HM Game

HM Game (1) @ မိုးမခႏိုင္ = အသက္ ၃၂ ႏွစ္အရြယ္ လုပ္ငန္းရွင္ လူငယ္တစ္ဦး။ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ခ်မ္းသာလာ သူ ျဖစ္သလို စီးပြားေရး အကြက္လဲျမင္လွသူ။ အလုပ္တစ္ခုကို ပိရိေသသပ္စြာ အပိုင္ကိုင္ျပီးမွ လုပ္တက္သူ။ ရုပ္ရည္ပိုင္းမွာလဲ ေျပျပစ္ၾကည္လင္သူ။ ထိုထိုေသာ ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးေတြနဲ႕ လူတကာ အားက်ရတဲ့ မခရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က အညႈိးႀကီးျခင္း ရက္စက္တက္ျခင္း စတဲ့အရာေတြကေတာ့ သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပကာသနေတြ ေအာက္မွာ ခပ္ေမွးေမွး အေရာင္မေတာက္။ # ေန႔သစ္ေန = နာမည္နဲ႕ လိုက္ေအာင္ အျမဲတမ္း တက္ၾကြလန္းဆန္း ေနတက္ျပီး ေပါ့ပါးလြတ္လပ္ စြာ ေနတက္သူ။ တည္ၾကည္တဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႕ ရွင္းသန္႕တဲ့ သေဘာထားေၾကာင့္ ျမင္သူတိုင္းက ႏွစ္လို စြာခင္မင္ျခင္း ခံရသူ။ သူတစ္ပါးကို ကူညီတက္သူ။ ¥ ဝိုင္ = ခ်စ္စဖြယ္ မ်က္ႏွာထားနဲ႕ အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳေတြက ျမင္သူေငးေစသလို ရင္ထဲေအးေစသူ။ မဟုတ္ရင္ မခံတက္သူ။ လုပ္ခ်င္တယ့္ အရာကို လုပ္လိုက္ရမွ ေက်နပ္သူ။ ဘဝက်ိဳးစား ရုန္းကန္ရင္း ျဖတ္သန္း ေနသူ။ $ ဝိုင္ေရ ဆရာေခၚေနတယ္ ရံုးခန္း လာခဲ့ဦးတဲ့ က်စ္ ေလပါတယ္ကြာ ပါးစပ္က မေျပာမိေပမယ့္ မ်က္ႏွာက ခ်က္ျခင္းပ်က္သြားကာ စိတ္ထဲမွ ေရရြတ္လိုက္မိပါတယ္။ ထိုလူနဲ႕ သူမ်က္ႏွာျခင္း မဆိုင္ခ်င္ဘူး။ ဆရာဆိုတာ သူတို႕ဆိုင္ ပိုင္ရွင္ သူေဌး ဦးမိုးမခႏိုင္ ပါ။ ဆရာက ဒီလို အဆင့္ျမင့္စားေသာက္ဆိုင္ႀကီးေတြ ၅ ဆိုင္ဖြင့္ ထားတာပါ။ ဆိုင္တိုင္းကိုလဲ တစ္လမွ ၂ ခါေလာက္ သူသြားၾကည့္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက ဒီဆိုင္ကို မၾကာခဏ လာျခင္းပါပဲ။ ျပီးရင္ ဆရာသူ႕အေပၚ ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြက မရိုးသားတာ သူသိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ သူဘယ္လိုမွ စိတ္မဝင္စားတာ ခက္တာပါ။ တကယ္ဆို သူက လိင္တူျခင္း စိတ္ဝင္စားသူ ျဖစ္သလို ဆရာအၾကည့္ေတြ အရ ဆရာလဲ ဒီလိုပဲဆိုတာ သူ ခံစားလို႔ ရပါတယ္။ ဆရာ့ရံုးခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ဆရာက @ ထိုင္ မင္းအလုပ္လုပ္ရတာ အဆင္ေျပလား ဝိုင္ ¥ ေျပပါတယ္ ဆရာ ထိုင္ခံုမွာ ဝင္ထိုင္ခါ ေျဖလိုက္ေပမယ့္ ဝိုင္ေခါင္းကို ငံု႕ထား မိပါတယ္။ @ ဒီည မင္း ငါနဲ႕ လိုက္ခဲ့ရမယ္ ¥ ဗ်ာ ဘယ္ကိုလဲ ဆရာ @ ေနျပည္ေတာ္ကို ဟိုမွာ ဆိုင္ခြဲဖြင့္ဖို႔ သြားၾကည့္မယ္ တစ္ညအိပ္ ျပီးတန္းျပန္မယ္ ျငင္းခ်င္ေပမယ့္ ျငင္းလို႔ အဆင္မေျပေလာက္ေပ။ ျငင္းလဲ ေခၚမွာ အေသအခ်ာပဲေလ။ ¥ ဟုတ္ကဲ့ ဘယ္အခ်ိန္ ျပင္ထားရမလဲ ဆရာ @ ညေန ၅ နာရီ ဝိုင္ျငင္းခြင့္မရပဲ လိုက္ခဲ့ရတယ္ေလ။ တစ္လမ္းလံုး ဆရာ့ေဘးမွာ ထိုင္လိုက္လာေပမယ့္ ဘာစကားမွ သူမေျပာခဲ့။ တရာေမးတာသာ သူေျဖတယ္ က်န္တာမေျပာေပ။ ေနျပည္ေတာ္ ေရာက္ေတာ့ အခန္းက တစ္ေယာက္တစ္ခန္းမို႔ ေတာ္ေသးတယ္။ ႏို႕မို႕ဆို ဆရာနဲ႕ ေနရတာ မြန္းက်ပ္ သလို ခံစားရတယ္ေလ။ ေနျပည္ေတာ္က အျပန္ အျမန္လမ္းမႀကီးကေန ပဲခူးဖက္ ခြဲထြက္တဲ့ လမ္းအေက်ာ္ ေလးမွာ ဆရာ ကားကို လမ္းေဘး ထိုးရပ္ခါ ဝိုင့္ကိုၾကည့္ လာတာမို႕ ဝိုင္ကလဲ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့ သေဘာနဲ႔ ဆရာ့ကို ၾကည့္မိပါတယ္။ @ ကိုမင္းကို ေျပာစရာရွိတယ္ မင္းေသခ်ာ စဥ္းစားျပီးမွ အေျဖျပန္ေပးပါ အခုျပန္ေပး စရာမလိုဘူး ဟုတ္ျပီလား ¥ ဘာက္ုိလဲ ဆရာ က်ေနာ္နားမလည္ဘူး @ အင္းးးး မင္းနားလည္ေအာင္ ေျပာမွာပါ ဒီလိုကြာ ကိုလဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာမယ္ မင္းကလဲ ဘာမွ ရွက္ျပီးကြယ္ ဝႈက္မထားပါနဲ႕ ဟုတ္ျပီလား ဝိုင္ေခါင္းပဲ ျငိမ့္လိုက္တယ္ ရင္ထဲမွာေတာ့ အေတာ္ေလး ထိပ္လန္႕ေနမိတယ္။ သူမေျပာေစခ်င္တဲ့ စကားကို ဆရာမေျပာပါေစနဲ႕ လို႔ပဲ ဆုေတာင္းေနမိတယ္။ @ အိုေခ ကိုက မင္းကိုဆိုင္မွာ မလုပ္ခိုင္းေတာ့ဘူး တိုက္ခန္းတစ္ခန္း ေပးထားမယ္ မင္းအခု အေဝးသင္ တက္ေနတာကို ျပန္ေျပာင္းျပီး Day ျပန္တက္ပါ တျခား လိုအပ္တဲ့ သင္တန္းေတြလဲ တက္ပါ မင္းမိသားစုအတြက္ တစ္လကို ၃ သိန္း ေထာက္ပ့ံေပးမယ္ မင္းသံုးဖို႔က တစ္လ ၂ သိန္းေပး မယ္ မင္းအနာဂါတ္အတြက္ မင္းနာမည္နဲ႕တလကို ဘဏ္ထဲမွာ ၅ သိန္းစုေပးမယ္ ¥ ခနေလး ဆရာ @ ကို႕စကား မဆံုးေသးဘူး ဝိုင္ ခနေနပါဦး အဲဒိအတြက္ မင္းဘာျပန္ ေပးရမလဲလို႕ မင္းေမးမလို႕ မဟုတ္လား ကိုေျပာျပမယ္ ဒါေတြ လုပ္ေပးတဲ့ အတြက္ မင္းဖက္ကလဲ ျပန္ေပးရမွာ ရွိပါတယ္ အဲဒါက မင္းကို ကိုခ်စ္သလို ျပန္ခ်စ္ေပးရမယ္ မင္းေပးရမွာ အဲဒါတစ္ခုထဲပဲ ဟင္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီဘူတာပဲဆိုက္တာေပါ့။ ဝိုင္ တစ္ခ်က္ရီလိုက္ျပီးမွ ¥ မေနာက္ပါနဲ႕ ဆရာရယ္ ဆရာတက္ႏိုင္တာ ခ်မ္းသာတာ က်ေနာ္ သိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ သက္မဲ့ ေငြေၾကးနဲ႕ သက္ရွိ ႏွလံုးသားကို ဝယ္လို႔မရဘူးေလဗ်ာ ရခဲ့တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ဒါဟာ ခႏၶာဇီဝ အတြက္ ရပ္တည္ေပးမယ့္ ေသျပီးသားႏွလံုးသားပဲ ျဖစ္မွာပါ @ က္ုိ အဲဒါေတြ စိတ္မဝင္စားဘူး ဝိုင္ ကိုကမင္းကို စိတ္ဝင္စားတယ္ အဲဒိထက္ ပိုုျပီးေတာ့ေျပာ ရရင္ ခ်စ္တယ္ အဲဒိအတြက္ ကိုေပးႏိုင္တာ ေပးမယ္ မင္းျပန္ေပးႏိုင္မေပးႏိုင္ပဲ ကိုယ္စိတ္ဝင္စားတယ္ အဲဒိေတာ့ မင္းေသခ်ာ စဥ္းစားျပီးမွ အေျဖျပန္ေပးပါ ဟုတ္ျပီလား ¥ အဲလ္ုဆိုေတာ့ ေကာင္းပါတယ္ ဆရာ အားနာျပီး အေၾကာင္းျပခ်က္ ရွာစရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့ @ မလိုပါဘူး ဒါေပမယ့္ ကိုလိုခ်င္တဲ့ အေျဖျဖစ္ဖို႕ေတာ့ လိုတယ္ ¥ ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ အလုပ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႕ က်ေနာ္ အေျဖေပးပါ့မယ္ @ ေကာင္းျပီေလ သူတို႕ကားေလး ျပန္ထြက္လာျပီး ဝိုင္အလုပ္ဆင္းတဲ့ ဆိုင္ကို ေရာက္လာပါတယ္။ ဆိုင္ေရာက္ တာနဲ႕ ဝိုင္ပစၥည္းေတြ သိမ္း ျပန္အပ္စရာရွိတာေတြ ျပင္ဆင္ျပီး ဆရာ့အခန္းကို ဝင္ခဲ့လိုက္ပါတယ္။ @ Yes or No ပဲေျဖပါ ဝိုင္ ¥ No Thank ပါ ဆရာ က်ေနာ္ အခုပဲ အလုပ္ထြက္ခြင့္ျပဳပါ မခ မ်က္ႏွာခ်က္ျခင္း နီရဲတက္သြားခါ မ်က္ေမွာင္ႀကီးက်ဳတ္ျပီး ဝိုင့္ကို စိုက္ၾကည့္ ေနပါတယ္။ ခနေနမွ တစ္ခြန္းုခင္း ေျပာပါတယ္။ @ မင္း ေသ ခ်ာ ျပီ လား ¥ လံုးဝေသခ်ာပါတယ္ ဆရာ မခ ျပန္ျပီး တိတ္ဆိတ္သြားပါတယ္။ ၿပီးမွ အံဆြဲထဲက ၅ ေထာင္တန္ တစ္အုပ္နဲ႕ ေထာင္တန္ တစ္အုပ္ ထုတ္ခါ စားပြဲေပၚ တင္လိုျပီး @ ေကာင္းျပီ ကို႕ ပေရာဂ မကင္းဘူးလို႕ ယူဆမိတဲ့အတြက္ မင္းကို နစ္နာေက်း ၃ လစာ ေပး လိုက္မယ္ မင္းယူသြားပါ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာခိုင္မာတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ တစ္ခု ေတာ့ မင္းငါ့ကို ေျပာခဲ့ ¥ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ က်ေနာ္ ဆရာ့နားကို ခနလာလို႕ ရမလား မခ ေခါင္းျငိမ့္ျပတာမို႕ ဝိုင္ မခထိုင္ေနတဲ့ ထိုင္ခံုနားသြားခါ မခေခါင္းနားကို သူ႕ရင္ဘတ္ကို ကပ္ျပီး ¥ ဆရာ တစ္ခ်က္ေလာက္ နားေထာင္ေပးပါ မခ နားထင္ေလးကို ဝိုင့္ရင္အံုေပၚမွာ ဖိကပ္လိုက္ပါတယ္။ ေဟာ ၾကားလာရပါျပီ ဝိုင့္ ရင္ခုန္သံ ေတြ ဒါေပမယ့္ ရင္ခုန္သံေတြက ပံုမွန္ထက္ပိုမေနဘူးလုိ႕ မခ ရင္နင့္စြာ ခံစားရပါတယ္။ ¥ က်ေနာ့္ ရင္ခုန္သံေတြက ပံုမွန္ျဖစ္ေနလို႔ပါ ဆရာ မခက သူ႕ဆံုလည္ထိုင္ခံုကို လွည့္လိုက္ခါ ဝိုင့္ကို ေက်ာေပးလိုက္ျပီး @ မင္း သြား ေတာ့ ဝိုင္ လဲ ပိုက္ဆံကိုယူကာ လွည့္ထြက္လာပါေတာ့တယ္။ အခန္းဝေရာက္လို႕ တံခါးဖြင့္မလို႔ လုပ္တုန္း စိတ္ထဲက တစ္စံုတစ္ခုကို ခံစားရတာမို႔ အင္က်ီရင္ဘတ္ကို ငံု႕ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ စြတ္စိုေနတဲ့ အကြက္ေလး တစ္ခုက ဝိုင့္အရႈိက္နားမွာ။ ဝိုင္ စိတ္မေကာင္း အ့ံၾသစြာ ဆရာ့ကို လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ေက်ာေပးခါ ေခါင္းငံု႕ထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ Sorry ပါ ဆရာ။ မခ ရင္ထဲမွာ တင္းက်ပ္ေနသလို က်ိတ္ထားတဲ့ အံကလဲ အသံေတာင္ျမည္ေနေလရဲ႕။ လံုးဝ မထင္ထားခဲ့ဘူး ဒီလိုျငင္းခံရဖို႕ကို။ သူေသခ်ာျပင္ဆင္ထားျပီးမွ ဖြင့္ေျပာခဲ့တာပါ။ @ အားးးး ဒုန္း ဝုန္း ေဖ်ာင္း ခြမ္း ဂလြမ္း ခြမ္ $ ဆရာ ဆရာ ဘာျဖစ္တာလဲခမ်ာ့ @ သြား သြား ထြက္သြားၾက သြားးးး $ ဟို ဟို ဆရာ့ လက္မွာ ေသြးေတြ @ သြားးးးး ဒုန္း ခလြမ္း အသံၾကားလို႕ အခန္းထဲ ေျပးဝင္လာတဲ့ ဝန္ထမ္းေတြ ေၾကာက္လန္႕တၾကား ေျပးထြက္သြားပါရဲ႕။ ဘယ္ေလာက္ ေအာ္ဟစ္လိူက္ေပမယ့္ ရင္ထဲက စို႕နင့္ မႈက သက္သာမႈ ရမသြား။ လက္ကေသြးေတြ ကေတာင္ နာက်င္မႈကို မေပးစြမ္းႏိုင္တာ သူဘယ္ေလာက္ နာက်င္ခံစားေနရတယ္ ဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္ပင္ အသိဆံုး ပါပဲ။ မ်က္ရည္က်မိတဲ့ ကို႕ကိုယ္ကို စိတ္နာတယ္။ ဒီလို ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကို သြား ခ်စ္မိတဲ့ ႏွလံုးသားကိုလဲ စိတ္နာတယ္။ တကယ္တမ္းမွာ ဘာမွသံုးစားမရတဲ့ သူ႕ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈ ေတြကိုလဲ စိတ္နာတယ္။ လက္ကထြက္ေနတဲ့ ေသြးေတြက လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားမိလို႕မ်ား ပိုထြက္ေနသလား ထင္ရ၏။ မင္းနဲ႕ငါ ေတြ႕ၾကဦးမွာပါ ဝိုင္ မင္း ေစာင့္ေနပါ။ ငါမင္းစီ ေရာက္ေအာင္လာခဲ့မယ္။ HM Game (2) 🎶 နင္သာ ငါ့အားထားသြား ႏိုင္ခဲ့တာ ဝူးးး က်န္တာ အကုန္လံုး 🎶 ေရာင္စံုမီးေတြရဲ႕ ၾကားမွာ ျမဴးၾကြတဲ့ သံစဥ္ေတြနဲ႕ မူးယစ္ ယိမ္းႏြဲ႕စြာ ကၾကိဳးေတြကို ပံုေဖာ္ေနသူ တို႔ ေဟးးး ကနဲထေအာ္ခါ ကၾကျပန္ပါတယ္။ Night Club ထဲမွာ ယီေဝေဝနဲ႕ ယိမ္းထိုး ကခုန္ေနတာက ဝို္င္။ ဒါေပမယ့္ ဝိုင့္ ျမင္ကြင္းထဲမွာ ေပၚလာတဲ့ မ်က္ႏွာေလး တစ္ခုေၾကာင့္ ဝိုင္ အ့ံအားသင့္ခါ ေတြေဝ မွိန္းေမာ သြားမိတယ္။ သူ ဒါ သူပဲ။ ေသခ်ာတယ္။ မ်က္စိေပါက္က်ည္းက်ည္း ႏွပ္ခမ္းပါးပါး သြားတန္း ညီညီ ႏွဖူးေရွ႕မွာ ဆံပင္ေတြ စုျပီး ခပ္ခြ်န္ခြ်န္ေလး ခ်ထားတာ။ ရင္ခုန္သံေတြ ထိန္းမရ သလို အၾကည့္ တို႔က သူ႕ထံမွ ခြာလို႔မရေတာ့။ သူကလဲ ဝိုင့္ကို ျပန္ၾကည့္ျပီး သတိထားမိ သြားသလိုပါပဲ။ သူရီျပီး သီခ်င္းေလး လိုက္ဆိုရင္း ဝိုင့္ကို ၾကည့္ေနတယ္။ ေၾကြျပီေလ။ 🎶နင့္အၾကည့္ နင့္အျပံဳး ဘယ္ေတာ့မွ ငါမရိုးခဲ့ဘူး နင္ပဲ အခ်စ္ေတြ အားလံုး စုပံုျပီး ရိုက္ခ်ိဳးခဲ့သူ 🎶 သူ႕ကိုၾကည့္ျပီးလိုက္ဆိုမိတယ္။ ေက်နပ္မႈေတြက အထြဋ္အထိပ္။ ခနေနေတာ့ သူကလူေတြ စုျပီးထိုင္တဲ့ Dancing floor ရဲ႕ ထိပ္ကေနရာေလးမွာ ထိုင္ေနတယ္။ နားပူလို႕ထင္ရဲ႕ နားရြက္ထဲ တစ္ရႈးစေလးေတြ ထိုးထည့္ထားတယ္။ ဝိုင္ကလဲ သူနဲ႕မလွမ္းမကမ္းမွာ သူ႕ကိုၾကည့္ရင္း ကေနရဲ႕။ သူ႕အၾကည့္ေတြ တခါတရံ ဝိုင့္ထံေရာက္လာတက္ျပန္ရဲ႕။ ကို႕ Crush က ကို႕ကိုၾကည့္ျပီး သီခ်င္းေလး ဆို ကိုက ခႏၶာကိုယ္ကိုစည္းခ်က္နဲ႕ အညီယိမ္းႏြဲ႕က သိပ္လွတဲ့ ညေလးတည။ ေက်နပ္ျခင္းေတြ ျပည့္ သိပ္ေနခဲ့တယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္တာနဲ႕ စိတ္ဝင္စားရူးသြပ္သြား ရေလာက္ေအာင္ ဝိုင္မရူးသြပ္ ေသးပါဘူး။ သူကိုဘာလို႕ ဒိေလာက္ထိ ျဖစ္ခဲ့ရလဲ ဆိုတာ အေၾကာင္းရွိတာေပါ့။ ဝိုင့္လို ငယ္ရြယ္ေခ်ာ ေမာတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ရဲ႕ Facebook profile picture မွာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပံုက ေနရာယူခဲ့တယ္။ ဒါက လဲကိစၥရွိတယ္ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ အဲဒိသူကို ဝိုင္ရွာေဖြ ေနလို႕ပါပဲ။ ခုေတာ့ သူမဟုတ္ေပမယ့္ သူနဲ႕တစ္ေထရာထဲတူတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို ဝိုင္ ရင္ခုန္မိျပီေလ။ ဝိုင္ေမာလို႔ အျပင္ထြက္လာေတာ့ သူလဲထြက္လာတာ ေတြ႕ရေတာ့ ဝိုင္ေပ်ာ္သြားမိတယ္။ သူနဲ႕ဝိုင္ အဲဒိညက စကားမေျပာျဖစ္ခဲ့ ၾကေပမယ့္ သူ႕ကိုေတြ႕ရတဲ့အတြက္ ဝိုင္ ေက်နပ္တယ္။ အဲဒိညက တကယ္ေတာ့ အလုပ္ထြက္လိုက္ရလို႕ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ ကလပ္ကိုသြားလိုက္တာ။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ အင္တာနက္ ေပၚကေန အလုပ္ရွာေဖြရင္းက ျပင္းရိျငီးေငြ႕ဖြယ္ အခ်ိန္ေတြမွာ သူ႕ကိုသတ္ိရျခင္းနဲ႕ ကုန္လြန္ေစခဲ့ ျပန္ပါတယ္။ အလုပ္ရွာေနရင္းက page တစ္ခုမွာ တင္ထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေလးကို ဝိုင္စိတ္ဝင္စား မိတာနဲ႕ ေသခ်ာဖတ္မိတယ္။ page ကလဲ like အေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႕ အခိုင္ အမာမို႔ ေသခ်ာေလ့လာ မိတာပါ။ အေၾကာင္းအရာက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိတဲ့ ဟိုမိုလူငယ္ေတြကို ပ်ိဳးေထာင္ေပးခ်င္တဲ့ အေၾကာင္း။ ပထမဆံုး ေရြးခ်ယ္မည့္သူကို Game မ်ား အဆင့္ဆင့္ ေက်ာ္ျဖတ္ျပီးမွ တစ္ေယာက္သာ ေရြးခ်ယ္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း။ Game တစ္ခုစီတိုင္းအတြက္ ေအာင္ျမင္မႈဟာ ထိုက္တန္တာထက္ သာလြန္ေသာ ပမာဏ ျဖစ္ေၾကာင္း ထို Game မ်ားကို Outdoor System နဲ႕ မိမိကိုယ္တိုင္ အားထုတ္ ယွဥ္ျပိဳင္ ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း။ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ထိ ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါက မိမိရည္မွန္းခ်က္ အတိုင္းဆက္လက္ ရပ္တည္သြား ႏိုင္ရန္ေထာက္ပ့ံေပးျပီး ပထမဦးဆံုး စံျပဟိုမိုလူငယ္ အျဖစ္ တရားဝင္ ေၾကာ္ျငာ သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းတို႔ႏွင့္ ဆက္သြယ္ရမည့္ ဖုန္းနံပါတ္ ကို တခုထဲသာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ Share ေပါင္းမ်ားစြာ ႏွင့္ ေဝဖန္ဆဲဆိုအပစ္တင္ အားေပး comment မ်ားစြာကိုလဲ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဝိုင္စိတ္ဝင္စားတာက တဆင့္ေအာင္ျမင္တိုင္း ရမယ့္ပမာဏ တစ္ခု။ ဒါကပဲ သူ႕အတြက္ သူ႕ မိသားစု အတြက္ အေတာ္ေလး ျပည့္စံုေနပါျပီ။ ေကာင္းျပီေလ။ ျပိဳင္ပြဲတစ္ခုကို သူစိန္ေခၚရေပေတာ့မည္။ ဒါက သူ႕ဘဝအတြက္ပါမက သူ႔မိသားစု အတြက္ပါ အေရးတႀကီး လိုအပ္ေနသည့္ အေျခအေနတစ္ခု။ ဆက္သြယ္ရမည့္ ဖုန္းနံပါတ္ ကို ေသခ်ာမွတ္ျပီး ခ်က္ျခင္းပဲ ဖုန္းဆက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ & ဟယ္လို တည္ျငိမ္ေသာ အသံတစ္ခုက သူ႕ရင္ကို တုန္လႈပ္ေစပါတယ္။ ေၾကာက္ရြံ႕ေနတာ ေၾကာင့္ပါ။ # က်ေနာ္ page မွာ ေၾကာ္ျငာ ထားတာေတြ႕လို႕ Game ထဲမွာ ပါခ်င္လို႔ပါဗ် & နာမည္နဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ေပးခဲ့ပါ အေၾကာင္းျပန္ေပးပါ့မယ္ စိတ္ထဲမွာ မယံုတဝက္ ယံုတဝက္ ခုခ်ိန္ထိ ျဖစ္ေနတုန္းပဲ ေနာက္တာမ်ား ျဖစ္ေနမလား ဆိုတဲ့ အေတြးကေပၚေနစဲ။ # ဝိုင္ပါ ဖုန္းနံပါတ္ကေတာ့ အခုေခၚတဲ့ ဖုန္းပါပဲခမ် & ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Game စတာနဲ႕ ဆက္သြယ္ပါ့မယ္ ဝိုင္ ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာမလို႕ ျပင္လိုက္စဥ္မွာပဲ တစ္ဖက္က ဖုန္းခ်သြားပါ ေတာ့တယ္။ ဟူး ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ ေနေပ့ေစကြာ။ ဖုန္းပိတ္ျပီး အိပ္ပစ္လိူက္ ပါေတာ့တယ္။ အဲဒိေန႔ကစျပီး အလုပ္ပဲ အသဲအသန္ရွာေနတာ အဲဒိကိစၥကို ေမ့သြားပါေတာ့တယ္။ မထင္မွတ္ ထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဝိုင့္ဖုန္းထဲကို စာေလးတစ္ေစာင္ ဝင္လာပါေတာ့တယ္။ အဲဒိစာေလးက ဝိုင့္ဘဝကို ပထမဆံုး ဖ်က္ဆီးမယ့္ စာလို႕ ဝိုင္ လံုးဝ ထင္မထား မိပဲ အရမ္းကို ဝမ္းသာ ၾကည္ႏႈးေနခဲ့တယ္ေလ။ HM Game (3) ဝိုင္ သူေျပာထားတဲ့ေန႕ကို စာထဲမွာ ပါတဲ့ လိပ္စာအတိုင္း ညေန ၆ နာရီအေရာက္ သြားခဲ့ပါတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ အေတာ္ေလး လူေနနဲတဲ့ အိမ္ယာသစ္ႀကီး တစ္ခုမွာေပါ့။ ျခံက်ယ္ႀကီးေတြရဲ႕ ေဒါင့္ဆံုးက တိုက္အိမ္ႀကီး တစ္လံုးကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဝိုင္ လုပ္ရမွာက အဲဒိအိမ္ေရွ႕ေရာက္ရင္ ျခံဝမွာ လက္ကိုင္ပုဝါ အျဖဴတခု ေတြ႕လိမ့္မယ္။ အဲဒါကိုေတြ႕ရင္ အဲဒိအိမ္ႀကီးထဲက ဧည့္ခန္းကို ဝင္ျပီး ဆယ္ဖီ တစ္ပံုဆြဲ ခဲ့ရံုပါပဲ။ အဲဒိကိစၥေအာင္ျမင္ရင္ ျပန္ထြက္တာနဲ႕ ျခံဝမွာ ဒီ level အတြက္ ဆုေငြ အဆင္သင့္ ေရာက္ေနမွာပါ။ အိမ္ထဲဝင္လို႔ သူခိုးအျဖစ္ ဖမ္းခံရမွာေတာ့ ပူစရာမလိုေပ။ သူတို႔အာမခံ ေပးထားျပီးသားေလ။ ျခံဝေရာက္ေတာ့ အျဖဴစေလး တစ္စေတြ႕တာနဲ႕ ဝိုင္ ျခံတံခါးထဲကို ေခ်ာင္း ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ အိမ္ႀကီးက ေသာ့တြဲေလာင္းနဲဲ ပိတ္လ်က္သား။ ဝိုင္ ျခံတံခါးကိုပါ ကိုင္ျပီးေစာင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ **ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ဝုန္း ဝုန္း ေဝါင္း ေဝါင္း ဂရီးး ဂီး @ ေအာင္မယ္ေလးဗ် ေသပါျပီ နဲတာႀကီးေတြ မဟုတ္ဘူး ျခံတံခါးသံေၾကာင့္ ျခံထဲက ထြက္လာတဲ့ ေခြးႀကီး ၃ ေကာင္ ျခံတံခါးကို ပတက္ရပ္ လိုက္တာ ဝိုင့္ မ်က္ႏွာႏွင့္သူတို႕ တတန္းတည္းေျပးေနသည္။ နဲနဲေနာေနာ ေခြးႀကီးေတြ မဟုတ္ေပ။ မာန္ဖီေနတာက