မာန၏ေျခရာ * အားေပးၾကပါဦးေနာ္။

မာန၏ ေျခရာ
---------------

          ျပည္စံေအာင္ သူ႕အေရွ႕မွာ ရပ္ေနတဲ႔ ေနဖုန္းမိုရဲ႕ လက္ေမာင္းေလး ႏွစ္ဖက္ ကို စုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ဖက္ခနဲ ေနဖုန္းမို ပုတ္ခ်ကာ ျပည္စံေအာင္ ဘက္ကို လွဲ႔လာကာ
   " မင္း ငါ့အသားကို မထိနဲ႔ သားသား "
       ဖုန္းမို ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြက ေဒါသမာနေတြနဲ႔ အေရာင္ တလက္လက္ ေတာက္လို႔
ျပည္စံေအာင္ ကေတာ့ ျပိဳေတာ့မယ့္ မိုးလို မ်က္ႏွာျပင္တခုလံုး အံု႕မႈိင္းကာျဖင့္                
  " ငါေျပာတာ ေသခ်ာနားေထာင္ပါဦး ဖုန္းမိုရာ ငါ "
       ဖုန္းမို လက္ဝါး ကာျပ လိုက္တာမို႔ ျပည္စံေအာင္ စကားကို ဆက္မေျပာျဖစ္ေပ
   " မင္း လုပ္သင့္တာကေတာ့ အခုငါ့ေရွ႕က ထြက္သြားဖို႕ပဲ သားသား "
   " မသြားဘူးကြာ မင္းငါေျပာတာ နားေထာင္မွ သြားမယ္ "
   " မင္း ငါ့ကို အျကပ္ကိုင္တာလား ေကာင္းျပီေလ ဒါဆိုလဲ မင္းသေဘာပါ တစ္ခု ေတာ့ မင္းမွတ္ထား မင္းအခု ေျပာခ်င္တာ ေျပာျပီးမွ သြားမယ္ ဆိုရင္ မင္းငါ့ကို ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ ပက္သက္ခြင့္ရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆိုတာပဲ "
     အျမဲ ေအးစက္စက္ ႏိုင္လွွတဲ႔ ဖုန္းမိုရဲ႕ စကားေတြက ဒီတစ္ခါေတာ့ ရက္စက္မႈ ေတြပါ အေရာင္ထင္ဟပ္ ေနပါေပါ့လား။ ျပည္စံေအာင္ ျငိမ္က်သြားျပီး ဖုန္းမိုကို ေသခ်ာ တစ္ခ်က္ စိုက္ျကည့္ကာ လွဲ႕ထြက္သြား ပါေတာ့တယ္။
     ျပည္စံေအာင္ရဲ႕ ေက်ာျပင္ကို စိုက္ၾကည့္ေနရင္းက အံကိုတင္းတင္း က်ိတ္ခါ စုတ္ ထားတဲ႔ လက္သီးေတြက တဆက္ဆက္တုန္လို႔ေနပါပီ။ ဖုန္းမို ပန္းျခံရဲ႕ ခံုတန္းေလး မွာ ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း စိတ္ကလဲ မ်က္ရည္ မက်မိေစဖို႕ ကို႕ဖာသာ အျကိမ္ျကိမ္ သတိေပး ေနမိပါတယ္။
      ၾကည့္စမ္းပါဦး သူ႔ဘဝအတြက္ သူကိုယ္တိုင္ တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ သူ႔မာနေတြ အဲဒါေတြကို သူ႕အခ်စ္ဆံုး ခ်စ္သူက ဖ်က္ဆီး ရိုက္ခ်ိဳးသြားခဲ႔တာ။ သူဘယ္လိုမွ မထင္ ထားမိ ခ်ိန္မွာ အငိုက္မိသြားျခင္းပါ။
     ပိရိေသသပ္ လွပတဲ႔ ကစားကြက္ ေတြနဲ႔ သားသားက သူ႔အရႈိက္ကို အားကုန္ ထိုး သြားခဲ႔ျခင္းပါပဲ။ မလြမ္းနဲ႕ ဖုန္းမို မင္းထက္ျပီး ရႈံးလို႕ မျဖစ္ဘူး။ သားသားကို မင္းျပန္ အႏိုင္ယူဖို႔ မင္းစဥ္းစားစမ္း။ ရင္ေတြ နာတာမွ ေပါက္ကြဲထြက္ မတက္ပင္။ ႏွလံုးခံုသံ ေတြက ေရာဂါအခံရွိရင္ ခ်က္ျခင္းပင္ ေသသြားေလာက္ရဲ႕။
     အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ သူ႕ထံသို႔ ေျပးလာတဲ႔ အသံၾကားလို႔ လွဲ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပန္းျခံဝမွာ ဝင္ေျကးထိုင္ ေကာက္တဲ႔ ေကာင္ေလး သူတို႔ ဒီေနရာကို လာေနၾကမို႔ မ်က္မွန္းတန္းမိ ေနတာၾကာပါျပီ
    " အကို အကို ဟိုမွာ အကို႕သူငယ္ခ်င္း အကို႕ သူငယ္ခ်င္း ဟင္း ဟင္း "
     အေမာတေကာေျပးလာပံုနဲ႕ အေရးတျကီးေျပာေနပံုေျကာင့္ ဖုန္းမို လန္႔သြားျပီး
      " ဘာလဲ ဘာျဖစ္တာလဲ ျမန္ျမန္ေျပာစမ္းပါ ဘာျဖစ္လို႕လဲ "
     " ပန္းျခံဝမွာ ကားတိုက္သြားလို႕ "
     ထိုလူငယ္စကားဆံုးတာနဲ႔ ဖုန္းမိုရုတ္တရက္ ထေျပးလာလိုက္မိတယ္။ ပန္းျခံဝမွာ လူေတြ အံုခဲေနတာပဲ သူအတင္း တိုးဝင္သြားကာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူပံုအလည္မွာ
သားသား ေခြေခြေလး လဲေနကာ မလႈပ္မယႈက္ မ်က္စိေတြမွိတ္လို႕ ေသြး ေသြးေတြ
    " သားသား သားသား သားသား ထထ ျပန္ ထ သားသား သားသား "
    " ဟာ လာျပီလာျပီ သူ႕သူငယ္ခ်င္း ထင္တယ္ ကားေပၚတင္ေတာ့ ေဆးရံုပို႔မွ "
    " အဲဒိလိုမရဘူးေလ ယာဥ္ထိန္းရဲေစာင့္ဦး လာေတာ့မွာပါ "
     " ေစာင့္ေနတာနဲ႕ ေသကုန္ေတာ့မွာပဲကြာ "
     " ဦးက ပံုမွန္ပဲ ေမာင္းလာတာ သူကားအနားေရာက္မွ ျဖတ္ဝင္လိုက္တာပါ "
      တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေျပာသံေတြ ဆူညံေနေပမယ့္ ဖုန္းမို ဘာမွမသိေတာ့ သူ သိတာက သားသား သားသား တစ္ခုခုျဖစ္လို႕ မျဖစ္ေပ။ သူ႕ဘဝရဲ႕ တန္ဖိုးအထား ရဆံုးလူသား အခ်စ္ရဆံုးသူ ။ ဖုန္းမို အသံကုန္ ကုန္းေအာ္ လိုက္မိတယ္။
     " အားးးးး  ဖယ္ ဖယ္ အကုန္ဖယ္ ဘယ္သူမွ မကပ္နဲ႕ "
      ဖုန္းမို အသိစိတ္ထဲမွာ ေပၚလာတာက ဒီပန္းျခံကေန ဟိုဘက္ ၃ လမ္းေျမာက္မွာ ေဆးရံုရွိတယ္။ သားသားကို သူေက်ာေပၚတင္လိုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သူေျပးပါပီ။ အနားမွာ လူတခ်ိဳ႕ ကပ္ျပီးေျပးလိုက္လာတာေတြ ေအာ္ဟစ္ေျပာေနသံေတြ ဖုန္းမို ဂရုမစိုက္ေတာ့။ ခႏၶာကိုယ္ က်စ္လစ္ခါ အရပ္ရွည္သူမို႕ သားသား ကိုေက်ာပိုးထား ရတာ အေတာ္ေလးကိုေလးလံ လွပါရဲ႕။
       ဖုန္းမို ေျခြးေတြ ခႏၶာကိုယ္ အႏႈံ႕မွာ စိုရႊဲေနသလို သားသားရဲ႕ေသြးေတြကလဲ သားသားကိုယ္ေပၚကေန တဆင့္သူ႕ကိုယ္ေပၚမွာပါ ရႊဲရႊဲစိုလို႕ေပါ့။
     " ေဟာ ဟဲ ေဟာ ဟဲ သားသား သားသား သားသား ငါရွိတယ္ မင္းဘာမွ မျဖစ္ ရဘူး ဘာမွ မျဖစ္ေစရဘူး သားသား ေဟာဟဲ ေဟာဟဲ သား  သား "
      ေဘးကပါလာသူေတြက သားသားကို ဝိုင္းသယ္ဖို႕လုပ္ေပမယ့္ ဖုန္းမိုက အထိမခံ အခ်ိန္ကုန္မခံပဲ ေျခကုန္သုတ္ကာ သားသားကို ေက်ာပိုးရင္းေျပးေနေလရဲ႕။ ေဆးရံုဝ ေရာက္ေတာ့ သားသားေကာ သူပါပစ္လဲက်ပါေလေရာ။
     သားသား ကို ဆရာမေတြ တြန္းလွည္းနဲ႕ လာေခၚသြားၾက ခ်ိန္မွာ ဖုန္းမိုကုန္းထ ေပမယ့္ ျပန္လဲက်တယ္ ေျခေထာက္ေတြက မရပ္ႏိုင္ေပ။ အနားကလူေတြက ဖုန္းမိုကို ဝိုင္းကာ ယပ္ခပ္ေပးၾကတယ္ ေရတိုက္က်တယ္။
    ဖုန္းမို ထႏိုင္တာနဲ႔ သားသားကိုေခၚသြားတဲ႔ ဘက္ကိုေျပးလိုက္ျပန္ ပါတယ္။ ေတြ႕ တဲ႔ သူနာျပဳဆရာမ တေယာက္ကို ေမးျကည့္ေတာ့ အေရးေပၚခြဲစိတ္ခန္း ထဲသို႔ေရာက္ သြားပီျဖစ္ေျကာင္း ေျပာေတာ့မွ ခြဲစိတ္ခန္းေရွ႕က ခံုမွာ ဖုန္းမိုေျခပစ္ လက္ပစ္ထိုင္ခ် လိုက္ပါေတာ့တယ္။
     သားသား ဘာမွမျဖစ္ပါေစနဲ႕။ သားသား ယခုလိုျဖစ္တာ သူ႕ေျကာင့္ပါ။ သားသား တစ္စံုတစ္ခု ျဖစ္ခဲ႔ရင္ သူလဲ သားသားေနာက္သို႕ လိုက္သြားဖို႕ပဲ ရွိေတာ့တာေပါ့။
မင္းကိုငါ ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္နာနာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ငါ့ရင္ေတြနာနာ ငါမင္းကို ခ်စ္တဲ႔ အခ်စ္ေတြက တစ္စက္ေလးမွ ေလ်ာ့မသြား ပါလား သားသားရယ္။
      ဖုန္းမို ရသမွ် ဘုရားစာေတြ သားသားအတြက္ ရြတ္ဖက္ကာ ခြဲစိတ္ခန္းကိုသာ တခ်ိန္လံုး စိုက္ျကည့္ေနမိတယ္။ သားသား မင္း ဘာမွမျဖစ္ ရဘူးေနာ္။ ဘာမွ မျဖစ္ ရဘူး။ နာရီဝက္ေလာက္ ၾကာေတာ့ ေျခသံေတြ သူ႕ဘက္ကို ေျပးလာသံၾကားလို႕
လွဲ႕ၾကည့္မိေတာ့ အေရွ႕ဆံုက ေျပးလာတာ ေမသက္ခ်ိဳ အေနာက္က သားသားရဲ႕ ဦးေလးနဲ႕ အေဒၚ တျခားလူျကီး တခ်ိဳ႕
     " ဖုန္းမို ဘယ္လို ျဖစ္ျကတာလဲ ဟင္ နင့္ကိုယ္မွာလဲ ေသြးေတြပါလား သားသား အေျခအေန ဘယ္လိုလဲ ေျပာပါဦးဟယ္ အဟင့္ ဟင့္ ဟီး "
    " သားေလး သားသား ဘာတဲ႔လဲ ဘယ္အခ်ိန္ကစခြဲတာလဲ ေျပာပါဦး "
     အေနာက္ကေန အေျပးလိုက္လာတဲ႔ သားသားဦးေလး အေမးေျကာင့္
    " သားသား ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာ ဘာမွန္း မသိေသးဘူး က်ေနာ္လဲ မသိဘူး ဗ်ာ "
   ေျပာရင္းက ခုနမက်တဲ႔ မ်က္ရည္ေတြက တေပါကေပါက္က်လာတာမို႕ ဖုန္းမို နံရံ ဘက္လွဲ႕ကာ ေခါင္းနဲ႔ နံရံကို ၂ ခ်က္ပစ္ေစာင့္လိုက္ေတာ့ အနားက လူေတြဝိုင္းဆြဲ ၾကရျပန္တယ္ေလ။
    " ငါသာျဖစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တာပဲ ဖုန္းမိုရယ္ သားသား ဘာမွ မျဖစ္ေလာက္ပါဘူး ေနာ္ သူျပန္ေကာင္းလာမွာပါေနာ္ ဖုန္းမို ဟင့္ အင့္ ဟီး အီး ဟင့္ "
    "  အဲဒါ ငါေစာက္သံုးမက်လို႔ ျဖစ္တာဟ့ ငါကြာ ေတာက္ဒုန္း "
    " ဟဲ႔ မလုပ္ပါနဲ႔ဟာ ဟင့္ ဟင့္ "
     " သားေလး ဖုန္းမို စိတ္ကို ထိန္းပါဦး သားေလးရယ္ ေဆးရံုမွာေလ ေနာ္ "
      " ကြ်ီ "
      ခြဲစိတ္ခန္း တံခါးျမည္ျပီး ပြင့္လာတာေတြ႕ေတာ့ တံခါးဝကို အေျပးေရာက္ကုန္ က် ျပန္ပါတယ္။
     " ဆရာမ က်ေနာ့ သူငယ္ခ်င္း က်ေနာ့ သူငယ္ခ်င္း ဘလိုေနလဲ "
     " လူနာ အေျခအေနေလးေျပာပါ ဆရာမ "
      တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ အတင္းဝိုင္းေမးေတာ့ ဆရာမေလးက ေခါင္းညိတ္ခါ
    " က်မတို႕ က်ိဳးစားေနတုန္းပါပဲ "
     " ဟာ "
    " ဟင္ "
    " အဟင့္ အီးဟီးဟီး "
    " ဘုရား ဘုရား "

