနမျပန္ႏိုင္ေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႕ဗ်ာ။
    ျပန္ရမယ္ဆိုတဲ႔ အေတြးက ဝင္လာေတာ့လဲ ဂါ့ရင္ထဲ မွာ စို႔နင့္လို႕လာျပန္ပါတယ္။
    ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ပါေစေတာ့ သူ က္ုက္ုလူေခ်ာကို ဖက္ျပီးျပန္အိပ္လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ကိုကိုလူေခ်ာသာ ဂါ့ဘဝ ဂါ့ရဲ႕ ကမ႓ာ။

ခ်စ္လွစြာေသာ အပုန္း ( 4 )

   ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားေတာ့ ဂါ ဒီမွာေနရတာ လြတ္လပ္ စြာေနထိုင္ရဲပါျပီ။  ဂါ့ကို ဘယ္သူမွ ဝိုင္းလုပ္ရဲဖို႕ေနေန သာသာ ထိပင္မထိရဲၾက။ ဂါဂါဆိုတဲ႔ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ ရဲ႕ ပစၥည္းလို႔ သူတို႔ခံယူထားၾကပီေလ။
    သူတို႔ရဲ႕ အေၾကာင္းေတြ ေလ့လာရင္းကပဲ အံ႔ၾသစြာ နဲ႔ သူတို႔ရြာေလးဟာ လိင္တူခ်င္းသာ ဆက္ဆံၾကတာ ဂါ သိလိုက္ရပါတယ္။ မိန္းမတခ်ိဳ႕ကို သားဆက္ပြားဖို႕ ရာ ခ်န္ထားျပီး ထိုမိန္းမေတြနဲ႕ မ်ိဳးပြားဖို႕ ဒီကိူေရာက္ လာတဲ႔ လူစိမ္းေတြ ကိုသာ အသံုးျပဳတယ္ ထင္ရဲ႕။ ေနာက္မွ သိရတာက ခေလးေမြးဖို႔ အတြက္ မိန္းမေတြ ကိုလိုးေပးရတာက အပစ္ေပးခံရသူေတြအလုပ္တဲ့။ေမြး လာတဲ႔ ခေလးေတြထဲကလဲ ေယာက္်ားေလးေတြကိုပဲ ခ်န္ထားျပီး မိန္းခေလးေတြ ဆိုသတ္ပစ္တယ္တဲ႕။
    ထိုေယာက္်ားေလး ခေလးငယ္ေတြကိုလဲ လိင္ဆက္ ဆံတဲ႔ေနရာမွာ ေအာင္ျမင္ေစဖို႔အတြက္ ငယ္စဥ္ထဲက လီးကိုႀကီးေအာင္ဝိုင္းျပီးျပဳစုေပး ၾကတာထင္ရဲ႕။ ၁၂ႏွစ္ အရြယ္ ခေလးေတာင္ လေမႊးသာမေပါက္တယ္ လီးက ဒစ္ျပဳတ္ကာ တယမ္းယမ္းနဲ႔ နဲတဲ႔ဟာႀကီးေတြမဟုတ္။
      သူတို႔အခ်င္းခ်င္းက ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္တာ မဟုတ္ပါ ပဲ လိင္ကိစၥကို ေယာက္်ားခ်င္းသာ ဆက္ဆံၾကတယ္။ ဒါက သူတို႔ရဲ႕ အယူတစ္ခုေၾကာင့္ ဆိုတာ သူတို႔ရြာမွာ ဆုေတာင္းပြဲ လုပ္မွပဲ ဂါ သိလိုက္ရတယ္။
      အဲဒိေန႔က ဂါ့ကို ကိုကိုလူေခ်ာကိုယ္တိုင္ ျပင္ဆင္ခါ ေပးပါတယ္။ ေခါင္းမွာ ငွက္ေတာင္ေတြ လည္ပင္းမွာလဲ အစြယ္ေတြ ဘာေတြမွန္းမသိ။ မ်က္ႏွာကိုလဲ အေရာင္ ေတြခ်ယ္ေပးတယ္။ ျပီးေတာ့မွမိုးလဲခ်ဳပ္ေရာ လႈိင္ဂူႀကီး တစ္ခုစီကို အတူသြားၾကတယ္။
     ဟိုေရာက္ေတာ့ သူတို႔ရြာသားေတြက ထူးျခားစြာပင္ ခါးစည္းေတြ ျဖဳတ္ထားၾကျပီး သူနဲ႔ ကိုက္ုိလူေခ်ာတို႔သာ ခါးစည္းေတြ ဝတ္ထားတယ္။ မီးပံုႀကီး တစ္ပံုေဘးမွာသူ တို႔ေအာ္ဟစ္ခါ ခုန္ေပါက္ေနၾကတယ္။ ဂူနံရံေတြၾကည့္ လိုက္ေတာ့မွ ဂါ တစ္စံုတစ္ခုကို သေဘာေပါက္သြားရ ပါေတာ့တယ္။
