HM Game

HM Game (1) @ မိုးမခႏိုင္ = အသက္ ၃၂ ႏွစ္အရြယ္ လုပ္ငန္းရွင္ လူငယ္တစ္ဦး။ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ခ်မ္းသာလာ သူ ျဖစ္သလို စီးပြားေရး အကြက္လဲျမင္လွသူ။ အလုပ္တစ္ခုကို ပိရိေသသပ္စြာ အပိုင္ကိုင္ျပီးမွ လုပ္တက္သူ။ ရုပ္ရည္ပိုင္းမွာလဲ ေျပျပစ္ၾကည္လင္သူ။ ထိုထိုေသာ ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးေတြနဲ႕ လူတကာ အားက်ရတဲ့ မခရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က အညႈိးႀကီးျခင္း ရက္စက္တက္ျခင္း စတဲ့အရာေတြကေတာ့ သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပကာသနေတြ ေအာက္မွာ ခပ္ေမွးေမွး အေရာင္မေတာက္။ # ေန႔သစ္ေန = နာမည္နဲ႕ လိုက္ေအာင္ အျမဲတမ္း တက္ၾကြလန္းဆန္း ေနတက္ျပီး ေပါ့ပါးလြတ္လပ္ စြာ ေနတက္သူ။ တည္ၾကည္တဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႕ ရွင္းသန္႕တဲ့ သေဘာထားေၾကာင့္ ျမင္သူတိုင္းက ႏွစ္လို စြာခင္မင္ျခင္း ခံရသူ။ သူတစ္ပါးကို ကူညီတက္သူ။ ¥ ဝိုင္ = ခ်စ္စဖြယ္ မ်က္ႏွာထားနဲ႕ အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေတြက ျမင္သူေငးေစသလို ရင္ထဲေအးေစသူ။ မဟုတ္ရင္ မခံတက္သူ။ လုပ္ခ်င္တယ့္ အရာကို လုပ္လိုက္ရမွ ေက်နပ္သူ။ ဘဝက်ိဳးစား ရုန္းကန္ရင္း ျဖတ္သန္း ေနသူ။ $ ဝိုင္ေရ ဆရာေခၚေနတယ္ ရံုးခန္း လာခဲ့ဦးတဲ့ က်စ္ ေလပါတယ္ကြာ ပါးစပ္က မေျပာမိေပမယ့္ မ်က္ႏွာက ခ်က္ျခင္းပ်က္သြားကာ စိတ္ထဲမွ ေရရြတ္လိုက္မိပါတယ္။ ထိုလူနဲ႕ သူမ်က္ႏွာျခင္း မဆိုင္ခ်င္ဘူး။ ဆရာဆိုတာ သူတို႕ဆိုင္ ပိုင္ရွင္ သူေဌး ဦးမိုးမခႏိုင္ ပါ။ ဆရာက ဒီလို အဆင့္ျမင့္စားေသာက္ဆိုင္ႀကီးေတြ ၅ ဆိုင္ဖြင့္ ထားတာပါ။ ဆိုင္တိုင္းကိုလဲ တစ္လမွ ၂ ခါေလာက္ သူသြားၾကည့္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက ဒီဆိုင္ကို မၾကာခဏ လာျခင္းပါပဲ။ ျပီးရင္ ဆရာသူ႕အေပၚ ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြက မရိုးသားတာ သူသိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ သူဘယ္လိုမွ စိတ္မဝင္စားတာ ခက္တာပါ။ တကယ္ဆို သူက လိင္တူျခင္း စိတ္ဝင္စားသူ ျဖစ္သလို ဆရာအၾကည့္ေတြ အရ ဆရာလဲ ဒီလိုပဲဆိုတာ သူ ခံစားလို႔ ရပါတယ္။ ဆရာ့ရံုးခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ဆရာက @ ထိုင္ မင္းအလုပ္လုပ္ရတာ အဆင္ေျပလား ဝိုင္ ¥ ေျပပါတယ္ ဆရာ ထိုင္ခံုမွာ ဝင္ထိုင္ခါ ေျဖလိုက္ေပမယ့္ ဝိုင္ေခါင္းကို ငံု႕ထား မိပါတယ္။ @ ဒီည မင္း ငါနဲ႕ လိုက္ခဲ့ရမယ္ ¥ ဗ်ာ ဘယ္ကိုလဲ ဆရာ @ ေနျပည္ေတာ္ကို ဟိုမွာ ဆိုင္ခြဲဖြင့္ဖို႔ သြားၾကည့္မယ္ တစ္ညအိပ္ ျပီးတန္းျပန္မယ္ ျငင္းခ်င္ေပမယ့္ ျငင္းလို႔ အဆင္မေျပေလာက္ေပ။ ျငင္းလဲ ေခၚမွာ အေသအခ်ာပဲေလ။ ¥ ဟုတ္ကဲ့ ဘယ္အခ်ိန္ ျပင္ထားရမလဲ ဆရာ @ ညေန ၅ နာရီ ဝိုင္ျငင္းခြင့္မရပဲ လိုက္ခဲ့ရတယ္ေလ။ တစ္လမ္းလံုး ဆရာ့ေဘးမွာ ထိုင္လိုက္လာေပမယ့္ ဘာစကားမွ သူမေျပာခဲ့။ တရာေမးတာသာ သူေျဖတယ္ က်န္တာမေျပာေပ။ ေနျပည္ေတာ္ ေရာက္ေတာ့ အခန္းက တစ္ေယာက္တစ္ခန္းမို႔ ေတာ္ေသးတယ္။ ႏို႕မို႕ဆို ဆရာနဲ႕ ေနရတာ မြန္းက်ပ္ သလို ခံစားရတယ္ေလ။ ေနျပည္ေတာ္က အျပန္ အျမန္လမ္းမႀကီးကေန ပဲခူးဖက္ ခြဲထြက္တဲ့ လမ္းအေက်ာ္ ေလးမွာ ဆရာ ကားကို လမ္းေဘး ထိုးရပ္ခါ ဝိုင့္ကိုၾကည့္ လာတာမို႕ ဝိုင္ကလဲ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ သေဘာနဲ႔ ဆရာ့ကို ၾကည့္မိပါတယ္။ @ ကိုမင္းကို ေျပာစရာရွိတယ္ မင္းေသခ်ာ စဥ္းစားျပီးမွ အေျဖျပန္ေပးပါ အခုျပန္ေပး စရာမလိုဘူး ဟုတ္ျပီလား ¥ ဘာက္ုိလဲ ဆရာ က်ေနာ္နားမလည္ဘူး @ အင္းးးး မင္းနားလည္ေအာင္ ေျပာမွာပါ ဒီလိုကြာ ကိုလဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာမယ္ မင္းကလဲ ဘာမွ ရွက္ျပီးကြယ္ ဝႈက္မထားပါနဲ႕ ဟုတ္ျပီလား ဝိုင္ေခါင္းပဲ ျငိမ့္လိုက္တယ္ ရင္ထဲမွာေတာ့ အေတာ္ေလး ထိပ္လန္႕ေနမိတယ္။ သူမေျပာေစခ်င္တဲ့ စကားကို ဆရာမေျပာပါေစနဲ႕ လို႔ပဲ ဆုေတာင္းေနမိတယ္။ @ အိုေခ ကိုက မင္းကိုဆိုင္မွာ မလုပ္ခိုင္းေတာ့ဘူး တိုက္ခန္းတစ္ခန္း ေပးထားမယ္ မင္းအခု အေဝးသင္ တက္ေနတာကို ျပန္ေျပာင္းျပီး Day ျပန္တက္ပါ တျခား လိုအပ္တဲ့ သင္တန္းေတြလဲ တက္ပါ မင္းမိသားစုအတြက္ တစ္လကို ၃ သိန္း ေထာက္ပ့ံေပးမယ္ မင္းသံုးဖို႔က တစ္လ ၂ သိန္းေပး မယ္ မင္းအနာဂါတ္အတြက္ မင္းနာမည္နဲ႕တလကို ဘဏ္ထဲမွာ ၅ သိန္းစုေပးမယ္ ¥ ခနေလး ဆရာ @ ကို႕စကား မဆံုးေသးဘူး ဝိုင္ ခနေနပါဦး အဲဒိအတြက္ မင္းဘာျပန္ ေပးရမလဲလို႕ မင္းေမးမလို႕ မဟုတ္လား ကိုေျပာျပမယ္ ဒါေတြ လုပ္ေပးတဲ့ အတြက္ မင္းဖက္ကလဲ ျပန္ေပးရမွာ ရွိပါတယ္ အဲဒါက မင္းကို ကိုခ်စ္သလို ျပန္ခ်စ္ေပးရမယ္ မင္းေပးရမွာ အဲဒါတစ္ခုထဲပဲ ဟင္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီဘူတာပဲဆိုက္တာေပါ့။ ဝိုင္ တစ္ခ်က္ရီလိုက္ျပီးမွ ¥ မေနာက္ပါနဲ႕ ဆရာရယ္ ဆရာတက္ႏိုင္တာ ခ်မ္းသာတာ က်ေနာ္ သိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ သက္မဲ့ ေငြေၾကးနဲ႕ သက္ရွိ ႏွလံုးသားကို ဝယ္လို႔မရဘူးေလဗ်ာ ရခဲ့တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ဒါဟာ ခႏၶာဇီဝ အတြက္ ရပ္တည္ေပးမယ့္ ေသျပီးသားႏွလံုးသားပဲ ျဖစ္မွာပါ @ က္ုိ အဲဒါေတြ စိတ္မဝင္စားဘူး ဝိုင္ ကိုကမင္းကို စိတ္ဝင္စားတယ္ အဲဒိထက္ ပိုုျပီးေတာ့ေျပာ ရရင္ ခ်စ္တယ္ အဲဒိအတြက္ ကိုေပးႏိုင္တာ ေပးမယ္ မင္းျပန္ေပးႏိုင္မေပးႏိုင္ပဲ ကိုယ္စိတ္ဝင္စားတယ္ အဲဒိေတာ့ မင္းေသခ်ာ စဥ္းစားျပီးမွ အေျဖျပန္ေပးပါ ဟုတ္ျပီလား ¥ အဲလ္ုဆိုေတာ့ ေကာင္းပါတယ္ ဆရာ အားနာျပီး အေၾကာင္းျပခ်က္ ရွာစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့ @ မလိုပါဘူး ဒါေပမယ့္ ကိုလိုခ်င္တဲ့ အေျဖျဖစ္ဖို႕ေတာ့ လိုတယ္ ¥ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ အလုပ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႕ က်ေနာ္ အေျဖေပးပါ့မယ္ @ ေကာင္းျပီေလ သူတို႕ကားေလး ျပန္ထြက္လာျပီး ဝိုင္အလုပ္ဆင္းတဲ့ ဆိုင္ကို ေရာက္လာပါတယ္။ ဆိုင္ေရာက္ တာနဲ႕ ဝိုင္ပစၥည္းေတြ သိမ္း ျပန္အပ္စရာရွိတာေတြ ျပင္ဆင္ျပီး ဆရာ့အခန္းကို ဝင္ခဲ့လိုက္ပါတယ္။ @ Yes or No ပဲေျဖပါ ဝိုင္ ¥ No Thank ပါ ဆရာ က်ေနာ္ အခုပဲ အလုပ္ထြက္ခြင့္ျပဳပါ မခ မ်က္ႏွာခ်က္ျခင္း နီရဲတက္သြားခါ မ်က္ေမွာင္ႀကီးက်ဳတ္ျပီး ဝိုင့္ကို စိုက္ၾကည့္ ေနပါတယ္။ ခနေနမွ တစ္ခြန္းုခင္း ေျပာပါတယ္။ @ မင္း ေသ ခ်ာ ျပီ လား ¥ လံုးဝေသခ်ာပါတယ္ ဆရာ မခ ျပန္ျပီး တိတ္ဆိတ္သြားပါတယ္။ ၿပီးမွ အံဆြဲထဲက ၅ ေထာင္တန္ တစ္အုပ္နဲ႕ ေထာင္တန္ တစ္အုပ္ ထုတ္ခါ စားပြဲေပၚ တင္လိုျပီး @ ေကာင္းျပီ ကို႕ ပေရာဂ မကင္းဘူးလို႕ ယူဆမိတဲ့အတြက္ မင္းကို နစ္နာေက်း ၃ လစာ ေပး လိုက္မယ္ မင္းယူသြားပါ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာခိုင္မာတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ တစ္ခု ေတာ့ မင္းငါ့ကို ေျပာခဲ့ ¥ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ က်ေနာ္ ဆရာ့နားကို ခနလာလို႕ ရမလား မခ ေခါင္းျငိမ့္ျပတာမို႕ ဝိုင္ မခထိုင္ေနတဲ့ ထိုင္ခံုနားသြားခါ မခေခါင္းနားကို သူ႕ရင္ဘတ္ကို ကပ္ျပီး ¥ ဆရာ တစ္ခ်က္ေလာက္ နားေထာင္ေပးပါ မခ နားထင္ေလးကို ဝိုင့္ရင္အံုေပၚမွာ ဖိကပ္လိုက္ပါတယ္။ ေဟာ ၾကားလာရပါျပီ ဝိုင့္ ရင္ခုန္သံ ေတြ ဒါေပမယ့္ ရင္ခုန္သံေတြက ပံုမွန္ထက္ပိုမေနဘူးလုိ႕ မခ ရင္နင့္စြာ ခံစားရပါတယ္။ ¥ က်ေနာ့္ ရင္ခုန္သံေတြက ပံုမွန္ျဖစ္ေနလို႔ပါ ဆရာ မခက သူ႕ဆံုလည္ထိုင္ခံုကို လွည့္လိုက္ခါ ဝိုင့္ကို ေက်ာေပးလိုက္ျပီး @ မင္း သြား ေတာ့ ဝိုင္ လဲ ပိုက္ဆံကိုယူကာ လွည့္ထြက္လာပါေတာ့တယ္။ အခန္းဝေရာက္လို႕ တံခါးဖြင့္မလို႔ လုပ္တုန္း စိတ္ထဲက တစ္စံုတစ္ခုကို ခံစားရတာမို႔ အင္က်ီရင္ဘတ္ကို ငံု႕ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ စြတ္စိုေနတဲ့ အကြက္ေလး တစ္ခုက ဝိုင့္အရႈိက္နားမွာ။ ဝိုင္ စိတ္မေကာင္း အ့ံၾသစြာ ဆရာ့ကို လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ေက်ာေပးခါ ေခါင္းငံု႕ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ Sorry ပါ ဆရာ။ မခ ရင္ထဲမွာ တင္းက်ပ္ေနသလို က်ိတ္ထားတဲ့ အံကလဲ အသံေတာင္ျမည္ေနေလရဲ႕။ လံုးဝ မထင္ထားခဲ့ဘူး ဒီလိုျငင္းခံရဖို႕ကို။ သူေသခ်ာျပင္ဆင္ထားျပီးမွ ဖြင့္ေျပာခဲ့တာပါ။ @ အားးးး ဒုန္း ဝုန္း ေဖ်ာင္း ခြမ္း ဂလြမ္း ခြမ္ $ ဆရာ ဆရာ ဘာျဖစ္တာလဲခမ်ာ့ @ သြား သြား ထြက္သြားၾက သြားးးး $ ဟို ဟို ဆရာ့ လက္မွာ ေသြးေတြ @ သြားးးးး ဒုန္း ခလြမ္း အသံၾကားလို႕ အခန္းထဲ ေျပးဝင္လာတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြ ေၾကာက္လန္႕တၾကား ေျပးထြက္သြားပါရဲ႕။ ဘယ္ေလာက္ ေအာ္ဟစ္လိူက္ေပမယ့္ ရင္ထဲက စို႕နင့္ မႈက သက္သာမႈ ရမသြား။ လက္ကေသြးေတြ ကေတာင္ နာက်င္မႈကို မေပးစြမ္းႏိုင္တာ သူဘယ္ေလာက္ နာက်င္ခံစားေနရတယ္ ဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္ပင္ အသိဆံုး ပါပဲ။ မ်က္ရည္က်မိတဲ့ ကို႕ကိုယ္ကို စိတ္နာတယ္။ ဒီလို ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကို သြား ခ်စ္မိတဲ့ ႏွလံုးသားကိုလဲ စိတ္နာတယ္။ တကယ္တမ္းမွာ ဘာမွသံုးစားမရတဲ့ သူ႕ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈ ေတြကိုလဲ စိတ္နာတယ္။ လက္ကထြက္ေနတဲ့ ေသြးေတြက လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားမိလို႕မ်ား ပိုထြက္ေနသလား ထင္ရ၏။ မင္းနဲ႕ငါ ေတြ႕ၾကဦးမွာပါ ဝိုင္ မင္း ေစာင့္ေနပါ။ ငါမင္းစီ ေရာက္ေအာင္လာခဲ့မယ္။ HM Game (2) 🎶 နင္သာ ငါ့အားထားသြား ႏိုင္ခဲ့တာ ဝူးးး က်န္တာ အကုန္လံုး 🎶 ေရာင္စံုမီးေတြရဲ႕ ၾကားမွာ ျမဴးၾကြတဲ့ သံစဥ္ေတြနဲ႕ မူးယစ္ ယိမ္းႏြဲ႕စြာ ကၾကိဳးေတြကို ပံုေဖာ္ေနသူ တို႔ ေဟးးး ကနဲထေအာ္ခါ ကၾကျပန္ပါတယ္။ Night Club ထဲမွာ ယီေဝေဝနဲ႕ ယိမ္းထိုး ကခုန္ေနတာက ဝို္င္။ ဒါေပမယ့္ ဝိုင့္ ျမင္ကြင္းထဲမွာ ေပၚလာတဲ့ မ်က္ႏွာေလး တစ္ခုေၾကာင့္ ဝိုင္ အ့ံအားသင့္ခါ ေတြေဝ မွိန္းေမာ သြားမိတယ္။ သူ ဒါ သူပဲ။ ေသခ်ာတယ္။ မ်က္စိေပါက္က်ည္းက်ည္း ႏွပ္ခမ္းပါးပါး သြားတန္း ညီညီ ႏွဖူးေရွ႕မွာ ဆံပင္ေတြ စုျပီး ခပ္ခြ်န္ခြ်န္ေလး ခ်ထားတာ။ ရင္ခုန္သံေတြ ထိန္းမရ သလို အၾကည့္ တို႔က သူ႕ထံမွ ခြာလို႔မရေတာ့။ သူကလဲ ဝိုင့္ကို ျပန္ၾကည့္ျပီး သတိထားမိ သြားသလိုပါပဲ။ သူရီျပီး သီခ်င္းေလး လိုက္ဆိုရင္း ဝိုင့္ကို ၾကည့္ေနတယ္။ ေၾကြျပီေလ။ 🎶နင့္အၾကည့္ နင့္အျပံဳး ဘယ္ေတာ့မွ ငါမရိုးခဲ့ဘူး နင္ပဲ အခ်စ္ေတြ အားလံုး စုပံုျပီး ရိုက္ခ်ိဳးခဲ့သူ 🎶 သူ႕ကိုၾကည့္ျပီးလိုက္ဆိုမိတယ္။ ေက်နပ္မႈေတြက အထြဋ္အထိပ္။ ခနေနေတာ့ သူကလူေတြ စုျပီးထိုင္တဲ့ Dancing floor ရဲ႕ ထိပ္ကေနရာေလးမွာ ထိုင္ေနတယ္။ နားပူလို႕ထင္ရဲ႕ နားရြက္ထဲ တစ္ရႈးစေလးေတြ ထိုးထည့္ထားတယ္။ ဝိုင္ကလဲ သူနဲ႕မလွမ္းမကမ္းမွာ သူ႕ကိုၾကည့္ရင္း ကေနရဲ႕။ သူ႕အၾကည့္ေတြ တခါတရံ ဝိုင့္ထံေရာက္လာတက္ျပန္ရဲ႕။ ကို႕ Crush က ကို႕ကိုၾကည့္ျပီး သီခ်င္းေလး ဆို ကိုက ခႏၶာကိုယ္ကိုစည္းခ်က္နဲ႕ အညီယိမ္းႏြဲ႕က သိပ္လွတဲ့ ညေလးတည။ ေက်နပ္ျခင္းေတြ ျပည့္ သိပ္ေနခဲ့တယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္တာနဲ႕ စိတ္ဝင္စားရူးသြပ္သြား ရေလာက္ေအာင္ ဝိုင္မရူးသြပ္ ေသးပါဘူး။ သူကိုဘာလို႕ ဒိေလာက္ထိ ျဖစ္ခဲ့ရလဲ ဆိုတာ အေၾကာင္းရွိတာေပါ့။ ဝိုင့္လို ငယ္ရြယ္ေခ်ာ ေမာတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ရဲ႕ Facebook profile picture မွာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပံုက ေနရာယူခဲ့တယ္။ ဒါက လဲကိစၥရွိတယ္ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ အဲဒိသူကို ဝိုင္ရွာေဖြ ေနလို႕ပါပဲ။ ခုေတာ့ သူမဟုတ္ေပမယ့္ သူနဲ႕တစ္ေထရာထဲတူတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို ဝိုင္ ရင္ခုန္မိျပီေလ။ ဝိုင္ေမာလို႔ အျပင္ထြက္လာေတာ့ သူလဲထြက္လာတာ ေတြ႕ရေတာ့ ဝိုင္ေပ်ာ္သြားမိတယ္။ သူနဲ႕ဝိုင္ အဲဒိညက စကားမေျပာျဖစ္ခဲ့ ၾကေပမယ့္ သူ႕ကိုေတြ႕ရတဲ့အတြက္ ဝိုင္ ေက်နပ္တယ္။ အဲဒိညက တကယ္ေတာ့ အလုပ္ထြက္လိုက္ရလို႕ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ ကလပ္ကိုသြားလိုက္တာ။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ အင္တာနက္ ေပၚကေန အလုပ္ရွာေဖြရင္းက ျပင္းရိျငီးေငြ႕ဖြယ္ အခ်ိန္ေတြမွာ သူ႕ကိုသတ္ိရျခင္းနဲ႕ ကုန္လြန္ေစခဲ့ ျပန္ပါတယ္။ အလုပ္ရွာေနရင္းက page တစ္ခုမွာ တင္ထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေလးကို ဝိုင္စိတ္ဝင္စား မိတာနဲ႕ ေသခ်ာဖတ္မိတယ္။ page ကလဲ like အေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႕ အခိုင္ အမာမို႔ ေသခ်ာေလ့လာ မိတာပါ။ အေၾကာင္းအရာက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ ဟိုမိုလူငယ္ေတြကို ပ်ိဳးေထာင္ေပးခ်င္တဲ့ အေၾကာင္း။ ပထမဆံုး ေရြးခ်ယ္မည့္သူကို Game မ်ား အဆင့္ဆင့္ ေက်ာ္ျဖတ္ျပီးမွ တစ္ေယာက္သာ ေရြးခ်ယ္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း။ Game တစ္ခုစီတိုင္းအတြက္ ေအာင္ျမင္မႈဟာ ထိုက္တန္တာထက္ သာလြန္ေသာ ပမာဏ ျဖစ္ေၾကာင္း ထို Game မ်ားကို Outdoor System နဲ႕ မိမိကိုယ္တိုင္ အားထုတ္ ယွဥ္ျပိဳင္ ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း။ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ထိ ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါက မိမိရည္မွန္းခ်က္ အတိုင္းဆက္လက္ ရပ္တည္သြား ႏိုင္ရန္ေထာက္ပ့ံေပးျပီး ပထမဦးဆံုး စံျပဟိုမိုလူငယ္ အျဖစ္ တရားဝင္ ေၾကာ္ျငာ သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းတို႔ႏွင့္ ဆက္သြယ္ရမည့္ ဖုန္းနံပါတ္ ကို တခုထဲသာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ Share ေပါင္းမ်ားစြာ ႏွင့္ ေဝဖန္ဆဲဆိုအပစ္တင္ အားေပး comment မ်ားစြာကိုလဲ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဝိုင္စိတ္ဝင္စားတာက တဆင့္ေအာင္ျမင္တိုင္း ရမယ့္ပမာဏ တစ္ခု။ ဒါကပဲ သူ႕အတြက္ သူ႕ မိသားစု အတြက္ အေတာ္ေလး ျပည့္စံုေနပါျပီ။ ေကာင္းျပီေလ။ ျပိဳင္ပြဲတစ္ခုကို သူစိန္ေခၚရေပေတာ့မည္။ ဒါက သူ႕ဘဝအတြက္ပါမက သူ႔မိသားစု အတြက္ပါ အေရးတႀကီး လိုအပ္ေနသည့္ အေျခအေနတစ္ခု။ ဆက္သြယ္ရမည့္ ဖုန္းနံပါတ္ ကို ေသခ်ာမွတ္ျပီး ခ်က္ျခင္းပဲ ဖုန္းဆက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ & ဟယ္လို တည္ျငိမ္ေသာ အသံတစ္ခုက သူ႕ရင္ကို တုန္လႈပ္ေစပါတယ္။ ေၾကာက္ရြံ႕ေနတာ ေၾကာင့္ပါ။ # က်ေနာ္ page မွာ ေၾကာ္ျငာ ထားတာေတြ႕လို႕ Game ထဲမွာ ပါခ်င္လို႔ပါဗ် & နာမည္နဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ေပးခဲ့ပါ အေၾကာင္းျပန္ေပးပါ့မယ္ စိတ္ထဲမွာ မယံုတဝက္ ယံုတဝက္ ခုခ်ိန္ထိ ျဖစ္ေနတုန္းပဲ ေနာက္တာမ်ား ျဖစ္ေနမလား ဆိုတဲ့ အေတြးကေပၚေနစဲ။ # ဝိုင္ပါ ဖုန္းနံပါတ္ကေတာ့ အခုေခၚတဲ့ ဖုန္းပါပဲခမ် & ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Game စတာနဲ႕ ဆက္သြယ္ပါ့မယ္ ဝိုင္ ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာမလို႕ ျပင္လိုက္စဥ္မွာပဲ တစ္ဖက္က ဖုန္းခ်သြားပါ ေတာ့တယ္။ ဟူး ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ ေနေပ့ေစကြာ။ ဖုန္းပိတ္ျပီး အိပ္ပစ္လိူက္ ပါေတာ့တယ္။ အဲဒိေန႔ကစျပီး အလုပ္ပဲ အသဲအသန္ရွာေနတာ အဲဒိကိစၥကို ေမ့သြားပါေတာ့တယ္။ မထင္မွတ္ ထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဝိုင့္ဖုန္းထဲကို စာေလးတစ္ေစာင္ ဝင္လာပါေတာ့တယ္။ အဲဒိစာေလးက ဝိုင့္ဘဝကို ပထမဆံုး ဖ်က္ဆီးမယ့္ စာလို႕ ဝိုင္ လံုးဝ ထင္မထား မိပဲ အရမ္းကို ဝမ္းသာ ၾကည္ႏႈးေနခဲ့တယ္ေလ။ HM Game (3) ဝိုင္ သူေျပာထားတဲ့ေန႕ကို စာထဲမွာ ပါတဲ့ လိပ္စာအတိုင္း ညေန ၆ နာရီအေရာက္ သြားခဲ့ပါတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ အေတာ္ေလး လူေနနဲတဲ့ အိမ္ယာသစ္ႀကီး တစ္ခုမွာေပါ့။ ျခံက်ယ္ႀကီးေတြရဲ႕ ေဒါင့္ဆံုးက တိုက္အိမ္ႀကီး တစ္လံုးကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဝိုင္ လုပ္ရမွာက အဲဒိအိမ္ေရွ႕ေရာက္ရင္ ျခံဝမွာ လက္ကိုင္ပုဝါ အျဖဴတခု ေတြ႕လိမ့္မယ္။ အဲဒါကိုေတြ႕ရင္ အဲဒိအိမ္ႀကီးထဲက ဧည့္ခန္းကို ဝင္ျပီး ဆယ္ဖီ တစ္ပံုဆြဲ ခဲ့ရံုပါပဲ။ အဲဒိကိစၥေအာင္ျမင္ရင္ ျပန္ထြက္တာနဲ႕ ျခံဝမွာ ဒီ level အတြက္ ဆုေငြ အဆင္သင့္ ေရာက္ေနမွာပါ။ အိမ္ထဲဝင္လို႔ သူခိုးအျဖစ္ ဖမ္းခံရမွာေတာ့ ပူစရာမလိုေပ။ သူတို႔အာမခံ ေပးထားျပီးသားေလ။ ျခံဝေရာက္ေတာ့ အျဖဴစေလး တစ္စေတြ႕တာနဲ႕ ဝိုင္ ျခံတံခါးထဲကို ေခ်ာင္း ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ အိမ္ႀကီးက ေသာ့တြဲေလာင္းနဲဲ ပိတ္လ်က္သား။ ဝိုင္ ျခံတံခါးကိုပါ ကိုင္ျပီးေစာင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ **ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ဝုန္း ဝုန္း ေဝါင္း ေဝါင္း ဂရီးး ဂီး @ ေအာင္မယ္ေလးဗ် ေသပါျပီ နဲတာႀကီးေတြ မဟုတ္ဘူး ျခံတံခါးသံေၾကာင့္ ျခံထဲက ထြက္လာတဲ့ ေခြးႀကီး ၃ ေကာင္ ျခံတံခါးကို ပတက္ရပ္ လိုက္တာ ဝိုင့္ မ်က္ႏွာႏွင့္သူတို႕ တတန္းတည္းေျပးေနသည္။ နဲနဲေနာေနာ ေခြးႀကီးေတြ မဟုတ္ေပ။ မာန္ဖီေနတာက အစြယ္တေဖြးေဖြး။ ေက်ာထဲပင္ ေအးခနဲ ျဖစ္သြားမိတယ္။ ဒီေကာင္ေတဃကို ဘယ္လိုေက်ာ္ျဖတ္ရ မလဲ ဆိုတာကို ျခံတံခါးမွာမွီခါ ထိုင္ခ်ျပီး စဥ္းစားေနမိပါေတာ့တယ္။ ခနေနေတာ့မွ လမ္းထိပ္ကို ျပန္ ထြက္ခါ စတိုးဆိုင္မွ ပဲႏို႕ဘူးေတြႏွင့္ အိပ္ေဆး ၅ ကပ္ဝယ္ခါ ျပန္လာပါေတာ့တယ္။ မျဖစ္တာကို ျဖစ္ ေအာင္လုပ္ခ်င္တာက ဝိုင့္စိတ္ဓါတ္ေလ။ အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ေခြးႀကီး ၃ ေကာင္ျငိမ္က်သြား ပါေတာ့တယ္။ ဝိုင္ ျခံစည္းရိုးကိုပတ္ ၾကည့္ခါ တက္လို႕အဆင္ေျပမယ့္ ေနရာမွာရပ္လိုက္ျပီး အနားမွာ ရွိတဲ့ သစ္ပင္ေလးေပၚကေန တဆင့္ျခံစည္းရိုးေပၚ တြယ္တက္ ခဲ့လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ျခံစည္းရိုး အေပၚက သံခြ်န္ေတြကို ေက်ာ္ခြကာ ျခံထဲခုန္ဆင္း လိုက္ျပီး ေခြးေတြရဲ႕ အေျခအေနကိုလဲ ၾကည့္ရ ပါေသးတယ္။ အေျခအေန ေကာင္းျပီဆိုမွ အိမ္ထဲဝင္ဖို႔ အေပါက္လိုက္ရွာ လိုက္တယ္။ အျပင္မွာ အေမွာင္ထုက အစျပဳလာျပီမို႔ တိုက္ႀကီးအထဲမွာလဲ အေတာ္ကိုေမွာင္မဲ ေနပါတယ္။ အျပင္ကေန တံခါးမႀကီးကို ေသာ့ခတ္ထားျပီး ျပတင္းေပါက္တံခါးေတြကလဲ အားလံုးသံပန္းေတြနဲ႕မို႕ အထဲဝင္ဖို႔ အေတာ္ေလး စဥ္းစားေနရတယ္။ သိပ္ၾကာလို႕လဲ မျဖစ္ေတာ္ၾကာ ေခြးေတြရန္ကလဲ ေၾကာက္ရေသး။ အေပၚထပ္ကို သတိရလို႔ လိုက္ေမာ့ၾကည့္ေတာ့မွ ဝရံတာ ကတံခါးက ေစ့ရံုေစ့ထားတာ ေတြ႕တာမို႕ ေအာက္ထပ္ ျပတင္းေပါက္ကေန တြယ္ကပ္တက္လာ လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အခန္းတံခါးဖြင့္ျပီး အိမ္ထဲကိုစဝင္လိူက္တာနဲ႕ တိတ္ဆိတ္ျခင္းနဲ႕ အေမွာင္ထုက ဝိုင့္ကိုႀကိဳဆို လို႔ေနေလရဲ႕။ တစ္လွမ္းျခင္း ေလွ်ာက္လာျပီးေတာ့မွ ဖုန္းကိုထုတ္ခါ ဖုန္းမီးေလးနဲ႕ ေလွ်ာက္ျပီး ထိုး ၾကည့္မိလိုက္ပါေတာ့တယ္။ @ ဟင္ ဝိုင္ေရာက္ေနတာ အိပ္ခန္းတစ္ခုထဲမွာ ပါလား။ အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာလဲ လူတစ္ေယာက္ အိပ္ေနတာ ေတြ႕ရတာမို႔ ဝိုင္လန္႕ျဖန္႕ကာ နံရံမွာ ေက်ာေလးကပ္ထား လိုက္မိပါေတာ့တယ္။ ဖုန္းမီး ကိုလဲ ခ်က္ျခင္းပိတ္ခ် လိူက္တယ္။ အေတာ္ၾကာတဲ့ထိ ထိုလူကျငိမ္ေနတာမို႕ ဝိုင္ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန မီးနဲ႕ျပန္ျပီး မရဲတရဲ ထိုးၾကည့္မိတယ္။ အေပၚပိုင္းက အဝတ္ဗလာႏွင့္ ခါးလည္ပိုင္းကို ေစာင္ေလးႏွင့္ အုပ္ခါ အိပ္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္။ ဝိုင္တကယ္အိပ္ေနတာလား ဆိုတာ သိခ်င္တာမို႕ အနားကို အသာကပ္ျပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ @ ဟာ ဒါ ဒါ သူပဲ။ သူကဒီအိမ္ႀကီးထဲ ဘယ္လိုေရာက္ေနတာလဲ? ကလပ္ထဲမွာေတြ႕ျပီး ဝိုင္စြဲလမ္းခဲ့ရတဲ့ ထိုသူရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ဝိုင္ဘယ္လိုလုပ္ေမ့မွာလဲ။ ဝိုင့္ရင္ေတြ ခုန္လိုက္တာ။ သူအိပ္ေနတာ ေသခ်ာတာမို႔ သူ႕မ်က္ႏွာေလးကို ဝိုင္ေငးၾကည့္ေန မိျပီး သူ႕ျခံဳထားတဲ့ ေစာင္ေလးကို အသာေလး ဆြဲမၾကည့္မိတယ္ တင္ရံုေလးတင္ ထားတာမို႔ အလြယ္တကူပဲ ဖယ္လိုက္လို႔ရပါတယ္။ ေဘးေစာင္းေမွာက္ခါ အိပ္ေနတဲ့ သူ႔တင္သား ဝင္းဝင္းေတြက တင္းရင္းလို႕ေနပါတယ္။ ဝိုင္ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္လာျပီ။ တင္ပါးကို လက္ညႈိးေလးနဲ႕ အသာဖိၾကည့္မိတယ္။ သူအိပ္ေနစဲ။ လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႕ တင္ပါးကို မထိတထိေလး ပြတ္ၾကည့္ရတာ ရင္ေတြခုန္လိုက္တာ။ ဝိုင္ ထြက္သက္အခ်ိဳ႕ကို ပါးစပ္ကေန မႈတ္ထုတ္လိုက္ ပါတယ္။ ဝိုင္ ဒီကေနအျမန္ထြက္မွ ျဖစ္မယ္ဆိုတာကို သတိရမိလို႔ ခါးကိုမတ္လိုက္စဥ္မွာပဲ သူက ပက္လက္လွန္ အိပ္လိုက္တာ ေတြ႕တာမို႕ရင္ေတြ ဒိုင္းခနဲ ေစာင့္ခုန္သြားရ ျပန္ပါတယ္။ ဖုန္းမီးလးနဲ႕ အသာျပန္ထိုး ၾကည့္မိေတာ့ က်စ္လစ္သြယ္လ်ေသာ ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးအစား၊ အေပၚမွ ဖြံ႕ဖြံ႕ ထြားထြား လဲေလ်ာင္း ေမွးစက္ေနပါေသာ လက္တစုပ္စာ တထြာသာသာ အိစက္စက္အရာႀကီးကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ရင္ေတြတုန္လိုက္တာ ေျပာမေနနဲ႕။ အသားေတြ လက္ေတြပါ တဆတ္ဆတ္ တုန္ရင္လာပါေတာ့တယ္။ ပါးေစာင္ထဲမွ စိမ့္ထြက္လာတဲ့ တံေတြးအခ်ိဳ႕ကို က်ိတ္မွိတ္ခါ မ်ိဳခ် လိုက္မိ ေတာ့ အသံအနည္းငယ္ပင္ ထြက္သြားသလား ထင္မိရဲ႕။ ေျခတုန္ခ်တုန္ ျဖစ္ေနမိတာကို အံက်ိတ္ထိန္း ခ်ဳပ္ခါ အခန္းဝဖက္ကို လွဲ႕ျပီး အထြက္မွာပဲ # ဒိတိုင္းထြက္သြားလို႔ ရမလားကြ ေခါင္းကဆံပင္ေတြ ေထာင္ခါ နားရင္းပါးရင္းေတြပင္ ပူထူတက္ သြားပါေတာ့တယ္။ ေသျပီ သူႏိုးသြားျပီ။ ေျပးရမွာလား ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႕အတူ ေအာက္ထပ္မွ ေခြးႀကီးသံုးေကာက္ကို ျမင္ေယာင္ မိျပန္တယ္။ သူေက်ာေပးလ်က္ အတိုင္းပင္ ရပ္ေနမိ၏။ ဘယ္လိုတုန္႕ျပန္ ရမလဲဆိုတာ အေျပးအလႊား စဥ္းစားေနမိတယ္ေလ။ အိမ္အျပင္မွာ သာမက အိမ္အထဲမွာပါ အေမွာင္ထုက ႀကီးစိုး ေနရာယူထားပါျပီ။ သူဘာလုပ္ ရမလဲဆိုတာ ဝိုင္မစဥ္းစား တက္ေတာ့ေပ။ # မင္း ငါ့စီ လာခဲ့ ဝိုင္ သံပတ္ေပးထားတဲ့ စက္ရုပ္ တစ္ရုပ္လို ဝိုင္သူ႕ဖက္ကို လွည့္လိုက္ေတာ့ သူက ကုတင္မွာ ေက်ာမွီျပီး ဒူးတစ္ဖက္ကိုေထာင္ ေျခတဖက္ကို ကားခါ ထိုင္ေနပါတယ္။ ဝိုင္သူ႕နားကို ကပ္ခဲ့ ပါေတာ့တယ္။ ရင္ေတြ တအားခုန္ေနုပီး အသိစိတ္နဲ႕လူနဲ႕က မကပ္ေတာ့ေပ။ သူ႕ေဘးနားမွာ မတ္တပ္ရပ္ လိုက္မိေတာ့ သူကသူ႕ေဘးမွာ ထိုင္ဖို႔ လက္ပုတ္ျပပါတယ္။ ဝိုင္ ထိုင္လိုက္တာနဲ႕ ဝိုင့္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေမးေစ့ကေန ဆြဲခါ သူနားကိုတိုးေစျပီး သူ႕ႏႈပ္ခမ္းတို႕က ဝိုင့္ရဲ႕ ႏႈပ္ခမ္းေတြကို စတင္ စုပ္ ယူလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ႏူးညံ့မႈ ႏွစ္ခုရဲ႕ အထိအေတြ႕မွာ ပါမက ထို႕ထက္ပိုသည္က ကိုႏွစ္သက္စြဲလမ္း ေနသူရဲ႕ အၾကင္နာမွာ ဝိုင့္မ်က္လံုးေတြကို အသာမွိတ္ခ် လိုက္ပါတယ္။ ႏႈပ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ယူခံစားေနစဥ္ ဝိုင့္လက္ေတြကို သူကိုင္လာျပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို သူ႕လက္တစ္ဖက္ထဲနဲ႕ ကိုင္ထားပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အဝတ္ႀကိဳးတစ္ခုနဲ႕ စည္းေႏွာင္လာတာမို႕ ဝိုင္ထိပ္လန္႕တၾကား ႏႈပ္ခမ္းေတြကို ခြာကာ သူ႕ကိုၾကည့္ လိုက္ေတာ့ သူမ်က္ေမွာင္ က်ဳတ္ျပပါတယ္။ ဘာမွျငင္းဆန္မႈ မျပဳႏိုင္ခင္မွာပဲ ဝိုင့္လက္ေတြ တင္းက်ပ္ စြာ ခ်ည္ေႏွာင္ျပီးသြားပါေတာ့တယ္။ ထိုမွ်ႏွင့္ရပ္ မသြားပဲ ကုတင္ႀကီးရဲ႕ေဘာင္ အလယ္ေခါင္မွာ ထို ႀကိဳးစကိုခ်ည္လိုက္တာမို႔ ဝိုင္ယိုင္ခနဲ ကုတင္ေပၚ ပက္လက္လန္ လဲသြားပါေတာ့တယ္။ ေမွာင္ေနတဲ့ထဲက အနီးကပ္မို႕ တသ္ခ်က္တခ်က္ ျမင္ေနရတဲ့ သူ႕ရဲဲ႕မ်က္လံုးေတြ ႏႈပ္ခမ္းေတြ ကိုသာ ဝိုင္ ေတာင္းပန္ခယစြာနဲ႕ အသနားခံခါ လိုက္ၾကည့္ေနမိပါေတာ့တယ္။ သူ႕လက္ထဲမွာ ေနာက္ထပ္ အဝတ္စတစ္စ ကိုကိုင္ထားျပီး သူ႕ႏႈပ္ခမ္းေတြက ဝိုင့္ႏႈပ္ခမ္းေတြစီကို နိမ့္စင္းလာ ျပန္ ပါျပီ။ ႏႈပ္ခမ္းႏွစ္ခုထိတယ္ ဆိုရံုေလး ထိမိျပီးတာနဲ႕ ဝိုင့္ပါးစပ္ထဲကို အဝတ္စတစ္စ ထပ္မံေရာက္လာ ျပီးခ်ည္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ ဝိုင္ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လို႕ လာပါျပီ။ ဘာမွျပန္ေျပာခြင့္ မရွိေပမယ့္ ဝိုင့္ အၾကည့္ေတြနဲ႕ သူ႕ကိုေတာင္းပန္ အသနားခံ ေနတာ သူသိမွာပါ။ ေနာက္တစ္ခါ သူ႕ေခါင္းက ဝိုင့္ နားရြက္နားကို ကပ္လာျပီး တီးတိုးေလး ေလသံဖြဖြနဲ႕ ေျပာပါတယ္။ # မင္းခန္႕ေအာင္ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး စုပ္ေခ်မြ လိုက္သလို နာက်င္ခံစား လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ဟုတ္တယ္ ဝိုုင္ရွာေဖြ ေနတဲ့သူ ျပီးေတာ့ သူနဲ႕သိပ္တူတဲ့သူ အဲဒိသူနာမည္ မင္းခန္႕ေအာင္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခု MKA ( မင္းခန္႕ေအာင္ ) နဲ႕သိပ္တူတဲ့ သူကေတာ့ ငယ္ရြယ္သူမို႔ သူမျဖစ္ႏိုင္တာ ေသခ်ာေန ပါတယ္။ ဝိုင့္မ်က္လံုးေတြကို မွိတ္ထားမိတယ္။ မ်က္ရည္ေတြက အဆတ္မျပတ္ က်ေနတာမို႕ပါ။ ရင္ဘတ္ထဲမွာ မင္းခန္႔ေအာင္ ဆိုတဲ့နာမည္က အႀကိမ္မ်ားစြာ တုန္ခါပဲ့တင္ ျမည္ဟီး ေနပါေတာ့တယ္။ ထိုစဥ္မွာပဲ ဝိုင့္ မ်က္လံုးေတြကို အဝတ္စ တစ္ခုနဲ႕ ထပ္မံ ခ်ည္ေႏွာင္ခံရျပန္ပါတယ္။ ဝိုင္ေၾကာက္လန္႕တၾကား ေခါင္း ေတြခါပစ္ခါ ေျခေထာက္ေတြကိုလဲ ရုန္းကန္ေနမိပါတယ္။ အခုဝိုင့္အေျခအေနက အသံလဲ ထြက္မရ။ ျမင္လဲမျမင္ရ။ ဘာလုပ္မလို႕လဲ။ ဝိုင့္မသိစိတ္က အရမ္းကို တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေန မိပါေတာ့တယ္။ သူကုတင္ေပၚက ဆင္းလိုက္တာ ဝိုင္သတိထား မိတယ္။ ၿပီးေတာ့ဝိုင့္ႏွဖူးေလးကို သူဖြဖြေလး နမ္းတာ ဝိုင္သိ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ အခန္းထဲက မီးခလုပ္ ဖြင့္လိုက္သံ ၾကားရျပီး စည္းထားတဲ့ အဝတ္ကိုေဖာက္ခါ အလင္းအခ်ိဳ႕ကို ခံစားမိေပမယ့္ ဝိုင္ဘာမွ မျမင္ရေပ။ တံခါးဖြင့္သံ ၾကားရျပီး အသံတခ်ိဳ႕ ၾကားရပါေတာ့တယ္။ ဘာေတြလဲ သူတစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဝိုင့္ကို ဘာလုပ္ၾက မွာလဲ။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ဝိုင္ဝတ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီတို ေလးကိုဆြဲခြ်တ္ လာတာမို႔ ဝိုင္အတင္း ရုန္းလိုက္ ေပမယ့္ ကြ်တ္သြားပါေတာ့တယ္။ အတြင္းခံေလးပဲ က်န္ေတာ့တာေလ။ သူတို႕ဘာ လုပ္ၾကမွာလဲ။ ေတြးေနတုန္းမွာပဲ။ ဝိုင့္ေပါင္ကို ေအးစက္စက္အရာ တစ္ခု(ကတ္ေၾကးဟုထင္ရ)လာထိျပီး အတြင္းခံကို ညႈပ္ထုပ္ျခင္း ခံလိုက္ရျပန္ပါတယ္။ ဝိုင္အျပင္က ရွပ္လက္တိုကို ရင္ဖြင့္ကာဝတ္ထားျပီး အထဲက ကိုယ္ကပ္ စြပ္က်ယ္ေလး ဝတ္ထားတာမို႕ စြတ္က်ယ္အေပၚက ကိုင္းကိုပါ ကတ္ေၾကးနဲ႕ ႏွစ္ဖက္လံုးကို ညႈပ္ျဖတ္ျပစ္ျခင္း ခံလိုက္ရကာ ေအာက္သို႕ ဆြဲခြ်တ္လိုက္ၾကျပန္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ဝိုင့္မွာ ၾကယ္သီးမ်ားျဖဳတ္ခါ ရင္ဖြင့္ထားတဲ့ အင္က်ီေလးသာ က်န္ပါေတာ့တယ္။ တစ္ေယာက္လား ႏွစ္ေယာက္လား မသိ ဝိုင့္ေျခေထာက္ေတြကို လက္နဲ႕ ဖိထားပါတယ္။ ျပီးေတာ့မွ ဝိုင့္ဟာကို တစ္ေယာက္က လာကိုင္ကာ ေကာင္းေကာင္းစုပ္ပါေတာ့တယ္။ @ အင္း ဟြင္း အူး ဝိုင္ျငင္းဆန္ေနေပမယ့္ ကာမအရသာက တန္ဆာကို ႏႈိးဆြေနမႈေၾကာင့္ တင္းမာလို႕ လာပါေလရဲ႕။ ဒီ့အျပင္ေနာက္တစ္ေယာက္က ဝိုင္ႏို႕သီးေခါင္းရဲရဲ ေလးေတြက္ုိအတင္း စုပ္ေနျပန္ေလရဲ႕။ ဟင့္အင္း မလုပ္ၾကပါနဲ႕။ ဝိုင္ ေၾကာက္လို႕ပါဗ်ာ။ မလုပ္ၾကပါနဲ႕။ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ဒီနားမွာ ရွိေနတာလဲ ဝိုင္ေၾကာက္လိုက္တာ။ အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ဝိုင့္မွာ ရုန္းကန္ရန္ ခြန္အားမဲ့ လာပါေတာ့တယ္။ အဲဒိ ခ်ိန္မွာပဲ ဝိုင့္ေျခေထာက္ေတြကို ဆြဲေထာင္လိုက္ခါ လူတစ္ေယာက္က ဝိုင့္ပါးစပ္ကို ပိတ္လာပါတယ္။ အဲဒါနဲ႕ တျပိဳင္ထဲမွာပဲ ႀကီးမားေတာင့္တင္းမာထန္ေနေသာ အသားစိုင္ေခ်ာင္းႀကီး တစ္ခုက ဝိုင့္ခႏၶာ ကိုယ္ထဲကို မညႈာမတာ ေစာင့္ထိုးဝင္ေရာက္ လာပါေတာ့တယ္။ @ အူးးးးးးအစ္ ပူထူတက္သြားခါ အသည္းခိုက္ေအာင္ပင္ နာၾကင္မိ ပါေလေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ မနားတမ္း အဝင္အထြက္ေတြက ေစာင့္ေစာင့္ျပီး ဝင္လာတာမို႕ ဝိုင္ လူးလိမ့္ခါ ခံေနရပါေတာ့တယ္။ အေနာက္က နာၾကင္ေနခ်ိန္မွာ အေရွ႕က ေနျပီး တစ္ေယာက္က ဝိုင့္ဟာကို မနားတမ္း ထပ္မံစုပ္ေပးေနျပန္တယ္။ ဝိုင္ ဘာသံမွ မထြက္ႏိုင္ေပမယ့္ သူတို႕ရဲ႕ တဏွာသံေတြ ရမက္သံေတြ ကိုအတိုင္းသားၾကားေနရပါရဲ႕။ သူတို႕ရဲ႕ ဖီးလ္တက္သံေတြက ဝိုင့္အတြက္ ငရဲပြက္သံပမာ။ ခနေနေတာ့ တစ္ေယာက္ဆင္းျပီး ေနာက္ တစ္ေယာက္ တက္လာျပန္တယ္။ မညႈာမတာ ထက္လုပ္ျပန္ပါတယ္။ ဝိုင့္ဟာႀကီးကလဲ ပါးစပ္ထဲက ထြက္ခြင့္မရ။ ခုတစ္ေယာက္က ပ္ုဆိုးလာတာက ဝိုင့္ ရင္ဘတ္ေတြကို စုပ္ေျခေျခေနတာ နာၾကင္စြာနဲ႕ ခံစားေနရျပန္ပါရဲ႕။ ၃ ေယာက္ေျမာက္ ဝိုင့္ကိုခ်ေနစဥ္မွာပဲ ဝိုင့္ဟာႀကီးကလဲ ဘယ္သူမွန္းမသိတဲ့ ပါးစပ္ ထဲမွာ အတင္းစုပ္ယူ ခံလိုက္ရတာ ဒူးစစ္ေတြေတာင္ ျပဳတ္ထြက္မတက္ ပန္းထြက္ကုန္ပါတယ္။ ဒါက္ုိလဲ မလႊတ္ေပးပဲ ထပ္ျပီးမရမက စုပ္ေနပါေသးတယ္။ ေတာ္ၾကပါေတာ့ ေတာ္ၾကပါေတာ့ဗ်ာ။ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားမွန္း ဝိုင္မသိေပ။ ဝိုင္သတိရလာေတာ့ ထိုျခံၾကီးေရွ႕က ပန္းရံုေဘးမွာ ဝိုင္ ေခြေခြေလး လဲေနတာပါပဲ။ အလင္းေရာင္အခ်ိဳ႕ေတာ့ ရွိေနပါတယ္။ ဝိုင့္မ်က္ႏွာ ေရွ႕မွာ အထုပ္ေလးတစ္ထုပ္ ဝိုင့္တစ္ကိုယ္လံုး ႏႈံးခ်ိကိုက္ခဲခါ အထူးသျဖင့္ ဖင္ကတအားကို နာၾကင္ေန ပါေတာ့တယ္။ ဝိုင္ ထိုအထုပ္ေလးကို ေက်ာပိုးအိပ္ေလးထဲ ေကာက္ထည့္လိုက္ခါ ကုန္းထလိုက္ ပါတယ္။ အတြင္းခံမပါေတာ့ပဲ ေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ႕ စြပ္က်ယ္မရွိ ေတာ့တာမို႕ အင္က်ီၾကယ္သီး ေတြျပန္တပ္ခါ ဝိုင္ ေျခလွမ္းေတြကို မနဲထိန္းခါ တစ္လွမ္းျခင္းလွမ္း၍ ထိုအိမ္ယာဝင္း အျပင္ဖက္ကို ထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အျပင္ေရာက္ေတာ့ အေတာ္ၾကာၾကာ ေစာင့္လိုက္ျပီးမွ ကားတစ္စီးငွားခါ ျပန္လာခဲ့လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ကားေပၚေရာက္လို႕ အထုပ္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေထာင္တန္ ၁၀ အုပ္။ မ်က္လံုးထဲမွာ ျမင္လာတာက မင္းခန္႕ေအာင္ႏွင့္ တူတဲ့သူ။ အခုေတာ့ ဝိုင့္ ဘဝက ဘယ္လို ျဖစ္သြားလဲ ဝိုင္ကိုယ္တိုင္ပင္ မသိေတာ့ပါ။ ဖုန္းကိုဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ { congratulation } { up } ဆိုတဲ့ စာေလး ႏွစ္ခု ဝင္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ တန္ရဲ႕လား ဆိုတာ ဝိုင္မသ္ိေတာ့ေပ။ တကယ္တမ္း ျဖစ္သင့္တာက မေရရာတဲ့ ကိစၥတစ္ခုကို ဇြတ္မယံု သင့္တာနဲ႕ ဘယ္အရာမွ လြယ္လြာ္မရဘူး ဆိုတာကို ဝိုင္ေတြးမိဖို႕ ေကာင္းတာပါ။ အခုေတာ့။ မထူးေတာ့ဘူးေလ။ ေနာက္တစ္ဆင့္က သိန္း ၂၀ ဆိုေတာ့ ဝိုင္ေရွ႕ဆက္တိုးဖို႕သာ ေတြးေနမိပါတယ္။ ဒိထက္ဆိုးတယ္ ဆိုတာ ရွိဦးမွာ မို႕လို႕လား။ HM Game – 4 ကို႕ကိုယ္ကို မနဲထူမ ေနရေပမယ့္ ဝိုင္ေပ်ာ္ေနမိတယ္။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ ဝိုင့္မိသားစုရဲ႕ အခက္အခဲ အခ်ိဳ႕ကို ဝိုင္ေျဖရွင္းေပး ႏိုင္ခဲ့လို႔ေပါ့။ ဝိုင့္မိသားစုေတြ ေပ်ာ္ရင္ ဝိုင္လဲ ေပ်ာ္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ႕ မူလဇစ္ျမစ္ကို ျပန္သတိရမိရင္ေတာ့ ဝိုင့္ရင္ေတြ နာရတာေပါ့။ ထားပါ ေတာ့ ဒါေတြက ဝဋ္ေၾကြးရွိလို႕ ေပးရတယ္လို႕ပဲ ခံယူလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဝိုင္နားမလည္တာက ဒီ Game ထဲမွာ မင္းခန္႕ေအာင္ ပါေနတာကိုပါပဲ။ တိုက္ဆိုင္မႈလား လုပ္ၾကံခံရျခင္းလား ေဝခြဲမရခဲ့ပါ။ တစ္ပတ္ခန္႕ အၾကာမွာ ဝိုင့္ဖုန္းထဲကို စာအသစ္တခု ဝင္လာျပန္ပါတယ္။ Second Level အတြက္ လာမည့္ လျပည့္ေနည ၁၀ နာရီကို ေပးထားတဲ့ လိပ္စာထဲက ဒါက္တာ တစ္ဦးႏွင့္ သြားေတြ႕ရန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေတြ ဘယ္လို ျဖစ္ဦးမလဲ ဝိုင္ ရင္ေမာစြာ ေတြးေတာေနဆဲ။ ဒါေပမယ့္ ရလာမယ့္ ေငြက ကို႔မိသားစုကို ေၾကြးမွီကင္းရွင္းစြာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနႏိုင္မည့္ အေနအထားမို႕ ေရွ႕တိုးရမွာ လား ေနာက္ဆုတ္ရမွာလား ဝိုင္ေတြေဝေနမိရဲ႕။ လျပည့္ေန႕ ည ၉ နာရီ။ ခ်ိန္းထားတဲ့ အခ်ိန္အတိအက်မွာပဲ ဝိုင္ လက္ခံရရွိထားတဲ့ လိပ္စာကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ တိတ္ဆိတ္ ညိမ္သက္မႈနဲ႕ အေမွာင္ထုက ဒီအိမ္ျကီးကို ပိုျပီး အထီးက်န္ ေျခာက္ေသြ႕ေစတယ္ထင္ရဲ႕။ လူေခၚဘဲလ္္ေလးကို ႏွိပ္လိုက္ေတာ့ ျခံတခါးႀကီးက အလိုလို ေရြ႕လ်ားကာ ပြင့္သြားပါတယ္။ ဆီခမ္းေျခာက္ေနတဲ့ တံခါးေရြ႕လ်ားသံက အသဲေအးစရာ။ ဝိုင္ သက္မေလးခ်ကာ ေျခလွမ္းမွန္မွန္ျဖင့္ သတိထားကာ ဝင္ခဲ့လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အိမ္တံခါးမႀကီးေရွ႕ေရာက္တာနဲ႕ ကြ်ီ ~~~ ခနဲ ဆြငိငင္ကာ ပြင့္သြားေသာ တံခါးမႀကီး ထဲကို ဝိုင္ ဝင္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဧည့္ခန္းမွာ မီးထြန္းထားေပမယ့္ လင္းထိန္ေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ လင္းတယ္ျမင္ရတယ္ ဆိုရံုမွ်ေလး $ ဒီဖက္ကိုၾကြပါ ခ်ာတိတ္ လူတကိုယ္လံုး ၾကက္သီးေတြ ဖ်န္းခနဲ ထသြား မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ မထူးေတာ့တာမို႕ အသံၾကားရာဖက္ကို ဝိုင္ ေလွ်ာက္လာ ခဲ့မိပါေတာ့တယ္။ အခန္းတစ္ခန္း ေရွ႕ကို ေရာက္ေတာ့ ဟေနတဲ့ တံခါးကို အသာတြန္းခါ အခန္းထဲကို မရဲတရဲ လွမ္းၾကည့္မိတုန္းမွာပဲ $ ဝင္ခဲ့ပါ ခ်ာတိတ္ အဲဒီ့ေဘးနားက စားပြဲေပၚကို မင္းေက်ာပိုးအိတ္ ခြ်တ္ျပီး တင္ခဲ့ပါ အေပၚပိုင္းက အင္က်ီနဲ႕ စြပ္က်ယ္ကိုပါ ခြ်တ္ထားခဲ့ျပီး ဒီကုတင္ေပၚ လာလွဲ အိပ္လိုက္ပါ အသံက ျငိမ္သက္မႈေၾကာင့္လား နဂိုကပဲ ၾသဇာသံ ပါတာေၾကာင့္လား ဝိုင္မသိေပ ထိန္႔လန္႕စရာ ေကာင္းတာေတာ့ အမွန္။ အလိုလိုေနရင္း နာခံဖို႕ အလိုက္သင့္ ျဖစ္ေနသလို ခံစားရတယ္။ ဝိုင္ အိတ္နဲ႕ အင္က်ီေတြ ခြ်တ္ျပီးသူေျပာသလို ကုတင္ေပၚလွဲ အိပ္လိုက္ပါတယ္။ ကုတင္က လူနာကုတင္ထင္ရဲ႕ ခပ္ျမင့္ျမင့္ေလးပါပဲ။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ဝိုင့္ေဘးကို လူတသ္ေယာက္ေရာက္လာခါ ဝိုင့္ေခါင္းကို ECG ရိုက္သလို ညႈပ္ေလးေတြနဲ႕ ညႈပ္ေနတာမို႕ ဝိုင္ကုတင္ ေဘာင္ကို တင္းေနေအာင္ စုပ္ကိုင္ထားမိပါတယ္ သူတို႔ ဝိုင့္ကို အေသေတာ့ သတ္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႕လဲ ဝိုင္ေတြးထားပါေသးတယ္။ $ စိတ္ကိုေလ်ာ့ျပီး မ်က္စိေတြကို မွိတ္ထား မင္းကို ခရီးတစ္ခုကို လႊတ္မလို႕ အဲဒိခရီးစဥ္ကေန မင္းျပန္လာႏိုင္ရင္ မင္းဒီ အဆင့္ကိုေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ျပီးသြားျပီ ဟုတ္ျပီလား @ ျပန္မလာႏိုင္ခဲ့ရင္ေကာ $ အဲဒါကေတာ့ အရႈံးအတြက္ မင္းတစ္ခုခုေတာ့ ေပးဆပ္ရလိမ့္မယ္ ဒါေပမယ့္ မင္းေအာင္ျမင္မယ္လို႕ ယံုၾကည္ထားလိုက္ပါ ကဲ မ်က္စိေတြ မွိတ္ထားျပီး စိတ္ကိုေလ်ာ့ခ်လိုက္ပါ ဝိုင္သူေျပာသလိုပဲ မ်က္စိေတြမွိတ္ထားခါ စိတ္ကိုတေျဖးေျဖး ေလ်ာ့ခ်လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ျငိမ္သက္မႈနဲ႕အတူ ဝိုင့္စိတ္ေတြ အနည္ထိုင္သြားခ်ိန္မွာပဲ ဝိုင္ကုတင္ေပၚက ရုတ္တရက္ ျပဳတ္ၾကသလို ခံစားလိုက္ရတာမို႕ အတင္းရုန္းကန္ကာ ထလိုက္ျပီး မ်က္စိကို ဖြင့္ၾကည့္လိူက္ပါေတာ့တယ္။ စူးခနဲ အလင္းေရာင္နဲ႕အတူ ဆူညံေနတဲ့ အသံေတြ ရုတ္တရက္ ၾကားလိုက္ရတာမို႕ မ်က္စိကို ခ်က္ျခင္းျပန္ ပိတ္ခါ ေျဖးညႈင္းစြာ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ 🎶 ေဟ့ရီး ခရီးၾကမ္းပေစကြာ ေဟ့ရီး ေရွ႕ဆက္ေနဦးမွာ အခက္ခဲေတြ ၾကံဳလဲ အားတင္းထားကြယ္ 🎶 🎶 ေဟ့ရီး မင္းျပံဳးေနပါ ပန္းတိုင္ ေမွ်ာ္မွန္းကာ သြားစို႕ေဟ့ လိုက္ခဲ့ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း 🎶 ကားေပၚက ဖြင့္ထားတဲ့ သီခ်င္းသံနဲ႕အတူ ကားေပၚမွာပါတဲ့သူေတြရဲ႕ သံျပိဳင္သီဆိုမႈက ၾကက္သီးပင္ ထေလာက္ရဲ႕။ ဒါတင္မကေသး Express ကားႀကီးရဲ႕ လူသြားလမ္းမွာ ခႏၶာကိုယ္ေတြကို အားရပါးရ လႈပ္ရႈားကာ ကခုန္ေနၾကတဲ့ ခပ္ငယ္ငယ္ လူတစ္စု။ ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့မွ မိန္းခေလး တစ္ေယာက္မွ မပါပဲ အားလံုးက ေယာက္က်ားေလးေတြ တခ်ိဳ႕ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးေတြ တခ်ိဳ႕က ေယာက္်ား တစ္ထက္ ေက်ာ္လြန္ေသာ ျပင္ဆင္မႈေလးေတြ ေတြ႕ရတာေၾကာင့္ ဒါဟာ ဟိုမိုအဖြဲ႕ တစ္ဖြဲ႕ လိင္တူစိတ္ဝင္စားသူ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ ဆိုတာ ဝိုင္ေတြးမိလိုက္စဥ္ ပုခံုးကို ဖ်န္းခနဲ ပုတ္ျခင္းခံ လိုက္ရတာမို႕ လန္႕ျဖန္႕ခါ လက္ထဲ ပါတဲ့ အိတ္ေလးက္ုိ တင္းေနေအာင္ဖက္လိူက္ခါ လွဲ႕ၾကည့္လိူက္ေတာ့ သူ႕ေဘးမွာ ထိုင္ခါ သူ႕ကိုျပံဳးျပ ေနတဲ့ မင္းခန္႕ေအာင္။ @ ဟင္ မင္း မင္း & မင္းခန္႕ေအာင္ပါကြ ေမ့သြားျပီလား ငါ့နာမည္ေတာင္ ဒါ ဒါ ေမ့စရာလား ဟိုတစ္ေလာကမွ သူ႕ေၾကာင့္ ဘဝပ်က္မတက္ ခံစားခဲ့ရတာ။ အခုလဲ သူပါလာ ျပန္ျပီ။ ဒါတိုက္ဆိုင္မႈ တစ္ခုလား။ လုပ္ယူဖန္တီး ထားျခင္းလား ဝိုင္ေဝခြဲမရေပ။ သူ႕ကို ျမင္မွ ကို႕ကိုယ္ ကို သတိထားလိူက္ မိတာက သူ႕ကိုစိတ္နာေနျခင္း မရွိတာကိုပါပဲ။ ကို႕ကိုယ္ကိုပဲ မေက်မနပ္ျဖစ္ခါ ဝိုင္ ခုန က ေနတဲ့ လူေတြကိုပဲ ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ အေဝးေျပးကားႀကီးက တရိပ္ရိပ္ ေမာင္းနွင္ေန သလို သူတို႔ကလဲ သီခ်င္းေတြ မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ သီဆိုကခုန္ ေပ်ာ္ပါးေနေလရဲ႕။ ဝိုင္ တစ္ခုသတိရလိုက္ မိတာက ဝိုင္ဒီကို ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ။ ဒါဆိုဒီခရီးစဥ္က အႏၱရယ္ရွိေနတဲ့ ခရီးစဥ္လား။ ဒါဆို အခု ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ သူေတြက အားလံုး ဒုကၡေရာက္ကုန္ ၾကေတာ့မွာလား။ ခ်က္ျခင္းပဲ ဝိုင္ မင္းခန္႕ေအာင္ ဖက္လွဲ႕လိုက္ခါ @ ခုဘယ္သြားေန ၾကတာလဲ ဘာသြားလုပ္ၾကတာလဲ ဒါဘယ္သူေတြလဲ မင္းခန္႕ေအာင္က ႏႈပ္ခမ္းေလးေကြးေအာင္ ျပံဳးျပလိုက္ျပီးမွ & ေရေဘးသင့္ေနတဲ့ ပုသိမ္ဖက္က လူေတြကို သြားကူညီမလို႕ သြားေနၾကတာပါ သူတို႕က အားလံုး စိတ္ကူကိုယ္တူ လိင္တူခ်စ္သူ ေဂးေတြပါ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဝိုင္ ေရေဘးဆိုတာနဲ႕ ျပတင္းေပါက္ဖက္မွာ ထိုင္ေနတဲ႕မင္းခန္႔ေအာင္ ကိုေက်ာ္ခါ အျပင္ကို လွမ္းၾကည့္ မိလိူက္ပါတယ္။ ကားလမ္းရဲ႕ ေဘးတစ္ဖက္မွာ ေတြ႕ေနရတာက တာရိုးတစ္ခု။ မ်က္ေမွာင္က်ဳတ္ခါ မ်က္စိကို အားစိုက္ ၾကည့္မိေတာ့ တာရိုးအစပ္မွာ ေရေတြက တေျဖးေျဖးစီးက်ေနေလရဲ႕။ @ ဟင္ ကားေပၚက အဖြဲ႕ေတြက အကမပ်က္အဆိုမပ်က္ သူတို႔အနာဂတ္ကို မသိေလေရာ့သလား။ HM Game – 5 ဝိုင္ ထိတ္လန္႕မိေပမယ့္ ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္း မသိေပ။ မင္းခန္႔ေအာင္က ဝိုင့္ကို ေသခ်ာစိုက္ ၾကည့္ကာ မ်က္ေမွာင္ က်ဳတ္လိုက္ျပီး $ ဘာေတ ျဖစ္ေနတာလဲ ဝိုင္ မင္း တစ္ခုခုျဖစ္ေနတာလား @ က်ေနာ္ ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူးဗ် ခမ်ားတို႕ပါ အားလံုး ဒုကၡေရာက္ေတာ့မွာ $ ဘာလို႔ပါလိမ့္ ဝိုင္က ဘာက္ုိၾကည့္ျပီးေျပာ ႏိုင္တာလဲ @ ဟိုမွာေရ -- ဟာ ဝိုင္ တာရိုးဖက္ကို လက္ညႈိးထိုးခါ ေျပာလိူက္တုန္းမွာပဲ တာရိုးေပၚကို ရုတ္တရက္ တက္လာတဲ့ ေရလံုးႀကီးေၾကာင့္ ဟာခနဲ ျဖစ္ခါစြံ႕အ့လို႕ သြားရပါေတာ့တယ္။ မင္းခန္႕လဲ ေတြ႕သြားျပီး ကုန္းထခါ အျပင္ကို လွမ္းၾကည့္ေနေလရဲ႕။ လမ္းေပၚကို ခ်က္ျခင္း အရွိန္နဲ႕ စီးၾကလာတဲ့ ေရေတြေၾကာင့္ ကား မွာလဲ ထိုးရပ္သြားခါ လူေတြလဲ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္ကုန္ၾကပါေတာ့တယ္။ # ဟာ ေရေတြ တက္လာျပီ ဒုကၡပဲ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ € ကားေပၚကေန ဘယ္သူမွ မဆင္းၾကနဲ႕ဦးေဟ့ ¥ ကားထဲေရေတြ ဝင္လာျပီ သတိထားၾက သတိထားၾက % ဒီကေန ၄၅ မိနစ္ေလာက္ ေမာင္းရင္ ကုန္းအျမင့္ပိုင္းကို ေရာက္လိမ့္မယ္ အဲဒိနားထိ ေမာင္းလိူက္ပါလား ကားကို & ေမာင္းေပးပါဗ်ိဳ႕ ေၾကာက္လာျပီ လမသာ မိုးမရြာ ပါပဲ ညေမွာင္ေမွာင္ထဲမွာ ေရပတ္လည္ဝိုင္းခံေနရတာ စိုးရြားေလစြ။ ဝိုင္လဲ အနည္းငယ္ေတာ့ စိုးရိမ္မိပါတယ္။ ကားကတေျဖးေျဖးခ်င္း စတင္ေမာင္းေနပါျပီ။ တာရိုးကိုေက်ာ္ျပီး က်လာတဲ့ ေရေတြကလဲ တရိပ္ရိပ္ တက္လို႕ေနေလရဲ႕။ အားလံုး ကိုယ့္ေနရာ ကိုယ္ထိုင္ခါ ထိတ္လန္႔ ေနၾကျပီေလ။ သီခ်င္းေတြ မဆိုႏိုင္ေတာ့ပဲ ရသမွ် ဘုရားစာေတြ ရြတ္ေနရတာေပါ့။ ေရလြတ္တဲ့ေနရာ ေရာက္ပါေစပဲ ဝိုင္းဆုေတာင္းေနရတယ္။ မင္းခန္႕က ဝိုင့္ပုခံုးကို ဖက္လာျပီး & အရမ္းမစိုးရိမ္ပါနဲ႕ သူမ်ားေတြလဲ ေရထဲမွာ ဒီလိုပဲေန ေနၾကရတာေလ ေနာ္ ဝိုင္လာမွ ျပန္မေျပာပဲ ေခါင္းသာ ျငိမ့္ျပလိုက္မိတယ္။ ••• ဒိန္းးးးးဒဒိန္းးးး ဒိန္း အားးးး အမေလး မိုးက ရုတ္တရက္ ထခ်ိမ္း လိုက္ျပန္တာမို႕ လူတခ်ိဳ႕ လန္႕ျဖန္႔ခါ ထေအာ္ၾကျပန္ေလရဲ႕။ $ ေစာေလး ဂြ်န္ဦးတို႕ ကားကို ဖုန္းဆက္ အေျခအေနလွမ္းေမး ကုန္းျမင့္ ပိုင္းမွာဆို ဆက္မသြားပဲ ငါတို႕ကိုေစာင့္ေနလို႕ ေျပာလိုက္ & မရဘူး ဒီမွာေခၚေနတာ ၾကာျပီ ဖုန္းလိုင္းေတပါ ေပ်ာက္ေနတယ္ € မားဂြ်န္တို႕ကားက ေနာက္မွာ & ကုန္ေတတင္တဲ့ကားကေကာ £ ကုန္ကားက ေရွ႕ကသြားႏွင့္တာ ၾကာျပီ # ဟူး ဒုကၡပါပဲကြာ ကားက လာတာ ၃ စီး တစ္စီးက ကုန္တင္လာတာ ၂ စီးက လူစီး။ အခု ကားေတြကလဲ တစ္စီးမွ မေတြ႕။ # ေရေတြက ကားဘီးျမဳတ္ေတာ့မယ္ ကားက Express ကားေပမယ့္ အေဟာင္းႀကီးေတြမို႕ သူတို႔က မွန္ေတြ ဖြင့္ျပီး စီးၾကတာေလ။ လူေတြ လဲ အကုန္လံုး သိုးရိမ္ေနၾကျပီ။ ဒုကၡပါပဲ ဘာေတြ ျဖစ္ဦးမလဲ မေျပာတက္ေပ။ & ဒီကားေပၚက လူေတြဒုကၡေရာက္မယ္ ဆိုတာ မင္းဘယ္လို လုပ္ျပီး ႀကိဳသိေနတာလဲ ဝိုင္ ဝိုင္ လန္႕ျဖန္႕ခါ မင္းခန္႕ကို လွဲ႕ၾကည့္လိုက္ျပီး @ က်ေနာ္ က်ေနာ္ မင္းခန္႕က ႏႈတ္ခမ္းေပဴ လက္ညႈိးေလးကပ္ခါ မေျပာေတာ့ဖို႕ သတိေပး လာပါတယ္။ ျပသနာေတြ ထက္တပ္မွာ မလိုလားလို႕ထင္ပါရဲ႕။ € ဟာ ဘာေကာင္ေတြလဲ ¥ ဘာ ငွက္ေတြလဲဟ့ ရႈး ရႈး ဟား အမ်ားႀကီးပဲ # တံခါးေတြ ပိတ္ထားၾကပါ ေဟ့ $ ငွက္ေလးေတြ ခ်စ္စရာေလးေတြ တခါမွ မျမင္ဖူးဘူး ကားနားကို ငွက္ေလးေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္လာတာမို႕ တခ်ိဳ႕က ေၾကာက္ရြံ႕ ေနသလို တခ်ိဳ႕ကလဲ သေဘာက်ေန ေလရဲ႕။ € ကားထဲ ငွက္ေတြမဝင္ေစနဲ႕ တံခါးေတြ ေစ့ထားၾကပါေဟ့ ¥ အား ေသပါျပီ # ဘာျဖစ္တာလဲ တံခါးေတြ ပိတ္ပါဆိုေန % ေနမညိဳ႕ လက္ကို ငွက္ကိုက္သြားတာ ေနာက္ဆံုးတန္းမွာ ထိုင္တဲ့ ေနမညိဳ ဆိုတဲ့ အသားညိဳညိဳ ဝတုတ္တုတ္နဲ႕ တစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ကို ငွက္က ကိုက္သြားတယ္တဲ့။ ထိုးစိတ္သြားတာ ထင္တာပဲ။ ဝိုင္တို႕က ကားအလည္ေလာက္မို႔ အေနာက္ကို အသာငဲ့ ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ ကားမွန္ေတြကို အကုန္ပိတ္လိူက္ျပီး ခုန တစ္ေယာက္ကို ဝိုင္းျပီး ၾကည့္ေနၾကစဥ္ •••• ၀ုန္း အား သူ႕ထက္ငါ အလုအယက္ ကားေရွ႕ပိုင္းကို ေျပးၾကပါေတာ့တယ္။ သူတို႔ေတြ ေျပးတာနဲ႕ က်န္တဲ့ သူေတြကပါ ေရာေရာင္ခါ ထေျပးၾကေတာ့ ကားက အေတာ္ေလး လႈပ္သြားခါ ကားေမာင္းသူက ထေအာ္ပါ ေတာ့တယ္။ # ျငိမ္ျငိမ္ေနၾကပါးးးး ဒီမွာ မနဲေမာင္းေနရတာကို ငါ့လခြမ္းပဲ ဝိုင္ရယ္ မင္းခန္႔ရယ္ တခ်ိဳ႕သူေတြကေတာ့ ထမေျပးေသးပဲ အေနာက္ကို အေျခအေန ၾကည့္လို႔ ေနပါတယ္။ # ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ အကုန္ေရွ႕ကိုလာ ျမန္ျမနိလာ ျမန္ျမနိလာၾက ေနာက္ဆံုးတန္းက ထိုင္ခံုေဒါင့္စြန္းကို မွီခါထိုင္ေနတာမို႕ ေနမညိဳ႕ကို မျမင္ရေသးပဲ သူ႕ေျခေထာက္ျကီးက အေက်ာဆြဲသလို ဆန္႕ဆန္႕ေနတာကိုေတာ့ ေတြ႕ရပါတယ္။ ထိုစဥ္မွာပဲ ဝုန္းခနဲ ေနမညိဳ ထထိုင္လိုက္တာ ေတြ႕ရတာနဲ႕ တျပိဳင္နက္ ဝိုင္တို႕လဲ ကားေရွ႕ဖက္ကို ထခါေျပး မိပါေလ ေတာ့တယ္။ ေနမညိဳ႕ မ်က္ႏွာက ေႏြရာသီလယ္ကြင္းထဲက ေျမကြက္ေတြလို ပက္ၾကား အက္ခါ မ်က္ကြင္းတခုလံုး မဲနက္ေနျပီး မ်က္စံကလဲ အျဖဴေရာင္သက္သက္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းလို႕ေနပါေတာ့တယ္။ သူ သူ ဘာ ျဖစ္တာပါလိမ့္။ အကုန္လံုး ကားေရွ႕ေရာက္ေနတုန္းမွာပဲ ကားအလည္ေခါင္မွာ တစ္ဦးထဲ က်န္ခဲ့သူက ဇြဲေနာင္ ပါပဲ။ သူက ေျပးတဲ့သူေတြကို တလွဲ႕ ေနမညိဳ႕ကို တလွဲ႕ ၾကည့္ခါ။ € ဟဲ့ နင္တို႕ေတြ ကို႕သူငယ္ခ်င္းကို ဝိုင္းမကူပဲ ဒီလိုုဖစ္ေနတာကို ပစ္ထားရက္တယ္ လူစိတ္မရွိတဲ့ ဟာေတြ $ ဇြဲေနာင္ မသြားနဲ႕ ဟဲ့ သူ သူ ေျပာလဲေျပာ သူက ေနာက္ဖက္ကို သြားမလို႔ လုပ္စဥ္ မူပိုင္ခ်စ္က အတင္းလွမ္းဆြဲ ပါေတာ့တယ္။ မူပိုင္ခ်စ္ကို ေရွးဘုန္းကံက အတင္းျပန္ဆြဲနဲ႕ ဝရုန္းသံုးကား ျဖစ္ေနစဥ္မွာပဲ ဇြဲေနာင္က ေနမညိဳနား ေရာက္သြားခါ ေနမညိဳ႕ ပုခံုးကို ကိုင္လိူက္ျပီး € သူငယ္ခ်င္း နင္ဘာျဖစ္တာလဲ စိတ္ကိုတင္းထား ငါရွိတယ္ အဲဒိလိုေျပာေနတုန္း ေနမညိဳ႕ လက္တဖက္က ဇြဲေနာင္ရဲ႕ ခါးေသးေသးေလးကို သိမ္းဖက္လို႕ လာပါေတာ့တယ္။ € ဟဲ့ ဖယ္စမ္းပါ ဟဲ့ ငါ့ကိုဖယ္ ငါ့ကို ဖယ္ေပး ေျပာေနရင္းက ေနမညိဳ႕ လက္တဖက္က ဇြဲေနာင္ရဲ႕ လည္ပင္းကို ကိုင္ခါ အားနဲ႕ ဆြဲခ်ိဳးလိုက္ပါေတာ့ တယ္။ ••• ဇြဲေနာင္ ••••• သူငယ္ခ်င္းေတြ ဝိုင္းေအာ္ၾကေပမယ့္ ဇြဲေနာင္မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ေနမညိဳက ထိုကေန တစ္ဆင့္ ဇြဲေနာင္ရဲ႕ လိမ္ေနတဲ့ လည္ပင္းကို ပါးစပ္နဲ႕ကုန္းကိုက္ခါ လည္ေခ်ာင္းေသြးေတြကို အားရပါးရစုပ္ ခါ ေသာက္ေနပါေတာ့တယ္။ ေသြးေတြက လည္ပင္းကေနတဆင့္ တကိုယ္လံုးကို စီးက်ေနတာ ျမင္မေကာင္းေတာ့ေပ။ ••• အားးးးးး ကယ္ၾကပါဦး အီး ဟင့္ဟင့္ ••• ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္တာလဲ ဘယ္လိုလုပ္ ၾကမလဲ ကားေပၚမွာ ရုတ္ရုတ္သဲသဲေတြ ျဖစ္ခါ ငိုယိုကုန္ၾကပါေတာ့တယ္။ ဝိုင္လဲ ေၾကာက္တာမွ အသားေတြ တုန္ေနတာပဲ။ မင္းခန္႕ကေတာ့ ဝိုင့္ကို တင္းေနေအာင္ ဖက္ထားျပီး ဝိုင့္ေခါင္းေလးကို ပုတ္ခါ အားေပး ေနေလရဲ႕။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ေနမညိဳက ဇြဲေနာင္ကို ခံုေပၚတြန္းလွဲခ်လိုက္ခါ ေခါင္းဘယ္ညာ ေျဖးညင္းစြာယမ္းရင္း ကားေရွ႕ပိုင္းကို တလွမ္းျခင္းေလ်ာက္လို႕ လာပါေတာ့တယ္။ # ဖယ္ေပး ငါကားေပၚက ဆင္းမယ္ % ဟဲ့ ေရႊေသြး မဆင္းနဲ႕ ဆြဲထားစမ္း တံခါးဖြင့္လို႕မရဘူး $ မလုပ္နဲ႕ ေရႊေသြး ေအာက္မွာ ငွက္ေတြ ရွိတယ္အကိုက္ ခံရတာနဲ႕ မင္းလဲ သူ႕လို ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ ¥ လုပ္ၾကပါဦး ဟိုမွာလာေနျပီ မင္းခန္႕ ေဘးနားကို လိုက္ရွာၾကည့္ေတာ့ ကားနပ္က်ပ္သည့္ သံပိုက္လံုးကို ေတြ႕ကာ ေကာက္ကိုင္ လိုက္ျပီး ဝိုင့္ကို သူ႕ေနာက္ေက်ာကို ပို႕ထားလိုက္သည္။ ေရွးဘုန္းကံကလဲ လည္ပင္းမွာ ပတ္ထားတဲ့ ပုဝါကို လက္မွာ ပတ္ခ်ည္လိူက္ျပီး လက္သီးကို က်စ္က်သ္ပါေအာင္ စုပ္ထား ပါတယ္။ မူပိုင္ခ်စ္ ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ကို ၾကည့္ကာ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနေပမယ့္ လက္ကလဲ ေၾကာက္ေၾကာက္ နဲ႕ ေတြ႕ရာ ေဂါက္ထီးတစ္လက္ကို ေျပာင္းျပန္ကိုင္ ထားပါေလေတာ့ရဲ႕။ € ေနၾကဦး အားလံုး ေရွ႕တိုး သူတံခါးေပါက္နား ေရာက္တာနဲ႕ ဝိုင္းရိုက္ျပီး တခါထဲ တြန္းခ် ၾကမယ္ ေစာေလး စကားကို ေၾကာက္ေပမယ့္ အားလံုး သေဘာတူ လိူက္ျပီး အားလံုးေရွ႕ကို တိုးလိုက္ၾကပါတယ္။ ေနမညိဳကလဲ ကားတံခါးနားကို ေရာက္လာပါျပီ။ မထူးေတာ့ျပီမို႕ မင္းခန္႔ကပဲ စခါ ေနမညိဳရဲ႕ နားထင္ကို သံပိုက္လံုးနဲဲ႔ ပိတ္ရိုက္လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ ••• ေျဖာင္း ခြပ္ ဒုတ္ တစ္စပ္ထဲမွာပဲ ပူပိုင္ခ်စ္ရဲ႕ ထီးရိုးေကာ ေရွးဘုန္းကံရဲ႕ လက္သီးေတြပါ ဆက္တိုက္ ဝင္သြားပါေလရဲ႕။ မ်က္ႏွာ တစ္ခုလံုးလစုတ္ျပတ္ ပိန္လိန္ေနေပမယ့္ သူ႕ေခါင္းကို ဘယ္ညာယမ္းခါ လက္ေတြက လိုက္ျပီး ဆြဲေနစဲ။ ရုပ္ေသး ကတံခါးကို ဝုန္းခနဲ ဆြဲဖြင့္လိုက္တာနဲ႕ တျပိဳင္နက္ က်န္တဲ႕သူေတြက ေနမညိဳရဲ႕ ကိုယ္ၾကီးကို ဝိုင္းတြန္းခါ ကန္ခ် ၾကပါေတာ့တယ္။ ကားကလဲ တေရြ႕ေရြ႕ သြားေနတာမို႕ အနားမွာ ရွိတဲ့ ငွက္ေတြက ပြင့္သြားတဲ့ တံခါးကေန အထဲဝင္ဖို႕ က်ိဳးစားေနတာမို႕ ငွက္ေမာင္းသူေမာင္း တြန္းခ်သူတြန္းခ်နဲ႕ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ဝိုင္လဲ ငွက္ေတြဝိုင္းေမာင္း ေပးေနတုန္း ေနာက္ကေန အင္က်ီစကို အဆြဲခံရတာမို႕ လွဲ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မရပ္ပုပု မ်က္ႏွာေလးေထာင့္နဲ႕ အသားျဖဴျဖဴ ကရင္ေကာင္ ေလးတစ္ေယာက္ သူ႕ေနာက္မွာေတာ့ သူ႕ကိုေနာက္ကေန သိုင္းျပီးတင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားတဲ့ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ မ်က္ႏွာနဲ႕ ဇြဲေနာင္။ လမင္းလို႕ ေခၚတဲ့ အဲဒိေကာင္ေလးက ဝိုင့္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့တဲ့ ညႈိးငယ္တဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႕ ၾကည့္ေနပါတယ္။ ဇြဲေနာင္ က လမင္းပုခံုးကို ကုန္းကိုက္လိုက္ ခ်ိန္မွာေတာ့ ••••••••• အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး HM Game – 6 ဇြဲေနာင္ ရဲ႕ပံုစံက ပိန္ေညာင္ေျခာက္ကပ္ အသားကမဲနက္ခါ အက္ကြဲေၾကာင္းေတြ ထလို႕ေနပါျပီ။ မ်က္ခံုးအေပၚမွာ တိတိညႈပ္ထားတဲ့ ပန္းေရာင္ ဆံပင္တို႔ကလဲ ဖြာလန္ၾကဲ လို႕ေနေလရဲ႕။ လမင္း တစ္ ဆတ္ဆတ္ တုန္ခါကာ လဲၾကသြားပါတယ္။ ခုနက ဝိုင့္ ေအာင္သံေၾကာင့္ အားလံုး ကားေခါင္းးဖက္ကို ေျပးခါကပ္ေနလိူက္ပါေတာ့တယ္။ အား လံုး ဒုကၡေတြ ေရာက္ေနၾကျပီ။ အရမ္းလဲ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ အခုလဲ ဒီဇိုင္နာလုပ္တဲ့ ဇြဲေနာင္ ပံုစံက ေသြးပ်က္ဖြယ္ရာပါ ပါးစပ္မွာလဲ ေသြးေတြက တစ္ေတာက္ေတာက္ စီးက်လို႕။ @ မထူးေတာ့ဘူး ထက္ျပီးအကိုက္မခံရေအာင္ ခုနလို ဝိုင္းရိုက္ျပီး ကန္ခ်မယ္ $ ဟို ဟို ဂ်ပုမပါ ကန္ခ်လိုက္ ခနေနသူ ျပန္ထလာေတာ့မွာ € ေျပာေနရင္ ၾကာတယ္ ျမန္ျမန္ လုပ္ၾကပါဟ့ ေျခေထာက္ကို တရြတ္ဆြဲခါ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းပူးျပီး တေရြ႕ေရြ႕ လာေနတဲ့ ဇြဲေနာင္ရဲ႕ ေခါင္းကို မင္းခန္႕ သံတုတ္နဲ႕ အားရပါးရ လႊြဲရိုက္ လိုက္ပါတယ္။ လဲသြားတာနဲ႕ အားလံုး ေျခေထာက္ေတြနဲ႕ ဝိုင္း ကန္ျပီး ကားေပၚက ကန္ခ်လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ လမင္းကိုလဲ သူတို႕ကားေပၚကေန ပစ္ခ်လိူက္ပါေတာ့တယ္။ ျပီးေတာ့မွ ကားတံခါးမွန္ေတြ အားလံုးကို လံုေအာင္ပိတ္ျပီး အားလံုးျငိမ္ကုတ္ေနလိုက္ ၾကပါေတာ့တယ္။ ငိုတဲ့သူေတလဲ ငိုေနၾကျပီ။ မင္းခန္႕ကေတာ့ ဝိုင့္ပုခံုးကိုဖက္ခါ # ဘာမွ မေၾကာက္နဲ႕ေနာ္ ဝိုင္ ကုိရွိတယ္ သိလား အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ကားကထိုးရပ္သြားပါေတာ့တယ္။ $ ဟာ ဘာျဖစ္တာလဲ & ဒုကၡပါပဲ အေရးထဲမွ @ ကားကေမာင္းမရေတာ့ဘူးဗ်ာ စိတ္ညစ္လိုက္တာ ေသသာေသလိုက္ ခ်င္ေတာ့တယ္ ေရေတြက ကားထဲအထိ ဝင္ေနပါပီ။ ညေမွာင္ေမွာင္မွာ ကားႀကီးရပ္ျပီး ေဘးမွာလဲ ငွက္ေတြက ဝိုင္းခါ ပတ္ခ်ာလည္ ပ်ံသန္းေနေသးတယ္။ $ လုပ္ၾကပါဦး ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ & အားလံုးေသကူန္ေတာ့မွာပဲ % ဟင့္ အ့လိုပံုစံႀကီးနဲ႕ မေသပါရေစနဲ႕ € တိတ္ၾကစမ္းပါ £ တခုခုတိုင္ပင္မွ အေျဖကရမွာေပါ့ ¥ ေသသာေသခ်င္ေတာ့ပဲ အီး ဟီး ဟီး •••• ဒုန္းးးး အားးး တစ္ေယာက္တခြန္းစကားမ်ားေနခ်ိန္မွာပဲ ကားတံခါးကို လာထုသံၾကားရတာမို႕ အားလံုး ေအာ္လိူက္မိၾကပါတယ္။ ခုနက ပစ္ခ်ခဲ့တဲ့ ေခါင္းပိန္လိန္ေနတဲ့ ေနမညိဳရယ္၊ ဆံပင္ပန္းေရာင္ နဲ႕ မဲသဲအက္ကြဲ ပိန္လိန္ေနတဲ့ ဇြဲေနာင္ရယ္၊ မ်က္ႏွာေလးေထာင့္နဲ႕ ပုတုတု လမင္းရယ္ ကားကို ဇြတ္တြန္း ေနပါေတာ့တယ္။ $ ဟဲ့ ေစာေလး နင္ ဘုရားစာရြတ္ ေလ နင္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ စာသင္တယ္မလား & က်မ က်မ မရ မရ မူပိုင့္စကားေၾကာင့္ တုန္ရီေနတဲ့ အသံနဲ႕ ထိုင္ရာမွ ထလိူက္တဲ့ ေစာေလးရဲ႕ ေဘာင္းဘီခြ ၾကားမွာ ေသးေတြ တစက္စက္ၾကလ်က္။ % ကားတံခါးကို ဝိုင္းတြန္းထားၾက သူတို႕ အားလံုး ကားတံခါးနားမွာ စုျပီး ျပန္တြန္းထားၾကပါတယ္။ အေတာ္ေလးၾကာလာေတာ့ ကားတံခါး ကေနအတက္ အထစ္ေလးမွာ ေက်ာေပးထိုင္ခါ ေျခကန္ျပီး ေက်ာနဲ႕တြန္းဖို႔ အလွဲ႕ ၾက ၃ ေယာက္စီ တာဝန္ယူ လိုက္ၾကတယ္။ ပထမဆံုးက ေရွးဘုန္းကံရယ္ ခက္ဆစ္ရယ္ ေနာက္တစ္ေယာက္ရယ္ေပါ့။ ေက်ာေပးထားေပမယ့္ ေက်ာကမလံုဘူး အေနာက္က တစ္ခ်က္ထုလိုက္ တိုင္း ခါသြားျပီး အသဲထဲ ေအးခနဲ ခံစားေနရတယ္ေလ။ ကားျကမ္းျပင္အထက္ တစ္ထြာေလာက္မွာ ေရ တက္တာကရပ္သြားလို႕ ေတာ္ေသးတယ္။ € ေဟး ဟိုးမွာ ကားမီး ျမင္တယ္ မားဂြ်န္တို႕ ကားလားမသိဘူး တစ္ေယာက္က ထေအာ္လိုက္တာမို႕ အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္သြား ၾကမိတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေဖာ္ရျပီေလ။ ေနာက္က ကားက တေရြ႕ေရြ႕ နဲ႕ေမာင္းရင္း ဝိုင္တို႕ ကားေဘးမွာ ကပ္ျပီးရပ္ လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟိုဖက္ကားမွာ လူေတာင္ သိပ္မက်န္ေတာ့ေပ။ အားလံုးက ေသြးေတေပေရလို႕ ေနေလရဲ႕။ ကားေမာင္းလာတာက ကိုလင္းခန္႕ အေနာက္မွာက ဂြ်န္ဦး၊ ညီေစမင္း၊ မုန္းခတ္ထာန္၊ ကိုမိုး၊ ခ်ာတိတ္ နဲ႕ လူအနည္းငယ္သာ က်န္ေတာ့တယ္။ ဂြ်န္ဦးက လွမ္းျပီးအေျခအေနေမးေတာ့ မွန္တံခါးေတြ ပိတ္လ်က္ကပင္ ၃ ေယာက္ မရွိေတာ့တာ လွမ္းေျပာရတယ္။ အဲဒိလိုနဲ႕ သူတို႕ကား ၂စီး ကပ္လိူက္ ေနတာမို႔ မွန္တံခါးေတြ ဖြငိ့ခါ ဟိုဖက္ဒီဖက္ ကူးဖို႕ လုပ္ၾကပါေတာ့တယ္။ ငွက္ေတြ ေမာင္းတဲ့ သူကေမာင္း လက္ကိုဝိုင္းဆြဲသူက ဆြဲနဲ႕ေပါ့။ ဝိုင္တို႕ ကားကေန ဂြ်န္ဦးတို႕ ကားကို ကူူးရမွာပါ။ ဝိုင္ တို႕ ကားကပ်က္ေနပီေလ။ ပထမဆံုး ခက္ဆစ္နဲ႕ တျခားေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္ ဟိုဖက္ကို ကူးသြား ပါတယ္။ ဝိုင္နဲ႕ မင္းခန္႕ရယ္ ေနေသြးခ ရယ္ ကားတံခါးကို တြန္းထားရပါတယ္။ ဝိုင္တို႕ကားထဲမွာ လူ နဲနဲပဲက်န္ေတာ့တယ္။ မူပိုင္ခ်စ္ ကားမွန္ကို ခြကာ တဖက္ကို ကူးခ်ိန္မွာေတာ့ ေျခေခ်ာ္က်ခါ ကားႏွစ္စီး ၾကားမွာ ညပ္ေနပါေတာ့တယ္။ ဒီဖက္ကားက ေစာေလးနဲ႕ ဟိုဖက္ကားမွ ဂြ်န္ဦးတို႕ အတင္း ဝိုင္းကာဆြဲတင္ေနၾကပါတယ္။ € အားးးးေသ ပါျပီဗ် မားေရ ဒီမွာ ေရာက္ေနျပီ ဂြ်န္ဦး ကားျကားကိုေသခ်ာ ငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကပ္ျပီးရပ္ထားတဲ့ ကားၾကားကို အတင္းတိုးခါ ဝင္လာေနတဲ့ ဇြဲေနာင္ ေခါင္းနီမ။ ေစာေလးက & ကိုဂြ်န္ဦး ဘယ္လို လုပ္မလဲ £ ဆြဲၾကပါ ျမန္ျမန္ဆြဲၾက အတင္းဝိုင္းဆြဲေနတုန္းမွာပဲ မူပိုင္ခ်စ္ရဲ႕ ေျခေထာက္ တသ္ဖက္ကို ဇြဲေနာင္ မိသြားပါတယ္။ ကိုက္မလို႕ ျပင္လိုက္ျပီးမွ ႏွာေခါင္းရႈံ႕သြားတယ္။ ရြံလို႕ထင္ပါရဲ႕။ အေပၚကလဲ အတင္းဆြဲ ဇြဲေနာက္ကလဲ မူပိုင္ခ်စ္ ကိုယ္ေပၚ ခိုတက္။ ဝရုန္းသံုးကား ျဖစ္ေနစဥ္ ဇြဲေနာင္ မိတဲ့ေနရာကို ကိုက္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ေသြးေတြ ထြက္လာေပမယ့္ ဆက္မစုပ္ပဲ ပါးစပ္ကို ခြာခါ ထြီးခနဲ ေထြးထုတ္လိုက္ေတာ့ မာန္တင္းခါေအာ္ေနတဲ့ ဂြ်န္ဦး ပါးစပ္ထဲ ၾကက္ဥအေသးဆိုဒ္ခန္႕ အလံုးတစ္လံုး ဝင္ျပီးစို႕သြားပါေတာ့တယ္။ မ်က္လံုးႀကီးျပဴးခါ ျမိဳမရအံမရ ျဖစ္ေနတဲ့ ဂြ်န္ဦးအား မုန္းခတ္ထာန္က ေက်ာကံုးကို ေစာင့္ကန္လိုက္မွ ထို အလံုးထြက္ ၾက သြားပါေတာ့တယ္။ $ ေဖလိုးမအေျခာက္ ေသေပ့ေစ ဟဲ့ ဆိုျပီး စိတ္နာနာနဲ႕ မူပိုင့္လက္ကို လႊတ္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ မူပိုင္ခ်စ္ေတာ့ သြားျပီ ေစာေလးလဲ ေအာက္မွာ ဇြဲေနာင္ေရာက္ေနတာမို႕ မကူးရဲေတာ့ေပ။ ကားတံခါးေတြကို ျပန္ပိတ္ခ် လိူက္ပါေတာ့တယ္။ $ ငါေသသာေသလိုက္ခ်င္ေတာ့ ဟာ ဟာ ဒုကၡပဲ ဂြ်န္ဦးတို႕ ကားထဲမွာ ဘယ္ခ်ိန္က ဝင္သြားျပီး ေခ်ာင္ကပ္ေနမွန္းမသိတဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္ေၾကာင့္ ဝရုန္းသံုးကား ျဖစ္ေနတာ ဒီဖက္က ျမင္ေနရပါတယ္။ အကိုက္ခံရတဲ့ ညီေစမင္းကို အားလံုးက အတင္း ဝိုင္းရိုက္ေနသလို ငွက္ကိုလဲ အတင္းလိုက္ရိုက္ေနျကပါတယ္။ ဝိုင္တို႕ကားမွာကလဲ လူကေလးေယာက္ ပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ မုနး္ခတ္ထာန္ သူ႕ကိုပါကိုက္သြား ျပန္တယ္နဲ႕ တူတယ္။ ကားတစ္စီးလံုး အေတာ္ေလး ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ဂြ်န္ဦးတို႕ ကားေပၚက တစ္ေယာက္က ကားတစ္ခါးကိုဖြင့္ကာ ေရထဲ ဆင္းေျပးသြားတာမို႕ ငွက္ေတြ အံုခဲျပီးဝင္လာတာ ျမင္မေကာင္းေပ။ ေနေသြးခ က $ မားဂြ်န္ကို ကယ္ၾကပါဦး ဒီတိုင္း ၾကည့္ေနၾကေတာ့မွာလား & အီးဟီးးးဟီးးးငါသိတ္ညစ္တယ္ ေသသာေသလိူက္ ခ်င္ေတာ့တယ္ အင့္ ေစာေလး ငိုခ် လိုက္သလို မင္းခန္႕လဲ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ေပ။ ဝိုင္ကေတာ့ ေသြးပ်က္ဖြယ္ ျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ရင္း အလြန္ပင္ေၾကာက္ရြံ႕ေနမိပါျပီ။ ထိုစဥ္ ဟိုဖက္ကား တံခါးမွန္ပြင့္လာခါ $ ကယ္ၾကပါဦး ငါ့ကိုကယ္ၾကပါဦး လက္ထုတ္ခါ ေအာ္ေနတဲ့ ဂြ်န္ဦးကို ငွက္ေတြ ဝိုင္းကိုက္ေနပါျပီ။ မတက္ႏိုင္တာ့ဘူးေလ။ ေစာေလးက တံခါးဖြင့္မယ္ လုပ္ေတာ့ မင္းခန္႕ အတင္း ခ်ဳပ္ထားရပါတယ္။ & ဖယ္ သူ႕ကိုငါကယ္မယ္ အီးဟီးဟီး # အားလံုးဒုကၡေရာက္ကုန္မယ္ ေစာေလး သတိထားအူး •••• ဒံုး ဒံုး ဒံုး အားးးးး ဒံုး ဒံုး ဒံုး ဟိုဖက္ကားက ေသြးစုပ္ေကာင္ေတြ သူတို႕ကားကို လာထုေနၾကတာပါ။ သူတို႕ကား တံခါးဝမွာ ေသြးစုပ္ ေကာင္ေတြပံုထပ္ေနတယ္။ ကားတခါးကို သံပိုက္လံုးနဲ႕ ကလန္႕ထားတာမို႕ သူတို႕ တြန္းမရ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ေသြးစုတ္ေကာင္ေတြ ေရွ႕ဆံုးကိုလတစ္ေကာင္ထြက္ လာတယ္။ သူကေတာ့ ဂြ်န္ဦးပါပဲ။ စုတ္ျပတ္သက္ အက္ကြဲေနတဲ့ သရဲေျခာက္မႀကီးေလ။ % ဟဲ့ တံခါးဖြင့္ၾကစမ္း $ ဟာ @ ဟင္ # ေစာေလး သူ လူမဟုတ္ေတာ့ဘူး & သိတယ္ သရဲေျခာက္မႀကီး ေသတာေတာင္ ၾသဇာသီး လာေရာင္းေနတယ္ ေဖလိုးမႀကီး ဂြ်န္အူးေဘးနားမွာ ေပၚလာတာက ညီေစမင္း £ သူငယ္ခ်င္းတို႕ရယ္ ငါတို႕ေအးလို႕ တံခါးေလး ဖြင့္ေပးၾကပါေနာ္ လူ႕ဘဝတုန္းကေတာင္ ဘယ္ေလာက္ျပင္ျပင္ သနားစရာမေကာင္းတဲ့ ရုပ္ႀကီးနဲ႕ အခုေတာ့ ဘုေတခ်ိဳင့္ေတ ပက္ၾကားအပ္ေတနက္ ဘယ္လိုမွ သနားခ်င္စရာ မရွိတာကို အသနားခံ ေနတာေလ။ ¥ စိတ္ေတာ့မရွိနဲ႕ စပ့ေတာင္ မဖြင့္ဘူး & ဟက္ နင္တို႕ ခုဖြင့္ဇမ္းးး ဖြင့္မလား ဖြင့္ဘူးလား သြားတုေတြျပဳတ္ထြက္ ပါးဆံုေတြ ကြဲအပ္ေနတဲ့ ဒလကလူမိုက္ေျခာက္ကလဲ ရမလားလို႕ လာျဖဲ ေနေသးတယ္။ # က်ေနာ္တို႕ ဒီတိုင္းေနလို႕ မျဖစ္ေတာ့ဘူး တခုခုလုပ္မွ ျဖစ္မယ္ မင္းခန္႕ စကားေၾကာင့္ ဝိုင္ တစ္စံုတစ္ခုကို သတိရခါ ကားေပၚမွာပါတဲ႕ ေက်ာပ္ုးအိတ္ေတြကို လိုက္ ဖြင့္ပါေတာ့တယ္။ & ဝိုင္ဘာလုပ္မလို႕လဲ @ အိတ္ေတြထဲမွာ အေႏြးထည္ေတြ ပုဝါေတြ ပါလိမ့္မယ္ ထင္တယ္ အဲဒါေတြ အားလံုးရွာျပီး # အိုေခ သေဘာေပါက္ျပီ ခနေနေတာ့ သူတို႕အားလံုး အေႏြးထည္ေတြ အထပ္ထပ္ဝတ္ခါ လည္ပင္းကို ပုဝါေတြနဲ႕စည္းခါ မ်က္လံုးေလးသာ ေဖာ္ထား လိုက္ၾကတယ္။ ငွက္ေတြရန္က လြတ္ေအာင္ေလ။ ေအာက္ပိုင္းကေတာ့ ေရထဲမာမို႕ မကိုက္ႏိုင္ေပ။ ျပီးေတာ့မွ ကားေမာင္းသမား တံခါးေပါက္ကေန အသာေလးဆင္းခါ အေဝးဆံုးကို ေျပးထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ သူတို႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္ေတာ့မွ ေနာက္က သြးစုပ္ေကာင္ေတြ အသံၾကားကာ တေရြ႕ေရြ႕ လိုက္လာပါေတာ့တယ္။ ကံေကာင္းတာက ေသြးစုပ္ ေကာင္ေတြက အျမန္မသြားႏိုင္တာေလ။ တခ်ိဳ႕ငွက္ေတြ အနားကိုရစ္ဝဲလာေမမယ့္သူတို႕ ျငိမ္ေနလိုက္ရင္ ျပန္ထြက္သြားပါတယ္။ အေတာ္ေလး လာလိုက္ျပီးေတာ့မွ ကုန္းျမင့္ပိုင္း တစ္ခုကိုေရာက္လာတာမို႕ လူေတြလဲ ေျခကုန္လက္ပမ္းၾကလို႔ေနပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခိုေအာင္းစရာ အရင္ရွာရတယ္ ငွက္ေတြရန္က ရွိေသးတာကိုး။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာင္းဝင္းႀကီး တစ္ခုထဲကို သူတို႕ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ # အားလံုးသတိထားၾက ဒီရြာကလူေတြ တစ္ေယာက္မွ မေတြ႕ဘူး သူတို႕လဲ ငွက္ကိုက္ခံရတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ သူတို႕ေက်ာင္းထဲေရာက္ေတာ့ နားေနဖို႕ အခန္းရွာရင္း စိတ္ခ်ရေအာင္ အေပၚထပ္ကို တက္ခဲ့လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ သူတို႕ အေပၚထပ္လဲေရာက္ေရာ ဖ်တ္ခနဲ လွွ်ပ္စီးအလပ္မွာ ေတြ႕လိုက္ရတာက သူတို႕ ေရွ႕မွာလာေနတဲ့ ေသြးစုပ္ေကာင္ေတြ ေလွ်ာက္လမ္းအျပည့္ လန္႕ျဖန္႕ခါ ေနာက္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ေနာက္မွာလဲ တေရြ႕ေရြ႕ တက္လာတဲ့ အေကာင္ေတြ ......... HM Game – ဇာတ္သိမ္း မင္းခန္႕ က ဝိုင့္ကို သူ႕ေက်ာမွာ ကပ္ထားလိုက္သလို ေစာေလးကလဲ ေနေသြးခ ရဲ႕ ေက်ာေနာက္ မွာ ပုန္းေနလိုက္မိပါေတာ့တယ္။ @ ကိုခန္႕ ဒီတခါေတာ့ ဝိုင္တို႕ ေသျပီ ထင္တယ္ လုပ္ပါဦး # ဘာမွ မေၾကာက္နဲ႕ ဝိုင္ ကိုတို႕ လြတ္မွာပါ ေျပာမယ့္သာ ေျပာေနရတာ တေရြ႕ေရြ႕ တက္လာတဲ့ ေသြးစုပ္ေကာင္ေတြ ၾကားမွာ သူတို႔ ပိတ္မိေနျပီ ဆိုတာ မင္းခန္႕ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ ေနေသြးခက ဝရံတာကို ေျပးၾကည့္ လိုက္ခါ % ဟာ သူရဲ႕ ထိပ္လန္႕တၾကား အသံေၾကာင့္ သူတို႕ ငံု႕ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ေအာက္မွာလဲ ဘယ္ကထြက္ လာမွန္း မသိတဲ့အေကာင္ေတြ အျပည့္။ $ အခန္းထဲဝင္ေန ၾကရေအာင္ နီးလာျပီ # ဟာေခ်ာင္ပိတ္မိကုန္မယ္ေလ % ေျပးစရာမွ မရွိေတာ့တာ လာၾက သူတို႕ ၄ ေယာက္ စာသင္ခန္း တစ္ခုထဲ ဝင္ကာအခန္းတံခါးကို အလွ်င္အျမန္ ပိတ္လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ အခန္းေရွ႕မွာ ေရာက္လာတဲ့ ေသြးစုပ္ေကာင္ေတြက အျပည့္ပါပဲ။ သူတို႕ စားပြဲခံုေတြ ထိုင္ခံု ေတြနဲ႕ အျမန္ ခုထားလိုက္ၾကရပါေတာ့တယ္။ ျပီးေတာ့မွ ထိုခံုေတကို မွီခါ ထိုင္ခ် လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ # အဆင္ေျပသြားမွာပါ ဝိုင္ရယ္ မနက္မိုးလင္းတဲ့အထိ ကိုတို႕ ေတာင့္ခံ ထားၾကတာေပါ့ ေနာ္ အေတာ္ေလး ၾကာေတာ့ အလင္းေရာင္အခ်ိဳ႕ ျမင္ရပါျပီ။ အလင္းေရာင္နဲ႕ အတူ ခုနက ေသြးစုပ္ ေကာင္ေတြလဲ တေျဖးေျဖး ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ပါေတာ့ တယ္။ # ဝိုင္ ခနေလး ေမွးလိုက္ေနာ္ ကိုဖက္ထားမယ္ တကယ္လဲ ဝိုင္ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့တာမို႕ မင္းခန္႕ စကားက္ုိ နားေထာင္ခါ မင္းခန္႕ရဲ႕ ရင္ခြင္ ထဲမွာ အိပ္စက္လိုက္မိ ပါေတာ့တယ္။ မင္းခန္႕က ဝိုင့္လက္ေလးကို ကိုင္ထားလို႕ေပါ့။ နားထဲမွာ စကားသံေတြ ၾကားေနရျပီး မ်က္စိေတြက ဖြင့္လို႕မရ မနဲအတင္းျဖဲကာ ၾကည့္လိုက္ ေတာ့ ဝိုင္တို႕ကို ဝိုင္းအံုၾကည့္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား အခ်ိဳ႕ ၿပီးေတာ့ ဝိုင့္ကို ၾကင္နာစြာ ေထြးေပြ႕ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနရွာတဲ့ မင္းခန္႕ေအာင္။ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ျပန္ျပီလဲ။ ခနေနေတာ့ ေက်ာင္းသား ေတြေရွ႕က္ု တိုးထြက္လာတဲ့ မ်က္ႏွာတစ္ခုက္ုိ ဝိုင္ ျမင္လိုက္ရခ်ိန္မွာ ဝိုင့္ကမၻာႀကီး ခ်ာခ်ာလည္လို႕ သြားပါေတာ့တယ္။ @ ေဖေဖ အျဖဴအစိမ္း ဝတ္စံုနဲ႕ ရိုးသားေအးေဆးျပီး စိတ္ႀကီးလွ်င္ သူမ်ားနဲ႕မတူေအာင္ ေၾကာက္ဖို႕ ေကာင္းတဲ့ ေဖေဖ။ ဆရာဂုဏ္ကို တန္ဖိုးထားျပီး ဆင္းရဲတာေတာင္မွ ေက်နပ္ေနတက္တဲ့ ေဖေဖ။ ဝိုင့္ကို ငယ္စဥ္ကထဲက ေယာက္်ားပီသဖို႕ အျမဲဆံုးမသြန္သင္တက္တဲ့ ေဖေဖ။ အခု ေဖေဖ့ေရွ႕မွာ ဝိုင္ ျဖစ္ေနပံုက ရွက္စရာ။ ျပီးေတာ့ ေဖေဖ့ေဘးက ေဖေဖ့တပည့္ ဆရာ ဆရာမေတြ သူတို႕ေတြ အားလံုး ဝိုင့္ကို ဝိုင္းၾကည့္ေန ၾကပါတယ္။ သြားျပီ ဒီတခါ ဝိုင္ အႀကီးႀကီး ေပးဆပ္လိုက္ရျပီ။ ေဖေဖ ခ်ာခနဲ လွည့္ထြက္ သြားခ်ိန္မွာ ဝိုင္ မင္းခန္႕ရင္ခြင္ထဲကေန အတင္း ရုန္းကာ ထလိုက္ ပါေတာ့တယ္။ အနားမွာ ေစာေလးတို႕လဲ မေတြ႕ရေပ။ ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္တာလဲ။ မင္းခန္႕လဲ အိပ္ယာက ထလာခါ # ငါတို႕သြားၾကစို႕ ဝိုင္ ဝိုင္ အသက္မဲ့ ေနသူလို မင္းခန္႕ေခၚရာေနာက္ကို လိုက္လာ မိပါေတာ့တယ္။ ဒါေတြက အိပ္မက္ေတြ လား တကယ္ျဖစ္ေနတာေတြလား ဝိုင္ေသခ်ာ မသိေတာ့ေပ။ ေက်ာင္းႀကီးကလဲ ဝိုင္ငယ္စဥ္က တက္ခဲ့ သလိုပါပဲ။ ဘာမွမေျပာင္းလဲ။ ဝိုင္တို႕ကို ဝိုင္းၾကည့္ခါ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြက က်ိတ္ရီ ေနၾကတယ္။ မင္းခန္႕က ေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကားတစ္စီးထိုးထားတာ ေတြ႕ရာ ထိုကားေပၚ တက္ေမာင္း ထြက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ @ ဝိုင္ ဘာမွ နားမလည္ေတာ့ဘူး ကိုခန္႕ # ကို မင္းက္ို ရွင္းျပမွာပါ ဝိုင္ ခနေလးေစာင့္ပါ အရင္ဆံုး မင္း အိတ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ လိုက္ပါဦး ဝိုင္ လြယ္ထားတဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အထဲမွာ ေသာင္းတန္အုပ္အခ်ိဳ႕ # ခုနက မင္းအေဖက္ု ေတြ႕ခဲ့တာ အိပ္မက္မဟုတ္ဘူး ဝိုင္ အဲတာတကယ္ပါ @ ဒါဆို ညက ေသြးစုပ္ေကာင္ေတြကေကာ # အဲဒါက မင္းကို အိပ္ေမြ႕ခ်ျပီး ဇာတ္လမ္းတစ္ခုဆင္ေပးလိုက္တာပါ အဲဒါေတြက အိပ္မက္ေတြ @ ဒါဆို ကိုခန္႕က ဘာလို႕ # ကိုက ညကမင္းကို ကားေပၚတင္ျပီး ဒီေက်ာင္းက္ုိ ေခၚလာခဲ့တာ ျပီးေတာ့ ဒီမွာ မင္းနဲ႕အတူ အိပ္တယ္ ဒီမနက္ မင္းကို ထားခဲ့ျပီး ကိုျပန္ရံုပါပဲ အဲဒါကို႕ တာဝန္ျပီးျပီ @ ဒါေတြ ဘယ္သူကခိုင္းတာလဲ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕လဲ ဝိုင့္ကို ေျပာျပပါလား ကိုခန္႕ # ဒါမင္းက္ု္ိယ္တိုင္ လက္ခံခဲ့တဲ့ Game ပဲေလ ဝိုင္ရဲ႕ @ ဟင့္အင္း ဒါေသြးရိုးသားရိုး လံုးဝမျဖစ္ႏိုင္ဘူး ဒါတစ္ေယာက္ေယာက္က ေသခ်ာ အကြက္ခ်ျပီး က်ေနာ့္ကို တစ္ခုခုျဖစ္ေအာင္ ၾကံစည္ေနတာ သူ သူ ဘယ္သူလဲ က်ေနာ့္ကို ေျပာျပပါ မင္းခန္႕ မင္းခန္႕ေအာင္ ဟက္ခနဲ ရီလိုက္ခါ # မင္းက သိပ္အဆြဲအလမ္း ၾကီးတာပဲ ဝိုင္ ငါ့နာမည္ မင္းခန္႕ေအာင္ ဆိုတာ ဘယ္တုန္းက ငါေျပာဖူး လို႕လဲကြ ဟားဟား ဟား @ ခမ်ားကိုယ္တိုင္ ေျပာခဲ့တာ ေလ # မင္း အိပ္မက္ေတြထဲက ရံုးထြက္သင့္ျပီ ဝိုင္ ငါ့နာမည္က ေန႕သစ္ေနပါ ငါ့က္ုိ ဒီကိစၥေတြမွာ အကူအညီ ေပးဖို႕ ဦးမိုးမခႏိုင္က ႀကိဳက္ေၾကးေပးျပီး အကူအညီေတာင္းခဲ့တာပါ @ ဗ်ာ ဆရာက # ဟုတ္တယ္ မင္းဆရာကပဲ ဝိုင္ သူ႕အခ်စ္ကို မင္းရက္စက္စြာ ျငင္းပါယ္ခဲ့ျခင္း ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ မင္းက္ုိ သူ လွလွပပေငြကုန္ခံ ကစားေနတာပဲ ငါ့ကို အကူအညီေတာင္း တာဘာလို႕လဲ ဆိုတာကေတာ့ မင္းအိပ္မက္ေတြထဲက လူနဲ႕ငါနဲ႕ အရမ္းကို တူေနလို႕တဲ့ မင္းအေၾကာင္းေတြကို မင္းရဲ႕ facebook feeling ေတြကေန တဆင့္သူ အေသးစိတ္ ေလ့လာထားပံုရတယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ မင္းကို လိုသလိုအကြက္ခ်လို႕ လြယ္သြားတာေပါ့ @ ဒါဆို ဒီ Game က # မင္းတစ္ေယာက္ထဲအတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး Like အမ်ားႀကီး ရွိတဲ့ ေပ့ခ်္ တစ္ခုက္ုိဝယ္ျပီး ေၾကာ္ျငာခဲ့တာပဲေလ ဒါလဲလြယ္တာပါပဲ @ ဟာ ရက္စက္လိုက္တာ ဆရာရယ္ # မင္းကအရင္ ရက္စက္ခဲ့တာလို႕ သူကေျပာထားတယ္ @ မခ်စ္ႏိုင္လို႕ မခ်စ္ႏိုင္ဘူးေျပာတာ ရက္စက္တာလားဗ်ာ က်ေနာ္ သူ႕စီက ဘာတစ္ခုမွ အလကားမယူခဲ့ဘူး ဒါနဲ႕ ခမ်ားက က်ေနာ့္ကို ထားခဲ့ရမွာဆို ဘာလို႕ ခုေခၚလာရတာလဲ # ဟားးးးဟားးးး ေျပာခ်သ္ေနတာ ၾကာျပီ အခုမွ ေမးေတာ့တယ္ @ ေျပာပါအ့တာဆိုလဲ # ငါနက္သူက စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားတယ္ကြ ႏွစ္ဦးသေဘာတူေပါ့ ဒီ Game မျပီးမခ်င္း မင္းအပါအဝင္ ဘယ္သူ႕က္ုမွ မေျပာရဘူး ေျပာရင္ သေဘာတူထားတဲ့ေငြေတြ တျပားမွ မရေတာ့ဘူး အခုငါအဲဒိ ေငြေတြ မယူေတာ့ဘူး မင္းက္ုဆက္ျပီး မညႈင္းဆဲခ်င္ေတာ့လို႕ပဲ အဲဒါဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ မင္းငါ့ကို အရမ္းခ်စ္ေနတာသိျပီး ငါကလဲ သိပ္ခ်စ္ေနလို႕ပဲ ဝိုင္ ကဲ မင္းေက်နပ္ရဲ႕လား @ ဟာ ဘယ္သိမလဲဗ် # ဟုတ္ပါျပီ ငါတို႕ကိုယ္တိုင္ သေဘာတူထားခဲ့တဲ့ Game ႀကီးကို ငါတို႕ ေမ့လိုက္ၾကတာေပါ့ အခုမင္း ကို အိမ္ကလဲ ဘယ္လိုတုန္႕ျပန္လာမလဲ ဆိုတာ မသိေသးဘူး ေနာက္ျပီး မင္းဘာလဲ ဆိုတာလဲ မင္းတို႕ နယ္ကလူေတြအကုန္သိကုန္ျပီ @ ေတာ္ပါေတာ့ဗ်ာ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့ # မေျပာလို႕မရဘူးေလ အဲဒါေၾကာင့္ မင္းက္ုိ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ တစ္သက္လံုး ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႕ ငါတာဝန္ယူလိုက္ျပီ ငါတို႕အတူဘဝကို ရင္ဆိုင္ၾကတာေပါ့ ဝိုင္ ဝိုင္ သက္ျပင္းမွ်င္းမွ်င္းေလးခ်ခါ ေခါင္းကိုျငိမ့္လိူက္ မိပါေတာ့တယ္။ Facebook ေပၚမွာ က္ုိခံစား ရသမွ် ေရးတင္မိျခင္းက က္ုိယ့္ကို လုပ္ၾကံဖ္ုိ႕ေစာင့္ေနတဲ့ ရန္သူကို လက္နက္ေတြေပးေန မိျခင္းပဲ ဆိုတာ အခုေတာ့ ဝိုင္ နားလည္လိုက္ပါျပီ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေန႕သစ္ေန က္ုပိုင္ဆိုင္ လိုက္ရျခင္းက ဝိုင့္အတြက္ အရႈံးထဲမွ အျမတ္ပင္ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ျပီးပါျပီ။ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခမ်ာ့။ ကိုေလး။

ေတာင္သမန္အင္း

ေတာင္သမန္အင္း ႏွင့္ ခ်င္ျခင္းဖြဲ႕သံစဥ္ (၁) ေမာင္ေမာင္ Express ကားႀကီးကို စီးရင္း မႏၲေလး သို႔ ခရီးႏွင္လို႕ ေနပါျပီ။ စိတ္ထဲမွာလဲ ဟိုေရာက္ရင္ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြ အစီအရီ ေနရာခ်ခါ အဆင္ေျပေစဖို႕ ဆုေတာင္း ေနပါ ေတာ့တယ္။ မနက္ ၅ ခြဲေလာက္ ကားဆိုဒ္ေတာ့ မ်က္ႏွာသစ္ မနက္စာစားရင္း မိုးလင္းဖို႕ကို ေစာင့္ေန လိုက္တယ္။ ျပီးမွ ဟိုတယ္ တစ္ခုကို သြားျပီး အခန္းယူ လိုက္ပါတယ္။ ခရီးက ညဖက္ ဆိုေတာ့ သိပ္ မပင္ပန္းတာမို႕ လုပ္စရာရွိတဲ့ ကိစၥေတြ လုပ္ဖို႕ ျပင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေတြ႕ရမယ့္သူေတြနဲ႕ ခ်ိန္းဆို ျပီး ေတြ႕ဆံု အလုပ္စကားေျပာရင္း မနက္စာစား လိုက္ပါေရာ။ စားေနရင္းက သူငယ္ခ်င္း ျဖိဳးေလးကို သတိရခါ ဖုန္းဆက္လိုက္ပါတယ္။ ဖုန္းဝင္တာနဲ႕ ျဖိဳးေလးကလဲ တန္းကိုင္ပါတယ္။  ဟယ္လို • ေဟ့ေကာင္ ျဖိဳးေလး ငါ ေမာင္ေမာင္  ဟာ ေဟ်ာင့္ မင္း မန္းေလး ေရာက္ေနတာလား • ေအးဆို ဒီမနက္ပဲ ေရာက္တာ  မင္းကြာ ေရာက္တာ ငါ့စီ မတည္းဘူး ေတာ္ေတာ္ ခင္ဖို႕ေကာင္းတဲ့ေကာင္ ျဖိဳးေလး ရြဲ႕ေျပာတာ သိတာမို႕ ေမာင္ေမာင္ ျပံဳး လိုက္ခါ • ေအးပါကြာ ငါဒီမွာ အလုပ္ေလးေတြ ရွိေနလို႕ပါ ျပီးမွ မင္းစီေအးေဆး လာမယ္  ေတာ္စမ္းပါကြာ ေသာက္ပိုေတ ငါ့စီကေန လုပ္ေတာ့ေကာ မရလို႕လား ေျပာ ဘယ္ေတာ့ လာမွာလဲ အခုလား ညေနလား • ဟား ဟား လုပ္ျပီ လာပါ့မယ္ကြာ မနက္ျဖန္ လာမယ္ ဒေန႕ေတာ့ ဟိုတယ္အခန္း ယူထားျပီးလို႕ပါ ေအာ္ ဒါနဲ႕ မင္းက အခု ဘယ္မွာလဲ အရင္ တိုက္ခန္းပဲလား  မဟုတ္ဘူးကြ ေျပာင္းသြားျပီ အမေတြနဲ႕ ခြဲေန လိုက္တာ • အဲ့တာဆို ငါက ဘယ္လာရမွာလဲကြ ေသခ်ာေျပာဦး  အိမ္ေတာ္ရာ ဘုရား ေျမာက္ဖက္မုဒ္ ကိုလာခဲ့ အဲဒိမွာ ငါ မလိုင္ေပါက္စီ ဆိုင္ဖြင့္ ထားတယ္ ျဖိဳးေလးလို႕ ေမးလိုက္ အကုန္သိတယ္ • ေအးပါကြာ အ့တာဆို ငါမနက္ျဖန္ မနက္လာခဲ့မယ္ ေဟ်ာင့္ အခုက ဧည့္သည္ေတြ ရွိေနလို႕ ဒါပဲေနာ္ ဘိုင့္  ေအးေအး မလာလို႕ကေတာ့ ရန္ကုန္ထိ လိုက္သတ္မွာ မင္းကို ေမာင္ေမာင္ ရီေမာကာ ဖုန္းခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ျဖိဳးေလးက ေမာင္ေမာင္နဲ႕ အေတာ္ရင္းႏွီး တာ ၾကာပါျပီ။ အစက ျဖိဳးေလးက ရန္ကုန္မာေနတာ ေမာင္ေမာင္တို႕နဲ႕ တစ္လမ္းထဲေလ။ အခုဒီမွာ သူ႕အစ္မေတြနဲ႕ လာေနရင္း အလုပ္လုပ္ေနတာေပါ့။ ေနာက္ေန႕ မနက္ေရာက္ေတာ့ လုပ္စရာေလးေတြ လက္စသပ္ရင္း ျဖိဳးေလး ရွိရာကို လာခဲ့တယ္။ အလုပ္ျပီးျပီဆိုေတာ့ လည္ဖို႕ပတ္ဖို႕ပဲ က်န္ေတာ့တာေလ။ လည္ဖို႕ကေတာ့ ျဖိဳးေလး ကိုပဲ ဒုကၡေပး ရေတာ့မယ္။ တစ္ေယာက္ထဲ ၾကေတာ့လဲ ျပင္းတယ္ေလ။ ျဖိဳးေလး ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ျဖိဳးေလးက ရွိမေန သူေတြ႕လိုက္ရတာ ေကာင္ေလး ခပ္ငယ္ငာ္ တစ္ေယာက္ ခပ္ေခ်ာေခ်ာေလးပါပဲ။  ျဖိဳးေလး မရွိဘူးလား ညီေလး • အဲ ကိုျဖိဳးေလး ဘုရားထဲ ခနဝင္သြားတယ္ ေစာ သြားေခၚေပးရမလား အက္ုိ အေရးႀကီးလား  ရတယ္ ရတယ္ အကို ဒီကပဲ ထိုင္ေစာင့္ လိုက္မယ္ • ဟုတ္ ခနေနျပန္လာမွာပါ စကားေျပာၾကည့္ေတာ့မွ ေကာင္ေလးက နဲနဲေလးႏြဲ႕ေနသလိုပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူစကားေျပာ တာေလးက တမ်ိဳးေလးပဲ သူ႕ကိုယ္သူလဲ ေစာတဲ့။ ေမာင္ေမာင္ ထိုင္ခံုမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္းက ျဖိဳးေလး တို႕ ဆိုင္မွာ တင္ထားတာေတြ လိုက္ၾကည့္ရင္းက  မလိုင္ေပါက္စီဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ ညီေလး • ေအာ္ မလိုင္ေပါက္စီ ဆိုတာ ႏို႕စိမ္း ႏို႕ဆီ မလိုင္ စပစ္သီးေျခာက္ သီဟိုဠ္ေစ့ သၾကားရည္ အ့တာေတြနဲ႕ ေပါက္စီ ကိုစိမ္ျပီးစားတာ ေပါက္စီက အထဲက ဘာမွမပါဘူးေလ  ေအာ္ ၾကားရတာနဲ႕တင္ အီစိမ့္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပင္ထားေတာ့ စားေကာင္းမယ့္ ပံုေလးေတြ။ ေမာင္ေမာင္လဲ တစ္ခါမွ မစားဖူးေပ။ ခနေနေတာ့ ျဖိဳးေလးေရာက္လာျပီး အားရဝမ္းသာ စကားေတြေျပာ မုန္႕ေတြေၾကြးနဲ႕ေပါ့။ အဲဒါေတြေတာ့ ျဖိဳးေလးက ခင္ဖို႕ေကာင္းတယ္။ အရမ္း အလိုက္သိခါ ဧည့္ဝတ္လည္း ေက်တယ္။ • မင္း အိမ္ျပန္ျပီး နားမလား ေမာင္ေမာင္ ငါကေတာ့ ဆိုင္ပိတ္မွ ျပန္လာလို႕ရမွာကြ မင္း ျပန္မယ္ဆို မိေစာကို လိုက္ပို႕ခိုင္းလိုက္မယ္ မင္းအိပ္ဖို႕ေနရာေတာ့ ျပင္ျပီးသား မင္းေအးေဆး နားလို႕ ရေအာင္ေျပာတာ  ဟာ ဘယ္က မိေစာလဲ @ ေတြ႕လား ကိုျဖိဳးေလး က လူေရွ႕ဆိုလုပ္ျပီ • ဟားဟား ဘာျဖစ္လဲ ဒီေကာင္မကို ေျပာတာ မိေစာဆိုတာ  မင္းကလဲကြာ ကေလးကို အားနာစရာ @ ေစာကိုဆို အ့လိုပဲ တအားအႏိုင္က်င့္တာ ဟြန္း ေျပာမနာ ဆိုမနာေတြ ဆိုတာ ေမာင္ေမာင္ သေလာေပါက္လိုက္တယ္ ၿဖိဳးေလးကလဲ စတက္တာက လြဲရင္ ကူညီရိုင္းပင္းတက္သူ ဆိုတာ သိထားျပီးမို႕ေလ။ ခေလးကိုေတာ့ သနား မိသလို လိုေပါ့ ရင္ထဲမွာ။ ဆိုင္ကယ္နဲ႕ ျဖိဳးေလး တိုက္ခန္းကို သြားေတာ့ အေစာကပဲ ဆိုင္ကယ္ ေမာင္းတယ္။ ခုနကလဲ ဆိုင္ကယ္ စီးခဲ့ေပမယ့္ အခု ေစာ ေနာက္ကေနစီးေတာ့မွ ေစာခါးေလးကို ကိုင္ထားခ်င္ မိတယ္။  ခါး ကိုင္လို႕ရလား ေစာေလး • ဟုတ္ကဲ့ အကိုရတယ္ ဘာမွ မစိုးရိမ္နဲ႕ ေစာ မန္းေလးသား အစစ္ပါဗ်  အင္းပါ ကိုက စီးေနက်မဟုတ္လို႕ပါ • ဟုတ္ ခါးကိုကိုင္ထားရင္းက ပိန္ပိန္ပါးပါး ခါးလ်ားေရွေရွနဲ႕ ေစာရဲ႕ ခါးေလးကို မသိမသာ ညႈစ္လိုက္ မိတယ္။ ေစာကေတာ့သိမယ္ မထင္ေပ။ တကယ္တမ္း ညႈစ္မိတာက တျခားစိတ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ပဲ ေစာကို အားေပး ခ်င္မိလို႕ပါ။ တိုက္ခန္းေရာက္ေတာ့ ေမာင္ေမာင့္ကို ထားခဲ့ကာ ေစာ ကဆိုင္ကို ျပန္သြားတယ္။ သူက ျဖိဳးေလးကို ျပန္ကူေပးရဦးမာေလ။ ေမာင္ေမာင္လဲ ေရမိုးခ်ိဳးကာ အိပ္လိုက္တယ္။ ညေနဖက္ေရာက္ေတာ့ ျဖိဳးေလးက ဖုန္းဆက္တယ္ ခနေန ေစာက္ုိ လႊတ္လိုက္မယ္ သြားခ်င္တဲ့ေနရာ လိုက္ပို႕ ခိုင္းလိူက္တဲ႕။ ျဖိဳးေလး ဖုန္းဆက္ျပီး မၾကာခင္မွာပဲ ေသာေရာက္လာတယ္။ အခ်ိန္က ညေနေနက်ခ်ိန္ေလးေပါ့။ • ေအာ္ အကို ဒီကိုခနေလး လာဦး  အင္း ဘာလို႕လဲ အေစာ ဘာမွန္းမသိေပမယ့္ အေစာေခၚလို႕ တိုက္ခန္းရဲ႕ ဝရံတာကို သူထြက္လာခဲ့စဥ္မွာပဲ • ဟိုးမွာၾကည့္ အကို မနက္က ေစာ ျပမလို႕ ေမ့သြားလို႕  ဟင္ လွလိုက္တာ ဒါ ဘယ္ေနရာလဲ အေစာ • ဟုတ္တယ္အကို