     "  အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေသြးထြက္ လြန္ေနလို႔ အေရးေပၚ ေသြးလိုေနပါ တယ္ အိုေသြးပါပဲ ရွင္တို႔ "
      " က်ေနာ္ က်ေနာ္ရွိတယ္ အကုန္လံုး ေဖာက္ထုတ္ လိုသေလာက္ အကုန္ယူ "
     ဆရာမေလး စကားမဆံုးခင္ မွာပဲ ဖုန္းမို အေလာတႀကီး ဝင္ေျပာလိုက္ ပါတယ္။
ဆရာမေလးက နားလည္ေပးတဲ႔ ပံုစံနဲ႕ ေခါင္းကို ျငိမ့္လိုက္ခါ
     " ေနာက္ထက္ တစ္ေယာက္ေလာက္ ေတာ့ရွာပါ ေသြးက ၂ ပုလင္းလိုတာ "
     " က်မ လဲအိုပဲ က်မရွိတယ္ က်မ ဆီကယူပါ ဆရာမ "
     " ဟာ မရဘူး က်ေနာ့ဆီကယူ ၂ ပုလင္းလံုး က်ေနာ္ အားရွိတယ္ "
      " ႏွစ္ေယာက္စလံုး အျမန္လိုက္ခဲ႔ပါ "
     ေမသက္ခ်ိဳ နဲ႔ ဖုန္းမို ဆရာမေလး ေနာက္သို႔ လိုက္သြားျပီး ေသြးစစ္ကာ ေသြးကို ခ်က္ျခင္း ေဖာက္ထုတ္ ေနၾကေလ ေတာ့သည္။ ကုတင္ ၂ လံုးမွာ ေဘးျခင္း ယွဥ္ရက္ တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ၾကည့္ျပီး ေခါင္းကိုယ္စိျငိမ့္ ျပမိျပန္သည္။
    ဖုန္းမို ေကာ ေမသက္ခ်ိဳပါ  ျပည္စံေအာင္ အတြက္ စိုးရိမ္ေနၾက သလိုသူ႕ အေျကာင္း ေတြကိုေတြးမိ ေနပါတယ္။ ျပည္စံေအာင္ ဆိုတဲ႔ သားသားက သေဘာ အလြန္ေကာင္း သလို စိတ္ထား ျဖဴစင္သူ ပါ။  တပါးသူ အတြက္ လြန္စြာ ကူညီတက္ စာနာနားလည္ ေပးတက္သူ။
     ဖုန္းမို ဒါ့ေျကာင့္လဲ သားသားကို ယံုခဲ႔တာ အခုေတာ့ သားသားက သူ႕ကို လွည့္စား ခဲ႔တယ္။ သူသိပ္ရင္နာ ေနေပမယ့္ ယခုလို ခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာ့ သားသားက္ုိ ဘယ္လိုနည္း နဲ႔မွ သူမ်က္ကြယ္ မျပဳက္ေပ။
     ေမသက္ခ်ိဳ လဲ သားသား အေၾကာင္း စဥ္းစား ေနမိတယ္။ သားသား မိဘေတြ မဆံုးခင္ သူမတို႔ ၁၀ တန္းေလာက္ထဲက သားသားနဲ႔သူမကို အိမ္က လူျကီးေတြ သေဘာတူ ထားခဲ႔ၾကတာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြမို႔ တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး နားလည္စြာပဲ ထိုကိစၥကို ဘယ္သူမွ မသိေအာင္ ထိန္းသိမ္းကာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပဲ သူငယ္ခ်င္းလို ေနခဲ႔ၾကတာေလ။ အခ်ိန္တန္ရင္ သူတို႔ လက္ထပ္ယူ ၾကရမွာပဲ။
     ၁၀ တန္းေအာင္ျပီးလို႔ တကၠသိုလ္ တက္ခ်ိန္မွာေတာ့ သားသားနဲ႔သူမ အလွမ္းေဝး ခဲ႔ၾကတယ္။ ေမဂ်ာ မတူၾက လို႔ေလ။ဒါေပမယ့္ မၾကာခန ဆိုသလို ေက်ာင္းမွာ ေတြ႔ျက ပါတယ္။ အဒိအခ်ိန္ ေတြမွာ သားသားေဘးမွာ ေအးတိေအးဆက္ ပံုစံနဲ႔ ဖုန္းမိုကို စတင္ ခင္မင္ခဲ႔ရတာပါ။ စကားနဲ သလို အရယ္အေမာနဲ ျပီး မာနမင္းသားလို႔ လူသိ မ်ားတဲ႔ ဖုန္းမိုက သားသားေၾကာင့္ ထင္ရဲ႕ သူမကိုေတာ့ ခင္ရွာတယ္ေလ။
      ေသြးလႈျပီးေတာ့ ခနနားခိုင္းတာ မရပဲ ၂ ေယာက္လံုး ခြဲစိတ္ခန္းေရွ႕ကို ျပန္ျပီး ေစာင့္ေနၾကတယ္။ အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာမွ လက္တြန္းလွဲ ေလးေပၚမွာ မ်က္စိေလး မွိတ္ျပီး သတိလစ္ေနတဲ႔ သားသား ေခါင္းမွာလဲ ပတ္တီးေတြနဲ႔ ခြြဲစိတ္ခန္းကေန ထြက္လာပါတယ္။
      " အသက္ကိုေတာ့ အစိုးရိမ္ရပါဘူးဗ်ာ ေခါင္းကေတာ့ လမ္းနဲ႔ေစာင့္မိ ထားေတာ့ အတက္ႏိုင္ဆံုး က်ေနာ္တို႔ က်ိဳးစားေပး ထားပါတယ္။ ရလဒ္ က္ုိေတာ့ လူနာ သတိရ လာမွပဲ သံုးသပ္လို႕ရပါမယ္ "
      ငိုၾကျပန္တယ္။ သားသားရဲ႕ပံုစံကို ျကည့္ေနရင္းက ဖုန္းမိုလဲ မ်က္ရည္ မထိန္းႏိုင္ ငါေစာက္သံုး မက်လို႔ပါကြာ။ မင္းဘာမွ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။
     " သားသား နင္ဘာမွ မျဖစ္ပါနဲ႔ေနာ္ နင္ ျမန္ျမန္ ျပန္သတိယပါေတာ့ ဟာ "
      ေမသက္ခ်ိဳလဲ ရင္ကြဲမတက္ ခံစားေနရတာပါ။ သူမ အခုမွ သားသားကို သိပ္ခ်စ္ တယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရတာပါ။ သားသားကို သူမ အဆံုးရႈံး မခံႏိုင္ပါ။ ငယ္စဥ္ထဲက သူမ အလိုက် အျမဲအလိုလိုက္ တက္တဲ႔ သားသားေလ။
      အခန္းထဲကို ဝင္ခြင့္မရ ေသးလို႔ အျပင္ကေန ေစာင့္ေနၾကတာပါ။ ဖုန္းမိုက အေပၚ အကႋ်ကိုခြ်တ္ ထားလိုက္ ေပမယ့္ ေသြးေတြကေတာ့ ေပက်ံေနစဲ။
    " လူနာရွင္ေတြ ဝင္ၾကည့္လို႔ ရပါျပီ လူနာကို အရမ္းမကိုင္ ၾကပါနဲ႔ေနာ္ သတိရ လာတာနဲ႔ က်မတို႔ကို ခ်က္ျခင္းလာ ေခၚပါ "
     ဖုန္းမို တို႔ အကုန္လံုး ဝင္ၾကည့္ၾကတယ္။ သားသား အေဒၚကလဲ တရႈံ႕ရႈံ႕ငိုမဆံုး။
မိုးခ်ဳပ္လာေတာ့ ေမသက္ခ်ိဳ အိမ္က မိဘေတြ လိုက္လာကာ သားသားက္ုိ ျကည့္ျပီး ေမသက္ခ်ိဳ ကိုေခၚကာ အိမ္ျပန္သြားၾကေတာ့တယ္။ သားသား အိမ္က ဒရိုင္ဘာ လာပ္ု႔ ေပးထားတဲ႔ သားသား အဝတ္ေတြက္ုိ ဖုန္းမို လဲဝတ္ထားတယ္။ ေမသက္ခ်ိဳ ကလဲ သူ႔ကို သားသား နားက လံုးဝမခြါဖို႔နဲ႔ သတိရတာနဲ႔ ဖုန္းဆက္ေပးရန္ အတန္တန္ မွာခဲ႔ တယ္ေလ။
      ည ၁၁ နာရီေလာက္မွာ သားသား သတိရလာ ပါတယ္။ သားသား ဦးေလးက ဆရာဝန္ေျပး ေခၚေလရဲ႕။
     " သားသားေလး တီေလးရွိတယ္ သားသား ဦးငယ္လဲရွိတယ္ေနာ္ သား "
     ညည္းသံေလး ထြက္လာျပီး လႈပ္ရႈားမႈေလး ရွိလာေပမယ့္ သားသား စကားေနာ့ တခြန္းမွ ေျပာမလာပါ။ ဖုန္းမို သားသားရဲ႕ လက္ေလးတဖက္ကို ကိုင္လိုက္ကာ
    "  သားသား ငါရွိတယ္ သားသား ငါမင္းနား မွာရွိတယ္ ငါရွိတယ္ "
     ၾကည့္စမ္း သားသား စကားမေျပာေပမယ့္ မ်က္စိမဖြင့္ေပမယ့္ ဖုန္းမိုရဲ႕လက္ကို ျပန္ျပီး စုပ္ကိုင္ေနေလရဲ႕။ သားသားရယ္ မင္းဘယ္လို ေဝနာေတြ ခံစားေန ရလဲဟင္
ငါ့ကို သာအဲဒါေတြ ေပးလိုက္ စမ္းပါေတာ့ကြာ
      သားသား မ်က္စိေတြ ဖြင့္လာျပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြ လႈပ္လာတယ္ေလ။
      " ဖုန္း ဖုန္း မို "
      ဖုန္းမို မ်က္ရည္ေတြ သုပ္ခါ သားသား မ်က္ႏွာနား ကပ္လိုက္ျပီး
    " ငါရွိတယ္ ေလ သားသား ခ်စ္သားရယ္ "
    " မျမင္ ရဘူး ဘာမွ ဘာမွ မျမင္ရဘူး "
    ဟင္ မ်က္စိေတြ ပံုမွန္ အတိုင္းပြင့္ ေနလ်က္က သားသားက ဘာမွမျမင္ရဘူးတဲ႔
ဘုရား ဘုရား သားသား ဘာမွ မျဖစ္ပါေစနဲ႕ တာဝန္က် ဆရာဝန္နဲ႔ ဆရာမေတြ ေရာက္လာ ၾကေတာ့ သားသား ေဒၚေလးက
   " ဆရာ ကယ္ပါဦး က်မသားေလး ဘာမွ မျမင္ရဘူးတဲ႔ လုပ္ၾကပါဦး အဟင့္ ဟင့္ "
     ဆရာဝန္က သားသားက္ုိ ေမးခြန္းေတြ ေမးျပီး စမ္းသပ္ေနေလရဲ႕ ဖုန္းမိုရဲ႕ ရင္ထဲ မွာေတာ့ အင္အားႀကီးမားစြာ ေပါက္ကြဲေတာ့မည့္ ခ်ိန္ကိုက္ဘုံး တစ္လံုးလ္ုိ တခ်က္၂
     " စိတ္ေတာ့မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ သူအာရံုေက်ာ ထိခိုက္သြားလို႔ မ်က္စိကြယ္ သြားတာပါ က်ေနာ္တို႔ အခ်ိန္ယူျပီးမွ စဥ္းစားၾကတာေပါ႔ "