    ဂူနံရံမွာ ေက်ာက္သားကိုထြင္းခါ ေယာက္်ားခ်င္းလိုး ေနတဲ႔ပံုေတြ ဆြဲထားတယ္။ ဒါဟာ ဒီကြ်န္းကိုေရာက္ခဲ႔ တဲ႔ သာမန္လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အာသာေျဖမႈ တစ္ခုပဲျဖစ္ မွာပါ ဒါကို ပညာမရွိတဲ႔ ဥာဏ္နည္းပါးတဲ႔ သူတို႔ေတြက အဟုတ္ထင္ခါ ယံုၾကည္မိျပီး စြဲလမ္းေနတာ ထင္ရဲ႕။
     လီးႀကီးေတြ တယမ္းယမ္းနဲ႔ ကခုန္ေနတဲ႔ အထဲကမွ အသက္ ၁၂ /၁၃ အရြယ္ ေကာင္ေလးေတြ မီးပံုရဲ႕ေဘး မွာစုရပ္လိုက္ပါတယ္။ ၄ ေယာက္ အားလံုးက ရုပ္ရည္ မဆိုးသလို ဒုတ္ေတြလဲ မိုးထိုးေနၾကပါျပီ။ တစ္ေယာက္ မွ ၇ လက္မေအာက္ရွိမယ္ မထင္။ လံုးပတ္ေတြကလဲပဲ Roll On Size ေတြႀကီးပဲ။ လေမႊးပါးပါး လိင္တံထြား၂ ကေလးေတြမို႔ ပို၍ပင္ခ်စ္စရာ ေကာင္းေနသလိုပင္။
     အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ လူငယ္ေလးေယာက္က သူတို႔နားကို ကပ္လာျပီး ဖင္ေတြကုန္းေပးပါေတာ့တယ္။ ခ်ာတိတ္ ေတြကလဲ မဆိုင္းမတြပဲ လီးေတြထိုးထည့္ကာ ဖင္လိုး ၾကစဥ္မွာေတာ့ ရြာသားေတြ ဂူးးဂူးးဂါးးဂါးးး ေအာ္ဟစ္၍ ခုန္ေပါက္ အားေပးၾကပါေတာ့တယ္။
     ခ်ာတိတ္ေလးေတြက တက္သစ္စေတြ ဆိုေပမယ့္ လိုးေနၾကတာ စည္းခ်က္ညီညီ ဟန္ခ်က္မပ်က္ပဲ လြန္ စြာၾကည့္ေကာင္းတာေတာ့ ကို႔ေပါင္ၾကားက လီးေတာင္ လာတာ သက္ေသပါပဲ။ ပြဲေကာင္းေတာ့ သူလဲ သေရ ျပားေအာက္က ေခ်ာင္းၾကည့္ရွာတာ ေနမွာေပါ့ေလ။
      အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ရြာသားေနာက္ထပ္တဖြဲ႕ ေရွ႕တက္လာျပီး ဖင္ခံရန္လူခ်ိန္းပါတယ္။ ခ်ာတိတ္ေတြ ကေတာ့ ေနာက္လာတဲ႔ သူေတြကို အရွိန္မပ်က္ဆက္ခါ လိုးေကာင္းေနဆဲပါပဲ။ ဒီေလာက္ခ်ာတိတ္ေလးေတြက ဒိလိုဒီေလာက္ ၾကာေအာင္ လိုးႏိုင္တာ နဲတဲ႔ေလ့က်င့္မႈ မဟုတ္ႏိုင္ေပ။
     စိတ္ေတြက တေျဖးေျဖး ထလာတာ ႏို႔သီးေခါင္းေတြ ပင္တင္းက်စ္ခါ မာလာတဲ႔အထိပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ေဘးမွာ ထိုင္ေနတဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ လက္ကို ဖ်စ္ညႈစ္ပစ္လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ ကိုက္ုလူေခ်ာေလးကလဲ ဂါ့ကိုျပန္ၾကည့္ ခါျပံဳးျပ တယ္။ ျပီးေတာ့ မတ္တပ္ထရပ္ခါ ေအာ္လိုက္ တာမို႔ ဖင္ခ်ေနတဲ႔ ခ်ာတိတ္ေတြ သူတို႔လီးေတြကိုထုတ္ ခါအျပိဳင္အဆိုင္ ဂြင္းကိုအၾကမ္းပတမ္း ထုေနၾကပါရဲ႕။
     တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ ပန္းထုတ္လိုက္တဲ႕သူ တို႔ လေရေတြက လူႀကီးႏွစ္ေယာက္စာေလာက္ပင္ရွိမ လားမသိ။ သုတ္ထြက္အားလဲ ေကာင္းလိုက္ၾကတာ။ ပြဲ ကျပီးသြားတာလားမသိ လူေတြအကုန္ခနျငိမ္ ၾကသြား ပါေတာ့တယ္။ ထို႔ေနာက္မွာ ကိုကိုလူေခ်ာက ဘာေတြ ေျပာလိုက္တယ္ မသိထေအာ္ၾကျပန္ပါတယ္။
     ဂါတို႕ထိုင္ေနတာက ေက်ာင္ေဆာင္ေလးတစ္ခုေပၚ မွာေလ သူတို႕ပန္းေတြနဲ႕ ျပင္ဆင္ထားတာ လွပေနရဲ႕။ က္ုိကုိုလူေခ်ာေလးက ဂါ့ဖက္လွည့္ခါ ဂါ့ကိုဖက္လိုက္ျပီး ဂါ့ရဲ႕လီးႀကီးကို လာကိုင္ပါေတာ့တယ္။ ရြာသားေတြက ေအာ္ဟစ္အားေပး ေနၾကျပန္ေရာ။ ဒိေလာက္ဆို ဂါက သေဘာေပါက္ျပီ ။ သေဘၤာေပၚမွာေနစဥ့္ၾကည့္ထား ခဲ႔သမွ် Man To Man ကားေတြ အလကားမျဖစ္ေတာ့ ဘူးေပါ့။ ပညာစြမ္းေတြ ျပျပီေလ။ ရြာသားေတြ သိတာ က ဖင္ထဲကို လီးထိုးထည့္ျပီး လိုးတာပဲ သိၾကတာ။
    ဂါ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ျပီး ကိုကိုလူေခ်ာကို ပန္းေတြရဲ႕ အလည္က ေက်ာက္ခံုေလးေပၚ ဖိခ်လိုက္တယ္။ ျပီးမွ ဒူးတစ္ဖက္ကို လူေခ်ာေပါင္ေပၚ ေထာက္တင္လိုက္ျပီး လူေခ်ာရဲ႕ လည္တိုင္ေတြကို နမ္းစုပ္လိုက္ပါေတာ့ရဲ႕။ အျမင့္ေနရာမွာမို႕ လူေခ်ာဖက္ကိုလွဲ႕ခါ ဖင္ကိုေကာက္ ခ်ိတ္ျပထားတဲ႔ ဂါ့တင္ပါးေဖြးေဖြး လံုးလံုးႀကီးေတြနဲ႕ ေပါင္ၾကားမွာ တြဲေလာင္းႀကီး က်ေနတဲ႔ ဂါ့လျပြတ္တြဲရဲ႕ အေရွ႕က လီးႀကီးကိုပါ ရြာသားေတြ သေရက်ေနၾကၿပီ။
   ဂါေျခေထာက္ကို ျပန္ခ်ခါ ေပါင္ကိုကားျပီး ခါးကိုကုန္း ၍ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ ႏို႕သီးေခါင္းေလးကို စို႔ခါက်န္လက္ ကလဲ ႏို႕တဖက္ကို ေခ်ေပးေနလိုက္တယ္။ လူေခ်ာက လဲ ရင္ဘက္ကိုေကာ့ခါ ဖီးေတြတက္ေနေလရဲ႕။
    ေနာက္ကရြာသားေတြ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျငိမ္ျပီး သူတို႔ လီးႀကီးေတြကို ကိုင္ခါ စိတ္ပါဝင္စားစြာ အားေပး ေနၾကကုန္ရဲ႕။ ဂါ ခါးက သေရပတ္ကို ခြါခ်လိုက္ခါ ခုန လူေခ်ာထိုင္ေနတဲ႔ ေက်ာက္ခံုေလးေပၚတက္ျပီး လူေတြ ဖက္လွဲ႕ရပ္လိုက္ေတာ့ ဂါ့တင္ပါးက လူေခ်ာမ်က္ႏွာနဲ႕ ကပ္လို႔ေနေလရဲ႕။ ကြတ္တိျဖစ္ေအာင္လဲ ေျခကိုကား၍ ေသခ်ာေတ့ေပးထားတာေလ။ ၿပီးမွ ဂါခါးကိုင္းလိုက္ခါ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ ေထာင္မတ္ေနတဲ႕ လီးႀကီးကို ကိုင္ခါ ပါးစပ္နဲ႔ အားရပါးရစုပ္ ျပလိုက္ပါေတာ့တယ္။
    အဲဒိခ်ိန္မွာ ဂါ့ရဲ႕လီးႀကီးကလဲ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ မ်က္ ႏွာနဲ႔ အံကိုက္ျဖစ္ေနတာမို႕ ကိုကိုလူေခ်ာကလဲ ဂါ့လီး ကို ေသခ်ာျပန္စုပ္ေပးေန ပါေတာ့တယ္။ ဂါ ခါးေျငာင္း လာေတာ့မွ ပံုစံေျပာင္းခါ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ ေပါင္ေပၚမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ခါ သူ႔လီးႀကီးကို ဖင္ထဲအသာထိုးထည့္ ျပီး ထိုင္ထလုပ္ျပလိုက္တာနဲ႔ ရြာသားေတြက ဂူးးးဂါးးး ေအာ္ဟစ္ခါ ခုန္ေပါက္ကုန္ၾကပါေတာ့တယ္။