အဲ့ဒါ ေတာင္သမန္အင္းေလ က်ေနထိုးေနေပမယ့္ ေရျပင္အေရာင္က ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ခါ ေရနဲ႕ေနရဲ႕ ပ႑ာရေနပံုက ေျပာမကုန္ ရႈမျငီး ပန္းခ်ီကားႀကီး သဖြယ္။ ၾကည့္လို႕ကို မဝေတာ့ေပ။  ေတာ္ေတာ္လွတာပဲ အေစာရယ္ • ဟုတ္ အကိုေရခ်ိဳးေလ ျပီးရင္ ေစာတို႕ ဦးပိန္သြားရင္း ညစာစားၾကတာေပါ့  အိုေခ ေစာ ကို အရမ္းေပ်ာ္သြားျပီ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္စီးရင္း စကားေတြေျပာ ျဖစ္ၾကတယ္။  ေစာ နာမည္ အရင္းက ဘယ္သူလဲ • ေစာနာမည္ ေျပာရင္ မရီနဲ႕ေနာ္  အင္းပါ ေစာ ရ ကို႕နာမည္က မင္းေမာင္ေမာင္ • ဟုတ္ ေစာ နာမည္က အမုန္းေစာ ပါ  ဟင္ ဘယ္လိုႀကီးလဲ နာမည္ကလဲ • ေစာနာမည္ ကိုေျပာျပတိုင္း သူ႕ရာဇဝင္ကို ရွင္းျပရတယ္ တကယ္က ေစာ ေမေမ ကို ေဖေဖက အတင္း သိမ္းပိုက္ယူ သလိူျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ ေစာ ကိုယ္ဝန္နဲ႕ ဆိုေတာ့ ေမေမက မခ်စ္ပဲနဲ႕ ေဖေဖ့က္ုိ လက္ထပ္ခဲ့ရတယ္ တကယ္တမ္း လက္ထပ္ျပီးမွ ေဖေဖက ေမေမ့ကို သိပ္ခ်စ္တာ ေမေမ နားလည္ခဲ့တယ္ ဒါေပမယ့္ ေစာက္ုိ ေမြးတဲ့ေန႕မွာပဲ ေဖေဖ အလုပ္ထဲမွာ အက္စီးဒင့္ ျဖစ္ျပီး ဆံုးသြားတယ္ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေမေမက ေနာင္တေတြရျပီး ေစာက္ို အမုန္းေစာ ဆိုျပီး မွည့္ခဲ့တာ  ေအာ္ ဒီလိုလား နာမည္ေလးက လွပါတယ္ အဆန္းေလးေပါ့ ဦးပိန္ တံတားေရာက္ေတာ့ ေနဝင္သြားပါျပီ။ ေလတျဖဴးျဖဴးနဲ႕ တံတားရဲ႕ ခံုေလးမွာ ထိုင္ရင္း ေစာ အေၾကာင္းေတြ ေမးမိျပန္တယ္။ ျပံဳးျပံဳးေလးနက္ ေျဖတက္တဲ့ ေစာရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးမွာ အားငယ္မႈေတြ စြန္းထင္းေနတာ ေမာင္ေမာင္ ရင္ထဲက အလိုလို သိေနတယ္ေလ။ • ေစာ ကခုမွ ပထမႏွစ္ တက္ေနတာပါ ကိုျဖိဳးေလးနဲ႕ လာေန ျဖစ္တာကလဲ ေက်ာင္းတက္ရင္း တဖက္တလမ္းက အကုန္အက် သက္သာေအာင္ ဝိုင္းလုပ္ဝိုင္းစား သေဘာမ်ိဳးနဲ႕ပါ ကိုေလး  ဘယ္လို ေခၚလိုက္တယ္ အေစာ • အဲ ေစာတီးေနာ္ အကို မႀကိဳက္ရင္မေခၚပါဘူး ေစာ စိတ္ထဲေပၚလာတာ ေခၚလိုက္မိတာပါ  ရပါတယ္ ကိုက တခါမွ အ့လို အေခၚမခံဘူး လို႕ေမးၾကည့္တာပါ ေစာ သေဘာပါဗ်ာ အျပန္လမ္းမွာ ေစာကို ေနာက္က ထိုင္ခိုင္းျပီး ေမာင္ေမာင္ပဲ ဆိုင္ကယ္ကို ေမာင္း ခဲ့ပါတယ္။ ေျဖးေျဖးေလး ေမာင္းရင္ လမ္းေဘးက ျမင္ကြင္းေလးေတြက္ို လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ေစာက ေနာက္က ထိုင္ရင္း ေမာင္ေမာင့္ ခါးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႕ ဖက္လာေတာ့ ေမာင္ေမာင္ ခါးကိုအသာပဲ ေနာက္သို႕ မွီလိုက္မိပါတယ္။ လူႏွစ္ဦးရဲ႕ နီးကပ္မႈဟာ ဘာသာစကားမလိုပဲ ရင္ဘတ္ျခင္း ထပ္ရပ္ ျဖစ္ေစ ပါသလား။ ရိုးသားတဲ့ စကားေတြ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ၾကည့္ခါ ေျပာရင္းက မ်က္လံုး ေတြက ရင္ဘတ္ထဲက သေကၤတေတြကို ျမင္တက္ပါသလား။ အေမွာင္ဆိုတာ အမိုက္ကို အားေပးလို႕လား။ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြ ေတာင္သမန္ေဘး မွာ စတင္ေတးဆိုေနျပီေလ။ ဆက္လက္ တင္ျပ သြားပါမည္။ ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္ ကိုေလး ေတာင္သမန္းအင္းႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းသံစဥ္ ေမာင္ေမာင္ ေနာက္ကဖက္ထားတဲ့ ေစာရဲ႕ လက္သြယ္သြယ္ေလးေတြကို ျဖစ္ညႈစ္ခါ ကိုင္ လိုက္ရင္းက  ျပသနာပဲ ေစာရယ္ ကို တအားထိန္းခ်ဳပ္ရ ခက္ေနျပီ • ဘာလို႕လဲ ကိုေလး အေပါ့သြား ခ်င္လို႕လား  ဟာကြာ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ကို ေစာကို ခ်စ္မိတာေတြ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႕ ခက္ေနျပီလို႕ ေျပာတာပါ • ေအာ္! အယ္ အခုေျပာ လိုက္တာ မဟုတ္ဘူးလား ကိုေလးကလဲ  အဲ ဟုတ္တယ္ အဟဲ ေျပာခ်လိုက္ျပီ မေနႏိုင္လို႕ ကို ေစာကို ခ်စ္မိေနျပီ ေစာရယ္ • ေစာကေတာ့ မခ်စ္ပါဘူး ကိုေလးကို  ဟင္ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ေစာရယ္ ကိုက ရုပ္ဆိုးလို႕လား • မဟုတ္ဘူး တံုးလို႕ အလို႕ သိျပီလား ဟင္း ဒိေလာက္ထိ ေနာက္ကေန ဖက္ထားမွေတာ့ ေစာက မခ်စ္ပဲ ဖက္ပါ့မလား ကိုေလး ငတံုးႀကီးရဲ႕  ဟား ေပ်ာ္လိုက္တာ ေစာရယ္ ေပ်ာ္လိုက္တာ က်ြီးးးးးးးးး • အား အမေလး ဘာ ဘာျဖစ္တာလဲ ကိုေလး ရုတ္တရက္ ေမာင္ေမာင္ ဆိုင္ကယ္ကို လမ္းေဘး ထိုးရပ္လိုက္တာမို႕ ေနာက္ကေန ဖက္ျပီးမွီလိုက္ လာတဲ့ ေစာ ဟန္ခ်က္ျပက္သြားကာ အလန္႕တၾကား ေမးမိပါေတာ့တယ္။  ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ေပ်ာ္လို႕ ရႊတ္ • ဟာဗ်ာ ကိုေလး ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတယ္ လမ္းမႀကီးမွာ  အရမ္း ေပ်ာ္လို႕ပါေစာရယ္ လမ္းကေမွာင္ေနတာပဲ အဟဲ ကို႕ကိုလဲ အာဘြားေပးဦးလေစာ ရာ ေစာ လမ္းေပၚက လူအေျခအေနကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႕ ကန္ေတာ္ႀကီးနားေရာက္ ေနျပီး လူလဲရွင္းေနတာမို႕ ေမာင္ေမာင့္ ပါးေလးက္ုိ ရႊတ္ခနဲ ျပန္နမ္း လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေမာင္ေမာင္ မခ်င့္မရဲႏွင့္ ေစာကို ဖက္ခါ ဖ်စ္ညႈစ္ျပစ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ • ကဲ သြားပါေတာ့ က္ုေလးရဲ႕ ဟိုမွာ ဆိုင္ကယ္ လာေနျပီ အဲဒီေန႕က အလည္လြန္ကာ အိမ္ျပန္ေနာက္က် ေနပါေတာ့တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ျပံဳးျဖီးျဖီးနဲ႕ ပူးပူးကပ္ကပ္ ျဖစ္ေနတဲ့ သူတို႕ပံုစံကို ၾကည့္ကာ ျဖိဳးေလးက စလို႕မဆံုးေတာ့ေပ။ ညအိပ္ခါနီးေတာ့ ျဖိဳးေလးက သူ႕အခန္းထဲ သူဝင္သြားေတာ့ ေစာက ေမာင္ေမာင့္နားမွာ လာအိပ္ပါတယ္။ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ကာ ပူးကပ္ဖက္ထားျပီး ေစာရဲ႕ ႏွဖူးေလးေတြ ပါးေလးေတြ မ်က္ခံုးေလးေတြ မ်က္ခြံေလးေတြ ႏွာေခါင္းေလးေတြ အႏွံ႕ ေမာင္ေမာင္ နမ္းေနမိတယ္။ ေစာကလဲ ေမာင္ေမာင့္ ႏႈပ္ခမ္းေတြကို စုပ္ယူ ခါ နမ္းရႈိက္ျပန္ပါတယ္။ ခုေတြ႕ခုခ်စ္ ခုျဖစ္တဲ့ သူတို႕ အခ်စ္က ေပါ့ပ်က္ေနတယ္လို႕ ခံစားရတယ္ေလ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္ ေစာရဲ႕ ပုခံုးေလးကို ကိုင္လႈပ္ခါ  ေစာေလး • ေျပာေလ ကိုေလး  ကို႕ကိုတကယ္ ခ်စ္ရဲ႕လားဟင္ • အင္း ေစာ ကေတာ့ ခ်စ္တယ္ ထင္တာပဲ ေစာ ကိုေလးကို စေတြ႕ေတြ႕ ခ်င္းမွာပဲ ရင္ခုန္ခဲ့တာေလ ေစာက ကိုေလး ထက္အရင္ ခ်စ္တဲ့သူပါ ကိုေလးရယ္  အင္း ထားပါေတာ့ ကိုတို႕ အခ်စ္ေတြကို ေတာင္သမန္ အင္း ႀကီးမွာ တိုင္တည္ရေအာင္ေနာ္ • ကိုေလး သေဘာပါဗ်ာ ေမာင္ေမာင္ ေစာရဲ႕ လက္ကို ဆြဲျပီး တိုက္ဝရံတာကုိ ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ လေရာင္ေအာက္မွာ ျမင္ေနရတဲ့ အင္းေရျပင္ကို ေငးၾကည့္ရင္းက  က်ေနာ္ ေမာင္ေမာင္ သည္ အမုန္းေစာ အား တကယ့္ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္ျဖင့္ ခ်စ္မိပါသည္။ ဤသစၥာ စကားမွန္ကန္ပါက အမုန္းေစာႏွင့္ ေသတပန္ သက္တဆံုးေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနရပါလို၏။ ေဖါက္ဖ်က္ခဲ့ သည္ရွိေသာ္ ေတာင္သမန္ေရ၏ ဒုထည္ႏွင့္တူညီေသာ ဒုကၡမ်ား ဘဝဆက္ဆက္ ခံသားရပါေစသား။ • က္ုိေလး ေမာင္ေမာင့္ ပုခံုးကို လာကိုင္ခါ အေသာ ေခၚလိုက္တာမို႕ ေမာင္ေမာင္ လွဲ႕ၾကည့္မိေတာ့ ေစာ မ်က္ရည္ေတြ က်ေနတာပဲ။  ဘာလို႕လဲ ေစာေလး ရယ္ မငိုပါနဲ႕ကြာေနာ္ • ေစာ ေစာေလ အရမ္း ဝမ္းသာျပီး အရမ္းလည္း ဝမ္းနည္းတယ္  ဘာလို႕လဲ ေစာရာ ေမာင္ေမာင္ ေစာရဲ႕ ပုခံုးေလးက္ုိ ဖက္ခါ အားေပးႏွစ္သိမ့္ရင္း ေမးမိေတာ့ • ေစာ အဲ့လို မႀကိမ္ရဲဘူး ကိုေလး ေစာေၾကာက္တယ္ ေစာေလ က္ုေလးကို ခ်စ္ပါတယ္ ကိုေလး ေစာက္ုိ ဒိေလာက္ခ်စ္တာ သိရေတာ့ အရမ္းဝမ္းလည္း သာတယ္ ေစာက္ုိ စိတ္ဆိုးလား ဟင္  မဆိုးပါဘူးေစာရယ္ ေစာလဲ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္နဲ႕ ေစာက ကို႕ကိုယ္ကို မယံုၾကည္ရဲ ေသးလို႕ပါ ရတယ္ ေစာ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ဟူတ္ျပီလား လာ အထဲဝင္ရေအာင္ေနာ္ အဲဒိညက သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုး မနက္မိုးလင္းထိ မအိပ္ျဖစ္ၾကပါ။ မနက္မိုး လင္းတာနဲ႕ မနက္စာ အတူထြက္စားၾကတယ္။ ျဖိဳးေလး ႏိုးလာေတာ့ ေစာက ဆိုင္ကူဖြင့္ေပးဖို႕ လိုက္သြား တယ္ေလ။ ေမာင္ေမာင္လဲ ေနာက္ေန႔ျပန္ဖို႕ ျပင္ဆင္ရျပီေပါ့။ ညေန ၃ နာရီေလာက္ ေရာက္ေတာ့ ေစာ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ မ်က္ႏွာၾကည့္ရတာလဲ ရႈံ႕မဲ့ေနတာပဲ။  ဟင္ ေစာေလး ဘာျဖစ္လာတာလဲ ဆိုင္ကယ္တစ္ခုခုျဖစ္လာတာလား ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ • မဟုတ္ဘူး ကို ေစာေလးဖက္နာ ျပန္ထတာ စိတ္ညစ္ပါတယ္ စာေမးပြဲက ၃ ရက္ပဲလိုေတာ့တာကို  ဟာ ဘယ္ျဖစ္မလဲေစာရဲ႕ ေဆးခန္းသြားရမွာေပါ့ လာ လာ ကိုယ္ လိုက္ပို႕မယ္ • ဟင့္အင္း မသြားခ်င္ဘူး ေစာမ်က္ႏွာေလး ညႈိးက်သြားေတာ့ ေမာင္ေမာင္ အရမ္းစိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရတယ္။  မရဘူး ေစာရာ က္ုိ႕ကို ခ်စ္ရင္ ကို႕စကားနားေထာင္ပါကြာ ေနာ္ ေစာ လာပါကြာ အဲဒိေန႕ညက တညလံုးေစာ ညည္းျငဴေနတာကို ေမာင္ေမာင္ ရင္နင့္စြာ ခံစားရင္း အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ ျပဳစု ေပးခဲ့တယ္။ ေစာအိပ္ေပ်ာ္သြားမွ ျဖိဳးေလးလဲ ျပန္ေရာက္ လာတယ္ေလ။ @ သူက အ့ဲလိုပဲ ေဟ့ေကာင္ေရ သူ႕အိမ္ကလဲ အဆင္မေျပဘူးကြ သူကလဲ ေက်ာင္းတဖက္နဲ႕ ဆိုေတာ့ တခုခုျဖစ္ရင္ အ့ဲလိုပဲ ေပခံေနတာ ငါသိမွပဲ ေဆးခန္းအတင္းသြား ခိုင္းရတာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေစာမ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ကာ ေမာင္ေမာင္ သက္ျပင္း ခ်လိုက္မိပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ေန႕ မနက္ေရာက္ေတာ့ ေစာ အေတာ္ေလး သက္သာသြားျပန္ပါတယ္။ ဆိုင္ေတာ့ မလိုက္ ေတာ့ေပ။ ညေနဖက္ေရာက္ေတာ့ ေမာင္ေမာင္ ျပန္ဖို႕ ျပင္တင္ရျပီေလ။ ေရခ်ိဳးခန္းက ထြက္ခါ ေစာ က္ုိ မေတြ႕လို႕ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဝရံတာကေန ေငးေနတာ ေတြ႕ရတယ္။  ေလစိမ္းေတတိုက္မယ္ေလ ေစာေလးရ အထဲမွာပဲ ေနပါလား • ကိုေလး ၾကားလားဟင္  ဘာကိုလဲ ေလေတြတိုက္ေနတဲ့ အသံပဲ ၾကားတယ္ ေစာရ • ကိုေလး ျပန္မယ္ဆိုလို႕ ေတာင္သမန္အင္းႀကီးေတာင္ ေစာအစား ငိုေနျပီ ကိုေလးရယ္ ေစာ ေျပာမွ ေစာပုခံုးကိုကိုင္ကာ ေမာင္ေမာင့္ဖက္ လွဲ႕လိုက္ေတာ့ ေစာ မ်က္ရည္ေတြ က်ေနတာ ပါလား။ သူ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခါ ေစာကို ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားလိုက္ျပီး  ကိုလဲ မျပန္ခ်င္ပါဘူး ေစာရယ္ ဒါေပမယ့္ အလုပ္ေတြက ရွိေသးတယ္ေလ ေစာ စိတ္ခ်ပါ ဒီ ေတာင္သမန္ေရေတြ မခမ္းသေရြ႕ ေစာက္ုိ ကိုခ်စ္ေနမွာပါ • ခနေလးလာျပီး ေစာကို အလြမ္းေတြနဲ႕ ပိတ္ေလွာင္ခဲ့မွာေတာ့ ကိုေလး ရက္စက္လြန္း ပါတယ္ ကိုေလးရယ္  ေစာရယ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေအာင္ မေျပာပါနဲ႕ကြာ ေစာ စာေမးပြဲျပီးရင္ ဒီႏွစ္ကို အေဝးသင္ ေျပာင္းမယ္ဆို အ့ဲဒါဆို ကိုေျပာသလိုလုပ္ စာေမးပြဲ ၿပီးတာနဲ႕ ကို႕စီလာခဲ့ ရန္ကုန္မွာ အလုပ္တခု ရွာလုပ္ေပါ့ ကိုလဲ ဝိုင္းရွာေပးမယ္ေလ • ဟုတ္ ကိုေလး  ေစာရယ္ ေစာဘဝေလးက္ုိ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလး ကိုျမင္ ခ်င္တယ္ ဒါတကယ့္ ကို႕ေစတနာ အမွန္ပါ • ဟုတ္ကဲ့ ေစာ နည္းလည္ပါတယ္ ကိုေလးရယ္ အမုန္းေစာက လူငယ္တစ္ေယာက္မ္ုိ႕ အေပါင္းအသင္းေတြ နဲ႕ေပါ့ပါးလြတ္လပ္စြာ ေနတက္တာ ေလးေတြရွိတာ ျဖိဳးေလး ေျပာျပလို႕ ေမာင္ေမာင္ သိထားပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္က ေစာက္ု တည္ျငိမ္သူေလး တစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႕ ျမင္ခ်င္တာေလ။ ေနာက္ျပီး ေမာင္ေမာင္ကလဲ က်ိဳးစားရုန္းကန္ ေနရသူမို႕ ေစာကိုလဲ အျပည့္အဝေထာက္ပ့ံ ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ေပ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေစာကို ရန္ကုန္ေခၚျပီး အလုပ္တစ္ခုခုလုပ္ ေစခ်င္ခဲ့တာေလ။ ေစာကလဲ လက္ခံပါတယ္။ တိုက္ခန္းကေန ထြက္ ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ေတာင္သမန္အင္းႀကီးက္ုိ ေငးၾကည့္ေနမိ ၾကေသးတယ္။ အင္းဖက္က ေန တိုက္လာတဲ့ ေလတိုးသံေတြက အလြမ္းေတြနဲ႔ ဖြဲ႕သီတဲ့ ေတးသံေတြ အလား ႏွလံုးသားကို ႏြမ္းေခြ ႏႈံးခ်ိေစတာ အမွန္ပင္။  ခ်စ္တယ္ ေစာရယ္ ဆက္လက္ တင္ျပ သြားပါမည္။ အားေပးသူမ်ားကို ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္ ကိုေလး မည္သူကိုမွ် မရည္ရြယ္ စိတ္ကူးသက္သက္ပါ တိုက္ဆိုင္မႈရွိပါက ခြင့္လႊတ္ေစလိုပါသည္။ ေတာင္သမန္အင္း ႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းဖြဲ႕သံစဥ္(၃) ေမာင္ေမာင္ ရနိကုန္ကို ေရာက္ျပီး ေနာက္တလ အၾကာမွာပါ ေစာ ကို ရန္ကုန္သို႕ လာေနရန္ ေခၚလိုက္ပါေတာ့တယ္။ အတူေနရျပီဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အရမ္းကို ေပ်ာ္ေနၾကတယ္ေလ။ ကိုခ်စ္ တဲ့သူနဲ႕ ၂ ေယာက္ထဲ လြတ္လပ္စြာ ေနထိုင္ခြင့္ရတာ ဘယ္သူက မေပ်ာ္ပဲ ရွိပါ့မလဲ။ ေမာင္ေမာင္ အလုပ္က ျပန္လာရက္ အေစာက သနပ္ခါး အေဖြးသားနဲ႕ ေစာင့္ေနတက္တာလဲ ေမာင္ေမာင့္ အတြက္ အေမာေျပစရာ။ ေမာင္ေမာင္ ႀကိဳက္တက္တဲ့ ဟင္းေလးေတြ ခ်က္ေပးထားျပီး ႏွစ္ေယာက္သား ထမင္းလက္စံုစား ရတာလဲ ၾကည့္ႏူးစရာပါပဲ။  ေစာေလး မနက္ျဖန္ အင္တာဗ်ဴး ရွိတယ္ဆို • ဟုတ္ ကိုေလး Junstion Square က အလွကုန္ပစၥည္း ဆိုင္တစ္ခုမွာ အေရာင္း တဲ့  ေကာင္းပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ဘယ္အလုပ္မဆို က်ိဳးစားဖို႕ လိုတယ္ေနာ္ ေစာ အဲဒါမွ ကို႕ အတြက္ အေတြ႕အၾကံဳလဲရမယ္ ပညာလဲရမယ္ တိုးတက္မႈလဲ ရွိမွာ • ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုေလးရဲ႕ ေစာ က်ိဳးစားမွာပါ ဒါမွ ကိုေလးကိုလဲ ျပန္ျပီး ကူႏိုင္မွာေလ  ကိုက မလိုပါဘူး ေစာရယ္ ေအာ္ ဒါနဲ႕ ေစာ ဖုန္းေဘလ္ကုန္ေနတာ မဟုတ္လား ကို႕က္ုိ ေစာေစာထဲက မေျပာဘူး မိုးေတာင္ခ်ဳပ္ေနပီ ခနေလး က္ုိ႕သူငယ္ခ်င္းကို ဖုန္းဆက္ မွာ လိုက္မယ္ • ဟာေနပါေစ က္ုရယ္ ေစာ တစ္ညတစ္ေလ မသံုးရလဲ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ေမာင္ေမာင္ ေစာကို လက္ညႈိးေလး ေထာင္ျပ လိုက္ျပီး သူ႕သူငယ္ခ်င္းစီ ဖုန္းေခၚ လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အ့လို ခ်စ္ၾကတာေပါ့။ ေနာက္ေန႕မွာေတာ့ ေစာ အလုပ္ရပါေတာ့ တယ္။ ေစာကလဲ အလုပ္ ေမာင္ေမာင္ကလဲ အလုပ္နဲ႕မို႕ ညဖက္ေတြမွ သာေတြ႕ရပါတယ္။ ေတြ႕ၾက ေတာ့လည္း စားဖို႕ေသာက္ဖို႕ ခ်က္ျပဳတ္ရ ေလွ်ာ္ဖြတ္ရနဲဲ႕ အိပ္ယာဝင္ေတာ့လဲ ပင္ပန္းျပီး အိပ္ေပ်ာ္ သြားၾက တာမ်ားပါတယ္။ ဒီေနေတာ့ တနဂၤေႏြေန႕မို႕ ေမာင္ေမာင္ ႏိုးေနေပမယ့္ မထေသးပဲ ေစာက္ုိ ဖက္ခါ ႏွပ္မလို႕ လုပ္ေနတုန္းမွာပဲ • ခနဖယ္ဦး ကိုေလး ေစာ အျပင္ခနသြားမလို႕  ဟင္ ဒီေန႕ပိတ္ရက္ မလား ေစာရဲ႕ • ဟုတ္တယ္ ဒါေပမယ့္ အလုပ္က အကိုတစ္ေယာက္ ေမြးေန႕မို႕ အဖြဲ႕လံုးက္ုိ ေကြ်းဖို႕ ေခၚ ထားတာ ကိုေလးရ ဖယ္ဖယ္ ေစာ ေနာက္က်ေနပီ ေရခ်ိဳးေတာ့မယ္ ပါးစပ္ကလဲေျပာ ဖက္ထားတဲ့ ေမာင္ေမာင္ရဲ႕ လက္ကို အတင္းတြန္းဖယ္ခါ ေရခ်ိဳးဖို႕ ထသြားတဲ့ ေစာရဲ႕ ေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္ခါ ေမာင္ေမာင္ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ ခံစားလိုက္ရတယ္။ စိတ္မေကာင္းတာလား ဝမ္းနည္းတာလားေတာ့ မေျပာတက္ေပ။ ေစာ ေရခ်ိဳးျပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ အိပ္ယာထဲ လွဲေနတဲ့ ေမာင္ေမာင့္ေဘး လာထိုင္ခါ ေမာင္ေမာင့္ပါးက္ုိ နမ္းလိုက္ရင္း • ကဲ ထေတာ့ေလ ကိုေလးရဲ႕  နားရက္ဆိုေတာ့ ထေသးဘူးကြာ • ကဲသေဘာသေဘာ ေစာ မ်က္ႏွာကို ပါးပါးေလး ျပင္လိုက္ခါ အဝတ္အစား လဲတာကို ေမာင္ေမာင္ ၾကည့္ေနရင္းက ေစာ အရင္ကနဲ႕ မတူပဲ တအားလွ လာတာ သတိထားမိတယ္။ တစ္ကိုယ္ေရသန္႕ရွင္းမႈ အလွျပင္ပစၥည္းဆိုင္ မွာ ပလုပ္လုပ္တာမို႕ ျပင္တာဆင္တာကအစ အေတာ္ေလး ၾကည့္ေကာင္း လာတယ္။ ေမာင္ေမာင္ သက္ျပင္းကို အသာခ်မိရင္း  ေစာ ေရာ့ ဒီမွာ တစ္ေသာင္းယူသြား ေလာက္ေကာ ေလာက္ပါ့မလား • ဟုတ္ လိုလိုမယ္မယ္ ယူသြားလိုက္မယ္ လက္ဆာင္ကေတာ့ တဖြဲ႕လံုးစု ဝယ္ေပးမွာ ဆိုေတာ့ သိပ္မကုန္ပါဘူး ကိုေလး မနက္စာ ကို႕ဖာသာစားလိုက္ေတာ့ေနာ္ ေစာ ၄ နာရီေလာက္ေတာ့ ေရာက္ေအာင္ျပန္ခဲ့မယ္ ေမာင္ေမာင္ နာရီကိုၾကည့္ေတာ့ မနက္ ၈ နာရီေက်ာ္ရံုေလး ရွိေသးတယ္။ ေစာရယ္ ပိတ္ရက္ ေလးမွာ မင္းနဲ႕ကို အတူေနခ်င္တာ မသ္ဘူးလားကြာ။ ဒုတိယအႀကိမ္ သက္ျပင္း ခ်မိျပန္ျပီေလ။ ဒါေပမယ့္ သိပ္ခ်စ္ေတာ့လဲ မေျပာရက္ခဲ့ဘူး ေစာေပ်ာ္ရႊင္ေနတာေလး ၾကည့္ျပီး ေစာ မ်က္ႏွာပ်က္သြား မွာက္ုိ လံုးဝမလိုလားဘူးေလ။ ညေနေရာက္ေတာ့လဲ ေစာျပန္လာတာ ၆ နာရီပင္ ေက်ာ္ျပီ။ ေရာက္တာ နဲ႕ တေနကုန္ေပ်ာ္ပါးခဲ့ ပံုေတြ ေရပက္မဝင္ေအာင္ ေျပာေနတဲ့ ေစာက္ုိ အေအးေလး တိုက္ျပီး ျပံဳးျပံဳးေလး ပဲနားေထာင္ေနလိုက္တယ္။ ရင္ထဲမွာေတာ့ တခုခုက္ုိ တမ္းတေနမိတယ္။ ကိုေလးက္ုိ သတိရတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ ကိုေလး ဘာေတြလုပ္ေနလဲ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ပါမလာ။  ကဲ ေစာေလး ေရခ်ိဳးဦးေနာ္ အိပ္ေတာ့မွ ေအးေဆး ေျပာ ဟုတ္ျပီလား • ဟုတ္ ကိုေလး ထိုင္ရာက ထရင္း ေမာင္ေမာင့္ပါးကို ရႊတ္ခနဲ နမ္းသြားေတာ့လဲ ေမာင္ေမာင္ ေက်နပ္စြာ ျပံဳးလိူက္ ရျပန္ပါတယ္။ ေစာရယ္ က္ုိ စိတ္ေမာလိုက္တာကြာ။ ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ရက္ ေမာင္ေမာင္ အလူပ္ကေန ၅ နာရီျပန္ရတဲ့ေန႕။ အရင္ကဆို ည ၈ နာရီမွ ျပန္ရတာေလ အိမ္ေရာက္ရင္ ၈ ခြဲ။ ေစာက ညေန ၇ နာရီဆိုေရာက္တာ။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္ေနာင္ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေစာျပန္လာတာ ၈ နာရီထိုးေနျပီ။ • ဟာ ကိုေလး ဒီေန႕ေစာႀကီး ျပန္ေရာက္ေနတယ္ က်န္း  အင္း ေစာက ဘာလို႕ ေနာက္က်ေနတာလဲ • ေအာ္ ကားေတြ ပိတ္တာ သိသားနဲ႕ ကိုေလးကလဲ  မဟုတ္ဘူးေလေစာရဲ႕ အလုပ္ဆင္းတာက ၅ ခြဲ အရင္ဆို ၇ နာရီဆို ပံုမွန္ ျပန္ေရာက္ တယ္ဆို ေစာ မ်က္ႏွာေလး ညိဳသြားကာ ေခါင္းကိုငံု႕လိုက္ျပီး • ကိုေလးက ေစာက္ု မယံုေတာ့ဘူး ကိုး  မယံုတာ မဟုတ္ပါဘူးေစာရယ္ ကိုက စိုးရိမ္လို႕ပါ • အင္းပါ ျပီးတာပဲ အဲ့တာဆို ေစာေရခ်ိဳးေတာ့မယ္ေနာ္ က္ုိ  အင္း ခ်ိဳး ကိုေတာ့ခ်ိဳးျပီးျပီ ေစာ ေရခ်ိဳးေနတုန္း ေစာ ဖုန္းေလးက အသံျမည္လာ ပါေတာ့တယ္။ တခါမွ ေစာဖုန္းကို ေမာင္ေမာင္ ယူမကိုင္ပါ စည္း ထားတဲ့သေဘာေပါ့။ ခုေတာ့ ေစာလဲ ေရခ်ိဳးေနတာမို႕ ကိုင္ လိုက္ရင္ေကာင္း မလားစဥ္းစားရင္း ဖုန္းေလးက္ုိ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နာမည္မွတ္ထားတာက CTL တဲ့ ဘာလဲ ခ်စ္သူေလးလား။ ေမာင္ေမာင္ ဖုန္းကို ဆန္ခနဲ ကိုင္ကာ အစိမ္းေလးက္ု ႏွိပ္ျပီး နားနဲ႕ ကပ္လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ @ ခ်စ္တုန္း အိမ္ေရာက္ပီလား ဖုန္းလဲ ခ်က္ျခင္းမက္ုင္ဘူး စိတ္ေကာက္ေနတုန္း ပဲလား ရင္ဘတ္ထဲမွာ ဒုန္းခနဲ ျမည္ဟီးသံနဲ႕ အတူ တရွိန္ထိုး ေစာင့္တက္လာတဲ့ ႏွလံုးခုန္ႏႈံးေတြက ရင္ဘတ္ေတာင္ ပြင့္ထြက္သြားမတက္ပါပဲ။ ဖုန္းက္ုိ ဆက္နားမေထာင္ ႏိုင္ေတာ့တာမို႕ ပိတ္လိုက္ မိတာႏွင့္ ဖုန္းက ခ်က္ျခင္းျပန္ဝင္ လာပါေတာ့တယ္။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ေစာလဲ ေရခ်ိဳးခန္းက ထြက္လာတာမို႕ ေမာင္ေမာင္ ဖုန္းကို ကိုင္ခါ စပီကာ ဖြင့္လိုက္ပါတယ္။ @ ခ်စ္တုန္းရယ္ ေမာင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ စိတ္မေကာက္နဲ႕ေတာ့ေနာ္ အရမ္းခ်စ္တယ္ အာဘြားကြာ ေနာ္ ခ်စ္တုန္း ေမာင္ေမာင့္ အၾကည့္ေတြက ထီေပါက္ပီး လက္မွက္ေပ်ာက္သြား သူတစ္ေယာက္လို ေၾကာင္စီစီနဲ႕ ေစာကေတာ့ သဘတ္ေလးနဲ႕ ေခါင္းကို သုပ္ရင္း ရပ္တန္႕ျငိမ္သက္ခါ ေမာင္ေမာင့္ကို ေငးၾကည့္ေန ပါတယ္။ သူတို႕ အသံေတြ စို႕နင့္ခါ စြံ႕အ ကုန္ၾကတာလား။ @ ခ်စ္တုန္းကလဲကြာ ခ်စ္တုန္း အက္ုျပန္လာေတာ့မယ္ မဟုတ္လား မနက္မွ အလုပ္မွာ ေမာင္ ဆက္ေခ်ာ့မယ္ေနာ္ တာ့တာ အာဘြား စိတ္မေကာက္နက္ မလွပဲေနမယ္ ေမာင့္ခ်စ္တုန္း တာ့တာ တဖက္က ေျပာခ်င္တာေျပာကာ ဖုန္းခ်သြား ပါေတာ့တယ္။ ေမာင္ေမာင္ ဖုန္းတင္ထားတဲ့ စားပြဲ ေဘးမွာ ငုတ္တုတ္ ထိုင္ခ်လိုက္မိတယ္။ ခံစားမႈက ဘာနဲ႕ႏႈိင္းရမည္ပင္ မသိေတာ့ေပ။ ရင္တခုလံုး တင္းက်ပ္ စို႕တစ္ခါ ေပါက္ကြဲလုမတက္ေပ။ အခုခ်ိန္က တစ္ခုခုလုပ္ဆိုရငါ လူတစ္ေယာက္ကို ရက္စက္စြာ ဓါးနဲ႕ စိမ္ေျပနေျပ ထိုးသတ္ခ်င္တယ္။ ျပီးေတာ့ ရင္ဘတ္တခုမွာ ဒါမွမဟုတ္ ပုခံုး တစ္ခုမွာ အားရပါးရ ငိုခ်ခ်င္တယ္။ ေစာရယ္ ေစာေလးရယ္ မင္း မင္းကြာ။ ပါးျပင္ကေႏြး လာတာမို႕ လက္နဲ႕ ပြတ္မိေတာ့ မ်က္ရည္ေတြ။ ဘာလို႕လဲ ဘာလို႕က်လာတာလဲ ကိုက သူ႕က္ုိ သစၥာရွိစြာ ခ်စ္ေနတာပဲ ဟုတ္တယ္ေလ က္ုိကသူ႕ကိုပဲ ခ်စ္တာေလ ဒါေပမယ့္ သူက သူက .......  ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း • က္ုိေလး အ့လို မလုပ္ပါနဲ႕ အီး ဟီး ဟီး အံဆြဲပါတဲ့ သစ္သားစားပြဲ ေဘးမွာ ထိုင္ေနရင္းက ခံုေျခေထာက္နဲ႕ ေခါင္းက္ု္ိ ေစာင့္ေစာင့္ တိုက္ခ် လိုက္တာမို႕ အေစာက ေျပးကာ အတင္း ေခါင္းကို ဆြဲခါ ဖက္ထားတာပါ။ ေမာင္ေမာင္ အတင္းရုန္း ေပမယ့္ ေစာကလဲ မလႊတ္ေပ။  ဖယ္ ငါ့က္ုိလႊတ္ေပးပါ ငါ့က္ုိ လႊတ္ကြာ • ဟင့္အင္း ေစာ မလႊတ္ဘူး လုပ္ခ်င္ေစာက္ုိ ရိုက္လိုက္ပါ ေစာမွာ အပစ္ရွိတာပါ  ဖယ္ ဆိုကြာ ဒုန္း • ဝုန္း အားးးး  ဟာ ေစာ ေစာ ေမာင္ေမာင္ အတင္းရုန္းကာ ေစာင့္တြန္းလိူက္တာမို႕ ေစာ ပက္လက္လန္ခါ က်သြားတာမို႕ ေမာင္ေမာင္ လန္႕သြားကာ ခ်က္ျခင္း ေျပးထူတာပါ။ ေစာကို ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထားရင္းက ေစာမ်က္ႏွာ က္ုိ ေမာင္ေမာင္ ငံု႕ၾကည့္မိတယ္။ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ သူ႕ကိုၾကည့္ေနတဲ့ ေစာက္ုိ ျမင္ေတာ့ သူ႕ရင္ေတြ နာလိုက္တာ ေျပာမျပတက္ေပ။ ဖက္ထားတဲ႕ ေစာ ေခါင္းကို ၾကမ္းျပင္ေပၚခ်ခါ ေမာင္ေမာင္ အိမ္မွ ထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ • က္ုေလး ေစာ ကိုမထားခဲ့ပါနဲ႕ အီး ဟီး ဟီး ကိုေလး ေရ ေနာက္ေန႕ မနက္ေရာက္ေတာ့ အလုပ္ခြင့္တိုင္ခါ အလုပ္မဆင္းပဲ အိမ္ကို ေန႕ခင္းဖက္မွ ျပန္ခဲ့ပါ ေတာ့တယ္။ ဒီခ်ိန္ဆို ေစာ အလုပ္သြားျပီေလ။ သူေစာနဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ခ်င္ေပမယ့္ ေစာျပန္လာရင္ စားဖို႕ တခုခုခ်က္ထားမည္ ဆိုျပီး လမ္းမွာ ေစ်းပင္ဝင္ဝယ္ခဲ့ မိေသးတယ္။ ေအာ္ ခ်စ္တာကိုး။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ စားပြဲေပၚမွာ စာေလးတစ္ေစာင္ ေတြ႕တယ္။ ေစာ ဒီကထြက္သြားျပီ လားဆိုတဲ့ အသ္ိနဲ႕ ေစာပစၥည္းေတြ အရင္လိုက္ၾကည့္မိတယ္။ မေတြ႕ေတာ့မွ စာကို အျမန္ယူခါ ဖက္လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ ကိုေလး / ေစာ က္ုိ ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႕ ေစာေလ သူ႕ကုိ ခ်စ္မိသြားတယ္ဗ်ာ ေစာ သူနဲ႕ အတူတူေနဖို႕ ထြက္သြား ပါျပီ။ ကိုေလး ေက်းဇူးကို ေစာ တစ္သက္လံုး သတိရေနမွာပါ။ ပစ္မွားခဲ့မိတာေတြ အတြက္ ေစာ ရွစ္ခိုးကန္ေတာ့ ေတာင္းပန္ ခဲ့ပါတယ္။ အမုန္းေစာ  ဟာ မဟုတ္ဘူးေလ ေစာရယ္ မင္း မသြားရဘူးေလ ေမာင္ေမာင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ခ် လိူက္ပါေတာ့တယ္။  မင္း ငါ့ကို မခ်စ္လဲ ရတယ္ ငါ့နားကေတာ့ ထြက္မသြား သင့္ပါဘူး ေစာရယ္ ရက္စက္လိုက္တာကြာ ေစားးးးးး ေစာေလးးးးးးး အ့ဟားးး ေတာက္ ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း  ေစာေရးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ဆက္လက္ တင္ျပ သြား ပါမည္။ အားေပးမႈကို အထူးေက်းဇူး တင္ပါတယ္ခမ်ာ့ က္ုေလး ေတာင္သမန္အင္း ႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းဖြဲ႕သံစဥ္ (၄) @ ဟာ ဘယ္ျဖစ္မလည္း ခ်စ္တုန္းရ • ဘာလို႕လဲ ေမာင္ရာ က်ေနာ္ ခု အိမ္က ဆင္းလာျပီ ဘယ္သြားရမွန္းမသိေတာ့ဘူး @ အဲဒါကို ေစာ အစထဲက စဥ္းစားရမွာေလ ငါ႕အိမ္မွာက အေဖတို႕အေမတို႕ရွိတယ္ ေနာက္ျပီး အစ္မေတြလဲ ရွိေတာ့ ညအိပ္ညေနေတာင္ ေယာက္်ားေလး သူငယ္ခ်င္းလာရင္ ႀကိဳက္တာ မဟုတ္ဘူး • အဲ့တာဆို ေစာက ခုဘယ္လို လုပ္ရမွာလဲ ေစာ စိတ္ညစ္တယ္ ေသသာေသလိုက္ ခ်င္ေတာ့ တာပဲ ဟင့္ ေစာ မိုက္တာပါ ေစာက္ုိက မိုက္တာ ဟုတ္တယ္ေလ ကိုေလးနဲ႕ ေနေနတာ အားလံုးအဆင္ ေျပေနတယ္။ ကိုေလးက ေစာက္ုိ အရမ္း ခ်စ္တယ္။ အဲဒါကို ေစာက တစ္ေနကုန္အလုပ္မွာ အတူတူေနရတဲ့ စစ္သလြန္ ဆိုတဲ့ ဒီေကာင့္ကို သြားျပီး သာယာမိတာ။ သူကလဲ အစက ခ်စ္ျပေနလိုက္တာ အခုေစာ ဒုကၡေရာက္ေတာ့ သူနဲ႕မဆိုင္ သလိုပဲ။ ကိုေလး စီက္ုလဲ ေစာဘယ္လို မ်က္ႏွာမ်ိဳးနဲ႕ ျပန္သြားရမွာလဲ။ @ ေစာ ဒီလိုလုပ္ပါလား ငါ့အသိအကို တစ္ေယာက္ရွိတယ္ သူ႕စီမွာ အလုပ္လူလိုေနတယ္ လို႕ေျပာထားတာ မၾကာေသးဘူး အဲဒိမွာဆို ေနစားစရိတ္ျငိမ္း အဆင္ေျပမယ္နဲ႕တူတယ္ • ဟုတ္လား ဘာအလုပ္လဲ ေစာ လုပ္မယ္ ေစာကိုေျပာေပး @ အလုပ္ကေတာ့ မတက္လဲ သင္ေပးပါတယ္ ဒါေပမယ့္ စစ္သလြန္ အသံတိတ္သြားတာမို႕ ေသာစိတ္မရွည္ေတာ့ပဲ • ေျပာစမ္းပါ ေမာင္ရာ ေစာ လုပ္မယ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ @ အႏွိပ္ခန္း ေစာရ ေယာက္်ား ေလးေတြ အခ်င္းခ်င္း ဆီနဲ႕နယ္ျပီး ႏွိပ္ရတာ • ရတယ္ ေစာလုပ္မယ္ စိတ္အလို လိုက္မိတဲ့အမွား တစ္ခုက ဘယ္အထိ ဆက္ ဒုကၡေပးေနမည္ မသ္ိေပ။ ေစာ အႏွိပ္ခန္းမွာ အလုပ္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏွိပ္ရတာက ကိုယ္တံုးလံုးေတြ။ ဆီနဲ႕ တကိုယ္လံုးကို ပြတ္နယ္ျပီး ႏွိပ္ရတာ။ လာတဲ့သူအမ်ားစုက အႏွိပ္ခံတာထက္ sex ကိစၥအတြက္ သာမ်ားပါတယ္။ ေစာတို႕ကို မုန္႕ဖိုးေပးျပီး အာသာေျဖ ၾကတယ္။ တခါတေလလဲ ခပ္ငယ္ငယ္ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ ေတြဆို ကိုကိုယ္တိုင္က စိတ္ပါမိတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒိေတာ့ တေန႕တေန႕ လုပ္လိူက္ရတဲ့ sex ကိစၥ ျပီးတာလဲ ရွိသလိုမျပီး တာလဲရွိတယ္။ နဂိုထဲက ခပ္ပိန္ပိန္ ရွည္ရွည္ေစာက အခုေတာ့ အေတာင္ပင္ ေခ်ာင္က် ေနပါျပီ။ ေနာက္တခုက sex ကိစၥဆိုတာ ကိုကိုယ္တိုင္လဲ ေကာင္းတယ္ ပိုက္ဆံလဲရတယ္ ဆိုေတာ့ အ့ဒိဘဝမွာ သာယာေနမိတာေပါ့။ တကယ္တမ္း ေတြးၾကည့္ ေစာလို ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကို အျပင္မွာ ပိုက္ဆံ တစ္ေသာင္းေပးမယ္ အတူအိပ္မလားဆိုျပီး ေျပာရဲတဲ့ သူရွိမယ္ေတာင္ မထင္။ ခုေတာ့ ေစာ ဘဝက အသံုးေတာ္ခံ ဘဝေရာက္ရပီ။ အေနေဝးေလ ကိုေလး က္ုသတိရ တမ္းတစိတ္ေတြ မ်ားေလပါပဲ။ ကိုေလးရဲ႕ ေစတနာ ေမတၱာ အၾကင္နာေတြ ေစာ ကိုဘယ္သူမွ ထပ္ေပးႏိုင္မယ္လို႕ ေစာ မထင္ဘူး။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ေစာ ရဲ႕ ေဖာက္သယ္ အကိုႀကီး ( အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ခန္႕ေပါ့ ) တစ္ေယာက္က ေစာက္ုိ အျမဲတမ္း မုန္႕ဖိုးေတြ အမ်ားႀကီးေပးျပီး အျပင္မွာေတြ႕ဖို႕ ခ်ိန္းေတာ့ ေစာလဲ အလုပ္နားရက္က္ုိ ေတြ႕ဖို႕ လက္ခံလိုက္တယ္။ # ေစာေလး ကို ကိုႀကီး အကူအညီ တစ္ခုေတာင္းစရာ ရွိတယ္ @ ဟုတ္က္ုိႀကီး ေျပာေလ ေစာ တက္ႏိုင္တာဆို ကူညီေပးပါ့မယ္ # အင္း ကိုနဲ႕ အရမ္းခင္တဲ့ ညီေလး တစ္ေယာက္ရွိတယ္ သူကလဲ HM တစ္ေယာက္ေပါ့ သူ႕ ခ်စ္သူနဲ႕ အဆင္မေျပျဖစ္ျပီး လမ္းခြဲတာ ၅ လေလာက္ရွိျပီ အဲဒါကို သူက အခုထိ အရမ္းကို တမ္းတျပီး တသသျဖစ္ေနတာ ကိုမၾကည့္ဘူး အဲဒါေၾကာင့္ ေစာက္ုိ အကူအညီေတာင္းမလို႕ @ ဗ်ာ ေစာက ဘယ္လို ကူညီရမွာလဲဗ် # သူ႕ကို ဒီေန႕ ကို႕ အိမ္ေခၚထားတယ္ ေစာ သူ႕က္ုိႏွိပ္ေပးရင္း ေစာသူ႕ကို ဘယ္လို ေျပာမလဲကြာ ေစာသူ႕က္ုိ ေစာကို စိတ္ဝင္စားလာေအာင္ စည္းရံုးေပးျပီး သူ႕က္ုိ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုပ္ေပးပါလား အဲဒိအတြက္ ကိုႀကီး ေဘာက္ဆူးေကာင္းေကာင္းေပးပါ့မယ္ @ ရပါတယ္ က္ုိႀကီး တကယ္လို႕ သူတကယ္စိတ္ဝင္စား လာရင္ ေစာတို႕က တကယ့္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကမွာ ေစာဖက္က ဆက္ျပီး မကူညီႏိုင္တဲ့အခ်ိန္ ၾကရင္ အဲဒိကိစၥကို ကိုႀကီး တာဝန္ယူေပးရမယ္ေနာ္ # အိုေခ ေစာ ကိုႀကီး သေဘာေပါက္တယ္ အဲဒါက္ုိႀကီး တာဝန္ထား ေစာသာ ေစာအပိုင္း ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ ခ်စ္သူျဖစ္တာနဲ႕ က္ုိႀကီး ၃ သိန္း ဆုခ်မယ္ ၃ သိန္းဆိုေတာ့ မဆိူုးဘူး ေစာ ေပ်ာ္သြားတယ္။ က္ု္ိႀကီး တိုက္ခန္းကို ေရာက္ေတာ့ ေစာက္ုိ က္ုိႀကီး အခန္းမွာ နားေနခိုင္းတယ္။ ကိုႀကီးကေတာ့ ဖုန္းဆက္ျပီး သူ႕လူက္ုိေခၚေနတယ္။ ခနေနေတာ့ အဲဒိလူေရာက္လာေတာ့ ကိုႀကီးက # ေစာ ဒီထဲမွာပဲ ခနေနေနာ္ ဒီေကာင္က ျငင္းမွာ ကိုႀကီး ၾကည့္ျပီး စည္းရံုးလိုက္မယ္ ဒီေကာင္ႀကီးေက်းဇူးေၾကာင့္ ဒီ ၃ လအတြင္းမွာ ကိုႀကီး သိန္းေထာင္ဂ႑န္းေက်ာ္ ျမတ္ထားတာ သူ႕ကို ေက်းဇူးဆပ္ဖို႕ ကဒီနည္းက အေကာင္းဆံုးပဲ @ ဘာေတြ လုပ္လို႕ဒီေလာက္ရတာလဲ ကိုႀကီး # အိမ္ျခံေျမ ဝယ္ေရာင္း လုပ္တာ ခနေနာ္ ေစာေလး အျပင္မွာ ထိုလူေရာက္လာျပီမို႕ ကိုႀကီး အခန္းထဲမွ ထြက္သြားပါတယ္။ ေစာလဲ ဖုန္းႏွိပ္ရင္း ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ အေတာ္ေလး ၾကာမွ ကိုႀကီး ျပန္ဝင္လာပါတယ္။ # မနဲေျပာရတယ္ အဆင္ေျပပီ ဟိုဖက္ အိပ္ခန္းထဲမွာ သူအဆင္သင့္ေစာင့္ ေနတယ္ ေစာ ဝင္သြားလိုက္ ေအာ္ မီးလံုးဝ မဖြင့္နဲ႕ေနာ္ သူနဲနဲရွက္ေနတယ္ အဆင္ေျပပါေစ ေစာေလး @ ဟုတ္ အဲဒါဆို ေစာ သြားေတာ့မယ္ေနာ္ ကိုႀကီး ဒါနဲ႕ ရိုးရိုး Oil လား Body to Body လုပ္ ေပးရ မွာလား က္ုိႀကီး # Body to Body ပဲေစာ ဒါမွပို အဆင္ေျပမွာ ကိုႀကီးေျပာတာမေမ့နဲ႕ေနာ္ @ ဟုတ္ ေစာ သြားေနာ့မယ္ က္ုိႀကီး # အိုေခ ေအာင္ျမင္ပါေစေစာေလး ေစာ က္ုိႀကီး အခန္းကေန ထြက္လိုက္ျပီး ဟိုဖက္အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ေမွာက္အိပ္ေနပါတယ္။ အဝတ္ေတြ အကုန္ခြ်တ္ထားျပီး တင္ပါးေပၚ သဘက္အတိုေလး အုပ္ခါ ေခါင္းကို ဟိုဖက္လွဲ႕ျပီး အိပ္ေနပါေလရဲ႕။ ေစာ လက္ထဲမွာ ပါ လာတဲ့ ဆီဘူးေလး ေဘးမွာခ်ခါ အဝတ္အစားေတြ ခြ်တ္လိုက္ပါတယ္။ အတြင္းခံေလးပဲ က်န္ေတာ့မွ ကုတင္ေပၚ အသာ တက္လိုက္ျပီး ထိုသူရဲ႕ ေျခဖဝါးကို စႏိုးတာဝါေလး ေဖာက္ခါ သုတ္ေပးမယ္ လုပ္တုန္း မွာပဲ  ေစာတီးေနာ္ အားနာတယ္ ညီေလး ဘုရားေရ ဒါ ဒါ က္ုိေလး အသံပါလား။ အခန္းက မီးအေမွာင္ ခ်ထားေတာ့ မသဲကြဲတာမို႕ အခုမွ ေသခ်ာၾကည့္မိတယ္ ဟုတ္တယ္ ဒါ ကိုေလး အစစ္ပဲ။ ျပတ္သြားတဲ့ ခ်စ္သူကို ခုထိ တမ္းတေနတာ ကိုေလး တဲ့လား။ ေစာ ရင္ေတြ ေျဗာင္းဆန္ ကုန္ပါျပီ။ လည္ေခ်ာင္းကို အနည္းငယ္ ဟခါ သက္ျပင္း ခ်သံလို လိုနဲ႕ အင္း ဟုသာ ေစာ ေျဖလိုက္ပါတယ္။ ေစာမွန္း က္ုိေလးက္ု မသိေစ ခ်င္ဘူးေလ။ ႏွိပ္တဲ့ လက္ေတြက ခ်က္ျခင္းေအးစက္ လာသလို အနည္းငယ္ တုန္ယင္ေနတာမို႕ မနဲ သတိထားျပီး ႏွိပ္ေနရ တယ္။ အခုႏွိပ္ေပးေနတာ ေစာ မွန္းသာ ကိုေလးသိသြားရင္ ကိုေလး ဘယ္လိုတုန္႕ျပန္မလဲ ေစာ မေတြးတက္ေပ။ ကိုက အမွားနဲ႕လူမို႕ ေၾကာက္ရြံေနမိတာေတာ့ အမွန္ပင္။  လက္ေတြ ေအးစက္ေနတာပဲ အရမ္းေအးရင္ အဲကြန္း ေလ်ာ့လိုက္ရတယ္ ညီေလး ေစာ ခုနကလိုသာ အင္းပဲ ေျဖလိုက္တယ္။  ကိုဒီလိုႏွိပ္တာ ေဖာက္ျပန္ရာ မက်ပါဘူးေနာ္ ညီေလး ရိုးရိုးသားသား ႏွိပ္တာပဲ ... က္ုိ႕မွာ ကို သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ခ်စ္သူ ရွိတယ္ သူ႕ကို သစၥာေဖာက္သလို ျဖစ္မိမွာ စိုးလို႕ပါ သူ႕အေၾကာင္း ေျပာ ျပမယ္ အႏွိပ္ ခံရင္း ေနာ္ ညီေလး @ အဟြတ္ အင္း ခံတြင္းခတ္သလို လုပ္ရင္း အင္း လိုက္ရေပမယ့္ ေစာ ရင္ေတြ နာေနရပီ ကိုေလးရယ္  သူကေလ ျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ ေခ်ာေခ်ာေလးကြ မ်က္ႏွာေလးက ခ်ိဳေနတာပဲ နာမည္ေလးကလဲ ဆန္းတယ္ အမုန္းေစာတဲ့ ကိုက သူ႕က္ုိ အရမ္းခ်စ္တာ သူကလဲခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတာကိုး ကိုသူ႕ကို ဘယ္ေလာက္ထိ ခ်စ္လဲဆိုရင္ မန္းေလးက ေတာင္သမန္အင္းႀကီးမွာေတာင္ က္ုသစၥာ ဆိုခဲ့ေသးတယ္ ေစာ လက္ေတြပါမက အသားေတြပါ တဆတ္တုန္တုန္ရင္း မ်က္ရည္ေတြ က်ေနရျပီ ကိုေလးရယ္။ က္ုေလးကေတာ့ ေစာအေၾကာင္းေတြ ေျပာေနတယ္။ ေစာက က္ုေလးကို ႏွိပ္ေပးရင္း ရင္ကြဲမတက္ ခံစားေနရျပီေလ။  ခုေတာ့ ေစာက သူတျခားတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိသြားတယ္ေလ အဲဒါေၾကာင့္ ကို႕စီကေန ထြက္သြားတယ္ ဒါကေတာ့ ညီေလးရယ္ လူဆိုတာ ျဖစ္တက္ပါတယ္ ကိုအပစ္ မတင္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ စိတ္မေကာင္းတာက ကိုအခု သူ႕ကို လိုက္ရွာလို႕ မေတြ႕တာပဲ သူေနာက္လူနဲ႕ အဆင္ေျပေမရင္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး တကယ္လို႕ အဲ့လို မဟုတ္ပဲလသူဒုကၡေရညက္ေနမယ္ဆို အကို ကူညီေပး ခ်င္တယ္ သူျပန္မခ်စ္ေတာ့လဲ မတက္ႏိုင္ဘူးေလ ကိုက သူ႕ကိုခ်စ္တာကိုး အဲဒါ့ေၾကာင့္ သူ႕က္ုိျပည့္စံုေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးရရင္ပဲ ကိုေက်နပ္ပါျပီ ေစာ ေစာ ဘယ္လိုမွ မခံစားႏိုင္ေတာ့တာမို႕ ပါးစပ္ကို လက္နဲ႕အုပ္ခါ အင့္ခနဲ င္ုိခ်လိုက္ျပီး အခန္းထဲမွ ေျပးထြက္ခါ ကိုႀကီး အခန္းဖက္ ကူးခါ က္ုိႀကီး ကုတင္ေပၚေမွာက္ရက္ ပစ္လွဲခ်ခါ အားရပါးရ င္ုိခ် လိုက္ပါေတာ့တယ္။ @ အီး ဟီး ဟီးး ဟီး ဟင့္ အီး ကိုႀကီး အလန္႕တၾကား ေစာ ပုခံုးကို ကိုင္လႈပ္ခါ # ေစာ ေစာေလး ေစာ ဘာျဖစ္တာလဲ မင္းကို ဘာလုပ္လိူက္လို႕လဲ ဟာကြာ ျပသနာပဲ ကိုႀကီးေမးတာကိုလဲ ျပန္မေျဖႏိုင္သလို ကိုႀကီး အခန္းထဲက ထြက္သြားတာကိုလဲ တားခ်ိန္မရလိုက္ပါ။ ေမာင္ေမာင္ ခါးပတ္ပုဝါႀကီး ပတ္ခါ အခန္းထဲမွ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႕ ထြက္လာတုန္းမွာပဲ ကိုဇြဲ ကိုေတြ႕တာမို႕ ခုနေကာင္ေလး ဘာျဖစ္သြားတာလဲ ေမးမယ္ လုပ္တုန္းမွာပဲ # မင္း ေစာ က္ုိ ဘာလုပ္လိုက္တာလဲ ေမာင္ေမာင္  ဗ်ာ ေစာ ေစာ ဟုတ္လား ဆက္လက္ တင္ျပ သြားပါမည္။ အားေပးသူအ်ားက္ု အထူးေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္ ကိုေလး ေတာင္သမန္အင္း ႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းဖြဲ႕သံစဥ္ ( ဇာတ္သိမ္း) ေမာင္ေမာင့္ အေမးစကားေၾကာင့္ ကိုႏိုင္ဓန အနည္းငယ္ အ့ံအားသင့္သြားခါ & သူက ေစာလို႕ေတာ့ သူ႕က္ုသူေျပာတယ္ နာမည္အျပည့္စံုေတာ ငါလဲမသိဘူး  ဟုတ္တယ္ ဗ် က်ေနာ္ေျပာေျပာေနတဲ့ ေစာေလးပါဗ်ာ အမုန္းေစာပါ ဖယ္ကိုႏိုင္ က်ေနာ္ ေစာ စီသြားမယ္ & ဟာ ေနဦးဟ့ ဟိုကလဲ အတင္းငိုေနတာ ျပသနာေတ တက္ကူန္မယ္  တက္တက္ဗ်ာ ဖယ္ေပး က္ုႏိုင္ရာ & ခနေလးပါ ေမာင္ေမာင္ရာ ငါအရင္ဝင္ေအး လိုက္မယ္ ခနေလးေစာင့္  ဟာ ဗ်ာ က်ေနာ့္အေၾကာင္း သ္ရဲ႕သားနဲ႕ က္ုိႏိုင္က ရစ္ပီ သြားဗ်ာ ျမန္ျမန္ ေမာင္ေမာင္ အဝတ္အစားပင္ ျပန္မဝတ္ေတာ့ ဒီအခန္းထဲမွာ ေစာရွိေနတာ ေသခ်ာျပီ သူေစာနဲ႕ ေတြ႕ခ်င္တယ္။ ေစာဘယ္လို အခက္အခဲေတြေၾကာင့္ ဒီလိုအလုပ္ကို လုပ္ေနရတာလဲ။ ဟာကြာ ေစာရယ္ မင္းငါ့စီကိုျပန္လာ ရမွာက္ုကြာ။ ႏိုင္ဓန အခန္းထဲျပန္ဝင္ သြားေတာ့ ေစာက အင္က်ီေတြ ဝတ္ထားပါပီ။ ခုန ကိုေလး အခန္းထဲက ေျပးထြက္လာထဲက အဝတ္ေတြပါ ယူခဲ့တာေလ။ @ ေစာ ျပန္ေတာ့မယ္ ကိုႀကီး ေစာ သူ႕ကိုမေတြ႕ ခ်င္ဘူး ေစာက္ုကူညီပါ အစ္ဟင့္ ေနာ္ & ေနပါဦးေစာရယ္ ျပသနာဆိုတာ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္း လိုက္မွ ျပီးသြားမွာေလကြာ @ ေျဖရွင္းစရာ မလိုေအာင္ အေျဖက ရွင္းေနျပီးသားပါ ကိုႀကီး ေစာလိုလူက သူနဲ႕ မထိုက္တန္ဘူး ေစာ သူ႕ကိုလဲ ျုပန္လက္ခံမွာမဟုတ္ဘူး ေနာက္ဆံုး ေစာသူနဲ႕ လံုးဝျပန္မေတြ႕ခ်င္ ေတာ့ဘူး ကိုႀကီး ေစာ ငိုရင္းေျပာေနသမွ်ကို အခန္းေရွ႕ကေန တံခါးမွာ နားရြက္ကပ္ျပီး နားေထာင္ေနတဲ့ ေမာင္ေမာင္ ၾကားေနရပါတယ္။ မျဖစ္ဘူး သူ ေစာကို ဒီတိုင္း မလႊတ္ထားႏိုင္ဘူး။  ဒုံးးးးဒံုးးးးး ကိုႏိုင္ တံခါးဖြင့္ေပးပါဗ်ာ ကိုႏိုင္ ဒံုးးးးဒံုးးးး ေစာ က္ုိေလး စကားေျပာပရေစ ေစာ @ ဟင့္အင္း မဖြင့္နဲ႕ ကိုေလး ျပန္ပါေတာ့ ေစာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေစာ က္ုေမ့ပစ္လိုက္ပါ ေစာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အီးဟီးဟီးး တံခါးရြက္ တစ္ရြက္သာျခားေနေပမယ့္ သူတို႕ၾကားမွာ ကမၻာ တစ္ခု ျခားေနသလို ေမာင္ေမာင္ ခံစားရတယ္။ ႏိုင္ဓနလဲ ဘာေျပာရမွန္း မသိေတာ့ အျပင္ကေန တံခါးကို ေစာင့္တြန္းေနတဲ့ ေမာင္ေမာင့္ေၾကာင့္ အေစာက တံခါးကို ေက်ာနဲ႕ကပ္ခါ အတင္း ဖိတြန္းထားပါတယ္။ တံခါးကလဲ ေလာ့ခ်ထားတာမို႕ ေတာ္ရံုနဲ႕ေတာ့ ပြင့္ဖို႕မလြယ္ေပ။ အျပင္က ေမာင္ေမာင္ တစ္ခ်က္ ေစာင့္တြန္း လိုက္တိုင္း အေစာရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေလး သိမ့္ခနဲ တုန္သြားခါ အေစာ ငိုေၾကြးေနပါေတာ့တယ္။  ေစာ တံခါးဖြင့္ကြာ ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ @ မဖြင့္ဘူး က္ုေလး မျပန္မခ်င္း ေစာမဖြင့္ဘူး ကိုေလး အခု ၅ မိနစ္အတြင္း ျပန္ပါ မျပန္ရင္ ေစာဒီ တိုက္ခန္းေပၚကေန ခုန္ခ် လိုက္မယ္ ေျပာမယ့္သာေျပာေနရတာ ေစာရင္ေတြနာလို႕ အသားေတြပင္ တုန္ရင္ေနပါျပီ။ ကိုေလးရယ္ က္ုေလးေပးတဲ့ အခ်စ္က ေစာနဲ႕ဘယ္လိုမွ မထိုက္တန္ပါဘူး။ ေစာ က္ုေမ့လိုက္ပါ။ ေစာ မိုက္ပစ္နဲ႕ ေစာပဲရွိပါေစ။ က္ုေလးကို ပစ္မွားမိခဲ့တဲ့အတြက္ ေစာက္ုယ့္ဖာသာ ေနာင္တရလို႕ မဆံုးဘူး။ ေနာင္ဘဝ ေတြဆိုတာ ရွိရင္ ေစာေလ တစ္သက္လံုး ကိုေလးရဲ႕ အခ်စ္ေၾကြးေတ ေက်ေအာင္ဆပ္ပါ့မယ္။ ေစာရဲ႕ စကားေတြက ကို႕ကို အရွင္လတ္လတ္ ေအာင္သတ္ေန သလိုပါပဲ။ ရက္စက္ျပန္ျပီ ေစာရယ္ က္ုိဒိောာက္ ခ်စ္မွန္း သိသားနဲ႕ ဘာလို႕ဒိေလာက္ထိ ရက္စက္ႏိုင္ရတာလဲကြာ။  ေကာင္းျပီ ေစာေလး ကို အခုခ်က္ျခင္းျပန္ပါ့မယ္ ဒါေပမယ့္ ေစာ သိေအာင္ တစ္ခုေတာ့ ကို ေျပာျပမယ္ ေစာဟာ ဘာေတြပဲ လုပ္ခဲ့လုပ္ခဲ့ ဘယ္လိုပဲေနခဲ့ေနခဲ့ ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့ ေစာဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ ရုပ္နဲ႕နာမ္ တြဲေနသေရြ႕ က္ုအျမဲတမ္း ခြင့္လႊတ္ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႕ ေစာင့္ေနပါ့မယ္ ေစာ ဘဝရဲ႕ ေနာက္ဆံုးထြက္ေပါက္ တစ္ခုအျဖစ္ ကိုရပ္ေစာင့္ ေနပါ့မယ္ ေစာ သာ ကို႕ကို သတိရတယ္ဆိုရင္ ျပန္လာခဲ့ေပးပါ ေစာေလး ငိုျပီေလ ေစာ တံခါးေက်ာကို ေက်ာမွီခါ ထိုင္ခ်ရင္း တံခါးကို ေနာက္စိနဲ႕ေစာင့္ေစာင့္ျပီး ရႈိက္ၾကီးတငင္ င္ုခ်လိုက္ပါတယ္။ ေမာင္ေမာင္က အသံထြက္လာတဲ့ တံခါး ေအာက္နားကို လက္နဲ႕ အသာေလး ပြတ္လိုက္ရင္း  ကိုထားခဲ့တဲ့ ေစတနာ ေမတၱာေတြကို အသိအမွတ္ျပဳတယ္ ဆိုရင္ ေစာက္ုယ္ေစာ ေစာင့္ေရွာက္ပါေနာ္ ဒီကမၻာမွာ ေစာ ရွိေနေသးတယ္ ဆိုတဲ့ အသိေလးနဲ႕ ကိုအသက္ဆက္ ရွင္ပါရေစ @ ေတာ္ပါေတာ့ ဒံုးးးဒံုးး မေျပာပါနဲ႕ေတာ့လအီးဟီး သြား က္ုေလး သြားေတာ့ ဒံုး ဒံုး ေမာင္ေမာင္ တံခါးနားက္ု ပါးေလးကပ္ခါ  ကို မင္းကို သိပ္ခ်စ္တယ္ေစာေလး ခနေနေတာ့ေမာင္ေမာင့္ အသံေျပာက္သြားပါတယ္။ ႏိုင္ဓန ကုတင္ေပၚကေန ထိုင္ခါ ပြဲၾကည့္သူ သက္သက္ ဘာမွ ဝင္ေျပာလို႕ မရေလာက္ေအာင္လဲ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားမႈေတြက အထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္ေနတာေလ။ ေစာကေတာ့ တခါးနားကေန မထေသး ဒူးႏွစ္ဖက္ၾကားကို ေခါင္းညႈပ္ခါ တသိမ့္သိမ့္ ငိုလို႕ေကာင္းေနတုန္း။ & ေမာင္ေမာင္ ျပန္သြားေလာက္ျပီ ေစာေလး ႏိုင္ဓန ေစာေလး ပုခံုးက္ု ျဖစ္ညႈစ္ခါ အားေပး ရင္း ထူေပး လိုက္တယ္ @ ကိုႀကီး ေစာ ေစာ မွားသြားလားဟင္ အင့္ ေစာေလ အခု သူ႕အခ်စ္ေတြက္ုိ နားလည္ေလေလ ေစာဆိုတာ သူနဲ႕ ဘယ္လိုမွ မထိုက္တန္တာ သိလာေလေလပဲ ဟင့္ ဟင့္ ေစာ သူေပးတဲ့ အခ်စ္ေတြက္ုိ ဘယ္လို အင္အား ဘယ္လို သတၱိ ေတြနဲ႕ ယူရမွာလဲ အီးဟင့္ ေစာေလ ေစာ က္ုိေလးကို အရမ္း ခ်စ္တယ္ ကိုရီးရယ္ အီးဟီးးးဟီးးး & ေစာရယ္ ေစာပုခံုးကို ဖက္ရင္း သက္ျပင္းခ်ရံုမွ် အပ ႏိုင္ဓနလဲ ဘာမွ မတက္ႏိုင္ ေတာ့ေပ။ ေအာ္ သ္ိပ္ခ်စ္ၾကရဲ႕ သားနဲ႕ အမွားတစ္ခုေၾကာင့္ ၂ ေယာက္လံုး ခံစားေနရတာ ရင္ေမာ စရာပါလား။ အျမန္ဆံုး အတင္ေျပ ၾကပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးရံုပဲ တက္ႏိုင္ေတာ့ တာေပါ့ေလ။ ေတာင္သမန္အင္းႀကီးရဲ႕ ညေနခင္းေလေျပေအး ေတြက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ တိုက္ခတ္ေနသည္ ထင္ရရဲ႕။ နဂိုထဲက ယိုင္နဲ႕ေနတဲ့ အသည္းက္ု မနဲအားတင္းထားရတဲ့ ေမာင္ေမာင္ တစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္ ေပၚကေနဆင္း ခါ အင္းေရစပ္ ဖက္ကို ေလွ်ာက္လာ လိုက္ပါတယ္။ ျဖိဳးေလးက ဆိုင္ကယ္ကို ေထာက္လိူက္ျပီး ေမာင္ေမာင့္နားကို လိုက္လာပါတယ္။ € စိတ္ညစ္စရာေတြ တအားမေတြးပါနဲ႕ကြာ မင္းကလဲ တခါတေလ လာတာကို  ျဖိဳးေလးရယ္ မင္းလဲသိသားနဲ႕ ငါ့မိတ္ေဆြ အိမ္မွာ ေစာနဲ႕ဆံုျပီးထဲက ငါထက္ျပီး လိုက္ရွာေနတာ အခုဆို ၆ လေတာင္ေက်ာ္ျပီ လံုးဝမေတြ႕ရဘူး ငါရွာေနလို႕မ်ား သူ႕မွာ ေရွာင္တိမ္းရင္း အခက္အခဲေတြ ထပ္ေတြ႕ေနမလား ဆိုတဲ့ အသိကလဲ ငါ့ကိုငါႏွိပ္စက္ ေနသလို ခံစားရတယ္ ငါမျပန္ခင္ ေစာအေၾကာင္းကို ရေအာင္စံုစမ္းေပးပါကြာ € ေအးပါကြာ ငါ့အသိေတြ အကုန္လံုးကိုလဲ ငါဖုန္းဆက္ေမးထားပါတယ္ တစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ့ ဟာကြာ ခနေနာ္ ေမာင္ေမာင္ ျဖိဳးေလး စကားမဆံုး ခင္မွာပဲ ဖုန္းဝင္လာတာမို႕ ဖုန္းကိုင္လိုက္ပါတယ္။ € ဟယ္လို ေအး ဟုတ္တယ္ေျပာ အင္းေလ ေဟ ဟုတ္လား ဘယ္မွာတဲ့လဲ ေအးပါ ျမန္ျမန္ေျပာ စမ္းပါ ဟာကြာ ဟုတ္လို႕လား မင္းဟာက ေသေကာေသခ်ာရဲ႕လား အင္း ေအး ျပီးေရာ ေအးေအး ျဖိဳးေလး ဖုန္းခ်တာနဲ႕ ေမာင္ေမာင္ ျဖိဳးေလး လက္ေမာင္းကို ကိုင္လႈပ္လိုက္ခါ  ဘာလဲ ျဖိဳးေလး အေစာ အေစာ က္ုေတြ႕ျပီ မဟုတ္လား ဟင္ ေျပာစမ္းပါ € အင္း ဟုတ္တယ္ ဒါေပမယ့္  ဘာ ဒါေပမယ့္လည္းကြာ ျမန္ျမန္ေျပာစမ္းပါ ဆိုေန € ေျပာရမွာ စိတ္ေတာ့မေကာင္း ဘူးကြာ  ေျပာပါဆိုေနကြာ လီးပဲ € ေစာက ဒီမွာ ျပန္ေရာက္ေနတာ ၂ လေလာက္ရွိျပီတဲ့ အင္းေဘးက ကန္ပတ္လမ္းမွာ ညဖက္ဆို ဟို ညဖက္ဆို  အဟက္ ဘာလဲ ေၾကးစား လိုက္ေနတာလား ဟုတ္လားျဖိဳးေလး ေျပာစမ္းပါ အားနာစရာ မလိုဘူးေဟ့ေကာင္ ငါက ေစာက္ုိ ခ်စ္တာ လံုးဝသန္႕ရွင္းတယ္ အေစာ ဘာပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန ငါဆက္ခ်စ္မယ္ သူသာ ငါ့က္ုိ ျပန္လက္ခံဖို႔ပဲ လိုတာ သူ႕ဘဝကေၾကြက်ေနတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ လူတကာနင္းလို႕ ျပားေနေပ့ေစ ေဟ့ေကာင္ ဖြဖြေလးေကာက္ ကတၱီပါ ေသတၱာထဲထည့္ ျပီး အျမတ္တႏိုးနဲ႕ ငါဖက္အိပ္ႏိုင္တယ္ ငါေစာက္ုိ အဲ့ေလာက္ထိ ခ်စ္တယ္ € ေအးပါကြာ ဒါကမင္းခံစားမႈေလ ငါအေနနဲ႕ေတာ့ မင္းအတြက္ ေျပာတာပါ  ရွင္ဘုရင္နဲ႕ ေက်းေတာသူေတာင္ ယူၾကေသးတာပဲ ငါ့အတြက္ေတာ့ ငါျမတ္ႏိုးတဲ့ သစ္ပင္ေလး ငါပ်ိဳးခြင့္ရရင္ကိုပဲ ဘုရားေပးတဲ့ ဆုလး္အျဖစ္ ေက်နပ္ေနလိုက္မယ္ € ဒါဆို ငါတို႕ ေစာင့္ရေအာင္ အခုပဲေမွာင္ေနျပီ ခနေန သူလာေတာ့မယ္ ထင္တယ္  အဲဒါ မင္းေျပာေနဖို႕ေတာင္ မလိုဘူး ခုခ်ိန္ မင္းငါ့ကို ရိုက္ေခၚရင္ေတာင္ အရိုက္ပဲ ခံလိုက္မယ္ မလိုက္ဘူး ငါဒီတခါေတာ့ ေစာကို လံုးဝ လက္လႊတ္ဆံုးရႈံး မခံေတာ့ဘူးကြာ မရရေအာင္ ျပန္ယူမယ္ ေစာကို ငါအရမ္းခ်စ္တယ္ ¥ ေစာ သူငယ္ခ်င္းရယ္ ဒီေန႕ မသြားပါနဲ႕လား ေနလဲေကာင္းတာ မဟုတ္ပဲနဲ႕ ျဖစ္ပါ့မလား ဟိုေန႕ကလို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လူေတြနဲ႕ တိုးရင္ နင္ပ္ုဆိုးလိမ့္မယ္ @ မတက္ႏိုင္ဘူးဟာ ေဆးခန္းသြားဖို႕ ပိုက္ဆံက လိုေသးတယ္ဟ့ လူကေတာ့ ၾကည့္လိုက္ရ မွာပဲ ရပါတယ္ဟာ ငါသြားေတာ့မယ္ ¥ ဆိုင္ကယ္လဲ သတိထားေမာင္းဦး ငါ့ကိုႀကီးနဲ႕ ခ်ိန္းျပီးသား ျဖစ္ေနလို႕ ႏို႕မို႕ဆို ငါအေဖာ္လို္ေပး ပါတယ္ သတိထားေနာ္ သူငယ္ခ်င္း @ ေအး ေအး ရတယ္ ငါလဲ ေျဖးေျဖးပဲ ေမာင္းမွာပါ အတူေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေျပာရင္းက သက္ျပင္းကို အသာ ခ်မိလိုက္တယ္။ ဆိုးရြား လိုက္တဲ့ ဘဝ။ ကိုေလးနဲ႕ ေဝးရာေျပးေတာ့လဲ အဆင္မေျပ။ မန္းေလး ျပန္လာေတာ့လဲ မိဘေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြ သ္ိမွာစိုးလို႕ ပုန္းရႈိးကြယ္ရႈိးေနေနရတယ္။ သိရင္လဲ ေစာက္ုိပဲလအပစ္ဝိုင္းေျပာ ၾကမွာ ေနာက္ျပီး ေစာဘာေတြ လုပ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာလဲ မသိေစခ်င္လို႕ေလ။ အခုေတာ့ ဘဝက နစ္သထက္နစ္ ေနျပီ။ တေနကုန္ အခန္းေအာင္း ညဖက္က်မွ ေယေတာင္သမန္အင္း ေဘးမွာ ခႏၶာကိုယ္ အရင္းျပဳ လူတကာျပဳသမွ် ခံကာ ဝမ္းစာအေရး ရုန္းကန္ေနရတယ္။  မိုးေတာင္ခ်ဳပ္ေနျပီ ေစာလာေတာ့မယ္ မင္းျပန္ခ်င္ ျပန္ႏွင့္ေလ ေတာ္ၾကာ မင္းရွိရင္ သူရွက္ေနဦးမယ္ € ရပါတယ္ကြာ တစ္ေယာက္ထဲ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲထဲမွာ စိတ္မခ်ပါဘူး  ဟားးးး ျဖိဳးေလးရယ္ ေစာေတာင္ ဒီကိုလာရဲတာ ငါကဘာလို႕ မေစာင့္ရဲရမွာလဲ € လ်ာမရွည္နဲ႕ ငါ့ဘာငါ ေစာင့္တာ ဘာျဖစ္လဲ  ျပီးေရာကြာ ငါကေတာ့ ေစာလာရင္ ဒီတခါ မရမက ေတာင္းပန္မယ္ ေစာ ဘဝ ဒီလိုျဖစ္ေနတာ ငါမၾကည့္ရက္ဘူး သူ႕ကို ငါမရရေအာင္ ျပန္ေခၚသြားမယ္ကြာ ဟား ဟား ဆိုင္ကယ္ေမာင္းေနရင္းက ညဖက္ေလတျဖဴးျဖဴး တိုက္ေန တာေတာင္ ေခါင္းေတြက မူးခနဲ မိုက္ခနဲ ျဖစ္ေနတာမို႕ သတိထားျပီး ေမာင္းလာ ရတယ္။ ျပန္ရင္ေကာင္းမလားလို႕ ေတြးမိေပမယ့္ မနက္ျဖန္အတြက္ စားဖို႕ရယ္ ေဆးဖိုးရယ္ ဒါေလးေတာ့ ရေအာင္ရွာမွ ျဖစ္မယ္ဆိုျပီး ေျဖးေျဖးခ်င္း ေလးပဲ ေမာင္းလာပါတယ္။ အင္းေဘး လမ္းကိုေရာက္ေတာ့ အေတာ္ေမွာင္ေနပါျပီ။ ဟိုေနရာ တစ္ေယာက္ ဒီေနရာ တစ္ေယာက္ရပ္ေနတဲ့ လူေတြက္ုိ အေျခအေန ၾကည့္ရင္းက ဆိုင္ကယ္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္းပဲ ေမာင္းလာလိုက္ပါတယ္။ ေတာင္သမန္အင္းႀကီးကို ေရာက္တိုင္း ကိုေလးရဲ႕ အသံကို ၾကားေရာင္ မိတာကလဲ ေစာအတြက္ ေန႕စဥ္ ခံစားရတဲ့ ဒုကၡတစ္ခုပါပဲ။ ကိုေလးကို ဒီေန႕မွ တအား သတိရေနတာ ဘာလို႕ပါလိမ့္။ ကိုေလးလဲ ေစာကို တအားလြမ္းေနတာမိားလား လို႕ မတန္မရာ ေတြး မိရင္း မခ်ိျပံဳးေလး ျပံဳးလိုက္စဥ္မွာပဲ @ ဒုန္း အားးးးးး ကြ်ီးးးးးးး  ဘာေတြ ျဖစ္တာလဲ မသ္ိဘူးကြ ကားတိုက္တာနဲ႕ တူတယ္ € ဟာ သြားမၾကည့္နဲ႕ ငါလဲ မၾကည့္ရဲဘူး ညအိပ္ေပ်ာ္မွာမဟုတ္ဘူး  ေစာကလဲ ၾကာလိုက္တာကြာ ေသခ်ာရွာပါဦး ေတာ္ၾကာ ငါ့ကိုေတြ႕ျပီး ျပန္ေျပး သြားဦးမယ္ ေစာ ေခါင္းထဲက မိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားတာမို႕ ဆိုင္ကယ္ လက္ကိုင္ကို ထိန္းလိုက္စဥ္ အင္းဖက္ကေန အရွိန္နဲ႕ ေမာင္းလာတဲ့ ကားဖက္ကို ယိုင္က်သြားခါ လူက ထူခနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ နာက်င္မႈေတာ့ မျဖစ္ေပ။ ဒါေပမယ့္ ေစာ ကတၱရာ လမ္းေပၚမွာ လဲေနတယ္ ဆိုတာေတာ့ ကို႕ကိုယ္ကို သိပါတယ္။ ကားမီးထိုးတဲ့ဖက္က ေစာေခါင္းလွဲ႕တဲ့ဖက္နဲ႕ တန္းေနတာမို႕ ေစာ ျမင္ကြင္းထဲမွာ လူတစ္ေယာက္ကို ေသခ်ာေတြ႕လိူက္ရပါတယ္။ သူက ကိုေလးေပ့ါ။ ကိုေလးေရ ေစာကို ရွာေနတာလား ဟင္ ေစာ ဒီမွာ ကိုေလး။ ေစာ ကိုေလးကို ၾကည့္ေနတုန္း မွာပဲ ေျခေထာက္ေတြ ဆိုင္ကယ္ေတြ လူေတြအံုလာတာမို႕ ကိုေလးကို မေတြ႕ရေတာ့ေပ။ ပါးစပ္ကေန ကိုေလး လို႕လွမ္းေအာ္လုိက္ေတာ့ အသံက မထြက္ပဲ အြတ္ခနဲ ေသြးေတြအေထြးလိုက္ ထြက္ၾကလာပါတယ္။ ေစာ လက္တဖက္က က္ုေလး ရွိတဲ့ဖက္ကို ဆန္႕တန္းရင္း ရွိသမွ် အင္အားနဲ႕ လက္လႈပ္တယ္ ဆိုရံုေလး လက္ယက္ ေခၚေနမိတယ္။ ကိုေလးရယ္။  ေနပါဦးကြာ ေစာ လာမွာပါ ငါသိတယ္ သူလာက္ုလာမွာ € အခ်ိန္မနဲေတာ့ဘူးကြ ၁၁ ခြဲေနျပီ  မင္းျပန္ခ်င္ျပန္ကြာ ငါေနခဲ့မယ္ € လုပ္ျပန္ျပီကြာ ျပသနာပဲ ေမာင္ေမာင္ကလဲ • ပြီးးးးးပြမ္ ပြီးးးးးပြမ္ ပြီးးးးးးပြမ္  ေအာ္ ခုန ဆိုင္ကယ္တိုက္တဲ့ သူကို လာေခၚတာနဲ႕ တူတယ္ကြ ဘာမွ မျဖစ္ပါေစနဲ႕ ညအေမွာင္ ေအာက္မွာ ေတာင္သမန္အင္းႀကီးကို သစၥာျပဳ တိုင္တည္ရင္း ေစာင့္ေနတဲ့ လူတစ္ယာက္ သူ႕မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တေပြ႕တပိုက္နဲ႕ေပါ့။ အခ်ိန္က ည ၁၂ နာရီပင္ေက်ာ္ ေနေပျပီ။ ေမွ်ာ္သူကေတာ့ ေရာက္မလာပါေပ။ ခုန ယဥ္တိုက္မႈ ျဖစ္သြားတဲ့ ေနရာက ေသြးကြက္ေတြ ေပၚမွာလဲ သူ႕ကို လက္ယက္ကာ ေခၚေနတဲ့ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ မိုးခ်ဳျပီမို႕ ခပ္ၾကဲၾကဲ သြား လာေနတဲ့ ဆိုင္ကယ္ေတြက ထို လက္ယက္ျပေနတဲ့ လူငယ္ေလးေပၚကေန ျဖတ္ေမာင္းသြား ၾကေပမယ့္ ထို လူငယ္ေလးကေတာ့ လက္ယက္ခါ သူ႕ခ်စ္သူက္ုေခၚေနဆဲ။ ေတာင္သမန္ အင္းစပ္မွ အင္းႀကီးကို တိုင္တည္ကာ သစၥာျပဳေနသူကလဲ ႏႈတ္မွ တတြတ္တြတ္ ရြတ္ဆိုရင္း သူ႕ခ်စ္သူလာခ်ိန္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနဆဲ <~~~~~~ ျပီးပါျပီ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခမ်ာ့ ကိုေလး

ေဇာ

ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္လမ္းေလးကို အေျခခံ ေရးထားေသာ လိင္တူဇာတ္လမ္းပါခမ်ာ့။ ဆႏၵရွိမွ အားေပးၾကပါ။ #ေဇာ သူ႕လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ ေသြးစြန္းေနတဲ့ အိပ္ယာခင္းစေလးကို မမွိတ္မသုန္ ၾကည္ေနရင္းက ရင္ထဲမွာစို႕နင္လာခါ တစ္ခ်ိန္က အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ျပန္လည္လို႕ ျမင္ေရာင္လာမိ ပါေတာ့တယ္။ - ခြ်တ္ ခြ်တ္ ဟိတ္ သူ႕ေခၚသံေၾကာင့္ မဒီေနာက္သို႕ လွဲ႕ၾကည့္ခါ - နငိငါ့ကို ေခၚတာလား မိုးမိုး - ဟာကြာ ဒီဒီကလဲ ဖီးေအာက္လိူက္တာ မိုးမိုးလို႕ ေခၚတာမႀကိဳက္ပါဘူးဆိုေန ငါ့ကို ငမိုး လို႕ပဲေခၚ အဲ့လိုမေခၚခ်င္ရင္ မိုးစက္ လို႕ေခၚ - လွ်ာမရွည္နဲ႕ ငါ့ဖာသာ ေခၚခ်င္သလိုေခၚမယ္ နင့္အပူမပါဘူး မဒီကေျပာလဲေျပာ လမ္းကိုလဲ ဆက္ေလွ်ာက္ေနတာမို႕ မိုးစက္ပြင့္ ေက်ာင္းစိမ္းလံုခ်ည္ကို ျဖန္႕ခါကာ ဘိုသီဘတ္သီ ဝတ္ရင္း ေနာက္ကလိူက္ရပါေတာ့တယ္။ - ဟာ မိုးမိုး နင္ေလ တကယ္ပဲ ကို႕ကိုယ္ကို မိန္းခေလးဆိုတာလဲ သတိထားပါဦးဟ့ ဘယ္လို ျဖစ္ေနတာလဲ အေနအထိုင္ကို မတက္ဘူး မဒီ့ စကားေၾကာင့္ မိုးစက္ပြင့္ ရင္ထဲတင္းခနဲ ျဖစ္သြားခါ - ေအး အဲဒါဆို ေနာက္ခါ မင္းလဲစကားကို ဆင္ျခင္ေျပာပါ ငါ့ကိုမိန္းခေလးလို႕ ေျပာတာ ငါေစာက္ရမ္း တင္းတာေနာ္ ဒါေပမယ့္ မင္းကို ခ်စ္လြန္းလို႕ခြင့္လႊတ္လိူက္မယ္ ေနာက္မျဖစ္ေစနဲ႕ အိုေခ - အမေလး ျဖစ္ရမယ္ ေၾကာက္မေနဘူးနင့္ကို - ငါ နင့္ကို အတင္းဖက္နမ္းပစ္မာေနာ္ မဒီ သူတို႕က ၉ တန္းေက်ာင္းသူေတြ ေက်ာင္းဆင္းလို႕ က်ဴရွင္ကို သြားေနရင္း လမ္းမွာ မိုးစက္ပြင့္က မဒီကညာ ကို ဖြန္လိုက္ေၾကာင္ေနတာပါ။ ဆကယ္ေတာ့ မိုးစက္ပြင့္ ဆိုတာ ႐ုပ္ေခ်ာေခ်ာ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ငယ္စဥ္ထဲက ဘယ္လိုမွ ထိန္းမရ သိမ္းမႏိုင္ ေယာက္်ားစတိုင္နဲ႕ ေယာက္်ားတစ္ပိုင္း ျဖစ္ေနသူေပါ့။ မဒီတို႕နဲ႕ကလဲ ငယ္ငယ္ထဲက တစ္ေက်ာင္းထဲ ေနလာၾကတာမို႕ အတြင္းသိေတြပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္လဲ သူဘာေျပာေျပာ မဒီက စိတ္မဆိုးတာေပါ့။ - ဟဲ့ နင္ငါ့ကို နမ္းတာဘာျဖစ္မာလဲ နမ္းခ်င္သပ့ဆို အခုနမ္း နမ္း ေရာ နမ္းပါ အင့္ မဒီက သူမပါးေလးကို အတင္းထိုးေပးေတာ့ မိုးစက္ ေခါင္းေနာက္ကို ဆုတ္ခါ မ်က္ေမွာင္ႀကီးက်ဳံဳ႕ လိုက္ၿပီး - ဟ့ အ့လိုႀကီးဆိုေတာ့ ဖီးဘယ္လာမလဲဟ့ ငါ့လခြမ္းထဲမွ ေျပာလဲေျပာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လံုခ်ည္ကို ကေစာင္းဆြဲတင္လိူက္တာမို႕ မဒီ မ်က္လံုးျပဴးသြားခါ - ဟာ မင္ေျပာေလ ဆိုးေလပါလား နင္ကေလး မဟုတ္ေတာ့ဘူးေနာ္ အပ်ိဳျဖစ္ေနၿပီ႕ - ေတာ္စမ္းပါကြာ မင္းကိုေျပာရတာ ဖီးလ္ကိုမလာဘူး ေတာ္ၿပီ လစ္ေတာ့မယ္ တကယ္လဲ မိုးစက္ မဒီ့နားကထြက္လာခဲ့ ပါေတာ့တယ္။ - မိုးစက္ပြင့္ - ဗ်ာ အေမ လာၿပီ လာၿပီ ခနေလး - ဘာေတလုပ္ေနတာလဲ အိမ္ေနာက္ေဖး ဝင္ၿပီး - ျခင္းခတ္ ေလ့က်င့္ေနတာ အေမရ က်ေနာ္ ဟိုေကာင္ေတြ ျခင္းခတ္တာ အားၾကလို႕ - ငါေသခ်င္ေတာ့တာပဲ မိုးစက္ပြင့္ရယ္ ေမြးထားတာမွ ရွားရွားပါးပါး ဒီမိန္းခေလး တစ္ေယာက္ - ဟားးးး အေမ ဟိုးမွာ ဟိုးမွာ မိုးစက္ အလန္႕တၾကား ထေအာ္လိုက္တာေၾကာင့္ သူ႕အေမ ေျပာေနတာကိုရပ္လိူက္ခါ - ဘာလဲ ဟဲ့ ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ - ဟိုးမွာေလ အေမရာ ေတြ႕လား လမ္းထိပ္မွာ အေမ လမ္းထိပ္ကိုဝကည့္ေနတုန္းမွာပဲ မိုးစက္ အုတ္တံတိုင္းကို ဖတ္ခနဲဖတ္ခနဲ အဆင့္ဆင့္တက္ခါ လွ်င္ျမန္စြာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့တယ္။ - ဘယ္မွာ ဟင္ မိုးစက္ပြင့္ ငါေလ တကယ္ေတာ့ ဒီသမီးေလး ဒီလိူျဖစ္ခဲ့ရတာ ဆံုးပါးသြားၿပီ သူ႕အေဖေၾကာင့္ပါ။ ခေလးကို ငယ္စဥ္ထဲက အတင္းအလိုလိုက္ သူသြားေလရာေခၚ သူလုပ္သမွ်အကုန္ သင္ေပးေနမွေတာ့ ဒီခေလး ဒီလိူျဖစ္လာတာလဲ မဆန္းပါဘူး။ ေမြးထားတာက သား ၂ ေယာက္ သမီးဆိုလို႕ အငယ္ဆံုး မိုးစက္ပြင့္ေလး တစ္ေယာက္သာ ပါတာပါ။ ခုေတာ့ ေတာမေရာက္ ေတာင္မေရာက္ ဘယ္လိုမွကို ျပဳျပင္ေပးလို႕ မရေတာ့ေပ။ ေဒၚခင္မာၾကည္ ပြစိပြစ္ိနဲ႕ အိမ္ေပၚတက္မယ္ လုပ္ေနတုန္း မွာပဲ - အေမ့သမီး အေမႊစိန္မ ဘာေတြေမႊသြားျပန္ၿပီလဲ ေက်ာင္းက ျပန္လာတဲ့ သားႀကီးနဲ႕သားငယ္ တစ္ေယာက္က ပထမႏွစ္ တစ္ေယာက္က ဒုတိယႏွစ္ တက္ေနၾကတာေလ။ - ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ဟယ္ ေနေပ့ေစ သူ႕ဖာသာသူ - အေမကေျပာလိူက္ရင္ အ့လိုခ်ည္းပဲ အေမတို႕ ဖ်က္စီးလို႕ အေမႊစိန္မ ဒီလိုျဖစ္ေနတာ - ဟုတ္တယ္ ညီမေလး တသ္ေယာက္ပါလို႕ ယုယုၾကင္ၾကင္နာနာ ေနရမလား ေအာင့္ေမ့တယ္ သူပဲလိူက္ထိန္းေနရတယ္ မိုးစက္ပြင့္ အဲဒိလိုေနတာကို သူ႕အကိုႏွစ္ေယာက္လံုးက လံုးဝ သေဘာမက်ေပ။ သူတိဲုကိုယ္တိုင္ လဲ မိုးစက္ပြင့္ေလးကို မိန္းမပီသဖို႕ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႕ က်ိဴးပမ္းၾကတယ္။ အလွျပင္ပစၥည္းေတြ ဝယ္ေပးရင္ မိုးစက္ပြင့္က သူေၾကာင္ေနတဲ့ ေစာ္ေလးေတြကို လက္ေဆာင္ ျပန္ေပးပစ္တယ္။ မိန္းမဆန္ဆန္ အင္က်ီအဝတ္အစားဆို ပိုဆိုးတာေပါ့။ အိမိေနရင္း အားကစား ေဘာင္းဘီတို ဝတ္တာကိုက ၾကည့္လို႕ကိုမရတာ။ တစ္ခါကဆို သားငယ္က သူ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ အတင္းကို ေအာင္သြယ္ေပးခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၃ ရက္ပင္မျပည့္ သားငယ္သူငယ္ခ်င္းက အတင္းေတာင္း ပန္ကာ ေနာက္ျပန္လွည့္ေျပးပါေတာ့တယ္။ အ့လိုေတ ဆိုးတာေလ။ - နင္တို႕ကလဲ ဟယ္ ကေလးကိုပဲ ေျပာေနၾကတာပဲ သြားသြား ကိုလုပ္စရာရွိတာ လုပ္ၾကေတာ့ အသက္ ၄၀ ေက်ယ္အရြယ္ မုဆိုးမေဒၚခင္မာၾကည္က ေနာက္အိမ္ေထာင္ မျပဳပဲ ဒီမိသားစုေလး ကို ျပည့္စံုေအာင္ အၿမဲက်ိဳးစားေနသူပါ။ သူမ သားေတြေကာ သမီးေလးကိုပါ သိပ္ခ်စ္တာေလ။ သားေတြအတြက္ မပူရေပမယ့္ သမီးတစ္ေကာင္ ႏြားတစ္ေထာင္ဆိုသလို ဒီ သမီးအတြက္ပဲ ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် ပူပန္ေနရတာ။ - နင္ ေသာက္ရွက္မရွိဘူးလား မီးေလး ဟမ္ - ဟိုက နင့္ကို လက္သီးနဲ႕ထိုးလိုက္လို႕ ေတာ္ေသးတယ္ ဟာကြာ ငါေျပာလိူက္ရမေကာင္းဘူး - က်ေနာ္လဲ ျပန္ထိုးခဲ့တာပဲေလ အဲ့ေကာင္ မ်က္ခြက္ကိုသြားၾကည့္ ပါလား - နင့္ကိုနင္ ဘာထင္ေနလဲဟင္ မိုးစက္ပြင့္ နင့္ဟာက အခုကိစၥကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ လြန္သြားၿပီ - က်ေနာ္လြန္တာ မဟုတ္ဘူးေလ ကိုႀကီးရာ အဲဒိေကာင္ က်ေနာ့္ကို လာေစာ္ကားေနတာ - ဟ့ မိန္းခေလးကို ေယာက္်ားေလးက ရည္းစားစကားေျပာတာပဲဟာ နင္မႀကိဳက္လဲ ႐ိုး႐ိုးျငင္းရင္ ရေနတာပဲ အခုလို ဖိုးလားက်ိတ္လား ရန္ျဖစ္ရတဲ့ အထိ ျဖစ္တာေတာ့ ေကာင္းမလား ဟ့ - အေမ အေမ့သမီး ဒီတိုင္းလႊတ္ထားလို႕ မရေတာ့ဘူးေနာ္ - ေအးပါဟယ္ ငါေျပာပါ့မယ္ နင္တို႕က မေအရဲေရွ႕က ပိတ္ေျပာေနေတာ့ ငါဘာေျပာရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး ေတာ္ၾကေတာ့ - အင္းပါ အေမ က်တ္က်တ္အလိုလိုက္ ဟင္း မိုးစက္ ဖက္မွာ အေမရွိလို႕သာ မိုးစက္ခံသာေနတာပါ အေမသာမရွိရင္ ကိုႀကီး ကိုေလးတို႕ စူတာနဲ႕ ေနစရာေတာင္ရွိမွာ မဟုတ္ေပ။ - မိုးစက္ပြင့္ သမီးရယ္ ကိုယ္ကအပ်ိဳျဖစ္ေနၿပီ အေနအထိုင္ကို ဆင္ျခင္ပါ ေနာက္ၿပီး အခုက ဆယ္တန္းေရာက္ေနၿပီ စာေမးပြဲကလဲ အေရးႀကီးတယ္ ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ပါဦး ေနာ္ သမီး - ဟုတ္ကဲ့ေမႀကီး သားႏွစ္ခ်င္းေပါက္ ေအာင္မွာပါ စိတ္ခ် ေဒၚခင္မာၾကည္ သက္ျပင္းကိုသာ အသာခ်မိပါေတာ့တယ္။ ရင္ေလးလိူက္တာ သမီးရယ္။ ဒီေန႕ေတာ့ ေဒၚခင္မာၾကည္ ေထာင္ထားတဲ့ ပြဲရံုက ေဖာက္သည္ေတြ အတင္းေခၚတာမို႕ သူတို႕ ရြာကအလွဴပြဲကို သြားရပါမယ္။ တစ္ညအိပ္ေပမယ့္ အိမ္ကို စိတ္မခ်။ ခေလးေတြ ခ်ည္းပဲေလ မီးေလးကလဲ စာေမးပြဲနီးေနၿပီ။ - ငါျပန္လာရင္ ဘာသံမွ မၾကားခ်င္ဘူးေနာ္ ေမာင္ႏွမေတြ သင့္ျမတ္ေအာင္ေနၾက သားႏွစ္ေယာက္က ေပ်ာ္ေနေပမယ့္ မိုးစက္ပြင့္က မ်က္ႏွာမေကာင္းေပ။ အေမမရွိရင္ သူ႕ကို ဝိုင္းႏိုင္စားၾကမွာေလ သူသိေနတယ္။ ဆရာဝိုင္းလုပ္ၾကမွာ နားပူဦးမယ္။ ဒါေပမယ့္ အေမ စိတ္မေျဖာင့္မာ စိုးလို႕ ဘာမွ မေျပာျဖစ္ေပ။ ဒီေန႕က စေနေန႕ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းေတ ပိတ္တယ္။ မိုးစက္က ညေနဖက္ က်ဴရွင္ရွိတာ ေပ်ာ္ေနတယ္ အကိုေတြရဲ႕ ၾသစာသီးေရာင္းတဲ့ အသံေတြ မၾကားရတာ စိတ္ခ်မ္းသာ စရာေလ။ မိုးစက္ပြင့္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အကိုႏွစ္ေယာက္ ကိုအျပင္မာမေတြ႕ ဧည့္ခန္းမွာေတာ့ ဘီယာဘူးခြံေတြ ျပန္႕က်ဲေနတာပဲ။ အေမလစ္တာနဲ႕ အ့ဒိလို ေသာင္းက်န္းေတာ့တာ။ ကိဲုအကို ေတြဆိုေတာ့လဲ မေနႏိုင္ျပန္ဘူး အခြံေတလိုက္သိမ္း အျမည္းပန္းကန္ေတြ သိမ္းၿပီး အိပ္ခန္းထဲ ဝင္ခဲ့တယ္။ အကိုေတြကို သတိရလို႕ သြားၾကည့္ေတာ့ သူတို႕ အခန္းမွ မရွိၾကေပ။ အျပင္ထြက္ေပြး ေနၿပီနဲ႕တူတယ္ မိုးစက္လဲ အဲ့လို ေနခ်င္တာ သူတို႕က မိုးစက္ကိုဆို ဘယ္ေတာ့မွ မေခၚဘူး အက်င့္မေကာင္းတာေလ။ အခုလဲ အိမ္တံခါးကို ေစ့ခါအခန္းထဲ စာဝင္က်က္ေနလိူက္ေတာ့တယ္။ မိုးစက္ အိပ္ခ်င္ေနပီ ည ၁၁ နာရီထိ ကိုႀကီးနဲ႕ကိုေလး ျပန္မေရာက္ေသး။ ေနေပ့ေစကြာ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ အိပ္ၿပီဆိုၿပီး အခန္းမီးပိတ္ခါ အိပ္လိူက္ပါေတာ့တယ္။ မိုးစက္တစ္ေရးႏိုး လာတာက တစ္ခုခုကို သတိထားမိတာေၾကာင့္ပါ။ ႏိုးလာလို႕ ၾကည့္လိူက္ေတာ့ ကိုေလး။ ကိုေလးက အိုးစက္ကို တက္ခြေနတာ - ဟင္ ကိုေလး ဘာလုပ္တာလဲ ဖယ္ ဖယ္ ကိုေလး ကိုႀကီးနဲ႕ တိုင္မယ္ အေမနဲ႕တိုင္မာ ဖယ္ ဆိုေန အားးး မိုးစက္ အတင္းရံုးေနေပမယ့္ မိုးစက္ ဝတ္ထားတဲ့ မားကစားေဘာင္းဘီ တိုေလးက မရွိေတာ့ ေမွာင္ေနေပမယ့္ မ်က္ႏွာေတြကိုေတာ့ အနီးကပ္မို႕ ျမင္ေနရတယ္ေလ။ ကိုေလး ေနာက္မွာ ရပ္ေနတာက ကိုႀကီး။ ဘုရားေရ ကမ႓ာႀကီး သြက္သြက္ခါ ပါေပါ့လား။ - အားဟားဟား မုန္းဒယ္ ခမ်ားတို႕ကို မုန္းတယ္ ေခြးေတြ ေခြးေကာင္ႀကီးေတြ အာ့ဟားဟား အီးး မိုးစက္ ႐ုန္းကန္မႈပင္ မျပဳႏိုင္ေတာ့ပဲ အားရေအာင္ ငိုခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ကိုေလး ကုတင္ေပၚက ဆင္းသြားေတာ့ ကိုႀကီးတက္လာျပန္ပါေတာ့တယ္။ အသည္းေတြ တဆစ္ဆစ္နာက်င္မႈက္ို ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ နာက်င္မႈက တိုးလို႕ပင္ မေပါက္ေတာ့ပါ။ မငိုေတာ့ေပမယ့္လဲ မ်က္ရည္တို႕က က်ေနဆဲ။ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုတ္ထားရင္းက တကိုယ္လံုး ဆတ္ဆတ္တုန္ ေနရပါၿပီ။ ရက္စက္လိုက္ၾကတာ။ မိုးစက္ပြင့္ ဆိုတာ သူတို႕ရဲ႕ အေဖေကာ အေမပါ မကြဲတဲ့ ညီမအရင္းေလးပါ။ လုပ္ရက္ၾကတယ္။ - ဘာ ဘာေျပာတယ္ မိုးစက္ပြင့္ ျပန္ေျပာစမ္း - အီး ဟီး ဟီး က်ေနာ္ ေသခ်င္တယ္ က်ေနာ္ ေခြးုဖစ္ၿပီ အေမရဲ႕ အင့္ဟီး - ယုတ္မာၾကတာ ယုတ္မာလိူက္ၾကတာ နင္တို႕ နင္တို႕ အင္း အင္း ကဲ ကဲ - အေမ အေမ ဟာ ျမန္ျမန္မ ေဆးခန္းေျပး ရေအာင္ ေဒၚခင္မာၾကည္ ခရီးေရာက္မဆိုက္ ၾကားလိူက္ရတဲ့ မိုးစက္အသံေၾကာင့္ သားေတြကို ထခါထုပုတ္လိူက္ရင္း ျပင္းထန္ေသာ ခံစားမႈေၾကာင့္ သတိလစ္သြားတာပါ။ ေဒၚခင္မာၾကည္ သတိရလာေတာ့ - သားတို႕ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အေမ သားတို႕ကိုႀကိဳက္သလို အပစ္ေပးပါ သားတို႕ မီးေလးကို မိန္းမပီသေစခ်င္တဲ့ စိတ္တစ္ခုထဲနဲ႕ မစဥ္းစားမဆင္ျခင္ပဲ - ေတာ္ေတာ့ ေတာ္ၾကေတာ့ နင္တို႕ မ်က္ႏွာေတြ ငါမျမင္ခ်င္ဘူး နင္တို႕ ငါ့ကိုပါ အေသသတ္လိုက္ ၾကပါလားဟယ္ အီးဟီးဟီး ငါေသခ်င္တယ္ - အေအ စိတ္ထိန္းပါဗ်ာ ေနမေကာင္းပဲနဲ႕ - ေသေပ့ေစ ငါေသမွ ဒီဝဠ္ေတြက ေအးမယ္ လူမဟုတ္တဲ့ တိရိစာၦန္ေတြ ေမြးခဲ့မိတဲ့ ငါ့အပစ္ပါးးး ငါ့အပစ္ပါ အီးးဟီးဟီး - သားတို႕ေတာင္းပန္ပါတယ္ အေမရယ္ - မေတာင္းပန္နဲ႕ ခြင့္လဲမလႊတ္ဘူး ငါ့စီလဲ ဘယ္ေတာ့မွ လာမေတြ႕နဲ႕ေတာ့ နင္တို႕ နင္တို႕ ငါအိမ္ကေန သြားေတာ့ အင့္ ဟင့္ ဟင့္ တစ္ဖက္အခန္းက အေမငိုေနတဲ႔ အသံကို အခန္းနံရံကို မွီထိုင္ရင္း ငူငိုင္ေငးခါ နားေထာင္ ေနမိတဲ့ မိုးစက္ပြင့္ ပါးမွာ မ်က္ရည္ေတြ အလိုလိုက်လာ႐ ျပန္ပါတယ္။ မ်က္စိေရွ႕တည့္တည့္မွာ ျမင္ေနရတာက တြန္႕လိမ္ခါ ေၾကမြေနတဲ့ အိပ္ယာခင္း အဲဒိအိပ္ယာခင္းေပၚက ဟိုတကြက္ ဒီတစ္ကြက္ စြန္းေပေနတဲ့ ေသြးစက္အခ်ိဳ႕။ ဟုတ္တယ္ ဒီအခန္းထဲကေန ကိုႀကီးနဲ႕ကိုေလး ထြက္သြားၿပီးထဲက အိပ္ယာႀကီးကို ေၾကာက္လန္႕ခါ လံုးဝမထိေတာ့ပဲ ေအာက္မွာပဲ အခန္းေထာင့္ေလးကို ေက်ာကက္ခါ မိုးစက္အိပ္ေတာ့တာပါ။ သူ႕ရဲ႕ ပထမဆံုး အပ်ိဳစင္ဘဝကို အၾကမ္းဖက္ခါ သိမ္းပိုက္ ခံလိုရတဲ့ အိပ္ယာႀကီး။ အဲဒိ အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္တဲ့ညကို လဲ ဘဝမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ အေမ့ကိုလဲ မိုးစက္ နားလည္ပါတယ္။ ဒီကိစၥႀကီးကို ဘယ္လို လူၾကားထဲ ခ်ျပဝ့ံပါ့မလဲ။ အေမေနေကာင္းတဲ့ ေန႕မွာပဲ အကို ၂ ေယာက္စလံုး အိမ္ေပၚကေန ဆင္းသြားၾကပါတယ္။ မိုးစက္ကို ေတာင္းပန္ခ်င္ေပမယ့္ မိုးစက္က လံုးဝအေတြ႕ မခံေတာ့ေပ။ ေသးသိမ္ညံ့ဖ်င္းတဲ့ အေတြးအေခၚေတြနဲ႕ ဘဝကိုဖ်က္ဆီး ခံလိူက္ရတာေလ။ မိန္းမ ပီသေစခ်င္ လြန္းတဲ့ ေဇာေတြနဲ႕ေပါ့။ ဟုတ္ပါတယ္ သူမိန္းခေလး ဆိုတာ သူ႕ကိုယ္သူသိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေယာက္်ားေလး ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့ စိတ္ကို သူဘယ္လိုမွ ထိန္းမႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ေယာက္်ားဆန္ေနတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ဒီလိုလုပ္ရံုနဲ႕ မိန္းမဆန္ သြားေစပါသလား။ ဒါဆို မိန္းမဆန္တဲ့ ေယာက္်ားေတြကိုေကာ။ လူ႕ဘဝရတုန္းေလးမွာ မိမိစိတ္ခ်မ္း သာသလို ေနခြင့္မေပးတာ ပတ္ဝန္းက်င္လား လူ႕ေဘာင္စည္းမ်ဥ္းေတြလား ကံတရားလား။ သူသက္ျပင္းကို ခ်လိူက္ပါတယ္။ - လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ ႏွစ္ေက်ာ္ကေပါ့ဗ်ာ အခုက်ေနာ့္အေမလဲ ဆံုးရွာပါၿပီ အကိုေတြကေတာ့ သူတို႕ အိမ္ေထာင္ေတြနဲ႕ သူတို႕ ေနၾကပါတယ္ က်ေနာ္ကလား က်ေနာ္က အရင္လိုပါပဲ မေျပာင္းလဲ ပါဘူးဗ်ာ LGBT က်န္းမာေရး အသိပညာေပးေရး ဆိုင္ရာ အင္တာဗ်ဴး တစ္ခုမွာ မိုးစက္ပြင့္ ဆိုတဲ့ ေယာက္်ားရွာေလး တစ္ေယာက္ ေမးသအွ် ေျဖၾကားေပးေနတာပါ။ အိပ္ယာခင္းစေလးကို စုတ္ကိုင္ရင္း တဆတ္ဆတ္တုန္ ေနတဲ့ လက္ေတြကိုေတာ့ လူမျမင္ေအာင္ အားတင္းၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ထားေနရဆဲပါပဲ။ ၿပီးပါၿပီ။ တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ တစ္ခုကို အေျခခံထားတာမို႕ ဒီဇာတ္လမ္းကို သူတို႕ျဖစ္ခဲ့ပံုအတိုင္း ေလးပဲ ေရးေပး လိူက္ပါတယ္။ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ။ အားေပးမႈကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခမ်ာ့။ အားလံုးခ်စ္တဲ့ #ကိုေလး

အတၳဳပၸတိ

ကိုယ္တိုင္ေရး အထၱဳပၸတိ ( က ) ကံုလံုၾကြယ္ဝ လွပရည္ဆင္း ျပည့္စံုျခင္းလ်င္ လ႔ူဂုဏ္အင္ဟု အဘယ္ဆိုရိုး ရွိပါဧ။္နည္း ¥¥¥¥ ျဖဴစင္စိတ္ေမြး လူလိုေတြးကာ လူသားဆန္က လူ႕ဗာလဟု ဆိုဝံ့ဘယ္သူ ရွိမည္နည္း ¥¥¥¥ ေပးဆပ္သူဧ။္ ႏွလံုးသားသည္ ေတြေဝကင္းခါ တြန္႔ဆုတ္ျခင္းမဲ့ အျပံဳးနဲ႔သာ ေျဖသိမ့္ရာဧ။္ ကိုယ္တိုင္ေရးမည့္ အထၱဳပၸတိ ¥¥¥¥ တစ္ေနကုန္ အလုပ္ဆင္းရတာ ပင္ပန္းလြန္းလို႔ လူက လႈပ္ပင္မလႈပ္ခ်င္ေတာ့ေပ။ ေျခေထာက္ေတြ ကိုက္ေနသလို ႏံူးခ်ိႏြမ္းနယ္လို႔ ေနပါျပီ။ အခ်ိန္ပို ဆင္းဖို႔ကို မဆင္းခ်င္ ေတာ့တာ အမွန္ေပမယ့္ ေတြးမိလိုက္ေတာ့ ဟူးးးး။ ကိုေလး သက္ျပင္းကိုသာ အသာခ်လိုက္မိတယ္။ ဟုတ္တယ္ မဆင္းခ်င္ေပမယ့္ ဆင္းရဦးမယ္ေလ။ ကို႔ေနာက္ကိုျပန္ၾကည့္ရင္ ေနာက္ေက်ာပဲ ရွိတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ပထမဆံုးက မိဘ ဒုတိယက ပရဟိတ တတိယက ဝါသနာ။ မလြယ္လိုက္တဲ့ လူ႕ဘဝႀကီးပါလား။ အလုပ္ဆင္းတာကေတာ့ ည ၈ နာရီ အေဆာင္ကိုေရာက္ေတာ့ ၉ နာရီစြန္းစြန္းမွ ဖယ္ရီကို တဆင့္လိုင္းကားတဆင့္ ဆိုင္ကယ္ကယ္ရီက တဆင့္ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အေျပးအလႊား ေရခ်ိဳး ထမင္းစား အားလံုးျပီးလို႔ နာရီ ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၀ နာရီ ေက်ာ္ပါျပီ။ ဖုန္းေလးဖြင့္ လိုက္ေတာ့ ဝင္လာတဲ့စာေတြ ျပန္ရမွာလား။ ကြန္မန္႕ေတြပဲ ျပန္ရမွာလား နယူးဖိထ္ပဲ ၾကည့္ရမလား မသိေတာ့ေပ။ ဒါေပမယ့္ ဖုန္းဖြင့္တာနဲ႔ အရင္ဆံုး ၾကည့္မိတာကေတာ့ သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ခ်စ္သူရဲ႕ ခ်က္ေဘာက္စ္ပဲေပါ့။ သူပို႔ထားတဲ့စာေလးေတြ ဖတ္ျပီး စာတခ်ိဳ႕ျပန္ပို႕တယ္။ ခ်စ္သူက လိုင္းေပၚမွာမရွိ ေနခ်ိန္ဆိုေတာ့ နယူးဖိထ္ေလးၾကည့္ခ်ိန္ရတယ္။ ကြန္မန္႕ေလးေတြ ျပန္ခ်ိန္ရတယ္။ ခ်က္ေဘာက္က ပို႕ထားတဲ့စာေလးေတြ ျပန္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ခ်စ္သူရွိေနရင္ေတာ့ သူအတြက္ အခ်ိန္ေပး ရတယ္ေလ။ ခ်စ္တာကိုး။ ဒီလိုနဲ႔ ေအးခ်မ္းစြာ က်ေနာ္ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ပိတ္ရက္ေတြကို ခ်စ္သူအတြက္ အခ်ိန္ေပးခဲ့ သလိုပဲ တခ်ိဳ႕ပိတ္ရက္ေတြမွာလဲ ပရဟိတေလးေတြ လိုက္လုပ္ျဖစ္တယ္။ မိဘကိုလဲ လစဥ္ေထာက္ပ့ံ တယ္ လိုေလေသး မရွိေအာင္လို႔ေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္မိဘဆိုတာ မေသခင္ လုပ္ေကြ်းရတာမို႔ ေက်နပ္ သလို ကိုမေသခင္လဲ ကို႔အတြက္ပါမယ့္ ပရဟိတေလးေတြ လုပ္ရတာ ေပ်ာ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုေလး ဆိုတာ အသက္ ၃၀ အရြယ္ လူလတ္ပိုင္း တစ္ေယာက္ပါ။ ညိဳညက္တဲ့ အသားအေရ၊ ေျဖာင့္စင္းတဲ့ ႏွာတံ၊ ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ မ်က္ခံုး မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ျပည့္ျဖိဳးေသာ ကိုယ္ ခႏၶာ ျမင့္မားေသာ အရပ္အေမာင္း တို႔ေၾကာင့္ အားလံုးကို ျခံဳၾကည့္လွ်င္ ၾကည့္ေကာင္းသူတစ္ဦးေပါ့။ အျပံဳး ခ်ိဳခ်ိဳ ႏွင့္ စကားေျပာေကာင္း တာမို႔လဲ လူခ်စ္လူခင္ေပါသူပါ။ မိဘေတြက ေနျပည္ေတာ္မွာ ေနပါတယ္။ ပင္စင္စားဖခင္နဲ႔ မိခင္အိုတို႔ကို လုပ္ေကြ်းေနသလို စာတိုေပစေလးေတြနဲ႔ အားလံုးကို ဝါသနာအရ ေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ့သူပါ။ ဘာအက်ိဳးအျမတ္မွ မရွိေပမယ့္ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ ရတယ္။ ကူညီေဖးမသူ ေပါမ်ားတယ္။ အသ္ိအကြ်မ္းေတြ ေပါမ်ားလာတယ္။ ဒါေလးေတြက ဆိုရွယ္နက္ေဝါ့က ေပးတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ ေလးေတြေပါ့။ ဒိထက္ပိုတာကေတာ့ ကို အပင္ပန္းခံ ေရးထားတဲ့ စာေလးေတြကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ အေနနဲ႔ like ေလးေတြေပး တာတို႔ ေဝဖန္ အၾကံျပဳ အားေပးစာ ကြန္မန္႔ေလးတြ ျမင္ရေတာ့ အရမ္းပီတိျဖစ္ရတာေပါ့။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ၆ နာရီထတယ္။ ဘုရားရွစ္ခိုး ပုတီးစိပ္ မနက္စာျဖစ္သလို စားျပီးအလုပ္ ကို သြားရတယ္ေလ။ မနက္ ၇ နာရီကေန သြားလိုက္တာ ည ၉ နာရီမွ အိမ္ျပန္ေရာက္တာေလ။ ဖယ္ရီ ကားေပၚတက ္လိုက္စဥ္မွာပဲ ဖုန္းကဝင္လာတယ္။ @ ဟယ္လို # ကိုေလးလား ညီပါ ဒီလ ညီတို႔အဖြဲ႕ ရြာသာႀကီး စိတ္က်န္းမာေရး မွာ သြားလွဴၾကမလားလို႕ @ ေအး ရတယ္ေလ ကို စံုစမ္းေပးမယ္ ကို႔အသိေတြ ရွိတယ္ ပရဟိတ အဖြဲ႕ထဲမွ @John ဖုန္းဆက္ လာတာေလ။ သူတို႔အဖြဲ႕က လစဥ္ ပရဟိတလုပ္ ၾကတယ္။ တပိုင္တႏိုင္ေလးေပါ့။ အဖြဲ႕နာမည္က #MRA လို႔ေပးထားၾကတယ္။ # အင္းပါ အဲဒါဆို ျပီးရင္ ညီ့ကိုဖုန္းဆက္ေပးေနာ္ @ ေအးေအး ညီ ကိုဖုန္း ျပန္ဆက္ေပးမယ္ # ဟုတ္ကိုေလး အ့ဆို တာ့တာ ေနာ္ ဒါပဲ @ ေအး တာ့တာ ညီ ေနာက္မွေတြ႕မယ္ တာ့တာ ဖုန္းေလးပိတ္ျပီး ကားေပၚမွာ မ်က္လံုးေလးမွိတ္ျပီး လိုက္လာလိုက္တယ္။ အလုပ္ေရာက္ေတာ့ ေန႔စဥ္လုပ္ေနၾက အလုပ္ေတြ ထဲမွာမေမာႏိုင္ မပန္းႏိုင္ နစ္မြန္းရျပန္ပါတယ္။ ေန႔ခင္းထမင္းစားနား ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ဖုန္းေလးကျပာကယာ ဖြင့္လိုက္မိေတာ့။ ခ်က္ေဘာက္မွာ ညီတစ္ေယာက္က ေျပာ ထားတဲ့ စာေတြဖတ္မိေတာ့ ရင္ေမာရျပန္တယ္။ ျပသနာအခက္အခဲေတြ တပံုတပင္နဲ႕နယ္ မျပန္ခင္ အိပ္စရာေနရာ အဆင္မေျပလို႔ ကူညီေပးဖို႔ ေျပာထားတာေလ။ အဲဒါေန႔ အဲဒိေန႔ညေနဖက္ အခ်ိန္ပို ဖ်က္ခါသူ႕ကိုသြားေခၚ အေဆာင္ေရာက္ေတာ့ ျခင္ေထာင္ တစ္လံုးနဲ႔ သက္သက္သိပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ည ၁၂ နာရီေလာက္ အိပ္ေမာက်ခ်ိန္ မွာေတာ့ ကိုေလး ရဲ႕ေပါင္ကို လက္တဖက္က လာပြတ္ေနတာ သတိထားမိျပီး လန္႔ႏိုးလာပါေတာ့တယ္။ @ ဟင္ လက္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္ျပီး ျပန္အိပ္မယ္ ျပင္ေနတုန္းမွာပဲ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္မံျပီး ကိုယ္တိုင္ေရး အထၱဳပၸတိ ( ခ ) က်ေနာ္ေလသံမွ်နဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ @ ညီအိပ္ေတာ့ကြာ အကိုမတက္အလုပ္ ဆင္းရမွာမို႔ပါ # ကိုေလးရာ ညီ့ကိုဒီတခါေတာ့ ခြင့္ျပဳပါဗ်ာ ညီမရတာ့ဘူး က်ေနာ္သက္ျပင္းကို အသာခ်လိုက္ မိပါတယ္။ ကူညီေပးမိတဲ့ အက်ိဳးေလးေပါ့။ @ ကဲ ေျပာ မင္းဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ # ေက်းဇူးပါဗ်ာ က်ေနာ္တအားစာေနလို႕ အကို ဒီဖက္လွဲ႔ က်ေနာ္ဘာမွ မေျပာေတာ့ပဲ သူ႕ဖက္ကို လွဲ႔ေပး လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ သူ႕အေပၚမွာ တက္မက္မႈ စိုးစိမွ် မရွိပါဘူး။ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ သူအေပၚမွာ က်ေနာ္ သစၥာမဲ့ေနတာ လို႔လဲက်ေနာ္ လံုးဝ မေတြးဘူး။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလိုဆႏၵကို က်ေနာ္ ျဖည့္ဆည္း ေပးလိုက္တာပါ။ က်ေနာ္စိတ္ က်ေနာ့္ ႏွလံုးသား က်ေနာ္ေပ်ာ္ရႊင္ သာယာမႈေတြက က်ေနာ့္ ခ်စ္သူအေပၚမွာသာ မွီတည္ေနပါတယ္။ ဒီအေတြးေတြက လူတိုင္းနဲ႕ေတာ့ တူခ်င္မွတူမွာပါ။ ေသခ်ာတာက က်ေနာ္ သစၥာမဲ့သူ မဟုတ္ဘူးဟု မိမိကိုယ္ကို လိပ္ျပာလံုစြာ ခံယူထားတာပါ။ ဘာလို႔ဒိလိုေျပာ ႏိုင္လဲဆိုတာကေတာ့ အဲဒိညီေလးကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဘယ္ေသာအခါမွ မေတြ႕ေတာ့မွာ မို႕လို႕ပါ။ လူတစ္ေယာက္ကို ကူညီေပးမိတာဟာ သဒၵါလြန္လို႔ တဏွာၾကြံ သြားတယ္ ဆိုရင္ေတာင္မွ အဓိက ကေတာ့ မိမိရဲ႕စိတ္က သန္႕ရွင္းေနဖို႕ပါပဲ။ ထားပါေတာ့ ေနာက္ေန႔မနက္ က်ေနာ္ အလုပ္မသြားခင္မွာ သူ႔ကို ကားဂိတ္ပို႔ေပးျပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ႏႈတ္ဆက္ခ်င္းက ထာဝရအတြက္ပါ။ က်ေနာ္ ထုိညီေလးကို လိုင္းေပၚမွာေတြ႕ရင္လဲ ေမးထူးေခၚေျပာ လုပ္ပါတယ္။ အဆက္အဆံ မပ်က္ခဲ့ ပါဘူး ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ သူနဲ႔က်ေနာ္ ေနာက္ေနာင္ ဘယ္ေတာ့မွ ဆံုျဖစ္ေတာ့မွာ မဟုတ္တာပါပဲ။ ဒီေန႔အလုပ္ေစာေစာ ဆင္းရေတာ့ တအားေပ်ာ္တယ္ေလ။ အိမ္အထိမျပန္ပဲ ညေစ်းတန္း ရွိရာသြား မုန္႕ ေတြေလွ်ာက္စားျပီး အဲဒိနားက ဆိုင္ကယ္ ကယ္ရီငွားစီးလာတယ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ လူကိုခြဲျခားတာ မဟုတ္ေပမယ့္ ဆိုင္ကယ္စီးရင္ အဆင္သန္႕သန္႕ေလးမွ စီးခ်င္တာ အက်င့္ပါေနတယ္။ အဲဒါနဲ႕ တန္းစီေနတဲ့ ဆိုင္ကယ္ေတြထဲက ခပ္ေခ်ာေခ်ာတစ္ေယာက္ကို မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ျပီး ေခၚစီးခဲ့တယ္။ သာယာသားပဲ အဟိ။ ခေစ္သူသိရင္ စိတ္ဆိုးမာေတာ့ ေၾကာက္သားပဲ။ မတက္ႏိုင္ဘူး အ့ဟာက အက်င့္ပါေနတာ။ ဆိုင္ကယ္စီးေတာ့ ပုခံုးေပၚကို ထိန္းကိုင္ခါ ေနာက္ကေနျငိမ္ျငိမ္ေလး စီးလာရင္းက @ ညီေျဖးေျဖးေမာင္းေနာ္ # ရတယ္အကို ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူး ခါးကိုဖက္ထားလိုက္ စိတ္ထဲမွာ ဘာသေဘာလဲလို႔ ေတြးမိေပမယ့္ အရမ္းေမာင္းမွာစိုးလို႔ ခါးေလးကို ကိုင္လိုက္ေတာ့ သူ႕ေမာင္း ခ်က္ေတြက တမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။ ဘရိန္သံုးလိုက္ ေႏွးလိုက္ျမန္လိုက္နဲ႕။ ကိုကလဲ ေၾကာက္တက္ေတာ့ အမိအရ ကိုင္ထားရတာေပါ့။ နဲနဲလူျပတ္တဲ့ နားေရာက္ေတာ့ သူက က်ေနာ့္လက္ကို ကိုင္လိုက္ခါ သူ႔ေပါင္ၾကားကိုထည့္ လိုက္ျပီး # ဆီးစပ္ကိုဖိထားေတာ့ အေပါ့သြားခ်င္လာလို႔ဗ် ရတယ္ အဆင္ေျပသလို ကိုင္ထား သူကကိုင္ထားဆိုတဲ့ အရာက လက္နဲ့ထိေနတာေတာင္ ပူေႏြးျပီး ခပ္ထုတ္ထုတ္ ျဖစ္ေနတယ္။ အေနအထားကို က်ေနာ္ သေဘာေပါက္လိုက္ပါတယ္။ ေအာ္ သူတို႔လဲ ဒါမ်ိဳးေတြ အေတာ္ေတြ႕ၾကံဳဖူး ပံုရတယ္ လို႔လဲေတြးမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ကို အသာပဲျပန္ဆုတ္ျပီး ခါးကိုကိုင္ထား လိုက္တယ္။ ဒါကိုသူက ဆိုင္ကယ္ေမာင္းရင္း ေခါင္းကိုအေနာက္ဆုတ္ခါ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာနား ကပ္ျပီး # ဘာလို႔လဲဗ် ရွက္လို႔လား @ ဘာကိုလဲ ညီရ # ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ထားလိုက္ေတာ့ အကိုဆႏၵမရွိရင္ @ ညီေလးက အေတြ႕အၾကံဳေတာ္ေတာ္ရွိပံုပဲ # ဟာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ညပိုင္းဆြဲတာဆိုေတာ့ ရံဖန္ရံခါေတာ့ ေတြ႕တာေပါ့ အကိုေျပာတာနဲ႔ မသိရင္ က်ေနာ္က လုပ္စားေနတာ ၾကေနတာပဲ @ ေစာရီး ေစာရီး အကိုအ့လိုေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး သိခ်င္လို႔ေမးၾကည့္တာပါ # ေတြ႕တဲ့အခါေတာ့ ဒိလိုပါပဲ နဲနဲပါးပါး ျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္တယ္ သူတို႔လဲ ေက်နပ္သြားသလို က်ေနာ္လဲ မုန္႔ဖိုးေလးဘာေလးပိုရတာေပါ့ အကိုရာ @ ေရာဂါေတြဘာေတြရေနအူးမယ္ ညီရ သတိထားဦး # ဟား ဟား အ့ေလာက္ေတာ့ နပ္ပါတယ္ဗ်ာ အကာအကြယ္မပါပဲ အတြင္းက်က် ႏွစ္သိမ့္မႈ မေပးပါဘူး အမယ္ အလာႀကီးပါလား။ ဒါေပမယ့္ ပါးစပ္ကတဆင့္ ကူးဆက္ႏိုင္တာလဲ သူမသိေသးလို႔ ေနမွာပါ။ ေျပာျပ ရင္လဲၾကာေနမွာမို႔ မေျပာမိေတာ့ပါဘူး။ @ ဟုတ္ပါပီဗ်ာ သတိေတာ့ထားေပါ့ ညီလဲ # ဟုတ္ကဲ့ပါ အကိုကေကာ ဘယ္လိုလဲဗ် @ အဲ ဘယ္လိုမွမဟုတ္ပါဘူး ဒိလိုပါပဲ ေရာက္ခါနီးျပီညီရ က်ေနာ္ေတြးလို႔မရဘူး က်ေနာ္က လိင္တူခ်င္း စိတ္ဝင္စားသူ ဆိုေပမယ့္ ႏြဲ႕ေႏွာင္းသူ တစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒိေလာက္ထိလဲ သိသာျမင္သာေနတာ မဟုတ္ဘူးေလ တစ္ခုရွိတာက ဆိုင္ကယ္ငွားတုန္းက လူေရြးငွားမိတာကိုး။ အေဆာင္နားေရာက္ခါနီးေတာ့ လမ္းကိုျပရင္း @ ဟိုေရွ႕လမ္းထဲေကြ႕လိုက္ညီ အလယ္ေလာက္ဆိုရျပီ # က်ေနာ့္ကို မုန္႔ဖိုးေတာ့ ပိုေပးေနာ္အကို @ ဟင္ ဘာလို႔လဲညီရ တစ္ေထာင္ဆိုမင္းပဲ # ဟုတ္ပါတယ္ အကိုကလဲ သေဘာေပါက္ရဲ႕ သားနဲ႔ဗ်ာ ဒိေန႔က ဆိုင္ကယ္လဲဆြဲ မေကာင္းလို႔ဗ် @ ေအာ္ က်ေနာ္ ေအာ္ လို႔ပဲေျပာ လိုက္မိပါေတာ့တယ္။ ဒုကၡပါပဲ လူေတြက အားနည္းခ်က္ တစ္ခုအေပၚမွာ အႏိုင္ယူခ်င္ ၾကတာပါလား။ ကိုကဘာတစ္ခုမွ လြန္က်ဴးမိျခင္း မရွိခဲ့လို႔ေပါ့။ ရွိမ်ားရွိရင္ အတင္းအက်ပ္ မေတာင္းဘူးလို႔ ေျပာလို႔ရမလား။ အေဆာင္ထိငွားလာေတာ့ အေဆာင္သိခါ မူးတုန္းလာရစ္ရင္ ျပသနာ မတက္ရဘူးလား။ ဒိလိုမ်ိဳး ကိစၥေတြကို အားလံုးဂရုစိုက္ ေစခ်င္တယ္။ ဆႏၵကို အလိုလိုက္ျပီး ေတြ႕ရာ ၾကံဳရာ ေပ်ာ္ပါးမိလို႔ကေတာ့ တက္လာမည့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ျပသနာေတြကိုပါ စဥ္းစားေစခ်င္တာေလ။ မိမိကိုယ္ကိုလဲ တန္ဖိုးထားေစခ်င္တာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထိုဆိုင္ကယ္သမားကို က်ေနာ္ ေက်းဇူးတင္စကား လႈိက္လႈဲစြာ ေျပာျပီး မုန္႔ဖိုးတစ္ေထာင္ပါ ပိုေပးလိုက္ပါတယ္။ သူက်ေနာ့္ကို ပညာတစ္ခု အသိတစ္ခုေပး လိုက္တယ္ေလ။ ေနာက္ဆို က်ေနာ္လူေရြးျပီး ဆိုင္ကယ္မစီးရဲေတာ့ဘူး။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခမ်ာ့။ ၿပီးပါၿပီ။႕ ကိုေလး