    *   *   *   *   *    *   *   *

        ဖုန္းမို ႏြားႏို႕ခြက္ေလးကို ယူကာ အခန္းထဲ ဝင္လာသည္။ ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး လွန္ျပီး မွိန္းေနတဲ႔ သားသား ကိုတိုက္ဖို႔ေလ။ ဖုန္းမို အခုဆို သားသား အိမ္မွာ လာေနေနတာ သားသား မ်က္စိကြယ္ထဲကေပါ့။ လူႀကီးေတြနဲ႔ အတူ ေမသက္ခ်ိဳ ကိုပါ ခြင့္ေတာင္းျပီး သားသားကို ျပဳစုေပးဖို႕ ဒီမွာ လာေနေနတာ။

       ေမသက္ခ်ိဳကလဲ တစ္ရက္ျခား တခါေလာက္ လာကာ လုပ္ကိုင္ေပး ပါတယ္။
ဖုန္းမိုကေတာ့ ေန႔ခင္းဘက္ေတြ အိမ္ကို တခါတေလျပန္ ေပမယ့္ ဒီမွာသာ ေနေတာ့ တာေလ။ သားသား ကိုစိတ္မခ်။ ကိုယ္တိုင္ ျပဳစု ေပးရတာကို ေက်နပ္ေနတာေလ။

     " သားသား ဒီမွာ ႏို႔ေလး ေသာက္လိုက္ အူးေနာ္ "
      " မေသာက္ခ်င္ဘူး ခ်စ္ဖုန္း ရာ ေသာက္ခ်င္စိတ္ မရွိလို႔ပါေနာ္ "