     ခနေနေတာ့ ကိုကိုလူေခ်ာဖက္ လွဲ႕ခါ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ျပီး ထိုင္ထျပန္လုပ္တယ္။ အကြက္ေတြ ျပတာေပါ့။ ေျငာင္းလာေတာ့မွ ဖင္ထဲကလီးႀကီးကို ဆြဲခြ်တ္ခါ ဂါဂါ ေက်ာက္ခံုအစြန္းကို လက္နဲ႕ေထာက္ခါ ခါးကိုကုန္းျပီး ဖင္ကို ေကာ့ေပးထားပစ္လိုက္တယ္။ ကိုကိုလူေခ်ာက လဲ နပ္တယ္ အေနာက္ကေန ခါးကိုကိုင္ခါ လီးႀကီးထိုး ရိုးရိုးအတင္းလိုးပါေတာ့တယ္။
  လိုးတာေစာင့္တာဆိုတာေလ အားေပးတဲ႔ ပရိတ္သတ္ ေတြကလဲရွိ ေနေတာ့ အားရပါးရ ဆိုတာထက္ ပိုမလား ပင္မသိေပ။ ဒိေလာက္အသားကုန္ ေစာင့္ေစာင့္လိုးေန တာေတာင္ ေတာ္ရံုနဲ႕ မျပီးႏိုင္တဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာကို ဂါက ေက်ာက္စြန္းေပၚတက္ထိုင္ ခိုင္းလိုက္တယ္ ျပီးမွသူ႕ရဲ႕ ေပါင္ ၂ ေခ်ာင္းကို ပုခံုးမွာကပ္ျပီး ဂါ ေစာင့္ေစာင့္လိုးခ် ပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ျပီးမွာ ေဘးတိုက္ေခြေခြ ေလး ထားခါ ဂါက မတ္တပ္ရပ္ျပီး လီးနဲ႔ဖင္ အဝင္အထြက္ကို ျမင္သာေအာင္ လိုးျပလိုက္တယ္။
     ထို႕ေနာက္ ေလးဖက္ကုန္းခိုင္းခါ တင္ပါးေတြကိုရိုက္ ရိုက္ျပီးလဲလိုးျပတယ္။ ေခါင္းကိုေအာက္မွာ ေထာက္ျပီး ခါးကေနမခါ ဂါကမတ္တပ္ရပ္၍ ဖင္ေထာင္ျပီးလဲ ျငဳပ္ သီးေထာင္းသလို လိုးျပတယ္။ လိုးနည္းလဲအေတာ္စံုမွ ဂါဂါလဲ ထိန္းမရေတာ့တာမို႕ ကိုကိုလူေခ်ာကို ထခိုင္းခါ ပါးစပ္ဟခိုင္းထားျပီး ပါးစပ္ထဲကို လေရေတြ အားရပါးရ ပန္းထည့္ေပးလိုက္တယ္။ ကိုကိုလူေခ်ာကိုလဲ ဂြင္းထု ခိုင္းခါ ကိုိကိုလူေခ်ာ လီးႀကီးကထြက္လာတဲ႔ လေရေတြ ကို ဂါဂါ အျမတ္တႏိုးလ်ာနဲ႔ သပ္ခါျမိဳခ် ျပလိုက္တယ္။
     သူတို႕လဲ လိုးတာျပီးေရာ ေဘးကရြာသားေတြရဲ႕လီး ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာ့က်ေနျပီ သူတို႔ေအာက္ေခ် မွာေတာ့ လေရကြက္ေတြ ရႊဲအိုင္လို႕ေနေလရဲ႕။ ျပန္မွ နင္းျပီး ေခ်ာလဲၾကကုန္လို႕ ရီေနရေသးတယ္။
     ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ျဖစ္သြားၾကျပီး အရမ္းခ်စ္ၾကေပမယ့္လဲ တစ္ေယာက္စကား တစ္ေယာက္နားမလည္တာ ဒုကၡ။ အလကားေန လိုးေနၾကျပန္ေတာ့လဲ လူကလူနဲ႔ပင္မတူ ခ်င္ေတာ့။ တခါတေလ ဂါ သူ႔ကိုစိတ္ကူးေပါက္ျပီးေတာ့ သီခ်င္းဆိုျပလွ်င္ သူတအားသေဘာၾကခါ ျပံဳးျပီးၾကည့္ ေနတက္တယ္။
     တခါတေလေတာ့လဲ ေတြးမိတယ္။ လူရယ္လို႕ျဖစ္ လာျပီး အိပ္လိုက္စားလိုက္ လိုးလိုက္ဆိုေတာ့လဲ ဘဝ ကဘာမွ အဓိပၸါယ္မရွိ သလိုပါပဲ။ ကိုကိုလူေခ်ာကို ခ်စ္မိ ေပမယ့္လဲ တကယ္တမ္းၾကေတာ့ ဂါ ဒီေနရာမွာအၾကာ ႀကီးမေနႏိုင္ ဘူးဆိုတာ ကို႕ကိုယ္ကို သတိထားမိလာပါ ေတာ့တယ္။
     ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ ခ်ာတိတ္ေတြက အစလိုးဖို႔ခံဖို႕ပဲ အာရုံထားေနၾကတာ မေကာင္းဘူး ဆိုတာကိုလဲ ဂါလဲ ဘယ္လိုနားလည္ေအာင္ ရွင္းျပရမွာလဲ။ လူတိုင္းကလဲ ဒီလို လိင္ဆက္ဆံရခ်င္းကို ႏွစ္သက္ေပမယ့္ အျမဲတမ္း အခ်ိန္ျပည့္ လိုးေနခံေနဖို႔ဆိုတာ လက္ေတြ႕မွာဘယ္လို မွအဆင္မေျပ ႏိုင္ပါေပ။
     တခါတေလေတာ့ ဂါ အိမ္ကိုလြမ္းမိတယ္။ ဘယ္ေန ရာဘယ္ေဒသမွန္း မသိတဲ႔ေနရာကို ေရာက္ေနေတာ့လဲ ျပန္ဖို႕ကို ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းကိုမသိေပ။ ဂါကို႔ဖာသာကို ေတာ့စီစဥ္ထားတယ္။ ကမ္းေျခနဲ႔ ေတာင္ကုန္းထိပ္မွာ မီးပံုေတြ အဆင္သင့္ျပင္ထားတယ္။
    ဂါ ကိုယ္မွာပါလာတဲ႔ အင္က်ီလက္ရွည္ကို အလံလို လုပ္ျပီး ခ်ည္ထားတယ္။ သေဘၤာတစ္စီးတေလ ျဖတ္ခါ သြားပါက အကူအညီေတာင္းရန္ ျဖစ္ေပသည္။ ဂါ ျပန္ ခ်င္ျပီေလ။ ခ်စ္တဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာက္ုိလဲ ေခၚသြားဖို႕ကို ဂါ စဥ္းစားျပီးျပီ။
     ဂါ မႈိင္ေနတာေတြ႕ေတာ့ ကိုကိုလူေခ်ာကလဲ ျပာေန ေအာင္စိုးရိမ္ရွာပါသည္။ အမ်ိဳးစံုလုပ္ျပလိုက္ အသီးႏွံနဲ႔ အသားကင္ေတြ ေကြ်းလိုက္ မ်ိဳးစံုပါပဲ။ သူကလဲေျပာလို႔ သာမတက္တာဂါ့ကိုခ်စ္တာ သိသာပါတယ္။ အျမဲတမ္း အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ဂရုတစိုက္ရွိလွပါတယ္။
     ဂါမွတ္ထား သေလာက္ဆို ဂါ ဒီကိုေရာက္တာ ရက္ တစ္ရာပင္ ျပည့္ခဲ႔ပါေလျပီ။ တစ္ေနေတာ့ ဂါ ဆိပ္ကမ္းမွာ ထြက္ထိုင္ေနတုန္း ပင္လယ္ထဲမွာ မႈန္ျပျပ ေရြ႕လ်ားေနတဲ႕ အရာတစ္ခုကို ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။ ဒါ သေဘၤာပဲေပါ့။ ဂါ ဝမ္းသာအားရ ကမ္းေျခက မီးပံုကို မီးရႈိ႕လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့မွ ေတာင္ကုန္းထိပ္ကို တပ္ခါ ေနာက္ထပ္မီးပံု ၂ ပံုကိုလဲ မီးရႈိ႕လိုက္တယ္။ အင္က်ီခ်ည္ ထားတဲ႔ အလံကိုလဲ မီးပံုနားမွာ စိုက္ေထာင္ကာ ငါပင္လယ္ကို ေငးၾကည့္ရင္း သေဘၤာေပၚကေန ေတြ႕ခါ ျပန္လွဲ႕လာပါေစလို႕သာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆုေတာင္းမိပါေတာ့တယ္။

ခ်စ္လွစြာေသာ အပုန္း ( 5 )

       ပထမ သေဘၤာပံုစံေလးက ေဝးကြာသြားရသလို ထင္ရေပမယ့္ တေျဖးေျဖးကြ်န္းေလး ဖက္စီျပန္လာတာ ေတြ႕ရတာမို႔ ဂါဂါ အတိုင္းမသိ ေပ်ာ္ရႊင္မိပါေတာ့တယ္။ ေဟးးးး ခနဲေအာ္ခါ ေတာင္ကုန္းေပၚမွ ဆင္းေျပးခါ ဂါဂါ ကိုကိုလူေခ်ာ စီေျပးပါေတာ့တယ္။
       ဘာေျပာရမွန္းလဲ မသိေတာ့ ေျပာလဲ မေျပာထြက္ ဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ လက္ကိုဆြဲခါ ေျပးထြက္ လာပါေတာ့တယ္။ တဲအဝေရာက္ေတာ့ ရြာသားတစ္ဦး ေျပးလာခါ ဂူးဂူး ဂါးဂါးနဲ႕ ေအာ္ဟစ္ ေျပာပါေတာ့တယ္။
