Saturday, October 10, 2015

အေၾကာင္းမဲ႔သက္သက္ ဖတ္ျပီးရင္း အေၾကာင္းတခုခုေတာ့ျပေပးပါ။

အေၾကာင္းမဲ႔သက္သက္

    ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာ ေျခစံုခ် ေလဝဝရႈ လိုက္ရတာ လူကို လန္းဆန္းသြားေစပါတယ္။ ခုမွ First Year တက္ ရမွာမို႔ ရင္ေတြလဲ တခုန္ခုန္ေပါ့။
     တက္ရမယ့္ အေဆာင္ရဲ႕ ေဒါင့္မွာရွိတဲ႔ သန္႔စင္ခန္း ဘက္ကိုေလွ်ာက္လာစဥ္ မိန္းခေလး တစ္သိုက္ရဲ႕ ပြစိ ပြစိနဲ႔ တခြိခြိရီကာ အမ်ိဳးသား သန္႔စင္ခန္း ဘက္ကိုအား လံုး ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ ၾကည့္ေနတာေတြ႕ရေတာ့ ေျခလွမ္းေတြ ပင္တြန္႔သြား ရပါေတာ့တယ္။
     ေအာ္ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ႔ ေခတ္ထဲမွာ ဒါမ်ိဳးေတြကို အပစ္မဆိုခ်င္ေပမယ့္ တပါးသူေတြကို ထိခိုက္ေစတာ မ်ိဳးေတာ့ သတိထား သင့္တယ္ဆိုတာ သင္းေလးတို႔သိ ေစခ်င္လွပါတယ္။
    မ်က္ႏွာက္ုိ တည္ခါ သူတို႔အဖြဲ႕ကို ေက်ာ္ျပီး သန္႔စင္ ခန္းထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့
    " ဘုတ္ အင့္ ဟာ ေစာတီး ညီေလး "
   ပုခံုးျခင္း ဝင္တိုက္ခံလိုက္ရတာ အင့္ခနဲပါပဲ။ သင္းပ်ံ႕ လွတဲ႔ အင္တန္နတီ ေရေမႊးနံ႕ကလဲ လူက္ုိ ေမာ့မၾကည့္ မိခင္ထဲက ရင္ထဲကို တိုးဝင္လာျပန္တယ္။ ေမာ့ၾကည့္မိ ေတာ့မွ ဒူးပင္ေခ်ာင္သြား ခ်င္စရာ ပန္းႏွေရာင္ ႏႈပ္ခမ္း ပါးေလးေတြကို တဖက္ထဲ ေကာ့ညြတ္ေအာင္ ျပံဳးျပေန တဲ႔အကႋ်ီအျဖဴ လည္ကတံုးေလးနဲ႔ နက္ေမွာင္ေသသပ္ လွတဲ႔ ဆံေကသာတို႔ရဲ႕ ပိုင္ရွင္ဟာ ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္။
   " ကို မျမင္လို႔ပါေနာ္ ေစာတီးေနာ္ ညီေလး "
   " ေခ်ာလိုက္တာဗ်ာ "
    သူ႕ရဲ႕သိမ္ေမြ႕တဲ႔ အသံအဆံုးမွာ ကိုကတုန္႔ျပန္မိတဲ႔ အသံက အံ႔အားသင့္ခါ ဆြဲငင္စြာနဲ႕မို႔ သူျပံဳးျပျပီး လွဲ႕ခါ ထြက္သြားပါတယ္။ သန္႔စင္ခန္း အျပင္ဖက္ကို ေခါင္းျပဴ ခါလိုက္ၾကည့္မိတယ္ ေအာ္ ဒါ့ေၾကာင့္ကိုး။

      ခုနက မိန္းကေလးေတြ ပုရြတ္ဆိတ္အံု ျပဳတ္က်သ လိုရြစ္ိတက္ က်န္ခဲ႔တာ ေတြ႕ရတယ္။ ကိုကမွ ပိုဆိုးတာ အသည္းကလီဆာ ေတြပါတုန္ခါ က်န္ခဲ႔ရတာ။ အိမ္သာ သြားခ်င္တဲ႔ စိတ္ေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္မွန္းပင္ မသိေပ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခ်င္ေနတဲ႔ ဒူးကိုထိမ္းကာ အခန္းဆီ ျပန္လာခဲ႔ေပမယ့္ မ်က္စိထဲမွာ ခုနကအျပံဳးပိုင္ရွင္ကိုပဲ ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။
     သြားပါျပီ။ ဝိုင္ေသြးနီ တစ္ေယာက္ အသက္မဲ႔သြားပါ ျပီ။ သူဘယ္သူလဲဒိေလာက္ေခ်ာေမာ ခန္႔ျငားသူတစ္ဦး ဒီေက်ာင္းမွာ ရွိေနတာ မယံုႏိုင္စရာပဲ။ ထမင္းစားဆင္း ခ်ိန္မွာလဲ ဝိုင္ သူ႕ကိုရွာေပမယ့္ မေတြ႕ခဲ႔ ပါဘူး။
      ထမင္းစျပီး ပထမဆံုး အတန္းခ်ိန္ကို ေစာင့္ရင္းက ထံုးစံအတိုင္းငိုက္ျမည္းေနစဥ္ အခန္းေရွ႕ အေပါက္ဝမွာ ရုတ္တရက္ လမင္းတစ္စင္း သာလို႔လာပါတယ္။
   " ေဝးးးေဟးးး ေဟးးး ခိခိ ခ္ခ္ "
    မိန္းခေလးေတြ ဘက္က ငရစ္တက္တဲ႔အသံေတြကို လဲၾကားလိုက္ ရပါတယ္။ လမင္းၾကီးက အေရွ႕တည့္၂ ကိုေရာက္လို႔လာတဲ႔ထိ ေမးေစ့ကို လက္ေထာက္ခါမ်က္ ေတာင္မခတ္တမ္း လိုက္ၾကည့္မိေနတယ္။
    တခ်ိဳ႕မသိတဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြကလဲ ထရမလို ထိုင္ ရမလို ဒါဆရာမွ ဟုတ္ရဲ႕လားေပါ့။ သိေနတဲ႔ မိန္းခေလး ေတြကေတာ့ ေပ်ာ္မဆံုး ေမာ္မဆံုး ႏႈတ္ဆက္ခ်င္လွျပီ။
    " မဂၤလာပါ ဆရာ "
    ညီညာစြာ ထြက္ေပၚလာတဲ႔ မိန္းခေလးေတြရဲ႕ အသံ။ သူကျပံဳး ျပလိုက္ခါ
    " ဟုတ္ကဲ႔ အားလံုး မဂၤလာပါ က်ေနာ္က ဒီအခန္းမွာ Major Paper 2 သင္မယ့္ဆရာ ေနစၾက္ာ ပါ "
    ဝိုင္က ခုခ်ိန္ထိ ေက်ာက္ရုပ္ဆန္ေနတုန္းပါပဲ။

     ေနစၾက္ာကျပံဳးကာ ေရွ႕ဆံုးမွာ ထိုင္တဲ႔ ဝိုင့္ကို လက္ ညႈိး ထိုးျပေတာ့လဲ ဝိုင္ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိဆဲ။ ေဘးနား က ေက်ာင္းသားက ဒေတာင္နဲ႕ တြက္ခါ
" မင္းမ်က္မွန္ ျပန္တည့္လိုက္ဦးအိပ္ေပ်ာ္ေနတာလား "
   ဝိုင္မ်က္မွန္ကို အလန္႔တၾကား ျပန္ျပင္လိုက္ မိတယ္။ ေသျပန္ျပီ ဝိုင္ေသြးနီရယ္။ ေသာက္ရွက္ေတာ့ ကြဲပါျပီ။ ၾကည့္ပါဦး စာသင္ခ်ိန္ တခ်ိန္လံုး ဆရာ့ႏႈက္ခမ္း ရဲရဲတို႔ ၏အတြန္႔အေကြး လွစ္ခနဲ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေပၚလာ တဲ႔ သြားတန္းေဖြးေဖြးေတြ တစံုတခုကိုမွ လက္လြတ္မခံ ေျမြတေကာင္ရဲ႕ ညႈိ႕ငင္ေနပံုနဲ႕အေသအလဲ စိုက္ၾကည့္ ေနမိျပန္တယ္။
     ေက်ာေပးထားရင္ေတာင္ ေျဖာင့္တန္းေနတဲ႔ ပုခံုးနဲ႕ တင္းရင္းေနတဲ႔ တင္ပါးေတြ စာေရးေနတဲ႔ လက္ျဖဴျဖဴ ေလးေပၚက အေမႊးႏုေလးေတြကို အလြတ္က်က္ေနမိ ပါတယ္။ တိုေတာင္းလြန္းတဲ႔ စာသင္ခ်ိန္ အတြက္ ဝိုင္ စိတ္အရမ္း ညစ္ရပါတယ္။
     စာသင္ျပီးလို႕ ဆရာထြက္သြားေတာ့ ဝိုင္လဲျပန္ျပီးမွ အသက္မဲ႔ သြားသလိုပါပဲ။ ဆရာရယ္ ဝိုင္ ခ်စ္လိုက္တာ ဗ်ာ။ ဆရာ့ နထင္စပ္က ေျခြးေလး တစ္စက္ေလာက္ကို ကိုင္ျပီးနမ္းခြင့္ ရခ်င္လိုက္တာဗ်ာ။
     အလြန္အမင္း ညႈိ႕ႏိုင္လြန္းတဲ႔ ႏႈပ္ခမ္းပါးထက္နားက ႏႈပ္ခမ္းေမႊးစိမ္းစိမ္းေလးမွာစို႔ေနတဲ႔ ေျခြးေလးေတြကိုလဲ ဝိုင္ သုတ္ေပးခ်င္တယ္။ သုတ္ျပီးမွ အဲဒိေျခြးနံ႕ေလးကို ဝိုင္ မကုန္မျခင္း နမ္းရႈိက္ျပစ္ခ်င္တယ္။ ေၾကြၿပီေလ။ ရူး ျပီေပါ့ ဆရာရယ္။
     အေတြးထဲ တခုဝင္လာတာက ဆရာနဲ႔နီးဖို႔။ ျဖစ္ႏိုင္ ရင္ေလ ဆရာအီးပါရင္ေတာင္ ေဘးကအနံ႕ခံျပီး ထိုင္ ၾကည့္ေနလိုက္ခ်င္တယ္ ဆရာရယ္။ ခ်စ္တယ္ဗ်ာ။

    ညေနေက်ာင္း အဆင္းမွာ အေျပးအလႊား စံုစမ္းမ္ျပန္ တယ္ ဆရာ႔အေၾကာင္း။ အျပင္မွာ ဝိုင္းလံုးဝ မသင္ဘူး။ ေသပါျပီဗ်ာ။ ေအာ္ ဆရာက ဖယ္ရီနဲ႔ ျပန္တယ္တဲ႔။
   ခ်က္ျခင္းစံုစမ္းျပီး ဆရာတို႔ဖယ္ရီေနာက္ ကေန ဝိုင္ရဲ႕ ကားေလး လိုက္လာပါေတာ့တယ္။ ဆရာေနတဲ႔ ေနရာ ကိုသိခ်င္လို႕ေလ။ ဒဂံုတကၠသိုလ္ ကေန ရန္ကုန္လႈိင္ ထဲက အေဆာင္ထိ ဖယ္ရီစီးျပန္ ျပန္တဲ႔ ဆရာ့ကို ဝိုင္ပဲ အႀကိဳ အပို႔ လုပ္ေပးခ်င္ လိုက္တာ။
    ဖယ္ရီေပၚကေန ဆရာဆင္းခါ လမ္းမထဲကို ေလွ်ာက္ ဝင္သြားတာေတြ႕ေတာ့ ကားရပ္ဖို႔ ေနရာအျမန္ရွာ ျပီးမွ အေနာက္ကေန အေျပးအလႊား ျပန္လိုက္ရတယ္။
    ၾကည့္ပါဦး လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ႔ ဟန္ကိုက တည္ျငိမ္ တယ္။ ရင့္က်က္တယ္။ ေကြ႕တခုေရာက္ေတာ့ ေကြ႕လို႔ သြားျပန္တာမို႔ ဝိုင္အေျပးလိုက္ရ ျပန္တယ္။ သံလမ္း မွ လမ္းေလွ်ာက္ဝင္ျပီး Ooredoo ဖက္ေကြ႕သြားတာကိုး။ အဲဒိကေန ေလွ်ာက္ျပန္တယ္။ အေဆာင္တခုနားမွာ ထပ္ေကြ႕သြားတာမို႕ အျမန္အမွီ ျပန္လိုက္ရျပန္တယ္။
     ေညာင္ပင္ႀကီးကေန အေဆာင္ဘက္ကို အေကြ႕မွာ
ဘြားခနဲ ခါးေထာက္ခါ ရပ္ေနတဲ႔ ဆရာ့ကို ေတြ႕လိုက္ရ ပါေတာ့တယ္။
    " မင္းဘာလိုက္ လုပ္တာလဲ ညီေလး "
    " ဗ်ာ ဟို ဟို ဟိုဟာ ဆရာ ေဟာဟဲ "
   " ဆရာမီးပိြဳင့္မွာထဲက မင္းကိုကားေပၚမွာ ေတြ႕လိုက္ တာ အိမ္မျပန္ပဲ ဘာလိုက္လုပ္တာလဲ ေျပာပါ "
    " က်ေနာ္ ဆရာ့ကို ခင္ခ်င္လို႕ပါ ဆရာ "
  " ဟား ျဖစ္ရျပန္ျပီ ဒိမွာ မင္းကိုငါ တပည့္တစ္ေယာက္ ထက္ပိုျပီး အခြင့္အေရး အေပးႏိုင္ဘူး ေနာက္ကိုလဲမင္း ဒါမ်ိဳး ထပ္မလုပ္ပါနဲ႔ ငါ့သိကၡါကို ေလးစားပါ "