     သားသား တစ္ေယာက္ ဒီလိုျဖစ္ျပီး ကတည္းက စိတ္အားငယ္ တက္လာသလို စကားလဲ နဲလာတယ္။ အဲဒါကိုပဲ ဖုန္းမို စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနတာေလ။

      " ေသာက္ပါ ခ်စ္သား မင္းငါ့ကို မခ်စ္ဘူးလား ခ်စ္ရင္ေသာက္ ေနာ္ "

      သားသား မ်က္ႏွာေလး ငယ္သြားကာ ေခါင္းညိတ္ျပေတာ့ ဖုန္းမို အသာေလး သက္ျပင္းခ်ကာ သားသား လက္ထဲကို ႏို႕ခြက္ေလး ထည့္ေပး လိုက္ေတာ့တယ္။
ေသာက္ျပီးေတာ့ သားသား အေပါ့သြားဖို႔ ထသြားေလရဲ႕။ သားသား အခန္းထဲမွာ ကုတင္ကေန ေရခ်ိဳးခန္း အိမ္သာသို႕  ဖုန္းမိုက သြပ္နန္းျကိဳးေလးနဲ႕ တန္းေပးထား ေတာ့ အဲဒါေလး ကိုင္ျပီး သားသား သြားတာပါ။ ျပန္လာေတာ့လဲ သူ႕ဖာသူပါ။

       ဖုန္းမိုက အိပ္ယာေပၚမွာ တေစာင္းေလးလွဲကာ ပက္လက္လွန္ျပီး အိပ္ေနေသာ သားသားကို စိုက္ျကည့္ ေနရင္းက သတိယလာကာ

    " သားသား မင္းအိပ္ေတာ့မလား ငါေရဒိယို ဖြင့္ေပးမယ္ေလ "

  သားသားက ဟိုးအရင္ထဲက အိပ္ေတာ့မည္ ဆိုလ်င္ ေရဒီယို လိုင္းတခုကို တိုးတိုး ေလးဖြင့္ကာ သီခ်င္းနားေထာင္ျပီး အိပ္ေလ့ ရွိတာေလ။ သားသား ေခါင္းညိတ္ေတာ့ ဖုန္းမို ခ်ယ္ရီFM ေလးဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ သားသား မ်က္ႏွာေလးက္ုိ ေငး ျကည့္ေနမိျပန္တယ္။ ပါးသိုင္းေမႊး ေရးေရး ေလးေတြ ႏႈပ္ခမ္းရဲရဲ ေလးေတြ နဲ႔ မ်က္ ေတာင္စင္းစင္း မ်က္ခံုးေလးက လျခမ္းေကြးေလး သ႑န္ မဲနက္ေနေလရဲ႕။ အလြန္ ေအးခ်မ္းလွျပီး ခ်စ္စရာ ငယ္ရြယ္ႏုနယ္ေသးတဲ႔ သားသား အခုေတာ့ အေမွာင္ကမၻာ ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အားငယ္ စိုးရြံ႕ေနမလဲ။ သားသားရယ္

   ~ ~ ~ ~ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာ မပါဝင္ပါပဲ ေပးဆပ္ခါသာ ရင္မွာေပ်ာ္တယ္ ေက်ာ္လြန္ ႏိုင္ပါေစ အခက္ခဲတိုင္း ရင္ထဲက ေမတၱာ တရားနဲ႔ ေပးဆပ္လာ ~ ~ ~ ~

     ျကည့္ပါဦး သီခ်င္းသံေလးက တိတ္ဆိတ္မႈကို ညင္သာစြာ ေဖာက္ထြင္း ႏွလံုးသား ထဲကို ခ်ဥ္းနင္း ဝင္ေရာက္ လာတာ ရင္ထဲမွာ နင့္ခနဲေတာင္ ျဖစ္သြားရတယ္

     " ဟင္ "

     သားသား ေမးေစ့ေလးေတ လႈပ္ေနျပီး ပါးျပင္ေပၚမွာ မ်က္ရည္ေတြ က်လို႔ပါလား။
ဖုန္းမို သားသားရဲ႕ ပါးေလးကို သူ႕ပါးႏွင့္ ဖိကပ္ထားျပီး ခပ္တင္းတင္းေလး ဖက္လိုက္ ေတာ့ သားသား သူ႔ကို ျပန္ျပီး ဖက္ထားကာ ရႈံးပြဲခ် ငိ္ုပါေတာ့သည္။

     " အင့္ ဟင့္ အီးဟီးးဟီးး ဟင့္ ဟင့္ "
     " တိတ္ပါေတာ့ ခ်စ္သားရယ္ ငါ နားလည္ပါတယ္ကြာ ငါ့ဘဝမွာ မင္းရွိေနရင္ ျပီးျပည့္စံု ေနပါျပီကြာ အဲဒိ အတြက္ မင္းေကာင္းမြန္စြာ အသက္ရွင ္ေနေပးတာ ကိုပဲ  ငါအရမ္း ေက်းဇူးတင္လွ ပါပီကြာ ေနာ္ ခ်စ္သား "
     " ခ်စ္ဖုန္းရယ္ ငါမင္းကို အရမ္း ခ်စ္တယ္ကြာ "
     " ငါလဲ ေျပာမျပတက္ေအာင္ ကို ခ်စ္တာပါ ခ်စ္သား ရယ္ "
     " မင္း ငါ့နားက ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ ငါ ေသမတက္ေျကာက္တယ္ ခ်စ္ဖုန္းရယ္ ငါ့ဘဝမွာေလ မင္းမရွိရင္ အသက္မရွင္ႏိုင္ ေတာ့ဘူး ဆိုတာ အေသအခ်ာပါပဲ "

     ႏွစ္ေယာက္သား ဖက္ခါ ယခုလို ငိုခဲ႔ရေသာ ရက္ေတြ မနည္းေတာ့ေပ။ မင္း အျမန္ ျပန္ျပီး ျမင္လာရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ သားသားရယ္။ သားသားရဲ႕ ဦးေလးနဲ႔ ေဒၚေလး တို႔ကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသြားကာ ခြဲစိတ္ကုသဖို႕ ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ေနၾကေလရဲ႕။

      သားသား အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့မွ ဖုန္းမို ေရခ်ိဳး ခန္းက္ုိဝင္ကာ အဝတ္အစားေတြ မခြ်တ္ဘဲ ေရပန္းကိုဖြင့္ကာ ေရပန္းေအာက္မွာ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ခ်လိုက္ ပါေတာ့ တယ္။ တစ္ခ်ိန္က သူနဲ႔ သားသား ဒီေရပန္း ေတြေအာက္မွာ ဒီေရပန္း ေတြေအာက္မွာ

       -------- အတိတ္ တစ္ခ်ိန္ကေပါ့ -------

     မနက္ျဖန္ ေက်ာင္းပိတ္ တာမို႔ သားသား အတင္းေခၚလို႔ သူ သားသားအိမ္မွာ ဒီည လိုက္အိပ္ ျဖစ္တာပါ။ ပထမႏွစ္ ထဲက တစ္ခန္းထဲ အတူမို႔ တြဲျဖစ္ကာ တအားခင္ ၾကေပမယ့္ ယခု ဒုတိယႏွစ္ တိုင္ေအာင္ သူသားသား အိမ္ကို လိုက္အိပ္ ဖူးတာ ဒါက ပထမဆံုးပါ။

     အိပ္ခါနီးေတာ့ သားသားက အတြင္းခံေလးနဲ႔ ဘာအဝတ္မွ မပါပါ သူ႕စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးႀကီး ခံစားရတယ္။ သားသားကို ဒီလို အဝတ္ဗလာနဲ႔ အခုမွ ျမင္ဖူးတာေလ။
ေယာက္်ားေကာင္း တစ္ေယာက္မွာ ရွိသင့္တဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းေတြ အားလံုး သားသားမွာ သူ႕ေနရာႏွင့္သူ ျပည့္စံု တင့္တယ္လွေပရဲ႕။

   " ဖုန္းမို မင္းလဲ ခြ်တ္အိပ္တာဆို အားမနာနဲ႕ေနာ္ ခ်သာခ် ဘယ္သူမွ ရွိတာ မဟုတ္ ဘူး ရွက္ေန စရာ မလိုဘူး ငါေတာ့ ဒီလို အိပ္တာ အက်င့္ ျဖစ္ေနလို႕ ဟဲ ဟဲ "
   "  အင္း ရပါတယ္ ငါလဲ ဒီလိုပဲ အိပ္တာ "

   ဖုန္းမို အဝတ္ေတြ ခြ်တ္ေနေတာ့ သားသားက ေသခ်ာၾကည့္ ေနေလရဲ႕။ ျပီးမွ ဖုန္းမို သားသား ေဘးမွာ ဝင္အိပ္လိုက္ေတာ့ သားသားက သူ႕ေပါင္ေပၚကို ေျခတစ္ဖက္ ပစ္တင္ကာ လက္တစ္ဖက္ကလဲ ရင္ဘတ္ေပၚ တင္လိုက္တာမို႔ ဖက္ထား သလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနတာေပါ့။ သားသား စကားေတြ ေျပာျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့မွ သူ စိတ္တင္း ထားတာေတြ ေလ်ာ့ခ်ကာ အိပ္ေပ်ာ္သြား ေလေတာ့တယ္။