       ကိုကိုလူေခ်ာေလးက ဂါဂါ့ကို တစ္ခ်က္လွဲ႕ၾကည့္ခါ သူ႕လူေတြကို ေအာ္ဟစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ရြာသားေတြ အားလံုးေရာက္လာျပီး လွံေတြ ျမွားေတြနဲ႕ အားလံုးက တိုက္ပြဲဝင္ရန္ ပံုစံျဖစ္ေနတာမို႔ ဂါ လန္႔သြားမိပါရဲ႕။
     မျဖစ္ဘူး အခုလာတဲ႔ သေဘၤာကို သူတို႔ ဒုကၢေပးလို႔ မျဖစ္ဘူးဒါဟာဂါ့အတြက္ ရေတာင့္ရခဲမဟာ့မဟာအခြင့္ အေရးႀကီး တစ္ခုေလ။ ဂါ ကိုကိုလူေခ်ာ လက္ကိုဆြဲ၍ မလုပ္ဖို႕ ေခါင္းခါျပီး ျပလိုက္ပါေတာ့တယ္။
    ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက စူးရဲခါ ေဒါသထြက္ ေနပံုေပၚျပီး ဂါ့လက္ကို ဖမ္းခါ ကိုင္ထားပါေတာ့တယ္။ လက္တဖက္မွာလဲ လွံကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ စုပ္ကိုင္ခါ ထားေလရဲ႕။
     ဂါတို႔ ပင္လယ္ေသာင္စပ္ကို ေရာက္ေတာ့ သေဘၤာ ႀကီးေပၚကေန လူတခ်ိဳ႕ အသက္ကယ္ေလွေလးနဲ႕သူ တို႔ကြ်န္းကို ကပ္လာေနပါျပီ။ ရြာသားေတြ အကုန္ကမ္း စပ္က အကြယ္ေတြမွာ ေနရာယူ ထားျပီးေနျပီ။
     ဂါ ကိုကိုလူေခ်ာကို အတင္းေခါင္းခါျပရင္း မ်က္ရည္ ေတြပင္က်လို႕ လာပါေတာ့တယ္။ မလုပ္ပါနဲ႔ လူေခ်ာ ေလးရယ္ ငါျပန္ပါရေစေနာ္။ ငါ့ကိုျပန္ခြင့္ေပးပါ။ ျပီးရင္ နင့္ကိုပါငါေခၚ သြားမယ္ နင္ငါနဲ႔အတူ တစ္သက္လံုးတူ တူ လိုက္ေနေနာ္။ ငါနင့္ကို ခ်စ္တယ္။
    ေလွေလးေပၚမွာ လူငါးေယာက္ ပါလာျပီး ၄ ေယာက္ ဆင္းလာပါတယ္။ သူတို႔လက္ေတြ ထဲမွာလဲ ေသနတ္ ေတြ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၾကည့္ရတာ သာမန္သေဘၤာမွ ဝန္ထမ္းေတြပါပဲ။ ဝတ္စံုေတြက ျမင္ဖူးေနၾကပံုစံေတြပါ။
    " Hello … … … Everybody here! Hello … … "
    သေဘၤာသားေတြ ဆီက ေအာ္သံကို ၾကားေနရတာ မို႔ ဂါဂါ ျပန္ေအာ္ဖို႔ ျပင္လိုက္စဥ္မွာပဲ ကိုကိုလူေခ်ာေလး က ဂါ့ပါးစပ္ကို လက္နဲ႔ ဖမ္းပိတ္ထားလိုက္ ပါေတာ့ရဲ႕။
     မလုပ္ပါနဲ႕ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဂါျပန္ပါရေစ။ ဂါ့ကို သနားပါေနာ္။ ဂါ ျပန္ပါရေစ။ ဂါ အတင္းရုန္းေနေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ ရုန္းမထြက္ႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ပဲ မထူးပါဘူး ဆိုျပီး ဂါ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုကိုခ်လိုက္ရပါ ေတာ့တယ္။ ဂါ အသက္ကိုဝေအာင္ ရႈလိုက္ျပီးမွ ကိုယ္ ကိုရို႕ခါ ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ ေခါင္းကို ေနာက္ေစ့နဲ႔တိုက္ျပီး လူကိုတင္ပါးနဲ႔ေပါက္ခါ ခါးကိုင္းသြားေတာ့ ေျခေထာက္ နဲ႕ေနာက္ျပန္ ကန္ထည့္လိုက္ပါတယ္။