 " မရမျခင္း က်ေနာ္က်ိဳးစားပါ့မယ္လို႔ ကတိေပးပါတယ္ ဆရာ က်ေနာ့ေမတၱာ မွန္ရင္ဆရာတစ္ေန႔လကၡံမွာပါ "
   " ဘာကြ မင္းငါ့ကို ဘာထင္ေနလဲ ငါဒါမ်ိဳးေတြ စိတ္မ ဝင္စားဘူး မင္းေက်ာင္းေအးေဆး ဆက္တက္ခ်င္ရင္ ထက္ျပီး ေရွ႕တိုးမလာပါနဲ႕ ဟုတ္ျပီလား "
   " ဒါမ်ိဳးဆိုတာကို ေျပာထဲက ဒါမ်ိဳးကို သိလိုေပါ့ ဆရာ က်ေနာ္ေက်နပ္တယ္ တခါထဲေျပာခဲ႔လိုက္ေတာ့မယ္ ဆရာ့ကို က်ေနာ္ ခ်စ္တယ္ မရရေအာင္က်ိဳးစားမယ္ "
   ေနစၾက္ာရဲ႕ မ်က္ႏွာရဲခနဲ တက္သြားခါ လက္သီးကို ျပင္လိုက္ျပီးမွ ျပန္ရုပ္လိုက္ခါ
   " မင္းငါနဲ႕ လိုက္ခဲ႔ "
   " ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာ ေက်းဇူးပါဗ်ာ့ က်ေနာ္က ဒိေလာက္ တခါမွ လမ္းေလွ်ာက္ဖူးတာ မဟုတ္ဘူးဗ် ဆရာ့ေနာက္ လိုက္ခ်င္ "
    " မင္းပါးစပ္ကို ပိတ္ျပီးလိုက္ခဲ့ "
    ေနာက္ကေနပါးစပ္ေလး ပိတ္ခါ ဝိုင္လိုက္လာခဲ႔ပါရဲ႕။ ဆရာေနတာက ခေပါင္းေဆာင္ တဲ႔ မဲမဲေမွာင္ေမွာင္နဲ႕ အနံ႕အသက္ကလဲ သိပ္မေကာင္းခ်င္ဘူး။ အခန္းေလး ေတြကလဲ က်ည္းလိုက္တာ စိတ္ညစ္စရာပါပဲ။ ဒါေပမဲ႕ ဆရာရွိေနတာမို႕ အရမ္းကိုေက်နပ္ ၾကည္ႏူးမဆံုးေပ။
    " ကဲ ကုတင္ေပၚမွာပဲထိုင္ ေနရာကက်ည္းတယ္ "
    " ရပါတယ္ ဆရာရဲ႕ ေနာက္ဆို က်င့္သားရသြားမွာပါ ခနခနလာေန မွာ ဆိုေတာ့ေလ "
   " မင္း ကအတင္းပါလား ဒိမွာ မင္းဘာလိုခ်င္တာလဲ "
   " ဆရာ့ရဲ႕ အခ်စ္ပါ "
   " ငါက ---- တိုင္းရင္းသား ဆိုေတာ့ သိပ္ေကြ႕ဝွိက္ျပီး မေျပာတက္ဘူး မင္းငါ့ရုပ္ကိုႀကိဳက္တာ မဟုတ္ဘူးလား မင္းလိုခ်င္တာ ရရင္ မေႏွာက္ယွက္နဲ႔ေတာ့ ရမလား "

    ဝိုင္ ျပံဳးျပီး ေခါင္းေလး ခါလိုက္ခါ ဆရာ့ကို ၾကည့္ျပီး
   " ရုပ္ကိုႀကိဳက္နာမွန္တယ္ ဒါေပမယ့္ လူကိုလဲခ်စ္တာ ဆရာရဲ႕ အခုလို ဆရာ့နား ကပ္လိုက္မိေတာ့ ပိုျပီးေတာ့ ဆရာ့ကို ပိုင္ဆိုင္ ခ်င္လာတယ္ ဆရာရယ္ "
    ေန ေဒါသေတြ ထြက္လာျပီး အံက်ိတ္သံျဖင့္
   " မင္း ေတာ္ေတာ္ေျပာ ရခက္ေနပါလားကြ ဟမ္ မင္း နဲ႔ငါဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ငါဆရာဆိုတဲ႔ ဂုဏ္ပုဒ္ကို အပုတ္အယုတ္ မခံႏိုင္ဘူး မင္းလိုခ်င္ရင္တျခားသူေတြ ေပါပါတယ္ မင္းငါ့က္ုိ မပက္သက္ပါနဲ႔ ေအး ဒိထက္ပိုျပီး ဆိုးလာမယ္ ဆိုရင္ မင္းက္ုိငါ တပည့္အျဖစ္ကေန ေမ့ျပီး ဥပၸခါျပဳ ရလိမ့္မယ္ လိုအပ္လာရင္ ပါခ်ဳပ္ဆီပို႕ျပီးေတာ့ ေက်ာင္းကေနပါ ထုတ္ျပစ္မယ္ရွင္းလား ငါေျပာခ်င္တာ ကုန္ျပီ မင္းျပန္ေတာ့ "
   " ဟုတ္ကဲ႔ ေအးေဆးေပါ့ ဆရာရယ္ ျပန္ပါ့မယ္ မနက္ က်ေနာ္ ဒီထိပ္ကေန လာေစာင့္ေနမယ္ က်ေနာ္နဲ႕အတူ ေက်ာင္းသြားမယ္ ေစာင့္ေနေနာ္ "
    " ေတာက္ "
    အခန္းထဲကေန ဝိုင္ထြက္သြားေတာ့ ေနတအားစိတ္ ေတြတိုက မွန္ကိုယူျပီး မွန္ထဲမွ ကိုယ့္ပံုကိုယ္ ျပန္ၾကည့္ မိပါတယ္။ ၾကည့္ေနရင္းက ဆံပင္ေတြကို ထိုးဖြျပီးေတာ့ မ်က္နာကိုလဲ လက္ဝါးနဲ႔ ျဖန္ျဖန္းျဖန္းနဲ႔ ရိုက္ျပစ္မိပါရဲ႕။
   ဒီရုပ္ရည္ေခ်ာေမာမႈကို တစ္ခါတစ္ရံ တအားစိတ္ကုန္ မိတယ္။ ေက်ာင္းသူေတြက အနားမကပ္ရဲ ၾကေပမယ့္ ခုလိုေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ခ်ည္းကပ္မႈကိုေတာ့ ေန မၾကာ ခန အသည္းအသန္ ေရွာင္တိမ္း ခဲ႔ရပါတယ္။
    တစ္ႀကိမ္တစ္ခါလဲ ဒါဏ္ရာရခဲ႔ ၿပီးပါျပီ။ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏိုင္ေတာ့မယ့္ အတိတ္ဆိုး တစ္ခုပါပဲ။ အခုလဲလာ ျပန္ျပီ ဒီခေလးက ေနစၾက္ာကို ဒုကၡေပးေပဦးမည္။

   မနက္ ၇ နာရီထိုးလို႔ ေနစၾက္ာ အေဆာင္ကထြက္လာ ေတာ့ ဇြဲကပင္ေဆာင္ထိပ္မွာ ခ်ာတိတ္ရဲ႕ကားေလးက္ုိ ေတြ႕ရပါတယ္။ ေန႔ကိုျမင္တာနဲ႕ သူကားေပၚကေနေျပး ဆင္းလာျပီး
    " ဆရာဘယ္ခ်ိန္ ထြက္မွန္းမသိလို႕ ၆ နာရီထဲကလာ ေစာင့္ေနတာဗ် ဗိုက္ေတြလဲ စာေနျပီ "
    " မင္း "
   " ကိုေနစၾက္ာေရ က်ေနာ္တို႔ ထြက္ႏွင့္ျပီေနာ္ "
   " ေၾသာ္ ဟုတ္ကဲ႔ဆရာ သြားႏွင့္ပါဗ် လာခဲ႔မယ္ "
     ေန သူ႔က္ုိေျပာ မလို႔လုပ္ေနတုန္း ေနာက္ကလာတဲ႕ ဆရာေတြက ႏႈတ္ဆက္လာတာမို႕ ျပန္ခါႏႈတ္ဆက္ေန တုန္းမွာပဲ
   " ဆရာက က်ေနာ္နဲ႕ လိုက္မွာဗ် ဆရာတို႔ မေစာင့္နဲ႕ ေတာ့ေနာ္ "
   " ေအာ္ ေအး ေအး "
   ေန႔က္ုိ ႏႈတ္ဆက္တဲ႔ ဆရာေတြက္ုိ ဝိုင္က ဝင္ေျပာတာ မို႕ ဝိုင့္က္ုိ သူတို႔က ျပံဳးျပကာ ထြက္သြားၾကပါေတာ့ရဲ႕။
   " ဟာ့ မင္း ေတာ္ေတာ္ တရားလြန္ေနျပီ ထင္တယ္ "
   " လာပါ ဆရာရယ္ က်ေနာ္ဗိုက္ဆာ ေနျပီဗ် "
   " ဖယ္ေပးစမ္း ငါ့လက္ကို ဖယ္ေပးပါဆိုေန ေဟ့ "
    ေန႔လက္ကို ခ်ိဳင္းကေနအတင္းတြဲခါ ကားထဲေရာက္ တဲ႔ထိ မလႊတ္ပဲ ကားထဲထည့္ခါ သူလဲကားေပၚတက္ျပီး ေမာင္းထြက္ လာပါေတာ့တယ္။
  ေနေတာ္ေတာ္ စိတ္တိုေနတာမို႕ မ်က္နာေတြရဲေနပါျပီ  " ဆရာက စိတ္တိုေတာ့လဲ ေခ်ာတာပဲဗ်ာ မ်က္ႏွာေလး ကိုရဲတြတ္ ေနတာပဲ အဟီး က်ေနာ့နာမည္ ဝိုင္ေသြးနီပါ ဆရာကို ခ်စ္ခြင့္ေပးပါ ဆရာရယ္ ေနာ္ "
  " ေတာက္ ငရဲမေၾကာက္ ဘာမေၾကာက္ ငါကြာ "

    " က်ေနာ္ ငရဲေၾကာက္ပါတယ္ ဒါေၾကာင့္ဆရာ့ကိုခြင့္ ေတာင္းတာေပါ့ မေၾကာက္လို႔ကေတာ့ အဟဲ "
   " မင္းဘက္က ဘယ္ေလာက္ က်ိဳးစားက်ိဳးစားငါဖက္ ကေတာ့လံုးဝမျဖစ္ႏိုင္တာ ေသခ်ာတယ္ ေနာက္ျပီးမင္း က္ုိငါလံုးဝ စိတ္မဝင္စားဘူး ရွင္းၿပီလား "
   " ရပါတယ္ ဆရာရယ္ အစကေတာ့ ဒိလိုပဲ ေျပာၾက တာပါပဲ ေနာက္ေတာ့လဲ ခ်စ္သြားမွာပါ အဟဲ "
  " မင္းကြာ ငါမင္းက္ုိ ရွစ္ခိုးေတာင္းပန္ရမလားေျပာ "
   " ဒါကေတာ့ ဆရာ့သေဘာပါ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေနာက္ဆုပ္မွာ မဟုတ္ဘူး ဆရာကန္ေတာ့လို႕ က်ေနာ္ ငရဲႀကီးရင္လဲ ဆရာ့က္ုခ်စ္မိလို႕ ေပးတဲ႔အျပစ္ လို႔သတ္မွတ္ျပီး ေက်နပ္စြာ ခံယူပါ့မယ္ဗ်ာ "
     ဟူးး  ေတာ္ေတာ္မလြယ္တဲ႔ အေၾကာပါလား။ ေန႔ကို ဘာလ္ု႔ိဒိလိုေတြ စိတ္ဒုကၡေပး ၾကတာလဲ။ ေန ကို႔ကိုယ္ ကိုပဲ စိတ္ပ်က္မိ ပါေတာ့တယ္။ ဝိုင္က ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ကားကိုရပ္လိုက္ခါ
   " လာပါ ဆရာ တခုခုစားပါေနာ္ က်ေနာ္ ဗိုက္တအား စာေနလို႕ပါဗ်ာ လာပါ "
   ကားေပၚမွာလဲ မထိုင္ခ်င္တာမို႔ ေနစၾက္ာ ဆင္းလိုက္ လာခဲ႔ပါေတာ့တယ္။ ဝိုင္က ဘာစားမလဲေမးေတာ့ေခါင္း ပဲခါျပလိုက္တယ္။ ဝိုင္က ေန႔အတြက္ပါ မွာေပးၿပီးေတာ့ ေသခ်ာျပင္ဆင္ေပး ေနပါတယ္။ စိတ္ညစ္တယ္ဝိုင္ရာ။
    ေက်ာင္းကျပန္ေတာ့လဲ အတင္းလိုက္ပို႔ ေပးျပန္ေလ ေရာ။ ေန အတန္တန္ တားေနတဲ႔ၾကားက သူရဲ႕အတင့္ ရဲမႈေတြက ေနနဲ႕သူ႕ကို နီးစပ္ေစခဲ႔ရတယ္။ ေက်ာင္းဖြင့္ လို ၂ လအၾကာမွာ သူဟာေန႕ေဘးမွာ အျမဲရွိေနပါျပီ။
တားမရ ဆီးမႏိုင္ ျဖစ္ေနေတာ့လဲ သာမန္တပည့္တစ္ဦး အျဖစ္သတ္မွတ္ခါ အနီးကပ္ ေနခြင့္ေပး ခဲ႔ရပါျပီ။