      တေရးႏိုးေတာ့ သူ႔ကို သားသားက အေနာက္ကေန အတင္းဖိတြန္း ေနသလို ေအာက္ဖက္က နာက်င္တဲ႕ ခံစားမႈ တခုေျကာင့္ သားသားသူ႕ကို ဘာလုပ္ ေနတယ္ ဆိုတာ သိသြားျပီး အတင္းရုန္းကန္ ေနမိတယ္ သူေကာ သားသားပါ ခုနက အတြင္း ခံေလးေတြ ရွိမေနေတာ့ပါ။ ဖုန္းမို စိတ္ေတြ တအားတို လို႔လား နာက်င္မႈ ေျကာင့္လား မသိ သားေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနပါပီ။

        "  ဝုန္း "
        " ကဲကြာ ကဲကြာ အင္း အင္း "
         [ ဒုန္း ဒုတ္ ဒုတ္ ဒုတ္ ]

       သူအားကုန္ ရံုးကာ ေျခႏွင့္ ေဆာင့္ကန္ ခ်လိုက္လို႔ သားသား ကုတင္ေပၚ ကေန ပက္လက္လန္ျပီး အက်မွာ သားသား မထႏိုင္ခင္ သူက သားသား ကုတင္ေဘး နားက စားပြဲပုေလးေပၚက တစ္ေဒါင္ ေက်ာ္ခန္႔ ရွိေသာ သစ္သား ရုပ္ထုေလးနဲ႕ သားသား ေခါင္းကို အဆက္မျပတ္ ထုခ် ေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ သားသား ေခါင္းတခုလံုး ေသြးေတြႏွင့္ ျပည့္ႏႈက္ ေနေလရဲ႕။

       " အား အား အားးးးးးးးးးးးးး "

       ဖုန္းမို အိပ္မက္က လန္႔ႏိုးလာျပီး ေျခြးေတြ ရႊဲနစ္ကာ ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ တုန္ေန တာမို႔ ေရခ်ိဳးခန္း ကိုေျပးကာ ေရပန္းေတြ ဖြင့္ျပီး ငုတ္တုတ္ေလး ထိုင္ကာ တေယာက္ထဲ င္ုိေနမိတယ္။
   
      အလန္႔တျကား ထေျပးသြားတဲ႔ ဖုန္းမိုေျကာင့္ သားသားလဲ ႏိုးလာျပီး တေရးႏိုး ေရထခ်ိဳးေနတာ ေသြးရိုးသားရိုးေတာ့ မဟုတ္ေပ။ သားသား အိပ္ယာကေန ထလိုက္ ခါ ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးက္ုိ ေခါက္လိုက္ျပီး

   "  ဖုန္းမို မင္းဘာျဖစ္လို႔လဲ သူငယ္ခ်င္း အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္းက ထြက္သြားလို႔လား ခိခိ "
 
      ဘာအသံမွ မၾကားရပဲ ေရက်သံသာ ၾကားေန ရတာမို႔ သားသား ထက္စမိတယ္။

   "  ဒါမွမဟုတ္ အိပ္မက္မက္ျပီး စိတ္မထိန္းႏိုင္လို႔ အခုမွ ရွင္းေနတာလား ဟားးး "
  "  ဘာမွမျဖစ္ဘူး ဘားမွမလုပ္ဖူး မင္းအိပ္ေတာ့ အစ္ "
 
    င္ုိသံပါျကီးနဲ႔ ေျပာလာတဲ႔ ဖုန္းမိုေျကာင့္ သားသား စိတ္ပူသြားကာ

   " အဲဒါဆို မင္းအခုထြက္လာေတာ့ ေတာ္ပီ အေအးပတ္မယ္ "
 
    ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ထြက္မလာပဲ ေရသံေတြသာ ၾကားေနတာမို႕ တံခါးကိုထုကာ

   " ဖုန္းမို အခုထြက္လာေတာ့ မင္းမလာရင္ ငါေသာ့နဲ႔ ဖြင့္ ဝင္လာရ မလား "

     အဲဒိလို ခ်ိမ္းေျခာက္လိုက္မွ ေရသံတိတ္ သြားကာ ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးေလးပြင့္လာရဲ႕
သားသား မ်က္ႏွာသုတ္ ပုဝါႀကီးနဲ႔ ဖုန္းမိုက္ုိ ျခံဳေပး လိုက္ျပီး ေရေတြအျမန္ သုတ္ေပး လိုက္တယ္။ ဖုန္းမို အသားေတြ ေအးစက္ေန တာေလ ႏႈပ္ခမ္းေတြလဲ ျပာလို႕ တုန္ေန ေသးတယ္။ ဖုန္းမိုရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာ ျကည့္မွ ေရေတြ မဟုတ္ပဲ မ်က္ရည္ေတြ က် ေနတာပါလား။ သားသား ဖုန္းမိုကို ဖက္လိုက္ျပီးေတာ့

     " ဘာမ်ားျဖစ္တာလဲ ဖုန္းမိုရယ္ ငါစိတ္ပူ လိုက္တာကြာ သူငယ္ခ်င္း "

      အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးေတြနဲ႔မို႔ လူျခင္းကပ္ခါ ဖက္လိုက္ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ အ စိတ္အပိုင္းေတြက ထိေနတာေတာ့ သားသား ကို ဖုန္းမို ခြါလိုက္ျပီး ကုတင္ေပၚ ထိုင္ ခ်လိုက္ကာ ဆက္၍ ငိုေနျပန္ပါေရာဗ်ာ

   "  ဘာျဖစ္တာလဲ ေျပာျပပါကြာ ငါဘာလုပ္ ေပးရမလဲ ဟင္ ဖုန္းမို "
   "  ေအးပါ ငါေျပာျပမယ္ ငါေက်ာင္းမွာ မာနႀကီးတယ္ ဆိုတာ မင္းသိတယ္မလား "
   "  အင္း ဒါေပမယ့္ ငါကို အရမ္းခင္တာလဲ သိပါတယ္ကြ "
 
      ဖုန္းမို မ်က္ရည္ေတြ သုပ္လိုက္ျပီး ေခါင္းကိုျငိမ့္ကာ ဆက္ေျပာေလရဲ႕

     " မင္းမသ္ိခဲ႔တဲ႔ ငါ့ရဲ႕ အထက္တန္း ေက်ာင္းသား ဘဝမွာလဲ ငါ ဒိလိုပဲ မာနျကီးစြာ ေနခဲ႔တယ္ ဘယ္သူငယ္ခ်င္းမွက္ု မထားခဲ႔တာ တကယ္ေတာ့ ငါ့ဘဝကို ငါမာနေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ေနတာပါ ဘာလို႔လဲ မင္းသိလား သားသား "
     " ဟင့္အင္း ေျပာျပေလ ဖုန္းမို "
     "  ငါ ၉ တန္းစတက္ ခါနီး အခ်ိန္ ေက်ာင္းေတြ မဖြင့္ခင္ေပါ့ အဲဒိတုန္းက ငါက ေပ်ာ္ တက္ေနာက္တက္ျပီး တက္ျကြတဲ႔ လူငယ္ တစ္ေယာက္ပါပဲ သားသား ဒါေပမယ့္ ငါ မထင္မွတ္ ထားတာေတြ ျဖစ္ခဲ႔တယ္ အဲဒါကေတာ့ ငါတို႔အိမ္ကို ေဖေဖ့ သူငယ္ခ်င္း မိသားစု လာလည္တယ္ သူတို႔ထဲမွာ ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္းရဲ႕သား တကၠသိုလ္ ေက်ာင္း သား ကိုေမာင္ေမာင္လဲ ပါတယ္။ ဧည့္သည္ေတြ အိပ္ဖို႔က တစ္ခန္းပဲရွိတာမို႕ သူက ငါနဲ႕ အတူအိပ္တယ္။ သူက ရုပ္ေခ်ာေခ်ာ ေတာင့္ေတာင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ဆိုေတာ့ ငါလဲ သေဘာက်တယ္ အားက်တာေပါ့။ သူကလဲ ရင္းႏွီးေဖာ္ေရြ တယ္ေလ။ ညအိပ္ေတာ့ သူကငါ့က္ုိ ပညာေတြ သင္ေပးတာေပါ့ လူပ်ိဳေပါက္ေလး ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုေန ဘယ္လို ထိုင္ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ဘာေတြလုပ္သင့္တယ္ ဆိုတာေတြေလ။ ငါလဲ သူေျပာသမွ်က္ုိ ေငးျကည့္ျပီး ေသခ်ာနားေထာင္ မွတ္သားတယ္။ အထင္ေတြလဲ ႀကီးလို႔ေပါ့။ သူနဲ႕ငါ တအားရင္းႏွီး သြားသလ္ုိ ခံစားရလို႔ ငါလဲ ေပ်ာ္မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒိည ငါအိပ္ေပ်ာ္ ရင္း နာသလိုလိုျဖစ္လို႕ လန္႕ႏိုးလာေတာ့ ကုိေမာင္ေမာင္ ငါ့ကို ဘာလုပ္ေနတယ္ ထင္လဲ သားသား "

     နာက်ည္းေငြ႕ေတြ မ်က္ဝန္းမွာ ေဝ႔သီေနတဲ႔ ဖုန္းမိုကို ၾကည့္ကာ သေဘာေပါက္ သလိုျဖစ္သြားျပီး သားသား စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားမိတယ္။