     ကိုကိုလူေခ်ာရဲ႕ လက္ေတြေလ်ာ့သြားတာနဲ႔ တျပိဳင္ နက္ ဂါအတင္းရုန္းခါ ေသာင္ျပင္ကိုေျပး ထြက္လာခဲ႔ပါ ေတာ့တယ္။ ေသာင္ျပင္အလည္လဲ ေရာက္ေရာျမွားတံ တစ္ေခ်ာင္းက ဂါ့ေပါင္ကို ျဖတ္သြားတာမို႔ ဂါေသာင္ျပင္ မွာ ပစ္ခါလဲက်သြားပါေတာ့တယ္။ ဂါလဲတာနဲ႔ အတူအ သံ တစ္ခုေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ကိုကိုလူေခ်ာက သူ႔ရဲ႕ ရြာသားေတြကို မပစ္ဖို႕ထားလိုက္တာနဲ႔ တူပါရဲ႕ ေနာက္ ထပ္ ျမွားေတြ ဂါ့ဆီ ေရာက္မလာပါဘူး။
     ဂါလဲတာလဲ ျမင္ေရာ ခုနသေဘၤာသားေတြ အကုန္ ေသာင္ျပင္မွာ ဝပ္ေနၾကပါတယ္။ ဂါ နာၾကင္လြန္းလွတဲ႔ ေပါင္ကို လက္နဲ႔ဖိထားျပီး ကမ္းစပ္ဖက္စီ ဖင္တရြတ္ဆြဲ ခါ တေရြ႕ေရြ႕ သြားေနဆဲ။
    " ဂါဂါးးးးးးး ဒိုင္း အား "
   ကိုကိုလူေခ်ာက ထူးဆန္းစြာ ဂါ့နာမည္ကို ေခၚျပီးေျပး ထြက္လာစဥ္ေသနတ္သံ ၾကားလိုက္ရျပီး သူပစ္လဲသြား တာေတြ႕ေတာ့ဂါ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ေပ။ စိတ္က ေနာက္ကိုလဲ စိတ္မခ် ေရွ႕ကိုလဲ သြားခ်င္ေနတာေလ။
   " မပစ္ၾကပါနဲ႕ ေက်းဇူးျပဳျပီး မပစ္ပါနဲ႕ "
    ဂါသေဘၤာသားေတြ စီလွမ္းေအာ္လိုက္တာပါ။ ပစ္လဲ သြားတဲ႔ကိုကိုလူေခ်ာနားကို ရြာသားေတြ ဝိုင္းအံုခါေအာ္ ဟစ္ျပီးေရာက္လာပါေလရဲ႕။ တခ်ိဳ႕က ကိုကိုလူေခ်ာကို ဝိုင္းၾကည့္ေနသလို တခ်ိဳ႕ကလဲ ျမွားေတြနဲ႔ ဂါတို႕ဖက္ ကိုခ်ိန္ထား ၾကပါေလရဲ႕။
    " ဂါဂါးးးးး "
    တခါမွ မေခၚဘူးပဲ ခုမွစေခၚတာ ဆိုေပမယ့္ ဒါဟာ ဂါ့ ကိုေခၚေနတာ ဂါသိတာေပါ့။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ ဂါ က စကားေျပာရင္ ကို႔ဖာကို ဂါ လို႔ထည့္သံုးေနၾကမို႔လို႔ပါ။
   ကိုကိုလူေခ်ာ အသံၾကားရျပီး ရြာသားေတြ လူခြဲလိုက္ တာမို႔ ကိုကိုလူေခ်ာကို ဂါ ျမင္ရပါျပီ။ ဗိုက္ကို လက္နဲ႔ဖိ ထားျပီး ေသြးေတြစီးက် ေနတာနဲတာ မဟုတ္။ လူေခ်ာ ေလးရယ္ ငါ့ကိုရင္နာေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႕။ သူက လက္ တဖက္ကို ဗိုက္ကိုဖိၿပီး လက္တဖက္က ဂါ့ဖက္ကိုကမ္း ခါ ဂါ့ဆီကို ဒယိမ္းဒယိုင္ လာေနပါတယ္။
     ရြာသားေတြလဲ ဒိတိုင္းပဲ ရပ္ၾကည့္ေနၾကတယ္။ ဂါဂါ့ မွာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ေပ။ ျမင္ေနရတဲ႔ လူေခ်ာကို လဲသနားတယ္။ မျပန္လို႔ကလဲ မျဖစ္ေပ။ ကိုကိုလူေခ်ာ ဂါ့နားေရာက္ခါ နီးမွာ ဒူးေထာက္ခါ လဲက်သြားပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ျပန္မထႏိုင္ေတာ့ပဲ ဂါ့ဆီေမွာက္ရက္ တေရြ႕၂ နဲ႔လာေနဆဲ ပါပဲ။
      ဂါ မေနႏိုင္ေတာ့ပဲ ကိုကိုလူေခ်ာဖက္သို႔ ျပန္လွဲ႔ခါ လက္ကိုလွမိး ကိုင္လိုက္ပါတယ္။ လက္ျခင္းစုပ္ကိုင္မိ တဲ႔ အခ်ိန္မွာပဲ နာက်င္မႈကို အံတုခါ ကိုကိုလူေခ်ာကို ဂါ ျပံဳးျပလိုက္သလို သူကလဲ ေခါင္းကိုအတြင္တြင္ ခါ၍ျပ ေနပါေလရဲ႕။ ဟင့္အင္း ငါျပနိပါရေစေနာိ ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ ဟင္ဂါေျပာေနစဥ္မွာပဲ ကိုကိုလူေခ်ာ ေသာင္ျပင္ေပၚမွာ ေမွာက္ရက္လဲက်ိလို႔ သြားပါတယ္။