    ပထမႏွစ္ရဲ႕ ပထမႏွစ္ဝက္ စာေမးပြဲေျဖတဲ့ေနာက္ဆံုး ေန႔မွာေတာ့ ေနစၾက္ာ နယ္ျပန္မွာမို႔ ခြင့္တစ္ပတ္ ယူခဲ႔ပါ တယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ ကားဂိတ္သို႕ ဆင္းခါနီးမွာပဲ ေန႕အေဆာင္ကို ရဲေတြေရာက္လာခါ
    " ဆရာဦးေနစၾက္ာ ဟုတ္ပါသလား ခမ်ာ့ "
   " ဟုတ္ပါတယ္ ဘာ ကိစၥ ရွိလို႔လဲဗ် "
  " မေန႕ည ၁၂ ခြဲမွာ ေသဆံုးသြားတဲ႔ ဝိုင္ေသြးနီရဲ႕ ေသ ဆံုးမႈနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ေမးျမန္းစရာ ရွိလို႔စခန္းကို လိုက္ ခဲ႔ပါဗ်ာ့ က်ေနာ္တို႔မွာ ဖမ္းဝရမ္းလဲ ပါပါတယ္ ဒီမွာပါ "
   ေနစၾက္ာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ အ့ံအားသင့္သြားပါ ေတာ့တယ္။
   " ဗ်ာ ဝိုင္ ဆံုးျပီ ဟုတ္လား ညကမွ - - "
   " စခန္းေရာက္မွ ေျဖေပးပါ ဆရာ သြားၾကရေအာင္ "
   ေနစၾက္ာ လက္ကိုလက္ထိပ္ ခတ္တာ ခံလိုက္ရပါ ေတာ့တယ္။ ဘဝမွာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ဖမ္းဆီးခံရျခင္း ထို႔ထက္ပိုသည္မွာ သူ႕ရဲ႕ ဝိုင္ ေသဆံုးသြားရျခင္းပါပဲ။
   ဒါဘယ္လို ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ ညကမွ သူနဲ႔ေတြ႕ခဲ႔ေသးတာ ပါပဲ။ သူတို႕ သူတို႕ ။ ဟာကြာ ဝိုင္ရယ္။
 စခန္းေရာက္ေတာ့ လိုအပ္တာေတြ လုပ္ျပီး အခ်ဳပ္ခန္း ထဲမွာခန ေနရတယ္။ မၾကာမွီမွာပဲ ေက်ာင္းကဆရာ ေတြလိုက္လာျပီး အာမခံလုပ္ေပးခဲ႔ ၾကပါတယ္။ ဒိလုိနဲ႕ ေနစၾက္ာ ဝန္ခံေတြထိုးခါ အေဆာင္ျပန္ခဲ႔ရပါတယ္။
    အေဆာင္ေရာက္ေတာ့လဲ ဘယ္သူနဲ႔မွ စကားမေျပာ ခ်င္တာမို႕ အခန္းတံခါး ပိတ္ခါေအာင္း ေနမိပါတယ္။
အဲဒိအခ်ိန္မွာ ေရာက္လာတဲ႔သူကေတာ့ ဒုရဲအုပ္တစ္ဦး ပါပဲ။ ေက်ာင္းကေမဂ်ာခ်ဳပ္ရဲ႕ တပည့္သိပ္ေတာတဲ႔သူ တဲ႔။ စိတ္မပါေပမယ့္ စကားေျပာရပါေတာ့တယ္။
  " ဆရာက နာမည္ႀကီး ေလာက္ပါတယ္ဗ်ာ "

     " ဘာက္ုိ ဆိုလိုတာလဲဗ် နားမလည္ဘူး "
" ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းလံုးမွာ အေခ်ာဆံုးဆိုျပီး နာမည္ ႀကီးေနတာ က်ေနာ္အခု လက္ခံပါျပီလို႔ ေျပာတာပါ "
   ေနဝတ္ထားတာက ေဘာင္းဘီတိုေပါင္ကပ္ အျဖဴနဲ႕ စြပ္က်ယ္အနက္ေလးပါပဲ။ ဘာမွလဲ ထူးျခားတာမဟုတ္ ေန ရဲအုပ္ကို တစ္ခ်က္ေသခ်ာ စိုက္ၾကည့္မိတယ္။ သူ ကလဲလူငယ္ ျဖဴျဖဴသန္႔သန္႔နဲ႔ မိန္းခေလးေတြ ႏွစ္သက္ မယ့္ရုပ္မ်ိဳးပါ။ ေယာက္်ားျခင္း စိတ္ဝင္စားပံုလဲ မေပၚ။
    " ဟ ဟ ဆရာက က်ေနာ့က္ု တစ္မ်ိဳးထင္ေနျပီနဲ႔တူ ပါတယ္ က်ေနာ္က အရွိအတိုင္းခ်ီးက်ဴးတာပါ ကဲပါေလ
အလုပ္အေၾကာင္းပဲ ေျပာၾကတာေပါ့ က်ေနာ့နာမည္က လႊမ္းေဝႏိုင္ပါ ဆရာႀကီးဦးတင္ျမင့္က အကူအညီေပးပါ ဆိုလို႕ ဆရာ့အမႈကို က်ေနာ္ကူညီေပးမလို႕ပါ "
   " ဟုတ္ကဲ႔ပါ ကိုလႊမ္းေဝႏိုင္ "
   " လႊမ္းေဝ လို႔ေခၚရင္ ရပါတယ္ ဆရာ "
   " ဟုတ္ကဲ႔ က်ေနာ္ ဘာေတြေျပာျပေပးရ မလဲဗ် "
   " မႈခင္းျဖစ္တဲ႔ညက ကိစၥေလး အေသးစိတ္သိခ်င္ပါ တယ္ ဆရာ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အဲဒိကိုလဲျပန္သြားၾကည့္ဖို႕လိုပါ လိမ့္မယ္ "
   " ေကာင္းပါျပီ လႊမ္းေဝ ဒိလိုပါဗ်ာ မေန႕ညက - -

              ★        ★        ★       ★       ★

    " ဆရာ ပိုင္နဲ႕ဒိည လိုက္ခဲ႔ရမယ္ေနာ္ မျငင္းနဲ႕ "
   " ဘယ္ကိုလဲ ဆရာမနက္ျဖန္ နယ္ျပန္မလို႔ အထုတ္ အပိုးေတြ ျပင္ရဦးမယ္ ဝိုင္ရဲ႕ "
    " ဟာဗ်ာ မရဘူးေနာ္ ဆရာ အၾကာႀကီး ခြဲရမွာကို မျငင္းပါနဲ႕ဗ်ာ ေနာ္ ေနာ္ ဆရာ ေနာ္ တစ္ခါထဲပါ "

    ေနစၾက္ာ မျငင္းခ်င္ေတာ့ပါ ဝိုင္ေသြးနီ နဲ႔ကလဲခင္မင္ ရင္းႏွီးေနပီ မဟုတ္လား။ အဲဒါနဲ႔ ဝိုင္နဲ႔အတူ KTV တစ္ခု ကိုေရာက္ခဲ႔တယ္။ အတူေသာက္ဖို႔ ဝိုင္ကေတာင္းဆိုခဲ႔ ေပမယ့္ ေနျငင္းခဲ႔ပါတယ္။ မွားမိမွာစိုးလို႕ပါ။
    သီခ်င္းလဲ ဝိုင္ပဲဆို Beer ေတြလဲ ဝိုင္ပဲေသာက္ေနခဲ႔ တာပါ။ ေနက အခ်ိဳရည္သာ ေသာက္ျပီး ဝိုင္႔ကိုတအား မူးမွာစိုးလို႕ ထိန္းေပးခဲ႔တယ္ေလ။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ - - -
  " ဝိုင္တအား မူးေနျပီ ဆရာ ကားမေမာင္းႏိုင္ေတာ့ဘူး ဒိမွာပဲ အိပ္ေတာ့မယ္ ဆရာလိုက္ပို႔ေပး "
   ဝိုင္တကယ္ မူးေနတာမို႕အဲဒိ Hotel မွာပဲ သူ႕ကိုသိပ္ ဖို႔ အခန္းယူျပီး လိုက္ပို႔ခဲ႔ရပါတယ္။ အခန္းထဲေရာက္မွ ဝိုင္က ေနစၾက္ာကို
 " ဆရာဒိည ဝိုင္နဲ႔ပဲ အိပ္ေပးပါေနာ္ ဝိုင္တစ္ေယာက္ထဲ ပစ္မထား ပါနဲ႔ေနာ္ "
   " ငါမအိပ္ႏိုင္ဘူး ဝိုင္ မင္းဖာသာအိပ္ ကိစၥရွိရင္ဖုန္း ဆက္လိုက္ လာခဲ႔မယ္ ကဲ ငါျပန္ေတာ့မယ္ "
   " မလုပ္ပါနဲ႕ ေဝါ့ ေအာ့ အဟြတ္ ဆရာရယ္ အစ္ "
   " မင္းကြာ ေတာက္ စြတ္ေသာက္တာကိုး ဒုန္း "
  ေန အခန္းတံခါးကို ဒုန္းခနဲပိတ္ခါ ထြက္လာခဲ႔လိုက္ပါ ေတာ့တယ္။ မတက္ႏိုင္ဘူးေလ ဆရာနဲ႔တပည့္ကိုး။

        ★ ★ ★ ★ ★

     " ဆရာျပန္လာေတာ့ ဘယ္ႏွစ္နာရီ ရွိျပီလဲဗ် "
    " ၁၁ နာရီေလာက္ပါ "
    " ဒီကို ဘဟ္အခ်ိန္ျပန္ ေရာက္လဲ ဆရာစီးခဲ႔တဲ႔ကား နံပါတ္ေကာ မွတ္မိေသးလား Hotel ကကားလား "
   " အဲဒိေလာက္ေတာ့ ဘယ္မွတ္မိမလဲဗ်ာ "

 " အေဆာင္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႕ေသးလဲ "
  " မေတြ႕ဘူး အကုန္အခန္းထဲ ေရာက္ေနၾကျပီဗ် "
   " ဝိုင္ေသြးနီနဲ႕ေကာ တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ႔ေသးလား "
    ေနစၾက္ာ လႊမ္းေဝႏိုင္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္မိေတာ့ သူ က ျပံဳးျပခါ ေခါင္းျင္ိမ့္ျပတာမို႕
   " လႊမ္းေဝက ကို႔ကိုတမ်ိဳး ထင္ေနပီ ထင္တယ္ အင္း အားလံုးက ဒိလိုပဲ ထင္ၾကမွာပါေလ "
   " ထင္တာမဟုတ္ပါဘူး ဆရာရဲ႕ ဝိုင့္အေလာင္းမွာက အဲဒိလို ပံုစံမ်ိဳးေတြ႕ရလို႕ပါ "
   ေန မ်က္ႏွာကြက္ခနဲ ပ်က္သြားခါ ေခါင္းကိုခါလိုက္ျပီး
   " အျဖစ္ဆိုးလိုက္တာ ဝိုင္ရယ္ ဟူး "
   " ဆရာေကာ သူ႔အေပၚမွာ စိတ္ခံစားမႈ ရွိခဲ႔လားဗ် "
   " တပည့္တစ္ေယာက္ ေပမယ့္ သံေယာဇဥ္ေတာ့ရွိပါ တယ္ သူက က်ေနာ့ကို အရမ္းခ်စ္ရွာတာေလ "
   " အဲဒါဆို ဆရာကေကာ ျပန္ခ်စ္ခဲ႔မိတာလားဗ် "
   " ဟ့ ဘယ္လိုစကားလဲ လႊမ္းေဝရ က်ေနာ့ကို အစ္ျပီး ေမးေနတာမ်ားလား "
   " က်ေနာ္က ဆရာ့ဘက္ကေန ရပ္တည္ေပးရမယ့္လူ ဆိုေတာ့ သိထားသင့္တာေလးေတြ သ္ိထားေအာင္ပါ "
   " မခ်စ္ဘူး လံုးဝမခ်စ္ဘူး ဘယ္ေတာ့မွျပန္မခ်စ္ဘူး "
   " ဘာလို႕လဲဗ် "
   " က်ဳပ္က ဆရာမို႕လို႕ပဲ "
    " ဆရာ နားလိုက္ပါဦးေနာ္ ပင္ပန္းေနျပီထင္တယ္ "
   " အေကာင္းဆံုးပဲ လႊမ္းေဝ က်ဳပ္နားခ်င္ျပီ "
  " က်ေနာ့ က္ုိ ခြင့္ျပဳပါဦး ဆရာ "
  " ဟုတ္ပါျပီ ေက်းဇူးပါပဲ လႊမ္းေဝ "
   လႊမ္းေဝႏိုင္ ျပန္တာနဲ႔ အခန္းတံခါးကို ဒုန္းခနဲပိတ္ ခ် လိူက္ပါေတာ့တယ္။