     "  ငါ့ကို အေနာက္ကေန ေစာ္ေနတာေလ ဟက္ ဟက္ သူေတာ္ေတာ္ ခရီးေပါက္ ေနပီ ငါရုန္းေပမယ့္ သူကလက္လိမ္ထားျပီး ငါ့နားကပ္ျပီးေျပာတယ္ တိတ္တိတ္ေန လူျကီးေတြ သိကုန္ရင္ မင္းအရွက္ကြဲမယ္ အေျခာက္ဆိုျပီးေတာ့ ခနေလးေအာင္ခံ လိုက္ ေကာင္းသြားလိမ့္မယ္ ခနေလးပဲ ဝင္ေနတာကိုလဲ ဆြဲထုတ္လို႕ မရ ျဖစ္ျပီးခဲ႔ တာကိုလဲ ျပန္ဖ်က္လို႕မရ ငါတအားကို မုန္းမိတယ္ ကိုေမာင္ေမာင္ကိုေလ ဒါေပမယ့္ သူ ငါတို႔အိမ္မွာ ေနသြားတဲ႔ တပတ္လံုးလံုး သူငါ့ကို ညတိုင္းလုပ္တယ္ သူျဖစ္ခ်င္တဲ႔ ပံုစံေတြ ငါ့ကိုလုပ္ခိုင္းတယ္ ပါးစပ္နဲ႔ပါ မက်န္ဘူး သူျပန္သြားေတာ့မွ ငါသတိ္ထား မိ လိုက္တာက ငါ့က္ိုေတာ္ေတာ္ တုန္လႈပ္ေစတယ္။ "

     ဖုန္းမို ပါးျပင္ေပၚက မ်က္ရည္ေတြက္ု သုပ္လိုက္ကာ ဆက္ေျပာပါတယ္

    "  အဲဒါဘာလဲဆိုေတာ့ ငါကိုယ္တိုင္ကိုက ေက်နပ္စြာ သူေနာက္ပိုင္း ခိုင္းသမွ် လုပ္ ေပးခဲ႔မိတယ္ဆိုတာပဲ အဲဒိေတာ့ ငါက ဘာေကာင္ျဖစ္သြားလဲ သားသား အဲဒိ အေတြး ေတြက ငါ့ကိုတအား ေျခာက္လွန္႔ ေနတယ္။ ငါအဲဒိလို မျဖစ္ခ်င္ဘူး ဒါေပမယ့္ ငါႏွစ္သက္ သြားတယ္။ အဲဒိ ကိစၥေတြကို တားဆီးဖို႔ အဲဒိခ်ိန္က စျပီး ငါ့မာနေတြက္ုိ ငါတည္ေဆာက္ခဲ႔တာပါ သားသား ငါေယာက္်ား ေလးေတြနဲ႔ မေပါင္းခ်င္ဘူး အဲဒိလို ကိစၥေတြ ထက္လုပ္မိမွာ စိုးလို႕ငါထိန္းခဲ႔တာ မိန္းခေလးေတြလဲ ငါရင္မခုန္ဘူး အဲဒိ ေတာ့ ငါမာနျကီး လိုက္တာ ပိုအဆင္ေျပတယ္ မဟုတ္ဘူးလား ဟင္ သားသား "

     သားသား ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနတဲ႔ ဖုန္းမိုရဲ႕ ေခါင္းေလးကို လက္နဲ႕ဆြဲျပီး မတ္တပ္ ရပ္ေနတဲ႔ သူ႕ရင္ဘက္ထဲ ဆြဲသြင္းကာ ဖက္ထား လိုက္မိ ပါေတာ့တယ္။

    " ငါနားလည္ပါတယ္ သားသားရယ္ မင္းကိုငါ ဒီညေခၚလိုက္တာ မင္းအတြက္ အတိတ္ဆိုးေတြ ျပန္ေဖာ္ေပး လိုက္သလို ျဖစ္သြားျပီ ထင္တယ္ "
     "  --- "
     " မင္းငါ့ကို စိတ္မဆိုးဘူး ဆိုရင္ မင္းျဖစ္ ခ်င္တာေတြ ငါကူညီႏိုင္ရင္ ကူညီခ်င္တယ္ မင္းဆႏၵ ရွိမွေနာ္ သူငယ္ခ်င္း ငါက ျဖည့္ဆည္း ေပးခ်င္တာ သက္သက္ ပါပဲ "

     ဖုန္းမို ဆီက ဘာသံမွ ထြက္မလာတာမို႔ သားသားက သူ႕ကိုဖက္ထားတဲ႔ ဖုန္းမိုရဲ႕ လက္ကေလးက္ုိ ယူကာသားသားရဲ႕ ဆီးစပ္ေလးနားမွာ ရပ္တန္႕ထား လိုက္ေတာ့ ဖုန္းမို သားသားကို ေမာ့ျကည့္ လာပါတယ္။ ေဝခြဲမရတဲ႔ မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ ။

     သားသား ေခါင္းေလးေမာ့ ေနတဲ႔ ဖုန္းမိုရဲ႕ ႏႈပ္ခမ္းေလးက္ုိ သူ႕ႏႈပ္ခမ္းနဲ႔ ကပ္ဖိ လိုက္ျပီး အိပ္ယာေပၚ လွဲခ်လိုက္ပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး လံုးေထြးျပီး လဲက်သြား ေပမယ့္ သူတို႔ႏႈပ္ခမ္းေတြက ကပ္ျမဲကပ္လ်က္ ၾကင္နာျမဲ ၾကင္နာလ်က္ ႏွစ္ေယာက္ စလံုး မ်က္စိေတြကို မွိတ္ထား ေလရဲ႕။ သားသား အတြင္းခံေလးထဲမွာ ဖုန္းမိုရဲ႕ လက္ ေတြ လႈပ္ရွားေနသလို သားသားကလဲ ဖုန္းမိုရဲ႕ တင္ပါးဝိုင္းဝိုင္း တင္းတင္းေလးကို ဂ်ံဳႏွယ္သလို နယ္လို႔ ေခ်လို႕ေပါ့။
 
     သားသားက ဖုန္းမို ခါးက ပုဝါျကီးကို ျဖည္ခ်လိုက္ ေတာ့ ဖုန္းမိုက သားသားရဲ႕ အတြင္းခံေလးက္ု ခြ်တ္ခ်လိုက္တယ္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ကိုယ္ဗလာေတြနဲ႕ ပ်ိဳျမစ္ႏုနယ္ ေယာက္်ားငယ္တို႔ စိတ္ေဇာ အဟုန္ျမင့္သန္ ေနခ်ိန္မို႕ လႈိက္ဖိုႀကီးငယ္ အသြယ္သြယ္ တို႔က နိမ့္ျမင့္ တင္းမာ လႈပ္ရႈားေနသည္မွာ လႈိက္ေမာဖြယ္ရာပင္ ။

     ႏွစ္ေယာက္သား အသက္ရႈသံေတြ ျမန္လာသလို လက္ေတြကလဲ လႈပ္ရႈားေန ေပမယ့္ မ်က္စိကိုလဲ မဖြင့္ ႏႈပ္ခမ္းျခင္းလဲ မခြါမိေသးေပ။ ထိုခ်ိန္မွာပဲ ဖုန္းမို တဖက္ကို လွဲ႕လိုက္ေတာ့ သားသားက ဖုန္းမိုရဲ႕ လည္ကုတ္ေတြက္ု အနမ္းမိုးေခြ်ခ် သလို လက္ေတြ ကလဲ ဖုန္းမို ရင္ဘတ္ေတြကို စုပ္ေခ်လို႕ေပါ့။

    ဖုန္းမို လက္တဖက္က လႈပ္ရွားေနရင္း ခႏၶာကိုယ္ကို သားသားထက္ အနည္းငယ္ႏွိမ့္ ခ်လိုက္ေတာ့ အေနအထားတခု အသင့္ျဖစ္ေန သလိုမို႕ သားသား ဖုန္းမိုရဲ႕ ခါးေလးက္ု ကိုင္လိုက္ရင္း တင္းေနေအာင္ ညွစ္လိုက္ကာ ျငိမ္က် သြားတာမို႕ ဖုန္းမို အေနာက္ကို ေခါင္းေလးေစာင္းကာ ျကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕ကို စုိက္ျကည့္ေနတဲ႔ သားသားရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ ဆံုဆည္းမိေလရဲ႕။

    တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ စိုက္ျကည့္ ရင္း မ်က္ဝန္းဘာသာနဲ႔ အသံမဲ႔ စကားေတြ တမိနစ္စာခန္႕ ေျပာဆိုလိုက္ ျပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ဖုန္းမို သားသားဖက္ ျပန္လွည့္ကာ သားသား ရင္ခြင္ထဲ ျပန္ဝင္ျပီး င္ုိပါေလေတာ့တယ္။ သားသားလဲ မ်က္ရည္ေတြ က်ခဲ႔ ရပါပီ။ သားသား ခ်စ္တဲ႔ ဖုန္းမိုကို သားသား ဒီပံုစံႏွင့္ေတာ့ အခြင့္အေရး မယူရက္တာ အမွန္ပါ။ ဖုန္းမိုလဲ သူခ်စ္တဲ႔ သားသားကို ဒီဆႏၵအတြက္ ခ်စ္တာမ်ိဳး မျဖစ္ခ်င္ေပမယ့္ ျဖစ္သြားခဲ႔တဲ႔ အေပၚ ဝမ္းနည္းမဆံုးေပ။