    ဂါ ကိုကိုလူေခ်ာ လက္ကို တင္းက်စ္ေနေအာင္စုပ္ခါ လႈပ္ယမ္းပစ္လိုက္ေပမယ့္ တုန္႔ျပန္မႈ မရွိေတာ့ပါေပ။ ခ်စ္တဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာေလး ေသရွာျပီေပါ့။ ဂါ ငိုေၾကြးေန ရင္းကပင္ ကိုကိုလူေခ်ာေလးရဲ႕ လက္ကိုျဖဳတ္လိုက္စဥ္ ျဖဳတ္မရပဲ တင္းက်ပ္ေနေအာင္ ကိုင္ထားျခင္း ခံရပါရဲ႕။ ေၾသာ္ ေသသြားတာေတာင္ ဂါ့လက္ကို မလႊတ္တဲ႔သူပဲ။ ဂါ လက္ကိုအတင္းျဖဳတ္ခါကမ္းစပ္ကို တေရြ႕ေရြ႕ထြက္ ခါလာခဲ႔ လိုကာက္ပါေတာ့တယ္။
     ရင္ထဲမွာ စို႔နင္႔ေၾကကြဲ မိတာမို႔ လွဲ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေသာင္ျပင္မွာ ေမွာက္ခါအသက္မဲ႔ ေနတဲ႔ ကိုကိုလူေခ်ာ ေလးကို ရင္နာစြာ ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။ ရြာသားေတြ ကလဲ မတ္တပ္ရပ္ခါ ေငးၾကည့္ေနၾကစဲ ပါပဲ။ ႏႈတ္ဆက္ခဲ႔ ပါတယ္ ကိုကိုလူေခ်ာေလးရယ္။ ဂါ မ်က္ရည္ေတြ သုပ္လိုက္စဥ္မွာပဲ ဂါ့လက္ကို လာတြဲျခင္းကို ခံလိုက္ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ ဂါေပ်ာ္ရႊင္စြာ ၃ လေက်ာ္ ေနခဲ႔တဲ႔ ဒီကြ်န္းေလးဟာ ပင္လယ္ ျပင္ထဲမွာ တေျဖးေျဖးေမွးမႈိန္ရင္း က်န္ခဲ႔ ပါေတာ့တယ္။
     သေဘၤာႀကီး စထြက္လာျပီမို႔ ဂါေနဖို႕ေပးတဲ႔ အခန္းထဲကို လူတစ္ေယာက္ဝင္လာ ပါေတာ့တယ္။ သူကေတာ့ သေဘၤာသားေတြ အတြက္က်န္းမာေရးမႈး ဆရာဝန္တစ္ဦးပါ။ သူက ဂါ့ ဆီက ဒဏ္ရာကို ေသခ်ာစစ္ေဆးျပီး ေတာ့မွ ဂါဝတ္ထားတဲ႔ သေရပတ္ကို ၾကည့္ခါ ျပံဳးလိုက္တာ ေတြ႕ရပါေတာ့တယ္။
     " ေဆးကုတဲ႔ သူက လူနာကို ေလွာင္ေျပာင္တာလားဗ် "
     " မေလွာင္ရဲပါဘူးဗ်ာ သေဘာက်လို႕ပါ "
     " ဘာကိုလဲ "
    " ေအာ္ သေရပတ္ေလးကို ေျပာတာပါဗ် "
     ဂါ ဘာမွမေျပာပဲ ေနေနလိုက္တယ္။ သူက ေဆးတစ္လံုးထိုးေပးျပီးမွ အနာကို ေဆးထည့္ေပးပါ ေတာ့တယ္။ ဂါ နာလြန္းလို႕ ဆရာဝန္ လူျဖဴႀကီးရဲ႕ လက္ေမာင္းကို အတင္းစုပ္ကိုင္ခါ ထားမိပါတယ္။
   " ျပီးပါျပီ ခနေနအိပ္ခ်င္လာရင္ အိပ္ေရးဝေအာင္အိပ္ လိုက္ ညၾကရင္ ျပန္လာၾကည့္ေပးမယ္ ဟုတ္ျပီလား ေအာ္ ဒါနဲ႔ မင္းေဘာင္းဘီေတာ့ လဲဝတ္ထားလိုက္ဦးကြ မင္းတင္ပါးေလးေတြ အရမ္းဆြဲေဆာင္အားျပင္းေနလို႔ "
   " အမ္ ဟုတ္ကဲ႔ "
    မခ်ိဳမခ်ဥ္ ရုပ္နဲ႔ထြက္သြားတဲ႔ ဆရာဝန္ကို ေနာက္က ေန ဂါဂါ ရႈံ႕မဲ႔ခါ ျပလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ခုေလးတင္ ခ်စ္သူတေယာက္ ဆံုးရႈံးထားတာ ေနာက္တစ္ေယာက္ ကလာျပီး အီေနျပန္တယ္။ ေၾသာ္ တယ္လဲ ခက္တဲ႔ ေလာကပါလားေနာ္။