    စိတ္ထဲမွာ တအားရႈတ္လာ တာမို႔ေရကို ေခါင္းကေန ေလာင္းခ်ိဳးပစ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့လဲ စိတ္ေတြကျပန္ ျပီးၾကည္လင္ မသြားတာမို႕ ဖုန္းကိုယူကာ မဖြင့္တာၾကာ ျပီျဖစ္တဲ႔ Facebook အေကာင့္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္
    Friend Request ေတြေကာ Noti ေတြပါ ရာေက်ာ္ တက္ေနသလို Chat Box မွာလဲ ၃၀ ေက်ာ္ျပေနတာမို႔ ဘာရယ္ မဟုတ္ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ ထိပ္ဆံုးမွာ ဝိုင္႕ရဲ႕ပို႔ ထားတဲ႔ Voice Massage ေတြကို ေတြ႕ရတယ္ ။
   ဖြင့္ျပီးနားေထာင္ဖို႕ က္ုလက္ေတြက တုန္ယင္ေနတာ မို႔မနဲအားတင္းျပီး ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ သီခ်င္းေတြဆိုျပထား နဲနဲေနာေနာ မဟုတ္ဘူး။ အသံေလးက ၾကည္လင္ေန တာပဲ။ ခ်ိဳသာတဲ႔အသံေလးကို နားေထာင္ရင္းက ေနရဲ႕ မ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ရည္ေတြ တလိမ့္လိမ့္က်လို႔ လာပါျပီ။
     ဝိုင္ ဝိုင္ရယ္။ ငါမင္းကို သနားလိုက္တာကြာ။ ၾကည့္ ဝိုင္ဆိုထားတာေလး တစ္ပုဒ္က
  ♬ ♬  ေငြေသာ္တာ ေရာင္ျခည္ ထိန္လင္းေတာ့သည္ ဘံုက်ိဳးျပတ္တဲ႔ နတ္သို႔အတည္ သဒၵါက ပိုသည္ ဆရာ ေန႔က္ုိပဲ အသည္းစြဲေအာင္ ခ်စ္မိသည္ ♬ ♬
    ေနစၾက္ာ ဖုန္းေလးကို တင္းေနေအာင္ ကိုင္ခါရင္ခြင္ မွာဖိအပ္ျပီး ခႏၶာကိုယ္ပင္ တုန္ေနေအာင္ ငိုခ်မိပါတယ္ ဝိုင္ေရးးးးးး အာ့ဟား ဟား မင္းငါ့ကို ခြင့္လႊတ္ပါကြာ။
     ငိုရတာလဲ ေမာတာမို႔ အခန္းမီးကိုပိတ္ခါ အိပ္မေပ်ာ္ ေပမယ့္လဲ မွိန္းေနစဥ္မွာပဲ
   ♬ ♬ ေငြေသာ္တာ ေရာင္ျခည္ - - - ♬ ♬
    ဟင္ ဒါ ဒါ ဝိုင္ေသြးနီရဲ႕ အသံပဲ။ ေနကုတင္ေပၚမွဝုန္း ခနဲထကာ ေခါင္းရင္းျပတင္းေပါက္ ကေနအတင္းကုန္း ျပီးၾကည့္မိတယ္ လူတစ္ေယာက္မွ မရွိပါဘူး လူဝင္ဖို႔က လဲမလြယ္ပါဘူး ျခံစည္းရိုးအျပင္သစ္ပင္ေတြလဲရွိတာပါ

    ထိုစဥ္ဖုန္းက ဝင္လာျပန္တယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ ဝိုင္ေသြးနီရဲ႕ နံပါတ္ျဖစ္ေန ျပန္တာမို႕ လန္႔ျပီးဖုန္းကိုပင္ လႊတ္ခ်လိုက္ မိပါေတာ့တယ္။ ဖုန္းကျမည္ေနဆဲမို႔ ျပန္ ေကာက္ခါ ဖြင့္လိုက္မိတယ္။
     ♬ ♬ ေငြေသာ္တာ ေရာင္ျခည္ - - - ♬ ♬
  " ဘယ္သူလဲ ဘယ္သူလဲ ဒိဖုန္းနဲ႔ေခၚတာ ဘယ္သူလဲ
ဝိုင္ေသြးနီ ဝိုင္ေသြးနီလား ဝိုင္ေလးလား "
  အလန္႔တၾကား ေမးမိေနေပမယ့္ တဖက္က သီခ်င္းသံ ေလးသာၾကားေနရတယ္။ အဲဒါကလဲ ခုနဝိုင္သူ႕ကိုပို႕ ထားတဲ႔ အသံဖိုင္ထဲက ဝိုင့္အသံပါပဲ။ ဒါ ဒါဆို ဝိုင္ေလး မေသေသးတာလား။
    " ဝိုင္ေလး ဝိုင္ေလးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး "
    " ဒံုး ဒံုး ဒံုး ကိုေန အဆင္ေျပလား ကိုေန ကိုေန "
    အခန္းအျပင္က တျခားဆရာတခ်ိဳ႕ အသံၾကားမွ ေန သတိဝင္လာျပီး အထဲကေနပဲ အဆင္ေျပေၾကာင္းျပန္ခါ ေျဖလိုက္ေတာ့မွ သူတို႔လဲ သူတို႔အခန္းကို ျပန္ကုန္ၾက ပါတယ္။ ေန ခ်က္ျခင္းအင္က်ီ လဲခါ အေဆာင္ျပင္ကိုပဲ ထြက္လာခဲ႔တယ္။ ေျခဦးတည့္ရာ တစ္ေနရာရာကိုေပါ့။
    Bar တစ္ခုကို သြားျပီး ေသာက္ဖို႔ပါ။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ေနစၾက္ာတို႔က ထံုးစံမပ်က္ လူစိတ္ဝင္ စားျခင္းကို ခံရ တာပါပဲ။ ထိုစဥ္ Bar မွာျငိမ့္ေျငာင္းခါေပၚ လာတဲ႔သံစဥ္ ကခုန ဝိုင္ဆိုတဲ႔ ဆရာမသီခ်င္းရဲ႕ တီးလံုး ေလးပါပဲ။ ဒါတိုက္ဆိုင္မႈ တစ္ခုမဟုတ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။
      စိတ္ေတြက ကေယာင္ေျခာက္ျခား ျဖစ္ယံုမက မူး ေဝေနာက္က်ိလာ တာမို႔ Bar ကေနျပန္ထြက္လာခဲ႔ပါ ေတာ့တယ္။ Taxi သမားက သီခ်င္းဖြင့္ျပန္တာက
    ♬ ♬ ေငြေသာ္တာ ေရာင္ျခည္ - - - ♬ ♬
   " အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး "

     " ကြ်ီ - - - ဟာ့ ဘာျဖစ္လဲဗ်ာ့ "
ကားသမားကကားကိုရပ္လိုက္ခါ အလန္႔တၾကားေမးရဲ႕
    " ေျပာစမ္း ခမ်ားဘာလို႔ ဒီသီခ်င္းဖြင့္တာလဲ ခမ်ားကို ဘယ္ူက ဖြင့္ခိုင္းတာလဲေျပာ မေျပာရင္ ခမ်ားကိုက်ဳပ္ သတ္ပစ္မယ္ ေျပာ ေျပာစမ္း "
   " ကို႔ဖာသာဖြင့္တာေလ အဲဒါဘာျဖစ္လဲ လာေလလုပ္ ခမ်ားပဲ လက္ပါတာ မဟုတ္ဘူး လူပံုက္ုိက မိန္းမလိုလို အေျခာက္လိုလိုနဲ႕ ဘာေကာင္မွန္းမသိဘူး "
   " ေတာက္စ္ ေရာ့ ပိုက္ဆံ ဒုန္း "
   ေနစၾက္ာ ကားေပၚကဆင္းခါ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ႔တယ္။ လွည္းတန္းကုံးတံတား ၾကီးေအာက္ကေနတစ္ေယာက္ ထဲ ျဖတ္ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။
    အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ တံတားေအာက္ေျခက နီယြန္ေၾကာ္ျငာ ဘုတ္ေတြေရွ႕မွာ ရပ္ေနတဲ႔ ဝိုင္ေသြးနီ မေန႔ကအင္က်ီ ေလးနဲ႔ပဲ။ ေနစၾက္ာ ဒူးေတြေခြ မတက္ျဖစ္သြားခါ စိတ္ က္ုတင္းျပီး ထိုေနရာက္ုိ အေျပးသြားမိစဥ္မွာပဲ သူ႕ကိုလူ တစ္ေယာက္ဝင္တိုက္တာ ခံလိုက္ရတာမို႔ ပစ္လဲသြားပါ တယ္။ ထိုလူကို မၾကည့္အားပဲ ဝိုင့္က္ုိလွမ္းၾကည့္ေတာ့ ဝိုင္မရွိေတာ့ေပ။
     ေနအတင္းကုန္းထခါ ထိုေနရာ အနီးတစ္ဝွိက္မွာပဲ ပတ္ရွာေပမယ့္ လံုးဝ မေတြ႕ေတာ့ေပ။ ဘာေတြျဖစ္ေန တာလဲ သူရူးသြားတာ မ်ားလား။ ဝိုင္ မေသေသးတာပဲ ျဖစ္ေနမလား။
    မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ဝိုင္ေသသြားတာ တကယ္ပါပဲ။ ရဲေတြက ေတာင္အမႈကို လိုက္စံုစမ္းေနျပီေလ။ ဒါဆို ဝိုင္သူ႕ကိုပဲ ေျခာက္လွန္႕ေနတာလား။ ဝိုင္သူ႕ကို စြဲလမ္းျပီး မကြ်တ္ မလြတ္ ျဖစ္ေနတာမ်ားလား။ ဘုရား ဘုရား။ ေနစၾက္ာ အေဆာင္ရွိရာကိုသာ ျပန္လာခဲ႔လိုက္ပါေတာ့တယ္။

      အေဆာင္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေျခြးေစးေတြ ျပန္ေနလို႔ ေရေနာက္တခါ ျပန္ခ်ိဳးျဖစ္တယ္။ ေရပန္းကို ဖြင့္ခ်ကာ ေခါင္းက္ုိေမာ့ျပီး ေရပန္းေအာက္မွာ စိမ္ေနလိုက္မိတယ္ ခနေနမွ ေရခ်ိဳးခန္းေဘာင္မွာ တင္ထားတဲ႔ ဆပ္ျပာဘူး ကိုလွမ္းယူေတာ့ မရွိေတာ့ေပ။ ေရပန္းကိုပိတ္ ပုဝါပတ္ ျပီး အျပင္ထြက္ခါ တစ္ဖက္ခန္းကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆပ္ျပာဘူးေလးက ေထာင္လ်က္သားေတြ႕ရတယ္။
     ေန လန္႕သြားမိျပန္ပါတယ္။ ဒါဟာ သာမန္ျဖစ္ရပ္ ေတြမွ ဟုတ္ရဲ႕လား။ ေရမခ်ိဳးေတာ့ပဲ အခန္းကိုျပန္ခါ မီး ေတြဖြင့္ျပီး မ်က္စိကို မွိတ္ခါအိပ္ေနလိုက္ မိတယ္။ ဝိုင့္ ရဲ႕သီခ်င္းသံ ကိုမ်ားၾကားရ မလားဆိုျပီး နားစြင့္ေနမိေပ မဲ႔လဲ ဘာမွမၾကားရေတာ့ေပ။ လူကႏႈံးခ်ိ ေနတာမို႔လား မသိေပ။ ေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။
    " မလုပ္ပါနဲ႕ ဆရာရယ္ မလုပ္ပါနဲ႕ေနာ္ ဝိုင့္ကိုမလုပ္ ပါနဲ႔ ဝိုင္ဆရာ့က္ုိ တကယ္ခ်စ္တာပါ ဆရာရယ္ "
    " ဟား ဟား ဟား ဟား အားးးးးး "
  အိပ္မက္ထဲမွာ အားရပါးရ ရယ္ေနတုန္း ျဖတ္ခနဲအသိ စိတ္က ဝိုင္ေသျပီဆိုတာ ဝင္လာတာနဲ႔ လူကတုန္ခနဲ ျဖစ္သြားခါ အားခနဲ ထျပီး ေအာ္မိျပန္ပါတယ္။ ေန႕မ်က္ လံုး ထဲမွာ ဝိုင့္ရဲ႕သနားစရာ မ်က္ႏွာေလးက ထင္ဟပ္ လို႔ေနပါေတာ့တယ္။ ဘယ္လိုမွ ေဖ်ာက္လို႕မရ ဖြင့္ထား တဲ႔မီးလံုးကို စိုက္ၾကည့္လဲမေျပာက္ မ်က္လံုးကိုအတင္း  မွိတ္ထားေသာ္လဲ ဝိုင့္ပံုရိပ္တို႔က ထင္ဟပ္ေနဆဲပါပဲ။
       ေနစၾက္ာရဲ႕ အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနခါ အခန္းမီးက္ုိ ထပိတ္ျပီး ကုတင္ေပၚမွာ ဒူးႏွစ္လံုးကိုဖက္ ခါ ကုတ္ကုတ္ေလး ထိုင္ေနမိတယ္။ ေျခြးတို႕ကလဲ တ ကိုယ္လံုး ရႊဲနစ္ေနပါပီ။ ဝိုင့္ပံုရိပ္တို႕ကလဲ ဟိုကေပၚလာ ဒီကေပၚလာနဲ႔ ေျခာက္လွန္႕ေနဆဲ။