    " ငါမင္းကို တကယ္ခ်စ္သြားတာပါ ဖုန္းမို ငါေတာင္းပန္တယ္ေနာ္ "
    " ငါက မင္းကို စေတြ႕ထဲက ခ်စ္ေနတာပါ သားသားရယ္ "

      *    *    *     *     *     *      *     *

    ဖုန္းမို အိပ္ယာႏိုးလို႕ ျကည့္လိုက္ေတာ့ သားသား ႏိုးေနျပီ ဒါေပမယ့္ ျငိမ္ျငိမ္ေလး ေနေနတယ္ေလ။ လက္ေတြက ေပါင္ျကားမွာ ခပ္တင္းတင္းေလး ဖိထားတာမို႕ ဖုန္းမို ျပံဳးလိုက္ျပီး သားသားရဲ႕ ေပါင္ျကားက လက္ကေလးကို ဆြဲဖယ္လိုက္ခါ

    " အေပါ့သြား ခ်င္တာမ်ား သြားပါလား ခ်စ္သားရဲ႕ "
    " ေအာ္ ငါက မျမင္မစမ္းနဲ႕ ထသြားေတာ့ မင္းႏိုးမွာစိုးလို႕ပါ ကြာ "

      ဖုန္းမို စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြား ေပမယ့္ သားသား က္ုေပ်ာ္စေခ်င္တာမို႕

    "  ျပစမ္း ရႈးသြားခ်င္ေနတာ ဘယ္လိုမ်ိဳး ေလးလဲလို႕ ခိခိ "
    "  ဟာကြာ ဖယ္စမ္းပါ ခ်စ္ဖုန္းရယ္ ငါသြားေတာ့မယ္ "
     " မရဘူး အ့ဆို ရႈးေပါက္တာ လိုက္ျကည့္မွာ "
     
     သားသား မ်က္ႏွာေလး ျပံဳးသြားျပီးေတာ့မွ

    " ခ်စ္ဖုန္း ေနာ္ မင္း ေစာေစာစီးစီး နာခ်င္ေနပီ ထင္တယ္ ဟားးးဟားးး "

  ဒိေန႔ ဖုန္းမို အိမ္ခနျပန္ မွာမို႕လို႔ သားသားကို လုပ္ေပး စရာရွိတာေတြ လုပ္ေပးျပီး

    " ငါ ခနသြား ဦးမယ္ေနာ္ ခ်စ္သား ငါညေန ျပန္လာမယ္ ေနာ္ ဘာမွာဦးမလဲ "
    " မမွာေတာ့ပါဘူး ဟိုေလ "
    " ေျပာ ဘာလဲ ဘာဝယ္ ခဲ႔ရ မလဲ "
    " မဟုတ္ဘူး မင္းသာ ေသခ်ာဆက္ဆက္ ျပန္လာပါေနာ္ "
 
    စိုးရိမ္ေနေသာ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ေျပာရင္း လက္ေတြက ဖုန္းမိုရဲ႕ ေခါင္းကို စမ္းေန တာမို႔ ဖုန္းမို သက္ျပင္းေလးခ်ကာ ျပံဳးလိုက္ျပီးမွ သားသားရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အလိုက္ တသ္ိနဲ႔ အၾကင္နာေတြ ေပးလိုက္ပါတယ္။ သားသားကလဲ ျပန္မလာေတာ့မွာ စိုးေနတဲ႔ အတိုင္း ဖုန္းမိုရဲ႕ ေခါင္းကို အတင္းကိုင္ကာ နမ္းေနေလရဲ႕။

     " ဟဲ႔ ဟင္ "

     တံခါးဖြင့္ သံနဲ႔အတူ ေမသက္ခ်ိဳ ရုတ္တရက္ ဝင္လာတာမို႔ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကို ေသခ်ာျမင္သြားတာ ေျပာမဲ႔စကားပင္ ဆြံ႕အ သြားေစပါရဲ႕။

   " နင္တို႕ နင္တို႔ အဲဒါ ဘာလုပ္ေန ၾကတာလဲ ဟင္ "

    သားသား ေကာ ဖုန္းမိုပါ ဘာေျပာရမွန္း မသိေတာ့။ ရွက္မိတာေတာ့ အမွန္ပင္။

   " သိပ္ရွက္ဖို႕ ေကာင္းတယ္ နင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ငါ့ေဘး တဖက္စီမွာ ရွိေနျပီး ငါ့ ေနာက္ကြယ္မွာ လက္ခ်င္း တြဲေနတာ ငါသာ ရွက္တက္ရင္ ေသလို႔ရတယ္ "
   "  ေစာတီးပါ ေမခ်ိဳ "
    "  မေျပာနဲ႔ နင့္ကိုငါ ခ်စ္ခဲ႔ သမွ်ေတြက အကုန္ အလကားပဲ  ငါ့တို႔ကိစၥကို ငါ့ဘက္က ေနဖ်က္ေပး လိုက္မယ္ နင္တို႕ေပ်ာ္ ေပ်ာ္ႀကီး ေပါင္းၾကေပါ့ "

    ေမသက္ခ်ိဳ တံခါးက္ု ေစာင့္ပိတ္ခါ အခန္းထဲမွ ထြက္သြားေလ ေတာ့သည္။

   " ငါစိတ္မေကာင္း ပါဘူး သားသားရယ္ "
    " ေနပါေစေတာ့ ဒါလဲ သူ႕အတြက္ ေကာင္းတာပဲ မဟုတ္လား ခ်စ္သား ငါ့မွာ မာန ႀကီးေပမယ့္ငါ့ကို အရမ္း ခ်စ္တဲ႔ မင္းရွိေနရင္ ငါဘာကိုမွ မေျကာက္ပါဘူး "
    " ဟုတ္တယ္ ငါမာနႀကီးခဲ႔တယ္ ငါ့မာနေတြနဲ႔ ငါ့ဘဝကိုငါ တည္ေဆာက္ခဲ႔တာ ဒါေပမယ့္ အခု မင္းဘာျဖစ္ခ်င္လဲေျပာ ငါဒူးေထာက္ေပးလိုက္မယ္ "

    သားသား ဖုန္းမိုကို တင္းေနေအာင္ ဖက္လိုက္ျပီး ေက်ာေလးကို ပြက္လိုက္ခါ
 
     " ငါ့အတြက္ မင္းဘယ္ေတာ့မွ ဒူးေထာက္စရာ မလိုပါဘူး ခ်စ္ဖုန္းရယ္ "
     "  ဟုတ္ပါျပီ ခ်စ္သားရယ္ အဲဒါဆ္ုိ ငါ သြားဦးမယ္ ညေန ျပန္လာမယ္ေနာ္ "
    " အင္း သြားပါ ငါမင္းကို ေစာင့္ေနမယ္ ေနာ္ "

    ဖုန္းမို သားသားရဲ႕ပါးေလးကို ယုယက်င္နာစြာ နမ္းရႈိက္ လိုက္ပါတယ္။သားသား ကလဲ ဖုန္းမိုကို ျပန္နမ္းေလရဲ႕။ ျပီးေတာ့မွ ဖုန္းမို သားသား တို႔အိမ္က ထြက္လာ ေလ ေတာ့သည္။

      သားသားနဲ႕ ေမခ်ိဳတို႕ လမ္းခြဲျပီး ခ်ိန္မွာေတာ့ သားသားနဲ႕ ဖုန္းမိုတို႔ တစ္ဦးကို တစ္ဦး ၾကင္နာစြာ ေဖးမလ်က္ ေနထိုင္လာ ခဲ႔ၾကတယ္။ လူႀကီးေတြက သူတို႔ ႏွစ္ဦးကို ရိပ္မိၾက ေပမယ့္လဲ မေျပာသာ၍ ဒိတိုင္းသာ လႊတ္ထားေလရဲ႕။

      ဒီေန႕က သားသားရယ္ သားသား ဦးေလးရယ္ ေဒၚေလးရယ္ ဖုန္းမိုပါ စကၤာပူကို သြားၾကမွာပါ။ သားသားရဲ႕ မ်က္စိကို ခြဲစိတ္ ကုသဖို႔ပါ။ သားသားတို႔က သူတို႔ အိမ္ကေန ေလယာဥ္ကြင္းကို ဆင္းၾကတယ္။ ဖုန္းမို ကေတာ့ မိဘေတြကို ကန္ေတာ့ျပီး အိမ္ကေန လာခဲ႔တာေလ။

      သားသား ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းနဲ႕ ခုန္ေနပါပီ။ ေလယာဥ္ေပၚ တက္ရန္ နာရီဝက္္ ေရာက္သည့္ တိုင္ ဖုန္းမို ေရာက္မလာ ေသးေပ။

     "  တီေလး ဖုန္းဆက္ပါဦးဗ်ာ ဖုန္းမို ေနာက္က်ေနပီ ဒုကၡပါပဲ "
     " ဦးငယ္ ခုပဲ ဆက္ထားပါတယ္ လမ္းမွာ ကားပိတ္ေနလို႕ပါ သူေရာက္ခါ နီးျပီ ေျပာတယ္ သားေလး ေစာင့္လိုက္ပါ "

      စကၠန္႔ တိုင္းက သားသား ရင္ေတြက္ုိ က်ယ္ေလာင္စြာ ျမယ္ဟီးေစရဲ႕။ ျမန္ျမန္ လာပါေတာ့ ခ်စ္ဖုန္းရယ္။ ငါ ရင္ေတြပူ လိုက္တာကြာ။