အစြယ္တေဖြးေဖြး။ ေက်ာထဲပင္ ေအးခနဲ ျဖစ္သြားမိတယ္။ ဒီေကာင္ေတဃကို ဘယ္လိုေက်ာ္ျဖတ္ရ မလဲ ဆိုတာကို ျခံတံခါးမွာမွီခါ ထိုင္ခ်ျပီး စဥ္းစားေနမိပါေတာ့တယ္။ ခနေနေတာ့မွ လမ္းထိပ္ကို ျပန္ ထြက္ခါ စတိုးဆိုင္မွ ပဲႏို႕ဘူးေတြႏွင့္ အိပ္ေဆး ၅ ကပ္ဝယ္ခါ ျပန္လာပါေတာ့တယ္။ မျဖစ္တာကို ျဖစ္ ေအာင္လုပ္ခ်င္တာက ဝိုင့္စိတ္ဓါတ္ေလ။ အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ေခြးႀကီး ၃ ေကာင္ျငိမ္က်သြား ပါေတာ့တယ္။ ဝိုင္ ျခံစည္းရိုးကိုပတ္ ၾကည့္ခါ တက္လို႕အဆင္ေျပမယ့္ ေနရာမွာရပ္လိုက္ျပီး အနားမွာ ရွိတဲ့ သစ္ပင္ေလးေပၚကေန တဆင့္ျခံစည္းရိုးေပၚ တြယ္တက္ ခဲ့လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ျခံစည္းရိုး အေပၚက သံခြ်န္ေတြကို ေက်ာ္ခြကာ ျခံထဲခုန္ဆင္း လိုက္ျပီး ေခြးေတြရဲ႕ အေျခအေနကိုလဲ ၾကည့္ရ ပါေသးတယ္။ အေျခအေန ေကာင္းျပီဆိုမွ အိမ္ထဲဝင္ဖို႔ အေပါက္လိုက္ရွာ လိုက္တယ္။ အျပင္မွာ အေမွာင္ထုက အစျပဳလာျပီမို႔ တိုက္ႀကီးအထဲမွာလဲ အေတာ္ကိုေမွာင္မဲ ေနပါတယ္။ အျပင္ကေန တံခါးမႀကီးကို ေသာ့ခတ္ထားျပီး ျပတင္းေပါက္တံခါးေတြကလဲ အားလံုးသံပန္းေတြနဲ႕မို႕ အထဲဝင္ဖို႔ အေတာ္ေလး စဥ္းစားေနရတယ္။ သိပ္ၾကာလို႕လဲ မျဖစ္ေတာ္ၾကာ ေခြးေတြရန္ကလဲ ေၾကာက္ရေသး။ အေပၚထပ္ကို သတိရလို႔ လိုက္ေမာ့ၾကည့္ေတာ့မွ ဝရံတာ ကတံခါးက ေစ့ရံုေစ့ထားတာ ေတြ႕တာမို႕ ေအာက္ထပ္ ျပတင္းေပါက္ကေန တြယ္ကပ္တက္လာ လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အခန္းတံခါးဖြင့္ျပီး အိမ္ထဲကိုစဝင္လိူက္တာနဲ႕ တိတ္ဆိတ္ျခင္းနဲ႕ အေမွာင္ထုက ဝိုင့္ကိုႀကိဳဆို လို႔ေနေလရဲ႕။ တစ္လွမ္းျခင္း ေလွ်ာက္လာျပီးေတာ့မွ ဖုန္းကိုထုတ္ခါ ဖုန္းမီးေလးနဲ႕ ေလွ်ာက္ျပီး ထိုး ၾကည့္မိလိုက္ပါေတာ့တယ္။ @ ဟင္ ဝိုင္ေရာက္ေနတာ အိပ္ခန္းတစ္ခုထဲမွာ ပါလား။ အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာလဲ လူတစ္ေယာက္ အိပ္ေနတာ ေတြ႕ရတာမို႔ ဝိုင္လန္႕ျဖန္႕ကာ နံရံမွာ ေက်ာေလးကပ္ထား လိုက္မိပါေတာ့တယ္။ ဖုန္းမီး ကိုလဲ ခ်က္ျခင္းပိတ္ခ် လိူက္တယ္။ အေတာ္ၾကာတဲ့ထိ ထိုလူကျငိမ္ေနတာမို႕ ဝိုင္ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန မီးနဲ႕ျပန္ျပီး မရဲတရဲ ထိုးၾကည့္မိတယ္။ အေပၚပိုင္းက အဝတ္ဗလာႏွင့္ ခါးလည္ပိုင္းကို ေစာင္ေလးႏွင့္ အုပ္ခါ အိပ္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္။ ဝိုင္တကယ္အိပ္ေနတာလား ဆိုတာ သိခ်င္တာမို႕ အနားကို အသာကပ္ျပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ @ ဟာ ဒါ ဒါ သူပဲ။ သူကဒီအိမ္ႀကီးထဲ ဘယ္လိုေရာက္ေနတာလဲ? ကလပ္ထဲမွာေတြ႕ျပီး ဝိုင္စြဲလမ္းခဲ့ရတဲ့ ထိုသူရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ဝိုင္ဘယ္လိုလုပ္ေမ့မွာလဲ။ ဝိုင့္ရင္ေတြ ခုန္လိုက္တာ။ သူအိပ္ေနတာ ေသခ်ာတာမို႔ သူ႕မ်က္ႏွာေလးကို ဝိုင္ေငးၾကည့္ေန မိျပီး သူ႕ျခံဳထားတဲ့ ေစာင္ေလးကို အသာေလး ဆြဲမၾကည့္မိတယ္ တင္ရံုေလးတင္ ထားတာမို႔ အလြယ္တကူပဲ ဖယ္လိုက္လို႔ရပါတယ္။ ေဘးေစာင္းေမွာက္ခါ အိပ္ေနတဲ့ သူ႔တင္သား ဝင္းဝင္းေတြက တင္းရင္းလို႕ေနပါတယ္။ ဝိုင္ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္လာျပီ။ တင္ပါးကို လက္ညႈိးေလးနဲ႕ အသာဖိၾကည့္မိတယ္။ သူအိပ္ေနစဲ။ လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႕ တင္ပါးကို မထိတထိေလး ပြတ္ၾကည့္ရတာ ရင္ေတြခုန္လိုက္တာ။ ဝိုင္ ထြက္သက္အခ်ိဳ႕ကို ပါးစပ္ကေန မႈတ္ထုတ္လိုက္ ပါတယ္။ ဝိုင္ ဒီကေနအျမန္ထြက္မွ ျဖစ္မယ္ဆိုတာကို သတိရမိလို႔ ခါးကိုမတ္လိုက္စဥ္မွာပဲ သူက ပက္လက္လွန္ အိပ္လိုက္တာ ေတြ႕တာမို႕ရင္ေတြ ဒိုင္းခနဲ ေစာင့္ခုန္သြားရ ျပန္ပါတယ္။ ဖုန္းမီးလးနဲ႕ အသာျပန္ထိုး ၾကည့္မိေတာ့ က်စ္လစ္သြယ္လ်ေသာ ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးအစား၊ အေပၚမွ ဖြံ႕ဖြံ႕ ထြားထြား လဲေလ်ာင္း ေမွးစက္ေနပါေသာ လက္တစုပ္စာ တထြာသာသာ အိစက္စက္အရာႀကီးကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ရင္ေတြတုန္လိုက္တာ ေျပာမေနနဲ႕။ အသားေတြ လက္ေတြပါ တဆတ္ဆတ္ တုန္ရင္လာပါေတာ့တယ္။ ပါးေစာင္ထဲမွ စိမ့္ထြက္လာတဲ့ တံေတြးအခ်ိဳ႕ကို က်ိတ္မွိတ္ခါ မ်ိဳခ် လိုက္မိ ေတာ့ အသံအနည္းငယ္ပင္ ထြက္သြားသလား ထင္မိရဲ႕။ ေျခတုန္ခ်တုန္ ျဖစ္ေနမိတာကို အံက်ိတ္ထိန္း ခ်ဳပ္ခါ အခန္းဝဖက္ကို လွဲ႕ျပီး အထြက္မွာပဲ # ဒိတိုင္းထြက္သြားလို႔ ရမလားကြ ေခါင္းကဆံပင္ေတြ ေထာင္ခါ နားရင္းပါးရင္းေတြပင္ ပူထူတက္ သြားပါေတာ့တယ္။ ေသျပီ သူႏိုးသြားျပီ။ ေျပးရမွာလား ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႕အတူ ေအာက္ထပ္မွ ေခြးႀကီးသံုးေကာက္ကို ျမင္ေယာင္ မိျပန္တယ္။ သူေက်ာေပးလ်က္ အတိုင္းပင္ ရပ္ေနမိ၏။ ဘယ္လိုတုန္႕ျပန္ ရမလဲဆိုတာ အေျပးအလႊား စဥ္းစားေနမိတယ္ေလ။ အိမ္အျပင္မွာ သာမက အိမ္အထဲမွာပါ အေမွာင္ထုက ႀကီးစိုး ေနရာယူထားပါျပီ။ သူဘာလုပ္ ရမလဲဆိုတာ ဝိုင္မစဥ္းစား တက္ေတာ့ေပ။ # မင္း ငါ့စီ လာခဲ့ ဝိုင္ သံပတ္ေပးထားတဲ့ စက္ရုပ္ တစ္ရုပ္လို ဝိုင္သူ႕ဖက္ကို လွည့္လိုက္ေတာ့ သူက ကုတင္မွာ ေက်ာမွီျပီး ဒူးတစ္ဖက္ကိုေထာင္ ေျခတဖက္ကို ကားခါ ထိုင္ေနပါတယ္။ ဝိုင္သူ႕နားကို ကပ္ခဲ့ ပါေတာ့တယ္။ ရင္ေတြ တအားခုန္ေနုပီး အသိစိတ္နဲ႕လူနဲ႕က မကပ္ေတာ့ေပ။ သူ႕ေဘးနားမွာ မတ္တပ္ရပ္ လိုက္မိေတာ့ သူကသူ႕ေဘးမွာ ထိုင္ဖို႔ လက္ပုတ္ျပပါတယ္။ ဝိုင္ ထိုင္လိုက္တာနဲ႕ ဝိုင့္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေမးေစ့ကေန ဆြဲခါ သူနားကိုတိုးေစျပီး သူ႕ႏႈပ္ခမ္းတို႕က ဝိုင့္ရဲ႕ ႏႈပ္ခမ္းေတြကို စတင္ စုပ္ ယူလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ႏူးညံ့မႈ ႏွစ္ခုရဲ႕ အထိအေတြ႕မွာ ပါမက ထို႕ထက္ပိုသည္က ကိုႏွစ္သက္စြဲလမ္း ေနသူရဲ႕ အၾကင္နာမွာ ဝိုင့္မ်က္လံုးေတြကို အသာမွိတ္ခ် လိုက္ပါတယ္။ ႏႈပ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ယူခံစားေနစဥ္ ဝိုင့္လက္ေတြကို သူကိုင္လာျပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို သူ႕လက္တစ္ဖက္ထဲနဲ႕ ကိုင္ထားပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အဝတ္ႀကိဳးတစ္ခုနဲ႕ စည္းေႏွာင္လာတာမို႕ ဝိုင္ထိပ္လန္႕တၾကား ႏႈပ္ခမ္းေတြကို ခြာကာ သူ႕ကိုၾကည့္ လိုက္ေတာ့ သူမ်က္ေမွာင္ က်ဳတ္ျပပါတယ္။ ဘာမွျငင္းဆန္မႈ မျပဳႏိုင္ခင္မွာပဲ ဝိုင့္လက္ေတြ တင္းက်ပ္ စြာ ခ်ည္ေႏွာင္ျပီးသြားပါေတာ့တယ္။ ထိုမွ်ႏွင့္ရပ္ မသြားပဲ ကုတင္ႀကီးရဲ႕ေဘာင္ အလယ္ေခါင္မွာ ထို ႀကိဳးစကိုခ်ည္လိုက္တာမို႔ ဝိုင္ယိုင္ခနဲ ကုတင္ေပၚ ပက္လက္လန္ လဲသြားပါေတာ့တယ္။ ေမွာင္ေနတဲ့ထဲက အနီးကပ္မို႕ တသ္ခ်က္တခ်က္ ျမင္ေနရတဲ့ သူ႕ရဲဲ႕မ်က္လံုးေတြ ႏႈပ္ခမ္းေတြ ကိုသာ ဝိုင္ ေတာင္းပန္ခယစြာနဲ႕ အသနားခံခါ လိုက္ၾကည့္ေနမိပါေတာ့တယ္။ သူ႕လက္ထဲမွာ ေနာက္ထပ္ အဝတ္စတစ္စ ကိုကိုင္ထားျပီး သူ႕ႏႈပ္ခမ္းေတြက ဝိုင့္ႏႈပ္ခမ္းေတြစီကို နိမ့္စင္းလာ ျပန္ ပါျပီ။ ႏႈပ္ခမ္းႏွစ္ခုထိတယ္ ဆိုရံုေလး ထိမိျပီးတာနဲ႕ ဝိုင့္ပါးစပ္ထဲကို အဝတ္စတစ္စ ထပ္မံေရာက္လာ ျပီးခ်ည္လိုက္ျပန္ပါတယ္။ ဝိုင္ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လို႕ လာပါျပီ။ ဘာမွျပန္ေျပာခြင့္ မရွိေပမယ့္ ဝိုင့္ အၾကည့္ေတြနဲ႕ သူ႕ကိုေတာင္းပန္ အသနားခံ ေနတာ သူသိမွာပါ။ ေနာက္တစ္ခါ သူ႕ေခါင္းက ဝိုင့္ နားရြက္နားကို ကပ္လာျပီး တီးတိုးေလး ေလသံဖြဖြနဲ႕ ေျပာပါတယ္။ # မင္းခန္႕ေအာင္ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး စုပ္ေခ်မြ လိုက္သလို နာက်င္ခံစား လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ဟုတ္တယ္ ဝိုုင္ရွာေဖြ ေနတဲ့သူ ျပီးေတာ့ သူနဲ႕သိပ္တူတဲ့သူ အဲဒိသူနာမည္ မင္းခန္႕ေအာင္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခု MKA ( မင္းခန္႕ေအာင္ ) နဲ႕သိပ္တူတဲ့ သူကေတာ့ ငယ္ရြယ္သူမို႔ သူမျဖစ္ႏိုင္တာ ေသခ်ာေန ပါတယ္။ ဝိုင့္မ်က္လံုးေတြကို မွိတ္ထားမိတယ္။ မ်က္ရည္ေတြက အဆတ္မျပတ္ က်ေနတာမို႕ပါ။ ရင္ဘတ္ထဲမွာ မင္းခန္႔ေအာင္ ဆိုတဲ့နာမည္က အႀကိမ္မ်ားစြာ တုန္ခါပဲ့တင္ ျမည္ဟီး ေနပါေတာ့တယ္။ ထိုစဥ္မွာပဲ ဝိုင့္ မ်က္လံုးေတြကို အဝတ္စ တစ္ခုနဲ႕ ထပ္မံ ခ်ည္ေႏွာင္ခံရျပန္ပါတယ္။ ဝိုင္ေၾကာက္လန္႕တၾကား ေခါင္း ေတြခါပစ္ခါ ေျခေထာက္ေတြကိုလဲ ရုန္းကန္ေနမိပါတယ္။ အခုဝိုင့္အေျခအေနက အသံလဲ ထြက္မရ။ ျမင္လဲမျမင္ရ။ ဘာလုပ္မလို႕လဲ။ ဝိုင့္မသိစိတ္က အရမ္းကို တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေန မိပါေတာ့တယ္။ သူကုတင္ေပၚက ဆင္းလိုက္တာ ဝိုင္သတိထား မိတယ္။ ၿပီးေတာ့ဝိုင့္ႏွဖူးေလးကို သူဖြဖြေလး နမ္းတာ ဝိုင္သိ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ အခန္းထဲက မီးခလုပ္ ဖြင့္လိုက္သံ ၾကားရျပီး စည္းထားတဲ့ အဝတ္ကိုေဖာက္ခါ အလင္းအခ်ိဳ႕ကို ခံစားမိေပမယ့္ ဝိုင္ဘာမွ မျမင္ရေပ။ တံခါးဖြင့္သံ ၾကားရျပီး အသံတခ်ိဳ႕ ၾကားရပါေတာ့တယ္။ ဘာေတြလဲ သူတစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဝိုင့္ကို ဘာလုပ္ၾက မွာလဲ။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ဝိုင္ဝတ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီတို ေလးကိုဆြဲခြ်တ္ လာတာမို႔ ဝိုင္အတင္း ရုန္းလိုက္ ေပမယ့္ ကြ်တ္သြားပါေတာ့တယ္။ အတြင္းခံေလးပဲ က်န္ေတာ့တာေလ။ သူတို႕ဘာ လုပ္ၾကမွာလဲ။ ေတြးေနတုန္းမွာပဲ။ ဝိုင့္ေပါင္ကို ေအးစက္စက္အရာ တစ္ခု(ကတ္ေၾကးဟုထင္ရ)လာထိျပီး အတြင္းခံကို ညႈပ္ထုပ္ျခင္း ခံလိုက္ရျပန္ပါတယ္။ ဝိုင္အျပင္က ရွပ္လက္တိုကို ရင္ဖြင့္ကာဝတ္ထားျပီး အထဲက ကိုယ္ကပ္ စြပ္က်ယ္ေလး ဝတ္ထားတာမို႕ စြတ္က်ယ္အေပၚက ကိုင္းကိုပါ ကတ္ေၾကးနဲ႕ ႏွစ္ဖက္လံုးကို ညႈပ္ျဖတ္ျပစ္ျခင္း ခံလိုက္ရကာ ေအာက္သို႕ ဆြဲခြ်တ္လိုက္ၾကျပန္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ဝိုင့္မွာ ၾကယ္သီးမ်ားျဖဳတ္ခါ ရင္ဖြင့္ထားတဲ့ အင္က်ီေလးသာ က်န္ပါေတာ့တယ္။ တစ္ေယာက္လား ႏွစ္ေယာက္လား မသိ ဝိုင့္ေျခေထာက္ေတြကို လက္နဲ႕ ဖိထားပါတယ္။ ျပီးေတာ့မွ ဝိုင့္ဟာကို တစ္ေယာက္က လာကိုင္ကာ ေကာင္းေကာင္းစုပ္ပါေတာ့တယ္။ @ အင္း ဟြင္း အူး ဝိုင္ျငင္းဆန္ေနေပမယ့္ ကာမအရသာက တန္ဆာကို ႏႈိးဆြေနမႈေၾကာင့္ တင္းမာလို႕ လာပါေလရဲ႕။ ဒီ့အျပင္ေနာက္တစ္ေယာက္က ဝိုင္ႏို႕သီးေခါင္းရဲရဲ ေလးေတြက္ုိအတင္း စုပ္ေနျပန္ေလရဲ႕။ ဟင့္အင္း မလုပ္ၾကပါနဲ႕။ ဝိုင္ ေၾကာက္လို႕ပါဗ်ာ။ မလုပ္ၾကပါနဲ႕။ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ဒီနားမွာ ရွိေနတာလဲ ဝိုင္ေၾကာက္လိုက္တာ။ အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ဝိုင့္မွာ ရုန္းကန္ရန္ ခြန္အားမဲ့ လာပါေတာ့တယ္။ အဲဒိ ခ်ိန္မွာပဲ ဝိုင့္ေျခေထာက္ေတြကို ဆြဲေထာင္လိုက္ခါ လူတစ္ေယာက္က ဝိုင့္ပါးစပ္ကို ပိတ္လာပါတယ္။ အဲဒါနဲ႕ တျပိဳင္ထဲမွာပဲ ႀကီးမားေတာင့္တင္းမာထန္ေနေသာ အသားစိုင္ေခ်ာင္းႀကီး တစ္ခုက ဝိုင့္ခႏၶာ ကိုယ္ထဲကို မညႈာမတာ ေစာင့္ထိုးဝင္ေရာက္ လာပါေတာ့တယ္။ @ အူးးးးးးအစ္ ပူထူတက္သြားခါ အသည္းခိုက္ေအာင္ပင္ နာၾကင္မိ ပါေလေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ မနားတမ္း အဝင္အထြက္ေတြက ေစာင့္ေစာင့္ျပီး ဝင္လာတာမို႕ ဝိုင္ လူးလိမ့္ခါ ခံေနရပါေတာ့တယ္။ အေနာက္က နာၾကင္ေနခ်ိန္မွာ အေရွ႕က ေနျပီး တစ္ေယာက္က ဝိုင့္ဟာကို မနားတမ္း ထပ္မံစုပ္ေပးေနျပန္တယ္။ ဝိုင္ ဘာသံမွ မထြက္ႏိုင္ေပမယ့္ သူတို႕ရဲ႕ တဏွာသံေတြ ရမက္သံေတြ ကိုအတိုင္းသားၾကားေနရပါရဲ႕။ သူတို႕ရဲ႕ ဖီးလ္တက္သံေတြက ဝိုင့္အတြက္ ငရဲပြက္သံပမာ။ ခနေနေတာ့ တစ္ေယာက္ဆင္းျပီး ေနာက္ တစ္ေယာက္ တက္လာျပန္တယ္။ မညႈာမတာ ထက္လုပ္ျပန္ပါတယ္။ ဝိုင့္ဟာႀကီးကလဲ ပါးစပ္ထဲက ထြက္ခြင့္မရ။ ခုတစ္ေယာက္က ပ္ုဆိုးလာတာက ဝိုင့္ ရင္ဘတ္ေတြကို စုပ္ေျခေျခေနတာ နာၾကင္စြာနဲ႕ ခံစားေနရျပန္ပါရဲ႕။ ၃ ေယာက္ေျမာက္ ဝိုင့္ကိုခ်ေနစဥ္မွာပဲ ဝိုင့္ဟာႀကီးကလဲ ဘယ္သူမွန္းမသိတဲ့ ပါးစပ္ ထဲမွာ အတင္းစုပ္ယူ ခံလိုက္ရတာ ဒူးစစ္ေတြေတာင္ ျပဳတ္ထြက္မတက္ ပန္းထြက္ကုန္ပါတယ္။ ဒါက္ုိလဲ မလႊတ္ေပးပဲ ထပ္ျပီးမရမက စုပ္ေနပါေသးတယ္။ ေတာ္ၾကပါေတာ့ ေတာ္ၾကပါေတာ့ဗ်ာ။ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားမွန္း ဝိုင္မသိေပ။ ဝိုင္သတိရလာေတာ့ ထိုျခံၾကီးေရွ႕က ပန္းရံုေဘးမွာ ဝိုင္ ေခြေခြေလး လဲေနတာပါပဲ။ အလင္းေရာင္အခ်ိဳ႕ေတာ့ ရွိေနပါတယ္။ ဝိုင့္မ်က္ႏွာ ေရွ႕မွာ အထုပ္ေလးတစ္ထုပ္ ဝိုင့္တစ္ကိုယ္လံုး ႏႈံးခ်ိကိုက္ခဲခါ အထူးသျဖင့္ ဖင္ကတအားကို နာၾကင္ေန ပါေတာ့တယ္။ ဝိုင္ ထိုအထုပ္ေလးကို ေက်ာပိုးအိပ္ေလးထဲ ေကာက္ထည့္လိုက္ခါ ကုန္းထလိုက္ ပါတယ္။ အတြင္းခံမပါေတာ့ပဲ ေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ႕ စြပ္က်ယ္မရွိ ေတာ့တာမို႕ အင္က်ီၾကယ္သီး ေတြျပန္တပ္ခါ ဝိုင္ ေျခလွမ္းေတြကို မနဲထိန္းခါ တစ္လွမ္းျခင္းလွမ္း၍ ထိုအိမ္ယာဝင္း အျပင္ဖက္ကို ထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အျပင္ေရာက္ေတာ့ အေတာ္ၾကာၾကာ ေစာင့္လိုက္ျပီးမွ ကားတစ္စီးငွားခါ ျပန္လာခဲ့လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ကားေပၚေရာက္လို႕ အထုပ္ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေထာင္တန္ ၁၀ အုပ္။ မ်က္လံုးထဲမွာ ျမင္လာတာက မင္းခန္႕ေအာင္ႏွင့္ တူတဲ့သူ။ အခုေတာ့ ဝိုင့္ ဘဝက ဘယ္လို ျဖစ္သြားလဲ ဝိုင္ကိုယ္တိုင္ပင္ မသိေတာ့ပါ။ ဖုန္းကိုဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ { congratulation } { up } ဆိုတဲ့ စာေလး ႏွစ္ခု ဝင္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ တန္ရဲ႕လား ဆိုတာ ဝိုင္မသ္ိေတာ့ေပ။ တကယ္တမ္း ျဖစ္သင့္တာက မေရရာတဲ့ ကိစၥတစ္ခုကို ဇြတ္မယံု သင့္တာနဲ႕ ဘယ္အရာမွ လြယ္လြာ္မရဘူး ဆိုတာကို ဝိုင္ေတြးမိဖို႕ ေကာင္းတာပါ။ အခုေတာ့။ မထူးေတာ့ဘူးေလ။ ေနာက္တစ္ဆင့္က သိန္း ၂၀ ဆိုေတာ့ ဝိုင္ေရွ႕ဆက္တိုးဖို႕သာ ေတြးေနမိပါတယ္။ ဒိထက္ဆိုးတယ္ ဆိုတာ ရွိဦးမွာ မို႕လို႕လား။ HM Game – 4 ကို႕ကိုယ္ကို မနဲထူမ ေနရေပမယ့္ ဝိုင္ေပ်ာ္ေနမိတယ္။ ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ ဝိုင့္မိသားစုရဲ႕ အခက္အခဲ အခ်ိဳ႕ကို ဝိုင္ေျဖရွင္းေပး ႏိုင္ခဲ့လို႔ေပါ့။ ဝိုင့္မိသားစုေတြ ေပ်ာ္ရင္ ဝိုင္လဲ ေပ်ာ္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ႕ မူလဇစ္ျမစ္ကို ျပန္သတိရမိရင္ေတာ့ ဝိုင့္ရင္ေတြ နာရတာေပါ့။ ထားပါ ေတာ့ ဒါေတြက ဝဋ္ေၾကြးရွိလို႕ ေပးရတယ္လို႕ပဲ ခံယူလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဝိုင္နားမလည္တာက ဒီ Game ထဲမွာ မင္းခန္႕ေအာင္ ပါေနတာကိုပါပဲ။ တိုက္ဆိုင္မႈလား လုပ္ၾကံခံရျခင္းလား ေဝခြဲမရခဲ့ပါ။ တစ္ပတ္ခန္႕ အၾကာမွာ ဝိုင့္ဖုန္းထဲကို စာအသစ္တခု ဝင္လာျပန္ပါတယ္။ Second Level အတြက္ လာမည့္ လျပည့္ေနည ၁၀ နာရီကို ေပးထားတဲ့ လိပ္စာထဲက ဒါက္တာ တစ္ဦးႏွင့္ သြားေတြ႕ရန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေတြ ဘယ္လို ျဖစ္ဦးမလဲ ဝိုင္ ရင္ေမာစြာ ေတြးေတာေနဆဲ။ ဒါေပမယ့္ ရလာမယ့္ ေငြက ကို႔မိသားစုကို ေၾကြးမွီကင္းရွင္းစြာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနႏိုင္မည့္ အေနအထားမို႕ ေရွ႕တိုးရမွာ လား ေနာက္ဆုတ္ရမွာလား ဝိုင္ေတြေဝေနမိရဲ႕။ လျပည့္ေန႕ ည ၉ နာရီ။ ခ်ိန္းထားတဲ့ အခ်ိန္အတိအက်မွာပဲ ဝိုင္ လက္ခံရရွိထားတဲ့ လိပ္စာကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ တိတ္ဆိတ္ ညိမ္သက္မႈနဲ႕ အေမွာင္ထုက ဒီအိမ္ျကီးကို ပိုျပီး အထီးက်န္ ေျခာက္ေသြ႕ေစတယ္ထင္ရဲ႕။ လူေခၚဘဲလ္္ေလးကို ႏွိပ္လိုက္ေတာ့ ျခံတခါးႀကီးက အလိုလို ေရြ႕လ်ားကာ ပြင့္သြားပါတယ္။ ဆီခမ္းေျခာက္ေနတဲ့ တံခါးေရြ႕လ်ားသံက အသဲေအးစရာ။ ဝိုင္ သက္မေလးခ်ကာ ေျခလွမ္းမွန္မွန္ျဖင့္ သတိထားကာ ဝင္ခဲ့လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အိမ္တံခါးမႀကီးေရွ႕ေရာက္တာနဲ႕ ကြ်ီ ~~~ ခနဲ ဆြငိငင္ကာ ပြင့္သြားေသာ တံခါးမႀကီး ထဲကို ဝိုင္ ဝင္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဧည့္ခန္းမွာ မီးထြန္းထားေပမယ့္ လင္းထိန္ေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ လင္းတယ္ျမင္ရတယ္ ဆိုရံုမွ်ေလး $ ဒီဖက္ကိုၾကြပါ ခ်ာတိတ္ လူတကိုယ္လံုး ၾကက္သီးေတြ ဖ်န္းခနဲ ထသြား မိတယ္။ ဒါေပမယ့္ မထူးေတာ့တာမို႕ အသံၾကားရာဖက္ကို ဝိုင္ ေလွ်ာက္လာ ခဲ့မိပါေတာ့တယ္။ အခန္းတစ္ခန္း ေရွ႕ကို ေရာက္ေတာ့ ဟေနတဲ့ တံခါးကို အသာတြန္းခါ အခန္းထဲကို မရဲတရဲ လွမ္းၾကည့္မိတုန္းမွာပဲ $ ဝင္ခဲ့ပါ ခ်ာတိတ္ အဲဒီ့ေဘးနားက စားပြဲေပၚကို မင္းေက်ာပိုးအိတ္ ခြ်တ္ျပီး တင္ခဲ့ပါ အေပၚပိုင္းက အင္က်ီနဲ႕ စြပ္က်ယ္ကိုပါ ခြ်တ္ထားခဲ့ျပီး ဒီကုတင္ေပၚ လာလွဲ အိပ္လိုက္ပါ အသံက ျငိမ္သက္မႈေၾကာင့္လား နဂိုကပဲ ၾသဇာသံ ပါတာေၾကာင့္လား ဝိုင္မသိေပ ထိန္႔လန္႕စရာ ေကာင္းတာေတာ့ အမွန္။ အလိုလိုေနရင္း နာခံဖို႕ အလိုက္သင့္ ျဖစ္ေနသလို ခံစားရတယ္။ ဝိုင္ အိတ္နဲ႕ အင္က်ီေတြ ခြ်တ္ျပီးသူေျပာသလို ကုတင္ေပၚလွဲ အိပ္လိုက္ပါတယ္။ ကုတင္က လူနာကုတင္ထင္ရဲ႕ ခပ္ျမင့္ျမင့္ေလးပါပဲ။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ဝိုင့္ေဘးကို လူတသ္ေယာက္ေရာက္လာခါ ဝိုင့္ေခါင္းကို ECG ရိုက္သလို ညႈပ္ေလးေတြနဲ႕ ညႈပ္ေနတာမို႕ ဝိုင္ကုတင္ ေဘာင္ကို တင္းေနေအာင္ စုပ္ကိုင္ထားမိပါတယ္ သူတို႔ ဝိုင့္ကို အေသေတာ့ သတ္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႕လဲ ဝိုင္ေတြးထားပါေသးတယ္။ $ စိတ္ကိုေလ်ာ့ျပီး မ်က္စိေတြကို မွိတ္ထား မင္းကို ခရီးတစ္ခုကို လႊတ္မလို႕ အဲဒိခရီးစဥ္ကေန မင္းျပန္လာႏိုင္ရင္ မင္းဒီ အဆင့္ကိုေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ျပီးသြားျပီ ဟုတ္ျပီလား @ ျပန္မလာႏိုင္ခဲ့ရင္ေကာ $ အဲဒါကေတာ့ အရႈံးအတြက္ မင္းတစ္ခုခုေတာ့ ေပးဆပ္ရလိမ့္မယ္ ဒါေပမယ့္ မင္းေအာင္ျမင္မယ္လို႕ ယံုၾကည္ထားလိုက္ပါ ကဲ မ်က္စိေတြ မွိတ္ထားျပီး စိတ္ကိုေလ်ာ့ခ်လိုက္ပါ ဝိုင္သူေျပာသလိုပဲ မ်က္စိေတြမွိတ္ထားခါ စိတ္ကိုတေျဖးေျဖး ေလ်ာ့ခ်လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ျငိမ္သက္မႈနဲ႕အတူ ဝိုင့္စိတ္ေတြ အနည္ထိုင္သြားခ်ိန္မွာပဲ ဝိုင္ကုတင္ေပၚက ရုတ္တရက္ ျပဳတ္ၾကသလို ခံစားလိုက္ရတာမို႕ အတင္းရုန္းကန္ကာ ထလိုက္ျပီး မ်က္စိကို ဖြင့္ၾကည့္လိူက္ပါေတာ့တယ္။ စူးခနဲ အလင္းေရာင္နဲ႕အတူ ဆူညံေနတဲ့ အသံေတြ ရုတ္တရက္ ၾကားလိုက္ရတာမို႕ မ်က္စိကို ခ်က္ျခင္းျပန္ ပိတ္ခါ ေျဖးညႈင္းစြာ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ 🎶 ေဟ့ရီး ခရီးၾကမ္းပေစကြာ ေဟ့ရီး ေရွ႕ဆက္ေနဦးမွာ အခက္ခဲေတြ ၾကံဳလဲ အားတင္းထားကြယ္ 🎶 🎶 ေဟ့ရီး မင္းျပံဳးေနပါ ပန္းတိုင္ ေမွ်ာ္မွန္းကာ သြားစို႕ေဟ့ လိုက္ခဲ့ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း 🎶 ကားေပၚက ဖြင့္ထားတဲ့ သီခ်င္းသံနဲ႕အတူ ကားေပၚမွာပါတဲ့သူေတြရဲ႕ သံျပိဳင္သီဆိုမႈက ၾကက္သီးပင္ ထေလာက္ရဲ႕။ ဒါတင္မကေသး Express ကားႀကီးရဲ႕ လူသြားလမ္းမွာ ခႏၶာကိုယ္ေတြကို အားရပါးရ လႈပ္ရႈားကာ ကခုန္ေနၾကတဲ့ ခပ္ငယ္ငယ္ လူတစ္စု။ ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့မွ မိန္းခေလး တစ္ေယာက္မွ မပါပဲ အားလံုးက ေယာက္က်ားေလးေတြ တခ်ိဳ႕ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးေတြ တခ်ိဳ႕က ေယာက္်ား တစ္ထက္ ေက်ာ္လြန္ေသာ ျပင္ဆင္မႈေလးေတြ ေတြ႕ရတာေၾကာင့္ ဒါဟာ ဟိုမိုအဖြဲ႕ တစ္ဖြဲ႕ လိင္တူစိတ္ဝင္စားသူ အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ ဆိုတာ ဝိုင္ေတြးမိလိုက္စဥ္ ပုခံုးကို ဖ်န္းခနဲ ပုတ္ျခင္းခံ လိုက္ရတာမို႕ လန္႕ျဖန္႕ခါ လက္ထဲ ပါတဲ့ အိတ္ေလးက္ုိ တင္းေနေအာင္ဖက္လိူက္ခါ လွဲ႕ၾကည့္လိူက္ေတာ့ သူ႕ေဘးမွာ ထိုင္ခါ သူ႕ကိုျပံဳးျပ ေနတဲ့ မင္းခန္႕ေအာင္။ @ ဟင္ မင္း မင္း & မင္းခန္႕ေအာင္ပါကြ ေမ့သြားျပီလား ငါ့နာမည္ေတာင္ ဒါ ဒါ ေမ့စရာလား ဟိုတစ္ေလာကမွ သူ႕ေၾကာင့္ ဘဝပ်က္မတက္ ခံစားခဲ့ရတာ။ အခုလဲ သူပါလာ ျပန္ျပီ။ ဒါတိုက္ဆိုင္မႈ တစ္ခုလား။ လုပ္ယူဖန္တီး ထားျခင္းလား ဝိုင္ေဝခြဲမရေပ။ သူ႕ကို ျမင္မွ ကို႕ကိုယ္ ကို သတိထားလိူက္ မိတာက သူ႕ကိုစိတ္နာေနျခင္း မရွိတာကိုပါပဲ။ ကို႕ကိုယ္ကိုပဲ မေက်မနပ္ျဖစ္ခါ ဝိုင္ ခုန က ေနတဲ့ လူေတြကိုပဲ ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ အေဝးေျပးကားႀကီးက တရိပ္ရိပ္ ေမာင္းနွင္ေန သလို သူတို႔ကလဲ သီခ်င္းေတြ မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ သီဆိုကခုန္ ေပ်ာ္ပါးေနေလရဲ႕။ ဝိုင္ တစ္ခုသတိရလိုက္ မိတာက ဝိုင္ဒီကို ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ။ ဒါဆိုဒီခရီးစဥ္က အႏၱရယ္ရွိေနတဲ့ ခရီးစဥ္လား။ ဒါဆို အခု ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ သူေတြက အားလံုး ဒုကၡေရာက္ကုန္ ၾကေတာ့မွာလား။ ခ်က္ျခင္းပဲ ဝိုင္ မင္းခန္႕ေအာင္ ဖက္လွဲ႕လိုက္ခါ @ ခုဘယ္သြားေန ၾကတာလဲ ဘာသြားလုပ္ၾကတာလဲ ဒါဘယ္သူေတြလဲ မင္းခန္႕ေအာင္က ႏႈပ္ခမ္းေလးေကြးေအာင္ ျပံဳးျပလိုက္ျပီးမွ & ေရေဘးသင့္ေနတဲ့ ပုသိမ္ဖက္က လူေတြကို သြားကူညီမလို႕ သြားေနၾကတာပါ သူတို႕က အားလံုး စိတ္ကူကိုယ္တူ လိင္တူခ်စ္သူ ေဂးေတြပါ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဝိုင္ ေရေဘးဆိုတာနဲ႕ ျပတင္းေပါက္ဖက္မွာ ထိုင္ေနတဲ႕မင္းခန္႔ေအာင္ ကိုေက်ာ္ခါ အျပင္ကို လွမ္းၾကည့္ မိလိူက္ပါတယ္။ ကားလမ္းရဲ႕ ေဘးတစ္ဖက္မွာ ေတြ႕ေနရတာက တာရိုးတစ္ခု။ မ်က္ေမွာင္က်ဳတ္ခါ မ်က္စိကို အားစိုက္ ၾကည့္မိေတာ့ တာရိုးအစပ္မွာ ေရေတြက တေျဖးေျဖးစီးက်ေနေလရဲ႕။ @ ဟင္ ကားေပၚက အဖြဲ႕ေတြက အကမပ်က္အဆိုမပ်က္ သူတို႔အနာဂတ္ကို မသိေလေရာ့သလား။ HM Game – 5 ဝိုင္ ထိတ္လန္႕မိေပမယ့္ ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္း မသိေပ။ မင္းခန္႔ေအာင္က ဝိုင့္ကို ေသခ်ာစိုက္ ၾကည့္ကာ မ်က္ေမွာင္ က်ဳတ္လိုက္ျပီး $ ဘာေတ ျဖစ္ေနတာလဲ ဝိုင္ မင္း တစ္ခုခုျဖစ္ေနတာလား @ က်ေနာ္ ျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူးဗ် ခမ်ားတို႕ပါ အားလံုး ဒုကၡေရာက္ေတာ့မွာ $ ဘာလို႔ပါလိမ့္ ဝိုင္က ဘာက္ုိၾကည့္ျပီးေျပာ ႏိုင္တာလဲ @ ဟိုမွာေရ -- ဟာ ဝိုင္ တာရိုးဖက္ကို လက္ညႈိးထိုးခါ ေျပာလိူက္တုန္းမွာပဲ တာရိုးေပၚကို ရုတ္တရက္ တက္လာတဲ့ ေရလံုးႀကီးေၾကာင့္ ဟာခနဲ ျဖစ္ခါစြံ႕အ့လို႕ သြားရပါေတာ့တယ္။ မင္းခန္႕လဲ ေတြ႕သြားျပီး ကုန္းထခါ အျပင္ကို လွမ္းၾကည့္ေနေလရဲ႕။ လမ္းေပၚကို ခ်က္ျခင္း အရွိန္နဲ႕ စီးၾကလာတဲ့ ေရေတြေၾကာင့္ ကား မွာလဲ ထိုးရပ္သြားခါ လူေတြလဲ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္ကုန္ၾကပါေတာ့တယ္။ # ဟာ ေရေတြ တက္လာျပီ ဒုကၡပဲ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ € ကားေပၚကေန ဘယ္သူမွ မဆင္းၾကနဲ႕ဦးေဟ့ ¥ ကားထဲေရေတြ ဝင္လာျပီ သတိထားၾက သတိထားၾက % ဒီကေန ၄၅ မိနစ္ေလာက္ ေမာင္းရင္ ကုန္းအျမင့္ပိုင္းကို ေရာက္လိမ့္မယ္ အဲဒိနားထိ ေမာင္းလိူက္ပါလား ကားကို & ေမာင္းေပးပါဗ်ိဳ႕ ေၾကာက္လာျပီ လမသာ မိုးမရြာ ပါပဲ ညေမွာင္ေမွာင္ထဲမွာ ေရပတ္လည္ဝိုင္းခံေနရတာ စိုးရြားေလစြ။ ဝိုင္လဲ အနည္းငယ္ေတာ့ စိုးရိမ္မိပါတယ္။ ကားကတေျဖးေျဖးခ်င္း စတင္ေမာင္းေနပါျပီ။ တာရိုးကိုေက်ာ္ျပီး က်လာတဲ့ ေရေတြကလဲ တရိပ္ရိပ္ တက္လို႕ေနေလရဲ႕။ အားလံုး ကိုယ့္ေနရာ ကိုယ္ထိုင္ခါ ထိတ္လန္႔ ေနၾကျပီေလ။ သီခ်င္းေတြ မဆိုႏိုင္ေတာ့ပဲ ရသမွ် ဘုရားစာေတြ ရြတ္ေနရတာေပါ့။ ေရလြတ္တဲ့ေနရာ ေရာက္ပါေစပဲ ဝိုင္းဆုေတာင္းေနရတယ္။ မင္းခန္႕က ဝိုင့္ပုခံုးကို ဖက္လာျပီး & အရမ္းမစိုးရိမ္ပါနဲ႕ သူမ်ားေတြလဲ ေရထဲမွာ ဒီလိုပဲေန ေနၾကရတာေလ ေနာ္ ဝိုင္လာမွ ျပန္မေျပာပဲ ေခါင္းသာ ျငိမ့္ျပလိုက္မိတယ္။ ••• ဒိန္းးးးးဒဒိန္းးးး ဒိန္း အားးးး အမေလး မိုးက ရုတ္တရက္ ထခ်ိမ္း လိုက္ျပန္တာမို႕ လူတခ်ိဳ႕ လန္႕ျဖန္႔ခါ ထေအာ္ၾကျပန္ေလရဲ႕။ $ ေစာေလး ဂြ်န္ဦးတို႕ ကားကို ဖုန္းဆက္ အေျခအေနလွမ္းေမး ကုန္းျမင့္ ပိုင္းမွာဆို ဆက္မသြားပဲ ငါတို႕ကိုေစာင့္ေနလို႕ ေျပာလိုက္ & မရဘူး ဒီမွာေခၚေနတာ ၾကာျပီ ဖုန္းလိုင္းေတပါ ေပ်ာက္ေနတယ္ € မားဂြ်န္တို႕ကားက ေနာက္မွာ & ကုန္ေတတင္တဲ့ကားကေကာ £ ကုန္ကားက ေရွ႕ကသြားႏွင့္တာ ၾကာျပီ # ဟူး ဒုကၡပါပဲကြာ ကားက လာတာ ၃ စီး တစ္စီးက ကုန္တင္လာတာ ၂ စီးက လူစီး။ အခု ကားေတြကလဲ တစ္စီးမွ မေတြ႕။ # ေရေတြက ကားဘီးျမဳတ္ေတာ့မယ္ ကားက Express ကားေပမယ့္ အေဟာင္းႀကီးေတြမို႕ သူတို႔က မွန္ေတြ ဖြင့္ျပီး စီးၾကတာေလ။ လူေတြ လဲ အကုန္လံုး သိုးရိမ္ေနၾကျပီ။ ဒုကၡပါပဲ ဘာေတြ ျဖစ္ဦးမလဲ မေျပာတက္ေပ။ & ဒီကားေပၚက လူေတြဒုကၡေရာက္မယ္ ဆိုတာ မင္းဘယ္လို လုပ္ျပီး ႀကိဳသိေနတာလဲ ဝိုင္ ဝိုင္ လန္႕ျဖန္႕ခါ မင္းခန္႕ကို လွဲ႕ၾကည့္လိုက္ျပီး @ က်ေနာ္ က်ေနာ္ မင္းခန္႕က ႏႈတ္ခမ္းေပဴ လက္ညႈိးေလးကပ္ခါ မေျပာေတာ့ဖို႕ သတိေပး လာပါတယ္။ ျပသနာေတြ ထက္တပ္မွာ မလိုလားလို႕ထင္ပါရဲ႕။ € ဟာ ဘာေကာင္ေတြလဲ ¥ ဘာ ငွက္ေတြလဲဟ့ ရႈး ရႈး ဟား အမ်ားႀကီးပဲ # တံခါးေတြ ပိတ္ထားၾကပါ ေဟ့ $ ငွက္ေလးေတြ ခ်စ္စရာေလးေတြ တခါမွ မျမင္ဖူးဘူး ကားနားကို ငွက္ေလးေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္လာတာမို႕ တခ်ိဳ႕က ေၾကာက္ရြံ႕ ေနသလို တခ်ိဳ႕ကလဲ သေဘာက်ေန ေလရဲ႕။ € ကားထဲ ငွက္ေတြမဝင္ေစနဲ႕ တံခါးေတြ ေစ့ထားၾကပါေဟ့ ¥ အား ေသပါျပီ # ဘာျဖစ္တာလဲ တံခါးေတြ ပိတ္ပါဆိုေန % ေနမညိဳ႕ လက္ကို ငွက္ကိုက္သြားတာ ေနာက္ဆံုးတန္းမွာ ထိုင္တဲ့ ေနမညိဳ ဆိုတဲ့ အသားညိဳညိဳ ဝတုတ္တုတ္နဲ႕ တစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ကို ငွက္က ကိုက္သြားတယ္တဲ့။ ထိုးစိတ္သြားတာ ထင္တာပဲ။ ဝိုင္တို႕က ကားအလည္ေလာက္မို႔ အေနာက္ကို အသာငဲ့ ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ ကားမွန္ေတြကို အကုန္ပိတ္လိူက္ျပီး ခုန တစ္ေယာက္ကို ဝိုင္းျပီး ၾကည့္ေနၾကစဥ္ •••• ၀ုန္း အား သူ႕ထက္ငါ အလုအယက္ ကားေရွ႕ပိုင္းကို ေျပးၾကပါေတာ့တယ္။ သူတို႔ေတြ ေျပးတာနဲ႕ က်န္တဲ့ သူေတြကပါ ေရာေရာင္ခါ ထေျပးၾကေတာ့ ကားက အေတာ္ေလး လႈပ္သြားခါ ကားေမာင္းသူက ထေအာ္ပါ ေတာ့တယ္။ # ျငိမ္ျငိမ္ေနၾကပါးးးး ဒီမွာ မနဲေမာင္းေနရတာကို ငါ့လခြမ္းပဲ ဝိုင္ရယ္ မင္းခန္႔ရယ္ တခ်ိဳ႕သူေတြကေတာ့ ထမေျပးေသးပဲ အေနာက္ကို အေျခအေန ၾကည့္လို႔ ေနပါတယ္။ # ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ အကုန္ေရွ႕ကိုလာ ျမန္ျမနိလာ ျမန္ျမနိလာၾက ေနာက္ဆံုးတန္းက ထိုင္ခံုေဒါင့္စြန္းကို မွီခါထိုင္ေနတာမို႕ ေနမညိဳ႕ကို မျမင္ရေသးပဲ သူ႕ေျခေထာက္ျကီးက အေက်ာဆြဲသလို ဆန္႕ဆန္႕ေနတာကိုေတာ့ ေတြ႕ရပါတယ္။ ထိုစဥ္မွာပဲ ဝုန္းခနဲ ေနမညိဳ ထထိုင္လိုက္တာ ေတြ႕ရတာနဲ႕ တျပိဳင္နက္ ဝိုင္တို႕လဲ ကားေရွ႕ဖက္ကို ထခါေျပး မိပါေလ ေတာ့တယ္။ ေနမညိဳ႕ မ်က္ႏွာက ေႏြရာသီလယ္ကြင္းထဲက ေျမကြက္ေတြလို ပက္ၾကား အက္ခါ မ်က္ကြင္းတခုလံုး မဲနက္ေနျပီး မ်က္စံကလဲ အျဖဴေရာင္သက္သက္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းလို႕ေနပါေတာ့တယ္။ သူ သူ ဘာ ျဖစ္တာပါလိမ့္။ အကုန္လံုး ကားေရွ႕ေရာက္ေနတုန္းမွာပဲ ကားအလည္ေခါင္မွာ တစ္ဦးထဲ က်န္ခဲ့သူက ဇြဲေနာင္ ပါပဲ။ သူက ေျပးတဲ့သူေတြကို တလွဲ႕ ေနမညိဳ႕ကို တလွဲ႕ ၾကည့္ခါ။ € ဟဲ့ နင္တို႕ေတြ ကို႕သူငယ္ခ်င္းကို ဝိုင္းမကူပဲ ဒီလိုုဖစ္ေနတာကို ပစ္ထားရက္တယ္ လူစိတ္မရွိတဲ့ ဟာေတြ $ ဇြဲေနာင္ မသြားနဲ႕ ဟဲ့ သူ သူ ေျပာလဲေျပာ သူက ေနာက္ဖက္ကို သြားမလို႔ လုပ္စဥ္ မူပိုင္ခ်စ္က အတင္းလွမ္းဆြဲ ပါေတာ့တယ္။ မူပိုင္ခ်စ္ကို ေရွးဘုန္းကံက အတင္းျပန္ဆြဲနဲ႕ ဝရုန္းသံုးကား ျဖစ္ေနစဥ္မွာပဲ ဇြဲေနာင္က ေနမညိဳနား ေရာက္သြားခါ ေနမညိဳ႕ ပုခံုးကို ကိုင္လိူက္ျပီး € သူငယ္ခ်င္း နင္ဘာျဖစ္တာလဲ စိတ္ကိုတင္းထား ငါရွိတယ္ အဲဒိလိုေျပာေနတုန္း ေနမညိဳ႕ လက္တဖက္က ဇြဲေနာင္ရဲ႕ ခါးေသးေသးေလးကို သိမ္းဖက္လို႕ လာပါေတာ့တယ္။ € ဟဲ့ ဖယ္စမ္းပါ ဟဲ့ ငါ့ကိုဖယ္ ငါ့ကို ဖယ္ေပး ေျပာေနရင္းက ေနမညိဳ႕ လက္တဖက္က ဇြဲေနာင္ရဲ႕ လည္ပင္းကို ကိုင္ခါ အားနဲ႕ ဆြဲခ်ိဳးလိုက္ပါေတာ့ တယ္။ ••• ဇြဲေနာင္ ••••• သူငယ္ခ်င္းေတြ ဝိုင္းေအာ္ၾကေပမယ့္ ဇြဲေနာင္မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ေနမညိဳက ထိုကေန တစ္ဆင့္ ဇြဲေနာင္ရဲ႕ လိမ္ေနတဲ့ လည္ပင္းကို ပါးစပ္နဲ႕ကုန္းကိုက္ခါ လည္ေခ်ာင္းေသြးေတြကို အားရပါးရစုပ္ ခါ ေသာက္ေနပါေတာ့တယ္။ ေသြးေတြက လည္ပင္းကေနတဆင့္ တကိုယ္လံုးကို စီးက်ေနတာ ျမင္မေကာင္းေတာ့ေပ။ ••• အားးးးးး ကယ္ၾကပါဦး အီး ဟင့္ဟင့္ ••• ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္တာလဲ ဘယ္လိုလုပ္ ၾကမလဲ ကားေပၚမွာ ရုတ္ရုတ္သဲသဲေတြ ျဖစ္ခါ ငိုယိုကုန္ၾကပါေတာ့တယ္။ ဝိုင္လဲ ေၾကာက္တာမွ အသားေတြ တုန္ေနတာပဲ။ မင္းခန္႕ကေတာ့ ဝိုင့္ကို တင္းေနေအာင္ ဖက္ထားျပီး ဝိုင့္ေခါင္းေလးကို ပုတ္ခါ အားေပး ေနေလရဲ႕။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ေနမညိဳက ဇြဲေနာင္ကို ခံုေပၚတြန္းလွဲခ်လိုက္ခါ ေခါင္းဘယ္ညာ ေျဖးညင္းစြာယမ္းရင္း ကားေရွ႕ပိုင္းကို တလွမ္းျခင္းေလ်ာက္လို႕ လာပါေတာ့တယ္။ # ဖယ္ေပး ငါကားေပၚက ဆင္းမယ္ % ဟဲ့ ေရႊေသြး မဆင္းနဲ႕ ဆြဲထားစမ္း တံခါးဖြင့္လို႕မရဘူး $ မလုပ္နဲ႕ ေရႊေသြး ေအာက္မွာ ငွက္ေတြ ရွိတယ္အကိုက္ ခံရတာနဲ႕ မင္းလဲ သူ႕လို ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ ¥ လုပ္ၾကပါဦး ဟိုမွာလာေနျပီ မင္းခန္႕ ေဘးနားကို လိုက္ရွာၾကည့္ေတာ့ ကားနပ္က်ပ္သည့္ သံပိုက္လံုးကို ေတြ႕ကာ ေကာက္ကိုင္ လိုက္ျပီး ဝိုင့္ကို သူ႕ေနာက္ေက်ာကို ပို႕ထားလိုက္သည္။ ေရွးဘုန္းကံကလဲ လည္ပင္းမွာ ပတ္ထားတဲ့ ပုဝါကို လက္မွာ ပတ္ခ်ည္လိူက္ျပီး လက္သီးကို က်စ္က်သ္ပါေအာင္ စုပ္ထား ပါတယ္။ မူပိုင္ခ်စ္ ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ကို ၾကည့္ကာ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနေပမယ့္ လက္ကလဲ ေၾကာက္ေၾကာက္ နဲ႕ ေတြ႕ရာ ေဂါက္ထီးတစ္လက္ကို ေျပာင္းျပန္ကိုင္ ထားပါေလေတာ့ရဲ႕။ € ေနၾကဦး အားလံုး ေရွ႕တိုး သူတံခါးေပါက္နား ေရာက္တာနဲ႕ ဝိုင္းရိုက္ျပီး တခါထဲ တြန္းခ် ၾကမယ္ ေစာေလး စကားကို ေၾကာက္ေပမယ့္ အားလံုး သေဘာတူ လိူက္ျပီး အားလံုးေရွ႕ကို တိုးလိုက္ၾကပါတယ္။ ေနမညိဳကလဲ ကားတံခါးနားကို ေရာက္လာပါျပီ။ မထူးေတာ့ျပီမို႕ မင္းခန္႔ကပဲ စခါ ေနမညိဳရဲ႕ နားထင္ကို သံပိုက္လံုးနဲဲ႔ ပိတ္ရိုက္လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ ••• ေျဖာင္း ခြပ္ ဒုတ္ တစ္စပ္ထဲမွာပဲ ပူပိုင္ခ်စ္ရဲ႕ ထီးရိုးေကာ ေရွးဘုန္းကံရဲ႕ လက္သီးေတြပါ ဆက္တိုက္ ဝင္သြားပါေလရဲ႕။ မ်က္ႏွာ တစ္ခုလံုးလစုတ္ျပတ္ ပိန္လိန္ေနေပမယ့္ သူ႕ေခါင္းကို ဘယ္ညာယမ္းခါ လက္ေတြက လိုက္ျပီး ဆြဲေနစဲ။ ရုပ္ေသး ကတံခါးကို ဝုန္းခနဲ ဆြဲဖြင့္လိုက္တာနဲ႕ တျပိဳင္နက္ က်န္တဲ႕သူေတြက ေနမညိဳရဲ႕ ကိုယ္ၾကီးကို ဝိုင္းတြန္းခါ ကန္ခ် ၾကပါေတာ့တယ္။ ကားကလဲ တေရြ႕ေရြ႕ သြားေနတာမို႕ အနားမွာ ရွိတဲ့ ငွက္ေတြက ပြင့္သြားတဲ့ တံခါးကေန အထဲဝင္ဖို႕ က်ိဳးစားေနတာမို႕ ငွက္ေမာင္းသူေမာင္း တြန္းခ်သူတြန္းခ်နဲ႕ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ဝိုင္လဲ ငွက္ေတြဝိုင္းေမာင္း ေပးေနတုန္း ေနာက္ကေန အင္က်ီစကို အဆြဲခံရတာမို႕ လွဲ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မရပ္ပုပု မ်က္ႏွာေလးေထာင့္နဲ႕ အသားျဖဴျဖဴ ကရင္ေကာင္ ေလးတစ္ေယာက္ သူ႕ေနာက္မွာေတာ့ သူ႕ကိုေနာက္ကေန သိုင္းျပီးတင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားတဲ့ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ မ်က္ႏွာနဲ႕ ဇြဲေနာင္။ လမင္းလို႕ ေခၚတဲ့ အဲဒိေကာင္ေလးက ဝိုင့္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့တဲ့ ညႈိးငယ္တဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႕ ၾကည့္ေနပါတယ္။ ဇြဲေနာင္ က လမင္းပုခံုးကို ကုန္းကိုက္လိုက္ ခ်ိန္မွာေတာ့ ••••••••• အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး HM Game – 6 ဇြဲေနာင္ ရဲ႕ပံုစံက ပိန္ေညာင္ေျခာက္ကပ္ အသားကမဲနက္ခါ အက္ကြဲေၾကာင္းေတြ ထလို႕ေနပါျပီ။ မ်က္ခံုးအေပၚမွာ တိတိညႈပ္ထားတဲ့ ပန္းေရာင္ ဆံပင္တို႔ကလဲ ဖြာလန္ၾကဲ လို႕ေနေလရဲ႕။ လမင္း တစ္ ဆတ္ဆတ္ တုန္ခါကာ လဲၾကသြားပါတယ္။ ခုနက ဝိုင့္ ေအာင္သံေၾကာင့္ အားလံုး ကားေခါင္းးဖက္ကို ေျပးခါကပ္ေနလိူက္ပါေတာ့တယ္။ အား လံုး ဒုကၡေတြ ေရာက္ေနၾကျပီ။ အရမ္းလဲ ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ အခုလဲ ဒီဇိုင္နာလုပ္တဲ့ ဇြဲေနာင္ ပံုစံက ေသြးပ်က္ဖြယ္ရာပါ ပါးစပ္မွာလဲ ေသြးေတြက တစ္ေတာက္ေတာက္ စီးက်လို႕။ @ မထူးေတာ့ဘူး ထက္ျပီးအကိုက္မခံရေအာင္ ခုနလို ဝိုင္းရိုက္ျပီး ကန္ခ်မယ္ $ ဟို ဟို ဂ်ပုမပါ ကန္ခ်လိုက္ ခနေနသူ ျပန္ထလာေတာ့မွာ € ေျပာေနရင္ ၾကာတယ္ ျမန္ျမန္ လုပ္ၾကပါဟ့ ေျခေထာက္ကို တရြတ္ဆြဲခါ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းပူးျပီး တေရြ႕ေရြ႕ လာေနတဲ့ ဇြဲေနာင္ရဲ႕ ေခါင္းကို မင္းခန္႕ သံတုတ္နဲ႕ အားရပါးရ လႊြဲရိုက္ လိုက္ပါတယ္။ လဲသြားတာနဲ႕ အားလံုး ေျခေထာက္ေတြနဲ႕ ဝိုင္း ကန္ျပီး ကားေပၚက ကန္ခ်လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ လမင္းကိုလဲ သူတို႕ကားေပၚကေန ပစ္ခ်လိူက္ပါေတာ့တယ္။ ျပီးေတာ့မွ ကားတံခါးမွန္ေတြ အားလံုးကို လံုေအာင္ပိတ္ျပီး အားလံုးျငိမ္ကုတ္ေနလိုက္ ၾကပါေတာ့တယ္။ ငိုတဲ့သူေတလဲ ငိုေနၾကျပီ။ မင္းခန္႕ကေတာ့ ဝိုင့္ပုခံုးကိုဖက္ခါ # ဘာမွ မေၾကာက္နဲ႕ေနာ္ ဝိုင္ ကုိရွိတယ္ သိလား အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ကားကထိုးရပ္သြားပါေတာ့တယ္။ $ ဟာ ဘာျဖစ္တာလဲ & ဒုကၡပါပဲ အေရးထဲမွ @ ကားကေမာင္းမရေတာ့ဘူးဗ်ာ စိတ္ညစ္လိုက္တာ ေသသာေသလိုက္ ခ်င္ေတာ့တယ္ ေရေတြက ကားထဲအထိ ဝင္ေနပါပီ။ ညေမွာင္ေမွာင္မွာ ကားႀကီးရပ္ျပီး ေဘးမွာလဲ ငွက္ေတြက ဝိုင္းခါ ပတ္ခ်ာလည္ ပ်ံသန္းေနေသးတယ္။ $ လုပ္ၾကပါဦး ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ & အားလံုးေသကူန္ေတာ့မွာပဲ % ဟင့္ အ့လိုပံုစံႀကီးနဲ႕ မေသပါရေစနဲ႕ € တိတ္ၾကစမ္းပါ £ တခုခုတိုင္ပင္မွ အေျဖကရမွာေပါ့ ¥ ေသသာေသခ်င္ေတာ့ပဲ အီး ဟီး ဟီး •••• ဒုန္းးးး အားးး တစ္ေယာက္တခြန္းစကားမ်ားေနခ်ိန္မွာပဲ ကားတံခါးကို လာထုသံၾကားရတာမို႕ အားလံုး ေအာ္လိူက္မိၾကပါတယ္။ ခုနက ပစ္ခ်ခဲ့တဲ့ ေခါင္းပိန္လိန္ေနတဲ့ ေနမညိဳရယ္၊ ဆံပင္ပန္းေရာင္ နဲ႕ မဲသဲအက္ကြဲ ပိန္လိန္ေနတဲ့ ဇြဲေနာင္ရယ္၊ မ်က္ႏွာေလးေထာင့္နဲ႕ ပုတုတု လမင္းရယ္ ကားကို ဇြတ္တြန္း ေနပါေတာ့တယ္။ $ ဟဲ့ ေစာေလး