       ဒီညအဖို႕ကေတာ့ ေနစၾက္ာအတြက္ ကမ႓ာပ်က္တဲ႔ ညတစ္ညပါပဲ။ သူ႕အတြက္ ေနစရာ ေနရာပင္မရွိ သလို လံုျခံဳမႈ မဲ့ေနသလို ခံစားရတယ္။ သူဘာလုပ္ သင့္သလဲ ဆိုတာ မေတြးတက္ေတာ့ေပ။
     ဟာ သတိရျပီ လႊမ္းေဝႏိုင္ ကိုလွမ္းေခၚ မွပဲ သူကပဲ အားက္ုိးႏိုင္မွာဟုတ္တယ္။ မီးျပန္ဖြင့္ခါ မနက္ကသူေပး ခဲ႔တဲ႔ ကဒ္ေလးကို ရွာကာ ဖုန္းေခၚလိုက္တယ္။
   " ဟုတ္ကဲ႔ေျပာပါဆရာ ကိစၥရွိလို႕လားဗ် "
   " ကို႕ကိုလာေခၚေပးပါေနာ္ လႊမ္းေဝ ကိုတစ္ေယာက္ ထဲမေနရဲ ေတာ့ဘူး ကို႕ကိုအျမန္လာေခၚေပးပါေနာ္ "
   " ရတယ္ ရတယ္ အခုလာခဲ႔မယ္ မိနစ္ ၂၀ ပဲေစာင့္ "
   လႊမ္းေဝႏိုင္ ဖုန္းခ်သြားတာနဲ႔ ေန အခန္းထဲမွထြက္ခါ အေဆာင္ေရွ႕ ထြက္ခါ ေစာင့္ေနမိတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ ကလဲ ေမွာင္ရိပ္ေတြ စိုးမိုးလ်က္ မီးေရာင္က ဟိုေနရာ တကြက္ ဒီေနရာ တကြက္။
     အေဆာင္ေရွ႕က ေဘာလံုးကြင္းထဲသို႔ ေခြးေတြက ဦးတည္ကာဆြဲငင္စြာ အူလိုက္တာမို႔ ေနစၾက္ာ တကိုယ္ လံုး ၾကက္သီးေတြ ထသြားတာမို႕ လက္ႏွစ္ဖက္ပိုက္ခါ ခုန္စြစြေလး လုပ္ေနမိတယ္။ ေနရာတိုင္းကိုလဲ မ်က္လံုး ေတြက လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။
    ရင္ေတြလဲ တုန္ေနမိတယ္။ ေၾကာက္ေနတာ တအား ပါပဲ။ လႊမ္းေဝႏိုင္ ကိုလဲ အားကိုးတႀကီး ေမွ်ာ္လင့္ေနမိ တယ္။ ကားမီးေတြ႕ေတာ့ ဝမ္းသာသြား မိတယ္။ ဟုတ္ တယ္ လႊမ္းေဝႏိုင္ ကိုေတြ႕တာမို႔ ဝမ္းသာအားရကား ေပၚက္ုိ အေျပးတက္ျပီး အားရပါးရ ဖက္ထားလိုက္မိရဲ႕။
     " ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ ဆရာရယ္ ေျပာပါဦးဗ်ာ "
   " ကိုေၾကာက္တယ္ လႊမ္းေဝ က္ုတစ္ေယာက္ထဲမေန ရဲဘူး ဝိုင္ က္ုိ႕စီ လာလာေနတယ္ အင့္ဟင့္ "

      " ဟုတ္ပါပီဗ်ာ စိတ္ေအးေအးထား က်ေနာ္ရွိတယ္ ဘာမွမပူနဲ႕ေနာ္ က်ေနာ္နဲ႔လိုက္ အိပ္ေနာ္ ဆရာ "
    " အင္း ကို လိုက္ခဲ႔မယ္ ကိုေၾကာက္လို႔ပါ ေနာ္ "
    " အိုေခ ခနဖယ္ဦး ကားေမာင္း ရဦးမယ္ဗ်ာ့ "
   " ေအာ္အင္း လက္ေမာင္းကို ဖက္ျပီးမွီထားမယ္ေနာ္ "
   လႊမ္းေဝႏိုင္ ရဲ႕ကားေလး အေဆာင္ေရွ႕ကေနထြက္ခါ သြားပါျပီ။ တိုက္ခန္းတစ္ခန္း ေရွ႕မွာရပ္ျပီး ေျမညီထပ္မွ အခန္းထဲကိုပဲ ကားကိုေမာင္းသြင္းခါ သူတို႔ဆင္းလိုက္ တယ္။ အထဲမွာပဲ လႊမ္းေဝႏိုင္ေနတဲ႔ အခန္းေလးရွိပါရဲ႕။
      အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေနစၾက္ာက လႊမ္းေဝက္ုိ တင္းေနေအာင္ဖက္ထားမိတယ္။ လႊမ္းေဝကလဲ ျပန္ျပီး ဖက္ထားေပးတယ္ေလ။ ဖက္ထားရံုမွ် မကေက်ာက္ိုလဲ ပြတ္ေပးေနတယ္။
    မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရပ္ခါကပ္ေနၾကတာမို႕ လႊမ္းေဝရဲ႕ ေဘာင္းဘီထဲမွ ေဖာင္းတင္းေနတဲ႔ အထုပ္ႀကီးကို ေန သတ္ထားမိလိုက္တယ္။ မာတင္းပူေႏြး ေနတာမို႔ဘာလဲ ဆိုတာ ေန သိလိုက္ပါတယ္။
     " စိတ္ေျပလက္ေျပာက္ ျဖစ္ေအာင္တစ္ခုခု လုပ္ခ်င္ လားဆရာ က်ေနာ္တက္ႏိုင္တာ ကူညီေပးမယ္ေလ "
    ေန ေခါင္းကို လႊမ္းေဝရဲ႕ပုခံုးေပၚ မွီထားရာမွ ေမာ့ခါ ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ လႊမ္းေဝကလဲ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ ျပီးေတာ့မွ သူကေန႕ ႏႈပ္ခမ္းလွလွေလးေတြကို စုပ္ယူ ပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။
    အနမ္းတို႔ၾကမ္းတမ္း လာေစတာက ေနရဲ႕ တင္းက်ပ္ ေနေအာင္ ဖက္ထားမႈေၾကာင့္ပါ။ အဝတ္အစားေတြက္ို ခြ်တ္ေနတာေတာင္ အနမ္းတို႔က ရပ္တန္႔မသြားခဲ႕ေပ။ အဝတ္အစားေတြ ခြ်တ္လိုက္မွ လႊမ္းေဝရဲ႕ေတာင့္တင္း တဲ႔ ဆြဲမက္ဖြက္ ခႏၶာကိုယ္က ေန႕ကို ယစ္မူးေစပါျပီ။

     ေၾကာက္ရြံစိုးရိမ္မႈေတြ ေျပေလ်ာ့သြားသည္ ဆိုတာ ထက္ လံုးဝမရွိေတာ့ပဲ ေနစၾက္ာရဲ႕ အာရုဏ္ထဲမွာ သူပဲ ေနရာယူေနပါေတာ့တယ္။ တင္းရင္းက်စ္လစ္တဲ႔ ခႏၶာ ကိုယ္က အဆီပိုမရွိသလို ေန႕ကိုဖက္ထားတဲ႔ လက္တို႔ ကလဲ အားပါလွပါတယ္။
    ေန႕လက္တို႕က လႊမ္းေဝရဲ႕ ေဘာင္းဘီခါးပတ္ကိုဆြဲ ျဖဳတ္ေနေပမယ့္ ႏႈပ္ခမ္းတို႔ကေတာ့ အတင္းဆြဲစုပ္ထား ဆဲပင္။ တင္ပါးေအာက္ထိ ေဘာင္းဘီကို လက္နဲ႔ဆြဲခ်ခါ ေအာက္ပိုင္းေျခ မ်က္စိနားထိ ေျခေထာက္နဲ႔နင္းခ်ပစ္ လိုက္တာမို႕ လႊမ္းေဝရဲ႕ ကိုယ္မွာ အတြင္းခံေလးသာရွိ ပါေတာ့တယ္။ ေပါင္သားတင္းတင္းေတြ မွတဆင့္တင္ ပါးက်စ္က်စ္ႀကီးေတြကို ေန႕အတင္းျဖစ္ညႈစ္ေနမိရဲ႕။
     လႊမ္းေဝကလဲ ေန႔ေဘာင္းဘီကို ခြ်န္ေပးခါ ေန႔ရဲ႕ဖင္ ေတြကိုစုပ္ေခ်ေနတာ ေနရင္ေတြ ေျဗာင္းဆန္ေနပါျပီ။ လႊမ္းေဝက နမ္းေနရာမွာ ေန႕ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ တြန္းျပီးတစ္ေပေလာက္ အကြာမွာရပ္လိုက္ခါ မ်က္လံုး ေတြကိုစိုက္ ၾကည့္ေနတယ္။
     အေရာင္တဖိတ္ဖိတ္ ေတာက္ေနတဲ႕ သူတို႔မ်က္လံုး ေတြက စာေတြကို သူတို႔ႏွလံုးသားေတြက ဘာသာျပန္ ေနပါျပီ။ ေနေခါင္းကိုျငိမ့္ ျပလိုက္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒိမွာ ပဲ လႊမ္းေဝက ေန႔ရင္ဘတ္ေတြက္ုိ လက္နဲ႔ညွစ္ခါေခ်ျပီး ႏို႕သီးေခါင္းေလးကို စခါစုပ္လိုက္ပါတယ္။
     ေနက လႊမ္းေဝရဲ႕ ေခါင္းကဆံပင္ေတြကို ေမႊေႏွာက္ ပြတ္သပ္ေပးေနမိတယ္။ လြမ္းေဝရဲ႕ ေက်ာျပင္က်ယ္ ႀကီး ကိုလဲ လက္တဖက္က ပြတ္သက္ခါကုတ္စြေနမိရဲ႕။
     ႏို႕သီးေတြပါမက ဗိုက္သားေတြက္ုိ နမ္းစုပ္ေနခ်ိန္မွာ
ေန႔ ေခါင္းေတြ ေမာ့သြားသလို ခါးေတြပါ ေကာ့တက္လို႔ သြားရပါတယ္။ အတြင္းခံကို လႊမ္းေဝက ခြ်တ္ေပးပါျပီ။

     လႊမ္းေဝအနမ္းေတြက ဆီးစပ္အထက္က ေတာနက္ ေတြကို ျဖတ္သန္းျပီး ျမင့္မားမို႕ေမာက္ခါ မိုးေမွ်ာ္ေနတဲ႔ ေတာင္ကလပ္ႀကီးကို အာခြံတြင္းထဲ ငံုသြင့္ခ်ိန္မွာေတာ့
    " အ့အား အင္း ဟင္း အင္း "
    ေန႕ရဲ႕ညည္းျငဴသံေတြ ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ဒါလဲ လႊမ္းေဝရပ္တန္႕ သြားျခင္းမရွိပါ။ ေပါင္းၾကားကေခါင္း မွာလဲ ေရြ႕လ်ားဆဲ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ျပဳစုလ်က္ပင္။
    " အ့ဟား အား အင္း ေကာင္းလိုက္တာ လႊမ္းရယ္ "
   လႊမ္းေဝ ေခါင္းေလး ျပန္မတ္လာခါ ေန႔ကို လည္တိုင္ မွတဆင့္ေမးရိုးေတြ နားထင္ေလးေတြကို နမ္းေနပါေလ ရဲ႕။ ေန႕ အလွည့္ေရာက္ျပီမို႔ လႊမ္းေဝကို အိပ္ယာေပၚ သို႔ တြန္းလွဲလိုကိခါ ေနကုတင္ေပၚသို႕ က်ားသစ္တစ္ ေကာင္လို တေရြ႕ျခင္း တက္သြားပါတယ္။
    စူးရဲတဲ႔ ေန႕မ်က္ဝန္းေတြေၾကာင့္ လႊမ္းေဝရင္ဘတ္ ေတြကြဲထြက္မတက္ ခုန္ေပါက္ေနပါျပီ။ လူမေျပာပါနဲ႕ ေဘာင္းဘီထဲမွ ညီဘြကလဲ ရုန္းျပန္သတၱိရဲ႕ အစြန္းကို ေရာက္ေနျပီး ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မယ့္ ပူေဖာင္းတလံုး လ္ုိတင္းေျပာင္လို႔ ေနပါျပီ။
    ေဘာင္းဘီထဲမွာ အေျမွာင္းလိုက္ ထေနတဲ႔ သူရဲ႕ဟာ ကို ေနကသြားနဲ႔ေဘးေစာင္း ကိုက္ေနတယ္။ အာေငြ႕ရဲ႕ အပူနဲ႔ တင္းေနတဲ့ ပစၥည္းက တဆတ္ဆတ္ပင္ တုန္ခါ လ္ုိ႔ေနပါျပီ။
    လႊမ္းေဝ ေန႔ေခါင္းကိုပြတ္ေနရာမွ ခါးကိုင္း၍ ေခါင္းငံု႔ ခါေန႕ေခါင္းေလးကို ငံု႔နမ္းလိုက္ပါတယ္။ ေနက လႊမ္းရဲ႕ ေဘာင္းဘီကို အေတာ္ေလး ခြ်တ္ယူလိုက္ရပါတယ္။ အထဲမွာ ခံေနတဲ႔ပစၥည္းက နဲတဲ႔အေရွမွ မဟုတ္တာ။ အျပင္ေရာက္လာတာနဲ႕ လြတ္လပ္စြာ လက္ခေမာင္း ခတ္ေနသလို တလႈပ္လႈပ္နဲ႔ နဲတဲ႔ဒုတ္မဟုတ္ေပ။