     ဖုန္းမို ေလယာဥ္ကြင္း နားေရာက္ေလ စိတ္က မျငိမ္ေလပါ သားသား စိတ္ပူ ေနေတာ့မယ္။

   "  အကို ျမန္ျမန္ေလး ေမာင္းပါဗ်ာ ေလယာဥ္ မမွီမွာ ေၾကာက္လို႕ပါ "
    " ရတယ္ အကို ေမာင္းေပးမယ္ ၁၀ မိုင္ေရာက္ပီဆိုေတာ့ ကားသိပ္မ က်ပ္ဘူး "

     Taxi သမားက ကားကို အရွိန္ထက္ျမွင့္ လိုက္တယ္။ ေလယာဥ္ကြင္းသို႕ ဝင္ရန္ လမ္းထိပ္ ပိြဳင့္နားအေရာက္ ဖုန္းမို သားသား ကို ေရာက္ခါနီးေျကာင္း ေျပာရန္ ဖုန္းေခၚလိုက္စဥ္ မီးပြိဳင့္က အစိမ္းမွ အဝါကူးေနခ်ိန္ Taxi သမားကလဲ အမွီပိြဳင့္ကို အျဖတ္ စစ္တပ္မွ Faw ကားျကီး တစ္စီးကလဲ အဝင္

   "  ဒုန္း  "

    Faw ကားႀကီးရဲ႕ ေခါင္း တစ္ဖက္မွာ ျငိပါသြားျပီး ဟိုဘက္က ထြက္လာတဲ႔ ဒိုင္နာ ကား နဲ႔ ႏွစ္စီးျကားမွာ အသံေတြ ျမည္ဟီးျပီး ဖုန္းမို တို႕ ကားေလး ရပ္တန္႔သြား ပါေတာ့တယ္။

    ဖုန္း Ringtone ေလးက ဖုန္းမို အတြက္ ထည့္ထားတဲ႔ သီခ်င္းေလးမို႕ ဖုန္းမို ဖုန္းဝင္ လာေတာ့ သားသား ဝမ္းသာသြားျပီး ကိုင္လိုက္စဥ္ ၾကားလိုက္ရတဲ႔ အသံေတြက ကမၻာပ်က္ သလိုပြက္ပြက္ဆူလို႕။ အသံေတြ ရပ္တန္႕သြားေတာ့မွ

   " သား သား သြား ေတာ့ အ ရမ္း ခ်စ္ တယ္ အ့ "
    "  ဖုန္းမို ဖုန္းမို ဖုန္းမို "
   
     ဖုန္းမို ဘက္က ဖုန္းလဲ မက်ပဲ ျပန္ထူးသံ မျကားရေတာ့။ သားသား ေအာ္လိုက္တဲ႔ အသံေျကာင့္ ေလယာဥ္ကြင္း ထဲကလူေတြ ဝိုင္းျကည့္ျကေပမယ့္ သားသား ကေတာ့ မသိေပ။ ဦးငယ္နဲ႕ တီေလး ေမးတာကို မေျဖပဲ သားသား ထေျပးပါေတာ့တယ္။ ဘယ္ အရာေတြမွန္း မသိဝုန္းခနဲ တိုက္ခါ ပ်ိဳလဲ က်ကုန္တယ္။ သားသား အတင္းကုန္း ထေန တုန္း ဦးငယ္လာတြဲ ျပီးေမးေတာ့မွ

    "  သား ကို ဖုန္းမို ဖုန္းဆက္တယ္ သူဒီနားမွာ တခုခု ျဖစ္ေနျပီ အျမန္ လိုက္ျကည့္ မွျဖစ္မယ္ ဦးငယ္ ကားကားေခၚပါ ျမနျ္မန္ လုပ္ပါပါဗ်ာ "

    သားသားတို႕ ကားေလးနဲ႕ ေလယာဥ္ကြင္းထိပ္ ကိုေရာက္ခါနီးေတာ့ ကားေတြ ပိတ္ ေနေတာ့ ကားက ဆက္သြားလို႔ မရေတာ့ေပ။ဒရိုင္ဘာက

   "  အကိုျကီး ထိပ္မွာ ကားတိုက္မႈ ျဖစ္တယ္ထင္တယ္ လူေတြ အံုခဲ ေနတာပဲ "

  သားသား ေဘးက ကားတံခါးက္ု တြန္းဖြင့္ လိုက္ခါ

   "  ဦးငယ္ အဲဒါ ဖုန္းမို ဖုန္းမိုပဲ က်ေနာ့ကို အျမန္ လိုက္ပို႕ပါဗ်ာ ဟင့္ "

   သားသားတ္ုိ႔ လူအုပ္နားကို ေရာက္လာေတာ့ ကားထဲက ဆြဲထုတ္ျပီး လမ္းေဘးမွာ ခ်ထားတဲ႔ ဖုန္းမိုရဲ႕ အေလာင္း ကိုေတြ႕ရတဲ႔ ဦးငယ္က မေျပာရက္ေပ။

   "  ဦးငယ္ ရွာပါဗ်ာ ဖုန္းမိုကိုေတြ႔လား သူ သူ ဒိနားမွာ ေနမွာဗ်ာ့ရွာပါဆိုဗ်ာ  "
   "  ဟိုၾကားက Taxi ထဲက ထင္တယ္ေနာ္ ေကာင္ေလး က ေခ်ာေခ်ာေလး သနား ပါတယ္ ဟယ္  "
   "  ေအးဟဲ႔ ဖုန္းေျပာေနရင္း တန္းလန္း ထင္တယ္ လက္ထဲမွာ ဖုန္းကိုကိုင္ထားတာ တင္းေနတာပဲ ခုထိ ႏွေျမာဖို႕ ေကာင္းလိုက္တာဟယ္ "
   " ဟုတ္ပ့ဗ်ာ ပြဲခ်င္းျပီး ေသသြားတာ ထင္တယ္ "

    အနားက လူေတြရဲ႕ စကားသံေတြ က္ုိ သားသား တစ္ေယာက္ ခံႏိုင္စြမ္း မရွိေတာ့ပဲ နားႏွစ္ဖက္ကို လက္နဲ႔အုပ္ကာ ဖင္ထိုင္ရက္ လဲက်သြားေလေတာ့သည္။ ဖုန္းမိုရယ္ ငါတို႔ အျဖစ္ေတြ ဆိုးလွခ်ည္လား။ မင္းကို ဒိလိုပံုစံနဲ႔ ငါ့ကို ထားသြားလိမ့္မယ္လို႕ ငါလံုးဝ ထင္မထားဘူး ကြာ။

     သားသား ရင္ဘတ္ထဲမွာ စို႔တက္လာျပီး ပက္လက္လန္ကာ လဲက်သြား ေလေတာ့ တယ္။ သူသတိရေတာ့ သူ႔အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေနတာပါ။ ႏိုင္ငံျခား လဲ မသြားျဖစ္ေတာ့ ဒါေတြက မလိုအပ္ပါဘူးေလ အခု သူ႔ဘဝရဲ႕ ဒုတိယ အလင္းေရာင္ ေပ်ာက္ကြယ္ ခဲ႔ရ ျပန္ပါျပီ။

    ပထမအျကိမ္က မ်က္စိ အလင္းေရာင္ အခုကေတာ့ ဘဝတစ္ခုလံုးရဲ႕ အလင္း ေရာင္ ဖုန္းမိုရ္ မင္းမရွိရင္ ငါဘယ္လို အသက္ရွင္ ရေတာ့မွာ လဲကြာ။ ငါ မင္းေနာက္ကို ေသခ်ာေပါက္ လိုက္ခဲ႔ပါ့မယ္။

   ငါတို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မခြဲေျကးေပါ့ကြာ။ ငါမင္းကို အရမ္းခ်စ္တယ္ လို႔မေျပာ လိုက္ရလို႔ အခု ငါကိုယ္တိုင္ လာေျပာေတာ့မယ္ ခ်စ္ဖုန္း မင္းေစာင့္ေနပါေတာ့ေနာ္။

     ေနာက္ေန႕ဂ်ာနယ္ အမ်ားစုမွာ ပါလာတဲ႔ သတင္း ထူးေလးကေတာ့ မ်က္မျမင္ ေကာင္ေလး တစ္ဦးက သူ႕ခ်စ္သူ ေကာင္းေလး ေနာက္သို႕ လိုက္ရန္ မိမိ ကိုယ္ကို ျကိဳးဆြဲခ်၍ ေသခဲ႔ျခင္း ျဖစ္ေျကာင္း ထိုမ်က္မျမင္ ေကာင္ေလး၏ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ ေကာင္မေလးမွ ဝမ္းနည္း ယူက်ံဳးမရစြာ ဖြင့္ဟေျပာျကားခဲ႔ ေျကာင္းပါပဲ။

    Facebook စာမ်က္ႏွာေတြ ေပၚမွာလဲ ထိုလူေခ်ာေလး ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဓါတ္ပံု ေတြနဲ႕ Homo ခ်စ္သူမ်ားမွ ဂုဏ္ယူစြာ ႏွင့္ဆုမြန္ေကာင္းမ်ား ေတာင္းေပးေနၾက ပါေတာ့သည္။
   အားလံုး ယံုျကည္ေန တာကေတာ့ သူတို႔ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး တမလြန္မွာ အတူတကြ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ရွိေနမယ္ ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါေလေတာ့ သတည္း။   ။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခမ်ာ့

Lamin Lay