နင္ ဘုရားစာရြတ္ ေလ နင္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ စာသင္တယ္မလား & က်မ က်မ မရ မရ မူပိုင့္စကားေၾကာင့္ တုန္ရီေနတဲ့ အသံနဲ႕ ထိုင္ရာမွ ထလိူက္တဲ့ ေစာေလးရဲ႕ ေဘာင္းဘီခြ ၾကားမွာ ေသးေတြ တစက္စက္ၾကလ်က္။ % ကားတံခါးကို ဝိုင္းတြန္းထားၾက သူတို႕ အားလံုး ကားတံခါးနားမွာ စုျပီး ျပန္တြန္းထားၾကပါတယ္။ အေတာ္ေလးၾကာလာေတာ့ ကားတံခါး ကေနအတက္ အထစ္ေလးမွာ ေက်ာေပးထိုင္ခါ ေျခကန္ျပီး ေက်ာနဲ႕တြန္းဖို႔ အလွဲ႕ ၾက ၃ ေယာက္စီ တာဝန္ယူ လိုက္ၾကတယ္။ ပထမဆံုးက ေရွးဘုန္းကံရယ္ ခက္ဆစ္ရယ္ ေနာက္တစ္ေယာက္ရယ္ေပါ့။ ေက်ာေပးထားေပမယ့္ ေက်ာကမလံုဘူး အေနာက္က တစ္ခ်က္ထုလိုက္ တိုင္း ခါသြားျပီး အသဲထဲ ေအးခနဲ ခံစားေနရတယ္ေလ။ ကားျကမ္းျပင္အထက္ တစ္ထြာေလာက္မွာ ေရ တက္တာကရပ္သြားလို႕ ေတာ္ေသးတယ္။ € ေဟး ဟိုးမွာ ကားမီး ျမင္တယ္ မားဂြ်န္တို႕ ကားလားမသိဘူး တစ္ေယာက္က ထေအာ္လိုက္တာမို႕ အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္သြား ၾကမိတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေဖာ္ရျပီေလ။ ေနာက္က ကားက တေရြ႕ေရြ႕ နဲ႕ေမာင္းရင္း ဝိုင္တို႕ ကားေဘးမွာ ကပ္ျပီးရပ္ လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟိုဖက္ကားမွာ လူေတာင္ သိပ္မက်န္ေတာ့ေပ။ အားလံုးက ေသြးေတေပေရလို႕ ေနေလရဲ႕။ ကားေမာင္းလာတာက ကိုလင္းခန္႕ အေနာက္မွာက ဂြ်န္ဦး၊ ညီေစမင္း၊ မုန္းခတ္ထာန္၊ ကိုမိုး၊ ခ်ာတိတ္ နဲ႕ လူအနည္းငယ္သာ က်န္ေတာ့တယ္။ ဂြ်န္ဦးက လွမ္းျပီးအေျခအေနေမးေတာ့ မွန္တံခါးေတြ ပိတ္လ်က္ကပင္ ၃ ေယာက္ မရွိေတာ့တာ လွမ္းေျပာရတယ္။ အဲဒိလိုနဲ႕ သူတို႕ကား ၂စီး ကပ္လိူက္ ေနတာမို႔ မွန္တံခါးေတြ ဖြငိ့ခါ ဟိုဖက္ဒီဖက္ ကူးဖို႕ လုပ္ၾကပါေတာ့တယ္။ ငွက္ေတြ ေမာင္းတဲ့ သူကေမာင္း လက္ကိုဝိုင္းဆြဲသူက ဆြဲနဲ႕ေပါ့။ ဝိုင္တို႕ ကားကေန ဂြ်န္ဦးတို႕ ကားကို ကူူးရမွာပါ။ ဝိုင္ တို႕ ကားကပ်က္ေနပီေလ။ ပထမဆံုး ခက္ဆစ္နဲ႕ တျခားေကာင္ေလး ႏွစ္ေယာက္ ဟိုဖက္ကို ကူးသြား ပါတယ္။ ဝိုင္နဲ႕ မင္းခန္႕ရယ္ ေနေသြးခ ရယ္ ကားတံခါးကို တြန္းထားရပါတယ္။ ဝိုင္တို႕ကားထဲမွာ လူ နဲနဲပဲက်န္ေတာ့တယ္။ မူပိုင္ခ်စ္ ကားမွန္ကို ခြကာ တဖက္ကို ကူးခ်ိန္မွာေတာ့ ေျခေခ်ာ္က်ခါ ကားႏွစ္စီး ၾကားမွာ ညပ္ေနပါေတာ့တယ္။ ဒီဖက္ကားက ေစာေလးနဲ႕ ဟိုဖက္ကားမွ ဂြ်န္ဦးတို႕ အတင္း ဝိုင္းကာဆြဲတင္ေနၾကပါတယ္။ € အားးးးေသ ပါျပီဗ် မားေရ ဒီမွာ ေရာက္ေနျပီ ဂြ်န္ဦး ကားျကားကိုေသခ်ာ ငံု႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကပ္ျပီးရပ္ထားတဲ့ ကားၾကားကို အတင္းတိုးခါ ဝင္လာေနတဲ့ ဇြဲေနာင္ ေခါင္းနီမ။ ေစာေလးက & ကိုဂြ်န္ဦး ဘယ္လို လုပ္မလဲ £ ဆြဲၾကပါ ျမန္ျမန္ဆြဲၾက အတင္းဝိုင္းဆြဲေနတုန္းမွာပဲ မူပိုင္ခ်စ္ရဲ႕ ေျခေထာက္ တသ္ဖက္ကို ဇြဲေနာင္ မိသြားပါတယ္။ ကိုက္မလို႕ ျပင္လိုက္ျပီးမွ ႏွာေခါင္းရႈံ႕သြားတယ္။ ရြံလို႕ထင္ပါရဲ႕။ အေပၚကလဲ အတင္းဆြဲ ဇြဲေနာက္ကလဲ မူပိုင္ခ်စ္ ကိုယ္ေပၚ ခိုတက္။ ဝရုန္းသံုးကား ျဖစ္ေနစဥ္ ဇြဲေနာင္ မိတဲ့ေနရာကို ကိုက္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ေသြးေတြ ထြက္လာေပမယ့္ ဆက္မစုပ္ပဲ ပါးစပ္ကို ခြာခါ ထြီးခနဲ ေထြးထုတ္လိုက္ေတာ့ မာန္တင္းခါေအာ္ေနတဲ့ ဂြ်န္ဦး ပါးစပ္ထဲ ၾကက္ဥအေသးဆိုဒ္ခန္႕ အလံုးတစ္လံုး ဝင္ျပီးစို႕သြားပါေတာ့တယ္။ မ်က္လံုးႀကီးျပဴးခါ ျမိဳမရအံမရ ျဖစ္ေနတဲ့ ဂြ်န္ဦးအား မုန္းခတ္ထာန္က ေက်ာကံုးကို ေစာင့္ကန္လိုက္မွ ထို အလံုးထြက္ ၾက သြားပါေတာ့တယ္။ $ ေဖလိုးမအေျခာက္ ေသေပ့ေစ ဟဲ့ ဆိုျပီး စိတ္နာနာနဲ႕ မူပိုင့္လက္ကို လႊတ္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ မူပိုင္ခ်စ္ေတာ့ သြားျပီ ေစာေလးလဲ ေအာက္မွာ ဇြဲေနာင္ေရာက္ေနတာမို႕ မကူးရဲေတာ့ေပ။ ကားတံခါးေတြကို ျပန္ပိတ္ခ် လိူက္ပါေတာ့တယ္။ $ ငါေသသာေသလိုက္ခ်င္ေတာ့ ဟာ ဟာ ဒုကၡပဲ ဂြ်န္ဦးတို႕ ကားထဲမွာ ဘယ္ခ်ိန္က ဝင္သြားျပီး ေခ်ာင္ကပ္ေနမွန္းမသိတဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္ေၾကာင့္ ဝရုန္းသံုးကား ျဖစ္ေနတာ ဒီဖက္က ျမင္ေနရပါတယ္။ အကိုက္ခံရတဲ့ ညီေစမင္းကို အားလံုးက အတင္း ဝိုင္းရိုက္ေနသလို ငွက္ကိုလဲ အတင္းလိုက္ရိုက္ေနျကပါတယ္။ ဝိုင္တို႕ကားမွာကလဲ လူကေလးေယာက္ ပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ မုနး္ခတ္ထာန္ သူ႕ကိုပါကိုက္သြား ျပန္တယ္နဲ႕ တူတယ္။ ကားတစ္စီးလံုး အေတာ္ေလး ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ဂြ်န္ဦးတို႕ ကားေပၚက တစ္ေယာက္က ကားတစ္ခါးကိုဖြင့္ကာ ေရထဲ ဆင္းေျပးသြားတာမို႕ ငွက္ေတြ အံုခဲျပီးဝင္လာတာ ျမင္မေကာင္းေပ။ ေနေသြးခ က $ မားဂြ်န္ကို ကယ္ၾကပါဦး ဒီတိုင္း ၾကည့္ေနၾကေတာ့မွာလား & အီးဟီးးးဟီးးးငါသိတ္ညစ္တယ္ ေသသာေသလိူက္ ခ်င္ေတာ့တယ္ အင့္ ေစာေလး ငိုခ် လိုက္သလို မင္းခန္႕လဲ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ေပ။ ဝိုင္ကေတာ့ ေသြးပ်က္ဖြယ္ ျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ရင္း အလြန္ပင္ေၾကာက္ရြံ႕ေနမိပါျပီ။ ထိုစဥ္ ဟိုဖက္ကား တံခါးမွန္ပြင့္လာခါ $ ကယ္ၾကပါဦး ငါ့ကိုကယ္ၾကပါဦး လက္ထုတ္ခါ ေအာ္ေနတဲ့ ဂြ်န္ဦးကို ငွက္ေတြ ဝိုင္းကိုက္ေနပါျပီ။ မတက္ႏိုင္တာ့ဘူးေလ။ ေစာေလးက တံခါးဖြင့္မယ္ လုပ္ေတာ့ မင္းခန္႕ အတင္း ခ်ဳပ္ထားရပါတယ္။ & ဖယ္ သူ႕ကိုငါကယ္မယ္ အီးဟီးဟီး # အားလံုးဒုကၡေရာက္ကုန္မယ္ ေစာေလး သတိထားအူး •••• ဒံုး ဒံုး ဒံုး အားးးးး ဒံုး ဒံုး ဒံုး ဟိုဖက္ကားက ေသြးစုပ္ေကာင္ေတြ သူတို႕ကားကို လာထုေနၾကတာပါ။ သူတို႕ကား တံခါးဝမွာ ေသြးစုပ္ ေကာင္ေတြပံုထပ္ေနတယ္။ ကားတခါးကို သံပိုက္လံုးနဲ႕ ကလန္႕ထားတာမို႕ သူတို႕ တြန္းမရ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ေသြးစုတ္ေကာင္ေတြ ေရွ႕ဆံုးကိုလတစ္ေကာင္ထြက္ လာတယ္။ သူကေတာ့ ဂြ်န္ဦးပါပဲ။ စုတ္ျပတ္သက္ အက္ကြဲေနတဲ့ သရဲေျခာက္မႀကီးေလ။ % ဟဲ့ တံခါးဖြင့္ၾကစမ္း $ ဟာ @ ဟင္ # ေစာေလး သူ လူမဟုတ္ေတာ့ဘူး & သိတယ္ သရဲေျခာက္မႀကီး ေသတာေတာင္ ၾသဇာသီး လာေရာင္းေနတယ္ ေဖလိုးမႀကီး ဂြ်န္အူးေဘးနားမွာ ေပၚလာတာက ညီေစမင္း £ သူငယ္ခ်င္းတို႕ရယ္ ငါတို႕ေအးလို႕ တံခါးေလး ဖြင့္ေပးၾကပါေနာ္ လူ႕ဘဝတုန္းကေတာင္ ဘယ္ေလာက္ျပင္ျပင္ သနားစရာမေကာင္းတဲ့ ရုပ္ႀကီးနဲ႕ အခုေတာ့ ဘုေတခ်ိဳင့္ေတ ပက္ၾကားအပ္ေတနက္ ဘယ္လိုမွ သနားခ်င္စရာ မရွိတာကို အသနားခံ ေနတာေလ။ ¥ စိတ္ေတာ့မရွိနဲ႕ စပ့ေတာင္ မဖြင့္ဘူး & ဟက္ နင္တို႕ ခုဖြင့္ဇမ္းးး ဖြင့္မလား ဖြင့္ဘူးလား သြားတုေတြျပဳတ္ထြက္ ပါးဆံုေတြ ကြဲအပ္ေနတဲ့ ဒလကလူမိုက္ေျခာက္ကလဲ ရမလားလို႕ လာျဖဲ ေနေသးတယ္။ # က်ေနာ္တို႕ ဒီတိုင္းေနလို႕ မျဖစ္ေတာ့ဘူး တခုခုလုပ္မွ ျဖစ္မယ္ မင္းခန္႕ စကားေၾကာင့္ ဝိုင္ တစ္စံုတစ္ခုကို သတိရခါ ကားေပၚမွာပါတဲ႕ ေက်ာပ္ုးအိတ္ေတြကို လိုက္ ဖြင့္ပါေတာ့တယ္။ & ဝိုင္ဘာလုပ္မလို႕လဲ @ အိတ္ေတြထဲမွာ အေႏြးထည္ေတြ ပုဝါေတြ ပါလိမ့္မယ္ ထင္တယ္ အဲဒါေတြ အားလံုးရွာျပီး # အိုေခ သေဘာေပါက္ျပီ ခနေနေတာ့ သူတို႕အားလံုး အေႏြးထည္ေတြ အထပ္ထပ္ဝတ္ခါ လည္ပင္းကို ပုဝါေတြနဲ႕စည္းခါ မ်က္လံုးေလးသာ ေဖာ္ထား လိုက္ၾကတယ္။ ငွက္ေတြရန္က လြတ္ေအာင္ေလ။ ေအာက္ပိုင္းကေတာ့ ေရထဲမာမို႕ မကိုက္ႏိုင္ေပ။ ျပီးေတာ့မွ ကားေမာင္းသမား တံခါးေပါက္ကေန အသာေလးဆင္းခါ အေဝးဆံုးကို ေျပးထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ သူတို႕ ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္ေတာ့မွ ေနာက္က သြးစုပ္ေကာင္ေတြ အသံၾကားကာ တေရြ႕ေရြ႕ လိုက္လာပါေတာ့တယ္။ ကံေကာင္းတာက ေသြးစုပ္ ေကာင္ေတြက အျမန္မသြားႏိုင္တာေလ။ တခ်ိဳ႕ငွက္ေတြ အနားကိုရစ္ဝဲလာေမမယ့္သူတို႕ ျငိမ္ေနလိုက္ရင္ ျပန္ထြက္သြားပါတယ္။ အေတာ္ေလး လာလိုက္ျပီးေတာ့မွ ကုန္းျမင့္ပိုင္း တစ္ခုကိုေရာက္လာတာမို႕ လူေတြလဲ ေျခကုန္လက္ပမ္းၾကလို႔ေနပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခိုေအာင္းစရာ အရင္ရွာရတယ္ ငွက္ေတြရန္က ရွိေသးတာကိုး။ အဲဒိခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာင္းဝင္းႀကီး တစ္ခုထဲကို သူတို႕ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ # အားလံုးသတိထားၾက ဒီရြာကလူေတြ တစ္ေယာက္မွ မေတြ႕ဘူး သူတို႕လဲ ငွက္ကိုက္ခံရတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ သူတို႕ေက်ာင္းထဲေရာက္ေတာ့ နားေနဖို႕ အခန္းရွာရင္း စိတ္ခ်ရေအာင္ အေပၚထပ္ကို တက္ခဲ့လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ သူတို႕ အေပၚထပ္လဲေရာက္ေရာ ဖ်တ္ခနဲ လွွ်ပ္စီးအလပ္မွာ ေတြ႕လိုက္ရတာက သူတို႕ ေရွ႕မွာလာေနတဲ့ ေသြးစုပ္ေကာင္ေတြ ေလွ်ာက္လမ္းအျပည့္ လန္႕ျဖန္႕ခါ ေနာက္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ေနာက္မွာလဲ တေရြ႕ေရြ႕ တက္လာတဲ့ အေကာင္ေတြ ......... HM Game – ဇာတ္သိမ္း မင္းခန္႕ က ဝိုင့္ကို သူ႕ေက်ာမွာ ကပ္ထားလိုက္သလို ေစာေလးကလဲ ေနေသြးခ ရဲ႕ ေက်ာေနာက္ မွာ ပုန္းေနလိုက္မိပါေတာ့တယ္။ @ ကိုခန္႕ ဒီတခါေတာ့ ဝိုင္တို႕ ေသျပီ ထင္တယ္ လုပ္ပါဦး # ဘာမွ မေၾကာက္နဲ႕ ဝိုင္ ကိုတို႕ လြတ္မွာပါ ေျပာမယ့္သာ ေျပာေနရတာ တေရြ႕ေရြ႕ တက္လာတဲ့ ေသြးစုပ္ေကာင္ေတြ ၾကားမွာ သူတို႔ ပိတ္မိေနျပီ ဆိုတာ မင္းခန္႕ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ ေနေသြးခက ဝရံတာကို ေျပးၾကည့္ လိုက္ခါ % ဟာ သူရဲ႕ ထိပ္လန္႕တၾကား အသံေၾကာင့္ သူတို႕ ငံု႕ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ေအာက္မွာလဲ ဘယ္ကထြက္ လာမွန္း မသိတဲ့အေကာင္ေတြ အျပည့္။ $ အခန္းထဲဝင္ေန ၾကရေအာင္ နီးလာျပီ # ဟာေခ်ာင္ပိတ္မိကုန္မယ္ေလ % ေျပးစရာမွ မရွိေတာ့တာ လာၾက သူတို႕ ၄ ေယာက္ စာသင္ခန္း တစ္ခုထဲ ဝင္ကာအခန္းတံခါးကို အလွ်င္အျမန္ ပိတ္လိုက္ ပါေတာ့တယ္။ အခန္းေရွ႕မွာ ေရာက္လာတဲ့ ေသြးစုပ္ေကာင္ေတြက အျပည့္ပါပဲ။ သူတို႕ စားပြဲခံုေတြ ထိုင္ခံု ေတြနဲ႕ အျမန္ ခုထားလိုက္ၾကရပါေတာ့တယ္။ ျပီးေတာ့မွ ထိုခံုေတကို မွီခါ ထိုင္ခ် လိုက္ရပါေတာ့တယ္။ # အဆင္ေျပသြားမွာပါ ဝိုင္ရယ္ မနက္မိုးလင္းတဲ့အထိ ကိုတို႕ ေတာင့္ခံ ထားၾကတာေပါ့ ေနာ္ အေတာ္ေလး ၾကာေတာ့ အလင္းေရာင္အခ်ိဳ႕ ျမင္ရပါျပီ။ အလင္းေရာင္နဲ႕ အတူ ခုနက ေသြးစုပ္ ေကာင္ေတြလဲ တေျဖးေျဖး ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ပါေတာ့ တယ္။ # ဝိုင္ ခနေလး ေမွးလိုက္ေနာ္ ကိုဖက္ထားမယ္ တကယ္လဲ ဝိုင္ ဘယ္လိုမွ မေနႏိုင္ေတာ့တာမို႕ မင္းခန္႕ စကားက္ုိ နားေထာင္ခါ မင္းခန္႕ရဲ႕ ရင္ခြင္ ထဲမွာ အိပ္စက္လိုက္မိ ပါေတာ့တယ္။ မင္းခန္႕က ဝိုင့္လက္ေလးကို ကိုင္ထားလို႕ေပါ့။ နားထဲမွာ စကားသံေတြ ၾကားေနရျပီး မ်က္စိေတြက ဖြင့္လို႕မရ မနဲအတင္းျဖဲကာ ၾကည့္လိုက္ ေတာ့ ဝိုင္တို႕ကို ဝိုင္းအံုၾကည့္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား အခ်ိဳ႕ ၿပီးေတာ့ ဝိုင့္ကို ၾကင္နာစြာ ေထြးေပြ႕ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနရွာတဲ့ မင္းခန္႕ေအာင္။ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ျပန္ျပီလဲ။ ခနေနေတာ့ ေက်ာင္းသား ေတြေရွ႕က္ု တိုးထြက္လာတဲ့ မ်က္ႏွာတစ္ခုက္ုိ ဝိုင္ ျမင္လိုက္ရခ်ိန္မွာ ဝိုင့္ကမၻာႀကီး ခ်ာခ်ာလည္လို႕ သြားပါေတာ့တယ္။ @ ေဖေဖ အျဖဴအစိမ္း ဝတ္စံုနဲ႕ ရိုးသားေအးေဆးျပီး စိတ္ႀကီးလွ်င္ သူမ်ားနဲ႕မတူေအာင္ ေၾကာက္ဖို႕ ေကာင္းတဲ့ ေဖေဖ။ ဆရာဂုဏ္ကို တန္ဖိုးထားျပီး ဆင္းရဲတာေတာင္မွ ေက်နပ္ေနတက္တဲ့ ေဖေဖ။ ဝိုင့္ကို ငယ္စဥ္ကထဲက ေယာက္်ားပီသဖို႕ အျမဲဆံုးမသြန္သင္တက္တဲ့ ေဖေဖ။ အခု ေဖေဖ့ေရွ႕မွာ ဝိုင္ ျဖစ္ေနပံုက ရွက္စရာ။ ျပီးေတာ့ ေဖေဖ့ေဘးက ေဖေဖ့တပည့္ ဆရာ ဆရာမေတြ သူတို႕ေတြ အားလံုး ဝိုင့္ကို ဝိုင္းၾကည့္ေန ၾကပါတယ္။ သြားျပီ ဒီတခါ ဝိုင္ အႀကီးႀကီး ေပးဆပ္လိုက္ရျပီ။ ေဖေဖ ခ်ာခနဲ လွည့္ထြက္ သြားခ်ိန္မွာ ဝိုင္ မင္းခန္႕ရင္ခြင္ထဲကေန အတင္း ရုန္းကာ ထလိုက္ ပါေတာ့တယ္။ အနားမွာ ေစာေလးတို႕လဲ မေတြ႕ရေပ။ ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္တာလဲ။ မင္းခန္႕လဲ အိပ္ယာက ထလာခါ # ငါတို႕သြားၾကစို႕ ဝိုင္ ဝိုင္ အသက္မဲ့ ေနသူလို မင္းခန္႕ေခၚရာေနာက္ကို လိုက္လာ မိပါေတာ့တယ္။ ဒါေတြက အိပ္မက္ေတြ လား တကယ္ျဖစ္ေနတာေတြလား ဝိုင္ေသခ်ာ မသိေတာ့ေပ။ ေက်ာင္းႀကီးကလဲ ဝိုင္ငယ္စဥ္က တက္ခဲ့ သလိုပါပဲ။ ဘာမွမေျပာင္းလဲ။ ဝိုင္တို႕ကို ဝိုင္းၾကည့္ခါ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြက က်ိတ္ရီ ေနၾကတယ္။ မင္းခန္႕က ေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကားတစ္စီးထိုးထားတာ ေတြ႕ရာ ထိုကားေပၚ တက္ေမာင္း ထြက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ @ ဝိုင္ ဘာမွ နားမလည္ေတာ့ဘူး ကိုခန္႕ # ကို မင္းက္ို ရွင္းျပမွာပါ ဝိုင္ ခနေလးေစာင့္ပါ အရင္ဆံုး မင္း အိတ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ လိုက္ပါဦး ဝိုင္ လြယ္ထားတဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အထဲမွာ ေသာင္းတန္အုပ္အခ်ိဳ႕ # ခုနက မင္းအေဖက္ု ေတြ႕ခဲ့တာ အိပ္မက္မဟုတ္ဘူး ဝိုင္ အဲတာတကယ္ပါ @ ဒါဆို ညက ေသြးစုပ္ေကာင္ေတြကေကာ # အဲဒါက မင္းကို အိပ္ေမြ႕ခ်ျပီး ဇာတ္လမ္းတစ္ခုဆင္ေပးလိုက္တာပါ အဲဒါေတြက အိပ္မက္ေတြ @ ဒါဆို ကိုခန္႕က ဘာလို႕ # ကိုက ညကမင္းကို ကားေပၚတင္ျပီး ဒီေက်ာင္းက္ုိ ေခၚလာခဲ့တာ ျပီးေတာ့ ဒီမွာ မင္းနဲ႕အတူ အိပ္တယ္ ဒီမနက္ မင္းကို ထားခဲ့ျပီး ကိုျပန္ရံုပါပဲ အဲဒါကို႕ တာဝန္ျပီးျပီ @ ဒါေတြ ဘယ္သူကခိုင္းတာလဲ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕လဲ ဝိုင့္ကို ေျပာျပပါလား ကိုခန္႕ # ဒါမင္းက္ု္ိယ္တိုင္ လက္ခံခဲ့တဲ့ Game ပဲေလ ဝိုင္ရဲ႕ @ ဟင့္အင္း ဒါေသြးရိုးသားရိုး လံုးဝမျဖစ္ႏိုင္ဘူး ဒါတစ္ေယာက္ေယာက္က ေသခ်ာ အကြက္ခ်ျပီး က်ေနာ့္ကို တစ္ခုခုျဖစ္ေအာင္ ၾကံစည္ေနတာ သူ သူ ဘယ္သူလဲ က်ေနာ့္ကို ေျပာျပပါ မင္းခန္႕ မင္းခန္႕ေအာင္ ဟက္ခနဲ ရီလိုက္ခါ # မင္းက သိပ္အဆြဲအလမ္း ၾကီးတာပဲ ဝိုင္ ငါ့နာမည္ မင္းခန္႕ေအာင္ ဆိုတာ ဘယ္တုန္းက ငါေျပာဖူး လို႕လဲကြ ဟားဟား ဟား @ ခမ်ားကိုယ္တိုင္ ေျပာခဲ့တာ ေလ # မင္း အိပ္မက္ေတြထဲက ရံုးထြက္သင့္ျပီ ဝိုင္ ငါ့နာမည္က ေန႕သစ္ေနပါ ငါ့က္ုိ ဒီကိစၥေတြမွာ အကူအညီ ေပးဖို႕ ဦးမိုးမခႏိုင္က ႀကိဳက္ေၾကးေပးျပီး အကူအညီေတာင္းခဲ့တာပါ @ ဗ်ာ ဆရာက # ဟုတ္တယ္ မင္းဆရာကပဲ ဝိုင္ သူ႕အခ်စ္ကို မင္းရက္စက္စြာ ျငင္းပါယ္ခဲ့ျခင္း ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ မင္းက္ုိ သူ လွလွပပေငြကုန္ခံ ကစားေနတာပဲ ငါ့ကို အကူအညီေတာင္း တာဘာလို႕လဲ ဆိုတာကေတာ့ မင္းအိပ္မက္ေတြထဲက လူနဲ႕ငါနဲ႕ အရမ္းကို တူေနလို႕တဲ့ မင္းအေၾကာင္းေတြကို မင္းရဲ႕ facebook feeling ေတြကေန တဆင့္သူ အေသးစိတ္ ေလ့လာထားပံုရတယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ မင္းကို လိုသလိုအကြက္ခ်လို႕ လြယ္သြားတာေပါ့ @ ဒါဆို ဒီ Game က # မင္းတစ္ေယာက္ထဲအတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး Like အမ်ားႀကီး ရွိတဲ့ ေပ့ခ်္ တစ္ခုက္ုိဝယ္ျပီး ေၾကာ္ျငာခဲ့တာပဲေလ ဒါလဲလြယ္တာပါပဲ @ ဟာ ရက္စက္လိုက္တာ ဆရာရယ္ # မင္းကအရင္ ရက္စက္ခဲ့တာလို႕ သူကေျပာထားတယ္ @ မခ်စ္ႏိုင္လို႕ မခ်စ္ႏိုင္ဘူးေျပာတာ ရက္စက္တာလားဗ်ာ က်ေနာ္ သူ႕စီက ဘာတစ္ခုမွ အလကားမယူခဲ့ဘူး ဒါနဲ႕ ခမ်ားက က်ေနာ့္ကို ထားခဲ့ရမွာဆို ဘာလို႕ ခုေခၚလာရတာလဲ # ဟားးးးဟားးးး ေျပာခ်သ္ေနတာ ၾကာျပီ အခုမွ ေမးေတာ့တယ္ @ ေျပာပါအ့တာဆိုလဲ # ငါနက္သူက စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားတယ္ကြ ႏွစ္ဦးသေဘာတူေပါ့ ဒီ Game မျပီးမခ်င္း မင္းအပါအဝင္ ဘယ္သူ႕က္ုမွ မေျပာရဘူး ေျပာရင္ သေဘာတူထားတဲ့ေငြေတြ တျပားမွ မရေတာ့ဘူး အခုငါအဲဒိ ေငြေတြ မယူေတာ့ဘူး မင္းက္ုဆက္ျပီး မညႈင္းဆဲခ်င္ေတာ့လို႕ပဲ အဲဒါဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ မင္းငါ့ကို အရမ္းခ်စ္ေနတာသိျပီး ငါကလဲ သိပ္ခ်စ္ေနလို႕ပဲ ဝိုင္ ကဲ မင္းေက်နပ္ရဲ႕လား @ ဟာ ဘယ္သိမလဲဗ် # ဟုတ္ပါျပီ ငါတို႕ကိုယ္တိုင္ သေဘာတူထားခဲ့တဲ့ Game ႀကီးကို ငါတို႕ ေမ့လိုက္ၾကတာေပါ့ အခုမင္း ကို အိမ္ကလဲ ဘယ္လိုတုန္႕ျပန္လာမလဲ ဆိုတာ မသိေသးဘူး ေနာက္ျပီး မင္းဘာလဲ ဆိုတာလဲ မင္းတို႕ နယ္ကလူေတြအကုန္သိကုန္ျပီ @ ေတာ္ပါေတာ့ဗ်ာ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့ # မေျပာလို႕မရဘူးေလ အဲဒါေၾကာင့္ မင္းက္ုိ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ တစ္သက္လံုး ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႕ ငါတာဝန္ယူလိုက္ျပီ ငါတို႕အတူဘဝကို ရင္ဆိုင္ၾကတာေပါ့ ဝိုင္ ဝိုင္ သက္ျပင္းမွ်င္းမွ်င္းေလးခ်ခါ ေခါင္းကိုျငိမ့္လိူက္ မိပါေတာ့တယ္။ Facebook ေပၚမွာ က္ုိခံစား ရသမွ် ေရးတင္မိျခင္းက က္ုိယ့္ကို လုပ္ၾကံဖ္ုိ႕ေစာင့္ေနတဲ့ ရန္သူကို လက္နက္ေတြေပးေန မိျခင္းပဲ ဆိုတာ အခုေတာ့ ဝိုင္ နားလည္လိုက္ပါျပီ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေန႕သစ္ေန က္ုပိုင္ဆိုင္ လိုက္ရျခင္းက ဝိုင့္အတြက္ အရႈံးထဲမွ အျမတ္ပင္ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ျပီးပါျပီ။ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခမ်ာ့။ ကိုေလး။