     ေန အရင္းကေန ကိုင္ခါမ်က္စိကိုမွိတ္ျပီး အရသာခံ စားရင္း ေျပာင္တင္းေနတဲ႔ ေခါင္းေလးကို ငံုစုပ္လိုက္ပါ တယ္။ ဒစ္ေခါင္းတစ္ခုလံုး ေႏြးခနဲ အိေထြးတဲ႔ အရသာ ေၾကာင့္ လႊမ္းလဲ မ်က္စိေတြမွိတ္ခါ အထိအေတြ႕ကို ခံ စားေနမိတယ္။
     " ေကာင္းတယ္ ဆရာရယ္ တအားကိုခ်စ္မိျပီဗ်ာ "
    လႊမ္းေဝရဲ႕ အေျပာေလးက ေန႔ကို အားေပးေနသလို ျဖစ္ေနတာမို႕ ေန အားရွိလာကာ ပါးစပ္ထဲကို ဝင္ႏိုင္သ ေလာက္ဝင္ေအာင္ စြဲစုပ္လိုက္ ခ်ိန္မွာ လႊမ္းေဝကလဲဖီး ေတြတက္လာျပီး ေကာ့ထိုးေပးလိုက္ျပီး ေန႕ရဲ႕ေခါင္းကို လက္နဲ႔ဖိကာ တေခ်ာင္းလံုးဝင္ေစရန္ အားထုတ္ေနပါၿပီ
    ေန လည္ေခ်ာင္းမွာ ၿပိဳ႕တက္လာေပမယ့္ တင္းခံကာ ဆက္ျပီးစုပ္ေပးေန မိတယ္။ လႊမ္းေဝကလဲ အရမ္းကိုပဲ ေကာင္းေနပါျပီ။ ေနစၾက္ာ အသက္ရႈက်ပ္ခါ ေမာလာမွ ပါးစပ္ထဲျပည့္ေနတဲ႔ လႊမ္းရဲ႕ပစၥည္းႀကီးငို ထုတ္ခါသေရ ေတြနဲ႔ အေထာက္ေအာက္ ထုစြေပး ေနလိုက္ပါတယ္။
    လႊမ္းေဝ ကေနစၾက္ာကို ခ်ိင္းကေန မခါဆြဲတင္လိုက္ ျပီး အနမ္းတို႔ေခြ်ခ်လိုက္ပါတယ္။ ေအာက္ကေနလဲလႈပ္ ေနတာမို႕ အပူေခ်ာင္း ၂ ေခ်ာင္းရဲ႕ ပြတ္တိုက္မႈေၾကာင့္ ၂ ေခ်ာင္းလံုး အထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္ခါ တင္းမာေနပါ ျပီ။ လႊမ္းကနမ္း ေနရင္းက လက္တဖက္ကို တင္းပါးကို ပြတ္ေခ် ေပးေနေလရဲ႕။ ထိုစဥ္မွာပဲ ေပါ့စ္ိစိနဲ႔ အထစ္ခ ေလးေတြျဖစ္ေနတဲ႔ ခေရဖူးေလးကို လက္ခလယ္နဲ႔ဖိခါ ထိုးခ်လိုက္တယ္။
    ေနက လႊမ္းရဲ႕လက္ကိုဖ်ံကို ညစ္ကိုင္လိုက္ခါ
   " ျဖစ္ပါ့မလား လႊမ္းေဝ ကိုတခါမွ ဒါမ်ိဳးမလုပ္ဖူးဘူး လႊမ္းေဝ တအားဆႏၵရွိရင္ေတာ့ ေျဖးေျဖးလုပ္ၾကည့္ပါ "
  " ကို တအားလုပ္ခ်င္ေနျပီ ခ်စ္ရယ္ နာရင္မလုပ္ဘူး "

     ေနစၾက္ာ ေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ လႊမ္းေဝ လိုင္စင္ရ သြားသလို တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို လက္နဲ႔ျဖဲခါ လက္ညႈိးကို အသာေလးထိုးထည့္ျပီး အေပါက္ကိုခ်ဲ႕ေပးေနေလရဲ႕။
    ေနကေတာ့ လႊမ္းရဲ႕ ေတာင့္တင္းတဲ႔ လက္ေမာင္းကို က်စ္ေနေအာင္ စုပ္ကိုင္ထားျပီး ေျခြးေတြပ်ံေနပါေလျပီ။ ခနေနေတာ့ လႊမ္းကေန႔ခါးကိုဖိကာ ေလးဖက္ကုန္းခိုင္း လိုက္ပါတယ္။
    ေနလဲ လႊမ္းအလိုၾက ေနေပးလိုက္ေတာ့ လႊမ္းကေန႕ တင္ပါးေလးကို နမ္းလိုက္ျပီး ပါးေလးနဲ႔ တယုတယပြတ္ ခါလက္ညႈိးေလးကလဲ ထိုးစြေနဆဲ။ လက္ညႈိးထိပ္မွာခံ စားေနရတဲ႔ တင္းက်ပ္တဲ႔အရသာက စိတ္ေတြကိုပိုၾကြ ေစတယ္။ လက္ညႈိးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ ပြစိစိေလး ျဖစ္ေနတဲ႔ ခေရဝေလးကို လ်ာျဖားေလးနဲ႔ ယက္လိုက္မိ ေတာ့ ေန ခါးေလးေကာ့ကာ
   " အင့္ဟင္း အင္း "
 ညည္းသံေလးထြက္ လာပါတယ္။ လႊမ္းေဝလဲ မေနႏိုင္ ေတာ့တာမို႕ ပစၥည္းကို အရင္းက ကိုင္ခါ ေခါင္းနဲ႔အဝကို ဖိပြတ္ေပးေနမိတယ္။
   " လုပ္ေတာ့ လႊမ္း အဲဒါ မင္းကို သိပ္ခ်စ္လို႔ငါေပးဆပ္ လိုက္တာ မင္းဆႏၵအတိုင္း လုပ္ပါေတာ့ကြာ "
   ေန႕စကားဆံုးတာနဲ႕ လႊမ္း ေန႔ေပါင္ၾကားကိုေလွ်ာခနဲ ေခ်ာ္ထိုးခ်ကာေန႔ကိုဖိျပီး ေမွာက္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။
   " ဟင္ ဘာျဖစ္လို႕လဲ လႊမ္း "
   " ဆရာ့က္ုိ က်ေနာ္ခ်စ္မိလို႕ပါ က်ေနာ္မလုပ္ေတာ့ဘူး ဒိညေနာက္ဆံုးအေနနဲ႕ က်ေနာ္တို႔ အတူ အိပ္ရမွာေလ မနက္က်ရင္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဆရာဝန္ခံေပးပါ "
   " ကိုသိတယ္ လႊမ္းေဝ ဒိလိုျဖစ္လာမယ္ ဆိုတာကိုလဲ သိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ကို႔ကိုမင္းနဲ႔ဒိည ေနခြင့္ေပးပါ "

     " က်ေနာ္ဆရာ့ကို မခ်စ္မိဖို႕ထိန္းေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ ထိန္းလို႔မရ ခဲ႔ဘူး က်ေနာ္ေနာင္တေတာ့မရ ပါဘူး အဲဒါ က ဆရာနဲ႔ အတူတစ္ညအိပ္ခြင့္ရလို႕ပါပဲ "
  " ဘယ္လိုလုပ္ သိသြားတယ္ဆိုတာ ေျပာျပပါဦး လႊမ္း ကိုေတြးထားတာနဲ႕ တူေနမလားလို႕ပါ "
    လႊမ္းေဝကုတင္ေပၚပက္လက္ လွန္ခါ ေန႔ကို ဖက္ျပီး
  " ညေနကမွ ဝိုင့္ေဆးစစ္ခ်က္မွာ စအိုထဲကို မာေက်ာ တဲ႔ပစၥည္းတခုထည့္ ခံထားရတာ သိရတယ္ အဲဒါကလဲ ေသဆံုးခ်ိန္နဲ႕ မိနစ္ပိုင္းပဲကြာတယ္ ေနာက္ျပီး အဲဒိထိိုး တဲ႔ ပစၥည္းကညာဘက္ကို သိသိသာသာေစာင္းေနမယ္ တဲ႔ အခုဆရာ့ပစၥည္းကို ေတြ႕တဲ႔ခ်ိန္မွာ က်ေနာ္သိသြား တာပါ ဒိေလာက္ပါပဲ "
  " ေအာ္ ကိုထင္တာက လႊမ္းေဝကို႔စီက သုတ္ကိုယူျပီး စစ္ေဆးမယ္ ထင္ထားတာ ဟက္ ဟက္ က္ုိ ဝိုင့္ထဲမွာပဲ ျပီးခဲ႔ေသးတယ္ လႊမ္းရဲ႕ "
   " က်ေနာ့္ဘဝမွာ က်ေနာ္ခ်စ္မိတဲ႔သူကို ထာဝရလက္ တြဲမယ္လို႕ ေတြးထားခဲ႔တာ အခုလို လက္ထိပ္ခတ္ရမွာ လို႕ တခါမွ မေတြးမိခဲ႔ဘူး ဆရာရယ္ "
    " ဟား ဟား ဟား ဘဝမွာတစ္ခါမွ ကိုကမခ်စ္မိခဲ႔ဘူး ကိုကလဲ ခ်စ္မိေရာ ကို႕ကိုဖမ္းမယ္သူ ျဖစ္ေနတယ္ "
   " က်ေနာ္စိတ္မေကာင္းဘူး က်ေနာ္လဲ ဆရာ့ကိုခ်စ္မိ တာ တကယ့္ေမတၱာစစ္စစ္နဲ႕ ခ်စ္မိတာထင္ပါတယ္ "
   " ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကို႕ဘဝရဲ႕ေနာက္ဆံုး ရွင္သန္ရမယ့္ ညေလးမွာ လႊမ္းရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေတြကို တဝျကီးခံယူသြား ခြင့္ေပးပါ ကိုလဲ လႊမ္းကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ လႊမ္းရာ "
 " ဆရာ့သေဘာအတိုင္း ျဖစ္ေစရမယ္ က်ေနာ္တို႔တည လံုးမအိပ္ပဲ ေနၾကမယ္ ကဲ အစကျပန္စမယ္ဗ်ာ ဒါေပမဲ႕ မနက္ျဖန္ ကိစၥကိုလံုးဝ မေတြးေၾကးေပါ့ အိုေခေနာ္ "

    ခ်စ္လိုက္ၾကတာ ခ်စ္လိုက္ၾကတာ ဆိုတာတစ္ခ်ီနဲ႔လဲ မျပီး ႏွစ္ခ်ီေျမာက္ျပီးသြားေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္သားဖက္ ခါ အေမာေျဖရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကပါေတာ့တယ္။ အဲဒိ အခ်ိန္ကလဲ ေရာင္နီပင္သန္းေနေပျပီ။
    ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႔ ေနစၾက္ာ ကိုၾကည့္ရင္းမွ လႊမ္းေဝ မ်က္ရည္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ထြက္လို႕ လာပါတယ္ ဒီရဲလုပ္ငန္းလုပ္တာမွာ ေၾကကြဲစရာဝမ္းနည္းစရာေတြ မ်ားစြာၾကံဳခဲ႔ေပအယ့္ အခုလို ကိုယ္တိုင္ခံစားရေတာ့မွပဲ လႊမ္းေဝ ေကာင္းေကာင္းႀကီး နားလည္ေနတက္ပါျပီ။
  အလြန္ေခ်ာေမာ အပစ္ကင္းစင္တဲ႔ ေနစၾက္ာလိုလူမ်ိဳး က ဘာလို႔မ်ားဝိုင့္ကို ရက္စက္စြာ သတ္ခဲ႔ရတာပါလိမ့္။ ခ်စ္မိျပီဆိုေတာ့ အပစ္မျမင္ရက္ဘူး။ ေနရယ္ ခမ်ားကို က်ေနာ္ ခ်စ္လိုက္တာဗ်ာ။
    ေနစၾက္ာလက္ကို ယူခါသူ႕လက္နဲ႔တြဲျပီး လက္ထိပ္ ခတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ ေနစၾက္ာလဲ ႏိုးလာပါေတာ့တယ္။ အိပ္ခ်င္မူးတူးတဲ႔ႏႈပ္ခမ္းေလးကိုစူေပးတယ္။ ရဲတြက္ေန တဲ႔ႏႈပ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို လႊမ္းေဝနမ္းလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ မ်က္ႏွာေတာ့ မေကာင္းတာမို႕ ေနက
    " မ်က္ႏွာႀကီးက ဘာျဖစ္ေနတာလဲ လႊမ္းရ ေနကခု ေက်နပ္ေနပါတယ္ ရသေလာက္ အခ်ိန္ေလးမွာ လႊမ္းနဲ႔ ခုလိုလက္တြဲ ထားခြင့္ရလို႕ေလ "
    ေနက လက္ထိပ္တစ္ဖက္က လႊမ္းရဲ႕လက္ကို လက္ ေခ်ာင္းျခင္းယွက္ခါ စုပ္ကိုင္လိုက္ရင္း ေျပာပါတယ္။
   " က်ေနာ့ကိုခြင့္လႊတ္ပါ ဆရာရယ္ က်ေနာ္ဆရာ့ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ဆိုတာကိုလဲေက်းဇူးျပဳၿပီး ယံုၾကည္ေပး ပါေနာ္က်ေနာ္ တခုခုလုပ္မိမွာစိုးလို႕ စိတ္ေတြကို မနဲကို ထိမ္းခ်ဳပ္ထားရတယ္ဆရာရယ္ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဆရာ့ကိုေခၚ ၿပီး ဟိုးအေဝးဆံုးကို ထြက္ေျပးသြားခ်င္ေနမိတယ္ "

     ေနက လႊမ္းရဲ႕ႏွဖူးေလးကို ရႊတ္ခနဲနမ္းလိုက္ခါ
   " ေလွ်ာက္ေတြးမေနနဲ႕ အိမ္သာတက္ခ်င္တယ္ လႊမ္း လိုက္တည္ေပးေနာ္ "
    ျပံဳးျပီးေျပာလာတဲ႔ ေနစၾက္ာ စကားေၾကာင့္ လႊမ္းလဲ ျပန္ျပံဳးျပလိူက္ခါ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လာျပီး ေနကအိမ္သာ ကမုတ္မွာ ထိုင္ေတာ့ လႊမ္းကေဘးမွ မတ္တပ္ရပ္ျပီးမွ ေစာင့္ေနယတယ္။ လက္ထိပ္ တန္းလန္းနဲ႕မို႕ေလ။
     ေနက အိမ္သာတက္ေနရင္းက လႊမ္းကိုေမာ့က်ိခါ
   " ဟဲ ဟဲ ႏွာေခါင္းပိတ္ထားေနာ္ လႊမ္းေလး "
   " ရပါတယ္ ဆရာရယ္ က်ေနာ္ေက်နပ္တယ္ ေနာ္ "
    အိမ္သာတက္ျပီးေတာ့ သြားတိုက္ၾကတယ္။ မ်က္နွာ သစ္ဖို႕သြားတိုက္တာကို ေျပာတာပါ။ တေယာက္မ်က္ ႏွာ တေယာက္ၾကည့္ျပီး ရီမိၾကေသးတယ္။ ျပီးေတာ့မွ ေနက လႊမ္းရဲ႕ ပုသိုင္းေမႊးငုတ္စိေလးေတြကို ရိတ္သင္ ေပးပါတယ္။ ခြဲခြါခံနီးမွ ၾကည္ႏႈးမႈေလးေတြက ေၾကကြဲ မႈကို ေျဖသိမ့္ေနသလိုပင္။
    အဝတ္အစားေတြ ဝတ္ေတာ့လဲ ကို႕ယို႔ကားယားနဲ႕ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ဝတ္ေပးၾကတယ္။ ျပီးမွ ထမင္းစားခန္းမွာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္တယ္ မုန္႔နဲ႔စားဖို႔ေလ။ ထိုင္ေတာ့လဲ အတူထိုင္ျပီး ေဘးျခင္းကပ္ခါစားရတယ္။ စားေနရင္း လႊမ္းက
    " ဟိုေရာက္ရင္ဘာမွ မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ ဆရာတခုပဲရွိ တယ္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဆရာ့ရဲ႕ ေျဖရွင္းခ်က္ကို က်ေနာ္အရင္ သိခြင့္ရခ်င္တယ္ ဆရာ "
    ေနက ႏႈပ္ခမ္းေတြကို တင္းေနေစာင့္ျပီး လႊမ္းကိုစိုက္ ၾကည့္ခါ ေခါင္းကိုတဆတ္ဆတ္ျငိမ့္ျပ ပါတယ္။ၿပီးမွ
     " အဲဒိညက ဟိုတယ္ခန္းထဲမွာ - - - -
               ★        ★       ★       ★       ★

     " မင္းမူး ေနရင္အိပ္ေတာ့ ငါျပန္ေတာ့မယ္ ဝိုင္ "
      လွဲ႕ထြက္လာတဲ႔ ေန႔လက္ကို ဝိုင္ကဆြဲလိုက္ခါ
   " မျပန္ပါနဲ႔ဆရာ က်ေနာ္ဒိေလာက္ မမူးပါဘူး ေနာက္ ျပီးက်ေနာ့ကို ပစ္မထားခဲ႔ပါနဲ႔ဗ်ာ က်ေနာ့္ကို ခ်စ္ခြင့္ေပး ပါေနာ္ဆရာ က်ေနာ္ဆရာ့ကိုသိပ္ခ်စ္လို႔ပါ "
   လက္တစ္ဖက္ကိုဆြဲရင္း ေျခေထာက္ေတြကို သိမ္းခါ ဖက္ထားရင္းက ေတာင္းပန္ေနတဲ႔ ဝိုင့္မ်က္ႏွာက ေနရဲ႕ ပုဆိုးကပံုစေအာက္မွာ မထိတထိျဖစ္ ေနပါျပီ။ ေန လွဲ႕ ထြက္ဖို႕ ျပင္ေတာ့ ဝိုင္က ေပါင္ေတြကို အတင္းဖက္ခါ သူ႔မ်က္ႏွာကို ေန႕ေပါင္ခြၾကားမွာ အတင္းဖိထားတယ္။
    " ဖယ္ပါ ဝိုင္ ငါကဆရာပါ တပည့္ေတြနဲ႔ အဲဒိလိုလုပ္ ဖို႔မသင့္ေတာ္ဘူး ငါ့ကိုနားလည္ျပီး ခ်မ္းသာေပးပါကြာ "
    " အဲဒါဆို ဆရာလဲ ဝိုင့္ကို နားလည္ေပးပါဗ်ာ ေနာ္ "
    ေန သက္ျပင္းကိုခ်လိုက္ မိပါေတာ့တယ္။ မနက္နယ္ ကိုျပန္ရမွာမို႕ အေဆာင္ကိုလဲ ျပန္ခ်င္လွပါျပီ။ အဲဒါနဲ႕
   " မင္းလိုခ်င္တာကို ငါျဖည့္ဆည္းေပးမယ္ ဝိုင္ ဒါေပမဲ႔ မင္းေနာက္တခါ ထပ္ျပီးငါ့ကို ဒုကၢမေပးပါနဲ႕ကြာေနာ္ "
      ဝိုင့္မ်က္ႏွာေလး ျပံဳးသြားခါ ေန႕ကိုၾကည့္ျပီး
   " ဟုတ္ကဲ႔ပါ ဆရာ ဒါဆို က်ေနာ့္ကိုဆရာ ဒီညေတာ့ အတူအိပ္ခြင့္ေပးမယ္ေပါ့ေနာ္ ဆရာ "
   " အင္း ဒါေပမယ့္ မင္းလိုခ်င္တာရပီးရင္ ငါျပန္မယ္ မနက္ျဖန္ ခရီးသြားရဦးမွာ မို႔ပါ ဝိုင္ရာ ေနာ္ "
    " ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာ "
    ျမန္လိုက္တဲ႔လက္ ေျပာျပီးတာနဲ႔ ေန႕ပုဆိုးကိုခြ်တ္ျပီး ေနျပီ။ ျပီးေတာ့ ဝိုင္ေန႔ပစၥည္းကို အငမ္းမရ စုပ္ေနပါျပီ။ ေန ဝိုင့္ေခါင္းကို ပုတ္လိုက္ခါ ကုတင္ေပၚကိုေမးေငါ့ျပ လိုက္ျပီးေတာ့မွ ေနကုတင္ေပၚတက္ခါ ပက္လက္လွန္ ျပီးေခါင္းေအာက္မွာ လက္ခံကာ ဝိုင့္က္ုိၾကည့္ေနပါရဲ႕။

     ဝိုင့္ရဲ႕စုပ္ခ်က္ေတြက ေန႕ကိုေက်နပ္ေစတာ အမွန္ ပါပဲ။ ဝိုင့္စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ေစခဲ႔ၿပီး ေနဘက္က ဘာတစ္ခု မွ ျပန္လည္တုန္႔ျပန္ခဲ႔ ျခင္းမရွိပါ။
   " ဆရာ သေဘာက်ရဲ႕လားဗ်ာ ဘာသံမွလဲ မထြက္ "
   ေနျပံဳး၍သာ ျပလိုက္ပါတယ္။ ဝိုင္ကုတင္ေပၚမွာကုန္း ၍စုပ္ေပးေနရာမွ ထခါ အဝတ္အစားေတြ ခြ်တ္ျပီးေတာ့ မွန္တင္ခံုေပၚ တင္ေနတုန္း ေနေရခ်ိဳးခန္းကို ခနဝင္ခါ ရႈးေပါက္လိူက္ပါတယ္။ ျပီးမွေရေသခ်ာျပန္ ေဆးေနစဥ္ ဝိုင္ဝင္လာျပီး ေန႔လက္ကို ဆြဲခါအခန္းထဲျပန္ဆြဲေလရဲ႕။
     ေန ဘက္ကပက္လက္လန္ကာ ေပါင္ကားေပးထား ရံုသက္သက္ပါပဲ။ ဝိုင္အေပၚကေန တက္ခါ ထိုင္ထိုင္ခ် လိုက္ ေမႊလိုက္လုပ္ေနပါတယ္။ ေနကေတာ့ မ်က္စိကို မွိတ္ထားလိုက္ ဖြင့္ ၾကည့္လိုက္နဲ႔ အဲ႔ဒိ ေလာက္ပါပဲ။
    " ဆရာရယ္ ဝိုင္ေညာင္းေနျပီ ဆရာတလွည့္လုပ္ေပး ပါဦးဗ်ာ ေနာ္ဆရာ "
    ဝိုင့္တကိုယ္လံုး ေခြ်းေတြရႊဲ ေနပါျပီ ေမာဟိုက္ေနတာ လဲသိသာပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ေန လွဲေနရာက မထေတာ့ ပဲ ဂြင္းထုေနတာမို႕ ဝိုင္ဘားမွမေျပာပဲ ေန႔ပစၥည္းနားကို ကပ္ခါ ပါးစပ္ေလးဟျပီး ငံ႔လင့္ေနပါတယ္။ ေန ထုေနပါ ေသာ္လည္း ကိစၥကေတာ္ေတာ္နဲ႔ မျပီးႏိုင္ ေန ေကာ့ခါ ေကာ့ခါ ထုေနတာ ျမင္ေတာ့ ဝိုင္က
   " ဆရာျပီးခါနီးရင္ က်ေနာ္တက္ေစာင့္ေပးမယ္ "
   ေျပာလဲေျပာအေပၚကေန တက္ထိုင္ျပီး ေန႕ဟာႀကီး ကိုဖင္ထဲထည့္ခါ အားရပါးရေစာင့္ေစာင့္ခ်လိုက္တာေန လဲ ဝိုင့္ဖင္ထဲမွာတင္ ျပီးသြားပါေတာ့တယ္။
   ျပီးတာနဲ႕ေန အဝတ္အစားေတြ ျပန္ဝတ္ခါ ျပန္ရန္ျပင္ ေနစဥ္မွာပဲ ဝိုင္က သူ႔ဖုန္းကိုၾကည့္ကာ ျပံဳးေနတာေတြ႕ တာမို႔ ျဖတ္ခနဲလုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထင္တဲ႔အတိုင္းပဲ။

     " မင္း မင္းဒါလုပ္တာလဲ ဝိုင္ ေျပာစမ္း "
   ေန အႀကီးအက်ယ္ေပါက္ကြဲ သြားစဥ္ ဝိုင္ကေန႔လက္ ထဲကဖုန္းကို အတင္းျပန္လု ပါေတာ့တယ္။ ေနလဲၾက သြားစဥ္မွာပဲ ဝိုင္က ဖုန္းကိုျပန္ေကာက္ယူ လိုက္ခါ
    " မလုပ္ပါနဲ႔ ဆရာရယ္ ဒါေလးနဲ႔ က်ေနာ့အကို ကို က်ေနာ္ျပန္ျပီး ေက်းဇူးဆပ္ပါရေစ "
  " ဘာမင္းဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ ဝိုင္ဒါက ငါ့ရဲ႕သိကၡါ ငါ့ရဲ႕ အရွက္ ငါ့ရဲ႕အသက္ကြ မင္းနာလည္လား "
   " နားလည္ပါတယ္ ဆရာ အဲဒါက္ုိပဲ က်ေနာ္ကလဲ လို ခ်င္ခဲ႔တာပါ က်ေနာ့အကို ဆိုတာ ဆရာ့ကိုသိပ္ခ်စ္ျပီး ဆရာကိုယ္တိုင္ ပစ္ပစ္ခါခါျငင္းခဲ႔ အရွက္ခြဲခဲ႔တဲ႔ သူပါပဲ သူ႕နာမည္က သံလြင္သစ္ ပါ ဆရာမွတ္မိရဲ႕လားဗ်ာ့ "
   " မဆိုင္ဘူး သံလြင္ေသတာ ငါနဲ႔ဘားမွမဆိုင္ဘူးကြ မင္းတ္ုိ႕ေတြ ထင္သလိုလဲ မဟုတ္ဘူး ငါကသံလြင့္ကို တပည့္တစ္ေယာက္လိုပဲ သံေယာဇဥ္ျဖစ္ခဲ႔တာ "
  " က်ေနာ္က ဘာထင္တယ္လို႕ ေျပာမိလို႔လဲ ဆရာ "
    ေနစၾက္ာ ေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့ သူနဲ႔ပထမဆံုး ပက္သက္ခဲ႔မိတဲ႔ ေက်ာင္းသားေလးသံလြင္သစ္ ဟာသူ႔ ကိုယ္သူသတ္ေသ ခဲ႔တာ လူတိုင္းက ေန႔ေၾကာင့္လိုပဲ တစ္ထစ္ခ် မွတ္ယူခဲ႔ၾကတာေလ။ ေန သံလြင့္ကိုအရွက္ လဲမခြဲပါ။ မျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္ဖို႕ ေခ်ာ့ေျပာတာမရလို႔ ေန သူ႔ကိုေျခာက္လွန္႔ ေဖာက္ခြဲခဲ႔တာပါ။
    " အစကေတာ့ က်ေနာ္မသိခဲ႔ဘူး ဆရာနဲ႔တြဲၿပီး၂လ ေလာက္အၾကာမွ က်ေနာ့အကို သူငယ္ခ်င္းေျပာျပလို႔ က်ေနာ္ သိခဲ႔ရတာ အဲဒိထဲက ဆရာ့ကို က်ေနာ္လက္ စားေခ်ဖို႕ က်ိဳးစားခဲ႔တာပါဆရာ ဘာလို႔လဲ သိလား ခု က်ေနာ္က သူေပးခဲ႔တဲ႔ မ်က္စိနဲ႔ရွင္သန္ေနရလို႕ပဲဗ် "
  ေျပာေနရင္း ဝိုင္ေသြးနီ ရႈံးပြဲခ်ခါ ငိုပါေလေတာ့သည္။

    " ေအာ္ အဲဒါဆို မင္းကငါ့ကို တကယ္ခ်စ္ခဲ႔တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ ဟုတ္လား ဝိုင္ "
    " တကယ္သာ မခ်စ္ခဲ႔ရင္ ဒိေလာက္အခ်ိန္ေစာင့္ျပီး ဒိလိုငိုေနရမွာ မဟုတ္ဘူးဗ် ခုေတာ့က်ေနာ့အကိုကိုေပး ခ်င္တဲ႔ သူရသင့္တဲ႔ တန္ရာတန္ေၾကးက က်ေနာ့ႏွလံုး သားကိုပါ ခ်ိဳးဖဲ႔ေခ်မြ ခံေနရျပီဗ် "
   " မင္းငါ့ကို တကယ္ခ်စ္ရင္ ဒါမ်ိဳးမလုပ္သင့္ဘူး ဝိုင္ ငါ သံလြင့္ကို သူတအားလိုခ်င္မွန္း သိေပမယ့္ ဒါမ်ိဳးကိစၥငါ မေပးခဲ႔ဘူး ခုမင္းကိုမွ ငါေပးခဲ႔တာ ဒါကလဲမင္းအရမ္း ေတာင္းဆိုလြန္းလို႕ပါ ကို႔ကိုခ်စ္ရင္ အခုဖ်က္ေပးပါ "
   " ဟားဟားဟား မရဘူး ဆရာ ကို႔ကိုခ်စ္လို႔ဒိေလာက္ ေအာက္က်ေနာက္က်ခံျပီး ကပ္တြယ္ေနတဲ႔ သံလြင့္ကို ဆရာမို႕ လူၾကားထဲမွာ အရွက္ခြဲရက္တယ္ အဲဒိဆရာ့ရဲ႕ ေစတနာဆိုတာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသက္နဲ႔လဲသင့္ရဲ႕ လား ဟင္ ဆရာ အရွက္ကြဲတယ္ဆိုတဲ႔ ခံစားမႈကိုလဲ ဆရာ ခံစားၾကည့္ပါဦး ဆရာတစ္ေယာက္ပဲ အရွက္နဲ႕ သိကၡါနဲ႕ ရွိတာမဟုတ္ဘူးဗ် က်ေနာ္တို႔မွာလဲ ရွိတယ္ ခ်စ္လြန္းႀကိဳက္လြန္းလို႕ မရွက္ႏိုင္မေၾကာက္ႏိုင္ပဲျဖစ္ ေနတဲ႔သူကို ဆရာရက္စက္တယ္ အဲဒိအတြက္ က်ေနာ္ ျပန္ျပီးတုန္႔ျပန္ရမယ္ ဆရာ့က္ုိ က်ေနာ္ခ်စ္ေပမယ့္ ဒါကို ေတာ့လံုးဝ မလိုက္ေလ်ာႏိုင္ပါဘူးဆရာ "
   ေနေခြ်းေတြ ျပန္လာပါေတာ့တယ္။ ဝိုင္ကိုၾကည့္ရတာ လဲ ဘယ္လိုမွ ျပန္ေပးမယ့္ပံုမေပၚ။ သူဘာလုပ္သင့္သ လဲ။ ဒါဟာ သူ႔ဘဝအတြက္ အဆံုးအျဖတ္ပဲေလ။
     ေန ဝိုင့္ကိုအတင္းဝင္ခါ ဖက္လံုးလိုက္ေတာ့ ဝိုင္ေရာ သူပါကုတင္ေပၚမွာ လဲက်သြားတယ္။ ဝိုင္ကလဲ ဖုန္းကို က်စ္ေနေအာင္ စုပ္ကိုင္ထားတာမို႔ လုလို႔ဘယ္လိုမွမရ ေပ။ ေန ဝိုင့္လက္ေတြကို နင္းဖိထားလိုက္တယ္။

        တကိုယ္လံုးကို ခ်ဳပ္မိမွမ်က္ႏွာကို ေခါင္းအံုးနဲ႔ဖိခါ ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။ အေတာ္ၾကာ ရုန္းကန္ျပီးမွပဲ ဝိုင္ျငိမ္ၾကသြားပါတယ္။ အဲဒိေတာ့မွ ဝိုင့္လက္ထဲကေန ဖုန္းကိုယူကာ ဝိုင့္လက္ႏွင့္ပင္ကိုင္ျပီး Vedio File ကို ဖ်က္ျပီး ဝိုင့္ကိုပံုမပ်က္ ျပန္ျပင္ထားခဲ႔ျပီး ေနစၾက္ာထြက္ လာခဲ႔ပါေတာ့တယ္။
    " အဲဒါပါပဲ လႊမ္း လူတိုင္းက သံလြင့္ကို႔ေၾကာင့္ သူ႔ကို သူသတ္ေသတယ္လို႕ တစ္ထစ္ခ် စြတ္ဆြဲေနၾကတယ္ တကယ္က ကို သံလြင့္ကို ေစတနာနဲ႔ တားမရလို႔ ရွက္ ျပီးေနာက္ဆုတ္သြားေအာင္ လူၾကားထဲမွာ ဆူခဲ႔မိရံုပါ "
    " အင္း ဆရာရယ္ က်ေနာ္စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ "
   " ေနပါေစေတာ့ ဘယ္တက္ႏိုင္မလဲ ဟို File ျပန္႔ပြား သြားတာထက္စာရင္ဒါကပိုျပီး သက္သာပါေသးတယ္ "
   " ဒါေပမယ့္ ဆရာရယ္ က်ေနာ္တို႕ - - - "
   " လႊမ္းေဝ တခါတေလ ကိုေလ ကို႔ရုပ္ရည္အတြက္ စိတ္တအား ညစ္ခဲ႔ရတယ္ ငယ္ငယ္ထဲကလဲ အဲဒိလိုပဲ ခံစားရတယ္ မိန္းမေတြပါ မကေယာက္်ားျခင္းပါစိတ္ဝင္ စားမႈခံရတယ္ အဲဒိထဲမွာ ဆရာျဖစ္လာေတာ့ ပိုဆိုးလာ တယ္ လူငယ္ေလးေတြက အတင္းခ်ည္းကပ္တယ္ ကို ဆရာဆိုတဲ႔ သိကၡါကို မနဲက်ားကန္ျပီး ထိန္းခဲ႔ရတာပါ ကိုလဲလူပဲေလ တဏွာဆိုတာရွိတာပဲ တခါတေလမွာ ေပါက္ကြဲျပစ္ခ်င္တယ္ ျမိဳသိပ္ထားတဲ႔ ဒါဏ္ရာကိုလာစြ တဲ႔သူေတြကိုလဲ ကိုတအားေၾကာက္ခဲ႔တယ္ အခုေတာ့ ကိုဘဝေနာက္ဆံုးခ်ိန္မွာ လႊမ္းေဝနဲ႔လာေတြ႕ရတယ္ "
  " ေတာ္ပါေတာ့ ဆရာရယ္ "
    လႊမ္းေဝမ်က္ရည္ေတြစို႔ လာျပီး ေနစၾက္ာကို ဖက္ခါ ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။ လက္ထိပ္နဲ႔လက္ေတြေတာ့ အျခင္းျခင္း တင္းေနေအာင္စုပ္ထားမိပါတယ္။

        ခနေလးသာ ဆံုခြင့္ရေပမယ့္ ႏွလံုးသားရဲ႕ အနက္ ရႈိင္းဆံုး ေနရာကို ထိုးေဖာက္လာခဲ႔ တဲ႔ခ်စ္ျခင္းတရားရဲ႕ ႏွိပ္စက္မႈကို သူတို႔ေကာင္းေကာင္း ႀကီးခံစားေနရပါျပီ။
      ကားေပၚေရာက္ေတာ့ လႊမ္းေဝက လက္ထိပ္တို႔ကို ျဖဳတ္ျပီး ေန႔ကိုၾကည့္ခါ
    " က်ေနာ့္တို႔ ထာဝရခြဲရေနာ့မယ္ ထင္တယ္ေနာ္ "
    ေန ျပံဳးျပလိုက္ေပမယ့္ ရင္ထဲမွာေတာ့ ငိုေနရပါျပီ။ လႊမ္းေဝရဲ႕ ကားေလး တရိပ္ရိပ္နဲ႔ ေမာင္းေနရင္းေပမယ့္ လႊမ္းေဝျငိမ္သက္ခါ တစ္စံုတစ္ခုက္ုိစူးနစ္စြာနဲ႕ စဥ္းစား ေနတာမို႔ ေနလဲ လႊမ္းေဝကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း ျငိမ္ခါ ေနမိတယ္။
      လႊမ္းေဝရဲ႕ ကားေလးက ရဲစခန္းေရွ႕လဲေရာက္ေရာ ဘရိတ္ကို ကြ်ီခနဲ အုပ္ခ်လိုက္တာမို႔ ေနပင္လန္႔သြားရ ပါတယ္။ ျပီးလဲျပီးေရာ လႊမ္းေဝကားကို တရွိန္ထိုးျဖင့္ အေဝးေျပးလမ္းမႀကီး ရွိရာဖက္သို႔ ေမာင္းႏွင္လာခဲ႔ပါျပီ။
    " လႊမ္း ဒါဘာလုပ္တာလဲ အဲဒိလိုမလုပ္ပါနဲ႔ ျပန္သြား ရေအာင္ေနာ္ ကို႕ေၾကာင့္ လႊမ္း ထိခိုက္နစ္နာမွာမ်ိဳးကို မျဖစ္ပါရေစနဲ႕ "
     အေဝးေျပးလမ္းမရဲ႕ လမ္းေဘးတစ္ေနရာမွာကား ကိုထိုးရပ္ခါ ေန႕ဘက္လွဲ႕ၾကည့္လိုက္ျပီး
   " ထိခိုက္နစ္နာမႈ ဟုတ္လား ဆရာ က်ေနာ့ႏွလံုးသား ကိုက်ေနာ္ ေသဒဏ္ေပးျပီး ဂုဏ္ေတြဓနေတြနဲ႔ အသက္ မဲ႔ခႏၶာကိုယ္ႀကီးနဲ႕ အသက္ရွင္ရမွာမ်ိဳးကမွ တကယ့္ ထိ ခိုက္နစ္နာမႈ မဟုတ္ဘူးလား ဆရာ ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို က်ေနာ္ဟာ လူစြမ္းေကာင္းမျဖစ္ရင္ ေနပါ က်ေနာ့ကို က်ေနာ္ေသဒဏ္မေပးႏိုင္ဘူး ဆရာမရွိတဲ႔က်ေနာ့ဘဝ မွာေသတာနဲ႔ ဘာမွထူးမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာက်ေနာ့္ကို က်ေနာ္ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္တယ္ဆရာ "

    ေနစၾက္ာ ျပံဳးလိုက္တာမွ ႏွစ္ျခိဳက္စြာနဲ႔ပါ။ သူေသရ ရင္လဲေသေပ်ာ္ပါျပီ။ ဒိလိုခ်စ္သူနဲ႕ တညအတူေနခြင့္ရ ခဲ႔တာေၾကာင့္မို႕ေလ။ လႊမ္းေဝ ေန႕ကိုအတင္းဖက္ျပီးမွ အနမ္းေတြ ျကမ္းတမ္းစြာေပး လိုက္ပါတယ္။
    " ဒိကေန မဲေစာက္ကို ခုတခါထဲတက္မယ္ အဲဒိကမွ ဟိုဘက္ကမ္းကို ခိုးကူးျပီး သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ အလုပ္သြား လုပ္ျပီး က်ေနာ္တို႕ ဘဝေတြ ျပန္စၾကမယ္ ဆရာ ျပီးရင္ က်ေနာ္တို႔ တစ္သက္လံုး မခြဲတမ္းလက္တြဲသြားမယ္ က်ေနာ္ ဆရာ့ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ ဆရာလက္ခံေပးပါ "
     " ကိုက ေသလူပါ လႊမ္းရာ လႊမ္းအတြက္တဖန္ေမြး ဖြားခြင့္ရ ခဲ႔ရင္လႊမ္းသာ ကို႔ဘဝရဲ႕ပိုင္ရွင္ျဖစ္သြားျပီေပါ့ ကို ဒိလိုျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႕ ထင္မထားဘူး လႊမ္းရယ္ ကိုလဲ လႊမ္းကို တအားခ်စ္တယ္ "
    လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝအသစ္ကို အခ်စ္စစ္တစ္ခုထဲ နဲ႔ ရဲရင့္စြာ တိုးဝင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္အျပီးမွာ သူတို႔ရဲ႕ ပတ္ဝန္း က်င္တခု လံုးမွာ ပန္းေတြပြင့္ရနံ႕ေတြသင္းခါ ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ ကမ႓ာငယ္ေလး တစ္ခုပမာ ၾကည္ႏႈးမႈေတြ အျပည့္နဲ႔ေပါ့



အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။




Lamin Lay

No comments:

Post a Comment